DE VERGETEN MEDEMINNAAR
'I
Peli wrijfwas
voor de
„Ontberingen ter ere Gods"
PECTORAAL
Alphenaar
fW*s
w*'/
DE PROGRAMMA'S
rr
Eenheidsorganisatie van
alle Nederlandse musici
Prof. Bernet Kempers hekelt het gebrek aan zorg
voor de sociale positie van de organisten
DONDERDAG 3 OKTOBER 1963
11
Geen film om e onthouden
Jodenredder Bogaard door
Israel uitgenodigd
A W nabeschouwingen
Politieke recherche in
„Achter het nieuws"
ElrBlEliairBilBlBllBJlBllBiialiallBllBllBllBllBllBflBlallBl'lBllBlfelEiyiBllBIIBIfBJfaHarËltaifBifa
(kleur naar keuze)
UIT HET VERTROUWDE ERDAL-HUIS VOOR PRETTIGER HUISHOUDEN
Het instituut der Haarlemse
stadsorganisten kan
„begin der victorie" worden
De radio geeft vrijdag
1 elevisiehroeranma
DE BEZOEKER van de nieuwe Ne
derlandse film „De vergeten medemin
naar" krijgt een verzorgd produkt van
onze speelfilmindustrie te zien dat zich
niet inspant om met goedkope middelen
te speculeren op de smaak van het pu
bliek, maar dat een serieuze poging doet
een verhaal van enige importantie in
filmbeelden na te vertellen. Dat betekent
al een zekere winst op talrijke speelfilms
van eigen bodem uit het verleden en
voor de maker van „De vergeten mede
minnaar", John Korporaal betekent het
een verbetering van het peil waarop hij
werkte bij het maken van zijn eerste
roeve van bekwaamheid in ons land,
et weinig bemoedigende „Rififi in Am
sterdam". Dat wil intussen niet zeggen
dat Korporaal zich ditmaal als een ge
slaagd filmer aan ons voordoet. De
uiterlijke winst van zijn film blijft voor
lopig beperkt tot het wegvallen van
enige hinderlijke aspecten die zijn vorige
werk aankleefden; er is nu een geheel
ontstaan dat tenminste zonder een zeker
gevoel van gêne en zonder wrevel be
keken kan worden. Veel meer positieve
kwaliteiten zijn er echter niet aan toe
gevoegd.
ALS VERTELLER van een in wezen
wel boeiend en interessant verhaal, ont
leend aan de gelijknamige roman van
Rico Bulthuis, blijkt Korporaal niet in
staat op lange termijn de aandacht ge
spannen te houden, hij filmt conventioneel
en krachteloos zodat zijn „Medeminnaar"
met enige moeite de eindstreep haalt. Ge
deeltelijk kan men de oorzaak van dit
mislukken zoeken in het gegeven dat te
ingewikkeld en te litterair is voor een
„eenvoudige" film die niet alle conse
quenties van de psychologische roman
aandurft, maar zeker moet de schuld ge
zocht worden bij het scenario (van Piet
Ruyvenkamp in samenwerking met de
regisseur) dat onduidelijk van exposé is,
te opzettelijk enige min of meer sensa
tionele kanten van het verhaal aandikt om
wat spanning en vaart te krijgen in de
handeling en onevenwichtig van construc
tie is, waardoor bijvoorbeeld de „flash
back" op het einde die alle mysteries
moet oplossen, te krap in zijn tijd komt
te zitten om als oplossing te kunnen die
nen.
„DE VERGETEN MEDEMINAAR" be
handelt een geval van geheugenverlies dat
zich bij de hoofdpersoon voordoet als hij
op het punt staat zijn medeminnaar te
doden. De politie vindt hem zwervend en
in werkmanskleren en stuurt hem ter ob
servatie naar een kliniek, al houdt ze re
kening met de mogelijkheid van simulatie.
In de kliniek ontwikkelt de man die zich
Dries laat noemen, een voorkeur voor tui
nieren en hij krijgt zelfs de gelegenheid
als tuinarchitect zijn gaven te tonen. Zijn
rustig leventje wordt alleen bedreigd door
het optreden van hallucinaties, waarin een
man met een donkere baard verschijnt
die hem met een mes bedreigt. Zonder
zich daarvan bewust te zijn, wordt hij
verder ook nog bedreigd door Frits de
Waard zijn medeminaar, die reden heeft
om bevreesd te zijn voor het ogenblik dat
Dries zijn geheugen terug zal krijgen. De
kennismaking met een verpleegster van
Advertentie
RED BAND
Het blauwe busje voor 'n kwartje
Orson Welles als picador. Op pam
fletten voor stierengevechten, die ih Ma
drid zijn verspreid staat, dat de corpulente
filmster Orson Welles vandaag zijn
debuut als picador zal maken (picador is
de man, die op een goed gecapitoneercj
paard de stier tijdens stierengevechten
met een lans, tracht te vermoeien). De
naam van Welles verscheen met die van
een aantal vooraanstaande personen, die
zullen deelnemen aan een liefdadigheids
stierengevecht, dat door leerlingen-stie
renvechters zal worden gehouden ten bate
van een tehuis voor ouden van dagen in
Cuba de la Sagra nabij Madrid. Het is
een goed Spaans gebruik aldus op de affi
ches namen aan te brengen van beroemd
heden, die op de dag zelf echter toeschou
wer blijven.
Psychiater en patiënt. Jdhan Fiolet
en Henk van Ulsen in „De vergeten
medeminnaar".
het instituut doet bij Dries het verlangen
bovenkomen zijn identiteit te hervinden
en op deze tocht terug in zijn herinne
ring komt hij in zijn vroegere woning,
waar hij geconfronteerd wordt met een
foto van de man uit zijn angstdromen die
niemand anders blijkt te zijn dan hijzelf.
In de dan volgende flashback wordt het
ons min of meer duidelijk gemaakt dat
Dries zich niet alleen geïdentificeerd
heeft met zijn medeminnaar (die tuinar
chitect van beroep is) maar dat zijn
angst voor de man met de baard terug
te voeren is tot angst voor zichzelf en
voor de daden, waartoe zijn jalouzie hem
inspireerde.
DAT OP DIT INGEWIKKELDE psychi
sche proces niet al te diep wordt inge
gaan, valt wel enigszins te begrijpen,
maar dat daardoor veel zaken vaag en
onduidelijk blijven ligt evenzeer voor de
De heer J. Bogaard, die als „Oom Han
nes" tijdens de tweede wereldoorlog onge
veer driehonderd Joodse landgenoten liet
onderduiken heeft een uitnodiging ontvan
gen om binnenkort als gast van de Israë
lische regering een bezoek aan Israël te
brengen.
In het veertiende programma van de
televisieserie „De Bezetting" is dinsdag-
avopd aandacht gewijd aan het verzets
werk van Johannes Bogaard, die bij
Aalsmeer woont. Hij liet Joodse landgeno
ten onderduiken in Nieuw Vennep en om
geving (Haarlemmermeer). De heer Bo
gaard heeft van de Israëlische ambassa
deur in'óns lantfc' cTé'hêër David'"ShaltieI,
het verzoek gekregen om de plannen voor
de reis te komen bespreken.
hand. Daarnaast wordt tamelijk uitvoerig
om hierboven genoemde redenen stil ge
staan bij de figuur vap Frits de Waard,
die in de vertolking van Peters Aryans hele
maal de schurk uit hqt ouderwetse drama
wordt. Henk van Ulsen die de hoofdrol
vertolkt, doet dit gemakkelijk en sober,
soms wat al te vlak, maar het lukt hem
toch niet een geloofwaardige figuur in het
geheel van kronkelige gebeurtenissen te
worden waarin evenmin Pim Dikkers als
de directeur-geneesheer en Robert Sobels,
als politie-inspecteur erg goed slagen.
Maar dit is detailcritiek op een film die
als totaliteit zwak en ongeprononceerd is,
ouderwets van makelij en zonder een dui
delijke en logische constructie. En met
ouderwets bedoel ik dan dat aan „De ver
geten medeminnaar" niets te merken valt
van de vele vernieuwingen die zich nu al
enige jaren in de filmwereld aan het vol
trekken zijn. Zonder zich aan allerlei mo
degrillen te onderwerpen had de film toch
wat meer durf, inventiviteit en eigentijdse
aspecten mogen vertonen. Nu doet hij wat
krachteloos en ongeïnspireerd aan, als
had de maker zich zonder veel overtuiging
of geloof in eigen kracht in het avontuur
van het filmen gestort.
Behalve in Amsterdam, Den Haag, Rot
terdam, Utrecht, Arnhem, Deventer, Eind
hoven, Leiden en Tilburg, gaat „De ver
geten medeminnaar" hedenavond in
Haarlem en wel in Rembrandt in pre
mière.
Charles Boost
De besturen van de Nederlandse Toon-
kunstenaarsbond (NTB) en de Unie van
Nederlandse Amusementsmusici (UNA)
hebben in principe besloten over te gaan
tot de oprichting van de Federatie van
Nederlandse Musici (FNM), die een over
koepeling wil zijn van alle organisaties,
die de stoffelijke en geestelijke belangen
van de musici behartigen, zulks uiteraard
na verkregen instemming der leden van
de NTB en UNA.
Dit wordt meegedeeld in een gemeen
schappelijke verklaring van de besturen
ren van beide organisaties. De zowel bij
de NTB als de UNA sterk levende wens
tot groter eenheid en de noodzaak om het
hoofd te bieden aan de pogingen, die van
verschillende zijden worden ondernomen,
om de bestaande verdeeldheid in organi
satie van de Nederlandse musici te ver
groten, hebben de besturen van deze bei
de organisaties aldus hun verklaring
doen besluiten, de basis te leggen voor
een eenheidsorganisatie van alle Neder
landse musici.
Advertentie
KRUISWEG 47-49 HAARLEM
Na het N.T.S.-nieuws kwam direct een
nogal woordenrijke aflevering van de
VARA-rubriek „Achter 't Nieuws", waar
in de Leidse kriminoloog prof. Van Bemme-
len de kans kreeg zich te verweren tegen
aanvallen van het studentenblad „Propria
Cures" en „Het Parool", die hem op
anti-Joodse uitlatingen, vervat in een we
tenschappelijk werk, meènden te hebben
betrapt. De antwoorden, de „de beschul
digde" gaf op de vragen van Koos Poste-
ma (in zijn optreden een kruising van een
barse rechercheur en de engel djer gerech
tigheid) leken ons afdoende. „Jazz in
aanbouw" werd een goede muziekuitzendin
vooral dank zij de sterke formatie „Boy's
Big Band". Minder ingewijden hebben
hier zeker een nadere toelichting van jazz-
expert Michiel de Ruyter gemist; een
ballet-trio deugde voor een aanvulling van
het beeld, soms op zeer aantrekkelijke
wijze, soms ook wel wat gewild.
Een nieuwe film uit de Dick Powell-se-
rie bevestigde wederom, hoe vakman
schap in filmische vormgeving en drama
tische opbouw van een thriller, kan bij
drage tot het genot van de t.v.-kijker.
Wellicht is een enkele t.v.-medewerker ge
neigd, zo'n produkt het misprijzende adjec
tief „gladgestreken" mee te geven (dat
werd al gezegd van de perfecte Duitse
shows, die onlangs op het scherm kwa
men). Die man dan kon enige steun vin
den in de daaropvolgende aflevering van
Advertentie
tweede doos
halve prijs
iMMMMMMMEiEJEiEJii
[lyiyiiM
MMlBIIBIEJ
In de zojuist verschenen nieuwe af
levering van „Samenklank", het maand
blad van de Koninklijke Nederlandsche
Toonkunstenaars Vereeniging, heeft
prof. dr. K. Ph. Bernet Kempers, al
gemeen voorzitter van de K.N.T.V.,
onder de titel „Ontberingen ter ere
Gods" een artikel gewijd aan de zorg
wekkende sociale positie van de orga
nist. Wij achten dit artikel van zo groot
belang dat wij het hieronder onverkort
weergeven.
Bij alle verbeteringen in de positie van
de toonkunstenaars die na de laatste oor
log zijn ingetreden is er één op bescha
mende wijze achtergebleven, n.l. die van
de organist.
Wie het beroep van organist kiest, is
wel de meest idealistische onder de aan
staande musici: hij weet, dat hij met een
schamel bestaan zijn liefde voor de ko
ning der instrumenten zal moeten beta
len. Is hij katholiek dan biedt de positie
organist-directeur door de dubbele func
tie misschien nog de mogelijkheid van
een bescheiden basis voor zijn bestaan,
maar een protestantse organist kan in zijn
functie als kerkmusicus hoogstens een ne
veninkomst zien. Zeker, een aantal van de
ze toonkunstenaars is leraar aan een op
leidingsinstituut en leeft van de hoop dat
de aantrekkingskracht van het instrument
voorlopig nog sterker zal blijken dan de
zekerheid van een bescheiden burger-
mansbestaan. Maar de anderen? Ik moet
bekennen dat het mij dikwijls een raad
sel is, waarvan zij leven. Vermoedelijk
hebben zij koren en geven zij privélessen.
Maar de bëhoefte aan lessen op het kerk
orgel zullen niet groot zijn, voor pianoles
sen zal men niet in de eerste plaats naar 'n
organist gaan, en gedwongen te zijn har-)
moniumlessen te geven lijkt mij voor be-'
dwingers van de majestueuze klankmas
sa's van het echte orgel een noodzakelijk
kwaad.
Bovendien eist de kerkelijke taak aan
zienlijke voorbereiding, want van de orga
nist wordt gemeenlijk verlangd dat hij niet
alleen de psalmen en de gezangen bege
leidt, maar dat hij voor, tijdens en na
de dienst een compositie of een improvi
satie ten gehore brengt. Ons land is uit
zonderlijk rijk aan prachtige orgels en aan
voortreffelijke organisten. Van deze laat-
sten wordt meer verwacht dan van het
merendeel der andere executanten, met
name dat zij kunnen improviseren en in
deze verbluffende kunst hebben zij een
grote vaardigheid en bekwaamheid. Men
make zich een ogenblik bewust welk een
prestatie van concentratie, fantasie, com
binatievermogen, kennis en kunde, welk
een slagvaardigheid er geleverd wordt bij
een muzikale improvisatie.
Er zijn weinig toonkunstenaars in het
huidige muziekleven, die ik zo bewonder
om de echte muzikaliteit waarvan zij blijk-
geven, als improvisators, en deze vindt
men vooral onder de organisten. En toch
is de weerklank, die zij ondervinden, de
dankbaarheid van hun publiek, misschien
wel aanwezig, maar vóór hen meestal ver
borgen. Voor hen geen applaus, geen bloe
men, meestal zelfs geen recensie, geen
adoratie, geen indrukwekkende honoraria.
Zelfs vaak geen of weinig waardering van
de predikant of de kerkvoogdij. Ja, men
kan overtuigd zijn dat deze laatste eigen
lijk nog liever een dilettant in dienst zou
hebben wat vaak het geval is! om
dat deze „vrijwillig zijn kracht voor het
werk wil geven," al is die kracht er dan
ook naar. Voor een cantor-organist de
ideale oplóssing voor een waardige ere
dienst weet men de middelen in het ge
heel niet bijeen te brengen. Het schijnt
dat alleen de organist offers mag brengen
ter ere Gods, maar dat van de gemeen
teleden niet verlangd kan worden, dat zij
dieper in de zak tasten om hun zang op
waardige wijze te doen opstijgen. Ik haat
stakingen, maar ik zou dit middel bijna wil
len aanbevelen voor deze groep kunste
naars, die hiermede sterker dan andere
musici zouden kunnen voelbaar maken,
hoe essentieel en onmisbaar hun werk is
voor de eredienst, die deze naam werke
lijk waard is. Ze zullen het niet doen, om
dat zij gemeenlijk te ernstige mensen zijn,
omdat zij een hoge opvatting van hun
ambt hebben, omdat zij religieus zijn en
de dienst van God niet de dupe willen
laten worden van hun actie. Maar een kerk
zonder orgelspel mist veel van haar wij
ding en de predikant, die door zijn pre
diking de mysterieuze aanwezigheid van
de Heilige Geest zo voelbaar zou kunnen
maken als de ruisende klanken van het or
gel dit doen, is zo zeldzaam als een Bach
onder de componisten.
Het orgelspel wekt ontzag en eerbied,
leidt tot meditatie, tot vrome overpein
zing, is gebed, vèrkcndiging en verhoring
en de taak van een goede organist komt
onmiddellijk na die van predikatie en sa
crament. Maar niet alleen devotie, ook
voor de muziek, voor de toonkunst als
zodanig, is het kerkelijk orgelspel van het
allergrootste gewicht. Hier immers wor
den velen geconfronteerd met de toon
kunst in haar edelste en verhevenste ge
daante, daar zij de prediking laat bezin
ken, gebed en lofzang voorbereidt en doet
uitklinken. Hier worden de prachtige in
strumenten, die onze kerken sieren en
daar getuigen van de waarde, die onze
voorouders aan de muzikale omlijsting
van hun eredienst hechtten, tot klinken ge
bracht, en wordt de gemeente geconfron
teerd met de macht, de verhevenheid,
de heiligheid van het geluid, ervaart men
hoe de bekende wijzen van psalm of ge
zang opgenomen kunnen worden in hoge
re harmonie.
Dit alles realiseren de kerkvoogdijen
zich kennelijk niet: zij blijven hopen op
kosteloze amateurs en als die er niet zijn
op de vindingrijkheid van de beroepsor
ganisten om het „hoofdinkomen" elders
te zoeken, want het organistenambt is
volgens hen slechts „een bijfunctie", maar
zou de functie van kerkorganist niet subsi
diabel zijn? We betoogden reeds dat daar
mee een groot nationaal belang gemoeid
is.
Waarom zouden kerkén, die vakmensen
in dienst hebben, aan wie zij geen pas
sende salariëring kunnen bieden, geen
subsidie bij rijk en gemeente kunnen aan
vragen ten einde aan deze belangrijke me
dewerkers in de wijngaard des Heren een
passende vergoeding te geven voor hun
Zo belangrijk werk?
Zou het niet mogelijk zijn dat het De
partement van O. K. en W. eens contact
opnam met de voornaamste kerkgenoot
schappen en hun organisaties, zoals de
Raad voor de bezoldiging van kerkelijke
medewerkers en de Algemene Kerkvoog-
dijraad der N.H. Kerk en met soortgelij
ke instellingen van andere kerkgenoot
schappen, ten einde te overleggen, wat in
deze gedaan zou kunnen worden? De taak
van de organist is echter niet uitsluitend
een kerkelijke: zij bestaat er ook in de
schoonheid van deze erfenis onzer voor
vaderen, de kostelijke orgels die Neder
land bezit, door concerten te openbaren
en den volke kond te doen. Vóór de Fran
se tijd was de organist dan ook een stads-
Prof. dr. Bernet Kempers
functionaris, die ten tijde van Sweelinck
zelfs uitsluitend buiten de eredienst zijn
concerten gaf. Na 't herstel van 't konink
lijk instrument in de eredienst omstreeks
het midden der 17e eeuw werd hij ook ter
begeleiding van de gemeentezang aange
trokken en na de bevrijding in 1813 werd
hij in plaats van stadsorganist van de
kerk en iets later van de kerkvoogdij af
hankelijk. Alleen te Haarlem kent men
nog de functie van stadsorganist, tot roem
van de stad en tot voldoening, naar ik
mag aannemen, van de functionarissen.
Het door mij bedoelde overleg zou dus
eventueel ook daarheen kunnen leiden,
dat de toestand van voor het begin der
19e eeuw hersteld werd en de gemeenten
de zorg voor en de bespeling van de kost
bare cultuurmonumenten ter plaatse voor
hun rekening namen, eventueel in samen
werking met de kerkgenootschappen. Hier
mede zou niet alleen het materiële belang
van de organisten, maar ook het culturele
der steden gemoeid zijn. De orgelmuziek
behoort tot het waardevolste, wat de toon
kunst heeft voortgebracht, de acoustische
en ideeële omstandigheden, waarin zij tot
klinken komt, zijn bovendien meestal vrij
wel ideaal te noemen. Voor de kerk ligt
in uitbreiding van het aantal orgelconcer
ten, die tegen een zeer lage prijs toegan
kelijk zijn, misschien ook nog de aantrek
kelijkheid, dat een zekere „drempelvrees"
die zeker tegenover de eredienst bestaat,
zou worden bestreden, doordat velen de
sfeer van het kerkgebouw weer geproefd
zouden hebben. Persoonlijk lijkt deze op
lossing mij voorlopig de aantrekkelijkste,
al zal ze niet dadelijk over de gehele li
nie verwezenlijkt kunnen worden. Maar
we hebben het antecedent van Haarlem,
en wie weet begint ditmaal van daaruit
de victorie.
Prof. dr. K. Ph. Bernet Kempers
Klassieke Edisons. Niet minister mr.
Th. H. Bot, die wegens een ministerconfe-
fentie verhinderd is, maar zijn voorganger
mr. J. M. L. Th. Cals, zal vrijdagavond tij
dens de Grand Gala du Disque in het Am
sterdamse Concertgebouw met 'n passende
toespraak de klassieke Edisons aan de
winnaars uitreiken.
Filmvenster", waarin .de filmcriticus Jan
Blokker het had over de invloed, die de
makers van bioscoop en televisiefilms tot
dusverre op elkaar hebben uitgeoefend. Wij
misten in dit met filmfragmenten geïlli-
streerde betoog (dat nogal abrupt eindig
de) een verklaring voor het feit, dat juist
bij de televisie (zowel hier als in het bui
tenland) zoveel voorstanders van de „vé-
rité" en van „de eerlijke getuigenissen"
worden gevonden; mensen, die niets meer
willen Weten van een aloud montagege-
bruik als „een overvloeier" (het „grapje"
van een pas afgestudeerde van de Film
academie het in de film gekraste woord
„overvloeier" kreeg van de spreker
veel te veel gewicht). Dat die nieuwe golf,
die hang naar zogenaamde eerlijkheid vaak
mede dient, om eigen technisch onver
mogen en gebrek aan vakmanschap te
camoufleren, durfde kennelijk ook niet de
heer Blokker te stellen. Een onnodig le
lijk springend fragment van een Italiaanse
film, gemaakt door een voormalige t.v.-
man, had hiertoe wellicht kunnen dienen.
Had Blokker in deze rubriek maar eens
begrip gevraagd voor het feit, dat de te
levisie zowel hier als in het buitenland,
vaak een school is, waar mensen, die uit
'n geheel ander vak komen, moeten trach
ten in de praktijk het vak onder de knie te
krijgen. Dat was misschien de t.v. ajs on
gunstige beïnvloedster van de film uit dit
venster gekomen. Hij zou daarmede vele
vakkundige mensen ook tal van t.v.-
medewerkers, die wèl kunnen en willen
een goede dienst bewezen hebben.
J. Damshuizer
HILVERSUM 3. 402 m. 7.00 VARA. 9.40
VPRO. 10.00 VARA. 13.00 AVRO.
16.00 VPRO. 21.00-24.00 VARA.
VARA 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgym
nastiek. 7.20 Socialistisch strijdlied. 7.23
Klaarwakker: lichte grammofoonmuziek,
reportages, mededelingen en commenta
ren. (Om 7.35 Van de voorpagina, praat
je). 8.0C Nieuws en socialistisch strijd
lied. 8.18 Lichte grammofoonmuziek. 9.00
Gymnastiek voor de vrouw. 9.10 Klassie
ke orkestmuziek (gr.). 9.35 Waterstanden.
VPRO: 9.40 Morgenwijding. VARA: 10.00
Schoolradio. 10.20 Voor de vrouw. 11.00
Voor de kleuters. 11.15 Pianorecital: mo
derne muziek. 11.38 Electronisch orgel
spel. 12.00 De Flierefluiters (stereofoni-
sche uitzending). 12.30 Mededelingen
t.b.v. land- en tuinbouw. 12.33 Tentoonstel
lingsagenda. 12.38 Roemeense muziek.
AVRO 13.00 Nieuws. 13.15 Mededelingen,
eventueel actueel of grammofoonmuziek.
13.25 Beursberichten. 13.30 Licht instru
mentaal ensemble en zangsoliste. 14.00
Meisjeskoren. 14.20 Bij de tijd en bij de
thee: gevarieerd programma. VPRO:
16.00 Lichte muziek. 16.30 Inzicht en uit
zicht: gevarieerd programma. 17.00 Voor
de jeugd. 17.30 Ronduit, programma voor
opgroeiende mensen. 18.00 Nieuws. 18.15
Gitaarmuziek. 18.30 Sportspiegel. 18.40
Jazzmuziek- 19.00 Bespreking van actuele
krantenartikelen. 19.10 Gesprekken. 19.30
Oh, what a lovely war!, fragmenten uit
dè musical 19.50 Daórom praatje. 20.00
Nieuws. 20.05 Natuurwetenschappelijk
nieuws. 20.20 Radio Filharmonisch Sex
tet: Moderne muziek. 20.40 Schepping en
Evolutie, gesprekken. VARA: 21.00 Pot
pourri van Weense muziek (gr.). 21.30 Ra
dioportret. 21.45 Lichte grammofoonmu
ziek. 22.30 Nieuws. 22.40 Licht instrumen
taal Sextet. 23.00 Socialistisch nieuws in
Esperanto. 23.05 Reportage wereldkam
pioenschap biljarten driebanden in Neuss.
23.10 Weerklank-muziekrevue. 23.55-24.éo
Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00-24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws en SOS-berichten.
7.10 Dagopening. 7.20 Klassiek pianospel
(gr.). 7.45 Radiokrant. 8.00 Nieuws. 8.15
Lichte grammofoonmuziek. 9.00 Voor de
zieken. 9.35 Grammofoonmuziek. 9.40 Klas
sieke grammofoonmuziek. 10.05 Fragment
uit de opera Die Walküre (gr.). 10.30 Mor
gendienst. 11.00 Lichte grammofoonmu
ziek. 11.15 In 't zilver: programma voor
oudere luisteraars. 12.00 Oud worden
jong blijven: muzikale herinneringen. 12.30
Mededelingen t.b.v. land- en tuinbouw.
12.33 Accordeonorkest. 12.53 Grammofoon
muziek, eventueel actualiteiten. 13.00
nieuws. 13.15 Promenade-orkest en zang
soliste: Operamuziek. 13.50 Koorzang: Zee
mansliedjes (gr.). 14.05 Schoolradio. 14.25
Lichte grammofoonmuziek. 15.15 Voor de
vrouw. 15.45 Klassieke orkestmuziek (gr.;
16.15 Duizendschoon Fruit uit de kleine
tuin, lezing. 16.30 Oude kamermuziek (gr.;
16.50 Grammofoonmuziek. 17.00 Declama
tie. 17.20 Balletmuziek (gr.). 1,7.40 Licht in
strumentaal ensemble. 18.00 De Hangmat:
licht programma. 18.30 Fanfare-muziek.
18.50 Regeringsuitzending: Bescherming
Bevolking. 19.00 Nieuws en weerbericht.
19.10 Op de man af, praatje. 19.15 Klas
siek pianospel (gr.). 19.30 Radiokrant.
19.50 Oude gitaarmuziek (gr.). 00.00 Gees
telijke liederen. 20.30 Klankbeeld. 21.00
Klassieke en moderne grammofoonmuziek.
22.00 Commentaar en discussie. 22.10 Ka
mermuziek. 22.30 Nieuws en SOS-berich
ten. 22.40 Wijd als de wereld, lezingen.
23.00 Kerk en muziek, lezing. 23.10 Radio
kamerorkest en solist: klassieke muziek.
23.40 Lichte grammofoonmuziek. 23.55-24.00
Nieuws.
BRUSSEL. 324 m 12.00 Nieuws. 12.03
Lichte muziek. 12.30 Weerbericht. 12.34
Vlaamse vocalisten. 12.50 Beun. ïerichten.
13.00 Nieuws. 13.15 Gevarieerd program
ma. 14.00 Nieuws. 14.03 Schoolradio. 15.45
Moderne muziek. 16.00 Nieuws. 16.03 Beurs
berichten. 16.09 Klassieke muziek. 17.00
Nieuws. 17.15 Lichte orkestmuziek.
VOOR DONDERDAG
KRO: 15.00-15.45 Voor de vrouw. 16.00-
16.15 Voor de kinderen. 19.30 De Flintsto-
nes, tékenfilm. NTS: 20.00 Journaal. KRO:
20.20 Concilie-journaal. 20.25 Brandpunt,
actualiteiten en meningen van deze week.
20.46 Beeld in beeld, film over de Neder
landse beeldhouwkunst. NTS: 21.15 Des
duivels prentenboek, blijspel KRO: 22.40
Epiloog. NTS: 22.50 Journaal
VOOR VRIJDAG
AVRO: 19.30 Rooster, voor de jeugd.
NTS: 20.00 Journaal en weeroverzicht.
AVRO. In AVRO'S Televizier. 20.30 NTS-
uitz. Grand Gala du Disque classique. In
de pauze om pim. 21.20 De wereld van
Maurice Chevalier, NBC-documentaire
over leven en -erken van d° 75 jaar jonge
Chevalier NTS 22.35-22.40 Journaal.
