IJmuider Courant | 1963 | 16 augustus 1963 | pagina 7

AGATHA CHRISTIE VERTELT:

n

1

1

Een prettige
afwisseling

-UITGAAN IN HAARLEM

PANDA EN DE MEESTER-FLESSER.

DE PROGRAMMA'S

Amerikaans toneel
schrijver Clifford Odets
overleden

VRIJDAG 16 AUGUSTUS 1963

7

HET MYSTERIE

VAN DE
SPAANSE KIST

m. W nabeschouwingen

„Ah, Wilderness"

Kijkers en luisteraars

Ad Interim

Het Nationale Ballet
in Salzburg

De radio geeft zaterdag

T el evisie programma

minimin

ÜS

Ui!

MUZIEK

TONEEL en CABARET

POPPENTHEATER

TENTOONSTELLINGEN

DIVERSEN

7)

„Een mooi werkstuk!" Poirot liep
erheen. De kist stond tegen de muur
bij het raam, vlak naast een moderne
discotheek. Aan de andere zijde be
vond zich een halfopenstaande deur.
Deze deur ging gedeeltelijk schuil ach
ter een groot beschilderd lederen ka
merscherm.

„Zo komt u in de slaapkamer van
majoor Rich," legde Burgess uit.

Poirot knikte. Zijn ogen dwaalden
nu naar de andere kant van het ver
trek. Daar stonden twee stereofoni-
sche platenspelers opgesteld, elk op
een laag tafeltje. Er stonden voorts
enige fauteuils en nog een grote tafel.
Japanse prenten hingen aan de muren.
Het was een mooie, gerieflijk inge
richte kamer, zonder overdreven luxe.

Daarna keek hij Burgess weer aan.
„De ontdekking," begon hij vriende
lijk, „moet een ontzettende schrik
voor u zijn geweest."

„O, dat was het zeker, meneer.
Dat zal ik nooit vergeten!" Nu brak
er een stortvloed van woorden los,
alsof de huisknecht het gevoel had dat
wanneer hij die hele geschiedenis maar
vaak genoeg vertelde, hij alles tenslotte
wel uit zijn gedachten zou kunnen zet
ten.

„Ik was de kamer aan het doen, me
neer. Alles opruimen. Lege vazen en
zo. Toen ik me bukte om een paar
olijven van de grond op te rapen.

toen zag ik hetop het kleedje,

een donkere vlek. Nee, dat kleedje is
nu weg. Naar de stomerij. De politie
had het niet meer nodigWat heb
ben we daar?" dacht ik. Ik zei bij
mezelf, half uit de grap: „Dat lijkt
wel bloed! Maar waar komt 't van
daan. Wat is daar gemorst?'

En toen zag ik dat het uit de kist
was gekomen, langs deze kant hier,
daar zit een barst. En ik zei, nog
altijd niks kwaads vermoedend: „Wel
heb ik van m'n leven!".„Ik til het
deksel op, kijk zo" hij voegde de
daad bij het woord „en ik zie
me daar een man liggen, op z'n zij,
met opgetrokken knieën, net of-ie ligt
te slapen. Maar toen zag ik die ge
mene dolk in z'n hals steken.Dat

vergeet ik van m'n leven niet

Nee, nooit! Ik ben me naar geschrok
ken.

Burgess haalde diep adem. „Ik heb
het deksel laten vallen en ben uit
huis gehold en de straat op. Om een
politieagent te halen.En gelukkig
trof ik er een, vlak om de hoek!"

Poirot keek hem nadenkend aan. De
vertoning als het een vertoning was
was werkelijk zeer goed. Maar hij
begon te geloven dat het helemaal
geen vertoning was, maar dat alles
zich zo had afgespeeld als Burgess
verteld had.

„U hebt er dus niet aan gedacht
eerst de majoor wakker te maken?"
vroeg hij.

„Dat is geen moment bij me opge
komen, meneer. Ik was totaal van de

kaart... Ik woualleen maar zo

gauw mogelijk weg wezenhij

slikte „en hulp halen."

Poirot knikte. „Besefte u dadelijk
dat het meneer Clayton was?"

„Dat had ik moeten zien, meneer.
Maar toch is het niet tot me door
gedrongen. „Ja, toen ik met de agent
terugkwam, toen zei ik natuurlijk da
delijk: „Allemachtig, het is meneer
Clayton!" En toen vroeg die agent:
„Wie is dat?" En toen zei ik weer:
„Die is hier gisteravond geweest!"

„Ja, ja," zei Poirot, „gisteravond.
Kunt u zich nog precies herinneren
o: hoe laat meneer hier kwam?"

„Niet op de minuut. Maar het zal
ongeveer vijf voor acht zijn geweest,
zou ik zeggen."

„U kende hem goed?"

„O ja, hij en mevrouw Clayton kwa
men hier vrij geregeld, in de ander
half jaar dat ik hier werk."

„Maakte hij op u een gewone in-
drk?"

„Ja, dat wel. Wat buiten adem.
maar dat kwam van het harde lopen,
dacht ik. Hij zei zoiets van dat hij
een trein moest halen.

„Had hij een reistas bij zifch? Hij
ging naar Schotland."

„Nee, meneer had niks bij zich. Ik
dacht dat hij een taxi voor de deur
had staan."

„Was hij erg teleurgesteld dat hij
majoor Rich niet thuis trof?"

„Niet zo erg, meneer. Hij zei alleen
dat hij dan een briefje wou achter
laten. Hij ging hier binnen en liep
naar het bureau en toen ben ik weer
naar de keuken verdwenen. Ik was
wat achterop, weet u, met de Russi
sche eieren en de ansjovis. De keuken
is helemaal aan het andere eind van
de gang en je hoort niet veel van
wat hier gebeurt. Ik heb hem niet ho
ren weggaan, en ik heb de majoor
ook niet horen thuiskomen."

„Maar daarna?"

„Toen heeft de majoor me gebeld.

Hij stond hier in de deur. Hij zei dat
hij de Turkse sigaretten voor me
vrouw Spence had vergeten. Die
moest ik gauw even gaan halen. Dat
heb ik toen gedaan. Ik heb ze binnen
gebracht en daar op tafel gelegd. Ik
dacht natuurlijk dat meneer Clayton
was weggegaan om zijn trein te kun
nen halen."

„En is er niemand anders in de
flat geweest in de tijd dat majoor
Rich nog niet thuis was en u in de
keuken bezig bent geweest?"

„Nee, meneer, niemand."

„Bent u daar zeker van?"

„Hoe had dat gekund? Er kan nie
mand binnenkomen of hij moet eerst
hebben gebeld."

Poirot schudde het hoofd. Hoe had
dat gekund? De Spences en McLaren
en ook mevrouw Clayton konden
dat wist hij van minuut tot mi
nuut van hun tijd verantwoording af
leggen. McLaren had met kennissen
op de club gezeten, de Spences had
den een paar vrienden op de borrel
gehad, voor ze van huis waren ge
gaan. Margharita Clayton had om
streeks dezelfde tijd met een vriendin
getelefoneerd.

Niet dat hij aan een van hen dacht
als mogelijke dader. Stel je voor, er
zouden heel wat betere methoden zijn
geweest om Arnold Clayton uit de
weg te ruimen dan hem achterna te
lopen naar de flat, waar een huis
knecht aanwezig was en de gastheer
ieder ogenblik kon thuiskomen. Neen,
hij had zijn laatste hoop nog gesteld
op een „geheimzinnige vreemdeling".
Iemand uit Claytons ogenschijnlijk

„Het mysterie van de
Spaanse Kist" is het tweede
van een reeks verhalen door
de beroemde Engelse detec
tive-schrijfster Agatha Chris
tie die wij in de loop van
de maand augustus zullen
publiceren.

smetteloos verleden die hem op
straat herkend had en hem was ge
volgd hem daarna met een stilet
neergestoken had het slachtoffer in
de kist- had verborgen en vervol
gens was gevlucht.

Neen, di' was allemaal melodrama,
zonder enig redelijk verband of zelfs
waarschijnlijkheid. In harmonie alleen
-met de romantiek, die overigens
prachtig bij deze Spaanse kist paste

Poirot liep de kamer door op de
kist'tbe. Hij licHtfb Het deksel op. Dat
ging heel gemakkelijk en geruisloos.

Met een zwakke stem zei Burgess:
„Hij is uitgeschrobd, meneer. Daar
heb ik voor gezorgd."

Poirot boog zich voorover. Zijn vin
gers betastten de binnenzijde van de
kist.

„Deze gaten aan de achterkant
en opzij die zien er uit ze voelen
ook aan alsof ze pas kort geleden
zijn aangebracht."

„Gaten, meneer?" De huisknecht
boog zich eveneens voorover om te
kijken. „Dat zou ik niet weten. Ik
heb er niet speciaal op gelet."

„Ze vallen ook niet erg in het oog.
Maar ze zijn er toch. Waarvoor zou
den ze dienen, denkt u?"

„Ik weet het heus niet, meneer.
Misschien wel van een of ander dier.
Witte mieren of zo. Houtwormen

„Een of ander dier?" vroeg Poirot.
„Dat is nog de vraag."

Poirot liep achteruit de kamer in.
„Toen u de sigaretten hier binnen
hebt gebracht hebt u toen hier iets
opgemerkt dat anders was dan an
ders? Ik bedoel: stoelen van hun
plaats of de tafel of iets van dien
aard?"

„Eigenaardig dat u dit vraagt, me
neer Nu u erover begint, ja, er
was iets anders. Dat kamerscherm,
dat altijd voor de slaapkamerdeur
staat voor de tocht, stond toen veel
meer naar links."

„Zo ongeveer?" Poirot schoof het
scherm naar links.

„Nog ietr verder ja, zó!"

Het scherm, dat anders reeds een
gedeelte van de kist maskeerde, ont
trok op de manier waarop het nu

stond opgesteld, het meubel vrijwel
geheel aan het oog.

„Waarom dacht u dat het scherm
verzet was?" vroeg Poirot.

„Ik dacht helemaal niets, meneer."
(nóg zo'n type als juffrouw Lemon!)

Aarzelend liet Burgess erop volgen:
„Ik denk dat men nu makkelijker
naar de slaapkamer kon komen
als de dames daar soms hun mantels
wilden neerleggen."

„Misschien. Maar er kan ook nog
een andere reden zijn geweest."

Burgess keek hem vragend aan.

„De kist gaat op het ogenblik vrij
wel helemaal schuil achter het
scherm. En ook het kleedje onder de
kist is nu niet zichtbaar. Als majoor
Rich de heer Clayton heeft vermoord,
zou het bloed al gauw door de barst
naar buiten komen. Iemand zou dat
hebben kunnen zien net zo goed als
u dat de volgende ochtend hebt ge
zien. Dus daarvoor kan het scherm
zijn verzet."

„Daaraan heb ik geen ogenblik ge
dacht, meneer."

„Hoe is de verlichting hier, schel
of getemperd?"

„Dat zal ik u even laten zien, me
neer." De huisknecht trok vlug de
gordijnen dicht en draaide enige lam
pen aan. Zij verspreidden een zacht
licht, nauwelijks voldoende om bij te
lezen.

Poirot keek omhoog naar de pla
fonnière. De huisknecht zei: „Die
lamp brandde toen niet. Die wordt
trouwens maar weinig gebruikt."

Poirot keek, bij dit gedempte licht,
eens rond. De huisknecht zei: „Ik ge
loof niet dat u hierbij de vlek had
kunnen zien, daarvoor was het niet
licht genoeg."

„Daar kon u weieens gelijk aan
hebben. Maar waarom heeft men het
kamerscherm verzet?"

Burgess rilde. „Het is een afschu
welijke geddchte dat een aardige
meneer als majoor Rich zoiets ge
daan heeft."

„U twijfelt er dus niet aan of hij
het wel gedaan heeft? Waarom zou
hij het hebben gedaan, dacht u?"

„Ja hij is natuurlijk in de oorlog
geweest Hij kan een schotwond
aan zijn hoofd hebben gekregen, niet
waar? Ze zeggen dat zoiets jaren la
ter nog kan nawerken. Ze worden dan
ineens hodeldebodel en weten niet
wat ze doen. En ze zeggen dat ze
dan juist vaak de mensen te lijf gaan
die hun het naast en het liefst zijn.

Zou u denken dat het zo te verklaren
valt?"

Poirot staarde hem aan. Hij zuchtte
en draaide zich om.

„Neen," verklaarde hij, „zo is het
stellig niet gebeurd." Met het gebaar
van een goochelaar stopte hij Burgess
een bankbiljet in de hand.

„O, wel bedankt, meneer, maar
heus, ik

„U hebt mij werkelijk uitstekend op
weg geholpen," sprak Poirot. „Juist
doordat ik het vertrek nu zo goed
heb kunnen zien, precies zoals het
hier op die avond is toegegaan. Het
onmogelijke is nooit onmogelijk! Ont
houd dat! Ik had gedacht dat er maar
twee mogelijkheden waren daarin
heb ik ongelijk gehad. Er bestaat
nog een derde mogelijkheid."

Poirot keek het vertrek nog eens
door en voelde een huivering.

„Trek de gordijnen maar weer
open. Laat licht en lucht binnen
komen. Deze kamer heeft er behoefte
aan. Hij moet ook grondig worden
schoongemaakt. Het zal een hele tijd
duren voordat hij gezuiverd is van
wat hier is blijven hangen de her
innering aan een dodelijke haat."

De mond van Burgess viel open,
toen hij Poirot behulpzaam was met
jas en hoed. Hij leek totaal verslagen.
Poirot, die zich altijd verlustigde in
het rondstrooien van orakeltaal, stap
te met kordate pasjes de straat op.

HOOFDSTUK VIII

Toen Poirot thuis was, belde hij in
specteur Miller op.

„Waar is de reistas van Clayton
gebleven? Zijn vrouw heeft verteld
dat hij er een had ingepakt."

„Die had hij op de club bij de por
tier neergezet. Hij heeft hem blijk
baar vergeten, want hij is zonder tas
vertrokken

„Wat zat erin?"

„Wat te verwachten was. Een pyja
ma, een schoon overhemd en toilet
artikelen."

„Heel degelijk."

„Wat had u dan verwacht dat erin
zou zitten?"

Poirot negeerde die vraag. Hij
vroeg verder; „Maar die stilet? Ik
zou u willen aanraden de werkster
die in het huis van de Spences de
boel schoonhield, daarnaar te vragen.
U moet te weten zien te komen of
ze daar in huis weieens iets derge
lijks heeft gezien."

SS

(Wordt vervolgd

Een goed, en bij vlagen voortreffelijk
toneelstuk van Eugene O'Neill, een uitste
kende reeks interviews met in Nederland
verblijvende Surinamers en een korte,
compacte, maar uitstekende documentai
re over de 100-jarige Londense Onder
grondse vormden de voornaamste bestand
delen van een, voor het zomerseizoen, be
nijdenswaardig goede AVRO-avond.

In het rubriekje „Kijkers-post" liet
Ageeth ons zien en horen, dat de Neder
landers in de grensstreken heus niet alleen
naar Duitsland of België kijken. De uit
slag (13 pro-Nederland, 8 contra) bewées
natuurlijk niets, en daarom was het over
tuigender geweest als zij cijfers had kun
nen overleggen van steekproeven (aanbel
len en vragen: waar kijkt u op 't ogenblik
naar?) gedurende enige tijd. Maar ook zo
bleek toch wel, dat vooral de Nederlandse
toneelavonden op t.v. in de smaak vallen.
Gisteravond was daar een riant voorbeeld
van.

Van Eugene O'Neill "bracht de t.v. on
langs de eenakter „Hughie". „Ah Wilder
ness" behoort tot zijn avondvullende stuk
ken en verschilt van zijn meeste andere
werk door een ongekend milde toon, in het
bijzonder in zijn schildering van het ge
zinsleven. O'Neill schreef het stuk in 1932;
het was niet eens een van zijn eerste stuk
ken zoals men zou kunnen denken, hij
was bij wijze van spreken al in het volle
bezit van zijn bittere en cynische vermo
gens, maar toch schreef hij met „Ah Wil
derness" een poëtisch getinte, met verte
dering geschreven jeugdherinnering op, die
hij omrankte met menselijke, begripvolle,
aardig voor elkaar zijnde ouders, een on
gekend tafreel bij O'Neill. Misschien
kwam het daardoor dat het stuk niet zo
hecht doortimmerd leek, enkele vale plek
ken vertoonde, en vooral onder de jeugdi
ge personages (en meer in het bijzonder
in het begin) ietwat naïef, gekunsteld,
onecht aandeed, wat misschien ook nog ir
de hand werd gewerkt doordat de verta
ling hier met teveel „gos" en teveel „sik
kepit" de onvolwassenheid te onvolwassen
benaderde. Zodra echter de volwassenen

In Hollywood is donderdag tijdens het
ondergaan van een maagoperatie de 57-
jarige toneelschrijver Clifford Odets over
leden.

Odets begon zijn schrijversloopbaan na
eerst op het toneel in Broadway, New York
kleine rollen te hebben vervuld. Hij is
auteur van tal van bekende toneelstukken.
In Nederland is van hem vooral het stuk
„The flowering Peach", bekend, dat in de
vertaling van David Koning onder de titel
„De bloeiende perzik" in 1960 voor de
NCRV-televisie werd gespeeld in de regie
v-s^n Petier«Koen. Voor Haarlem heeft zijn
stuk „The country girl

tekenis. Onder de titel „Het

een bijzondere be

o.» i^ider de titel
uiten" wdn de Haarlemse Toneelclub met
dit stuk in 1957 het Landjuweel. Verder
schreef Odets onder meer „Paradise lost",
„Till the day I die", „The big knife", „Gol
den boy", „Rocket to the moon". Ver
scheidene van zijn werken werden ver
filmd zoals „None but the lonely heart"
en „Sweet smell of success".

Op 1 augustus jl. waren bij de Dienst
Luister- en Kijkgelden 1.464.654 televisie
toestellen aangegeven tegen 1.447.119 per
1 juli jl. (tot en met 14 augustus 1.470.781).
Er waren op 1 augustus 2.634.034 geregis
treerde radio-ontvangtoestellen tegen
2.630.177 op 1 juli jl. Het aantal aanslui
tingen op de Draadomroep bedroeg op 1
augustus 462.081 teger. 463.301 op 1 juli jl.

onder elkaar waren bleek O'Neill grootste
kracht, zoals tijdens de maaltijd met een
sublieme dronken Pim Dikkers, een sterk
overtuigende Richard Flink en Enny Meu
nier en Elise Hoomans die bewezen met
O'Neills werk een grote affiniteit te. heb
ben.

Deze waardering voor de oudere genera
tie betekent niet dat de jongeren O'Neill
niet aankonden. Pleunie Touw maakte van
het snolletje een goede rol; hetzelfde geldt
voor Martine Crefcoeur en Ida Bons als
respectievelijk de geliefde en het zusje,
voor Carola Gijsbers van Wijk, als het
dienstmeisje. Aart Staartjes faalde al
evenmin, al stel ik me de jonge O'Neill
(het was tenslotte diens zelfportret!) ge
heel anders voor. Marijke Morley had
weer eens de taak gekregen een jongetje
te spelen. Dat moet ze voortaan maar wei
geren.

De regie van Frans Boerlage was wat
neutraal, behalve toen hij de vogels nog
om half tien 's avonds in het licht van de
maan vrolijk liet kwinkeleren. De aanzwel
lende muziek aan het einde van de liefdes
scène, maar niet aan het einde van het
stuk, was te oppermachtig om voor t.v.
bruikbaar te zijn.

Ofschoon het in Salzburg de gehele dag
zwaar had geregend, was de zaal in het
oude Festspielhaus geheel bezet. De toe
schouwers waren benieuwd naar de pres
taties, niet alleen omdat het ballet hier
nog vrijwel onbekend is, maar vooral om
dat zijn optreden eigenlijk het enige op
zienbarende en nieuwe is in het repertoi
re van het huidige festival in Salzburg.

Op deze eerste avond werden uitgevoerd
de Serenade op de muziek van Tsjaikofs-
ky, „Jungle" op elektronische muziek van
Henk Badings, verder Shirah, een zeer
subtiel werk. en tenslotte Petroesjka op
de muziek van Strawinsky. Ofschoon het
Oostenrijkse publiek in het algemeen en
ook het publiek in Salzburg vrij conser
vatief is, vielen toch de modernere wer
ken zoals „Jungle" en „Shirah" het meest
in de smaak. Vooral wordt de groep als
geheel hogelijk gewaardeerd.

Onder leiding van onze landgenoot An-
dré Presser, werd de muziek uitstekend
vertolkt door het orkest van het Conser
vatorium in Salzburg, het „Mozarteum
Over de choreografie liepen de meningen
nogal uiteen. Maar misschien moet men
de twee volgende opvoeringen van dit bal
let nog afwachten, want er volgen nog
twee avonden met een geheel verschillend
programma. Het ballet had plaats in
de grote zaal van het z.g. oude Festspiel
haus; deze zaal is onlangs gemoderniseerd,
wat vooral het ballet op de muziek van
Badings ten goede is gekomen.

Advertentie

HILVERSUM I. 402 rh. 7.00-24.00 KRO.

KRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Morgengebed.
7.15 Klassieke grammofoonmuziek. 7.45
Geestelijke liederen (opn.). 7.55 Overwe
ging. 8.00 Nieuws. 8.15 Lichte grammo
foonmuziek. 9.00 Djinn, gevarieerd pro
gramma. 12.30 Mededelingen t.b.v. land
en tuinbouw. 12.33 Lichte grammofoonmu
ziek. 12.55 Katholiek nieuws. 13.00 Nieuws.
13.15 Platennieuws. 13.20 Musicerende di
lettanten. 13.45 Lichte grammofoonmuziek.
14.40 Licht orkest en kinderkoor. 15.15 Tie
relantijnen Tops, een herhaling van 6 jaar
Tierelantijnen, gevarieerd programma.
16.00 Als de dag van gisteren, klankbeeld.
16.30 Europese roeikampioenschappen te
Kopenhagen. 16.40 Lichte grammofoonmu
ziek. 17.00 Voor de jeugd. 17.15 Pianoreci
tal (opn.): moderne muziek. 17.30 Boek
bespreking. 17.40 Promenade-orkest en
zangsolist. 18.20 Populaire grammofoon
muziek. 18.50 Voor de kleuters. 19.00 Nws.
19.10 Actualiteiten. 19.25 Europese roei
kampioenschappen te Kopenhagen. 19.30
Licht instrumentaal ensemble. 19.50 Licht
orkest. 20.00 Populaire klassieken (gr.).
20.50 Grammofoonmuziek. 21.00 Snipper-
avond: lichte grammofoonplaatjes. 21.40
Operetteklanken (gr.). 22.20 22.25
Boekbespreking. 22.30 Nieuws. 22.40 Wij
luiden de zondag in. 23.00 Kamermuziek
(klassiek - gr.). 23.55-24.00 Nieuws.

HILVERSUM II. 298 m. 7.00 VARA. 10 00

VPRO 10.20 VARA. 19.30 VPRO.

20.00-24.00 VARA.

VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgym
nastiek. 7.20 Socialistisch strijdlied. 7.23
Lichte grammofoonmuziek (Om 7.35 Van
de Voorpagina). 8.00 Nieuws en socialis
tisch strijdlied. 8.18 Lichte grammofoonmu
ziek. 8.50 Wegwijzer: tips voor vakantie
en snipperdagen. 9.00 Postduivenberichten
en ochtendgymnastiek voor het gezin. 9.10
Strijkkwartet (gr.): klassieke muziek. 9.35
Klassieke pianomuziek. 9.45 Buitenlands
weekoverzicht. VPRO: 10.00 Samen thuis:
praatje. 10.05 Zo rijk als Job, morgenwij
ding. VARA: 10.20 Klassieke grammofoon
muziek. 10.45 Geknipt voor herhaling. 12.15
Elektronisch orgel: lichte muziek. 12.30
Mededelingen t.b.v. land- en tuinbouw en
postduivenberichten. 12.34 Tussen start en
finish: actueel sportnieuws. 13.00 Nieuws.
13.15 VARA-Varia. 13.20 Lichte grammo
foonmuziek voor teenagers. 14.10 Lichte
grammofoonmuziek voor twintigers. 14.45
Radio Jazzclub. 15.15 Van de wieg tot het
graf, vragenbeantwoording. 15.30 Klassie
ke orkestmuziek (gr.). 17.30 Actualiteiten.
18.00 Nieuws en commentaar. 18.20 Ope
retteklanken (gr.). 19.00 Artistieke Staal
kaart. VPRO: 19.30 Voordracht. 19.45 Drie
Japanse dansen (gr.). 19.55 Deze week,
praatje. VARA: 20.00 Nieuws. 20.05 Disco-
Festival. 21.15 Socialistisch commentaar.
21.30 Onbewoond: interview en grammo
foonmuziek. 22.15 Sportnieuws. 22.30 Nws.
22.40 Zo maar een zaterdagin augus
tus, cabaret. 23.10 Dansmuziek. 23.40 Klas
sieke grammofoonmuziek. 23.55-24.00 Nws.

VOOR VRIJDAG

NCRV: 19.30 Alles draait om moeder,
TV-feuilletön. NTS: 20.00 Journaal. NCRV:
20.20 Negen eilanden in de Atlantische
Oceaan, documentaire film. 20.45 Buurten
biji Rita en Pim, TV-reportage. 21.15 At
tentie. 22.05 Nette heer zoekt dito dame,
muzikale comedie. 22.25 Dagsluiting. NTS:
22.35-22.40 Journaal.

VOOR ZATERDAG

VARA: 15.00 Rawhide Professor Wish
bone, T.V.-film. 15.50 Kinderen op de rom
melzolder, documentaire. 16.10 Licht in
strumentaal kwintet. 16.30 Expeditie
Mannen tegen de bergen. T.V.-film. 17.00-
17.45 Voor de kinderen. 19.30 Vrije nieuws
garing Michaels verjaardag, T.V.-film.
19.55 't Manneke. NTS: 20.00 Journaal.
VARA: 20.20 Reactie op reacties. 20.25 The
Andy Williams Show. 21.15 Achter het
nieuws. 21.40 Inspecteur Leclerc Per
speciale bezorging, T.V.-feuilleton. 22.05
Wereldwijs, quiz. NTS: 22.45-22.50 Jour
naal.

9. De Rustgevende Gedachte die de Moerheer uit de fles
had geschonken, werkte nog steeds na. „Ik voel me
echt heel prettig," merkte Panda op, „toe, vertel eens
wat meer van die flessen, meneer de Moerheer." De
ander aarzelde. „Hm, eigenlijk is dit alles heel ge
heim," zei hij, „en als het uitlekt „Ik zal er met
niemand over sprekenverzekerde Panda, „toe me
neer de Moerheer, u kunt me vertrouwen." De Moer
heer nam nog een teugje van de Rustgevende Gedachte
en knikte geustgesteld. „Kom maar mee," sprak hij,
„dan zal ik je mijn voorraad laten zien." En hij ging

Panda voor naar de kelder, die goed gevuld bleek te
zijn. „Tjonge," zei Panda bewonderend, „zitten er alle
maal gedachten in die flessen? En allemaal rust
gevend?" „Neenee," antwoordde de Moerheer, „een
goede verzameling moet gevarieerd zijn, dat weet je
toch? Jij hebt toch ook niet alleen maar witte Bour
gogne in je wijnkelder?" Panda wilde liever niet be
kennen dat hij helemaal geen wijnkelder bezat. „Wat
zit er dan bijvoorbeeld in die flessen?" vroeg hij daar
om maar gauw, en hij wees op een der rekken.

Dinsdag 20 augustus, Grote Kerk 20 u.:

concert in de serie gemeentelijke (gratis
toegankelijke) orgelconcerten door Piet
Keé. Programma: Bach, Brahms, Sieg
fried Reda en Peter Eben.

Donderdag 22 augustus, Grote Kerk 15 u:
concert in de serie gemeentelijke (gratis
toegankelijke) orgelconcerten door Jean-
Jacques Grunenwald. Programma: Bux-
tehude, Bach, Honegger, Milhaud, Gru
nenwald en Piet Kee.

Donderdag 22 augustus, Concertgebouw
20.15 u.: vierde zomerconcert door het
Noordhollands Philharmonisch Orkest
onder leidir.g van Marinus Adam. Solist:
Theo Bruir.s, piano. Programma: Schu
mann, Mozart, Ravel, Paul Dukas.

Taveerne „In 't Goede Uur", Korte Hout
straatNieuwe Kerksplein: Dagelijks
klassiek grammofoonplatenconcert van
21-22 u. Tot en met 18 augustus 17e en
18e eeuwse muziek. Tot en met 25 au
gustus: Teiemann en Vivaldi.

Kunstcentrum „De Ark", Nieuw Heilig
land 1: Dagelijks van 20-22.30 u.: Klas
siek grammofoonpiatenprogramma.

Waagtaveernt Damstraat/Spaarne: Elke
avond van 20-24 u. en vrijdag en zater
dag van 20-1 u. (maandag gesloten):
Internationaal volksliederenrepertoire en
moderne chansons door Cobi Schreyer
en Ronnie Potsdammer.

Woensdag 21 en donderdag 22 augustus,
Openluchttheater, Bloemendaai 20.15 u.:

Toneelgroep Ensemble met „Naar het U
lijkt" van William Shakespeare. Regie:
Karl Guttmann, met medewerking van
Max Croiset, Siegrid Koetse, Jan Retèl
en Ju'ien Schoenaerts.

Café-chantant „Adam en Eva", Raamvest:
Iedere avond van 20 u. af geopend. Van
21 tot 23.15 u. het cabaret „Pas op voor
Eva's" door Frans en Fiet Koster, Na-
tascha Emanuels en Enrico Neckheim
(piano). Maandagavond voor reserverin
gen.

Vleeshal: tot en met 24 augustus iedere
dag behalve zondag om 14.30 u. kinder
voorstellingen. Maandag: Het torenhaan
tje, dinsdag: Het blauwe water, woens
dag: De toverhoed donderdag: De Chi

nese draak, vrijdag- De fluit van Boze-
bol, caterdag: Prins Dadeltje. Iedere
woensdag- donderdag-, vrijdag- en za
terdagavond om 20.15 u. spel voor vol
wassenen: Spiegel de kat of hoe de hek
senmeester z'n vet kreeg" van Margreet
Boldingh. Poppentheater „Merlijn" van
Rien en Maaike Baartmans.

Frans Halsmuseum, Groot Heiligland 62

Permanente tentoonstelling van werken
uit de Haarlemse school van de 16de tot
en met de 19de eeuw, waaronder Hals'
meesterwerken. Geopend dagelijks van
10-17 uur. zon- en feestdagen van 13-17
uur.

Avondopenstelling van 20 juli tot en met

8 september van 20.30-22.30 uur met
kaarsverlichting, bloemen en oude mu
ziek.

Prentenkabinet: Tentoonstelling van et
sen van Rembrandl

Vishal: Tentoonstelling „Foto '63". Dage
lijks van 10-17 u., zondag van 13-17 u.
Vrijdag tevens van 20-22 u. T/m 1 sep
tember.

Museum Het Huis Van Looy, Kleine Hout
weg 103: Tentoonstelling van cultuur
historische diorama's. Tot 1 september
geopend van 1017 u. Zon- en feestda
gen van 1317 u.

Woonhuis Jacobus van Looy: Geopend
donderdag van 1012.30 u. en van 13.30—
17 u. Zon- en feestdagen van 1417 u.

Kunstzaal „In 't Goede Uur", Korte Hout
straat-Nieuwe Kerksplein: Tentoonstel
ling van werk van Poppe Damave. Tot
en met 31 augustus. Dagelijks geopend
van 10-18 u. en van 20-24 u. 's Zaterdags
en zondags van 10-18 u. en van 20-21 u.

Kunstcentrum „De Ark", Nieuw Heilig
land: H. F. Bootzaal: Expositie van oude
Bijbelse gravures van Jan Luyken. Da
gelijks van 9-20 u.

Gemeentelijke Expositiezaal, Heidestraat
45, IJmuiden-Oost: Tot en met 18 augus
tus expositie: „Creativiteit in Kenne-
merland", geopend: zaterdag en zondag
van 14-17 u. Woensdag en vrijdag van
19-21 u.

Aula J. A. Oudheusden ulo-school, Leegh-

waterstaat. Hoofddorp: Tot en met 17

augustus expositie moderne Nederlandse
plastiek: „In brons bestendigd". Geopend

dagelijks, behalve zondag van 14-17 u.
en van 19-22 u.

Linnaeushof, Bennebroek: Openluchtten
toonstelling van zomerbloemen, mini-
corso in tropentuin Tentoonstelling van
beeldhouwwerken van de „Carolus
Kring" Den Haag.

Teylers Museum, Spaarne 16: Schilderijen
19de en 2Cste eeuw, tekeningen Holland
se, Franse en Italiaanse school 16de tot
en met 19de eeuw. Fossielen, historische
en natuurkundige instrumenten, mine
ralen, 31-toons Fokkerorgel. Dagelijks
behalve maandag van 1117 u. Eerste
zondag van de maand van 1317 u.

Cruquius Museum, Heemstede: Historische
stoommachines en grote maquette van
Nederland met waterstanden en over
zicht overstromingsramp 1953. Geopend
dagelijks van 9—12.30 u. en 13.3017 u.
Zondag van 1017 u.

Bisschoppelijk Museum. Jansstraat: Oude
religieuze kunst. Geopend op werkdagen
(behalve maandag) van 1012.30 u. en
van 13.30—17 u. Zon- en feestdagen van
14—17 u.

Grote of St. Bavokerk: Te bezichtigen op
werkdagen van 917 u.

Stadhuis: Te bezichtigen op werkdagen van
9—12.3C u. Daarna melden bij de portier.

R.-k. Kathedrale Basiliek: Voor bezich
tiging melden bij de portier.

Donderdag 22 augustus tot en met donder
dag 29 augustus, Clubgebouw van speel
tuin „Noordervreugd", Planetenlaan:

Haarlemse Katholieke Vereniging voor
het Gezin en de Zuidhollandse Vereni
ging „Het Groene Kruis", tentoonstelling
„Met vallen en opstaan gewijd aan
ongevallen en gevaren van en voor kin
deren in en rond de eigen woning.

Hildebrandzaal, Smedestraat, 20 u.: Elke
zondag dansen. Orkest The Sunbeams.
Dansleider: R. van de Berg.

Haarlems Kegelhuis, Tempeliersstraat 14-
18 u.: Iedere middag (behalve zondag)
vrij kegelen op geautomatiseerde banen.

Rondvaarten naar Groenendaal. Vertrek
Turfmarkt: dagelijks 10.30, 12.30, 14.30
en 16.30 u. Vertrek Groenendaal: 11.15,
13.15, 15.15 en 17.30 u.

Poffertjeskraam Wagenweg/Dreef. Tot en
met 31 augustus.