Morgen WEU-conferentie
in 's-Gravenhage
i&iwnr*
Groot-Britta n n ië
zestig universiteiten
AAIMACHINES
Speelgoed
Wereldnieuws
m
Parijs verwacht een lichte dooi in
de inter-Europese betrekkingen
Propaganda in het
concilie verboden
c^raatótoel
Elf opvarenden van
Juan Ferrer zijn
omgekomen
A. DE HOOP HAARLEM N.V.
DONDERDAG 24 OKTOBER 1963
Europese relance
Twee vraagtekens
ENGEL
Veerpont omgeslagen in
Zuid-Korea; 49 doden
y-~ Op de
mmm:- v
Dit zijn de actieve mannen van vandaag - de
kenners van kostuums, de vrienden van Terlenka.
Hun kaartje is het bewijs van beste keus - een
bewijs van constante onberispelijkheid in sterk,
makkelijk Terlenka, èn... gekontroleerd
f y
in vele prijsklassen
Vv.'L - V V v
interieur architectuur n.v.
expositie
nieuwe constructies
nieuwe ontwerpen
o.a. van jorgen hoy en dieter rams
van 26 oktober tot 9 november
geopend van 9-12.30 en 13.30-18.00
's maandags van 13.30-18.00
haarlem - gasthuisvest5
H. B. Fortuin
FUNKE'S ROGGEBROOD
sinds 1834
en nog steeds stukken beter
FUNKE
Zijlstraat 56 Telefoon 11828
STOFZUIGERS
(Van onze correspondent)
PARIJS De conferentie van de lan
den van de Westeuropese Unie (de zes
van de Europese Economische Gemeen
schap en Groot-Brittannië), die met ingang
van morgen zeven ministers van Buiten
landse Zaken voor twee dagen in 's-Gra
venhage onder voorzitterschap van mr. J.
M. A. H. Luns zal verenigen, zou, zo ge
looft men in Parijs, wel eens een voor
zichtige kentering teweeg kunnen brengen
in de stand van de Europese zaken die
sinds geruime tijd wel verdacht veel op
een impasse gelijkt.
Het is de eerste maal dat de zeven lan
den sedert een jaar in de personen van
hun ministers weer vergaderen, waarbij
bovendien twee regeringen, van Groot-
Brittannië en van West-Duitsland, sinds
enkele weken een tamelijk ingrijpende in
terne reorganisatie hebben ondergaan.
Het woord doorbraak is in verband met
die verwachtingen ook in Parijs nog niet
gevallen, maar een lichte dooi lijkt mis
schien toch wel aangekondigd te mogen
worden. Het feit dat de (nominale) chef
van de Franse diplomatie, Couve de Mur-
ville, zijn Britse collega Butler heeft voor
gesteld hem voor de conferentie vandaag
al in 's-Gravenhage te ontmoeten wijst op
het verlangen van Parijs de betrekkin
gen met Londen ,te normaliseren. En ook
in Bonn meent men in Parijs symptomen
te hebben waargenomen die wijzen in de
richting van een overeenkomstig streven.
Men gelooft hier dat de nieuwe kanse
lier Erhard bij zijn eerste officiële bezoek
op 21 en 22 november aan Parijs de Franse
president wil polsen over de mogelijkheid
van een Europese „relance", een hervat
ting dus van de plannen ter vereniging
van Europa die van april 1962 af in de
koelkast zijn geplaatst. De wens om die
plannen, waaraan de huidige Franse mi
nister van Onderwijs en toenmalige am
bassadeur in Denemarken Christian Fou-
chet zijn naam gehecht heeft, weer op ta
fel te leggen, is onlangs ook tot uiting-
gebracht door de Italiaanse onderminister
van Buitenlandse Zaken Martino die deze
week in Parijs op de Quai d'Orsay ont
vangen werd.
Bij die verwachtingen moeten niettemin
twee vraagtekens worden geplaatst. Ten
eerste weet men niet of de twee voor
naamste voortrekkers van het geïntegreer
de Europa, de ministers Spaak en Luns,
bereid zijn enig water bij hun wijn te voe
gen. En in de tweede plaats is nog altijd
onbekend op welke concrete concessies
van generaal De Gaulle eventueel de lich
te toenaderingspogingen van Couve de
Murville zouden kunnen zijn gebaseerd.
Maar misschien zullen de besprekingen in
's-Gravenhage op diè twee punten enige
opheldering geven en in elk geval laten
officiële kringen in Parijs toch wel een
omzichtig optimisme blijken.
(ANP) De conferentie is de eerste
van onlangs overeengekomen driemaande
lijks overleg, waartoe werd besloten
Advertentie
wegens de mislukking van de onderhande
lingen over toetreding van Groot-Brittan
nië tot de E.E.G. Men hoopt door een her
leving van het ministeriële overleg in de
WEU, uitgebreid tot economische proble
men, de mogelijkheid van latere toetre
ding van Groot-Brittannië open te houden
en ondertussen zoveel mogelijk te voorko
men dat hetzij de E.E.G.hetzij Groot-
Brittannië maatregelen neemt die ongun
stig zijn voor de wederzijdse betrekkingen.
Advertentie
ALLE MERKEN - RUIME KEUZE
Grote Houtstraat 181
Haarlem - Telefoon 14444
VATICAANSTAD (AFP) Naar aan
leiding van het protest van kardinaal Ot-
taviani tegen het feit dat enkele deskun
digen vlugschriften over het lekendiako-
naat onder de concilievaders hadden ver
spreid. heeft de conciliesecretaris, mgr.
Felici, er in de vergadering op gewezen,
dat dergelijke acties niet toegestaan zijn
en namens de voorzittersraad om bekend
making van de namen der betrokkenen
verzocht.
Kardinaal Suenens van Mechelen pleitte
dinsdag voor toelating van meer en ook
vrouwelijke toehoorders tot het concilie.
Kardinaal Suenens wil ook de algemeen
oversten van de grote vrouwelijke kloos
terorden tot het concilie toegelaten zien
Er is gisteren over vijf amendementen
op het schema over de liturgie gestemd,
Wat het breviergebed betreft verkreeg de
vernieuwing van de metten een grote
meerderheid en de afschaffing van de
priem een meerderheid van ruim twee
derden bij 509 tegenstemmen.
SEOEL (AP) Een volle rivierpont met
picknickers is gisteren bij Yojoe gezonken
Volgens de laatste berichten zijn er 49
mensen verdronken en vijf mensen ernstig
gewond. Er werden 83 mensen gered. De
slachtoffers zijn 37 kinderen en 12 vol
wassenen onder wie het hoofd van de
school.
Yojoe ligt vijftig kilometer een zuid
oosten van Seoel, de hoofdstad van Zuid-
Korea.
Advertentie
PUBLIKATIE VAN A K.U, ARNHEM
iöiÊiiëitóiMhVs:,: SUS-"
;»iS 'i- SÊÜ!"
ïSiS^iiihis: :w:
.\v H
Li. :,i.f
- -"'i:'-"
~*u;:58
HET IS ALLÉÉN TERLENKA MET HET TERLENKA ETIKET
13C.
-nuvrce
LONDEN De Britse regering zal bin
nen twintig jaar het hoger onderwijs, dat
allang niet meer voor zijn taak is bere
kend en door enorme achterstand een on
middellijke noodtoestand heeft geschapen,
op grote schaal uitbreiden. Het gehele
plan zal 1420 miljoen pond sterling kosten.
Elk jaar moet een groot aantal bekwame
gegadigden door de universiteiten worden
afgewezen omdat er geen plaats is.
Een staatscommissie heeft in een rap
port over deze brandende kwestie aanbe
volen in de eerstvolgende zeventien jaar
\ret aantal universiteiten bijna te verdub
belen en op zestig te brengen, onder andere
door niet-universitaire onderwijsinrichtin
gen de universiteitsstatus te geven. Aan
bevolen wordt zes nieuwe universiteiten te
bouwen, het aantal studenten te verdubbe
len en driemaal zo veel voor het hoge on
derwijs uit te geven dan thans. Het aantal
studenten zal op 560.000 worden gebracht.
De bestaande universiteiten zullen elk
plaats moeten bieden aan 10.000 studen
ten en de nieuwe aan 5.000. Het aantal
plaatsen zal in 1966 met tien percent wor
den vergroot.
De commissie is bezorgd over de te gro
te invloed van de historische universitei
ten Oxford en Cambridge en wil hun aan
trekkingskracht verminderen door de ont
wikkeling van de andere universiteiten.
Verder beveelt de commissie de oprich
ting van een departement van kunst en
wetenschappen aan om het plan tot uit
voering te brengen. Het is bekend dat
Lord Hailsham aangewezen zal worden
om dit departement te leiden. Verwacht
wordt dat de regering onmiddellijke maat
regelen zal treffen om de onderwijssitua
tie te verbeteren. Het plan is een van de
belangrijkste programmapunten van de
Conservatieven in nun wedstrijd met La
bour om Groot-Brittannië te moderniseren.
Enige tijd geleden verscheen een ander
regeringsrapport waarin de tekortkomin
gen van het middelbare onderwijs werden
uiteengezet.
Wie verre reizen doet
Men is wereldreiziger of men is het niet.
In Parijs ontmoette ik een Engels meis
je (van 11 jaar) dat, of die, een witte muis
had van onbekende nationaliteit.
Maar dat was eergisteren.
Vandaag stap ik uit een Zwitsers bed
(in Zurich) en kan mijn pantoffel niet vin
den. De ene wel, die staat voor het bed,
de andere is weggelopen of weggekropen.
En dat brengt mij dat Engelse meisje
(elf jaar) in Parijs in gedachten met een
witte muis, die ze al een jaar had. Het is
niet bekend of het een meisjesmuis of een
jongetjesmuis is. Voor het meisje (van 11
jaar) maakt het geen verschil, voor de
muis evenmin aangezien hij (of zij) op
zijn (of haar) eentje woont, en er dus
verder geen tienige sexuele vraagstukken
voor hem (of haar) bestaan. Wat de muis
op zijn (of haar) eentje in het duister van
het sigarenkistje, zijn (of haar) verblijf
uitmaakt, ongezien doet, is niemands zaak
en wordt door het deksel verborgen.
Want deze muis, die een riant verblijf
heeft, met een wentelrad waarop hij of zij
soms rondholt, of met een trappetje dat
hij of zij als een brandweerman of -vrouw
eb klimt, deze muis heeft een zekere angst
of wrevel om in het openbaar te verschij
nen. Wel komt hij (of zij) graag op een
menselijke hand, klimt dan op de pols en
duikt onder de mouw (waar hij of zij zich,
daar hij of zij nog niet zindelijk is, minus
cuul misdroeg), maar, alleen gelaten in
haar (of zijn) kooi, duikt deze witte muis
van het kleine Engelse meisje in Parijs
altijd maar weer in het beschermend duis
ter van zijn (of haar) sigarenkistje.
Wat zoekt de muis in het duister?
Droomt hij of zij van de missende hem of
haar? Verlangt hij (of zij) naar mama
(of papa) gelijk een kleine muiselijke
Oedipus? Denkt hij (of zij) aan haar of
zijn broertjes en zusjes uit het lang verla
ten nest? Schrijft hij of zij haar of zijn
muizenmemoires? Of slaapt hij of zij?
Ik poneer de vraag met zoveel klem
omdat er tussen het gedrag van deze witte
muis in de Rue Lesueur (XVIme) en mijn
pantoffel een grote overeenstemming be
staat. Inplaats van gezellig bij de andere
pantoffel (en bij mij) te blijven in deze
gezellige hotelkamer in Zijrich en, als het
ware, de kruimpjes van mijn ontbijtblad
te genieten, duikt deze pantoffel onder in
het beschermende duister van het bed. En
ik zou er niet over klagen, als het niet
altijd dezelfde schuwe pantoffel is, die mij
dwingt op mijn krakende knieën te krui
pen en onder het hotelbed te vissen om
die missende, schuilende muil te voor
schijn te slepen. Wat bij een muis nog
te billijken is, worde bij een muil al patho
logisch. Deze pantoffel met duik-neurose
dwingt mij al jaren onder stoffige bedden
te grabbelen, met wandelstokken of be
zems er onder te zwaaien om de vluchten
de patiënt te voorschijn te trekken.
Ik weet niet, wat ik er aan moet doen.
Bij een student zou men het kunnen analy
seren. Bij een soldaat bestraffen. Bij een
hond trainen. Bij een inbreker aanmoedi
gen. Maar bij een pantoffel is het onge
past en ongemotiveerd.
Bovendien is de andere pantoffel altijd
eenzaam en begint ook al neiging tot ver
dwijning te tonen. De hemel wete, wat er
met nummer twee gaat gebeuren als het
zo door gaat. Tot nog toe heb ik tenmin
ste één warme voet bij het pantoffel
vissen.
De enige oplossing schijnt, om de ver
dwijnende pantoffel uit te huwelijken aan
de eenzame witte muis van het Engelse
meisje in Parijs. Ze kunnen dan beiden
in de sigarenkist onderduiken en een
warm en gelukkig nest vormen. De na
komelingen van een blauwe muil en een
ivitie muis zouden wel eens opzienbarende
halfbloeden kunnen worden, kleine muis-
toffels of panmuizen.
Zo ziet u al weer, wat men op een
wereldreis alles meemaakt.
PENZANCE (Reuter) Bij de onder
gang van de 682 ton metende Spaanse
kustvaarder Juan Ferrer uit Valencia zijn,
naar .men vreest, elf van de vijftien opva
renden om het leven gekomen. Tot dusver
zijn de stoffelijke resten van negen zee
lieden geborgen.
Het vaartuig was tijdens stormweer op
de rotsen van de zuidwestpunt van Enge
land geslagen. Een van de opvarenden,
naar verluidt kapitein Luis Ruiz, weid door
een reddingboot gered, nadat men had ge
zien dat hij zich aan het wrak had weten
vast te klampen. Drie andere overleven
den slaagden er in zelf aan land te ko-
Als we onze kleine zoon of
dochter ter gelegenheid van
de zesde december of anders
zins een stuk speelgoed cadeau
doen, moeten we in de eerste
plaats zorgen dat de kleine
ook met zijn nieuwe bezit echt
spélen kan. De kleuter moet
het speeltuig in volledige ei
gendom en beschikking krij
gen en hij moet ermee kunnen
doen wat hij wil, binnen de
perken van de huiselijke vre
de en veiligheid.
Als we ons jongetje een au
toped geven, mag hij aanne
men dat daarin stilzwijgend
de toestemming is besloten
om met het eenbeensvoertuig
op straat te gaan. Hij kan
moeilijk veronderstellen dat
het apparaat een vast plaatsje
op zijn boekenkast moet heb
ben. Hij mag echter niet alle
verhoudingen uit het oog ver
liezen en ermee naar de Fran
se Rivièra steppen. Dat be
grijpt hij, ook al is hij pas zes
of zeven. Hij begrijpt het om
dat het eenvoudig en elemen
tair is.
De gevallen dat een kleine
jongen zijn gloednieuwe elek
trische locomotiefje zonder
verdere omhaal dwars door de
ruit naar buiten slingert, zijn
uiterst zeldzaam. Zo klein als
hij is zal hij onmiddellijk im
mers een universeel-moeder-
lijke liefde in zich voelen op
komen voor het mooie en
bruikbare voorwerp en het la
ten doen waarvoor het ge
schapen is: rijden op het cir
keltje rails, dat erbij hoort.
Natuurlijk maakt hij het
dingetje wel eens stuk, maar
dat gebeurt dan per ongeluk
en meestal tot zijn eigen grote
spijt.
Dit alles wijst erop, dat een
kind in de meeste gevallen
een volkomen redelijk en ca
pabel mens is. Het is 'n goed
functionerend eigenaar en be
zitter, met verantwoordelijk
heidsgevoel en plichtsbetrach
ting. Het is de betrouwbaar
beheerder van verkregen bezit,
die in de Bijbel reeds werd
geprezen; de goede rentmees
ter.
Men moet vooral heel dui
delijk en diep beseffen, dat het
dan nog slechts gaat om een
s p e e lgoed, een goed dat ont
vangen is om ermee te spelen,
dat betekent: om ermee te
handelen naar plezierig goed
dunken.
Maar als een kind al zo'n
natuurtalent blijkt te zijn in
het bezitten en gebruiken der
dingen, hoezeer zou men dan
van een volwassene mogen
verwachten dat hij het hem
toevertrouwde goed met re
delijkheid. liefde en verant
woordelijkheid gebruikt en
niet vervalt in redeloze ge
welddaden met datgene, wat
hem geschonken is?
Dit alles valt mij in, terwijl
ik een redevoering lees van
een Algerijns heer, die zich
Benjamin Bella noemt. Hij is
de heerser van het pasbevrijde
Algerije en voert nu oorlog te
gen Marokko. Ben Bella voor
zijn vrienden maar deze
Ben zal eraan moeten wennen
dat ik sinds kort niet meer
daartoe behoor.
Ik zou hem dit verdriet niet
hebben willen aandoen, wan
neer hij zich, binnen het ka
der der verhoudingen, een
goedaardige kleuter had be
toond, die het hem toever
trouwde, zeer kostbare speel
goed der Algerijnse volksvrij
heid met redelijkheid en zin
voor in hem gestelde ver
wachtingen zou hebben be
handeld.
Dat heeft Ben echter, naar
mij dunkt, allerminst gedaan.
Hij is een boosaardig jongetje
gebleken, dat het mooie, nieu
we autootje een vernielende
frontale Dotsing met de harde
muur heeft bezorgd en zich
daarbij niet realiseert hóéveel
het nieuwe ding gekost heeft.
Ik wil niet te streng voor
Ben zijn. Ik zou het zelfs zó
kunnen stellen, dat hij die
volksvrijheid en alles wat er
aan mensen en materiaal bij-
hoort, helemaal niet gekregen
heeft om ermee te spelen. In
tegendeel, om het te koesteren
en te leiden en te dienen, op
dat iedere afzonderlijke Alge
rijnse mens de grootst moge
lijke kans zou krijgen om zich
uiteindelijk eens rustig en on
bedreigd mens te voelen.
Maar dat zou al te utopisch
wezen. Men kan moeilijk ver
onderstellen, dat een nieuw
bakken staatsleider met auto
ritaire allures en volmachten
de verleiding zou kunnen
weerstaan om zijn nieuwe be
zit als speelgoed te zien, ter
wijl zovele oudbakken staats
lieden dat spel naarstig en on
verdroten beoefenen.
Ik kan mij voorstellen dat
de kleine Ben zijn soldaatjes,
tankjes en kanonnetjes eerst
in gedachten en later in wer
kelijkheid al zó vaak op keuri
ge rijtjes heeft gezet, dat hij
nu eindelijk wel eens wil zien
wat er nog méér mee kan
worden gedaan. Tenslotte, zo
dacht Ben wellicht, dienen
kanonnen om te schieten en
soldaten om te sneuvelen. De
handleiding van het spel luidt:
grenspostjes bezetten, vijan
delijke bezettingen over de
kling jagen, eigen vlag hijsen
en blijven zitten. Het wordt
vooral dan zo onderhoudend,
als men de tegenspeler kan
verrassen op héél andere
plekjes dan waar het spel be
gonnen is.
Is Ben te begrijpen? Eerst
dacht ik: ja, dat is hij. Waar
schijnlijk heeft hij zo lang en
zo hevig moeten worstelen om
zijn speelgoed te krijgen, dat
hij een angstcomplex heeft
overgehouden voor kapers op
de kust. Later echter, toen ik
zijn redevoering las, moest
dat excuus vervallen. Ben
heeft geen angstcomplex, hij
heeft een regeercomplex. Hij
heeft hetzelfde complex als
het kleine, nare jongetje dat
zijn hondje haren uit het
staartje trekt omdat hij zich
zelf wil bewijzen, dat 't hondje
van hém is. Vader heeft het
gezegd, het hondje is van hém
en niemand anders. Als hij
wil kan hij het beestje wur
gen, want het is zijn speel
goed. Hij wurgt het niet, maar
hij pijnigt het om het diertje
ervan te doordringen, wie zijn
heil en onheil in handen heeft.
Hij wurgt het niet, omdat hij
geen moordenaar is en omdat
hij zijn speelgoed niet kwijt
wil. Maar hij zou het kunnen
doen, als hij wilde. En het is
voor sommige jongetjes een
heerlijk gevoel, te weten dat
zij een hondje zouden kunnen
wurgen als ze dat zouden wil
len. Dat is de soort jongetjes,
die men geen levende wezens
cadeau moet doen. Jongetjes,
die onder een streng vaderlijk
regiem hardhandig moet wor
den bijgebracht dat gehoor
zaamheid, dienstbaarheid en
menselijkheid vooraf moeten
gaan aan eigendom, bezit of
heerschappij.
Iemand heeft Ben kwets
baar, levend speelgoed gege
ven en niemand kan beweren
dat het te voorkomen zou zijn
geweest. Ben weet dat hij geen
vader meer heeft en dat zijn
speelgoed zich niet verzetten
kan. Ben weet zelfs, dat zijn
speelgoed hem adoreert en ge
willig zal doen, wat hij wil.
Zijn spel is het spel van grote
mensen. Van sterke mensen,
van mensen die geboren schij
nen om te heersen. Dergelijke
mensen moeten tonen, hoe
sterk ze zijn. Hoe toonde Na
poleon zijn kracht? En Hitier?
En Stalin9 Ben heeft geschie
denisles gehad. Ben heeft de
traditionele regels gelezen:
„Napoleon zette een sterke
troepenmacht in op de zuid
flank van het front, joeg zijn
infanterie tegen de vijandelij
ke bajonetten op, wekte daar
door de schijn dat hij op dit
punt wilde doorbreken en
lokte op die wijze de beste en
zwaarste gelederen van de
vijand naar het zuiden, waar
op hij bliksemsnel zijn ruiterij
op het noordelijke front naar
voren schoof. Dwars door het
kanonvuur heen brak deze
cavalerie een gat in de verde
diging en viel vervolgens het
zuidelijke front in de rug aan.
Deze meesterlijke taktiek be
sliste het lot van de vijande
lijke troepen, die voor zestig
percent werden vernietigd en
waarvan de resten zich in ver
warring terugtrokken in de
bossen, achtervolgd en neer-
gemaaid door de zegevierende
Franse ruiterij".
Meesterlijke taktiek, als een
geniale zet op het schaakbord.
Heerlijke bezigheid voor ster
ke mensen, die risico's durven
nemen. De geschiedenisboeken
staan er vol van. In dit leven
wordt aan sterke enkelingen
het spel met mensenhorden
cadeau gedaan. Netjes ver
pakt in een kleurige doos is
Algerije aan Ben ten geschen
ke gegeven en nu speelt hij
ermee, net zoals de andere
groten der aarde gespeeld
hebben. Die Ben
Ben is bezig zijn speelgoed
stuk te maken. Hij heeft blijk
baar óók nog verkeerde boe
ken gelezen. Hij is een jonge
tje. dat ik geen levend hondje
zou willen toevertrouwen.
Vreemd is dat allemaal.
Maar véél vreemder is het
nog, dat het speelgoed zich zo
enthousiast laat stuksmijten
en juichend in scherven valt.
Ook dat staat steeds weer in
alle geschiedenisboeken.
Zou dat speelgoed eigenlijk
zelf wel weten, waarvoor het
gemaakt is?
Advertentie
Hofleverancier
Rondreis. De president van de Westduit-
se bondsrepubliek, Lübke.i s naar Tehe
ran vertrokken voor een rondreis door
Azië. Hij zal staatsbezoeken aan Iran,
Indonesië, Japan en de Filippijnen af
leggen.
Bezoek. Premier Kroesjtsjev zal aan een
uitnodiging van mevrouw Bandaranaike,
de premier van Ceylon, om een bezoek
aan haar land te brengen, gevolg ge
ven, „zodra de omstandigheden het toe
laten".
Welterusten. Mevrouw Gladys Home lag
rustig in haar woning in Peabody te sla
pen toen de 42-jarige Caroline Brown
langs haar reed. Mejuffrouw Brown had
de macht over het stuur van haar auto
verloren, reed door een hek, ramde een
boom, brak door de voormuur van de
huiskamer en daarna door de achter
muur. Zij werd met builen en schram
men naar het ziekenhuis gebracht. Me
vrouw Horne mankeerde niets.
Bankier. Alan Shephard, de eerste Ameri
kaanse ruimtevaarder, is deelgenoot ge
worden in een bank die is gevestigd bij
het centrum voor bemande ruimtevaart
in Houston in Texas. Shephards aandeel
is 4Vs miljoen gulden of een derde van
het kapitaal.
Advertentie
