Uitgebreid nieuw repertoire bij
het Nieuw Rotterdams Toneel
Het Hebreeuwse toneel in opkomst, dankzij
een eigen publiek en eigen acteurs
DE PROGRAMMA'S
Een nieuw boek
over cabaret
„Studio" in het nieuwe seizoen
NEGEN MUZEN
WOENSDAG 14 AUGUSTUS 1963
7
Schrijvers bij Kroesjtsjev
Haarlemse soliste in
pianoconcert van Martini
Shakespeare- en Heijermansherdenkingen
Musical „Kiss me Kate"
Harry van Tussenbroeks
poppen waarschijnlijk
niet meer te redden
Zomers avondje
De radio geeft donderdag
T elevisie programma
HET TONEEL IN ISRAEL kent geen sterrensysteem maar het heeft tal van
prachtige acteurs. Een van de meest-geïnterviewden is de rijzige, zwartharige
Eva Lion. Nog maar een paar jaar geleden kende zij geen woord Hebreeuws en
had zij geen idee van Joodse zaken, toen zij onder haar oorspronkelijke naam,
Eva Koerbler, speelde in het „Theater in der Josephstad" te Wenen. Daar werd
zij verliefd op een Oostenrijkse Jood en bekeerde zich voor zij met hem trouwde
tot het Joodse geloof. Toen zij later van hem gescheiden was, bleef zij dit geloof
trouw en zij voelde zich zozeer Jodin, dat zij zich gedrongen voelde zich in
Israel te vestigen.
HAAR EERSTE twee maanden bracht
zij door op een kibboetz, een collectieve
nederzetting, waar zij in de keuken en
op het land werkte. Zij hield van de
levenswijze op de kibboetz en de daar
aan ten grondslag liggende socialistische
gelijksheidsfilosofie. Niettemin werd zij
er zich spoedig van bewust dat toneel
spelen en niets anders haar roeping was.
Dit was ook de mening van de direc
teuren van „Habimah", het oudste to
neelgezelschap vna Israel. Hoewel zij
Duits sprak, toen haar dramatisch talent
,.W6rd onderzochte werd zij door „Habi
mah" geëngageerd in het vertrouwen,
dat zij Hebreeuws zou Ieren. Reeds kort
daarna was zij die taal voldoende mach
tig om op te treden.
TOEN ZIJ in „De Physici" van Dürren-
matt de verpleegster Monica speelde, boek
te zij een overweldigend succes. Eva is
thans bezig nieuwe rollen te leren. Boven
dien brengt zij drie uur per dag door aan
eert „Oelpan", een van de honderden Is
raëlische instituten waar gedegen cursus
sen in het Hebreeuws worden gegeven
voox nieuwe immigranten, die de moeilijke
taal snel en grondig willen leren.
De terugkeer van Eva. Lion op het to
neel en haar in Israel snel verworven roem
mogen iets buitengewoons lijken, de ge
schiedenis van het Hebreeuwse toneel zelf
is ook buitengewoon. Toen omstreeks de
eeuwwende hier op heel kleine schaal de
zionistische kolonisatie begon, die zich na
de eerste wereldoorlog langzaam uitbreid
de, spraken en verstonden slechts weinig
mensen Hebreeuws en dacht niemand, dat
de kleine Joodse gemeenschap ooit de steun
van een Hebreeuws toneel nodig zou heb
ben.
THANS VERHEUGT ISRAEL zich in het
bezit van vier repertoiregezelschappen,
„Habimah", „Ohel", het „Hebrew Cham
ber Theater" te Tel Aviv en het gemeen
telijk toneelgezelschap te Haifa. Deze zijn
alle groot genoeg om gelijktijdig op twee
plaatsen te kunnen spelen. Er is ook een
groot operagezelschap en verder bestaan
er in variërende omvang kleine experi
mentele gezelschappen en ongeveer 200 ge
zelschappen van amateurs, waaronder en
kele zeer goede.
Het schouwburgbezoek is over het alge
meen uitstekend, niet alleen in de steden,
maar ook in de nederzettingen, waar ge
zelschappen slechts een of twee dagen
komen optreden. Een der oorzaken hiervan
kan zijn, dat er nog geen concurrentie van
de t.v. is. Een'andere is natuurlijk, dat
meer en meer mensen hier Hebreeuws
kennen, volgens statistieken 80 percent
Achtentwintig Europese en Sovjet-schrij
vers onder wie Jean Paul Sartre en Si-
mone de Beauv'oin zijn door premier
Kroesjtsjev ontvangen op zijn vakantiever
blijf te Gagra aan de Zwarte Zee. De
schrijvers hadden horige week in Lenin
grad de vergadering van de raad van be
stuur van de Gemeenschap van Europese
Schrijvers een linkse organisatie bij
gewoond.
PORTUGESE UITGEVER IN ARREST
De Portugese uitgever Viriato Camilo is
op 30 juli door de politie gearresteerd en
is nog steeds niet vrijgelaten. Dit heeft zijn
uitgeverij meegedeeld.De uitgeverij van
Camilo, Editorial Prelo, heeft onlangs het
boek „Doodt Elkaar" ((Matai-vos uns aos
outros) gepubliceerd dat dit jaar de litte
raire prijs Camilo Gas'telo Branco heeft
gekregen.
De schrijver, Jorge Reis, leeft in balling
schap in Parijs. Hij is tegenstander van het
Portugese bewind. Een directielid van de
uitgeverij verklaarde tegenover Associated
Press dat hij niet gelooft dat de arrestatie
iets met het boek te maken heeft. Hij zei
dat de derde druk van het boek is ver
schenen en dat het nog steeds vrij wordt
verkocht.
van de tweeënhalf miljoen inwoners van
het land.
JONGE MENSEN, hetzij hier geboren of
immigranten, leren het Hebreeuws om zo
te zeggen vanzelf en uit deze jongelui re-
cruteert het Hebreeuwse toneel niet alleen
een groot gedeelte van zijn steeds groeiend
publiek, maar ook een nieuwe generatie
van acteurs. Het vraagstuk van een nieuwe
generatie van acteurs was moeilijk toen de
oude groep van de grotendeels in Rusland
opgeleide school van Stanislavski-Vatsj-
tangov moest erkennen, dat zij oud begon
te worden. Maar dit probleem is thans op
gelost. Evenwijdig met de opkomst van
jonge acteurs loopt een opkomst van 4n
hef Hebreeuws schrijvende auteurs vSn
toneelstukken. Litteraire critici en toneel
directeuren zijn ''steeds op zoek naar óor-
spronkelijke Israëlische stukken. De Jood
se geschiedenis is rijk aan dramatische
onderwerpen, maar een rijk materiaal
brengt niet altijd het talent voort om het
te bewerken.
OVERIGENS IS HET Hebreeuwse toneel
van tegenwoordig sterk op het westen ge
oriënteerd, op Europa en tot zekere hoogte
op de V.S. Belangrijke dramatische wer
ken, die met succes zijn opgevoerd te We
nen, Zürich, Frankfort, Parijs, Londen en
zelfs Broadway maken een goede kans om
ook hier te worden opgevoerd naast het
beste uit de wereldlitteratuur. Maar de
Een tajreel uit Bernard Shaws kome
die „Caesar en Cleopatra", in het He
breeuws opgevoerd door het voor
naamste toneelgezelschap van Israel,
„Habimah".
grote Duitse klassiekers zoals Goethe en
Schiller, zijn hier afgezien van alle po
litieke gebeurtenissen nooit zo goed
ontvangen als Shakespeare of Molière.
Indien echter het jonge Duitsland van van
daag iets te zeggen heeft, zal het beslist
niet van het Hebreeuwse toneel worden
geweerd.
Van 20.15 tot 21.20 uur concerteert op
donderdag 15 augustus in het radiopro
gramma van de A.V.R.O. 't Radio-Kamer
orkest onder leiding van Tibor Paul. In dit
programma, waarin de Suite nr. 1 in C gr.
t. van Johann Sebastian Bach en de Sym
fonie nr. 33 in Bes gr. t. K.V. 319 van
Wolfgang Amadeus Mozart worden uitge
voerd, is Hélène André de la Porte soliste
in het Concert voor piano en strijkorkest
in F gr. t. van Padre Gigmbattista Martini.
Dit pianoconcert, dat eigenlijk een klave-
eimbelconcert is, wordt uitgevoerd van
fotokopieën van het te Bologna bewaarde
manuscript.
Padre Giambattista Martini, die op 24
april 1706 te Bologna werd geboren en
aldaar op 4 oktober 1784 overleed, trad in
1721 toe tot de Orde der Franciscanen en
werd vier jaar later kapelmeester aan de
San Francesco-kerk in zijn geboorteplaats.
In 1729 werd hij priester. Padre Giambat
tista Martini, die vooral werkzaam is ge
weest als muziektheoreticus en als com
ponist, heeft tussen de 16.000 en 17.000
werken geschreven. Na zijn dood ging een
gedeelte hiervan naar de Weense hofbiblio-
theek. Het grootste deel echter bleef te
Bologna.
Het Nieuw Rotterdams Toneel zet dit jaar het nieuwe toneelseizoen in met drie
premières, die in september in de Rotterdamse Schouwburg steeds een week na elkaar
voor het voetlicht worden gebracht. De eerste opvoering is op 13 september een blij
spel: „La bonne Planque" van Michel André, onder regie van Richard Flink en in de
vertaling van Anty Westerling. Op 20 september volgt in een kleine bezetting de
komedie „Rattle of a simple Man" (ratel van een simpele man) van Charles Dyer
onder regie van Elise Hoomans (vertaling Alfred Pleiter) en op 27 september tenslotte
Les Parachutistes" van de befaarhde Franse romancier en sterreporter van „l'Ex-
press", Jean Cau, welk stuk vertaling Max Nord geregisseerd wordt door
Rob de Vries.
„LA BONNE PLANQUE" wordt gespeeld
door zeven acteurs en actrices, zo is be
kendgemaakt tijdens een persconferentie in
Rotterdam: Luc Lutz, Guus Verstraete,
Frans Kokshoorn, John Lanting, Aart
Staartjes, Winnifred Bosboom en Simone
Rooskens. De Britse komedie wordt ge
bracht door Enny Meunier. Rob de Vries en
Louis Borel en de enige vrouwelijke hoofd
rol in „Les Parachutistes" zal worden ver
tolkt door Caro van Eyck.
Hoogtepunten in het nieuwe seizoen wor
den de opvoeringen van „Julius Caesar" in
het kader van de Shakespeare-herdenking
(première 8 novemberen van „Schakels"
van Herman Heyermans ter gelegenheid
van de herdenking van de grote Neder
landse toneelschrijver. De regie van „Ju
lius Caesar" is in handen van Richard
Flink.
ANDERE STUKKEN van het repertoire:
„Ein besserer Herr" van Walter Hasenclever
en onder regie van Luc Lutz première
in december „Faust I" van Goethe on
der regie van Richard Flink, „Bolomba"
van Difnitri Frenkel Frank, „La Mama"
van André Roussin, „Die Gesichte der Si
mone Machard" van Bertold Brecht,
„Graaf Oederland" van Max Frisch en „Les
Paravents" van Jean Genet. Verder zullen
in Met komende seizoen veelvuldiger dan
vorig jaar stukken worden opgevoerd in
de reeks van de kleine zaal-produkties. Al
met al een omvangrijk programma van
meer dan 450 uitvoeringen, waarvan 150 in
Rotterdam.
Grote verwachtingen heeft het Nieuw
Rotterdams Toneel vooral ook van de
musical „Kiss me Kate" die op Nieuw
jaarsdagen premiere gaat. De hoofdrollen
zijn toegewezen aan Lia Dorana en Rob
de Vries. Donald Jones is aangetrokken als
gastspeler. De vertaling is van Seth Gaai-
kema.
Het Nieuw Rotterdams Toneel zal dit
jaar voorts verscheidene televisie-uitzen
dingen verzorgen. Directeur Rob de Vries
zei in dit verband dat een betere samen
werking tussen de televisie en het Neder
lands toneel in studie bij het departe
ment van Onderwijs, Kunsten en Weten
schappen een dringende noodzaak is.
EEN ZEER ZONDERLING boek is ons
ter recensie toegezonden. Zelden heb ik
namelijk iets gelezen, waarbij het zozeer
in het duister blijft met welke bedoeling
en voor wie het is samengesteld. Het be
treft hier een op mooi papier met vele
foto's uitgegeven werk in prachtband
(prijs dan ook f 12,50) over de kunst van
het cabaret. De titel luidt „De Muze met
de scherpe tong" en de inhoud bestaat uit
vier volkomen ongelijksoortige bijdragen
van Cor Lemaire, Ernst van Altena, Mar-
tie Verdenius en Jules de Corte. Dit ge
heel wordt voorafgegaan door een uiterst
wazige inleiding van de samensteller
(eveneens Cor Lemaire), die natuurlijk
wel een van onze aller kundig ste componis
ten in het lichtere genre is, maar daarom
nog niet in staat om een goed opgebouwd
artikel te componeren. Die inleiding en het
eerste artikel „Wat is cabaret?" zijn dan
ook ten enenmale chaotische opsommingen
van dikwijls niet onjuiste ideeën over aard,
doel, werkwijze en ontstaan van de „Klein
kunst" in zeer gebrekkige stijl vervat,
waarbij telkens heen en weer gesprongen
wordt tussen de gedachten: „Hoe komt het
toch dat het hier in Nederland zo slecht
gesteld is met het cabaret" en „wat moe
ten jonge talenten doen om net zo goed
te worden als wij ouderen zijn." Deze
laatste elementen die het boek het vage
aanzien van een leerboek schenken doen
ons vermoeden dat Lemaires ervaringen
bij het lesgeven aan zijn cabaretschool een
aanleiding zijn geweest tot het te boek
stellen van alle gedachten die hem toen
zijn ingevallen.
DE TWEEDE „beschouwing" van de
bundel, „Over de Cabarettekst" geheten,
is niet minder dan een poging tot een
handleiding bij het schrijven van een ca
barettekst. Een in wezen al even onmoge
lijke opgave als een verhandeling over
„Hoe word ik dichter" of „Het plaatsen
van geestige woordspelingen." Toch is in
deze bijdrage wel sprake van de door uit
geverij Heijnis beoogde blik „achter de
schermen van het cabaret", zij het ook
dat de schrijver ervan, Ernst van Altena.
zich voornamelijk bezighoudt met het
schrijven van liedjes voor radio, T.V. en
de grammofoonplaat, maar zijn artikel
staat in ieder geval vol met fraaie voor
beelden die een duidelijke dwarsdoorsnede
van de mogelijkheden van een cabaret
tekst tonen.
De twee volgende bijdragen van Lemai
re zelf over het componeren van de melo
die en van Martie Verdenius over het
schrijven voor radio en televisie lijden
beide weer aan het euvel dat 99 percent
van de lezers geen talent bezit en dus geen
leerboek nodig heeft en dat het voor dat
andere percent veel beter is als het zijn
eigen weg maar gaat. Dat neemt niet weg
dat het opstel van mevrouw Verdenius bij
zonder leesbaar en amusant is, vooral door
de smeuige persoonlijke ervaringen en het
zelfde moet gezegd worden van het laatste
gedeelte, de „Persoonlijke Ervaringen'
van Jules de Corte. De markante persoon
lijkheid van deze sympathieke blinde bard
komt er in ieder geval voortreffelijk uit
naar voren. Maar organisch is er geen en
kei verband tussen deze bijdrage en de
rest van het boek en met de eindindruk
van een weinig overdachte opzet blijven
we dus toch zitten, ondanks zeer ander
houdende passages. We moeten maar ho
pen dat'lh'êt*fhfdrmatièf-instructieve deel
van het boek althans bij sommige door
de cabaret-bacil besmette lieden, dit nut
zal afwerpen dat zij ervan worden afge
schrikt zich op de doornige paden van
onze kleinkunst te begeven.
Hans van den Bergh
1) Uitgeverij Heijnis: „De Muze met de scherpe
tong", samengesteld door Cor Lemaire, 12,50.
Amsterdam 1963.
„Ik heb er mijn best voor gedaan, maar
het is niet gelukt. Nu geloof ik het ver
der wel". Met deze woorden neemt de
heer C. J. du Ry van Beest Holle af
scheid van zijn poging om de poppen en
marionetten van wijlen Harry van Tus
senbroek te „redden". Van Tussenbroek
had. zoals wij in enkele berichten gemeld
hebben, testamentair beschikt dat zijn
oeuvre na zijn overlijden vernietigd moest
worden. Kort voor zijn dood zou hij ech
ter ontvankelijk z\jn gebleken voor plan
nen om de poppen een goede, permanen
te opstelling te geven.
De heer Du Ry, directeur van het His
torisch Museum te Rotterdam, had een
dergelijk plan met de kunstenaar bespro
ken. Óp initiatief van de heer Du Ry
heeft de gemeente Rotterdam onlangs be
slag laten leggen op de collectie. Dezer
dagen zullen B. en W. antwoorden op vra
gen die door het raadslid dr. F. J. Krop
over deze kwestie zijn gesteld. Het ant
woord zal er op neerkomen, dat de ge
meente zich als partij heeft teruggetrok
ken. aangezien het niet past dat een over
heidslichaam opponeert tegen de uitvoe
ring van een laatste wilsbeschikking.
„Met deze formulering ben ik het volko
men eens", aldus museumdirecteur Du Ry,
wiens initiatief hiermee door de gemeen
te is gedesavoueerd. „Maar er was im
mers nog geen kwestie van een proces.
Het beslag moest alleen dienen om tijd
te winnen. Het ging alleen om een ge
tuigenverhoor, om een gesprek met de te
genpartij".
Het tableau de la troupe van de toneel
groep „Studio" voor het seizoen 1963-64
(het tiende speelseizoen) onder artistieke
leiding van Kees van lersel, is als volgt
Cocki Boonstra, Els Bouwman, Andrea
Domburg. Nell Koppen. Elsje Scherjon,
Dore Smit, Liesbeth Strnppert, Ingeborg
Uijt den Boogaard. Albert Abspoel, Joop
Admiraal, Wim van den Brink, Ad van
Gessel, Jules Hamel, Jaap Hoogstra, Jack
Horn, Herman Lutgerink. Ad Noyons,
Peter Oosthoek, Erik Plooyer, Edwin
Prins, Peter van Rooij, Henk van Ulsen,
Bram van der Vlugt, Henk Voges en
Frans Vorstman.
Dr. Eline Verkade is dramaturge van
het gezelschap en Peter Oosthoek de vaste
regisseur. Op het speelplan voor de eerste
helft van het seizoen staan als nieuwe
stukken: „Alles was Zwart in de Zon"
(regie Bram van der Vlugt) van Maurice
Clavel, „Babel" van Jan Wolkers (regie
Kees van lersel), „Pas op dat je geen
Woord zegt" van Dimitm Frenkel Frank
(regie Peter Oosthoek) en „De wijze
Kater" van Herman Heijermans (regie
Kees van lersel); van het oud repertoire
blijven gehandhaafd: „Jeugdproces",
„Harten twee, Harten drie", „Gelukkige
Dagen", „Een geboren Leugenaar", „De
ingebeelde Zieke" en „Een groot dood
Dier" van Bert Schierbeek.
Voor de tweede helft van het seizoen
zal een keuze worden gemaakt uit „Spino
za" van Dimitri Frenkel Frank, „Huis
Clos" van Sartre, „Play" van Samuel
Beckett, „Haute Surveillance" door Jean
Genet, „Les Batisseurs d'Empire" van
Boris Vian, „The American Dream" van
Edward Albee, „Cue for Passion" van
Elmer Rice, „The Keep" van Gwen Tho
mas, „The Knack" van Ann Jellicoe, „Le
Journal d'un Fou" van Sylvie Luneau en
Roger Goggio, „Les Violettes" van Geor
ges Shéhadé, „Tous les deux" van Mi
chael Dulud, „De kale Zangeres" van
Ionesco, „De les" van Ionesco, „Lunch
hour" van John Mortimer en „Brecht on
Brecht" yan Tabon.
In de gedramatiseerde documentaire
„Een plaatje van je weet wel wie" schets
te AVRO-regisseur Jan Venema misschien
iets te weinig genuanceerd, maar zeer
doelmatig de kwalijke praktijken van een
etherpiraat en de gevolgen daarvan. De
radio-zend-amateur zag er wat te „cri
mineel" uit, de gewonde varensgezel was
wel erg toegetakeld en enige mensen
speelden teveel hun eigen beroep; maar
dat alles willen wij graag vergeten voor
de goede wijze waarop deze vorm van
piraterij aan de kaak gesteld werd.
Nu geen wonder-paraplu, maar een won-
der-machientje en wel van Duitsland's
populaire t.v.-muis Mike Molto, die daar
mede een gevarieerd, licht verzoekpro
gramma samenstelde. En alweer Nana
Mouskouri, Silvio Francesco, Jack Ham
mer en het lenige steeldrum-trio „the Ca-
ribeans". Er komen de laatste weken wel
wat teveel van die fantastisch knappe Ba-
varia-shows op het scherm, maar wij ne
men aan dat de AVRO rekening heeft ge
houden met de vakantie-tijd, waarin ze
ker niet eenieder avond-aan-avond kijkt.
Wie dan toch zo'n show inschakelt, krijgt
in ieder geval amusement van behoorlijk
gehalte. Met een forum-achtig en vaag
onderwerp over de beste-boter-moeilijkhe-
den en een reportage van een of ander
„zomer-festival" vulde „Televizier" nóg-
al onbenullig een deel van deze avond.
Vele kijkers zullen de AVRO dankbaar
geweest zijn, dat ze alsnog dan wel we
derom de BBC-documentaire „De We
reld kreeg televisie" (die verleden jaar
reeds uitgezonden werd) mochten zien en
horen. In deze grote en zeer kostbare
produktie legde regisseur Richard Cawston
op een zeer indringende, filmische ma
nier vast, welk een geweldige invloed het
nieuwe massa-medium overal ter wereld
op de mens uitoefent en hoe het levens
patroon van de meeste volkeren door de
zelfde televisie verandert. Werkelijk een
prachtige en leerzaam stuk vakwerk, dat
wij gaarne een tweede keer hebben gezien.
J. Damshuizer
Dr. Van de Graaf naar Afrika. Dr. J.
A. van de Graaf, kunsthistoricus en res
tauratie-expert te Utrecht, is dezer dagen
voor 'n oriëntatiebezoek naar Zuid-Afrika
vertrokken. Dr. Van de Graaf, die belast is
met het onderzoek en de uitgave van het
nieuwe in het British Museum gevonden
„De Mayeme-manuscript'' maakt deze reis
op uitnodiging van de Zuidafrikaanse
overheid. Het bezoek zal ongeveer een
maand duren. Het is niet uitgesloten dat
Dr. Van de Graaf zich in Zuid-Afrika gaat
vestigen. Hem zijn namelijk blijvende
functies in dat land aangeboden.
My fair lady. Na zes m-aahderr "van
voorbereiding is Warner Brothers begon
nen met de verfilming van „My fair Lady",
de beroemde musical waarvoor de film
maatschappij 5.5 miljoen dollar (19,8 mil
joen gulden) heeft betaald. Een woord
voerder deelde mee dat dit een recordbe
drag is voor een filmrecht en dat het de
meest ingewikkelde en kostbare produktie
is die ooit door Warners is ondernomen.
Audrey Hepburn zal de rol spelen van
Eliza Doolittle, het platpratende Londense
bloemenmeisje. Rex Harrison speelt prof.
Higgins, de rol die hij 1006 maal heeft ge
speeld op het toneel in Londen en New
York.
Morgen, 15 arigustus. brengt de AVRO-
televisiesectie O'Neill's toneelstuk
„Zingend in de Wildernis" („Ah, wil
derness") op het scherm in een bewer
king door regisseur Frans Boerlage.
De vertaling is van Dick van Veen.
Aan het spel nemen onder anderen
deel Elise Hoomans, Enny Meunier,
Pim Dikkers, Richard Flink, Aart
Staartjes en Tineke CrefcoeurDe foto
toont de twee laatstgenoemden in een
scène.
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 KRO. 10.00
NCRV. 11.00 KRO. 14,00-24.00 NCRV.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Morgengebed.
7.15 Ouverture: lichte grammofoonmu-
ziek. 7.55 Overweging. 8.00 Nieuws. 8.15
Inleiding hoogmis. 8.20'Hoogmis. 9.30 Klas
sieke grammofoonmuziek. 9.35 Waterstan
den. 9.40 Klassieke grammofoonmuziek.
NCRV: 10.00 Grammofoonmuziek. 10.03
Mein Herz ist bereit, cantate (gr.). 10.15
Morgendienst. 10.45 Klassieke grammo
foonmuziek. KRO: 11.00 Voor de zieken.
11.45 Geestelijke liederen (opn.). 12.00
Middagklok - noodklok. 12.04 Lichte gram
mofoonmuziek. 12.30 Mededelingen t.b.v.
land- en tuinbouw. 12.33 Populaire klan
ken (gr.). 13.00 Nieuws. 13.15 Pianoreci
tal (gr.): klassieke muziek. 13.40 Gedich
ten programma. NCRV: 14.00 Licht instru
mentaal trio. 14.30 Omroeporkest: klassie
ke en moderne muziek. 15.10 Kinderkoor
15.20 Lichte grammofoonmuziek. 15.40
Licht instrumentaal kwartet. 16.00 Bij
beloverdenking. 16.20 Moderne liederen
voor sopraan en piano. 16.50 Gewijde mo
derne muziek (gr.). 17.00 Voor de jeugd.
17.30 Country en Western muziek (gr.).
17.40 Beursberichten. 17.45 Lichte gram-
mofobnmuziek. 18.00 Licht instrumentaal
septet. 18.15 Sportagenda. 18.20 Licht
pianospel en lichte orkestmuziek (gr.).
18.30 Promenade-orkest: Frans program
ma. 19.00 Nieuws en weerpraatje. 19.10
Gewijde muziek. 19.30 Radiokrant. 19.50
Metropole orkest. 20.20 Lichte Australi
sche muziek (gr.). 20.50 Lichte grammo
foonmuziek. 21.lt) Cello en piano: Klassie
ke en moderne muziek. 21.45 Verslag van
de Gereformeerde Oecumenische Synode te
Grand Rapids (USA). 22.00 Kerkorgelcon
cert: klassieke muziek. 22.30 Nieuws en
SOS-berichten. 22.40 Avondoverdenking.
22.55 Boekbespreking. 23.00 Lichte gram
mofoonmuziek. 23.55-24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00 AVRO. 7.50
VPRO. 8.00-24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgym
nastiek. 7.20 Lichte grammofoonmuziek.
VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00
Nieuws. 8.15 Lichte grammofoonmuziek.
9.00 De groenteman. 9:05 Modern strijk
kwintet (gr.). 9.40 Morgenwijding. 10.00
Lichte grammofoonmuziek. 10.50 Voor de
kleuters. 11.00 Huishoudelijke zaken, le
zing. 11.15 Omroeporkest: balletmuziek.
12.00 Licht orkest. 12.30 Mededelingen
t.b.v. land- en tuinbouw. 12.33 Dansorkest
en zangsolisten. 13.00 Nieuws. 13.15 Euro
pese roeikampioenschappen in Kopenha
gen. 13.25 Beursberichten. 13.30 Promena
de-orkest. 14 00 Blaastrio: Klassieke en
moderne muziek. 14.30 Voor de vrouw.
15.05 Mezzo-sopraan en piano. 15.30 Ver
borgen schatten: vergeten werk opgediept
uit Discotheek, en boekenkast. 16.30 Jeugd
en ritme. 17.00 Voor de jeugd. 18.00
Nieuws. 18.15 Europese roeikampioen
schappen te Kopenhagen. 18.20 Metropole
orkest en solist. 18-00 Carrousel, licht
programma. (Om 19.15 Sportpraatje). 20.00
Nieuws. 20.05 Kamerorkest en, soliste:
Klassieke muziek. 21.20 De geschiedenis
van een toneelstuk, klankbeeld. 22.00 Lich
te grammofoonmuziek. 22.30 Nieuws. 22.40
Actualiteiten. 23.00 Sportactualiteiten. 23.10
Discotaria. 23.55-24.00 Nieuws.
VOOR WOENSDAG
KRO: 17.00 Voor de kinderen. NTS:
17.40-17.45 De Verrekijker, jeugdjournaal.
KRO. 19.30 Van onze sportredacteur. NTS:
20.00 Journaal en weeroverzicht. KRO:
20.20 Zomerwedstrijd (4e en laatste afle
vering). 20,30 Brandpunt. 20.55 Muziek
weerklinkt in Parijs, show. 21.25 Om U
te dienen, een documentaire over de kel
ner. 21.55 Licht instrumentaal sextet. 22.15
Epiloog. NTS. 22.25-22.30 Journaal.
VOOR DONDERDAG
AVRO: 14.30 Voor de vrouw. 15.15 Pau
ze. 15.30-15.45 Voor de kinderen. 19.30
4.000.000 mijlen per week, 100-jarig be
staan van de Londense ondergrondse. 19.50
Kijkerspost. NTS: 20.00 Journaal. AVRO:
20.20 Harpkwartet. 20.40 Zingend in de wil
dernis, toneelstuk. 22.30 Surinamers in Ne
derland, documentair programma. NTS:
23.00-23.05 Journaal.
