Bruegheliaanse uitbundigheid in ,De Rondgang van Maaier Macaber" KEELPIJN? J. Pressers „Orpheus en Ahasverus" uit leed geboren dichterschap DE PROGRAMMA'S Gala du Disque Morele Herbewapening in conflict met V.P.R.O. kleinerwerkzamer 2 gemakkelijker in te nemen DINSDAG 17 SEPTEMBER 1963 hoest? verkoudheid? GROENE KRUIS HOESTBONBONS helpen probaat en smaken heerlijk! Hans van den Bergh VARA-televisie brengt Trouble in Tahiti" Eurovisie-uitzending uit UNO-gebouw A W nabeschouwingen Straffer optreden tegen ontduiking kijkgeldwet Grimeur Herman Michels overleden Herbert von Karajan in gevecht met inbreker NEGEN MUZEN C. J. E. Dinaux De radio geeft woensdag T elevisieprogramma Zorg dat U altijd Norit bij de hand hebt (ook op reis) tegen maag- en darmstoornissen DE NIEUWE KOMEDIE heeft gis teravond met de première van „De Rondgang van Maaier Macaber" in de Koninklijke Schouwburg te Den Haag voor een merkwaardige toneelgebeurte nis gezorgd, waar toch waarschijnlijk geen groot publiek voor te vinden zal zijn. De schrijver Michel de Ghelderode wordt door onze toneelgezelschappen niet dan met een zekere schroom be naderd, zodat ik me uit het grote oeuvre van deze Fransschrijvende Belg in de na oorlogse periode alleen opvoeringen van „Goudendarm" bij de Nederlandse Co- medie en van de éénakter „Escuriaal" bij de Haagse Comedie herinner. Die schroom wordt in zekere zin gerecht vaardigd door de atmosfeer van Brue- ghelachtige exuberantie die met zijn zwelgpartijen en leutige boersheid ons koele noorderlingen nu eenmaal minder ligt. DAAR KOMT NOG bij dat de meeste van de Ghelderodes stukken, en ook het onderhavige, moeilijk te duiden zijn om dat zij een synthese tonen van elemen ten uit zeer ongelijksoortige sferen. Deze „Ballade du Grand Macabre" bij voor beeld geeft door zijn naam p.l aan dat de inhoud aansluit bij Middeleeuwse epische gegevens over de rondgang van de dood die, als allegorische figuur met zeis en zandloper, door de landen trok om aan de vroege christenen het „memento mori" voor te houden. HET VERHAAL zelf speelt zich af rond om een aantal poppekastachtige symboli sche figuren: „de" zwerver, „de" verlief den, „de" vorst, „de" wijsgeer etc. Als zodanig is het een kluchtig stuk symboliek dat laat zien hoe de dood voor de slechten een verschrikking maar voor wijzen en onschuldigen een verlossing en een vreug de kan betekenen terwijl de gelieven, no ta bene in een grafkelder, onkwetsbaar blijken. Maar het verwarrende is dat dit sobere gegeven overspoeld wordt door een praalzieke woordenvloed, die de tekst op de beste momenten een dichterlijke vlucht verleent maar die volstrekt niet past bij de platte grappen 'en de volkse kluchtig heid van andere gedeelten. Een enkele maal verzandt de woorddronkenheid van de schrijver zelfs in onmiskenbare lang dradigheid en staat de ontwikkeling vol komen stil. Als men dan juist met een schouderophalen over de oppervlakkige Vlaams-aandoende grappenmakerij, zich van dit gigantische poesjenellenspel wil af keren, blijkt het plotseling tegen het ein de ook een moderne psychologische inter pretatie toe te laten. DE FIGUUR van de dood is dan een maar al te realistische gek die door zijn helleveeg van een vrouw tot krankzinnig heid is gedreven en die daarom, wanneer hij in een astrologische voorspelling over de ondergang van de wereld plotseling steun vindt voor zijn eigen, tegen zijn vrouw gerichte fantasieën over dood én verderf, zichzelf in zijn uitgemergelde, verslonste toestand voor de engel van het kwaad, de brenger van het einde der we reld is gaan houden. JOHAN DE MEESTER was er als regis seur wel in geslaagd de ongelijksoortige ingrediënten tot een aanvaardbaar geheel te kneden door de nadruk te leggen op de Advertentie Paul van Gorcum en Cees Pijpers in „De Rondgang van Maaier Macaber". groteske aspecten van het gegeven, een kant van de zaak waarin deze uit de School'-van Erik Vlok stairtrriendè"-kpe'lërs' zich zeer thuis voelden. In de uitstekend bij deze sfeer aansluitende, sjablöönachti- ge decors en kostuums van Niels Hamel werd specjaal door de uit België afkom stige Mart Gevers een buitengewoon ge slaagde karikaturale uitbeelding gegeven van de Xantippe-achtige filosofen-vrouw Morsebella, meesterlijk (in hun beider openingsscène vooral) ter zijde gestaan door Peter van der Linden als haar echt genoot Videbolle. Paul van Gorcum was ook sfeervol als Nekrozothanos de maaier, zij het wat eentonig. Prins Goelave van Brueghelland werd nu gespeeld door Hei man Vinck, die het er niet onaardig af. bracht, maar een aantal kleinere rollen werden een eigenlijk onvermijdelijk kwaad bij dit kleine gezelschap door niet geheel toereikende krachten vervuld. Wat door dit broeierige onsamenhangen de stuk in ieder geval duidelijk werd, is het feit dat het Prinsdom Brueghelland geestelijk gesproken toch wel mijlenver van het Koninkrijk Nederland verwijderd is. In de ontwikkeling die hij doormaakte naar zijn top-creatie „West Side Story" schreef Leonard Bernstein onder meer het muziek- en zangspel „Trouble in Tahiti," dat het midden houdt tussen een opera en een musical. Dit spel, dat goeddeels de huwelijkse moeilijkheden van een 20ste eeuws echt paar betreft er komt ook een psychia ter in voor wordt op 26 september a.s. onder de titel „Onrust op Tahiti" door de VARA op het scherm gebracht. De verta ling van Bernstein's tekst is verzorgd door Michel v. d. Plas. De hoofdrollen worden gezongen en gespeeld door Cora Canne Meyer, sopraan, en Peter v. d. Bilt, tenor. Dit programma werd op Ampex opgeno men onder regie van Theun Lammertse; voor de muzikale leiding werd Leo Drie huis, de jonge dirigent van de Nederland se Opera geëngageerd. Het Grand Gala du Disque zal dit jaar weer schitteren van de sterren. Zowel tijdens de klassieke avond op 4 oktober in Amsterdam als tijdens de populaire avond op 12 oktober in de Scheveningse Kurzaal. Willem O. Duys heeft namens de Com missie Collectieve Grammofoonplaten Campagne twee marathonfestijnen geor ganiseerd, die waarschijnlijk op Eurovisie te zien zullen zijn. Aanleiding is de uit reiking der Edisons voor plaatprestaties in het afgelopen jaar. De klassieke avond in het Concertge bouw wordt opgeluisterd door Victoria de Los Angeles, die na lange tijd in Amster dam voor het eerst weer zingt. Zij zal worden begeleid door het Concertgebouw orkest onder leiding van Bernard Haitink. Men zal de vermaarde sopraan bovendien als gitariste leren kennen. De opkomende Poolse pianist Adam Harasciewicz zal het tweede pianoconcert van Chopin ver tolken. Na afloop zullen de Edisons in het klas sieke repertoire worden uitgereikt, waar bij een groot aantal der bekroonden aan wezig zullen zijn. Op 'net Grand Gala du Disque in Sche veningen zullen optreden: Wim Kan. The Spoetniks, Rocco Granata, trio Syboney, de zangeres Esther Ofarim. Gert Timmer man. de Jumping Jewels. Johnny the Lion het kwintet Jan Morks, The Dutch Swing College Band, Corrie Brokken, Franqoise Hardy, Wim Sonneveld, Hammond Dou glas, Freddy Quinn, Acker Bilk en zijn orkest. Petula Clark, de uitvinder van de twist Joey Dee, en tot slot vijfentwintig minuten Marlène Dietrich. Karin Kraay- kamp treedt als gastvrouw op. Er zijn geen kaarten meer te koop voor deze monstershbw in de Kurzaal, men zal deze (minus het optreden van Wim Kan) op het tv-scherm moeten volger). Voor de eerste maal in het bestaan van de Verenigde Naties zal de opening van de algemene vergadering met behulp van de „Relay"-kunstmaan rechtstreeks op de Europese televisie-beeldbuis te zien» zijn. Het programma wordt door Eurovisie in 16 landen uitgezonden. Het zal heden dins dagavond van 20.35 tot 20.52 uur, uit New York worden overgebracht. Aangezien de vergadering ongeveer twintig minuten eerder begint, zal het programma bestaan uit vooraf opgenomen film van de ope ning en beelden van de ministers van bui tenlandse zaken die hun delegaties leiden Hedenavond verzorgt de V.P.R.O.-televi- siesectie een uitzending over Morele Her bewapening. Aan deze uitzending zou aan vankelijk door Morele Herbewapening wor den meegewerkt; de nieuwsdienst ervan gaf dan ook medewerking aan een bezoek dat de V.P.R.O.-medewerker Ben Klokman aan het centrum van Morele Herbewape ning in Londen heeft gebracht. Toen Mo rele Herbewapening echter de negen vra gen kreeg toegezonden harde, kritische vragen naar aanleiding van haar adver tentie „Quiz voor iedereen" weigerde zij medewerking aan het programma om dat de vragen naar haar mening „in het algemeen misleidend ep tendentieus" wa ren en zelfs beantwoording ervan nooit tot objectieve voorlichting kon leiden. Morele Herbewapening weigerde mee te( werken in een door de vragen volgens haar op te roepen sfeer van verdachtmaking. De vertegenwoordigers van Morele Her bewapening zouden vijftien minuten van het veertig minuten durende programma krijgen om de vragen te beantwoorden. De resterende tijd zou gebruikt worden om vijf vooraanstaande Nederlanders van uiteenlopende religieuze en politieke groe peringen in de gelegenheid te stellen hun commentaar op de antwoorden van Mo rele Herbewapening te geven. Na de wei gering van Morele Herbewapening, tele grafeerde de directeur van de V.P.R.O.- televisie, J. A. van Nieuwenhuijzen, dat de uitzending tóch doorgang zou vinden. In een gesprek tussen vertegenwoordigers van V.P.R.O. enerzijds en Morele Herbe wapening anderzijjds deelde Morele Herbe wapening mee ook bezwaar te hebben te gen de mentaliteit van de personen die de discussie na de vragen zouden verzorgen. De V.P.R.O. bood toen aan meer zendtijd ter beschikking te stellen, om vertegen woordigers van Morele Herbewapening in een gesprek met prof. Banning nog de gelegenheid te geven commentaar op de discussie te leveren. Morele Herbewape ning wenste echter een andere gespreks partner dan prof. Banning, namelijk mr K. van Rijckevorsel. Maar de V.P.R.O handhaafde beslist prof. Banning. De V.P.R.O. schreef onder andere: „Een be weging die zich zo spectaculair en in zo felle bewoordingen tot het publiek wendt, móet harde kritische vragen verwachten. Kritiek is niet altijd vooringenomenheid De uitzending van vanavond geschiedt dus zonder medewerking van Morele Her bewapening. Of het gevaar van eenzijdig heid voorkomen kan worden moet afge wacht worden. De vijf vooraanstaande per sonen die de antwoorden op de negen vra gen zouden bespreken zijn onder anderen prof. Banning, dr. W. Drees, aalmoezenier Groenendijk, mr. Stempels en H. Eykel- boom. Van de vragen citeren wij de volgende Hoe komt Morele Herbewapening aan haar middelen? Uit uw publikaties blijkt steeds weer dat u zich ten sterkste keert tegen alles dat u in strijd acht met de vier absolute maatstaven die u uit het Evan gelie hebt afgeleid. Is het niet zo, dat u hgt Evangelie vervangt door deze door u opgestelde maatstaven en het daarmee ge heel in eigen hand neemt? Hoe staat u tegenover de huidige periode van dooi in de koude oorlog? In één van uw laatste advertenties spreekt u van „Het vuil in woord en daad, dat een volk berooft van hard werken en ertoe bijdraagt dat het Met ingang van 1 oktober treedt de wet van 3 mei 1963 tot wijziging van de Wet op het Kijkgeld in werking op grond waar van in het geval van wanbetaling en an dere overtredingen op doeltreffender wij ze kan worden opgetreden. Bepaalde leem ten in de wet op het kijkgeld stonden de tenuitvoerlegging van doeltreffende sanc ties in de weg. In de nacht van zondag op maandag is in Amsterdam op 68-jarige leeftijd overleden de in toneel-, film- en televisiekringen be kende grimeur Herman Michels. De heer Michels was directeur van de fa. Michels, toneelkappers, grimeurs en pruikenfabriek in Amsterdam. Volgens een politiemededeling is de di rigent Herbert von Karajan gewond ge raakt tijdens een gevecht met een inbre ker in zijn villa in Saint-Tropez. Bij het gevecht sneuvelde de bril van de orkest leider en een splinter drong in zijn wenk brauw. Maar de wond is niet van ernsti ge aard, aldus de politie. Na in een zie kenhuis behandeld te zijn, keerde Von Ka rajan naar zijn villa terug. Het personeel van de villa heeft de in breker, een Duitser, overmeesterd en aan de politie overgeleverd Toneelgroep Theater. De toneelgroep Theater uit Arnhem zal op 8 november a.s. in de Koninklijke Schouwburg te Oos tende optreden. Op het programma staat „Don Juan of de Liefde voor de Wiskunde' van Max Frisch. Het heeft oorspronkelijk in de bedoeling gelegen dat wijlen Cruys Voorberg de regie van dit stuk zou voeren, De voorstelling heeft plaats onder auspi ciën van de vereniging Vrienden van het Nederlands Toneel te Oostende. IN DE VERZORGDE serie „Kartons" van de -jonge uitgeverij Polak en Van Gennep is de gewijzigde herdruk verschenen van een dichtbundel, die tot de zuiverste, edelste poëzie behoort welke uit de verschikking van de bezettingsjaren is voortgekomen: „Orpheus en Ahasverus", aanvankelijk verschenen onder de schuilnaam J. van Wageningen, nu heruitgegeven onder de eigen naam van de dichter: (Professor Dr.) J. Presser. Een dertiental verzen, waarin het ongeneeslijk leed om het verlies van de geliefde vrouw een der tienduizenden die door de nazimuil verslonden werden in mindere mate tot poëzie werd, is weggelaten (een versobering, waardoor deze in memoriam-cyclus vollediger, aangrijpender, onvergetelijker werd), een aantal na de bevrijding verspreid gepubliceerde verzen werd toegevoegd. Veel van wat in de jaren van verzet in dichtvorm geschreven en klandestien verspreid werd, was berijm de gevoelsuiting van overkropte gemoederen en is niet gebleven. Het was als sprekend bewijs van de ontembaarheid van het vrije woord bemoedigend, sterkend, troostrijk. Het sprak als vlammend getuigenis, als kreet en strijdroep, tot het benarde hart van het volk, dat toen allen omvatte zonder onderscheid van rang en stand, van geloof en politieke overtuiging, allen die zich één wisten in de strijd tégen de perfide onderdrukker en vóór de vurig verlangde bevrijding. BLIJVEND BLEKEN een aantal gedich ten van Jan R. Th. Campert, Yge Fop- pema en Anton van Duinkerken, van de enkelingen die vóór de catastrofe het on heil onontkoombaar voelden naderen: A. Roland Holst in zijn (n 1943 voltooide .Heiena's inkeer", Ed Hoornik in verzen uit de bundels „Beelden" en „Stenen" en „De Erfgenaam": „De Jodenbreestraat is een diep ravijn; ik zie mijn schaduw dansen op de wanden. Het is maar tien uur sporen naar Berlijn", het Berlijn waarin, het getto door pogroms geteisterd werd. En van de jongste jongeren, die zich toen in versvorm uitspraken in ille gale tijdschriften, waren er maar enkelen die hun dichterschap na de bevrijding kon den waarmaken, zoals Paul Ródenko en J. B. Charles, Guillaume van der Graft en Ad den Besten, J. W. Schulte Nord- holt en Hans Warren. Presser, man van de wetenschap, historicus van professie, werd door het leed tot dichetr geslagen. En al zou er in de toekomst geen vers van zijn hand meer verschijnen, hij blijft de dichter van „Orpheus en Ahasverus", van cyclus die in het hart van een bloe dende tijd werd gegrift. Wat daar staat, staat er. En het staat er voor goed. Dit vergeten? Nooit en nooit en nooit. VOOR HET EERST zijn Pressers ge dichten gedateerd, we kunnen ze als „ly risch dagboek" lezen, we kunnen, we moe ten deze martelgang mee doormaken, van de lentemorgen in maart 1943 af, dat de geliefde vrouw het huis argeloos verliet „in een dun bldesje, zonnig en tevreden". Toen. bezield door het verlangen,- aange vuurd door de hoop, is Orpheus in Pres ser opgestaan om af te dalen in de onder wereld van zijn angsten en haar, die hem ontroofd was, met zijn lied terug te zin gen tot het leven en de dood te vermur wen. Ze werd zijn Eurydice, zo onafschei delijk nabij en zo onbereikbaar ver. „Ten slotte is 't voor korte tijd": dat is de ge waande zekerheid van een hereniging; ,de jood in mij betwijfelt slechts verho len de kracht van lokgeroep en tover staf": dat is de enkel met ijdele hoop te bezweren wanhoop. De dichter kent de worgengel te goed, van oudsher, het on verbiddelijk noodlot zit hem te diep in het aartsvaderlijk bloed, om zijn vertrou wen, zijn „zekerheid" niet prijsgegeven te weten aan het „misschien" en het .misschien" aan het onherroepelijke „nooit meer". Hoop worstelt gedicht na gedicht met wanhoop, liefde met machteloosheid, ver langen met de diepste vrees die een mens kan teisteren. Daar ligt het ondraaglijk- lieflijke dat zij achterliet: „haar arm band, haar snoer kralen, haar ceintuur" daar klinkt in de straat een gerucht, mis schien is het haar tred; daar zingt de merel, valt het zonlicht binnen, misschien zal zij het straks weer horen en zien. „Hoe zal het weerzien zijn" èi) „ik voel haar sterven in het verre land": zo, in iets dat afgrondelijker is dan eenzaam heid, spreekt het hoofd het hart tegen, voelt Orpheus, hoe bezield hij ook zingt, zich met de dag machtelozer door een leed dat voor rouw te groot is. Onwrik baar gaat de kosmos zijn wetmatige gang, onwrikbaar is deze liefde, is deze smart „oneindig groot botst op oneindig groot". MAAR AL WORDT Orpheus' roep ge dempter, in zijn zang is hij één met haar, een gedroomde aanwezigheid, méér dan een herinnering, volstrekter dan het vroe gere samenzijn: in alle soberheid van dictie, in alle gedempte bewogenheid van toon, spreekt er iets mee van het hym nische in Hölderlins „Klage", maar hoe veel smartelijker. Maandenlang zwijgt hij en als hij ruim een jaar na haar heen gaan weer spreken gaat, is het niet meer Orpheus die zingt in de hoop Persephone te vermurwen, maar Ahasverus die irj zichzelf mompelt, voor goed nu: ergens heeft de worgengel toegeslagen, ergens is een massagraf waarin zij ligt bedol ven: Want elke generatie sterft Mij deze vrouw, vertrapt, verkracht, Maar ik leef: een oud man die zwerft, En aan een massagraf soms wacht." En op die eindeloze weg wie weet waarheen, wie weet waartoe loutert zich het verlangen, veralgemeent zich het verdriet tot „een droppel in de zee van hachelijk ding om in een vers te knielen, leed". Het is tot Henriëtte Roland Holst, „de profetes van toekomst ongeboren, on gemeten", dat hij zich in een gedicht richt om zich te sterken in de hoop op een zuiverder mensenbestaan, „een hoger Zijn". Zijn smart staat voor die van allen die als hij verloren, zijn verlangen naar een verlossing van de mensonwaardigfieid staat voor elk verlangen dat op de homo Dei wil blijven vertrouwen, al weet hij niet „of hij 't uit moet schreeuwen of zwijgend weer op weg moet gaan". Hei melijk weet hij het wel, in de diepste be rusting: dat het leven meedogenloos ver der gaat, dat de wereld in haar roekeloze actualiteit alle leed vermalen zal tot gruis dat in de wind verstuift: „Herdenken wij wie van ons gingen En die wij hebben liefgehad. Straks zijn zij ons herinneringen En eenmaal zelfs niet eens meer dat." EEN MAAND VOOR de bevrijding heeft hij dat gedicht, een achterblijver, een Ahasverus, die het werk wel weer zal op nemen in een „wereld die weer geneest van haar zelfverwijt", een wereld die al te geneigd is om te vergeten en toe te laten dat het spel opnieuw begint. Maar in de diaspora van zijn hart, in de exodus van zijn geschonden leven, kan niets meer ongedaan worden gemaakt van wat in de ze verzen bijeenstaat: onvergetelijke smart, onvergetelijke liefde. Zeven jaar na de bevrijding gaan door een gedicht weer haar schreden, en Presser mag zes jaren nadien, in 1958, dichten dat „niets meer mooglijk" blijft en het „nooit meer mis schien" zal zijn, het is als in het begin van de verschrikking: „mijn ziel vergaat van heimwee en verlangen naar haar, aan wie mijn hart blijft hangen en voor wier beeld ik eenzaam kniel." Het is een maar hier is het waarachtig, hier is het poëzie, hier knielt het gedicht mee, hier staat geschreven wat niet meer uit te wis sen is, omdat het tot vérs geworden leed van één met duizendvouden vermenigvul digd kan worden tot een gesmoorde kreet, die door de eeuwen heen zal gaan, wil de mens nog mens zijn. Lees „Kerstnacht in Auschwitz", ge schreven op de eerste kerstdag van 1945: een geboorte op het binnenplein van het martelkamp; geen Josef, geen stal; geen kribbe, geen herders. „En toen de sterre bleef stille staan?" Daar kwamen drie dronken S.S.-mannen aan. Die hebben het kindeke meegepakt En lachend in de kalk gekwakt. Aldus verging het Christus weerom Na twintig eeuwen christendom." Dat vergeten? Nooit en nooit en nooit. Maar, dichtte Presser, „God moge haar moordenaars vergeven." zijn exportmarkt verliest." Kunt u deze zinsnede'verduidelijken en wilt u ons ver tellen wie u de vervaardigers of verbrei- ders van dit vuil in woord en daad noemt? Tot zover enkele vragen. HILVERSUM I*.402 m, 7.00 VARA 9.40 VPRO. 10.00 VARA. 19.30 VPRO. 20.00-24.00 VARA. VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgym nastiek. 7.20 Socialistisch strijdlied. 7.23 Klaarwakker: lichte grammofoonmuziek en reportages. (Om 7.35 Van de voor pagina, praatje). 8.00 Nieuws en socialis tisch strijdlied. 8.18 Lichte grammofoon- muziek. 8.55 Kookpraatje. 9.00 Gymnas tiek voor de vrouw. 9.10 Moderne orkest werken (gr.). 9.35 Waterstanden. VPRO: 9.40 Schoolradio. VARA: 10.00 Lichte grammofoonmuziek. 10.20 Voor de vrouw. 11.00 Lichte Weense muziek (gr.). 11.30 Fluit en piano: moderne muziek. 12.00 Jazzmuziek. 12.20 Lichte orkestmuziek (gr.) 12.30 Mededelingen t.b.v. land- en tuin bouw. 12.33 Voor het platteland. 12.38 Elec- tronisch orgelspel. 13.00 Nieuws. 13.15 Lichte orkestmuziek en zangsolist. 13.40 Lichte grammofoonmuziek. 14.00 Kamer orkest en solist: klassieke en moderne mu ziek. 14.50 Klassiek pianospel. 15.00 De Troonrede, toespraak. 15.10 Voor de jeugd. 17.00 Amusementsmuziek (gr.). 17.45 Ten toonstellingsagenda. 17.50 Regeringsuitzen ding: Geven en nemen. Tips van en voor weggebruikers. 1 Zebra Actie '63. 18.00 Nieuws en commentaar. 18.20 Politiek praatje. 18.30 Radio-Volksuniversiteit: Een nieuw Atlantis. Redding of ondergang der oud-Egyptische monumenten in Nubië. door dr. W. D. van Wijngaarden. 19.00 Paulus de Boskabouter. 19.10 Draaiorgel klanken (gr.). 19.20 De Miljoenennota, kri tische beschouwing. VPRO: 19.30 Voor de jeugd. VARA: 20.00 Nieuws. 20.05 Metro- pole-orkest en zangsoliste. 20 35 Kaf en koren: wekelijkse notities. 20.45 De zaak Winston, hoorspel. 22.10 Grammofoonmu ziek. 22.20 Sport halverwege. 22.30 Nieuws. 22.40 Jazzmagazine. 23.25 Pianorecital: muziek van Braziliaanse componisten. 23.55-24.00 Nieuws. HILVERSUM II. 298 m. 7.00-24.00 NCRV. NCRV: 7.00 Nieuws en herhaling SOS- berichten. 7.10 Dagopening. 7.20 Klassieke grammofoonmuziek. 7.45 Radiokrant. 8.00 Nieuws. 8.15 Weense dansen (gr.). 8.30 Lichte grammofoonmuziek. 8.45 Amuse mentsmuziek (gr.). 9.00 Voor de zieken. 9.35 Grammofoonmuziek. 9.40 Voor de vrouw. 10.10 Grammofoonmuziek. 10.15 Morgendienst. 10.45 Geestelijke liederen. 11.10 Kamerorkest en zangsolist: klassie ke muziek. 11.45 Lichte grammofoonmu ziek. 12.10 Licht ensemble- muziek uit de twintiger jaren. 12.30 Mededelingen t.b.v. land- en tuinbouw. 12.33 Koorzang: amu sementsmuziek. 12.53 Grammofoonmuziek. eventueel actualiteiten. 13.00 Nieuws. 13.15 Licht ensemble. 13.35 Lichte grammofoon muziek. 14.00 Spaanse kamermuziek, (gr.). 15.00 Lichte grammofoonmuziek. 15.10 Britsé volksliederen (koorzang). 15.25 Cla- vecimbel en viool: klassieke muziek. 15.50 Bijbelvertelling voor de jeugd. 16.00 Voor de jeugd. 17.15 Lichte grammofoonmuziek. 17.25 Idem. 17.40 Beursberichten. 17.45 Klarinet en strijkorkesf; (gr.): lichte mu ziek. 18.00 Koorzang: geestelijke liederen. 18.30 Het Spektrum, lezingen. 18.45 Licht pianospel (gr.;. 19.00 Nieuws en weer- praatje. 19.10 Week van de koorzang: koormuziek van het Leger des Heils (gr.). 19.30 Radiokrant. 19.50 Licht instrumen taal trio. 20.20 Radiophilharmonisch or kest. groot mannenkoor en solisten: mo derne muziek. 21.00 Troonrede en miljoe nennota, forumgesprek. 21.30 Grammo foonmuziek (klassiek). 21.45 Licht instru mentaal kwartet. 22.00 Vocaal ensemble en licht instrumentaal kwartet: amuse mentsmuziek. 22.30 Nieuws. 22.40 Avond overdenking 22.55 Klassieke muziek voor harp (gr.). 23.00 Klassieke koorzang, (gr.) 23.10 Bij de gratie Gods, klankbeeld. 23.55-24.00 Nieuws. BRUSSEL. 324 m. 12.00 Nieuws. 12.03 Lichte muziek. 12.30 Weerbericht. 12.35 Lichte muziek. 12.50 Programmaoverzicht. 13.00 Nieuws. 13.15 Kamermuziek. 14.00 Nieuws. 14.04 Geva rieerd programma. 14.15 Licht casinocon cert. 15.00 Kinderkoorzang. 15.30 Jazzmu ziek. 16.00 Nieuws. 16.03 Beursberichten. 16.09 Symfonisch concert. 17.00 Nieuws. 17.15 Lichte muziek. 18.00 Nieuws. 18.03 Voor de soldaten. 18.30 Lekenmoraal en filosofie. 18.50 Radiokroniek. 19.00 Nieuws. VOOR DINSDAG NTS: 12.50-13.45 Rechtstreekse reportage van de plechtige opening door H. M. de Koningin van de zitting der Staten Gene raal. 19.00-19.30 Herhaling reportage ope ning Staten Generaal. 19.30-20.00 VPRO Van strijd- tot opbouworganisatie, pro gramma over het werk van de Vereeni- ging voor Vrijzinnige Hervormden in Ne derland. 20.00 Journaal. 20.20 De Miljoe nennota, toegelicht door prof. Witteveen; 20.40 VPRO: Morele herbewapening: ant woord op vragen van onze tijd; 21.30 VPRO Eurotheater, programam uit de Firato; 22.15 VPRO Portret van de blokfuitist Frans Brüggen. VOOR WOENSDAG NTS: 14.00 Reportage van de tentoon stelling Frisiana te Leeuwarden. 17.00 De Verrekijker, jeugdjournaal. AVRO: 17.10- 18.00 Hartewensconcert door het Noordhol lands Philharmonisch orkest met solisten en licht instrumentaal trio met soliste. 19.30 Herfstblad, een poëtische impressie. NTS: 20.00 Journaal en weeroverzicht. AVRO: 20.20 In AVRO's Televizier. 20.50 Even voorstellen? Mijn naam is Cox, de- tectivespel. (dl.8 en 9). 21.30 Antiljana, een Westindisch programma. 22.00 Litte raire ontmoetingen. NTS: 22.30-22.35 Jour naal. Advertentie Wilt

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1963 | | pagina 9