Twee maanden geëist tegen
oneerlijk Bloemendaals meisje
alstublieft..
in de voordelige
Vrolijke chaos bij opening van
landbouw-expositie in de RAI
Lyndon Johnson middelpunt
van Amerikaans spektakel
Supralux
GRANDIOOS
fris'Vrolijk-fantastisch
HOOFDPIJNPOEDERS
Fikse straffen voor
diefstal van auto
Overtreders 'van
rookverbod worden
vervolgd
Ds. Kurpershoek
voor vijf jaar
naar Zuid-Afrika
Felle brand na
ontploffing in
matrasfabriek
Nieuwe toneelwerk
groep: Comedie '63
Nog geen subsidie voor
„150 jaar koninkrijk"
VRIJDAG 8 NOVEMBER 1963
4
HAARLEMSE RECHTBANK
COCKTAIL FAUTEUIL
Officier in Haarlem eist
Acht mijnwerkers
zijn ontslagen
Diefstal
Verboden toegang
A anvaring
T egel
„Wat bert u nu van plan te gaan doen? Wilt u straks dit leven voortzetten?"
Er viel een stilte in de rechtzaal. Het meisje voor het groene hekje verplaatste
haar voeten. Zij keek naar de grond, „Nou?"' Zij schudde van nee. De officier
van Justitie had even daarvóór een gevangenisstraf van twee maanden met
aftrek van het voorarrest geëist plus een voorwaardelijke terbeschikkingstelling
van de regering met drie jaar proeftijd.
Slechts twee en twintig jaar oud was ze
dit meisje uit Bloemendaal en ze
had zich nu al diverse malen aan diefstal
schuldig gemaakt. Nu had ze zelfs geld
gestolen van mensen die haar onderdak
hadden geboden en van een man met wie
zjj in Amsterdam de nacht had doorge
bracht.
Een briefje van vijfentwintig gulden had
het meisje ontvreemd bij een familie in
Zandvoort. Een week later, toen zij een
nacht bij een vriend in Amsterdam lo
geerde eigende zij zich honderd gulden
t.oe. „Ik dacht dat het geld van zijn hospi
ta was" zo verdedigde zij zich.
„Waarom leidt u dit leven" zo wilde de
president van de Haarlemse arrondisse-
menstrechtbank mr. H. J. Ferwerda, we
ten. Aanvankelijk stal u alleen, maar nu
berooft u zelfs de mannen, die u eerst uw
gunsten heeft aangeboden". „Bent u van
plan om ermee door te gaan?
„Nee, edelachtbare, ik wil gaan wer
ken!"
„Zo, en wat voor werk wilt u gaan aan
pakken? Heeft u eigenlijk al eens ge
werkt?"
„Ja, als verkoopster in Overveen".
„En dat wilt u weer gaan doen?"
„Verkoopster? Inderdaad!"
De officier van Justitie, mr. G. W. F.
van der Valk Bouman gaf een opsomming
uit het strafblad van de verdachte. Hij zei
niet optimistisch te zijn over de aanpas
sing van verdachte na haar straftijd. Ook
de reklasseringsvereniging was niet en
thousiast, alhoewel de mogelijkheid tot
een goede aanpassing daar niet uitgeslo
ten werden.
De raadsman van de verdachte bepleit
te een kortere straf en een onmiddellijke
Advertentie
was de uitroep van alle „Tie
ners" en „Twens", bij het zien
van onze
Dat is nu eens echt een fau
teuil om na het twisten in neer
te ploffen.
OERDEGELIJK, zeiden de
vaders, vooral dat Jöppinger
kunstleer.
De moeders keken direkt
schuins naar pa, want deze
fauteuil hoort naast iedere
haard thuis;
en dat voor slechts 75.-
meubelen
Gtf •STUUkT 12-14*14
mat oom. 11047
MAARLtH
Een tweetal jongelui, respectievelijk 26
en 18 jaar oud, moesten zich donderdag
middag voor de Haarlemse rechtbank ver
antwoorden. Niet omdat ze goede sier had
den gemaakt in de Zuidlimburgse dreven,
niet omdat ze zich schuldig hadden ge
maakt aan flessentrekkerij en oplichting,
maar omdat ze op zaterdagavond 20 juli
op de boulevard in Zandvoort een nieuwe
witte sportauto hadden gestolen, daarmee
bun vakantietocht naar Zuid-Limburg en
het aangrenzende Duitse gebied hadden
rnaakt en het voertuig daar hadden ver
kocht. Deemoedig bogen beiden het hoofd
na de erkenning van de ten laste gelegde
diefstal.
De officier van justitie, mr. G. W. F.
van der Valk Bouman, hekelde fel het ge
drag van beide jongelui, maar vooral van
de oudste die hij als een doorgewinterde
misdadiger kwalificeerde en ervan be
schuldigde zijn jongere maat meegesleept
te hebben. Hij eiste fikse straffen: Vijftien
maanden met aftrek tegen de oudste en
zes maanden jeugdgevangenis tegen de
ander. Dit laatste eventueel te vervangen
door 12 maanden, waarvan acht voorwaar
delijk, met aftrek van preventieve hechte
nis en onder toezichtstellen.
Mejuffrouw mr. S. Boekman die als
raadsvrouw voor de oudste optrad, zei ge
schrokken te zijn van de eis van de offi
cier. Ze was van oordeel dat beiden een
gelijk aandeel in de diefstal hadden gehad
en daarvoor ook gelijkelijk zouden moe
ten boeten. Ze vroeg een gecombineerde
straf en steun van de reclassering. Mr.
B. E. van Tijn vroeg voor zijn cliënt een
zo groot mogelijk voorwaardelijk deel van
de straf. De rechtbank zal op donderdag
21 november uitspraak doen.
De officier van Justitie in Maastricht
zal een vervolging instellen tegen de mijn
werkers, die in de domaniale mijn in Kerk-
rade het rookverbod overtraden. Acht van
de overtreders zijn door de directie van
de mijn ontslagen, anderen zijn in functie
terug gezet. Alle verdachten, ongeveer 35,
zullen deze maand tijdens een speciale zit
ting van het kantongerecht in Heerlen
moeten terechtstaan.
uitspraak, zodat de verdachte na het voor
arrest vrijwel direct in een voor haar uit
gezochte inrichting zou kunnen worden
opgenomen.
Verder ried hij de ter beschikking stel
ling af.
De officier van Justitie had geen be
zwaar, ook al omdat hij het voorgestelde
in het belang van de verdachte vond. De
rechtbank trok zich terug. Na enkele mi
nuten kwam de uitspraak: twintig weken
gevangenisstraf met aftrek, waarvan vijf
weken voorwaardelijk met een proeftijd
van drie jaar, plus de bijzondere bepaling
dat verdachte zich onder toezicht van een
reklasseringsvereniging zou stellen.
Een drie en dertigjarige taxichauffeur
uit Haarlem moest zich donderdagmorgen
voor de Haarlemse rechtbank verantwoor
den omdat hij in de nacht van achttien op
negentien juli een geldkistje had gestolen
uit een woonhuis boven een café. De kas
telein stopte iedere avond de opbrengst
van zijn café in een geldkistje, dat hij
boven in zijn woning opborg.
De taxichauffeur zou zo luidde de
verklaring van de kastelein van te vo
ren de spanjoletsluiting van het keuken
raam hebben opengemaakt om, toen de
kastelein zich 's nachts nog even naar
Zandvoort had begeven zich toegang
tot de woning te verschaffen en het kistje
te ontvreemden.
De verdachte ontkende dit. Een punt in
zijn voordeel was het feit dat hij zichzelf
bij de politie had aangegeven. Dat was
echter op instignatie van zijn verloofde
gebeurd. Deze had namelijk toen ver
dachte haar had verteld dat hij het geld
ontvreemd had hem onmiddellijk ge
adviseerd naar de politie te gaan. Toen
verdachte de volgende morgen van zijn
collega's hoorde dat de politie hem zocht,
heeft hij zich dan ook direct op het bureau
gemeld.
De officier van Justitie achtte het feit
bewezen. Ook vond hij het waarschijnlijk
dat de verdachte van te voren het keuken
raam had opengemaakt. De verdachte
hield vol dat het raam open was en dat
hij dat had geconstateerd toen hij er toe
vallig tegengaan drukte.
Acht maanden gevangenisstraf, waar
van drie maanden voorwaardelijk met een
proeftijd van drie jaar, luidde de eis.
De rechtbank zal over veertien dagen
uitspraak doen.
Achter het Paleis van Justitie in Haar
lem werd een 39-jarige onderwijzer uit
IJmuiden plotseling in de kraag gegrepen
en naar binnen gesleurd.
Althans zo luidde de lezing van de ver
dachte zelf. Hij had zich op 21 december
van het vorige jaar op het terrein achter
het Paleis opgehouden. Dat was verboden.
Bij de ingang was het bekende bord
Verboden Toegang Art. 461" geplaatst.
De kantonrechter had de verdachte tot
een geldboete veroordeeld. Hij was nu in
hoger beroep gegaan. „Waarom liep u
daar?" wilde de president, mr. H. J. Fer
werda weten. „Mijn zoontje was door de
politie opgepakt. Samen met een vriend
je", zo vertelde de onderwijzer. „Met de
vader van het vriendje ben ik naar Haar
lem gegaan omdat wij de kinderen even
wilde spreken of zien. Dat mocht echter
niet. Wij wisten echter dat zij hier ergens
vastgehouden werden en daarom zijn we
het terrein opgegaan Het bord hebben we
niet gezien" zo verklaarde hij.
„Plotseling werd ik ruw in de kraag ge
pakt en naar binnen gesleurd" zo vertelde
hij verder. „Dat vind ik voor zo'n ver
grijp toch geen manier van doen, te meer
daar ik me helemaal niet verweerde. Ik
weet dat ik juridisch fout geweest ben,
maar een boete van twintig gulden of
vier dagen vind ik voor een dergelijk ver
grijp veel te hoog, nog afgezien van het
feit dat ik het ruwe optreden van de twee
politiemannen helemaal afkeur".
De officier van Justitie mr. Van
der Valk Bouman vond het optreden
van de politie daarentengen terecht en
hij achtte het „in de kraag grijpen"
logisch. De officier vroeg bevestiging
van het vonnis van de kantonrechter.
„Ik heb begrip voor het motief van de
verdachte hij wilde zijn zoontje zien
maar de overtreding blijft er door be
staan".
De rechtbank zal over veertien dagen
uitspraak doen.
Een geldboete van t 300,- eiste de offi
cier van justitie bij de Haarlemse recht
bank donderdag tegen een 27-jarige schip
per uit Katwijk, die verdacht werd schul
dig te zijn aan een aanvaring op 9 februari
van dit jaar in de Noordzeehaven in IJmui
den. De man zou de koers van zijn kotter
zo onverwacht hebben gewijzigd, dat een
uitvarende Noorse coaster met hem 'in bot
sing was gekomen.
Tevens was de schipper ten laste gelegd,
dat hij niet de voorgeschreven mistsignalen
had gegeven. Omtrent deze vraag kreeg
men echter geen zekerheid, omdat de ver
klaringen van de getuigen nogal uiteenlie
pen. De officier vorderde voor dit punt
dan ook vrijspraak. Het plotseling afwijken
van zijn koers door de kotter was dui
delijk gebleken op het radarscherm van
de kustwacht.
De raadsman van de schipper, mr.
G. A. J. Dolk uit Rotterdam, beperkte zijn
pleidooi slechts tot het verzoek aan de
rechtbank om een vijftal getuigen a de
charge, die op het moment van het be
handelen van de zaak op zee waren, als
nog te horen. Dit reeds eerder door de
raadsman ingediend verzoek werd echter
afgewezen en de uitspraak van de zaak
werd bepaald op donderdag 21 november.
Advertentie
iSZXSXSS
ZINSFLES
Probeer ook eens FANTA CITRUS, een
frisse lemon-Iime, die bizonder goed is al?
mixer.
In Nederland gebotteld met toestemming van de rechthebbende op de gedeponeerde
handelsmerken „Fanta" en „Coca-Cola".
De gereformeerde predikant (vrijge
maakt), ds. W. L. Kurpershoek uit Haarlem
tal op donderdag 14 november met zijn
echtgenote en dochtertje van zeven maan
den naar het zendingsterrein Nqutu in
Zuid-Afrika vertrekken. Ds. Kurpershoek
wordt uitgezonden door de gemeente in
Haarlem en de steun biedende kerken in
Noord-Holland.
Ds. Kurpershoek die nu 30 jaar is, werd
na zijn studie aan de theologische hoge
school in Kampen op 5 mei 1960 door de
gemeente in Haarlem beroepen. Op 16 sep
tember deed hij zijn intrede. Aanvankelijk
woonde de predikant de eerste anderhalf
jaar in Rotterdam, daarna een even lange
periode in Haarlem.
De gemeente in Haarlem beriep ds.
Kurpershoek als zendeling met de bedoe
ling om hem uit te zenden naar West-
Borneo. In verband met de politieke ont
wikkelingen werd de predikant geen
visum verstrekt, zodat de reis niet kon
doorgaan.
Het echtpaar Kurpershoek gaat nu voor
vijf jaar naar Zuid-Afrika. Het zal er werk?
vinden onder de 50.000 Zoeloe's die daar in
Noord-West Napel bij de Bloedrivier
wonen. Ds. Kurpershoek is de eerste zen
deling in dit gebied. Eerst gaat hij een
„inwerkperiode" van een half jaar tege
moet bij twee collega's, de predikanten J.
Vonkeman en N. R. van den Berg, in de
buurt van Durban, wat 500 kilometer zui
delijker van het toekomstige zendingster
rein van de Haarlemse predikant is.
Op maandagavond 11 november zal ds.
Kurpershoek in de Noorderkerk afscheid
nemen van zijn gemeente in Haarlem en
de afgevaardigden uit de provincie Noord-
Holland.
Twee felle explosies leidden gistermid
dag een hevige brand in bij de matrassen-
fabriek voorheen J. en A. ten Bruggen
Cate in Almelo. Door deze explosies lie
pen vier arbeiders min of meer ernstige
brandwonden op. De brand is ontstaan in
de kapokverkavel-afdeling, waar op dat
moment enkele personeelsleden werkten.
Zij grepen onmiddellijk de brandblusap-
paraten en richtten deze op een kapokke
tel. Er ontstonden toen twee hevige ex
plosies. Door de kracht werden de arbei
ders enkele meters weggeslingerd. Ook
sloeg een deel van het dak weg. Door de
enorme rookontwikkeling het centrum
van Almelo ging gehuld in een grote rook
wolk moest de brandweer van zuurstof
maskers gebruik maken. Personeel ont
ruimde intussen de kantoren en het ma
trassen-magazijn. In de fabriek deden zich
voortdurend ontploffingen voor doordat
vaten met olie sprongen. Na twee uren was
men de brand meester. De schade aan
gebouwen, voorraden en inventaris is zeer
groot.
Advertentie
m
gjr PER ETUI VAN 6 EN 12 g
Twee jonge toneelliefhebbers, de 23-ja
rige Heemstedenaar W. Joh. Kuiper, en
de 20-jarige Haarlemmer Gerard Verhaart,
zijn enthousiast begonnen aan een nieuwe
toneel-werkgroep: de „Comedie '63". Bei
den hebben aspiraties om jongelui die
„beter amateur-toneel" willen gaan be
oefenen, les te geven.
Gerard Verhaart die bij het Vestzak
theater in Amsterdam speelt, heeft de ar
tistieke en Wim Kuiper heeft de zakelijke
leiding op zich genomen.
Gerard Verhaart is inmiddels gestart
met het geven vna privé toneelles
sen aan enkele leeftijdgenoten en hij wacht
met ongeduld tot nog meer jongelui zich
bij hem melden, zodat men spijkers met
koppen kan slaan: het instuderen van
stukken.
Die stukken zullen voornamelijk modern
zijn. Waiter Kous (artistiek directeur van
de toneelgroep Centrum en Pinter-liefheb-
ber) is ingeschakeld voor adviezen om tot
een op beroeps-niveau liggende vertolking
van een-acters van Pinter te komen. Ook
is op de acteur Ton Lensink een beroep
gedaan voor het geven van deskundige ad
viezen.
Haarlemmer Rob van Dam levert zijn
bijdrage in de vorm van een modern stuk.
„De bekering" (over een non-conformist),
dat zal worden ingestudeerd. Gerard Ver
haart heeft zich inmiddels ook weer op
het schrijven van een toneelstuk gewor
pen, terwijl hij plannen heeft eenacters te
vertalen.
Twee andere jongelui, Margriet Lips en
Aiex Veldhuizen, zullen, als de toneelstuk
ken worden opgevoerd, respectievelijk zor
gen voor de kostuums en décors.
Het contactadres voor de „Comedie 'S3"
is: Wouwermanstraat 112 in Haarlem-
Noord.
Advertentie
(Van onze redacteur in Amsterdam)
De eerste dag van de Amerikaanse
voedsel- en landbouwproduktententoon-
stelling in het RAI-gebouw in Amster
dam is achter de mg. Die dag stond in
het teken van L.B.J., met welke initialen
de Amerikaanse vice-president Lyndon
B. Johnson in zijn land wordt aangeduid.
De ontvangst van het echtpaar Johnson,
de openingsplechtigheid en de rondgang
over de tentoonstelling zijn uitgegroeid
tot een spectakel, dat volkomen paste in
deze Amerikaanse „kermis", maar dat
door velen met enige verbazing is gade
geslagen.
Er was geen protocol in de RAI. De
genodigden waren gekomen uit alle de
len van het land, zonder uitzondering op
gepoetst voor het plechtige gebeuren:
de opening van een tentoonstelling waar
mee het Amerikaanse ministerie van
Landbouw zich in Europa wil presenteren.
Het was al een lichte ontgoocheling,
toen iedereen een staanplaatsje kreeg op
de betonnen vloer van de enorme Europa
hal, waar geen stoelen waren in de hiër
archieke opstelling van minister tot bur
gemeester en vervolgens afdalend naar
hoofdambtenaren en „gewone" mensen.
Hier was iedereen genodigde zonder on
derscheid.
Op het balkon speelde de beroemde
Amerikaanse luchtmachtkapel amuse
mentsmuziek met een maximale geluids
kracht.
Cowboy-lied
Opeens was hij daar: Lyndon B.
Johnson, met echtgenote, enkele auto
riteiten en een kluwen breedgeschou
derde mannen, die zijn lijfwacht vor
men. De militaire kapel speelde geen
volkslied, maar barstte los in een cow
boy-lied uit Texas, begeleid door rau
we kreten, waarna de heer Johnson een
rede uitsprak.
Het doorknippen van het lint, na afloop
van de redevoering, was het sein voor
een gebeuren dat in Nederlandse ogen
een chaos was, maar door iedere aan
wezige Amerikaan heel normaal werd ge
vonden. De honderden genodigden spoel
den via het bioscooptheater de tentoonstel
ling binnen, waarbij een druk gebruik
van ellebogen werd gemaakt.
De vice-president en zijn vrouw bleven
omringd door een groep potige Amerika
nen van de F.B.I., herkenbaar aan een
rood-wit-rood speldje, met in het tweede
gelid body-guards met rode speldjes en
ten slotte een legertje lagere veiligheids
mannen (onder wie onze eigen B.V.D.-
ers) met witte speldjes.
Stoomwals
Gezamenlijk baanden zij een weg voor
het echtpaar Johnson met de kracht van
een stoomwals. Met tikjes op de schou
der, een kalme greep bij de arm, een
enkel woord werd het publiek voor de voe
ten van de vice-president uiterst beslist
maar steeds correct opzijgezet.
Men kan het Amerikaanse lijfwachts
niet kwalijk nemen dat zij Nederlandse
autoriteiten niet kennen. Zo zagen wij dat
burgemeester Van Hall langzaam door de
F.B I. uit het gevolg werd weggedrukt, tot
hij in de mensenmassa ten onder ging.
Door zich taktisch op te stellen bij
een eierensorteermachine, die aan de
vice-president zou worden gedemon
streerd, zag de burgemeester kans la
ter weer door de kluwen te worden op.
genomen.
„Ik ben Johnson"
Lyndon B. Johnson liet zich gedwee over
de tentoonstelling duwen en gaf de in
druk het aangenaam te vinden. Natuur
lijk moesten alle Amerikanen, die zich
voor hun stand hadden opgesteld, hem de
hand schudden. Dat ging dan als ouwe
jongens onder elkaar, met een „how are
you?" en een schouderslag.
Bij een stand van een grote Nederland
se maatschappij, die een Amerikaanse
firma vertegenwoordigt, stond de directie
keurig in het gelid. „Ik ben Pietersen en
dat is meneer Jansen van onze import
afdeling, en dit meneer De Vries van on
ze verkoop....", begon iemand, waarop
de vice-president vrolijk meespeelde:
„Hoe gaat het? Ik ben Johnson en dit is
meneer Rice, onze ambassadeur, en hij
daar is van de F.B.I. en hij ook en
hij....".
En maar eten
Overal waar Amerikaanse produkten
waren moest L.B.J. eten. Wij hebben het
„voederen" van de vice-president trach
ten bij te houden en noteerden achtereen
volgens: sinaasappelsap, cake, pindakaas
met jam, honing, witte bonen in tomaten
sap, rijst uit Texas, lobster cocktail,
grape fruit, en dat alles waarlijk niet in
kleine hoeveelheden.
L. B. J. was nog druk bezig met zijn
witte bonen in tomatensap toen hem een
rijstschotel werd aangeboden. Johnson
vroeg een plastic vorkje, duwde dat onze
landbouw-minister Biesheuvel in de han
den en toen deze zich verbaasd afvroeg
Lyndon B. Johnson
of hij misschien ook een bordje eten zou
krijgen, hield de vice-president hem zijn
eigen schotel voor. Samen hebben zij uit
één bordje de witte boontjes genuttigd,
tot de laatste toe.
De ogen van de hevig transpirerende
body-guards gingen overal. In de afde
ling van de barbecue bleek een pla
fondtegel los te hangen. Onmiddellijk
posteerde zich een F.B.I.-man onder de
tegel, wachtend op het ogenblik dat het
ding zijn schedel zou verbrijzelen en al
thans de vice-president niet zou treffen.
De tegel zag er inderdaad massief en
dreigend uit, maar bleek achteraf van
karton te zijn.
In het restaurant werd het gezelschap
door de artiesten van de Hootenally-show
ontvangen met „The eyes of Texas are
upon you" (de familie Johnson woont op
een boerderij in Texas). Ook hier handen
schudden, ook hier proeven van Ameri
kaanse gerechten.
En toen was het afgelopen. In het res
taurant wachtte nog een lunch en
toen werden de Johnsons naar Schiphol
vervoerd, waar een enorme bontgekleurde
Boeing 707-machine van de Amerikaanse
regering vlak voor de uitgang van de Ica-
hal op het door de neervallende regen
glimmende platform gereed stond.
T exas-paraplu
L. B. J. werd terstond door zijn bescher
mers van de geheime dienst, ditmaal ge
wapend met zwarte paraplu's, omringd.
Enkelen hadden handen te weinig, omdat
ze ook nog hun radio-toestelletje bedien
den. De kleinste, die volgens ingewijden
""'imniiiiiiiiiniiiiiiiir'iiiiuw
muimll tlll.ouuwii
FINE
CHAMPAGNE
V.S.O.P.
De regering heeft nog geen beslissing
genomen op het verzoek van de stiehting
„Viering 150 Jaar Koninkrijk" in Nijme
gen om financiële hulp.
Het comité nationale herdenking 1813-
1963 had geen inzage in de financiële ge
gevens, behalve na afloop toen de Nij
meegse stichting een beroep op financiële
hulp bij de regering deed, zo heeft de
minister van Algemene Zaken, de minis
ter-president mr. V. G. M. Marijnen, mee
gedeeld in een nota aan de Tweede Ka
mer over de kosten verbonden aan df
nationale herdenking. Bij het verzoek uit
Nijmegen is geen bedrag genoemd.
Advertentie
bij het onderlinge geheime radioverkeer
luistert naar de oproepnaam Texas, torste
met hoog opgeheven arm, op zijn tenen
trippelend, de hoogste en grootste paraplu
boven de presidentiële hoed, teneinde de
ze tegen de regen te beschermen.
Lyndon Johnson ging allereerst uitvoe
rig iedereen de hand schudden, te weten
tien agenten, die hem per motor hadden
geëscorteerd en tevens alle chauffeur»
van de auto's. Hij overhandigde ieder var.
hen daarbij een met goud-opdruk vervaar
digd kaartje, dat hun toegang geeft tot
zijn bureau in Washington, alsmede de be
kende ballpoint.
Daarna wandelde hij langs de erehaag
der koninklijke marechaussee, die voor
hem tussen vliegtuig en vertrekhal was
opgesteld en gaf tenslotte bij de trap ook
adjudant Veltman, commandant der ko
ninklijke marechaussee op Schiphol, een
hand (maar geen ballpoint).
Tot slot kuste hij op de trap ten af
scheid mevrouw Rice, echtgenote van de
Amerikaanse ambassadeur en besteeg
energiek de vliegtuigtrap, nog steeds met
Texas nauw aan zijn zijde en met diens
hoge paraplu boven zich tot hij in de
Boeing verdween.
Texas ging niet mee naar binnen, doch
daalde de trap weer af. Zijn taak is ge
ëindigd. In Brussel wordt hij door een op
volger afgelost.
