Ensemble speelt „Het grote oor"
sigaret..?
X
Don Juan of de liefde voor de wiskunde van
de razendknappe Zwitser Max Frisch
DE PROGRAMMA'S
fflNFFI IN H
Cor Dommelshuizen te
Amsterdam overleden
Pierre-Aristide Bréal
over „Het grote Oor"
NEGEN MUZEN
Interessante en onderhoudende komedie by Theater
6
MAANDAG 28 OKTOBER 1963
I Uil EL li Li III El.
Ultra-vlotte opvoering onder regie van Gilles Léger
Simon Koster
De Verlovingsringenspecialist
HEFT OP!
Martin Uittenbogaard
Russen in Haarlem
Een plezierige avond
C. Sorgdrager
Het weekeinde
II
r^Tl'jr TTO «l' IV.TT .T T K
nabeschouwingen
De radio geeft dinsdag
HUNTER
T elevisieprogramma
MET DE FRANSE toneelschrijver Pierre-Aristide Bréal heeft men in ons land, dank
zij de Haagse Comedie, in 1955 kennis kunnen maken door de opvoeringen van zijn
blijspel over het Napoleontische soldatenleven, „De Huzaren", dat wel een aardig
stukje satire was maar dat men qua toneelschrijfkunst toch niet bepaald een huzaren
stukje kon noemen. Op die omschrijving zou Bréals nieuwe stuk, „Het grote oor"
(„La grande oreille"), eerder aanspraak kunnen maken. Want in deze zogenaamde
tragi-komedie, door de Toneelgroep Ensemble gisteravond in de Haarlemse schouw
burg vertoond, heeft de schrijver het klaargespeeld, een hoogst ernstig thema
godsdienstige onverdraagzaamheid met geweldpleging en terreur op een zo iro-
nisch-geestige manier te verwerken dat het publiek bijna geen moment uit de blijspel-
stemming raakt. En toch is er geen sprake van smakeloze of ongepaste frivoliteit,
want de werkelijke „moraal" van het stuk wordt door alles heen duidelijk gepresen
teerd. Dit te bereiken is stellig een onalledaagse toneelschrijversprestatie en het is
dus heel begrijpelijk dat de Parijse critici „La grande oreille" hun prijs voor het
beste stuk van het seizoen 1962-1963 hebben toegekend, ook al valt er, uit drama
turgisch oogpunt, op Bréals werk wel het een en ander aan te merken.
DE HANDELING voltrekt zich, in het I aangezette typering, die Fabbri's voorstel-
Valenciennes van 1695, rondom de goed- lingen kenmerken, hebben ook deze Ne-
katholieke maar bijzonder opportunistische derlandse vertoning een bepaald on-Neder-
koopman Dupont, die zo naar geld en eer landse vaart en kleur gegeven. Met een
haakt dat hij zelfs uit de ellende van de tempo alsof de baarlijke duivel der ge-
door Lodewijk XIV vervolgde Hugenoten loofsvervolging hem op de hielen zit, jaagt
graag een slaatje zou willen slaan. Maar Léger de spelers door hun soms vrij lange
in plaats daarvan raakt hij, als er tot teksten, en het merkwaardige doet voor
zijn eigen verbazing in zijn huis een pro- dat die spelers daar klaarblijkelijk ple-
testantse tuinknecht ontdekt wordt, mét zier in hebben, het kunsstuk feilloos vol-
die knecht in de grootste moeilijkheden
en alles komt pas op z'n pootjes terecht
wanneer de jonge Hugenoot, althans voor
de schijn, zijn geloofsovertuiging ver
loochent. Immers, het „grote oor" van
God zal ook in 't vervolg horen dat de
tuinman diep in zijn hart protestantse
psalmen blijft zingen, ook al merkt de
pastoor daar niets van.Zo zegeviert
het geloof door een ontkenning van het
geloof en zegeviert het recht over het als
echt vermomde onrecht.
OP EEN HEEL speelse manier, met
aan Molière en de commedia dell'arte ont
brengen en er zelfs geen ogenblik de ver
staanbaarheid onder laten lijden.
DIT ZELDZAAM VLOTTE en meesle
pende ensemble werd aangevoerd door
Jan Retèl, die als de eerzuchtige en later
zo zielige koopman-met-politieke-ambities
een van zijn beste rollen van de laatste
jaren speelde. Hij werd daarbij voortref
felijk gesteund door Cor van Rijn als de
onomkoopbare Hugenoot, Ina van Faas-
sen als het dienstmeisje zonder vooroor
delen, Chris Baay in de typische Panta-
lone-rol van „oude bok, azend op een
leende stijlwendingen en personages, heeft N™en blaadje", Marja Habraken als het
Bréal dit hachelijke onderwerp uitgewerkt,
zodat -zijn stuk ondanks een kleine in
zinking hier en daar, vooral in het laatste
bedrijf een vermakelijk en onderhou
dend geheel is geworden, dat nergens op
een echte tragi-komedie lijkt maar alles
heeft van de klassieke klucht. Op dit laat
ste is nog sterker het accent komen te
vallen door de regie van de Fransman
Gilles Léger, een lid van het ensemble
Jacques Fabbri waarvoor Bréal gewoon
lijk schrijft. Léger heeft bij het leiden van
deze opvoering zijn geestesverwantschap
met Fabbri niet onder stoelen of banken
gestoken; dezelfde rapheid van dictie,
nooit verslappende beweeglijkheid, fors
groene blaadje in kwestie, John Soer als
de gewetenloze uitbuiter van terreurslacht-
offers, Henk Molenberg als zijn even ge
wetenloze compagnon en Carla Dura als
de verstandige mevrouw Dupont. In bij
rollen excelleerden Louis Bongers als een
juweeltje van een Molièreske deurwaarder
en John Leddy als een soort van zeero
ver te land. Kortom, de hele opvoering
keurig en kleurig in het pak gestoken door
Leontien van Beurden, was een genoegen
om te horen en te zien.
Het publiek, dat de schouwburg lang
niet vulde, liet duidelijk merken dat het
er ook zo over dacht. Als „Het grote
oor" weer in Haarlem komt, zal het ver
moedelijk wel op een zaal met meer luis
terende oren kunnen rekenen.
In het Binnengasthuis in Amsterdam is
na een operatie zaterdag onverwacht, op
83-jarige leeftijd, overleden de oud-acteur
Cor Dommelshuizen. H(j was een van de
laatste markante figuren uit het Neder
landse toneelleven van de eerste helft van
deze eeuw.
Cor Dommelshuizen werd 5 september
188Ü geboren, als zoon van een toenmaals
zeer bekende pianiste. Zijn debuut maak
te hij in 1894 bij het „Nederlands Toneel
verbond". Een jaar iater was hij bij het
gezelschap van Charles de la Mar (de
vader van Nap.) en vanaf 1899 bij het
gezelschap van Joh. Mulder en Frits
Bouwmeester. Met Louis Bouwmeester
speelde hij in Nederland, het toenmalige
Nederland-Indië, Duitsland en België.
Nadat hij korte tijd onder Willem
Royaards gewerkt had, kwam hij bij de
Rotterdammers" onder Van Eysden en
Tartaud. In 1914 kwam Dommelshuizen
bij „De Haghespelers" van Eduard Ver
kade en vanaf de oprichting van het Hof
stadtoneel van Cor v. d. Lugt Melsert in
1917 heeft hij deel uitgemaakt van dit ge
zelschap tot aan de ontbinding in 1938.
In 1939 speelde hij als gast bij het Ge
meentelijk Theaterbedrijf te Amsterdam.
Een zeer vruchtbaar jaar bracht hij nog
door bij het gezelschap van Louis Saal-
born. In de oorlog was hij, met zijn zoon,
de publicist, geruime tijd in een concen
tratiekamp. Van de bevrijding tot enkele
jaren geleden 'heeft Dommelshuizen bij
het Amsterdamsch Toneel-Gezelschap on
der Van Dalsum en Defresne gewerkt.
Tot de meer dan 700 rollen, die Cor
Dommelshuizen tijdens zijn loopbaan
speelde, behoren o.a. Antonio in „De
Koopman van Venetië".. Ariste in „Ge
leerde Dames" van Moliëre; Alfred in
„De Duivel" van Molnar; Petrus in Franz
Werfel's „Paulus onder de Joden"; Domi
nee Maalman in „Het Poortje" van Frede-
rik van Eeden; Dr. Tilenius in „De Dom
kop" van Fulda en verder grotere en klei
nere rollen in „Hamlet", „Gijsbreght van
Aemstel", „Koning Lear", „Danton", „Veel
Gemin geen Gezin", „Prof. Bernhardi" enz.
enz.
Gedurende een korte periode trad Dom
melshuizen op als voordrachtkunstenaar,
o.a. met „De Zeven Gehangenen" van An
dre jef en „De Droom van een Belachelijk
Mensch" van Dostojefski.
Advertentie
Wij moeten nog een beetje geld hebben,
dus gaat u eens zien naar <le prijzen
Schoterweg 35 - Haarlem - Tel. 55899
(Van een medewerker),
HIJ ZOU APOTHEKER of bankdirec-\
teur kunnen zijn, deze kleine, kwieke, ver
grijsde Fransman. Met zijn vrouw en
twee vrijwel volwassen zoons was hij dit
weekend in ons land om in de Utrechtse
schouwburg een voorstelling van zijn
nieuwste stuk bij te wonen: Pierre-Aristi
de Bréal, 58 jaar, Breton van geboorte en
auteur van het grootste succes uit het vo
rige Parijse toneelseizoen, „La grande I
oreille", dat nu als „Het grote oor" op
het repertoire staat van de toneelgroep
Ensemble.
BIJNA NEGEN JAAR geleden werd I
Bréal door de Haagse Comedie in Neder
land geïntroduceerd met „De huzaren",
een komedie over de bezetting van Italië
door de troepen van Napoleon. Een histo
risch kader dus, evenals bij „Het grote
oor", dat tijdens de Hugenoten vervolgin
gen in Frankrijk speelt. „Dat is min of I
meer een toeval", zegt Bréal, „een ander
stuk van mij, dat in 1951 met veel succes
door Georges Vitaly werd uitgebracht,
speelt in onze eigen tijd. „Edmée" heet het
en het is bij u niet vertoond". Bréal ziet
grote voordelen in het historische kostuum I
en niet alleen om het ermee samenhan
gende aantrekkelijke toneelbeeld. „In „De
huzaren" ging het mij erom de absurdi
teit van een vreemde bezetting aan te to
nen en in „Het grote oor" heb ik de on
verdraagzaamheid aan de kaak willen I
stellen, zoals die zich door de eeuwen
heen in wrede geloofsvervolgingen heeft
gemanifesteerd. Ik geloof een dergelijk
thema zuiverder te kunnen stellen als ik
het plaats in een voorbije periode. Het ge
vaar, dat door het treffen van allerlei ge- I
voeligheden de zaak onnodig wordt ver
troebeld, kan daardoor worden verme
den".
OVER DE Nederlandse voorstelling van
zijn stuk, geregisseerd door de Fransman is in zijn werk nog steeds terug te vin
Gilles Léger, is Bréal enthousiast. Op- den. Zo bouwt hij in zijn „Don Juan of
recht en zonder reserve zegt hij: „Wat d jiefde voor de meetkunde" op basis
ik hier zie, doet voor de Parijse opvoering T j-,-
niet onder". In vele opzichten vindt hij de van de Don Juan-traditie, een 1
Nederlandse versie zelfs gaver dan de rige moderne pendant op, daarbij de
Parijse, die wel zeer sterk steunt op het 0U<Je vormen vullend met een prikkelen-
uitzonderlijke talent van hoofdrolspeler- d nieilwe inhoud.
regisseur Jacques Fabbri. Uitbundig prijst I T j. i i i- r
hij de decors en kostuums van Leontien Don Juan is de man die wel in de
van Beurden („zo smaakvol en vol fanta- de gelooft maar niet in de binding aan
sie") en niet minder gul is hij in zijn lof dén vrouw. Zijn mannelijke geest ver-
aan het adres van de Nederlandse ac- zich het jiefst in de abstracte con-
teurs, Jan Retel voorop. Als Retel de i i w.ni. j070
pruik en het pronkpak van de opportunis- structies van de wiskunde. Maar deze
tische spitsburger Monsieur Dupont weer voorkeur vormt voor de vrouwen uit zijn
heeft verwisseld voor een twintigste-eeuws omgeving nu juist een onweerstaanbare
colbertje, klampt de auteur hem aan om .,„ndrpl-kinfrSkracht
hem met zijn vertolking te complimen- aantreKKingSKracm.
teren. OM ZICH aan de vrouwelijke achtervol
ging te ontttrekken, ensceneert hij dan in
INMIDDELS is Bréal weer teruggekeerd Frisch' versie zijn eigen hellevaart en
naar Parijs, waar hij zich nu bezig houdt trekt zich vervolgens uit de wereld terug
met het schrijven van een filmscenario, om zich op een eenzaam landgoed geheel
dat door René Clair zal worden gereali- aan de wiskunde te wijden. De pointe van
seerd. Op langere termijn vermeldt zijn ^et stuk schuilt erin dat de natuur ten-
werkschema ook een nieuw blijspel, waar- si0tte sterker blijkt dan de leer en dat de
in Jacques Fabbri weer een hoofdrol door pon juan zeif gezochte afzondering
krijgt, naast de Roemeens-Parijse actrice ]xem jUiSt veroordeelt tot het soort kneu-
Elvire Popesco, directrice van het Théatre terig gezinsleven dat hij steeds heeft wil
de Paris, dat met „La grande oreille" nu [en ontvluchten: Het vijfde bedrijf eindigt
al bijna een jaar lang volle zalen trekt.
„Maar dat is nog toekomstmuziek", zegt
Bréal, die de drie onderscheidingen voor
„Het grote oor" (Prix de la Critique
Dramatique, Prix Tristand Bernard en
Prix Eugène Brieux van de Académie
Fran?aise) draagt met de bescheidenheid
van een eerlijk vakman.
IN HET HAARLEMSE Concertge
bouw is zaterdagavond met veel succes
de groep Russische artiesten opgetreden,
die op het ogenblik onder de naam
Estrada een tiendaagse tournee door
ons land maken. Zij brengen een ge
varieerd programma, waarvan het ver
overende, behalve in de hoge en soms
superieure kwaliteit van de prestaties,
voor een niet gering deel schuilt in de
verkwikkende manier waarop hier ieder
hooghartig onderscheid tussen kunst met
een grote K en kunst met een kleine k is
weggevallen. Hier gold alleen het vak
manschap. Men voelde op deze avond
iets van het elan waarmee in de Sovjet-
Unie „de kunst aan het volk wordt ge
bracht".
WIJ ZAGEN balletsolisten van het Sta-
nislavski-theater met een fragment uit
Het Zwanenmeer", naast een slangen
meisje van het circus van Moskou. Rus
sische dansen wisselden af met fijnzinnig
gezongen volksliedjes door een lieftallige
sopraan, wier moeiteloze techniek niet on
derdeed voor het gemak waarmee een bas
met een stem om helemaal verliefd op te
worden, de zaal tot in de verste hoeken
vulde met zijn sonoor geluid.
Wat Jevgeni Avksentjev uit de snaren
van zijn nietige balalaika wist te tove
ren maakte het heel aanvaardbaar dat
hij als de beste Russische bespeler van
dit instrument in het programma vermeld
stond (hij speelde de gavotte uit de klas
sieke symfonie van Prokofjef, variaties op
het thema van een Russisch volksliedje
en een dans van De Falla). Niet minder
dan een openbaring was voor ons ook de
harmonica-speler Anatolio Beljajev, die
met intense muzikaliteit en technisch
meesterschap onder meer een stuk van
Bach speelde.
EN ZO WAS ER MEER. Wij zullen het
niet allemaal opnoemen. Dit „variété-pro
gramma", uitgevoerd met een aansteke
lijk plezier en met superieur vakman
schap, ademde bij al zijn gevarieerdheid
een wonderlijke harmonie. Een artistieke
evenwichtigheid, waarachter de één de be
faamde „Russische ziel" zal vermoeden,
de ander misschien de Sovjet-cultuurpoli
tiek, maar die in ieder geval slechts kan
bestaan bij de gratie van een vitale cul
turele traditie. Op weg naar huis kwam
ons de akelige „leegheid" van het „Grand
gala du disque" in herinnering en wij
werden werkelijk een beetje jaloers.
KORT NIEUWSBULLETIN NA
NTS - WEEK JOURNAAL
Met ingang van zondag 3 november zal
het weekoverzicht van het NTS-journaal
vijf minuten worden ingekort ten behoeve
van een kort nieuwsbulletin, dat van 19.55
tot 20.00 uur zal worden uitgezonden.
De AVRO slaagde er volgens plan goed
deels in, op de zaterdagavond een licht
en gezellig familie-programma te bren
gen. Het succes van „Luipaard op schoot"
was reeds verzekerd; een even grote po
pulariteit hebben intussen waarschijnlijk
ook een tweetal nieuwe series gewonnen:
de Vrolijke Herberg van Papa Luigi (meti
Pinky, Perky en andere dierlijke top-hit- in de rubriek „Onder vier ogen wel een
zangers) en de Dick van Dyke show, die I zeer aparte persoonlijkheid ™or de came-
niets meer, maar ook niets minder dan ra: ^.,Jordaan"®van,ge rp
een pretentieloze klucht, knap geschreven uiterlijk een markante gelijkenis met pre-
op de smaak van het grote publiek blijkt mier Kroesjtsjev vertoont, maar innerli!»
up uc Blliaan. vau nci S*-" 1 ,„pl QQr, >,„„1 „nrlore nprsnnn nkheid bleek
te zijn. De naamgever zette nu heel dik,
maar ook heel knap een aanstaande va
der neer, wiens gedrag ook danig op onze
lachspieren werkte.
Na het vrijdagavond-spel „Ja of Nee"
was een heel quizuur, gevuld met twee
nieuwe (qua opzet uit Amerika geïmpor
teerde) t.v.-spelletjes wèl wat te veel. Aar
dig en spannend was de test „Wie van
de Drie?", die gezellig geleid door de Vla
ming Nand Baert, menige verrassing op
leverde (o.a. een Hilversumse schoorsteen
veger, die zó echt was, dat het „panel",
een elkaar goed aanvullend viertal beken
de Nederlanders, er niet achter kwam,
dat hij de man was). Het andere spelletje,
Wachtwoord", waarin Ko van Dijk en
Teddy Schaank zich weinig op hun plaats
schenen te voelen, mag men wat ons be
treft vergeten.
Door een zeer origineel voorspel en wat
aardige parodieën kwam de eerste afle
vering van de serie „Kijk die Rijk" zo nu
en dan zeker boven het niveau van het
gemiddelde t.v.-amusement uit; nu echter
al kregen wij het gevoel, dat Eli Asser
meer dan normale moeite had gehad zijn
uiterst moeilijke taak, een programma van Lichte grammofoonmuziek. 9.00 Gymnas-
50 minuten te schrijven, te volbrengen, tiek. 9.10 De Groenteman. 9.15 Klassieke
In die mening werden wij gesterkt door grammofoonmuziek. 9.35 Waterstanden,
het optreden van de Peters Sisters, die te 9.40 Morgenwijding. 9.55 Boekbespreking
lang het beeldscherm vulden. De leuk be- 10.OO Arbeidsvitaminen (gr.) 10.50 Voor de
rijmde parodie op het stramien van de kleuters. 11.00 Voor de zieken. 12.00 ln-
Perry Mason-verhalen haalde het niet he- gtrumentaal sextet met zangsolisten. 12.2
lemaal, doordat hij net iets te koddig (en RegeringsuitzendingVoor de landbouw,
waar het de dames betrof bepaald zwak) 12.30 Mededelingen t.b.v. land- en Win-
gespeeld werd. De komst van Wim Sonne- bouw. 12.30 Promenade-orkest. 13.00 Nws.
veld ten slotte in zijn nieuwe status van 13.15 Mededelingen, eventueel
."Stfï
lingen van de schrijver even ideaal wer
den gerealiseerd.
Het was voornamelijk te wijten aan de
bezetting van de hoofdrol, waarmee di
recteur Ton Lensink zichzelf had belast,
dat men door de aarzelende, verdroomde
en onmannelijke Don Juan, die hier te
zien was, geen inzicht kreeg in de ach
tergronden van de bedoelde figuur. De ver
taling van Ferdinand Sterneberg die het
stuk in 1955 met Amsterdamse studenten
heeft opgevoerd, voldeed in ieder opzicht,
al had men zijn tekst wel wat beter uit
het hoofd mogen leren en al schoot de
eigenlijke tekstregie, als zo vaak bij bui
tenlandse regisseurs, nog al eens te kort,
zodat met een personage als dat van Pa
ter Diego (Hans Tiemeijer) niet het ma
ximale effect werd bereikt.
Voortreffelijk in deze opvoering waren
vaak de minder vereisende bijrollen (een
druk koppelende Celestina van Enny Mols-
de Leeuwe en de melancholieke Leporello
van Wim Kouwenhoven) evenals het bij
zonder bruikbare, halfrealistische decor en
de zeer fraaie ietwat parodistische kos
tuums van Manfred Glaesmann.
Vooral in massale scènes had de regis
seur vaak alleraardigste theatereffecten
bereikt waardoor de voorstelling, zo zij al
niet de diepste zin van het stuk onthulde,
de onderhoudende kanten ervan toch heel
veel recht deed wedervaren.
Hans van den Bergh
DE ZWITSER Max Frisch is, vóór hij
toneelstukken ging schrijven, architect
geweest. Het exact-constructieve element
ermee dat de hertogin bij wie hij gastvrij
heid heeft gevonden, hem vertelt dat ze
een kind verwacht
MAAR DEZE ironische her-inerpretatie
van de Don Juan-figuur hoe verrassend
het in het begin ook werkt om juist van
Juans vader de klacht te moeten horen
dat zijn zoon absoluut geen belangstelling
Ton Lensink, Elly Ruimschotel, Nien-
ke Sikkema en Hans Tiemeyer in
„Don Juan" van Max Frisch.
voor vrouwen heeft is voor de schrijver
toch niet het belangrijkste geweest.
Hij toont aan net als in zijn latere
stuk „Andorra" dat de mensen geloven
wat zij willen geloven, en dat een indivi
duele verkondiging van de waarheid op
grond van evidente feiten, geen geloof
vindt als zij in strijd is met de gevestig
de, door de traditie geheiligde volksover
tuiging.
In dit geval hebben de getuigenissen van
twee personen die de waarheid over Don
Juans hellevaart proberen uit te dragen
geen enkele kans tegen de algemene opi
nie die wil geloven en daartoe ook door
de Kerk wordt aangezet, dat de zondige
verleider ter helle is gevaren.
Een zeker schuldgevoel over de tijdens
de laatste wereld-oorlog in slaap gesuste
openbare mening in Zwitserland, zal niet
vreemd zijn aan dit in het werk van
Frisch telkens terugkerende thema.
Daarbij is de afwisselend zeer geestige
en scherpzinnige dialoog in hoge mate on
derhoudend indien het stuk tenminste op
de juiste niet te zwaarwichtige wijze en
met begrip voor de bovenomschreven
strekking wordt gespeeld.
DE TONEELGROEP Theater die de pre
mière van dit stuk vrijdag en zaterdag
j.l. in de Arnhemse schouwburg heeft ge
geven, is daar gedeeltelijk in geslaagd.
De hiertoe geëngageerde Duitse regis
seur Peter Kleinschmidt had kans gezien
die lichte toets aan het spel te verlenen,
waardoor de feitelijke verwikkelingen (en
de talloze doden die er in het stuk vallen),
niet te zwaar gaan tellen, maar men kan
moeilijk zeggen dat de wezenlijke bedoe-
ker 't feit (Jat al die gezinnen bijna in de
zelfde woonomstandigheden terecht kwa
men. De vraag, of dit nivelleringsproces
een gunstige factor in de ontwikkeling van
de Europese gemeenschap is, werd naar
onze smaak in het slotwoord van de com
mentator iets te gemakkelijk beantwoord.
Nadat de liefhebbers de klein gymna-
stiek te zien hadden gekregen van de
„Sweet Sixteen", die zichzelf zoetge-
I vooisd begeleidden, bracht Jan van Hillo
wel een heel andere persoonlijkheid bleek
dan de Russische premier. Of het zeer per
soonlijke getuigenis van deze man, die
onder meer heilig in gebedsgenezing ge
looft (hij importeerde de gebedsgenezer
Osborne) j van werkelijke waarde is voor
de verkondiging van het Christelijk geloof,
valt moeilijk te beoordelen. Wèl mogen
wij vaststellen, dat het van de NCRV. in
al haar rechtzinnigheid, een moedige daad
ook eens zo'n buitenbeentje in de
wereld van
te brengen.
de religie voor de camera
J. Damshuizer
HILVERSUM I. 402 m. 746 kc.s. 7.00
AVRO. 7.50 VPRO. 8.00-24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgym
nastiek. 7.20 Lichte grammofoonmuziek.
VPRO. 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nws.
8.15 Programma-overzicht. Aansluitend:
zingende frater was natuurlijk een surpri
se; broeder Sonneveld legde het er echter,
met genoemde Sisters, nu wel wat erg
dik boven op. Maar wie zal hem dat kwa
lijk nemen?
Zondagavond
actueel of
grammofoonmuziek. 13.25 Beursberichten.
13.30 Lichte orkestmuziek. 14.00 Voor de
vrouw. 14.40 Orgelspel: amusementsmu
ziek. 15.00 Lichte grammofoonmuziek.
15 30 Zangrecital (sopraan en piano):
Spaanse,liederen. 16.00 Actualiteiten. 16.30
Voor dé jeugd. 17.30 New York Calling.
De dokterverhalen van A. J. Cronin heb- 35 Lichte grammofoonmuziek voor de
ben een geweldig groot lezerspubliek; ook teenagers. 18.00 Nieuws. 18.15 Eventueel ac-
in Nederland. De televisie-bewerking van tueej j8.20 Amaterusprogramma. 18.40
de door deze auteur geschreven belevenis- Licht instrumentaal kwintet met zangsolis-
sen van een jonge Schotse arts zullen hier jg qo Voor de kinderen. 19.05 Paris vous
te lande zeker een even grote kijkdicht- parje! gesproken brief uit Parijs. 19.10
heid krijgen, als ze het peil houden van pragmenten uit de opera Manon Lescaut
de eerste aflevering van deze serie, die (gr3 20.00 Nieuws. 20.05 Hou je aan je
geregisseerd door Peter Holland, gister- woordlitteraire quiz. 20.45 Woordenvloed,
avond door de N.C.R.y. werd uitgezonden. cabarètprogramma. 21.15 Pianorecital:
Opvallend was de uitstekende bezetting ^jassieke muziek (stereofonische uitzen-
van de grotere rollen in dit televisie-spel. ding). 21.45 Wat ons bezig houdt: radiofo-
Bram van der Vlugt speelde zeer knap rum over actuele kwesties. 2.15 Lichte
de hoofdfiguur, de jonge dokter Alan Fin- orkestmuziek. 22.30 Nieuws en mededelin-
lay (al hadden wij graag zijn onmanne- gen 22.40 Actualiteiten en beursberichten,
lijk gehuil op het bed gemist); Lucas .Wen- 23.00 Modern, toneel, maandelijkse kroniek,
sirig nam ook ons ertussen als het manne- „ouctim tt 2qs m 1007 kc s 7 00-
Hp MnrHnr-h ("trant dat een amnesie si- I H1LV kPO
tje Murdoch Grant, dat een amnesie si'
muieerde, om te ontsnappen aan zijn Xan
tippe, Bessie Grant, mooi pinnig gespeeld
door Coba Kelling. Sterk in hun creaties
waren voorts Rob Geraerds als de oude
dorpsdokter Cameron en Alex van Róoyen
als professor Sir William Duffy (die het
aan de operatietafel overigens wel wat
moeilijk had). De filminlassen droegen ze
ker bij tot een goede weergave van de
lokale kleur; hinderlijk blijven wij bij uit
zendingen als deze de zwarte overgangen
vinden, die nu eenmaal bij het ampex-
systeem horen.
De makers van de eerste aflevering van
de serie programma's „Dit is West-Euro
pa" slaagden erin onze belangstelling
gaande te houden voor een onderwerp, dat
tot zes keer toe herhaald werd. Hun film,
getiteld „Wonen in Europa" gaf namelijk
uit elk van de zes E.E.G.-landen een ver
huizing weer: een verhuizing van een ar
beidersgezin, dat in woningellende ver
keerde, naar een moderne flat of eenge
zinswoning. Merkwaardig was daarbij ze-
KRO: 7.00 Nieuws, 7.10 Morgengebed.
7.15 Lichte grammofoonmuziek. 7.30 Voor
de jeugd. 7.55 Overweging. 8.00 Nieuws.
8.15 Lichte grammofoonmuziek. 8.50 Voor
de huisvrouw. 9.40 Schoolradio. 10.00 Voor
de kleuters. 10.15 Klassieke grammofoon
muziek. 11.00 Voor de vrouw. 11.30 Lichte
vooruit. 12.00 Angelus. 12.04 Draaiorgelmu-
ziek (gr.). 12.30 Mededelingen t.b.v. land
en tuinbouw. 12.33 Wij van het land: pro
gramma voor de boeren. 12.45 Platen-
nieuws. 12.55 Actualiteiten. 13.00 Nieuws.
13.15 Draaien maar!!!!: Lichte grammo
foonmuziek. 14.00 Voor de plattelandsvrou
wen. 14.10 Wissewassen..licht pro
gramma (herhaling van zondag jl.). 14.30
Als de dag van gisteren, klankbeeld. 15.00
Viool en piano: amusementsmuziek. 15.20
Voordracht. 15.40 Balletmuziek (gr.). 16.00
Voor de zieken. 16.30 Religieus programma
voor de zieken. 17.00 Voor de padvinders.
17.15 Voor de jeugd. 17.45 Grammofoon
muziek. 17.50 Regeringsuitzending: Be
zoek aan Bonaire, door Fred. A. Berger.
18.00 Voor de jeugd. 18.20 Uitzending van
de Pacifistisch Socialistische Partij. Hoe
staat het met de internationale spanning?,
Portretten van gezagsdragers. Enige I door prof. dr. J. de Graaf. 18.30 Strijkor-
tijd geleden werd van de zijde van het
Ministerie van Onderwijs, Kunsten en We
tenschappen aan enkele kunstenaars op
dracht verleend een getekend portret te
vervaardigen van hen, die na 1945 als
staatssecretaris van Onderwijs, Kunsten en
Wetenschappen zijn opgetreden. De kunste-
kest. 18.50 En nu mijn geval: vragenbe-
antwoording. 19.00 Actualiteiten. 19.30 Licht
ensemble. 19.50 Lichte grammofoonmu
ziek. 20.00 Kwelling, hoorspel. 21.40 Modem
strijkkwartet (gr.) 22.00 Zingende kerk:
geestelijke liederen. 22.20 22.25
Boekbespreking. 22.30 Nieuws. 22.40
naars Paul Citroen te 's-Gravenhage, Lei Vreemd.een keuze uit woord, zang
Molin te Valkenburg en J. B. Sleper te
Breda zijn thans met hun opdracht gereed
gekomen. Zij hebben respectievelijk een
portret vervaardigd van de heren Cals en
Höppener, terwijl van wijlen de heer Stu-
benrouch een portret werd getekend naar
bestaande foto's. Aan prof. Sierk Schroder
is opdracht verleend een portret te ver-
vaardigen van mej. dr. A. de Waal.
Advertentie
en dans van elders en anders. 23.10
Licht orkest en solisten. 23.55-24.00 Nws.
BRUSSEL 324. m. 12.00 Nieuws. 12.03 Lich
te muziek. 12.30 Weerbericht. 12.35 Lichte
muziek. 12.50 Beursberichten. 13.00 Nieuws
13.15 Kamermuziek. 14.00 Nieuws. 14.03
Schoolradio. 15.45 Pianospel. 16.00 Nws.
16.03 Beursberichten. 16.09 Duitse les. 16.24
Kamermuziek. 16.55 Grammofoonmuziek.
17.00 Nieuws. 17.15 Lichte muziek. 17.45
Volksconcert. 18.00 Nieuws. 18.03 Voor de
soldaten. 18.28 Paardesportberichten. 18.30
Big Band Show. 18.50 Radiokroniek. 19.00
Nieuws. 19.40 Grammofoonmuziek. 19.50
Praatje over beroepsbelangen. 20.00 De
nieuwe mantel, hoorspel. 21.05 Liedjes.
21.15 Jazzmuziek. 22.00 Nieuws. 22.15 Amu
sementsmuziek. 22.35 De zeven kunsten.
22.50 Lichte muziek. 23.00 Nieuws. 23.05
23.25 Ernstige muziek. 23.55 Nieuws. 24.00-
0.10 Scheepvaartberichten.
VOOR MAANDAG
CVK-IKOR-RKK19.30 Logboek, Jeugd-
I programma over de bijbel. 19.45-20.00 Ken
merk, het magazine van de kerken. NTS:
20.00 Journaal en weeroverzicht. 20.20
Zendtijd politieke partijen: uitzending van
de Boerenpartij. 20.30 Erasmus, documen
taire over de tijd waarin Erasmus leefde.
VARA: 21.30 De zaak Wilma Helgers, te
levisierechtbank. NTS: 23.00-23.05 Jour-
I naai.
VOOR DINSDAG
NTS: 14.00-14.25 Over de grenzen, school
I televisie. KRO: 19.30 Schatten op zolder.
NTS: 1958 't Manneke. 20.00 Journaal.
KRO: 20.20 Concilie-journaal. 20.45 Brand
punt, actualiteiten en meningen van deze
week. 20.50 Jan en Alleman, amusements
programma. 21.15 „En uw naaste als uzelf",
uitzending over missie/zending en ontwik
kelinghulp. 21.50 Een uur met Hitchcock:
I saw the whole thing, film. NTS: 22.40-
I 22.45 Journaal.
