't is weer tijd voor
Zondag rouwt Amerika
om Birminghams doden
Ben Bella's persbreidel
wekt woede in Parijs
De scheiding
4P4
ENGEL
Alphenaar
A
ZIG-ZAG
Wereldnieuws
Dennings rapport
zou alle andere
ministers sparen
Jonge Rus vraagt
asiel in Keulen
Pokken eisen 112
levens in Noord-
Rhodesië
Franse miljardensubsidies op het spel
ruatótoel
DONDERDAG 19 SEPTEMBER 1963
3
Vier vrouwen gekozen in
het Perzische parlement
zo zacht
zo geurig
Electronische orgels
KRUISWEG 47-49 HAARLEM
EMINENT 40 vanaf 1995.-
Radicaal
Op de
Feest
Cri Stellweg
NAAIMACHINES
295.-
(Van onze correspondent)
LONDEN De politieke correspondent
van de „Daily Mail" onthult dat volgens
het nog altijd strikt geheime Denning-
rapport over de Profumo-Keeler-affaire,
de namen van alle andere ministers, over
wie schandalige geruchten de ronde de
den, gezuiverd zouden zijn. Dit is een op
luchting voor de regering. Het Denning-
rapport hield zich echter in hoofdzaak
bezig met de invloed van het Profumo-
schandaal op de nationale veiligheid
Het rapport ontheft premier Macmillan
allerminst van de op hem uitgeoefende
politieke critiek dathij verzuimde het
spionagegevaar in de verhouding tussen
Profumo en Christine Keeler, die intieme
betrekkingen met de Russische assistent
militaire attaché Ivanov onderhield, te
onderkennen. Macmillan verweerde zich
destijds in het Lagerhuis met het argu
ment dat men hem niet 'op de hoogte had
gebracht van de op Profumo rustende
verdenking, doch desondanks blijft hij als
premier ten hoogste verantwoordelijk voor
de nationale veiligheid
TEHERAN. (Reuter) Voor het eerst
zijn vier vrouwen gekozen in het Perzi
sche parlement. Een van hen is Nexhat
Nafissi, echtgenote van de burgemeester
van Teheran. Zes vrouwen hadden zich
bij de verkiezingen kandidaat gesteld en
het was de eerste maal dat vrouwen ook
mochten stemmen.
Tot dusver heeft de regeringsgezinde na
tionale unie de leiding.
Advertentie
North State
I
(Van onze correspondent)
WASHINGTON. De komende zondag zal een dag van rouw zijn voor Amerika.
Rouw voor de doden, die gevallen zjjn in Birmingham. In vele steden zullen stille
protestoptochten worden gehouden, onder andere in Washington, waar het einddoel
van de optocht het plein voor het Witte Huis is. Uitdrukkelijk is meegedeeld dat hier
mede geen protest wordt bedoeld tegen de president. Tevens zal herdacht worden
dat president Lincoln honderd jaar geleden de verklaring ondertekende die de
slavernij afschafte.
De opmars naar Washington in augustus
maakte een landelijke organisatie nodig.
Deze organisatie beschikt thans over mede-,
werkers om overal in het land protest
optochten te leiden. Hiermee is een nieuw
element toegevoegd aan de strijd om de
gelijkstelling van de rassen. Eind augustus
had men in Washington alle voorzorgen ge
nomen om incidenten te voorkomen.
De kerk van de vrijzinnig protestantse
gemeente, met blanke en gekleurde leden,
is voor Washington het centrum van de
organisatie. Hier zal zondag de optocht be
ginnen die de zestiende straat geheel zal
volgen en na twee kilometer het Witte
Huis zal bereiken. De deelnemers zullen
zwarte armbanden dragen en borden met
opschriften. Gezongen of geroepen wordt
er niet en op het plein voor het Witte
Huis zal men dertig minuten stilte in acht
nemen.
Er komen vele giften binnen voor de be
grafeniskosten van de zes slachtoffers van
Birmingham. Er is ook een fonds gesticht
voor de herbouw van de kerk, waar de
negermeisjes het leven verloren.
(AP) In Washington heeft de plaats
vervangende democratische fractieleider
van de senaat, Hubert Humphrey, aan
president Kennedy gevraagd om zondag uit
te roepen tot nationale rouwdag voor de
negerkinderen.
De voltallige delegatie van Alabama in
het Congres heeft een verklaring onder
tekend, waarin de bomaanslag van afge-
gelopen zondag een „harteloze, misdadige
gruweldaad en een smet op de naam van
onze eerlijke staat" wordt genoemd.
President Kennedy heeft vandaag een
onderhoud met dominee Martin Luther
King en zes andere negerleiders over de
rassenonlusten in Bormingham. Zij zullen
Kennedy verslag uitbrengen over de toe
stand in die stad.
BIRMINGHAM (AP en Reuter) Tien
duizend negers en honderden blanken heb
ben, in en buiten een kerk in Birmingham,
woensdag de rouwdienst bijgewoond voor
drie meisjes, die bij de moordaanslag van
zondag om het leven zijn gekomen. De op
gekropte gevoelens van sommige vrouwen
ontlaadden zich in luid geween en gesnik.
De rouwenden bezetten alle 1.800 plaat-
Advertentie
Pakje. Bewakers van de even buiten Pa
rijs gelegen Fresnes-gevangenis ontdek
ten een pistool in een pakje, dat een
vrouw meebracht voor haar echtgenoot
die een gevangenisstraf van zeven jaar
uitzit wegens zijn aandeel in een aan
slag op het leven van president De
Gaulle. Door deze ontdekking kwam een
ontvluchtingsplan van twaalf veroordeel
de O.A.S.-leden aan het licht. In de ge
vangenis werden nog een pistool en een
aantal metaalzagen gevonden.
sen in de baptistenkerk en stonden een
huizenblok ver. Er viel een zwijgen toen
de familieleden van de vermoorde meisjes
aankwamen.
Toen de menigte de kerk binnenstroom
de, kwam een stoet van negers en blanken
aan, die twee aan twee liepen. Deze stoet
bestond uit achthonderd predikanten van
alle kerkgenootschappen.
De meesten hunner gingen de kerk bin
nen, waar zij zich bij de andere blanken
en negers voegden. De met bloemen ver
sierde kerk was al zo vol, dat sommige
predikanten er niet meer in konden.
In de kerk zei dr. Martin Luther King:
Zij zijn niet tevergeefs gestorven. God
weet nog steeds hoe hij uit het kwade iets
goeds kan maken. Het onschuldige bloed
van deze meisjes zal wellicht voor deze
stad als een verlossende kracht dienen".
Hij noemde de kinderen „de moderne
heldinnen van een edele kruistocht voor
menselijke waardigheid en vrijheid".
Het bestuur van de Nederlandse Jeugd
Gemeenschap heeft een telegram gezonden
aan de regering van Alabama, waarin
scherp wordt geprotesteerd tegen het ver
zet tegen de rassenintegratie op de scholen.
KEULEN (DPA) Een jonge Russi
sche technicus heeft zich bij de politie te
Keulen gemeld en om bescherming en ver
blijfrecht als politiek vluchteling in de
bondsrepubliek verzocht.
De technicus maakte deel uit van een
Russische jeugdgroep, die West-Duitsland
bezoekt, op uitnodiging van de Westduitse
jeugdorganisatie „Ring Bündischer Ju-
gend". De Russische groep, die nu nog
twintig leden heeft, zal onverwijld naar de
Sovjet-Unie terugkeren.
NEW YORK (AP) De 37-jarige
Tsjechische medicus dr. Jaroslaw Kremel,
die een reis naar de Verenigde Staten
maakte heeft in Amerika politiek asiel ge
vraagd. Hij was hoofdanesthesioloog aan
een ziekenhuis. Zijn vrouw en dochtertje
van twee jaar bevinden zich nog in Tsje-
choslowakije.
LOESAKA (AFP) In Noord-Rhodesië
zijn 112 mensen aan pokken gestorven. Er
is vaccin per vliegtuig aangevoerd en de
medische autoriteiten hebben aangedron
gen op een algemene vaccinatie. Dit is
echter een moeilijke zaak wegens bezwa
ren van de inheemse bevolking.
Het is moeilijk vast te stellen hoeveel
mensen aan de ziekte lijden. Men wijst er
op, dat er in de aangrenzende Kongolese
provincie Kasai een nog grotere pokken
epidemie heerst.
(Van onze correspondent)
PARIJS Ben Bella heeft, van Parijs
uit gezien en naar westerse maatstaven
gemeten, zijn hoge functie van president
van de Algerijnse republiek wel slecht in
gezet. Na uit zijn regering weer een nieu
we groep ministers die door hem te onaf
hankelijk werden bevonden, door bescher
melingen te hebben vervangen die hem
wel door dik en dun zullen blijven volgen,
heeft Ben Bella met zijn „nationalisatie"
van de drie laatste Franse dagbladen een
maatregel genomen die in Parijse ogen
om materiële en principiële redenen toch
wel heel moeilijk door de beugel kan.
De staatssecretaris voor Noordafrikaan-
se zaken, De Broglie, heeft de Algerijnse
zaakgelastigde in Parijs bij zich ontboden
en hem een protest overhandigd dat
volgens de diplomatieke vocabulaire als
„energiek" omschreven wordt.
Öet eerste bezwaar van de Franse rege
ring geldt wel de methode. Ben Bella
heeft het blijkbaar niet nodig gedacht de
Franse autoriteiten tevoren te verwittigen,
ofschoon de akkoorden van Evian elke een
zijdige onteigening van Frans bezit na
drukkelijk verbiedt Vervolgens is in Pa
rijs nog altijd niets bekend geworden over
eventuele schadeloosstellingen die de eige
naars drie ex-parlementariërs, die vroe
ger de Franse „colons" in de Nationale
Vergadering vertegenwoordigden en de
honderden leden van de redacties en van
het drukkerijpersoneel zouden worden aan
geboden.
Het bedenkelijkste aspect is evenwel het
beginsel van de nationalisatie van kran-
tenbedrijven zelve, waarmee de persvrij
heid in Algerije de das is omgedaan. De
Franse persorganisaties hebben felle pro
testen tegen Ben Bella's jongste beslissin
gen ingediend bij verschillende internatio
nale organen. De drie kranten, die samen
een oplage van ongeveer 150.000 exempla
ren hadden, zullen door het F.L.N., de te
genwoordige Algerijnse eenheidspartij,
worden overgenomen om de eigen perio
dieken tegen die concurrentie te kunnen be
schermen. Als niet-F.L.N.-orgaan ver
schijnt er in de jonge Algerijnse republiek
nu alleen nog maar de communistische
Alger Républicain, die door de bekende
auteur van een eertijds verboden boek
over de mishandelingen door het Franse
leger in Algerije, Henri Aleg, wordt ge
leid.
In Agliers is bekend gemaakt dat alle
sporen van het kolonialistische verleden
radicaal zullen worden uitgewist. Ben Bel
la heeft daarom ook al de nationalisatie
van alle banken en vermoedelijk in een
later stadium, van de mijnen en petro
leumbronnen aangekondigd. Maar hoe
lang de Algerijnse president deze steeds
radicalere politiek voort denkt te zullen
kunnen zetten zonder de miljardensubsi
dies van Frankrijk te verspelen, is een
vraag waarop men in Parijs het antwoord
met stijgende spanning verbeidt.
De jaargetijden in on
bruik geraakt als materie voor
dichters, componisten en jour
nalisten, omdat zij volgens
moderne opvattingen gerang
schikt dienen te worden onder
de kinderachtige sentimenta-
liteiten blijven zich schul
dig maken aan een hardnek
kige ondermijning der men
selijke nuchterheid. Ondanks
het feit dat zij met de bezem
der werkelijkheid op de rom-
melhoop van de afgekeurde
romantiek zijn geveegd, vallen
zij ieder jaar om beurten en
keurig in volgorde de gemoe
deren aan, trachtend emoties
op te wekken en harten te
doen zwellen.
Dat is een bezwaarlijke in
breuk op de code van onze
tijd. De litteraire kronieken en
critieken zijn er nu en dan te
recht zeer boos over. In Ne
derland speciaal lijkt het alsof
de beginnende auteur een be
roepseed moet afleggen voor
aleer het hem vergund is, de
pen te hanteren. Een dure eed,
zeggend: „Ik verzaak alle ro
mantiek, alle primitieve emo
tie, alle zwellingen des harten
van welke origine ook."
Vandaar, dat onze moderne
schrijvers en dichters aan de
wisseling der jaargetijden
voorbij lopen als begijntjes
aan een naaktportret: met af
gewend hoofd, standvastig in
de deugd, zich hoedend voor
de verleiding, en moeder
overste vrezend.
Ik heb in mijn kinderjaren
eens een versje gekend over
een dichter die „een bloem
bezong, als ware zij een won
der". Het spijt mij, dat ik het
vergeten heb. Ik herinner me
alleen nog dat op „wonder"
het rijmwoord „bijzonder" was
toegepast, al is mij volkomen
ontgaan langs welke handige
zinsconstructies de maker van
het vers bij dit ,;bij zonder" te
recht had weten te komen.
Dat is ook tamelijk onbelang
rijk. Méér van betekenis
dunkt mij, dat in dit nu toch
zo sterk verouderde stuk poë
zie reeds een begin van de
grote schroom merkbaar was,
die tot een afwering van iede
re gemoedsaandoening over
de schoonheden van de na
tuur heeft geleid: „Als ware
zij een wonder" geeft aan, dat
de auteur een slag om de arm
heeft willen houden, zodat hij
altijd nog in discussies zijn
prestige zou kunnen redden
met uit te roepen: „Maar ik
zég niet dat zij een wonder is,
ik zeg dat ze nét een wonder
is."
Deze enigszins laf aandoen
de verloochening van zijn in
nerlijke bewogenheid tekent
de toenmalige dichter, maar
stempelt tegelijk de hele cate
gorie van dichters en schrij
vers die hem op de voet ge
volgd is. Natuurbeschrijvingen
zoals men die bij Dickens,
Tennyson, Hildebrand, Tim
mermans, Bomans en enkele
andere mans in het litteraire
gisteren kon aantreffen, zal
men in de hypermoderne let
terkunst zelden of nooit meer
tegenkomen. Dat wil zeggen:
zuiver beschouwende, eerbie
dige, bewonderende en ge
ëmotioneerde kennismakingen
van een geïnspireerd mens met
zijn natuurlijke omgeving
kunnen in onze tijd onmoge
lijk meer litteratuur opleve
ren. Misschien nog met een
enkele verwrongen term tot
decorum voor een handeling
aangeduid, heeft de natuur als
levend schepsel afgedaan. De
letterkunst stelt niet meer de
levende mens als nieuwsgieri
ge minnaar tegenover de
eveneens levende natuur, doch
doet hem nog slechts het to
neel bestijgen waar de natuur
als een soort bordpapieren
achtergrond is opgesteld.
Dat kan een mode zijn, een
slechte en smakeloze mode
desnoods, die gedoemd is weer
op te lossen in een zuiverder
verhouding van de romanti
cus met de romantiek van het
leven, maar het zou ook een
verarming en een blijvend
verlies kunnen zijn, wat veel
erger is.
Het zou kunnen wijzen op
een ernstig, misverstand, na
melijk dit, dat het recht en
het succes van schrijven ge
reserveerd zijn voor neurotici
en dat zij hun lezers uitslui
tend onder de neurotici wen
sen te vinden. Welke weten
schappelijke definities er van
het verschijnsel der neurose
ook te beluisteren zijn, men
kan heel eenvoudig stellen dat
een neurose ontstaat door de
verbreking van het voedend
contact tussen de individuele
menselijke geest en de univer
sele spirituele levensbron. De
ze levensbron, in religie en
dogmatiek verhuld in de ado
rabele termen der mystiek,
vloeit ongehinderd en direct
waarneembaar en bereikbaar
daar, waar het leven zich vrij
en oorspronkelijk in eigen
vormgeving demonstreren kan:
buiten, irï de natuur, al of niet
door het menselijke ingrijpen
gereguleerd maar hoe dan ook
vrij in zijn organische doelma
tigheid en functionaliteit.
Waar de mens zelf dit nog
vermag, is de neurose verre
van hem. Waar de voedings
kanalen en bedradingen voor
hem zijn afgekneld of zelfs
verbroken en de onnatuur in
de plaats gesteld is als zijn
kunstmoeder, is hij op de leer
gang der neurotici beland.
Hij komt dan langzamer
hand in de geestelijke gesteld
heid van degenen, die bereid
zijn van „wonderen der tech
niek" te gewagen doch zich
schamen om van „wonderen
der natuur" te spreken. Mijn
ouderwetse rijmelaar sprak
van een bloem „als ware zij
een wonder". De man vergiste
zich: een bloem is een wonder.
Een wonder is namelijk dat
gene, waarvan het ontstaan en
de vormgeving in het onbe
reikbaar verborgene zijn ge
legen, doch dat niettemin dui
delijk voor een aardse functie
geschapen is. Dat geldt ook
voor de mens zelf. De mens
zelf is een wonder, dat kan
zonder enige sentimentaliteit
en zonder romantisch gehijg
worden vastgesteld. Een juke
box is géén wonder. Het is
met enig vernuft gefabriceerd
en gemonteerd, maar kan van
boven tot beneden worden af
gebroken in onderdeeltjes
waarvan de herkomst volko
men duidelijk is. Zijn werking
en functie zijn ontsproten aan
een dóódsimpel te achterhalen
bedoeling: zo afschuwelijk
mogelijk muziek voort te
brengen.
Zelfs een electronisch brein
of een computer is geen won
der, al moet ik dadelijk toe
geven dat het enige moeite
kan kosten die dingen uit el
kaar te halen en weer in el
kaar te zetten, zonder dat de
werking eronder lijdt.
Een wonder is het, collectief
gezien, dat de seizoenen met
hun eigen specifieke kenmer
ken en details steeds opnieuw
weer hun toonaard in de com
positie van de natuur ten bes
te geven, al moeten wij erken
nen dat het waarlijk wel re
delijke zin heeft op een win
ter een lente en op een zomer
een herfst te laten volgen.
Maar men kan de jaargetij
den niet demonteren. Men kan
ze niet uiteenleggen in onder
delen, motorische drijfveren
en organisatorische schema's.
Ergens onder of boven het op
pervlak van ons kennen en
weten bevinden zich de diri
gerende en corrigerende
krachten in nauw samenzijn
met de rede die doel en mid
delen omvat. Zich daarover
verwonderen is geen senti
mentaliteit, eerder gezonde
realiteitszin. Zich daardoor
laten ontroeren is geen ro
mantische kinderachtigheid,
eerder gezonde denkkracht.
Inderdaad ligt hier een
meermalen vergeten identiteit
tussen twee gescheiden men
selijke krachten: denkkracht
en emotionaliteit. Twee vijan
den, als men het litteraire mo
dernisme wil geloven, twee
vrienden en zelfs een tweele
digheid, als men de moed heeft
beiden ongehinderd te beleven.
Het kan kinderachtig we
zen, in aanbidding neer te zij
gen voor een boterbloempje.
Maar zeker niet kinderachtig
lijkt het mij, die boterbloem
nadenkend te bezien als een
medeschepsel in de raadsel
achtige bronloosheid van het
leven een medereiziger in
de trein die uit het niets naar
het niets raast en waarop geen
herkomst of bestemming te
vinden zijn.
Een boomkan een kerel
zijn mooi van lijf en leden,
geduldig, en moedig zich hand
havend in de grond, uit een
geheim buiten de aarde zijn
vorm en kracht ontlenend
maar toch tegelijk overbekend
en ingeburgerd als lidmaat
van het lichaam der natuur,
onderdanig zijn kleuren en
bladeren begroetend en ver
liezend in de langzame ronde
dans der jaargetijden, vrij van
neuroses en tenslotte stervend
zonder vrees of klacht.
Herfst nevel van de dood
als een sluier met gouden
franje, waarachter weer het
licht van een doorsneeuwde
lente wacht. Romantiek? Men
kan het zo noemen, als men
er geen beter woord voor
weet. Maar men kan er de
naam van onze eigen verwon
derde onwetendheid aan ge
ven, waarmee wij zijn opge
staan om te trachten bij Al
lerheiligen en als dat niet kan
bij Allerzielen onderdak te
verkrijgen.
Ik zou in deze dagen een
boek willen lezen van vier
honderd bladzijden dik, waar
in het liefdesverhaal van de
mensen en de natuur werd
verhaald, met de spannende
intrige van hun tragische
scheiding in het midden en de
verblijdende verzoening aan
het eind.
Wie het schrijft, moet ech
ter op slechte critieken reke
nen.
Het huis is één grote bende. Er hangen
ballonnen bovenaan de boekenkast en van
af het portret van Oom Pieter, de tafel
uit de eetkamer staat in de serre en de
kruk uit de serre staat in de eetkamer
samen met alle andere krukken uit het
huis, een krat frisdranken in de keuken,
de tuintafel onder het raam vol hapjes
en prikkertjes, serpentines langs de lam
pen en wilde klanken tot in de uiterste
hoeken en gaten, skipdoebidoe: er is een
feest aan de gang. Een instuif, en dat wil
dan zeggen dat iedere gast een brok kaas
heeft meegebracht, een pot zoetzuur of een
eind grove metworst. De reden voor het
feest is onduidelijk gebleven. Het kan zijn
dat het niet ontstond om iets bepaalds
te vieren maar gewoon en spontaan gebo
ren werd uit een dringende behoefte aan
feest. Het doet er trouwens ook niet toe,
wat resulteert is een huis vol jeugdige
feestgangers, twintig stuks, van beiderlei
kunne.
Bij beiden zijn de verschillende typen
met hun kenmerkende eigenschappen ver
tegenwoordigd. Er zijn de jonge, zelfbe
wuste hanen, met veroveraarsblik de kud
de vrouwvolk overziende en met zekere
hand het bloemigste, het meest goedlach
se, het vlotste hennetje eruit plukkend; ze
welsprekend en zonder schroom of verle
genheid voerend naar de tafel met hapjes,
het zitje met sigaretjes en de dansvloer.
Een fikse hand stevig op de meisjesrug
legt zijn wil op, geeft aan, corrigeert,
leidt. Skipdoebidoe, „je danst goed, zeg,"
maar wat ze doet is gewillig en prompt
hem volgen.
Er is dat andere type, minder zelfver
zekerd, kritischer, met andere, gecompli
ceerder smaak voor wat leuk of aardig is.
Zij plukken niet, zij benaderen met over
leg één bepaalde uit de kudde; zij nemen
niet en voeren niet, zij vragen en gaan in
gezamenlijk overleg en ze zeggen met be
scheidenheid van zichzelf: „ik kan er niet
veel van, hoor" tegen de ander.
Er is het heel onzekere type dat al te
gauw overtuigd is van andermans kwali
teiten en maar matig van de eigen. Ze
hebben hun gezicht aangetrokken van: ,,'t
kan mij allemaal niet zoveel schelen, ik
sta hier eigenlijk buiten," of nog mooier:
„bóven" en al vóór ze de twintig bereikt
hebben zijn sommigen zover. Maar ook
zij vinden hun partner, alleen nemen
zij niet, vragen niet, maar wachten een
voudig af tegen wie ze opgeworpen zullen
worden en het eerste dat ze elkaar ver
tellen als ze tegenover elkaar staan voor
hun eerste Skipdoebidoe is, dat ze er niks
van terecht brengen, helemaal niks.
En zo komt het feest dan langzaam tot
ontwikkeling, met dansen en praten en
hapjes. Zo schrijdt het voort, met spelle
tjes en lachen en gekdoen. Zo galoppeert
het ten slotte uitgelaten, met elkaar over
schreeuwen, twistwedstrijd en polonaise,
naar een einde dat ingeluid wordt door
telefonerende ouders die wel eens een keer
naar bed willen en dat niet gewend zijn
te doen alvorens hun grut hen is voorge
gaan naar de slaapvertrekken. De band
recorder jaagt zijn laatste skipdoebidoe
tot in de donkerste zolderhoek. Het laatste
kroondopje wordt van een fles gewipt. De
laatste ouder belt. De laatste ballon knapt
en dan fietst de laatste gast, het laatste
knakworstje kauwend de straat uit. Hei
feest is op, aan een dringende behoefte,
is voldaan. Het huis is stil, maar nog altijd
één grote bende
Advertentie
ELECTRISCHE
TIJDELIJKE AANBIEDING
COMPLEET IN KOFFER
Wilt u ruime keuze, dan naar
GR. HOUTSTRAAT 181 - HAARLEM
TELEFOON 14444
Leeuwejacht. De Noordduitse plaats Del-
menhorst is het toneel van een leeuwe
jacht geweest. Twee circusleeuwen wis
ten uit hun kooi te ontsnappen. Politie,
brandweer en militairen waren drieën
half uur in de weer om de beesten te
vangen. Twee circusemployés werden
gewond doordat een van de beesten zich
met zijn klauw verweerde.
Treinbotsing. In het station van de Oost
franse stad Annemasse werden woens
dag twaalf mensen gewond, van wie zes
ernstig, toen twee dieseltreinen op el
kaar inreden.
Grondwet. Het Nigeriaanse Huis van Af
gevaardigden heeft met algemene stem
men de nieuwe grondwet voor de Nige
riaanse Federale Republiek goedge-
kerd. De gouverneur-generaal, dr.
Namdi Azikiwe. wordt de eerste presi
dent wanneer Nigeria in oktober onaf
hankelijk wordt.
Tuberculose. Het aantal nieuwe gevallen
van t.b.c. in Denemarken bedraagt nog
ongeveer duizend per jaar. Thans zijn
er in Denemarken negenduizend patiën
ten. Vorig jaar zijn er 161 gestorven.
Toerisme. Het Westduitse reisLureau in
in Frankfort deelt mede, dat de Sovjet-
Unie en Tsjechoslowakije de faciliteiten
voor Westduitse toeristen in hun landen
gaan uitbreiden.
Bliksem. In verscheidene dorpen in Portu
gal zijn in het afgelopen etmaal vijf
mensen door de bliksem gedood.
Winkeldieveggen. Twee winkeldieveggen,
een moeder en haar dochter zijn in Enge
land gearresteerd op beschuldiging van
winkeldiefstal van goederen ter waarde
van achttien gulden. Bij aanhouding had
den zij papieren zakken bij zich waar
in in totaal voor 30.240 gulden aan re
geringsobligaties en contanten zat. Het
sjofel geklede tweetal kreeg een boete
van vijftien gulden.
