Scheepvaartinspecteur Tuntler gaat
oktober van dit jaar met pensioen
Veilig uit- en thuisvaren
liefst volgens het boekje
COR OLY
S
L
1
Bromfietsrijders
BROMFIETSEN
COR OLY
HOGE HEREN AAN 'T NOORDZEEKANAAL
IJMUIDER PIRATEN
Woonwagenkamp
in Beverwijk
wordt verbeterd
MOEDIGE OVERSTEEK
GEZAG
65 JAAR
DONDERDAG 15 AUGUSTUS 1963
!Ö1
EXTRA KOOPJES
RAP - 2 versn.
575.-
RAP - 3 versn.
van 775.— voor 675.-
RAP ROCKY
van 795.— NU ©75.
AVADA - 3 versn.
van 785.- NU 625.—
MAGNEET
van 789.- NU 695.-
Nieuwe kustvaarder
ai wt jkw»
Fa. R. de Boer Juwelier - Horloger - Opticien
Sportdag
Kennemers
Hercules oefent
r
DE HEER C. M. TUNTLER, die als inspecteur voor de scheepvaart het zo genoemde
„vierde district" dat zich uitstrekt van Texel tot de Belgische grens onder zich
heeft, gaat met pensioen: 25 oktober van dit jaar wordt hij 65 en dit betekent be
ëindiging van werkzaamheden, die van groot belang zijn geweest voor de Neder
landse vissersvloot en haar bemanningen. „Het is de bedoeling, dat elk uitgevaren
schip, na zjjn werk op de visgronden, veilig, met zjjn complete en gezonde bemanning
thuiskomt; gaat onverhoopt het vaartuig verloren, dan dient in elk geval elk lid
der bemanning een kans te krjjgen in het leven te blijven en bij zjjn gezin terug te
keren; hieraan te mogen meewerken, heb ik altijd als een mooie, zeer verantwoorde
lijke taak beschouwd" aldus de heer Tuntler, die met enige weemoed de dag van
zijn pensionering tegemoet ziet.
Het was slechts na langdurig aandrin
gen onzerzijds dat de heer Tuntler bereid
was iets te vertellen van zijn ervaringen:
„De scheepvaartinspectie draait ook zon
der mij gewoon door. Van elke ambte
naar wordt verwacht dat hij z'n werk
doet, tot z'n pensionering. Wel, ik ben daar
geen uitzondering op en daarom hoef ik
niet in de krant
Vriendelijk, onverbiddelijk
Langs de gehele Nederlandse kust, maar
vooral in IJmuiden, zijn laatste standplaats,
is de heer Tuntler een begrip geworden
door de wijze, waarop hij zijn taak ver
vulde: vriendelijk, hulpvaardig, altijd reke
ning houdend met het belang van reder
en vissersman, maar onverbiddelijk zich
houdend aan de strenge voorschriften en
bepalingen ten aanzien van de veiligheid.
Zo liet hij eens (in zijn Amsterdamse
periode, toen hij met koopvaardijschepen
had te maken) een als troepenschip fun
gerende koopvaarder, op weg van Amster
dam naar Indonesië, even buiten IJmuiden
voor anker gaan: hij wenste zich er per
soonlijk van te overtuigen, dat het red
dingsmateriaal aan boord in orde was.
Door de grote haast was daar eerder geen
gelegenheid voor geweest. Wat ook de ge
volgen zouden zijn van dit oponthoud, in
spectie en sloepenrol zouden er zijn. Eén
gevolg was.... dat voortaan de soldaten
in de diverse kazernes, vóór hun vertrek
leerden, hoe met zwemvest etcetera om
te gaan en ook hier kwam de heer Tuntler
zich er van overtuigen, dat het in orde
was.
Die Amsterdamse tijd is overigens zijn
prettigste tijd geweest, door de gevarieerd
heid van het werk. De binnenbouw van
de eerste „Willem Barendsz" was, voor
zover het de veiligheid betrof een interes
sant karwei.
Opa was galjootkapitein
De heer Tuntler is Groninger van ge
boorte. Hij stamt uit een zeemansgeslacht.
Zijn grootvader was kapitein op een gal
joot; zijn vader had, als scheepsmakelaar,
eveneens met schepen te maken. De jon
ge Tuntler zelf begon zijn zeemansloopbaan
als scheepsjongen op een Duits kustvaar
tuig, de „Ralum" geheten. Daarna kwam
hij, als stuurmansleerling, bij Nievelt Gou-
driaan en Co te Rotterdam. Na de zee
vaartschool in Groningen klom hij op tot
eerste stuurman, maar dit diploma had
hij bitter weinig in de moeilijke jaren '29-
'30, toen er teveeel stuurlieden waren voor
de weinige koopvaardijschepen, die in de
vaart werden gehouden. Stuurman Tuntler
trad op 1 juni 1934 als sluismeester in
dienst bij de provinciale waterstaat in Gro
ningen. Gaarkeuken werd zijn standplaats
een klein dorp bij Grijpskerk. Op 1 mei
1940 volgde zijn aanstelling tot adjunct ex
pert bij de scheepvaartinspectie in het
vierde district. Na een half jaar volgde
een vaste aanstelling en op 1 mei 1942 werd
hij tot expert bevorderd. Een hevige ru
zie met een Duits militair had overplaat
sing naar Amsterdam tot gevolg, waar
hij tot 1 april 1947 bleef, om daarna be
noemd te worden tot adjunct-inspecteur
schipper moet vis thuis brengen. Z'n hoofd
is bij de vis. Er is niets aan te doen,
er moet een plek open blijven voor al dat
andere waarvoor hij verantwoordelijk is.
Ik heb een groot respect voor schippers
en bemanningen op de Nederlandse vis
sersvloot. De lui verstaan hun vak, mag
ik wel zeggen. De lijn trekken in figuur
lijke betekenis is er heus niet bij. Maar
begrip hebben voor andermans moeilijk
heden mag nooit en te nimmer betekenen:
zondigen tegen veiligheidsvoorschriften.
Dat kan niet, het zou veel te gevaarlijk
zijn. Je kunt geluk hebben, je kunt het
daar nooit op aan laten komen. De wet,
de voorschriften en bepalingen zijn er om
te helpen en niet om tegen te werken.
Het doet deugd te ervaren, dat de man
nen bij de Visserij hiervan doordron
gen zijn".
De Tuntlers blijven ook na 25 oktober
Advertentie
VOLLEDIGE GARANTIE
FIANCIERING - INRUIL
Breestraat 108 - Beverwijk
De werf De Groot en Van Vliet in Slik
kerveer zal op zaterdag 31 augustus tij
dens de officiële proefvaart op de Noord
zee de 499,99 b.r.t. metende kustvaarder
„Karin Smits" overdragen aan de op
drachtgeefster, de in Denemarken woon
achtige Nederlandse reder M. Smits. De
technische proefvaart wordt op 23 augus
tus gehouden.
De „Karin Smits" is een zusterschip
van de „Dita Smits II die in februari
door dezelfde werf werd opgeleverd aan
de heer Smits. Het schip is 59,30 meter
lang, 9,20 meter breed en heeft een holte
van 5,40 meter. De ruimen hebben een in
houd van 58.000 kubieke voet. De voort
stuwing geschiedt door een dieselmotor
met een vermogen van 770 pk. De werf
heeft van de heer Smits, voor wie het
al vijf schepen heeft gebouwd, nog een
bouwopdracht gekregen voor twee dubbel-
schroef k welschepen, die eind-1964 en me-
dio-1965 in de vaart moeten komen.
voor de scheepvaart, met de standplaats
IJmuiden. Hij wisselde IJmuiden met
Scheveningen op 1 maart 1956, na te zijn
benoemd tot inspecteur. Vijf jaar later
keerde hij terug naar IJmuiden.
Scheepsrampen
Een stipte naleving van de wet van alle
voorschriften en bepalingen en dit zijn
er heel wat kan, helaas, niet elke
scheepsramp voorkomen. Ondanks de
enorme vooruitgang van de techniek, on
danks de steeds beter wordende opleiding
van de zeeman, ondanks alle voorzorgs
maatregelen die men bedacht heeft, ko
men ongelukken op zee voor en komen
mensen daarbij om het leven. Door de
een of andere oorzaak. Niet altijd slaagt
men er achteraf in die oorzaak te vin
den. De heer Tuntler noemt twee voorbeel
den: de mysterieuze verdwijning van de
„Alkmaar" en de „Catherina Duijvis". Er
waren geen overlevenden.
De „Alkmaar" IJM 31 verging met man
en muis in de eerste maand van het jaar
1952, voor de Noorse kust. De „Catherina
Duijvis" IJM 60 ging, met allen die zich
aan boord bevonden, niet ver van IJmui
den ten onder. Beide trawlers waren zee
waardige schepen, die door hun soliede
bouw een stootje konden verdragen. Hun
schippers en bemanningen verstonden hun
vak.
Wat heeft deze twee sterke IJmuidense
vissersvaartuigen naar de zeebodem doen
sturen? Er is nooit, ondanks moeizame on
derzoeken,, een bevredigend antwoord op
gekomen.
De heer Tuntler brengt nog in herinne
ring het vergaan van de „Ely Chenevière"
IJM 32, die in oktober 1961 ten onder ging,
waarbij echter niet de gehele bemanning
met het schip is meegegaan.
„Deze rampen blijven je je hele verdere
leven bij. Je doet je best, ik neem aan
dat iederen, die er mee te maken heeft
gehad, z'n best heeft gedaan. Je mag er
niet stil bij blijven staan, het leven gaat
verder. Maar het is een aansporing voor
iedereen die er iets aan kan doen om dit
zo goed mogelijk te doen om altijd de
hoogst mogelijke graad van veiligheid te
bewerkstelligen voor schip en mens".
Respect
Het valt dikwijls niet mee: het is geen
job die veel tijd laat voor andere liefheb
berijen dan je werk, wanneer zo'n 550 sche
pen (en dit is dan uitsluitend in IJmuiden)
moeten worden nagelopen. En dit bij een
personeelsbezetting, die bepaald piet
royaal mag worden genoemd.
Maar ook de schipper en zijn mannen
hebben het verre van eenvoudig. „Kijk",
zegt de heer Turjtler, en hij opent een
boekje en dreunt een (heel klein) gedeel
te van wat de schipper allemaal maar
heeft te doen en waar hij maar voor
heeft te zorgen, op.
„Dat is alles goed en wel. Maar die
Inspecteur CB. Tuntler
in Driehuis wonen. „We hebben het hier
best naar onze zin; Groningen is Gro
ningen niet meer zegt hij pein
zend.
De heer Tuntler heeft, naast zijn i'n-
Specteursschap, nog vele andere funótiès.
Zo is hij lid van de commissie der ge
meentelijke school voor de visserij en
scheepvaart (tot voor kort voorzitter); lid
van de commissie examen stuurlieden zee
visvaart; lid van de commissie examen
Kon. Onderwijsfonds voor de scheepvaart;
adviserend lid in de commissie vakoplei
ding S.E.R.; lid van de binnenvaartram-
penwetcommissie; voorzitter van het Zee-
kadetcorps IJmuiden. Voorts was hij ge
durende enige jaren voorzitter van de
Vereniging van ambtenaren van de scheep
vaartinspectie.
Advertentie
VADERS en MOEDERS
Laat uw zoon zelf sleutelen
2e hands BROMFIETSEN
v.a. 50.—
Breestraat 108 - Beverwijk
Niettegenstaande het feit, dat aan het
onderhoud van het woonwagenkamp aan
de Wijkermeerweg in Beverwijk de no
dige aandacht wordt geschonken van ge
meentewege, heeft de kampoutillage toch
nimmer een behoorlijk peil, kunnen be
reiken, zulks ten gevolge van vernieling
en verwaarlozing door de kampbewoners
zelf.
Sinds de aanstelling van een kampbe
heerder is er een verbetering merkbaar,
maar extra voorzieningen en het onder
houd ervan blijven noodzakelijk. Onder
meer valt er nog veel te doen aan bestra
ting en riolering, alsmede verbeteringen
aan het toiletgebouw. De kosten van de
ze voorzieningen worden geraamd op vijf
duizend gulden en B. en W. hebben de
raad van Beverwijk krediet voor dit be
drag gevraagd.
Advertentie
„Haastige spoed is zelden goed"
Maar „van uitstel komt afstel", 't Klinkt tegenstrijdig, maar 't be
tekent „dat U niet over één nacht ijs moet gaan" als het om de
aanschaf van waardevolle artikelen gaat, tenzij U bij ons terecht
komt, want dan bent U om zo te zeggen „in Abraham's schoot".
Voor deskundige voorlichting en prima service
Kennemerlaan 60 IJmuiden Telefoon 4938
)on 4938
Hoe hoger de schoorstenen
als er dan tóch fabrieken
moeten zijn hoe beter
voor ons mensen, die er nu
eenmaal op gesteld zijn lucht
zonder rommel in te ade
men. Daarom zeggen wij:
„Hoogovens, Papierfabriek
en last but not least PEN,
wij danken u zeer voor de
hoge heren, onder wier adem
wij hier in de IJmond moe
ten wonen en werken. Gaat
u, bij eventuele noodzakelij
ke uitbreidingen van uw be
drijven gerust even door met
elkaar te „beconcurreren" op
het gebied van schoorsteen
hoogten. Probeer steeds ho
ger te komen dan uw rivaal!"
Hoogovens heeft nog niet
zo heel lang geleden haar
sinterfabriek verrijkt met
een tweede schoorsteen, die
broederlijk naast de eerste
staat. Elk van deze „twee
ling" staat op een sokkel
van tien meter; het maai
veld is „acht plus" en de
schoorstenen zijn elk (schoon
aan de hak dus) 140,42 meter
hoog Dat betekent dus, dat
de tweeling zich 158,42 me
ter boven A.P. verheft.
De nieuwe schoorsteen van
de Papierfabriek van Van
Gelder Zonen in Velsen-
Noord is, van de grond af
gerekend, uiteindelijk op een
hoogte van 125 meter geko
men.
Ronduit een juweel is de
nieuwe PEN-schoorsteen!
Deze hoge heer staat bij
het nieuwe gebouw van de
nog in aanbouw zijnde PEN-
centrale, in hét voormalige
sportpark Watervliet, aan de
Koninginneweg.
Dezer dagen ging de vlag
in de hoge top. Een vlag van
indrukwekkend formaat en
de stevige wind zorgde er
voor, dat de nationale drie
kleur tot haar recht kwam.
De bouw van deze Goliath
is in de IJmond met grote
belangstelling gevolgd. En
toen er plotseling een stil
stand in de opbouw trad, be
tekende dat voor de vele
meelevenden een grote te
leurstelling. Alerlei verhaal
tjes deden de ronde: het ding
zou overhellen, omdat de
grond was gaan werken, zo
wist de een; een ander zei,
dat de betonconstructie niet
deugde. Allemaal klets. De
laagste ringen moesten wor
den afgewerkt en dan fs het
logisch, dat de opbouw even
wacht. Schoorsteenbouw kan
men rustig overlaten aan de
schepper van dit gevaarte,
die z'n sporen op dit terrein
heeft verdiend. Ondenkbaar,
dat hij in z'n berekeningen
faalt!
Wanneer we de lange
vorst-, ijs-, sneeuw- en dooi-
periode in aanmerking ne
men, dan heeft deze PEN-
schoorsteen in uitzonderlijk
korte tijd z'n hoogte van
151,5 meter bereikt.
Met de afbouw is een aan
vang gemaakt. Binnen af
zienbare tijd is er een rook-
spuwer meer in de IJmond.
Een hoge heer van 151 en
een halve meter.
Intussen vragen velen, aan
de zuidzijde van het Noord-
zeekanaal, zich af, waarom
al die hoge heren aan de
noordkant van de waterweg
wonen; menig IJmuidenaar
denkt daarbij aan de vis-
Hoogoventweeling
meelfabriek, die er nu een
maal is en moet zijn, omdat
zoiets hoort bij een aanvoer -
haven voor vis, de grootste
nog wel, zoals IJmuiden is.
Maar zo'n hoge, erg kostbare
neer allen zou de onaange
name geur, die men hier zo
af en toe te verwerken krijgt,
niet weg kunnen houden. Is
er dan iets anders op te vin
den? We weten, dat er aan
is gedokterd en dat er nog
steeds gezocht wordt naar
een oplossing. Moge die
ten spoedigste gevonden
worden.
Het verluidt, dat Sinter-
Klaas al vele brieven heeft
ontvangen, waarin gevraagd
wordt in december, of zo
veel eerder als mogelijk is,
in het schoentje van rijkswa
terstaat heel hoge schoorste
nen te doen, bestemd voor de
afcuitt/Lbis&Hten I die nodig
zijn voor de wei-ken aan de
IJmuider pieren. Die fabrie
ken staan in de open lucht
en wat zij uitbraken is niet
erg leuk voor de strandbe-
zoekers en de bewoners in
de omgeving. Een troost mo
ge zijn, dat die fabrieken er
maar tijdelijk zijn. En ver
geet u niet: het is niet alleen
een Amsterdams maar ook
een nationaal belang, dat de
toegang van het Noordzee
kanaal aangepast wordt aan
de eisen des tijds. Daar pro
fiteert IJmuiden zelf ock
van. Dat werk moet in de
eerste plaats ongehinderd
door kunnen gaan. Daarbij
heeft men voorwaar niet te
klagen over de mate van
medewerking van de zijde
van rijkswaterstaat met be
trekking tot de strand- en
duinrecreatie in het be
trokken gebied. Maar mis
schien zal er toch nog iets
op te vinden zijn?
PEN-goliath
Papierfabriek
•i
De heer Leslie Smith, die
in Zuid-Engeland woont,
heeft, zoals zovele buitenlan
ders, in Holland een zeiljacht
laten bouwen. Maar dit
scfheepje gaat niet, zoals ge
bruikelijk, als deklading op
een groot schip naar de
plaats van bestemming. De
eigenaar is het zelf komen
halen en als alles volgens
programma is gegaan, dan
komt hij vanavond, na een
driedaagse zeiltocht van
IJmuiden uit, thuis met zijn
nieuwe trotse bezit. We trof
fen meneer Leslie in zijn
jacht, veilig en.... nietig
achter een half dozijn
krachtpatsers van zeeslepers
aan de Wijsmullersteiger,
even voor het vertrek; het
wachten was op het kompas,
dat uit Amsterdam moest
komen. Op de foto ziet u de
eigenaar van 't mooie jacht
je geheel rechts.
Met grote voortvarend
heid is maandag de Velser
Jeugd aan het bouwen ge
gaan. In IJmuiden-West,
IJrnuiden-Oost, Driehuis en
Santpoort zijn bouwwerken
verrezen, die van een ver
bluffende fantasie getuigen.
Zoals uit bijgaand plaatje
moge blijken. Het staat op
net terrein tegenover het
zwembad aan de Herenduin
weg in IJrnuiden-Oost., het
vierde vakantiejongenskamp
in de gemeente Velsen.
De jongelui noemen zich
piraten", maar een (onge
wapend) bezoek van onze
fotograaf aan dit kamp ver
liep zonder bloedvergieten
of zelfs maar „beroving".
Wel werd hem de belofte af
gedwongen, dat het plaatje
tn de krant zou komen en dit
is dan ook gebeurd.
Zondag gaan de Kenne
mers weer hun sportdag
houden, die sinds 1954 niet
meer gehouden werd. De
laatste clubkampioen was
Jan Lejeune, die ook nu
weer van de partij is en de
titel, na negen jaar, gaat
verdedigen. Er zijn in totaal
73 deelnemers, zowel senio
ren als junioren. Laatstge
noemden strijden om de M.
Metzelaarbeker; deze beker
heeft de heer Metzelaar, bij
zijn afscheid als junioren
leider in 1961, beschikbaar
gesteld. De wedstrijden be
ginnen 's morgens en wor
den 's middags voortgezet.
Er is in de middag boven
dien nog een voetbalwed
strijd voor veteranen, waar
„keien" uit het Kennemers-
verleden aan meedoen.
In de IJ.C. van 8 dezer is
een plaatje afgedrukt van
waarschijnlijk de enige
vrouw, die een certificaat
gezagvoerder grote vaart in
haar zak heeft: de Poolse
Danuta KobylinskaWalas.
Loods Corn. Visser, Waal
straat 140, IJmuiden, corri
geert ons: Op 26 april van
dit jaar heeft hij het Russi
sche s.s. Suntar (3398 brt) be-
loodst van zee naar de Am
sterdamse Coenhaven; ge
zagvoerder op de Rus was
mevrouw Gorlenko. Binnen
loods J. Koelewijn, die een
aardig mondje Russisch
spreekt, heeft haar een in
terview afgenomen en dit is
kortgeleden in de Blauwe
Wimpel gepubliceerd.
Zaterdag hoopt het echt
paar BaltesJansen, dat in
Lommerlust te Beverwijk
woont, het 65-jarig huwe
lijksfeest te vieren. De heer
Baltes, die 88 jaar is, is dit
jaar ook zestig jaar lid van
de r.-k. Bond van vervoers-
personeel. Hij was ruim 37
jaar in dienst van de spoor
wegen. Mevrouw Baltes ver
diende er in die periode wat
bij als overwegwachtster.
De Chr. voetbalvereniging
Jong Hercules in Beverwijk
gaat zich terdege voorberei
den op het komende seizoen.
Met de training is, nu de
vakanties grotendeels voor
bij zijn. weer een begin ge
maakt. Men oefent nu onder
leiding van de heer A. W.
Horeman. Aanstaande zater
dag gaan een junioren- en
een adspirantenelftal naar
het Andries van Zadel-toer
nooi, dat door VEW georga
niseerd wordt.
nrnnivinnru-rriirinnnnriinnnrinrmnniiiijiAJiiuuwuiJCw,
f
