AGATHA CHRISTIE VERTELT
PANDA EN DE MEES TER-F LESSER
Bankroof met
slaapmiddel
Rovers bliezen
zichzelf op
Na 64 jaar op
vrije voeten?
u
DE PROGRAMMA'S
Orgelconcerten in
Grote Kerk
HET A VONTUUR
VAN
MENEER
EASTWOOD
Lof voor Nederlandse
films in Edinburgh
MAANDAG 26 AUGUSTUS 1963
7
Onbekende „Rembrandt"
in België ontdekt
nabeschouwingen
Beste beurt van
Brandpunt
Redelijke show
Stella Blanchart
overleden
Ad Interim
De radio geeft dinsdag
T elevisieprogramma
3)
„Dat heb ik gemerkt," zei Antho
ny.
„Apropos, inspecteur," voegde hij
erbij. „Is er enig bezwaar tegen als
ik iets over mezelf van u te weten
tracht te komen?"
„In welk opzicht?"
„Kom, u snapt toch wel dat ik brand
van nieuwsgierigheid om te weten wie
Anna Rosenberg was en waarom ik
haar heb vermoord."
„U kunt er morgen alles over in de
kranten lezen."
„Ik vind, inspecteur, dat u werke
lijk mijn alleszins begrijpelijke
nieuwsgierigheid moest bevredigen.
Gooi nu eens even al uw officiële te
rughoudendheid overboord en vertel
me alles."
„Het is tegen de voorschriften, me
neer."
„Beste inspecteur, óók nu we zulke
goeie vrienden zijn geworden?"
„Goed dan. Anna Rosenberg was 'n
Duitse Jodin uit Hampstead. Ze had
geen aanwijsbaar middel van bestaan
en werd toch elk jaar rijker."
„Bij mij is 't precies omgekeerd,"
zei Anthony. „Ik heb wel aanwijsbare
middelen van bestaan en word toch
elk jaar armer. Misschien moest ik
liever in Hampstead gaan wonen,
het klimaat schijnt daar gunstiger te
zijn."
„Ze is een poos handelaarster in
tweedehandse goederen geweest,"
ging Verrall voort.
„Dat verklaart alles", viel Anthony
hem in de rede. „Na de oorlog heb
ik mijn uniformen verkocht niet de
kaki, maar de andere. Mijn hele flat
lag vol rode broeken en goud-galon,
zo voordelig mogelijk uitgestald. Een
dikke man in een geruit pak kwam
in een Rolls Royce voorrijden, com
pleet met chauffeur en koffers. Hij
bood één pond tien voor de hele zwik.
Tenslotte deed ik er een jasje van
een jachtcostuum en een Zeiss kijker
bij om de twee pond vol te maken,
en op een gegeven seintje stopte de
chauffeur de heleboel in de koffers,
overhandigde me een biljet van tien
pond en vroeg me dat te wisselen".
„Zowat tien jaar geleden," ging de
inspecteur verder, „waren er verschei
dene Spaanse politieke vluchtelingen
in Londen onder wie een zekere
Don Fernando Ferrarez met zijn jon
ge vrouw en een kind. Ze waren heel
arm en de vrouw was ziek. Anna
Rosenberg belde bij het huis waarin
ze waren ondergebracht aan en vroeg
of ze iets te verkopen hadden. Don
Fernando was uit en zijn vrouw be
sloot afstand te doen van een bijxon-
der mooie, schitterdend geborduurde
Spaanse sjaal, die haar man haar
had gegeven voor ze uit Spanje
vluchtte. Toen Don Fernando terug
keerde was hij razend toen hij hoorde
dat de sjaal verkocht was en trachtte
vergeefs hem terug te krijgen. Toen
het hem eindelijk gelukte de bewuste
opkoopster te vinden zei deze dat ze
de sjaal weer had doorverkocht „an
een vrouw wier naam ze niet kende.
Don Fernando was wanhopig. Twee
maanden later werd hij op straat
neergestoken en stierf aan de verwon
dingen. Van die tijd af was Apna
Rosenberg opeens verdacht rijk. Ge
durende de tien jaar die volgden werd
er niet minder dan achtmaal inge
broken in haar huis in Hampstead.
Vier inbraken werden verijdeld en er
werd niets vermist, maar bij een an
dere gelegenheid werd de geborduur
de sjaal gestolen".
De inspecteur zweeg en ging toen,
gehoorzamend aan een dringend ge
baar van Anthony, voort:
„Een week geleden kwam Car
men Ferrarez, de jonge dochter van
Don Fernando, uit een klooster in
Frankrijk naar dit land. Haar eerste
daad was Anna Rosenberg in Hamp
stead op te zoeken. Ze moet daar
een heftige scène hebben gemaakt
met de oude vrouw, en een van de
bedienden hoorde haar roepen: „Je
hèbt hem nog. Al die jaren ben je
er rijk door geworden, maar ik zweer
je dat hij je geen geluk zal bren
gen. Je hebt er geen recht op en
de dag zal komen waarop je zult
wensen dat je de Sjaal van de Dui
zend Bloemen nooit gezien had."
Drie dagen later verdween Carmen
Ferrarez geheimzinnig uit het hotel
waar ze had gelogeerd. In haar ka
mer werd een naam en adres gevon
den de naam van Conrad Fleck-
man en ook een briefje van een man,
die meedeelde dat hij antiquair was
een vroeg of ze bereid was een zekere
geborduurde sjaal, die, naar hij ge
hoord had, in haar bezit was, af te
staan.
Het was duidelijk dat die sjaal het
middelpunt van het mysterie is. Gis-
termorgen kwam Conrad Fleckman
Anna Rosenberg bezoeken. Ze bleef
meer dan een uur me+ hem in een
kamer opgesloten en toen hij vertrok
was ze zó bleek en overstuur dat ze
naar bed moest. Ze gaf echter op
dracht dat hij, wanneer hij terug
kwam, altijd bij haar moest worden
toegelaten. Gisteravond stond ze op,
ging omstreeks negen uur uit en
kwam niet meer terug. Men vond
haar vanmorgen in het huis dat be
woond wordt door Conrad Fleckman,
er stak een dolk in haar hart. Op de
vloer naast haar lag wat denkt u?"
„De sjaal," riep Anthony ademloos,
„de Sjaal van de Duizend Bloemen."
„Nee, iets veel verschrikkelijkers.
Iets, dat de hele geheimzinnige ge
schiedenis van de sjaal verklaarde en
de verborgen waarde ervan.Par
don, meneer, daar zal de chef zijn.
Er was inderdaad gebeld. Anthony
bedwong zo goed mogelijk zijn onge
duld en wachtte gelaten tot de in
specteur zou terugkomen. Hij was nu
vrij gerust over zijn positie. Zodra
ze zijn vingerafdrukken hadden ge
nomen zouden ze inzien dat ze zich
hadden vergist.
En misschien zou Carmen opbel
len.
De Sjaal van de Duizend Bloemen.
Wat een wonderlijke historie pre
cies het soort verhaal om een ge
schikte achtergrond te vormen voor
de verrukkelijke schoonheid van Car
men Ferrarez.
Carmen Ferrarez.
Hij rukte zich los uit zijn dagdroom.
Wat bleef die inspecteur lang weg
Hij stond op en deed de deur open.
De flat was merkwaardig stil. Zou
den ze zijn weggegaan zonder een
woord tegen hem' te zeggen?
Hij liep de aangrenzende kamer
binnen. Die was leeg evenals de
zitkamer. Vreemd leeg! Hij zag er
slordig en kaal uit. Grote hemel! Zijn
„Het avontuur van meneer
Eastwood" is het vierde van
een reeks verhalen door de
beroemde Engelse detective-
schrijfster Agatha Christie
die wij in de loop van de
maand augustus publiceren.
emaille kunstvoorwerpen Het zil
ver!
Hij liep de hele flat door. Overal
hetzelfde. De woning was grondig ge
plunderd. Elk stuk van waarde en
Tony had een bijzonder goede smaak
bij 't verzamelen van kleine kunst
voorwerpen was verdwenen.
Kreunend liet Anthony zich op een
stoel vallen, met zijn hoofd in de
handen. Hij werd opgeschrikt door
het gerinkel van de voordeurbel. Hij
deed open en stond tegenover Roger.
„Neem me niet kwalijk, meneer,"
zei Roger, „maar de heren dachten
dat u me misschien nodig zou heb
ben."
„De heren?"
„Die twee vrienden van u, me
neer. Ik heb ze zo goed mogelijk ge
holpen met inpakken. Gelukkig had
ik juist twee flinke pakkisten in de
kelder staan". Hij keek even naar
de vloer. „Ik heb het stro zo goed
mogelijk opgeveegd, meneer."
„Heb je alles hier ingepakt?" steun
de Anthony.
„Ja, meneer. Was dat niet zoals
u wenste, meneer? De lange meneer
zei dat ik het moest doen, en omdat
u druk in gesprek was met die ande
re heer in de kleine kamer, wilde ik
u niet storen."
„Ik was niet in gesprek met hem,
hij praatte tegen mij de ellendeling.
Rogers kuchte.
„Ik heb erg met u te doen, meneer,
nu het noodzakelijk was."
„Noodzakelijk?"
„Om al uw kleine schatten te ver
kopen."
„Wat? O ja. Ha! Ha! Ha!" Hij lach
te zonder enige vrolijkheid. „Ze zijn
nu zeker al weggereden, die die
vrienden van me?"
„O ja, meneer. Al een tijdje gele
den. Ik heb de kisten op de taxi ge
zet en de lange meneer is weer naar
boven gelopen en toen kwamen ze
samen naar beneden en reden meteen
weg Pardon, meneer, is u niet
goed in orde?"
Dat mocht Rogers wèl vragen. Het
holle geluid dat Anthony uitstiet zou
overal bezorgdheid hebben gewekt.
„Alles is mis, Rogers. Maar het is
jouw schuld niet. Ga nu maar. Ik
moet telefoneren."
Vijf minuten later stortte Anthony
in de oren van inspecteur Driver, die
met zijn notitieboekje tegenover hem
zat zijn hart. Een onsympathieke
man, die inspecteur Driver, vond An
thony, helemaal niet als een echte in
specteur. Niets theatraals, niets op
vallends. Weer een treffend voorbeeld
van de superioriteit van kunst boven
natuur.
Anthony kwam aan het eind van
zijn relaas. De inspecteur klopte
zijn boekje dicht.
„En?" vroeg Anthony vol spanning.
„Zo klaar als een klontje", zei
de inspecteur. „Het is weer die Pat-
tersonbende. Die heeft de laatste tijd
knap werk gedaan. Een lange blonde
kerel, een kleine donkere en een meis
je."
„Een meisje?"
„Ja, donker en verduiveld mooi, ze
treedt meestal als lokvogel op."
„Een een Spaans meisje?"
„Dat zal ze wel zeggen, maar ze
is in Hampstead geboren."
„Ik heb wel gezegd dat daar een
gunstig klimaat heerst."
De inspecteur stond op. „Het is dui
delijk," zei hij. „Ze kreeg u aan de
telefoon en diste u een mooi verhaal
op ze dacht wel dat u direct zou
komen. Toen ging ze naar die oude
moeder Gibson, die tegen een flinke
betaling haar kamer graag afstaat
aan mensen die elkaar liever niet in
het openbaar willen ontmoeten ge
liefden, begrijpt u, niets misdadigs.
U is er glad ingevlogen, ze kregen u
mee hierheen en terwijl de een u een
mooi verhaal deed, ging de ander er
met de buit vandoor. Precies de ma
nier waarop de Pattersons altijd te
werk gaan.'
„En mijn email en zilver?"
vroeg Anthony bezorgd.
„We zullen doen wat we kunnen,
meneer, maar de Pattersons zijn bui
tengewoon gekwiekst."
„Dat schijnt zo," zei Anthony bit
ter.
De inspecteur vertrok. Hij was
nauwelijks weg of er werd gebeld.
Anthony deed open. Er stond een
kleine jongen met een pakje voor
de deur.
„Voor u, meneer."
Anthony nam het met enige ver
bazing aan. Hij verwachtte helemaal
geen pakje. In de zitkamer knipte hij
het touwtje door.
Het was het likeurstelletje!
„Verdomd," zei Anthony.
Toen ontdekte hij op de bodem van
een! van de glazen, een kleine namaak-
roos. Zijn gedachten vlogen terug
na'air de kamer in Kirk Street.
„Ik vind je aardig, ik vind je erg
aardig. Je zult je dat herinneren, wat
er ook gebeurt, ja?" Dat had ze ge
zegd. Wat er ook gebeurt bedoel
de ze.
„Anthony riep zichzelf tot de orde.
„Dat gaat niet," vermaande hij zich
zelf.
Zijn oog viel op de schrijfmachine
en hij ging vastberaden ervoor zitten.
Zijn gezicht kreeg een peinzende
uitdrukking. De Sjaal van de Dui
zend Bloemen. Wat was er naast het
lijk op de vloer gevonden? Wat was
het gruwelijke voorwerp dat het my
sterie verklaarde?
Het bestond niet natuurlijk, het was
niets anders geweest dan een verzon
nen verhaal om zijn aandacht te boei
en, en de man die het vertelde had
de oude truc uit de Duizend-en-één
Nacht gebruikt en was op het meest
belangrijke punt opgehouden. Maar
kon er niet iets afgrijselijks zijn ge
weest dat het mysterie ophelderde?
Als je er eens goed over ging na
denken?
Anthony trok het vel papier uit de
machine en draaide er een ander in.
Hij tikte een titel:
HET MYSTERIE VAN DE
SPAANSE SJAAL
Hij staarde er een ogenblik naar.
Toen begon hij snel te typen.
EINDE
(Van onze correspondent)
BRUSSEL Het Stedelijk Museum te
Brugge heeft van een Brusselse notaris,
die onbekend wenst te blijven, een schil
derij in bruikleen ontvangen, dat mogelijk
een totnutoe onbekende Rembrandt kan
zijn. Het doek meet 66 bij 51 centimeter
en het stelt Christus en de overspelige
vrouw voor. Het is gesigneerd en geda
teerd Rembrandt 1647.
Het schilderij heeft jaren gehangen in
het zomerverblijf van zijn eigenaar te
Knokke. Ook 's winters was het daar on
dergebracht en het schijnt in de loop van
de tijd nogal te hebben geleden. De nota
ris heeft het daarom laten reinigen door
een restauratuer te Brugge en bij deze
schoonmaak zijn naam en datum te voor
schijn gekomen. Het schilderij, dat dus uit
het jaar is waarin Rembrandt o.a. de rust
op de vlucht naar Egypte (National Gal
lery of Ireland) en het portret van een
oude man, dat vroeger behoorde bij de
collectie Bieruma Oosting, schilderde, zou
een erfstuk zijn uit de familie van de
vrouw van de notaris. Het komt uit Frank
rijk en het zou reeds langer dan een eeuw
in België zijn. Enige tijd geleden is het
voor 40.000 Belgische francs 2800) te
koop aangeboden, doch er kon toen geen
koper worden gevonden. Het doek is voor
lopig in een museum in Brugge onderge
bracht en zal binnenkort door deskundigen
worden bestudeerd. Uiteraard zal men, ge,
zien het grote aantal onbekende Rem-
brandts, dat de laatste tijd wordt „ont
dekt", wat voorzichtig tegenover deze nieu
we moeten staan.
In de Grote of St. Bavo Kerk zal dinsdag
27 augustus 's avonds van 89 uur, de
stadsorganist Piet Kee een concert geven
in de reeks gemeentelijke, gratis toegan
kelijke, orgelconcerten.
Zijn programma vérmeldt van Johann
Ludwig Krebs (1713—1780), Preludium en
fuga in Fis gr. t.; van Johann Pachelbel
(16531706), Partita over „Was Gott thut,
dast ist wohlgetan", van Johann Sebastian
Bach (16851750), Toccata en fuga in d kl.
t.; v. Samuel Wesley (1766-1837), vijf korte
orgelwerken; van Richard Arnell (1917),
Sonata II opus 21 (Aria, Chorale, Cha
conne); van Piet Kee (1927) Koraalbewer
kingen: Herzlich thut micsh verlangen
Wachet auf ruft uns die Stimme.
In dezelfde serie geeft Piet Kee donder
dag, 29 augustus 's middags van 3 tot 4
uur een concert. Zijn programma ver
meldt van Johann Pachelbel, Partita over
„Was Got thut, dat ist wohlgetan"; van
Johann Ludwig Krebs (1713—1780), Pre
ludium en Fuga in Fis gr. t.; van Johann
Sebastian Bach, Koraalbewerkingen: O
Mensch, bewein' dein' Sünde grosz,
Erstanden ist der heil'ge Christ, Toccata
en fuga in D kl. t.; van Johannes Brahms
(18331897). Fuga in as kl. t.; van Olivier
Messiaen (1908), Les bergers (uit „La Nati-
vité du Seigneur"); cn van Petr Ehen
(1917), Musica Dominicalis.
17. „Wacht, Joris," herhaalde Panda, „ik weet niet of
de Moerheer het wel goed zal vinden als ik iemand
binnenlaat. Hij deed nogal geheimzinnig, zie je." Joris
bleef getroffen staan. „Hoe nu?" riep hij uit, „ik wil
mijn schamele bete broods met u delen doch gij weigert
mij een onderdak?" „Ja, dat is eigenlijk wel een beetje
raar," gaf Panda toe, „maar de Moerheer „De
Moerheer zou geen heer zijn, indien hij een gast in de
moer liet staan," viel Joris hem in de rede, „Dus treden
wij zonder schroom binnen." En hij voegde de daad
bij het woord. „Een aardig optrekje," hernam hij,
goekeurend rondkijkend, „klein, doch voornaam." Hij
stalde de inhoud van zijn knapzak op tafel uit en nu
bleek dat deze wel wat meer bevatte dan droog brood.
„Tjgnge!" riep Panda, „kip! Worst! Kaas! Hmm, heer
lijk!" „Ja, manneke," beaamde Joris, „hieraan ont
breekt slechts een goed glas wijn. Doch ik neem aan
dat dit hupse kasteeltje wel een wijnkelder zal bezit
ten." En voordat Panda kon protesteren opende hij
brutaalweg de kelderdeur
TOULON (AFP) Een stevig gebouw,
de dame van middelbare leeftijd stapte za
terdag een bankgebouw in de Zuidfranse
stad Toulon binnen, overhandigde de kas
sier een bankbiljet en stelde hem in het
Engels een vraag. Direct daarop voelde
de kassier zich onwel worden.
In een waas zag hij hoe de vrouw ach
ter hem langs liep en alle bankbiljetten
binnen haar bereik, voor een totaal van
ongeveer 5.000 gulden, weggraaide. Daar
na maakte zij zich uit de voeten.
Pas na tien minuten ontwaakte de kas
sier, die zich alleen in het vertrek bevond
uit z'n verdoving en Kon hij de politie waar
schuwen. Hij vertelde een prikje in zijn
hand te hebben gevoeld toen de vrouw het
bankbiljet aan hem gaf.
BUTTE (Reuter) Een onbekend aan
tal dieven, die dynamiet trachtten te ste
len van een kopermijn in Butte, in de
Amerikaanse staat Montana, zijn om het
leven gekomen doordat het gestolen ma
teriaal ontplofte.
De politie, die een tip had gekregen dat
er een diefstal werd voorbereid, zag za
terdagnacht vier auto's naar de dynamiet
opslagplaats rijden. Enige minuten later
deed zich een geweldige explosie voor, die
voor duizenden dollars schade aanrichtte,
Van de dieven werd alleen een bril te
ruggevonden. Van de vier auto's waren al
leen de motorblokken nog min of meer
heel. De luchtdruk werd gevoeld tot op
15 kilometer.
CHESTER (Reuter) In de Verenig
de Staten zal een gevangene, die de af
gelopen 64 jaar in de gevangenis van Ches
ter heeft gezeten, waarschijnlijk in novem
ber op erewoord in vrijheid worden ge
steld. Hij weet nog niet waar hij dan
naar toe moet gaan.
Het is de 84-jarige Richard Honeck, die
in 1899 tot levenslange gevangenisstraf
werd veroordeeld, nadat hij schuldig was
bevonden aan moord op zijn voormalige
onderwijzer.
Tijdens zijn gevangenschap heeft hij
eenmaal een brief gekregen (vier regels
die zijn broer in 1904 schreef) en twee
maal bezoek (een vriend die hem in 1904
opzocht en een verslaggever die kortgele
den op het bezoekuur kwam).
Honeck weet niet of zijn broer en zus
ters nog leven. „Ik denk dat ik erg voor
zichtig zal moeten zijn als ik word vrij
gelaten. Er moeten verschrikkelijk veel
voertuigen en mensen zijn, in vergelijking
met wat ik me herinner", zei Honeck, die
door een bewaker een rustige gevangene
wordt genoemd.
OP HET GEVAAR AF, eentonig te wor
den, wil ik toch nog een keer zeggen dat
„Brandpunt", de actualiteitenrubriek van
de K.R.O., zaterdagavond opnieuw bewezen
heeft de beste rubriek in zijn genre te
zijn. Er werd afdoende aandacht besteed
aan de affaire-Harrie van Tussenborek
(waarbij gebiuikwetd gemaakt van Hugue
not van der Lindens documentaire „Tus
senspel bij kaarslicht") en over de aan
passingsmoeilijkheden in het leger werd
een kolonel-arts aan de tand gevoeld, die
van mening bleek te zijn dat vooral de
cellulaire straf bevoegdheid van de rang
van eerste luitenant af gemoderniseerd
diende te worden.
Ook de buitenlandse onderwerpen, die
het stempel droegen van politiek commen
tator Henk Neuman, waren zeer de moei
te waard. Typerend was dat hij met forse
hand twee katholieke koeien bij de ho,
rens vatte: Salazar, de katholieke, eenzel
vigde dictator van Portugal en het katho
lieke, wankelende regime in Zuid-Vietnam
Intrigerend was het, Salazar en de beeld,
schone „feeks van Zuid-Vietnam", me,
vrouw Ngo Dinh Nhoe, zelf aan het woord
te zien. Het lichtvoetige, maar reële com
mentaar van Neuman die onder andere
opmerkte, het kenmerkend te vinden dat
de portrettengalerij in Salazars werkver
trek „één Britse monarch en twéé pausen
ten achter liep" (er stonden portretten van
koning Georg en paus Pius), verdient
naast de rustige analyse van dr. L. de
Jong en het staccato van mr. G. B. J. Hil
termann, een regelmatige plaats op ons
scherm!
De zaterdagavond werd verder tot half
twaalf gevuld met „Eine nacht in Vene-
dig" de operette van Johan Strauss die
in nieuwe t.v.-bewerking de platgetreden
paden niet schuwde, maar desondanks een
plezierige en uitbundige indruk maakte
met hier en daar toch iets origineels, zo
dat van een passende avondvulling gespro-
ken kon worden. Als steeds had Fred
Bredschneyder vooraf een gesprek met
een insider, dit keer een achterneef van
de componist, Eduard Strauss. Zelf
Strauss-dirigent, wenste deze namens de
familie erop toe te zien dat zoveel moge
lijk de originele versies van de Strauss
muziek werden gespeeld. Met de libretto
bewerking van „Eine nacht in Venedig'
kon hij echter vrede hebben, omdat de
t.v. andere eisen stelt en ook omdat de
muziek van achteroom ongerept was gela
ten. We maakten, touchante noot, ook nog
kennis met een oude Oostenrijker, die als
kind nog de door Johann Strauss zelf ge
dirigeerde première van „Der Zigeunerba
ron" had meegemaakt.
De zondagavond bracht ook veel goed
De Conny-FiOboess-show bleek in de vloed
gojlf van Duitse shows, die we de laatste
tijd te verduren hebben gekregen, nog een
der aangenaamste te zijn. Waarschijnlijk
was dat te danken aan het feit dat men
in Duitse entourage voornamelijk Ameri
kaanse songs (veel uit musicals) zong
wat een gelukkige combinatie bleek te
zijn. Bovendien hadden we te maken met
enkele uitstekende medewerkers, Rita Mo
De Nederlandse films zijn tijdens het
filmfestival van Edinburgh op een speciaal
voor Nederland gereserveerde dag ver
toond. De inzending bestond uit „zeilen'
van Hoving, „Portret van Frans Hals" van
Frans Dupont en „Als twee druppels wa
ter" van Fons Rademakers. Voor de ver
toning werden de regisseurs aan het pu
bliek voorgesteld.
Pers en publiek waren vooral enthousiast
over de korte films. De speelfilm „Als
twee druppels water" werd eveneens goed
ontvangen en lokte uitvoerige discussies
uit. De pers schreef hierover o.m. dat Ne
derland „opnieuw het beste nationale pro
gramma van het festival heeft geleverd
door twee prachtige korte films en een
indrukwekkende speelfilm in te zenden."
Algemeen is de pers van mening, dat
de korte films tot de mooiste van het
festival behoren. Over de film „Als twee
druppels water" liepen de meningen ove
rigens uiteen.
Op dezelfde dag hield de Nederlandse
delegatie een ontvangst, die druk is be
zocht. Het filmfestival is een onderdeel
van het Edinburgh Festival, waarvan Lord
Harewood, een neef van de koningin van
Engeland, directeur is. Het filmfestival
kent geen prijzen toe aan films. Wel wordt
aan een klein aantal een „erediploma
uitgereikt. Verwacht mag worden dat ook
dit jaar een of meer Nederlandse films
deze onderscheiding zullen krijgen.
De filmcritici hebben dit jaar een prijs
ter beschikking gesteld. Omstreeks 1 sep
tember zal worden beslist aan welke film
deze prijs wordt toegekend.
BRUSSEL De Vlaamse toneelspeel
ster Stella Blanchart is zaterdag dood in
haar woning te Antwerpen gevonden. Men
neemt aan dat zij een te grote dosis slaap
pillen had genomen.
De actrice was in 1915 in Londen, waar
heen haar vader tijdens de eerste wereld
oorlog was uitgeweken, geboren. In 1938
heeft ze bij het gezelschap van de Ko
ninklijke Nederlandse Schouwburg te Ant
werpen gedebuteerd. Aafgezien van een
korte onderbreking tijdens de tweede we
reldoorlog is zij steeds aan dat ensemble
verbonden gebleven. Dit seizoen zou zij
overgaan naar de Koninklijke Vlaamse
Schouwburg te Brussel, waar zij zou de
buteren in de rol van Hamiets moeder.
In België genoot zij vooral bekendheid
als vertolkster van dramatische rollen zo
als „Iphigeneia" en „La dame aux Camé-
lias". In later jaren heeft Stella Blanchart
ook komische rollen gespeeld en is ze re
gelmatig opgetreden voor de t.v.
reno van West Side Story voorop (we kre
gen van deze musical een opgewarmd
kliekje te zien, waaraan Rita niet mee
deed; waarschijnlijk was haar dat con
tractueel verboden), en Bobby Van (een
Amerikaan) alsmede Conny zelf. Zij sprak
ons, tussen de nummers door en kenne
lijk er later „ingedubd", in heel accepta
bel Nederlands toe. Door een of ander mis
verstand was de Amerikaanse filmster
Van Johnson met zijn houten gezicht (hij
heeft niet één keer met zijn ogen geknip
perd!) en opgevulde borstkas aangewezen
als ster van de show.
Ongemeen interessant tenslotte was ook
de Deense documentaire, in 1960 al ge
maakt, over de rassendiscriminatie in
Amerika. Dat deze documentaire zo boei
de lag overigens niet aan de Deense ca
meramensen, want voortdurend bleef het
shot uit, waarop men in spanning zat te
wachten. Meeslepend was deze documen
taire door de mensen, door de negerlei
ders, die ook in hun toespraken een blues
leken te zingen, en door de dominee,
wiens onderwerp zoveel belangwekkender
was dan de meeste onderwerpen in onze
kerken. Een documentaire dus die boeide,
niet, zoals gezegd, door de vormgeving,
maar door het „fotogenieke" onderwerp
en door de mensen, die dat onderwerp
bepaalden.
HILVERSUM I. 402 m. 7.00-24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Morgengebed.
7.15 Ouverture-.„radio voor vroege men
sen. 7.55 Overweging. 8.00 Nieuws. 8.15
Lichte grammofoonmuziek. 8.50 Voor de
huisvrouw. 9.35 Waterstanden. 9.40 Voor
de kinderen. 10.15 Populaire Franse or
kestwerken (gr.) 11.00 Moderne grammo
foonmuziek. 11.30 Lichte grammofoonmu
ziek. 11.50 Volaanvooruit, praatje.
12.00 Middagklok - noodklok. 12.04 Amuse
mentsmuziek. 12.30 Mededelingen t.b.v.
land- en tuinbouw. 12.33 Lichte grammo
foonmuziek. 12.55 Katholiek nieuws. 13.00
Nieuws. 13.15 Platennieuws. 13.30 Lichte
orkestmuziek en solisten. 14.00 Voor de
kinderen. 14.30 Pianorecital: moderne mu
ziek. 14.35 Voor de plattelandsvrouwen.
14.45 Zangrecital: klassieke en moderne
liederen. 15.10 Lichte grammofoonmuziek.
16.00 Voor de zieken. 16.30 Ziekenlof.
17.45 Beursberichten. 17.50 Regeringsuit
zending: De Imelda-Hof, een kindertehuis
op Aruba door Ferd. Berger. 18.00 Ope
rette-melodieën. 18.30 Radio-Volksuniver
siteit: Een nieuw Atlantis. Redding of on
dergang der Oudegyptische monumenten
in Nubië door Dr. W. D. van Wijngaar
den. 19.00 Nieuws. 19.10 Actualiteiten.
19.25 Lichte grammofoonmuziek. 20.00 Ra
dio Filharmonisch orkest en solist: klas
sieke muziek. 21.05 Nederlands Strijkkwar
tet en solist: klassieke muziek. 21.45 Kerk
orgelconcert. 22.15 22.25 Boek
bespreking. 22.30 Nieuws. 22.40 Klassie
ke grammofoonmuziek. 23.15 Lichte gram
mofoonmuziek. 23.55-24.00 Nieuws.
HILVERSUM II, 298 m 7.00 AVRO. 7.50
VPRO. 8.00-24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgym
nastiek. 7.20 Lichte grammofoonmuziek.
VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nws.
8.15 Lichte grammofoonmuziek. 9.00 De
Groenteman. 9.05 Klassieke grammofoon
muziek. 9.40 Morgenwijding. 10.00 Lichte
grammofoonmuziek. 10.50 Voor de kleu
ters. 11.00 Voor de kleuters. 11.00 Voor de
zieken. 12.00 Zuid-Amerikaanse liederen.
12.20 Regeringsuitzending: Uitzending voor
de landbouw. 12.30 Mededelingen t.b.v.
land- en tuinbouw. 12.33 Lichte grammo
foonmuziek. 13.00 Nieuws. 13.15 Medede
lingen, eventueel actueel of grammofoon
muziek. 13.25 Beursberichten. 13.30 Dans-
orkest en zangsolisten. 14.00 Hobo, gitaar
en piano: klassieke en moderne orkest.
14.30 Voor de kinderen. 15.45 Sopraan en
piano: Volksliederen. 16.15 Tot Uw orders,
gevarieerd programma voor de militai
ren. 17.25 New York calling. 17.30 Lichte
grammofoonmuziek voor de jeugd. 18.00
Nieuws. 18.15 Eventueel actueel of gram
mofoonmuziek. 18.25 Van Schlager tot
topper (IV): 40 jaar lichte muziek. 19.05
Combo-klanken. 20.00 Nieuws. 20.05 Ope
raconcert (gr.) 21.00 Discotaria. 21.40 Waar
om zijn er eigenlijk oorlogen?, lezing.,
22.00 Pianorecital: Klassieke en moderne
muziek. 22.30 Nieuws. 22.40 Actualiteiten.
23.00 Moderne grammofoonmuziek. 23.55-
24.00 Nieuws.
BRUSSEL 324 m.
12.00 Nieuws. 12.03 Lichte muziek. 12.30
Weerbericht 12.35 Lichte muziek. 12.50
Beursberichten. 13.00 Nieuws en weerbe
richt. 13.15 Klassieke en moderne ka
mermuziek. 14.00 Nieuws. 14.03 Operamu
ziek. 15.20 Moderne kamermuziek. 15.50
Klassieke muziek. 16.00 Nieuws. 16.03
Beursberichten. 16.09 Lichte muziek. 17.00
Nieuws en weerbericht. 17.15 Pianospel.
17.45 Russische volksmuziek. 18.00 Nws.
18.03 Lichte muziek. 18.18 Paardesport-
berichten. 18.20 Voor de soldaten. 19.00
Nieuws en weerbericht. 19.40 Belgische
muziek. 19.50 Syndicale kroniek. 20.00 Ope
ramuziek 21.40 Gevarieerde muziek. 20.00
Nieuws. 22.15 Gemengd recital. 23.00 Nws.
23.05 Dansmuziek. 23.55-24.00 Nieuws.
VOOR MAANDAG
NTS: 19.30 Huckleberry Hound, teken
film. 19.55 't Manneke. 20.00 Journaal en
weeroverzicht. 20 20 Honderd jaar na een
herinnering, film over de oprichting en
het werk van het Rode Kruis. 20.50 Be
zoek van de president, Poolse speelfilm.
22.20 Hout. opdrift. poëtish filmpje. 22.40-
22.45 Journaal.
VOOR DINSDAG
VARA: 19.30 Mijnheer de Voorzitter...
forum. 19.55 't Manneke. NTS: 20.00 Nws.
VARA: 20.20 Amerikaans zangtrio met
eigen begeleiding op banjo, gitaar en bas.
20.45 Dagjesmensen, documentaire film.
21-15 De Verspeelde Bruid, comedie. 21.45
Uit. een spiegel der lichte kunsten. NTS:
22.15-22.20 Journaal.
APELDOORN KOOPT EEN BREITNER
De gemeenteraad van Apeldoorn heeft
besloten tot de aankoop van een schilderij
van Breitner (1857—1924). Het schilderij
dat f 35.000 zal gaan kosten, stelt voor vier
rode huzaren te paarde op de heide. De
gelden voor de aankoop zullen worden ge
put uit het fonds groot f 60.000,—, dat de
gemeenteraad in de vorige vergadering
heeft ingesteld voor de aankoop van kunst
werken.
