I
I
Moord op Majorca
X
CREATIES VOOR DE NACHT
PANDA EN DE MEES TER-F LESSER
I
STOMP VAN
NEUS EN BREED
VAN HAK
i
i
Ons vervolgverhaal
door Paul Tabori
SPORT, SPEL EN
GOEDE VOEDING
<0
VRIJDAG 13 SEPTEMBER 1963
11
id
Kosmetologisch Congres
Radicaal
Laarzenrage
'W
Moeite
Nog had hij de tijd zich terug te
trekken; het was niet erg netjes om
de zaak te begluren. Vooral niet om
dat hij geen enkele zakelijke reden
ervoor had. Wel kon hij voor zich
zelf verschillende excuses5-aanvoeren,
geen van alle erg steekhoudend maar
wel bruikbaar. Als ze hem in de ga
ten kregen zou dat niet zo prettig
zijn; hij interesseerde zich voor het
meisje en wilde zijn nieuwsgierig
heid bevredigen enzvoorts, enzo
voorts. Voordat hij alle verontschul
digingen, bruikbaar of niet, door zijn
gedachten had laten gaan, was het
al te laat. De dikke man had de boot
tot dicht bij de treden van de trap
getrokken. Stephen kon nu het meis
je, dat gekleed was in een lichte jurk,
bij de mast onderscheiden. De eer
ste woorden die ze wisselden, gingn
voor hem verloren; maar de rest
klonk duidelijk genoeg.
laat", zei de eigenaar van ho
tel Miramar. „Erg laat."
„Ik kan het niet helpen, Paco",
antwoordde het meisje in haar voor
zichtig uitgesproken Spaans.
„Is alles in orde?"
„Ja. Maar ik zou wel willen we
ten.
„Je hebt beloofd geen vragen te
zullen stellen".
„En jij hebt beloofd dat ik ant
woord zou krijgen zodra.
„Het is nog niet de tijd".
Ze bromde wat en de dikke man
lachte.
„Vrouwen! Jij bent net als de rest,
Netta".
„Werkelijk? Je scheen er eerst an
ders over te denken"-
„Ik bedoelde het niet als een bele
digingHeb je nog een boodschap?"
„Nee".
„Ga je morgen terug?"
„Moet dat?"
„Niet als je niet wilt. Ik kan Pe
dro of iemand anders sturen".
„Dat lijkt me wel beter".
Het was een ogenblik stil.
„Je had toch geen - last met 'm?"
„Nee. Nog niet. Maar waarschijn
lijk zal ik hejt wel krijgen-als 't nog
vaak gebeurt en ik alleen ben".
Sotelo lachte weer.
„Ja, waarschijnlijk wel. Göed, Pe
dro kan alles brengen wat nodig is".
„En het café? Wanneer zul je me
nodig hebben.
„Deze week niet, Netta".
Stephen hoorde een lichte zucht.
„Paco - ik dacht -", zei het meisje.
„Dat moet je niet doen. Zo'n aar
dig meisje -
„Je hebt me beloofd dat het niet
lang zou duren. Maar dat doet het
wel".
„Och, nog een paar weekjes..."
„Hoeveel weken nog?"
Haar stem klonk ernstig en gespan
nen.
„Maar ik dacht dat je het prettig
vond om te zingen!" lachte de dik
kerd.
„Helemaal niet!", riep ze uit. „Ik
heb soms het gevoel dat ik nooit
meer kan zingen".
Nu was het Sotelo'sbeurt om te
zuchten.
„Dat zou jammer zijn. En ook niet
erg verstandig".
Het meisje ging bij de mast van
daan. Terwijl ze naar de verschan
sing liep zei ze. met een toonloze
stem: „Goeden avond, Paco".
„Goeden avond Netta, Morgen wordt
er gedanst in het hotel. Je moet ook
komen".
„Ik zal er over denken", antwoord
de ze terwijl ze het touw, dat de man
had losgemaakt, binnen boord begon
te halen. Ze boog zich voorover, de
motor begon te lopen en het bootje
kwam los van de pier. Het draaide
de baai binnen, dicht langs de kade
en meerde aan de kant van het plein.
De dikke man had hierop niet ge
wacht; hij was de pier in de rich
ting van het hotel al afgewaggeld
voordat Stephen z'n ongemakkelijke
schuilhoek verliet en de ijzeren tre
den naar de muur afdaalde.
Het was een eigenaardig gesprek
geweest, maar het had hem niet veel
wijzer gemaakt. Of misschien juist tè
wijs. Wat had dit meisje, dat in ca-
fé's zong en een kleine boot bezat,
wat had deze Janet Ramsay te ma
ken met Senor Francesco Sotelo, eige
naar van hotel Miramar? Ze moesten
elkaar goed kennen om geheime (of
ieder geval vertrouwelijke) gesprekken
te voeren op zo n stille plaats. Blijk
baar had ze iemand ontmoet, van wie
de dikke man- een boodschap ver
wachtte en die niet te vertrouwen was
met vrouwen. Vooral het gedeelte van
het gesprek dat over zingen ging, ver
wonderde Barrett nog het meest.
Waarom moest ze de toestemming
van Sotelo vragen om te mogen
zingen? En over welke tijdsmiliet had
den zij het het? Er zijn mensen die
zich nooit verdiepen in mysteries,
raadsels en geheimen. Dat zijn de
gelukkigen; zij leven hun leven vre
dig en alledaags. Al missen ze het
opwindende, ze vermijden eveneens
het gevaar, Stephen Barrett was niet
zo'n gelukkige ziel; als dat wel het
geval was zou hij, toen hij negentien
was, een ander beroep hebben geko
zen. Tijdens die tien minuten dat hij
daar, met die scherpe stenen in zijn
rug gepriemd, stond, was hij tot een
besluit gekomen. Het kon niet klop
pen dat Janet Ramsay er zo leuk uit- 3
zag, zo aardig kon zingen en tege- fc
lijkertijd iets met die knappe kapitein
Calvo en de dikke senor Sotelo te ma-.S
ken had. Dat was niet eerlijk. Daar S
moest iets aangedaan worden; en hij,
Stephen Barett, ging er iets aan doen, j
vakantie of geen vakantie, dokters- j
voorschriften of niet. Toen hij besloten
had zich ermee te gaan bemoeien,
voelde hij zich plotseling veel gerus-
ter en minder gespannen. Raadsels 3
oplossen was zijn hobby, geheimen B
ontrafelen zijn dagelijkse bezigheid.
Hiermee wist hij wel raad; andere 9
dingen, zoals verliefd worden of pas-
sief toeschouwer zijn. vielen hem 3
zwaarder, omdat hij hiervan totaal 5
geen ervaring had. Hij keek hoe de
„Wanderer", dichterbij de vissersbo
ten gelegen, werd afgetuigd. Het licht
in het kleine kajuitje ging uit. Miss
Ramsay bad zich ter ruste begeven
na een dag van hard werken aan een
twijfelachtig, zo niet vuil zaakje. Sliep
ze? Stephen hoopte het. Maar hij was
niet van plan te gaan kijken of het
zo was. Nu hij eenmaal een besluit
had genomen, wist hij dat hij haar kon
vinden wanneer hij dat wilde. En wel
licht kwam ze op de dansavond. Dat
zou dan de juiste plaats en tijd zijn. De
dikke hotelier had zijn invitatie met
zachte dwang gedaan.'Stephen dacht
dat ze wel zou komen. Hij dronk nog
een laatste cognacje in café Tur, dat
nu bijna geheel leeg was en liep toen
terug naar zijn hotel. Een troep Duit
sers zat nog te schreeuwen en te lachen
op het terras. Hij liep om ze heen
alsof ze een mijnenveld waren en
glipte de hal binnen. De oude portier
zat achter zijn lessenaar te domme
len. Op de sofa tegenover hem zat
de kolonel met 'n krant op zijn schoot.
Barretts eerste impuls was zich te
rug te trekken voordat hij gezien werd
maar er was iets in de houding van
de man dat hem deed stilhouden.
Demarest zat met een ernstig ge
zicht naar de voorpagina van de krant
te staren. Zijn geaderde handen, be-
bezaaid met bruine vlekken, lagen op
het blad. Hij kreunde zacht en deed
toen iets dat Barrett nog nooit eer
der had gehoord hij knarstandde.
Stephen schraapte zijn keel. De oude
man keek op maar zijn ogen bleven
zonder uitdrukking. „Goeden avond,
kolonel", zei Barrett. De dunne lip
pen bewogen op en neer voordat er
geluid kwam. ,.G-goeden avond.
Toen, zonder nog iets te zeggen, stond
hij op en liep met stramme benen naar
de trap. Hij liep naar boven, zich
optrekkend aan de leuningen. Ste
phen aarzelde of hij -hem zou hel
pen of niet, maar besloot het niet te
doen. Wat het ook mocht zijn, het
was 'n p-rivé-a-mgelegenheid. Stephen
wachtte even en ging toen naar bo
ven. Op de eerste overloop vond hij
een krant. Hij raapte hem op. Het
was de Parijse editie van de Herald-
Tribune. Hij keek naar de kop op de
voorpagina: „NASSER ZEGT NEEN".
(Wordt vervolgd)
VOORAL VOOR
„Booties" in suède en nubuck. De
dikke rubberzooi zorgt voor droge
voeten (Bala Internationaal).
Hoe later het uur hoe hoger en
slanker de hakken.
Op het 12e jaarlijks Internationaal
Kosmetologisch Congres 1963, dat van
811 september in Baarn werd gehou
den zijn onderscheiden met het certifi
caat: Nederlands Laureaat van de
Arbeid: Mevrouw C. M. Vrouwe-Delis-
sen, mej. A. J. M. Loos en de heer
Antoon Boon. Alle drie afkomstig uit
Haarlem.
ook wij er aan zullen moeten geloven.
Ons zal het aanzienlijk meer moeite
kosten de nieuwe leest te accepteren
dan het de Italiaanse gedaan heeft. In
Italië zijn de vrouwen al weer uitge
keken op de spitse leest, terwijl wij
hem nog maar ternauwernood voor lief
hebben genomen. Toch zijn Bata Inter
nationaal en de Nederlandse schoen- en
lederbranche er kennelijk van over
tuigd dat het niet lang zal duren of de
stompe leest is er bij ons ook in.
Zij vertrouwen erop dat de degelij'k-
heidszin het uiteindelijk weër zal
winnen.
De firma Bata Internationaal is het
meest radicaal. De nieuwgeleeste schoe
nen die zij toonde, zijn uit Italië ge
ïmporteerd, doch geen concessie en
zijn alle stompneuzig en dik van hak.
De Nederlandse schoenfabrikanten zijn
nog wat gematigder. Ook bij hen zijn
de neuzen rond en de hakken dik maar
om ons nog even te laten wennen dia-
bolo-vormig. De dikke hak doet vrij
ouderwets aan, de diabolo geeft er een
modern tintje aan. Maar weest u niet
bang, de spitse leest met naaldhak ver
dwijnt nog niet geheel.
De nieuwe leest is voorlopig alleennog
maar bedoeld voor overdag. Met spit
se schoenen en naaldhakken, die echter
een hoogte van 5 centimeter niet over
schrijden kunnen we ons 's avonds ribg
tooien. Het voorblad wordt bij alle soor
ten schoenen hoger. Laaguitgesneden
schoenen zal het modebeeld weinig
meer te zien geven, daarvoor in de
plaats zullen v.aak de zijkanten diep
uitgesneden zijn.
Voorts voorspelt men voor deze win
ter een ware laarzenrage. Zijn bij* de
strenge winter van vorig jaar al vele
vrouwen hals over kop overgegaan tot
het aanschaffen van een paar laarzen,
dit jaar zullen velen van ons het niet
bij één paar laten/ Zo mag men ten
minste concludereri uit de grote sorte
ring in laarzen die alle winkels er op
na houden of zullen houden. In alle
hoogtes zullen ze verkrijgbaar zijn, van
„booties" tot lieslaarzen toe. De laat
ste zullen hier wel weinig kans maken,
maar de kniehoge-laarzen zullen er hier
vast en zeker wél in komen. En met
NET NU de Nederlandse vrouw
haar instelling van degelijkheid heeft
overwonnen en gewend begint te
raken aan schoenen met spitse neus
en spitse hak, zal zij zich weer om
moeten schakelen naar schoenen met
brede hak en ronde neus. Al een paar
jaar geleden heeft Frankrijk de eerste
stoot naar de stompere neus gegeven
door de zogenaamde „carré-neus" te
lanceren. Die stoot bleek echter Je
weinig kracht te bezitten om het
schoenenbeeld blijvend te kunnen
veranderen. Parijs mag het dan in de
kleding voor het zeggen hebben, voor
een toonaangevende schoenenmode
moeten we in Italië zijn.
DE ITALIAANSE ontwerpers decre
teren dat de schoenen weet stomp van
neus en breed van hak worden, dat bo
vendien het voorblad aanzienlijk ho
ger wordt. En het ziet er naar uit dat
die tegenstrijdige slanka hakken onder
die hypersportieve laarzen, die voor ve
len nog een beletsel vormden om tot
aankoop van laarzen over te gaan, is
het afgelopen.
Nederlandse laars van veulenbont
met lakrand.
In de vakantie hebben uw kinderen
weer voldoende energie opgedaan om
flink aan de slag te gaan. Misschien
vraagt u, zich af hoe u ervoor kunt
zorgen, dat ze van de nieuw-opgedane
gezondheid en werklust zo lang moge
lijk profijt trekken en,hoe/'ze kunnen
vpldoen aan de eisen, die hun groeiende
lichaam stelt.
Om goed te groeien en daarnaast nog
fit en energiek genoeg te blijven om te
leren, te spelen, thuis een handje te
helpen, sport te beoefenen en wat niet
al, heeft uw kind een verzorging nodig
die op 3 belangrijke dingen neerkomt'
voldoende nachtrust (ongeveer 10 uur
voor 612 jarigen), spel en sport op
z'n tijd en een goede voeding. Het is
in het algemeen niet zo belangrijk, dat
kinderen veel eten, als ze maar eten
wat goed voor ze is. Maakt u dus niet
te gauw ongerust als de verorberde
porties u te klein lijken. Probeer er wel
voor te zorgen dat uw kind dagelijks de
hieronder genoemde porties gebruikt.
Al kunnen groente en fruit bij iedere
maaltijd gfegeven worden, toch is de
warme maaltijd de gelegenheid bij uit
stek om de kinderen de portie groente
te geven, die ze nodig hebben (2 a 3
flinke lepels). Groente is de voornaam
ste bron van sommige vitamines en veel
voedingszouten.
Het zal u geen moeite kosten Uw
kind iedere dag een vrucht te laten
eten. En als u die eens vergeten bent in
huis te halen, dan brengt een boterham
met rozenbótteljam uitkomst. Deze jam
bevat evenveel vitaminen c als één
sinaasappel.
Kaas verdient net als melk, iedere dag
een plaatsje bij de broodmaaltijd: voor
de 6—9 jarigen zeker één boterham met
kaas, voor de oudere kinderen tènmin-
ste twee.
Melk, karnemelk of yoghurt hebben
schoolgaande kipderen dagelijks nodig.
En wêl'% a. 5? liter.
Een éi is een lekkernij voor veel kin
deren en het is ook een goed voedings
middel. Als ze er van houden, dan kan
het geen kwaad ze er iedere dag één te
geven.
Het is gewenst de hoeveelheid vlees
of vis, die per week gebruikt wordt,
niet over 1 of 2 dagen te verdelen, maar
over alle dagen, die de week telt. Aan
bevolen wordt tenminste 50-75 gr. per
dag.
Aardappelen en brood (liefst bruin-
brood of een combinatie van wit en
bruin) horen er natuurlijk ook bij. Hoe
veel de kinderen hiervan nodig hebben
hangt af van hun eetlust.
Niet alleen kan de eetlust door snoep
bedorven worden, maar het is 'ook heel
slecht voor het gebit, zeker als de
snoepjes kleverig zijn (toffees, noga,
lollies). Stop ze dus liever een peentje of
een handjevol krenten of rozijnen toe
en beleg de „zoete" boterham eens met
vruchten of groente, b.v. tomaat, kom
kommer, radijs, banaan of appel. Wen
ze eraan weinig suiker te gebruiken.
Stijlvol nachthemd in driekwart lengte
met aangeknipte pofmouwen. Langs de
V-hals en middenvoor zorgt een band
van broderie voor een fr CLCLXQ QCLTTlQTiïlQ
(model Hermann Fend - Bessie Becker)
COP MARTEN TOONDER
33. Joris knoopte de zak los en begon onder de gretige
blikken van Panda smakelijke etenswaren uit te stal
len. „Ziet u wel, manneke," sprak hij onderwijl, „ik
heb de flessen met Goede Gaven gebruikt om prettige
spijzen voor u te bemachtigen. Goede Gaven voor goe
de gaven, vat u wel? De Moerheer zal er toch stellig
geen bezwaar tegen hebben dat zijn goedgeefse gedach
ten zo passend worden gebruikt, dunkt me." Panda was
hier eigenlijk niet helemaal zeker van maar hij had
zo'n honger dat hij zich niet de tijd gunde tegenwer
pingen te maken. „Laten we het daar straks maar
eens over hebben," mompelde hij, zijn tanden in een
mals boutje zettend. „Juist," antwoordde Joris, „eerst
maar eens flink gegeten. Dat is goed voor u. Ik ga
intussen even wat van het uitzicht genieten." En met
grote passen liep hij naar de kelder, waar hij zijn blik
ken hoopvol langs de rekken liet glijden. Doch weldra
kwam er een teleurgestelde trek op zijn gelaat. „Ei,
ei", prevelde hij, „de voorraad Goede Gaven is uitge
put. Helaas, het was juist mijn lievelingsmerk Nu
zie ik maar één oplossing."
Ineens is de nachtmode voor de
vrouw wakker geschud. Nadat zij jaren
lang heeft gesluimerd in twee klassieke
creaties van de massaconfectie: de py
jama, bedoeld voor de jongere vrouw
met modern-sportieve opvattingen en
het aloude nachthemd voor elke andere
vrouw. In die toestand is ineens veran
dering gekomen, doordat enkele mode
meesters een flinke kei in dat gezapig
voortkabbelende beekje hebben ge
smeten.
Ze komen uit Italië, het land van de
bad- en strandcouture, waarop de
nachtmode-ontwerpers zich kennelijk
graag inspireren. Men ziet bed-bikini's,
luchtige niemandalletjes vol kantjes en
strookjes. Men ziet Saint Tropez-
babydolls en pyjama's met heuppanta
lon en kort hesje die de maagstreek on
bedekt laten. Bij de bed-bikini past een
kort „kamerjasje" geïnspireerd op
het badmanteltje van dezelfde dik
wijls ijle stof. Ook ziet men veel „shor
ties". korte wijde nachthemdjes met
een klein slipje dot er niet (zoals bij de
babydoll) onderuit komt.
Maar de nieuwste creaties voor de
nacht zijn de bizarre Duitse „sleep-
shirt" en de Amerikaanse „shiftpon".
In enkele maanden tijd is de zogenaam
de „sleep look" in "Duitsland zeer po
pulair geworden. Men ziet er korte
nachthemdjes in van slechts 100 cm
lang, gemodelleerd naar het herenshirt
met ronde splitten opzij en manchetten
met twee knoopjes. Naar de Mozart-
Stil zijn deze „sleepshirts" afgewerkt
met ruches en kantjes langs mouwen
en sluiting.
De nieuwe „shiftpon" uit Amerika is
eigenlijk een korte nachtpon in shift-
stijl een rage die vooral onder jonge
re vpouwen woedt Met behulp van een
simpel ceintuurtje kan men zo'n koker
japon allerlei vormen geven, door
slechts het ceintuurtje hoger of lager te
plaatsen. De „shiftpon" ziet men in fel-
Ie kleuren, in bloemmotieven en ab
stracte dessins, met bijpassende hemd
jes, beha s en slips. Juist vanwege die
kleuren i= de „shiftpon" ook bedoeld
om gewoon in huis te dragen. En daar
mee heeft de al enkele jaren bestaande
huispyjama er dan een zusje bij ge
kregen, dat óók uit de nachtniode is
voortgekomen.
Het nachthemdje rechts, uitgevoerd in
fijne batist met satijnstrepen, heeft een
stetk verhoogde ingerimpelde taille. De
pyjama in een ruitstreep heeft grappige
strikjes aan de onderkant van de knie
broek (modellen van Getzner, Muiter
Cie).
1
