IJmuider Courant | 1963 | 7 september 1963 | pagina 11

I

Moord op Majorca

,Welk kind in Rusland
gelooft nog in God?"

PUZZEL NUMMER 1

PANDA EN DE MEESTER* F LES SER

SCHRIJVENDELEZERSSCHRIJVENDELEZERSSCHRIJVEN

Ons vervolgverhaal

door Paul Tabori

r V

ZATERDAG 7 SEPTEMBER 1963

11

inmimnmtmi/MimtttmnnmmmmmnmtmmmmmmmHiimm

Beiaards verroesten door
luchtvervuiling

Pijnlijk verhaal I

Pijnlijk verhaal II

Beekbergen

Geneesmiddelen

I V -

il

6)

„Aha, hier bent u dus", zei de oude
Demarest terwijl hij in een schom
melstoel ging zitten. In plaats van de
stapel papieren had hij nu een opge
vouwen krant onder zijn arm. „De
Herald-Tribune, Parijse editie", zei
hij, ermee op tafel tikkend, „ik
krijg die iedere dag nagezonden
maar één dag oud".

„Ik heb mezelf beloofd geen kran
ten te lezen terwijl ik hier ben", ant
woordde Barrett.

„Wat denkt u van de Suez-crisis?",
ging de kolonel verder, zonder acht
te slaan op Barretts opmerking. „Weet
u, ik heb een idee hoe deze crisis
is op te lossen".

„Werkelijk?"

„Het is doodeenvoudig. Egypte
heeft geld nodig en Nasser moet pro
beren zijn gezicht te redden dat
is namelijk erg belangrijk voor Ooster
lingen, zoals u weet. Dus dacht ik
zo geef hem geld voor zijn ver-
vloèkte dam, en wij krijgen het Suez-
kanaal als onderpand totdat hij heeft
afbetaald. Eenvoudig, hè?"

„Bijzonder eenvoudig. Het enige dat
u nog te doen hebt is de partijen zo
ver te krijgen dat ze deze oplossing
accepteren".

„Hou me niet voor de gek, jonge
man. Ik weet waar ik over praat. Ik
ben geen politicus.

Hij zeurde verder en Stephen, die
vele internationale conferenties had
meegemaakt en zich de kunst had aan
geleerd te doen alsof hij luisterde
terwijl hij met zijn gedachten elders
vertoefde, onderging de zachte een
tonige stem gelaten. Maar de kolonel
stelde zich niet. tevreden met een en
kel „ja" of „nee"; hij bemerkte dat
Barretts aandacht er niet bij was.

„Ik geloof dat ik u zit te vervelen",
zei hij plotseling. „De zaak is, dat
ik mezelf verveel als ik het iemand
anders niet doe. De oudedag, denk
ik".

„Volstrekt niet", protesteerde de
Engelsman. „U zei zojuist dat de con
ventie van 1888.

„Och, het' doet er niet toe. De gas
ten hier zijn niet veel bijzonders.
Meest Duitsers ze schreeuwen al
Zitten ze maar een meter van elkaar
af en ze gedragen zich of zij de
enige belangrijke mensen hier op aar
de zijn. Moffen zijn kort van memorie
zij hebben nu al vergeten dat wij
ze zo kort geleden hebben verslagen.

blauwe blazer aan had en een zwart
strikje op zijn overhemd droeg, in
de gaten houden. Hij was vast van
plan hem de rest van de avond te
ontlopen. Terwijl hij de kleine, maar
bijzonder smakelijke biefstuk veror
berde, kreeg hij de hond in de gaten.
Het was een dier van twijfelachtig
ras; een kruising tussen een peki
nees en een keeshond, veronderstelde
hij, hoewel er ook nog enige kenmer
ken van andere rassen in te herken
nen waren. Het dier had kromme po
ten, een dikke zwarte vacht met een
glanzend witte borst, de oren van
een spaniel en twee pikzwarte ogen.
Hij had aan de poten van het tafel
tje naast dat van Barrett staan snuf
felen; nu kwam hij naar hem toe en
ging pal voor hem zitten met een
smekende blik in zijn ogen. Stephen
brak een stukje van het harde brood
af Spanjaarden waren de slechtste
bakkers ter wereld! en bood hem
dat aan. De hond rook eraan, stond
op en schudde zijn kop alsof hij wil
de zeggen: „Dat meen je vast niet!"
Stephen aarzelde en sneed toeneen
stukje vlees af. Dit werd aangeno
men en ogenblikkelijk verorberd.
Maar hij vond het kennelijk nog niet
genoeg. Stephen keek bedroefd naar
zijn biefstuk en sneed er een groter
stuk af. Dit was eveneens in één
tel verdwenen. Stephen vermande
zich en at de rest zelf op. Niettemin
had hij de genegenheid van de hond
kennelijk gewonnen, want deze bleef
bij hem liggen, ging zo af en toe op
zijn achterpoten zitten en staarde hem
aan met de blik van een uitgehonger
de bedelaar.

„Het spijt me, ouwe jongen", zei

Stephen. „TenzijHij veegde

met een stukje brood de jus van de
schaal. Na een korte aarzeling werd
dit geaccepteerd Voodat hij hem ech- i
ter nog een stukje kon geven, riep S
een stem op de weg onder de ve- 5
randa.

„Whisky! Schaam je je niet?"

Stephen keek naar beneden maar S
kon niemand onderscheiden; de hond
reageerde echter onmiddellijk. Hij S
liet zijn staart tussen zijn poten zak
ken alsof hij zich zijn schuld bewust
was.

„Whsiky!"

De stem was diep maar helder; een
vrouwenstem die de woorden als het
ware zong. Bij de tweede sommatie
keek de hond Stephen spijtig aan als
of hij wilde zeggen: „Neem me niet
kwalijk je ziet het wel hè?" Toen

(Van onze correspondent)

WENEN. De strijd tegen de gods
dienst in de Sovjet-Unie wordt onvermin
derd voortgezet, juist omdat blijkt dat
een groot aantal kinderen niet vatbaar
is voor de anti-religieuze propaganda.
Het tijdschrift „Nauki i Religija" (we
tenschap en godsdienst) geeft dit vol
mondig toe. Een artikel met de titel
„Welk kind gelooft nog in God?" geeft
verschillende wenken voor het onder
wijzend personeel.

HET IS GEBLEKEN, dat de kinderen
hun godsdienst tegenover buitenstaanders
en vooral tegenover hun leraren trachten
te verbergen. Voor de buitenwereld geven
deze kinderen de antwoorden, zoals ze die
geleerd hebben en zoals die van hen wor
den verwacht. Maar in feite denken ze
heel anders over de godsdienst.

OM NU DIE WEZENLIJKE opvattingen
te achterhalen, moeten de onderwijzers
en onderwijzeressen volgens het tijdschrift
voorzichtig te werk gaan en de kinderen
handig uit hun tent lokken. Bij de vraag
over de oorsprong van het mensdom moe
ten zij de kinderen zelf laten praten; dan
blijkt bijvoorbeeld opeens, dat zij Adam
en Eva noemen, ofschoon ze daarvan op
school niets hebben gehoord. Dat is hun
dus thuis bijgebracht.

Wat de Spanjaarden betreft, die zijrw waggelde hij weg op zijn .belachelijke

>va J 1 Ir brtl /\a+J /Jot llr ir,isr,v 1 r -v»*-» w-\ w* r, v-\ 4- -i nn CfrtioViftn n AAVn O Ar>

zo uitzonderlijk beleefd dat ik ieder
ogenblik- een mes in m'n rug ver
wacht. De Engelsen hier in het hotel,
het spijt me het te moeten zeggen,
zijn niet veel zaaks. En wat de Fran
sen betreft die schijnen alle
Amerikanen te haten omdat we niet
bankroet zijn gegaan.Hij wees
met zijn hoofd naar de slanke Duitse
vrouw met het harde gezicht. „Die
daar houdt er twee mannen tegelijk
op na ze slaapt iedere nacht om
de beurt in één van de twee kamers,
houdt er een vast systeem op na. Ik
hou er niet van als overspel zo goed
georganiseerd wordt.Barrett kon
niet nalaten te lachen.

„Ziet u die dikke vrouw daarginds",
de kolonel wees op de Engelse dame
die geweigerd had zwemlessen te ne
men. „Ze klaagt altijd dat ze geen
trek heeft. Maar ze eet als een
paard".

Het Franse echtpaar was vervol
gens aan de beurt.

„Zij zet hem af tot en met. Sleept
hem altijd mee naar de „merceria".
Ze heeft genoeg sieraden gekocht om
er drie kerstbomen mee op te sie
ren. Barrett begon er genoeg van
te krijgen. Hij stond op.

„Ik denk dat ik me maar eens aan
ga kleden en een wandelingetje ga
maken", zei hij. Hij knikte tegen de
kolonel, wachtte geen antwoord af en
liep met grote stappen weg.

HOOFDSTUK III

Stephen wachtte tot hij zag dat de
kolonel zich installeerde aan een van
de tafeltjes in de eetzaal, en vroeg
toen om een tafeltje op het terras.
Hier vandaan kon hij de kleine man,
die voor deze gelegenheid een marine-

kromme pootjes. Stephen hoorde op
nieuw de stem.

„Heb ik je al niet duizend maai
gezegd dat je niet mag bedelen? De
mensen zullen nog denken dat ik je
niet genoeg te eten geef schaam
teloze veelvraat".

Whisky antwoordde met een ver
ontschuldigend geblaf en verdween in
het duister. Barrett begon aan zijn
portie hazelnootijs en vergat zijn be
zoeker. Terwijl hij een sigaar rookte
en kleine slokjes van zijn „Cali-
say" nam, voelde hij zich tevreden
met de hele wereld en hij was bijna
in staat de kolonel op te gaan zoe
ken. Op het laatste moment schrok
hij er echter voor terug; toen hij de
oude man van zijn tafeltje zag oprij
zen, stond hij op en verdween snel
van de veranda.

Enige meisjes liepen gearmd over
de stoffige weg. De paar lampen die
er waren gaven een zwak licht: elec-
triciteit was nog een luxe in Spanje
en de kleine bolletjes konden nauwe
lijks de duisternis doorboren. Maar
aan de hemel stond een heldere maan
en de lucht was bespikkeld met
lichtjes, precies als de vorige nacht.
Hij wandelde de pier af. Aan het
eind ervan bevond zich een kleine
lichtbaak; langs de kade lag een zes
tal jachten gemeerd. Van sommige
lag de loopplank uit. Drie ervan wa
ren grote zeewaardige schepen met
alle moderne comfort één met een
Amerikaanse en twee met een Engel
se vlag de rest was kleiner. De
laatste op de rij was kennelijk eer
verbouwde vissersboot, de lelijke ge
drongen romp lag hoog op het wa
ter.

(Wordt vervolgd'

Advertentie

N.V. MIJ. „HOLSTER" - OVERVEEN

Tel. 02500 - 60002, 57290 en 57833

Centrale verwarming
Airconditioning
Aut. oliestook

In Delft is een „uit de lucht gegrepen"
bewijs geleverd dat onze atmosfeer zorg
wekkend snel vervuilt. Dezer dagen hebben
de deskundigen van de klokkengieterij B.
Eijsbouts te Asten ontdekt dat de klokken
van het carillon uit de toren van de Delft-
se Nieuwe Kerk in bijzonder slechte toe
stand verkeren. Ze zijn veel ernstige ver
roest dan men had vermoed, en dat moet
aan de luchtvervuiling te wijten zijn.

De Delftse beiaard wordt thans voor het
eerst in zijn driehonderdjarig bestaan ge
restaureerd. Maar de heer Lehr van de
Eijsbouts is van mening dat dit in de
toekomst met kortere tussenpozen zal moe
ten geschieden. Er zijn bewijzen dat het
optreden van corrosie aan de klokken de
laatste jaren aanmerkelijk sneller verloopt
dan vroeger.

Het carillon van het paleis op de Dam
te Amsterdam, dat ook ongeveer 300 jaar
oud is, verkeerde vijftig jaar geleden nog
iq. iffijpa staat, maar is nu dringend aan
restauratie toe. Hetzelfde heeft men gecon
stateerd met de beiaard van Oudewater,
die uit 1601 dateert. Ongeveer een eeuw
geleden kon een Amsterdams meisje nog
haar naam in het brons krassen nu zijn
deze inkervingen door een dikke laag roest
bedekt.

De restauratie van de Delftse klokken,
47 in totaal, zal aanmerkelijk langer du
ren dan men aanvankelijk had berekend,
in het vroege voorjaar van 1964 zullen ze
weer kunnen beieren.

Als bijvoorbeeld in een vertelling van
Tsjechov het woord „obra"-voorkomt, kan
het gebeuren dat een van de kinderen z'n
vinger opsteekt en zegt: „Dat is een
ikoon, we hebben er zelf een thuis".
Andere kinderen sluiten zich daarbij aan.

WANNEER HET WOORD „kliros" ter
sprake komt, weet een betrekkelijk groot
aantal kinderen te vertellen, dat dit „een
soort toneel in de kerk" is.

Ook kan de onderwijzer veel belangrijks
over het godsdienstige peil te weten ko
men, wanneer hij over feesten begint te
spreken. Veel kinderen noemen dan niet
alleen de officiële feestdagen van de par
tij, maar ook Pasen, Pinksteren, de eigen
naamdag en andere kerkelijke feesten.

OVERROMPELEND noemde het tijd
schrift de volgende ontdekking op een
school. Kort voor pasen bemerkte de on
derwijzeres, dat vier van de kinderen in
haar klas tijdens de pauze koffie zonder
melk dronken. Op haar vraag waarom ze
geen melk wilden nemen, antwoordden de
school. Kort voor Pasen bemerkte de on-
Maar op de tweede paasdag dronken ze
opeens weer koffie met veel melk. Ze had
den dus in de laatste dagen van de goede
week gevast en wisten dat dit eigenlijk
niet mocht.

NATUURLIJK ZIJN DIT uitzonderingen
kinderen dat ze er geen trek in hadden
veel te denken, omdat eruit blijkt dat de
antireligieuse propaganda beslist niet over
al succes heeft. De school blijkt machte
loos te zijn, wanneer de ouders hun kin
deren godsdienstig opvoeden.

In Venetië is de jaarlijkse historische
regatta voor gondeliers gehouden. De
romantische vloot op het befaamde
Canale Grande.

Horizontaal: 1. Plaats in Gelderland; 6.
plaats in Friesland; 11. twijg; 12. voeg
woord; 13. wereldtaal; 14. voegwoord; 15.
soort hond; 16. steen; 17. landbouwwerk
tuig; 19. matig, karig; 22. insekteneter; 25.
de geest van de rijstcultuur; 26. aanwij
zend voornaamwoord; 28. mist; 30. voor
schrift; 31. plaats in Groningen; 32. sten
gel; 34. hoog bouwwerk; 37. twijg; 38.
hoofddeksel; 40. slaapziekte; 41. stok bij
't kaartspel; 43. meervoud (afk. Lat.); 45.
land in Europa (afkorting); 46. katachtig
roofdier; 47. lidwoord; 48. telwoord; 50.
zijtak Donau; 51. insekteneter; 52. plaats
in Overijsel; 53. naast.

Verticaal; 1. Stad in Duitsland; 2. rivier
in Nederland; 3. overblijfsel bij verbran
ding; 4. zoon van Seth; 5. stad in Brits
Nigeria; 6. livreiknecht; 7. gast; 8. muziek
noot; 9. gem. in Gelderland; 10. plaats in
Limburg; 18. vreemde munt; 20. muiter
(Ind.); 21. zoek, verloren; 23. gebaar; 24.
drukte; 26 duivel; 27. visnet; 29. deel van
het oor; 30. knaagdier; 32. hoop; 33. eike
schors; 35. bedorven; 36. stad in Italië; 38
omlijsting; 39. land in Europa; 41. zwakke;
42. interval van negen tonen, 44. jongens
naam; 47. rivier in Rusland; 49. staatsbe
drijf (afkorting); 51. voornaamwoord.

Oplossingen, uitsluitend per briefkaart,
dienen voor donderdag a.s. in ons bezit
te zijn.

Hoe is hei mogelijk dat de „Welt am
Sonntag" melding durft te maken van de
dood van slechts 411 Duitse burgers, die
door onze schuld zijn verdronken in de
Indische Oceaan in 1942.

Hoe durven de Duitse moordenaars, die
de dood van miljoenen onschuldige men
sen op hun geweten hebben klagen over
zo'n bagatel. Hebben zij niet altijd de
stelregel gehuldigd „Krieg ist Krieg".

Ik hoop, dat het zondagsblad met zijn
artikel geen medelijden gaat opwekken in
de harten van Nederlandse burgers.

T. H. HOEKSEMA,
Santpoort-Noord

Diep getroffen was ik door het „Pijnlijk
verhaal voor ons land". Maar niet in dien
zin door het stuk bedoeld. Al keur ik ter
reur tégen terreur ten scherpste af, zo
kan ik begrijpen dat een verkeerd na
tionaal gevoel de bemanning van de „Van
Imhoff" heeft bezield.

COP. MACTEM TOONDE*

28. Louis Sjekboek keek met diepe verwondering naar
de fles die Joris hem voorhield. „Is IEDEREEN hier
dan gek geworden?" vroeg hij geërgerd, „die fles is
leeg, man.' En wat is dat voor vreemd merk: „Goede
Gaven". Wat heeft dat te betekenen?" „Het is een ge
heel nieuw merk", legde Joris uit, „en dat die fles leeg
is, dat..ehlijkt maar zo. Snuif nog maar eens
diep!" Nu zag de miljonair er er een ijl wolkje uit de
fles opsteeg en geschrokken deinsde hij achteruit.

„Wat is dat?" hijgde hij. „hoepel op. Ik vertrouw je
niet'. Weg, zeg ik of ik zal je.Hij slikte en ver
volgde op geheel andere toon: „Vergeef me. Ik ben te
ruw, te wantrouwend. Maar ik zal het goedmaken.
Toe, laat me het goedmaken, opdat ik weer rustig
lapen kan!" Joris, die met ingehouden adem had afge
wacht, knikte opgelucht. En zijn tevredenheid ging over
in blijde aanmoediging, toen de miljonair zijn brand
kast opende.

Misschien hadden zij vóórdien berichten
opgevangen van h£t bombardement van
Rotterdam en de bezetting.

Maar hoe kunnen lieden, die zóveel boter
op hun hoofd hebben dit Nederland ver
wijten? Steek uw hand in eigen boezem,
zo staat er geschreven. Vertelt „Welt am
Sonntag" zijn 450.000 lezers ook, hoe
Duitsland in de jaren 1939-1945 de krijgs
gevangenen uit vele landen heeft behan
deld? Door nekschoten afgemaakt, door
martelingen en experimenten geliquideerd!

Hoevele burgers mannen, vrouwen,
kinderen, zelfs baby's zijn door de
schoorsteen gejaagd? Zelf was ik bijna vier
jaar in Ravensbrück waar 92.000 vrouwen
omkwamen.

Vergeten we niet Auschwitz, Bergen-
Belsen, Buchenwald, Theresienstadt en zo
vele kampen meer. En in Nederland
Amersfoort en Vught. Wat is gebeurd met
de schepen in Altona, die vol met ge
vangenen gestopt werden uit de kampen,
bij de nadering van de Amerikanen. Zij
wisten dat de Engelsen daar herhaaldelijk
bombardeerden?

Waarom ook geen verwijt aan de Japan
ners, die het schip bombardeerden? Gaat
Duitsland zelf vrijuit als zij met onder
zeeërs schepen troffen, redde die onder
zeeërs dan de mensen? Wil „Welt am
Sonntag" horen, wat ons in de kampen
steeds toegesnauwd werd: „Halt 's Maul,
Krieg ist Krieg!" Dat men in Duitsland
stemming maakt tégen Nederland, daar
zal wel wat achter zitten. Straks eisen ze
wéér een stukje van Nederland of een
tweede legerplaats als Budel als „zoen
offer". Nogeens, ik keur de handelwijze af,
maar geef Duitsland niet het recht ons
dit voor de voeten te gooien. Met hun
vuile handen moeten zij niet uit schoon
maken gaan!

Als vredesvrienden of anti-fascisten
Nederland daarover inlichtingen hadden
gevraagd, was het wat anders, maar West-
Duitsland

H. v. d. PLIGT-v. d. WAGT, Haarlem

Naar aanleiding van het stuk Otfer
Beekbergen van 29 augustus wil ik graag
mijn' mening'geven, aangezien ik onder de
categorie „jongelui die buiten gezinsver
band kamperen" val en het met de maat
regel van de heer Peters helemaal niet
eens ben.

Ik vind het zeer vreemd, dat bona fide
jongere kampeerders weer eens de dupe
moeten worden van nozems, zeker nu het
hier kamperen betreft. Uit het stuk blijkt
niet, dat de heer Peters „goedwillende
kampeerders" wil beschermen, neen, hij
wil goedwillende kamperende gezinnen be
schermen. Verder neemt hij de weg van

In deze rubriek worden eenmaal per
week brieven opgenomen, die met
uitdrukkelijk verzoek tot publikatie
aan de redactie worden toegezonden;
voorwaarden tot publikatie zijn:

9 Het onderwerp dient van genoeg
zaam algemeen belang te zijn en uit
het oogpunt van dat algemene belang
te zijn beschouwd.

9 De inzender moet de brief met zijn
volle naam en adres ondertekenen en
instemmen met de vermelding van
zijn naam en woonplaats. (Dus geen
pseudoniem of initialen).

9 De brief moet gesteld zijn in be
hoorlijk Nederlands en in begrijpe
lijke, beknopte vorm.

De redactie behoudt zich het recht
voor de brief ter publikatie te be
korten op niet essentiële punten, of
opneming te weigeren.

Opneming van een bepaalde brief
betekent allerminst, dat de redactie
het eens is met daarin vervatte me
ningen of argumenten.

Te uitvoerig wordende discussies
met re- en duplieken worden door de
redactie gesloten, zodra kan worden
aangenomen dat het betrokken onder
werp genoegzaam belicht is.

Brieven die na donderdag binnen
komen zullen als regel niet meer in de
rubriek van de betreffende week
kunnen worden opgenomen.

IWWW PMi WM WMMMWWmMmiiWI,**»»

de minste weerstand en vergeet de an
deren maar, omdat zijn „systeem" niet
meer werkt.

Met een regeling als die van de N.K.C.
behoeven de goeden toch niet onder de
kwaden te lijden? Wanneer de heer Peters
moeilijkheden heeft met kampeerders, moet
hij de „wegens wangedrag ingetrokken"
kampkaart niet na een paar maanden
terugsturen aan de ouders. Dat helpt im
mers niet meer? Waarom worden de kaar
ten niet opgestuurd naar de N.K.C., waar
ze misschien op een „zwarte lijst" kunnen

worden gezet? De kaarten dienen dan ook
niet meer te worden uitgereikt en de ter
reinbeheerders moeten kampeerders-zon-
der-kaart weren! Het kan toch schijnbaar
niet anders? Op déze manier beschermt
men iedere bona fide kampeerder, maar
zeker niet door te lankmoedig op te treden
en de kaarten te retourneren aan de boos
doeners. Anders kan men de N.K.C. beter
opheffen, want dan zie ik het alleen maar
als goudmijntje en niet als regelend or
gaan. De heer Peters heeft mijns inziens
nu maar halve maatregelen genomen en
heeft daarmee vele kampeerders ge
dupeerd. Waar blijven wij, als iedere
kampbeheerder op deze manier te werk
gaat? Nogmaals: laat de heer Peters han
delen naar het „bericht voor terreinbeheer
ders" op de kampkaart. De N.K.C. moet
de kampkaarten welke ingenomen zijn diep
wegstoppen en aan deze mensen niet meer
uitgeven! Ook de jongelui willen overal
kunnen kamperen!!!

A. P. UNI, Haarlem

Vorig jaar werd de wereld opgeschrikt
door de gevolgen van 't zgn. chemisch ge
neesmiddel Softenon" dat het giftige tha
lidomide bevat, waardoor kinderen mis
maakt ter wereld komen. Nu worden de
ouderen onder ons het slachtoffer van een
chemisch middel, hetwelk dinitrophenol
bevat. In de dagbladen heeft men kunnen
lezen en ook de radio heeft dit bekend
gemaakt, hebben in België vrouwen, die
op voorschrift van de arts dit middel slik
ten om te vermageren, hierdoor de oog
ziekte „grauwe staar" kregen. De vrouw
van de arts, stond erbij vermeld, was de
grootste aandeelhoudster van het labora
torium waar dit middel geproduceerd
wordt. Hierover is een proces in Brussel
nu aan de gang!

Waarom komen er toch geen leerstoelen
aan de rijksuniversiteiten in de oudere be
proefde natuurgeneesmethodes (Homoeo-
pathie, enz) opdat de arts veelzijdiger
wordt ingelicht en ontwikkeld, en bij ziek
te niet alleen hoeft te grijpen naar voor
het lichaam gevaarlijke middelen.

G. PLAT-VINCENT, Laren.

Advertentie

PIANO'S
[\WvJ X VLEUGELS

HAARLEM - ZIJLWEG 57 - TEL. [phone]

HUURPIANO'S - geschikt voor beginnende
leerlingen voorradig.