Cambodja twijfelt aan Amerikaans succes
Sint
naar bed
Wereldnieuws
DE JAS VAN HET JAAR
Van dag tot dag
V.N. veroordelen de
rassenongelijkheid
Twee Russen door
politie in Kongo
gearresteerd
^Pracitótccl
DONDERDAG 21 NOVEMBER 1963
3
Op de
M. Mok
P
Vih-
De openbare mening in Amerika en an
dere beschaafd hetende landen dient rond
uit geschokt te zijn door het bericht, dat
de negerjongen Preston Cobb, zoontje van
een weduwe in Georgia, V.S., alsnog zal
worden terechtgesteld op de elektrische
stoel, nadat hij twee jaar in de doden
cel heeft doorgebracht.
Wanneer men de gevoelens interpre
teert, die door deze mededeling worden
gewekt, zal men tot de ontdekking komen
dat twee geheel verschillende overwegin
gen tot deze gevoelens leiden: ten eerste
het verlangen van puur menselijk allooi
om een kinderleven te redden; ten twee
de de angst om het vertrouwen in een
bevriend volk als het Amerikaanse te ver
liezen. De eerste overweging geldt de ver
oordeelde jongen, die naar humane maat
staven gemeten zijn misdaad heeft uit
geboet. De tweede overweging ligt op een
ander niveau, maar is in internationaal
opzicht belangrijker dan het jongensleven,
al kunnen die twee dingen moeilijk ver
gelijkbaar worden gemaakt.
Nederland, ieder land dat eerlijk achter
zijn eigen levensbeschouwelijke proclama
ties staat en daarvoor politieke en andere
beginselen trouw wil blijven, wenst zich
zijn vertrouwen in een onmisbare en ge
waardeerde partner niet te laten ontnemen.
De dood van Preston Cobb zal die landen
niet uit het Atlantisch bondgenootschap
doen treden. Regeringen hebben de kunst
geleerd, menselijke factoren te verzwijgen
als ze in het politieke spel niet nuttig zijn.
Preston Cobb is, van regeringsstandpunt
gezien, geen nuttig element in de Ameri
kaans-Nederlandse verhoudingen. Een an
dere kwestie echter is en dat gaat re
geringen wel degelijk aan in hoeverre
op den duur de vriendschap gebaseerd
kan blijven op emoties en overtuigingen
van het volk. Dit is een factor die in een
staatsbestel als het onze niet alleen van
groot belang moet worden geacht, maar
zelfs kan worden afgelezen bij verkiezin
gen. Het Nederlandse volk wenst zich niet
te laten dringen in een hoek van onbeha
gen en opportunistische hypocrisie, wan
neer het erom gaat werkelijk eendrachtig
achter een internationaal beleid te staan.
Op de thans nog in Amsterdam te genie
ten Amerikaanse landbouwtentoonstelling
wordt de bezoekers de vraag gesteld:
„Waarom behoren Nederlanders en Ameri
kanen vrienden te zijn?" Men kan er een
ijskast mee winnen. Ofschoon het belang
van een ijskast niet mag worden onderschat
zou het ons en velen met ons! meer
vértrouwen in Amerika geven wanneer met
wederzijdse vriendschap mensenlevens te
winnen zouden zijn.
Preston Cobb kan héél misschien nog
gered worden. Het actiecomité van twee
jaar geleden bestaat' nog en beschikt nog
over wat geld, waarmee het nu wil trach
ten in allerijl de twee representanten (me
vrouw Diemer, raadslid in Rotterdam, mr.
Van Houten, oud-kinderrechter in Arnhem)
naar Georgia te sturen om bij de hun
eertijds ontvankelijk gebleken gemoederen
aldaar uiterste pogingen tot actie te doen.
Er zijn enkele mensen, van wie een mo
gelijke gratieverlening kan afhangen. Er
zijn onbewezen feiten, die wellicht de on
schuld van Preston Cobb zouden kunnen
aantonen of althans twijfel aan zijn schuld
zouden kunnen doen rijzen.
De mogelijkheden zijn nog niet uit
geput. Er worden pogingen in het werk
gesteld om deze reis organisatorisch en
financieel mogelijk te maken. Zes decem
ber, de doodsdatum voor Preston Cobb,
nadert snel. Op onze Sint Nicolaasochtend
zal de vraag van de Amerikaanse land
bouwtentoonstelling: „Waarom behoren
Amerikanen en Nederlanders vrienden te
zijn?" op een zeer bepaalde, directe ma
nier nader kunnen worden beantwoord,
zonder dat er een ijskast in het geding
zal zijn.
NEW YORK (Reuter* De algemene
vergadering van de Verenigde Naties
heeft woensdag eenstemmig een verkla
ring aangenomen waarin iedere vorm van
rassendiscriminatie wordt veroordeeld als
een schending van de rechten van de
mens. In het bijzonder de apartheidspoli
tiek van Zuid-Afrika wordt veroordeeld.
De aanvaarding van de verklaring bij
acclamatie werd met een daverend ap
plaus begroet.
De algemene vergadering doet een be
roep op de staten om organisaties die
rassenscheiding bevorderen of pèrsonen
daartoe aanzetten, of geweld gebruiken op
grond van rassendiscriminatie, buiten de
wet te stellen.
In de verklaring wordt het voortzetten
van de rassenongelijkheid, zoals de apart
heid, alarmerend genoemd.
Aangedrongen wordt op nationale en
internationale maatregelen, onder andere
op het gebied van onderwijs en voorlich
ting, teneinde te komen tot universele er
kenning en naleving van de grondbeginse
len van de Verenigde Naties.
De veiligheidsraad van de Verenigde
Naties vergadert maandag ter bespreking
van Zuid-Afrika's apartheidspolitiek. Dit
gebeurt op verzoek van 32 Afrikaanse en
Aziatische staten.
LEOPOLDSTAD (Reuter) Dinsdag
zijn twee leden van de staf van de Rus
sische ambassade in Leopoldstad op last
van de Kongolese autoriteiten met geweld
gearresteerd. De Russen, ambassaderaad
Voronin en persattaché Miakotnich, had
den een bezoek gebracht aan Brazzaville,
de hoofdstad van voormalig Frans Kon
go. Bij hun terugkeer werden zij aange
houden. In hun bezit vond men belang
rijke stukken.
Deze stukken zijn, naar verluidt, afkom
stig van Christopher Gbenve een uitge
weken leider van de Kongolese oppositie.
Gbenye heeft een regering in ballingschap
gevormd, die er volgens de regering te
Leopoldstad naar streeft het bewind van
Adoela omver te werpen en een commu
nistisch geïnspireerde revolutie in Kongo
te ontketenen.
Gbenye leidt de „Kongolese nationale
beweging" waarin aanhangers van de ver
moorde, sterk Russisch ingestelde Kongo
lese leider Loemoemba zijn opgenomen.
Onder de in beslag genomen stukken
zouden zich twee rapporten van Gbenye
over het optreden van net „Nationale
Kongolese Bevrijdingscomité" bevinden
en een brief van dit comité, waarin het
de Sovjet-Unie om wapens, geld en pro
pagandageschriften verzoekt.
De Russische ambassadeur in Leopold
stad heeft woensdag bij de Kongolese
autoriteiten geprotesteerd tegen de mis
handeling van de gearresteerde Russische
diplomaten door Kongolese politieman-
Advertentie
WASHINGTON. De Verenigde Staten toegekeerd, aldus heeft de Cambodjaanse
zullen zo spoedig mogelijk voldoen aan ambassadeur Nong Kimnuy verklaard,
het verzoek van Cambodja tot staking Hij zei, dat prins Sihanoek niet van plan
van alle Amerikaanse militaire en econo- J is zich in de armen van de communisten
misehc hulpverlening. Washington wil zjjn
hulp aan niemand opdringen. Het gevolg
zal zijn dat de Amerikanen hun vertegen
woordiging in Cambodja zullen verkleinen
van driehonderd tot twintig tot dertig
mensen en dat de communisten zeer waar
schijnlijk meer geld en mensen naar dit
gebied zullen zenden dan voorheen. De
actie, die door het staatshoofd prins Siha
noek is bevolen, betekent daarom een
tegenslag voor het westen in Zuidoost-
Azië.
Tegenover AFP heeft Norodom Sihanoek
verklaard dat er mets zou zijn gebeurd
als de Verenigde Staten hadden ingestemd
met een internationaal gewaarborgde en
gecontroleerde neutraliteit van Cambodja.
Cambodja heeft het westen riiet de rug
Advertentie
Mist, gladheid, duisternis. En
soms alle drie tegelijk. Man
achter 't stuur, denk aan melk.
Melk houdt fit, spitst ogen en
oren, verhoogt concentratie- en
reactievermogen. Drink een glas
extra, thuis of onderweg. Dat is
verstandig, veiligen nog lekker óók.
van bijna het héle
jaar, want Terlenka
is licht bij zwaar
weer, warm in de
wind. Terlenka kan
tegen liters water,
tegen lang zitten,
rijden, opgevouwen
zijn. Terlenka blijft
onberispelijk,
zorgeloos correct -
is regen- en
modejas
Cp cl e
in vele prifsklassen
HET IS ALLÉÉN TERLENKA MET HET TERLENKA ETIKET
PUBUKAT1E VAN A K.U. ARNHEM
Het oude en het nieuwe
Er zijn mij een paar ontboezemingen
onder de ogen gekomen van in het nauw
gedreven heren. Muziekenthousiasten,
concertgangers die, beledigd door het oor
verscheurend geweld van de moderne
muziek, overwegen hun bezoeken aan de
tempel der muzen te staken, tenzij men
speciale uitvoeringen voor de liefhebbers
van het moderne genre organiseert. Zij
krijgen dan gelegenheid zich rustig in de
klassieke, vertrouwde klankenzeeën te
blijven onderdompelen, zonder door zo'n
moderne golf te worden bedreigd.
Ik twijfel er niet aan of hun klachten
en wensen worden door velen, misschien
wel door de meerderheid des volks ge
deeld. Mag men daartegen ingaan? De
moderne muziekmakers doen dat niet. Ik
ben van hun levensgewoonten en voort
brengselen slecht op de hoogte, maar het
staat voor mij vast dat ze gewoon hun
gang gaan, dat wil zeggen opschrijven
wat hun in de zin komt. Vervolgens wil
len ze het opgeschrevene graag horen
klinken en liefst voor een zo groot moge
lijk gehoor. Wie iets maakt, wil het de
wereld tonen en in zoverre zijn ook de
modernste muziekmensen en andere kun
stenaars maatschappelijke lieden. Ze wil
len, eenvoudig uitgedrukt, carrière ma
ken.
Nu is het volstrekt niet zo dat de, voor
velen zo verbijsterende, drang tot ver
nieuwing zich uitsluitend in het artistie
ke doet gelden. In de nuchtere zakenwe
reld bij voorbeeld is het niet anders. Her
haaldelijk ben ik getuige geweest van con
flicten tussen oudere en jongere handels
partners. Het jonge geslacht wilde nieu
we paden inslaan en daarvoor zekere ri
sico's nemen. De oude generatie verzette
zich daartegen met hand en tand.
Overwint de vernieuwingsdrang niet,
dan volgt onherroepelijk een afstervings
proces, hetzij in de kunst, hetzij op enig
ander terrein. Het voortbrengen van
nieuw leven is doorgaans een smartelijke
aak, zoals ons aller vrouwen en moeders
bevestigen kunnen. Het gezonde levensin
stinct verkiest echter de smart boven de
onvruchtbaarheid.
Maar het gecompliceerde leven kent be
halve de smart der geboorte ook de smart
om het verdringen van het oude. Alleen
wie door de roes der jeugd is verblind
een verblinding overigens die haar nut
kan hebben verwerpt zonder spijt alles
wat hem is voorafgegaan en waant, aan
het begin van een nieuwe scheppingsdag
te leven. Zo zien wij dan in alle tijden
en op alle gebieden behoudzuchtigen en
vernieuwers tegenover elkaar staan, elk
vastgebeten in het eigen gelijk.
Ik laat mij niet uit over de schoonheid
of onschoonheid der moderne muziek. Die
doet feitelijk niet ter zake. Waar het op
aankomt, is de beweging die eeuwig .zo
wel in de geest als stof gaande is. Men
kan die betveging evenmin tegenhouden
als de getijden der zee. Wie dit voor ogen
houdt, kiest geen party, maar buigt
zich voor het onvermijdelijke. Hetgeen
hem de vrijheid laat noch het oude te
vereren omdat het oud is, noch het nieu
we toe te juichen omdat het nieuw is.
Hij. poogt slechts overal het waarachtige
te ontdekken Wat niet eenvoudig is.
te werpen. „Laat ons alleen, opdat wij
met ons volk kunnen werken en onze
zwakke economie op krachten brengen.
Dat is alles wat wij onze buren en onze
vrienden in Oost en West vragen", aldus
Kimnuy.
De Amerikanen wensen een onafhanke
lijk Cambodja, dat zijn eigen koers be
paalt. Het past daarom volkomen in de
Amerikaanse lijn dat zij terstond de hulp
aan Cambodja staken. Cambodja heeft een
kleine reserve aan dollars waar het wel
enige tijd op kan teren, maar niettemin
zullen, als gevolg van Sihanoeks daad,
magere jaren voor het land aanbreken.
Men moet zich afvragen waarom deze
leider, die volgens de Amerikanen geen
communist is, tot deze stap heeft besloten.
Geheel onverwacht komt deze actie niet
voor Washington. Het had reeds de aan
dacht getrokken dat Cambodja geweigerd
had het kernstopverdrag te ondertekenen,
waardoor het zich aan de zijde schaarde
niet alleen van China maar ook van
Frankrijk.
Het schijnt dat Sihanoek twijfelt aan
het succes dat de Amerikanen in Zuid-
oost-Azië hopen te bereiken. Eeuwenlang
is China voor de landen in dit gebied de
grote macht in het noorden geweest, waar
mee men in bepaalde perioden van Chi
nese macht tot een akkoord moest zien
te komen. Nog steeds of opnieuw schijnt
Sihanoek te geloven aan de macht van
Peking.
Maar ook een andere, historische tradi
tie lijkt hem parten te spelen. De landen
in deze hoek van de wereld hebben
eeuwenoude vijandschappen en die zijn
voor de bevolking vaak belangrijker dan
de grotere en nieuwere machtstegenstel
lingen in de wereld. De vijandschap tus
sen Vietnam en Cambodja is heel oud en
Sihanoek is beducht dat de Amerikanen,
die nauw met Zuid-Vietnam samenwer
ken, gevaar kunnen opleverert voor Cam
bodja, dat neutraal wil blijven. Vandaar
dat Cambodja het maar veiliger acht dat
negentig percent van de Amerikanen zijn
biezen pakt.
De rebellen die prins Sihanoek via de
radio belagen, kunnen daarvoor heel goed
Amerikaans materieel gebruiken. In dit
deel van de wereld is alles te koop en
ook de vuurwapens waarmee bijvoorbeeld
communisten en anti-communisten elkaar
beschieten, zijn dikwijls in beide kampen
van Franse of Amerikaanse makelij.
(Reuter) Maarschalk Tsjen Ji, de
Chinese vice-premier en minister van
Buitenlandse Zaken, heeft Cambodja steun
toegezegd in zijn „rechtvaardige strijd
tegen het imperialisme".
Advertentie
STANDAARD4795.-
DE LUXE4995.-
FA. E. DE GRAAFF
Koninginneweg 44-48 - H'lem - Tel. 13609
Kind verdronken Woensdagmiddag
omstreeks drie uur is de achtjarige Henk
Slijm tijdens het spcuen in de vijver van
het Julianapark te Stadskanaal-Oost ge
raakt en verdronken.
Tot mijn vaktechnische ken
nissenkring behoort een er
varen en geacht criticus voor
beeldende kunst, die verbon
den is aan een blad in een
héél verafgelegen hoek des
lands. En dat blad is niét een
krant. Aan zijn objectiviteit
ten opzichte van mijn persoon
en plaats valt dus niet te
twijfelen. Hij spreekt niet
eens met het accent van de
randstad Holland, dus men
kan wel zeggen dat hij in
onze stad en streek een vol
komen onbekende is, anders
zou ik het hiernavolgend ta
fereeltje niet eens hebben
durven ophangen.
Vooruit dan maar.
Ik heb hem uitgenodigd en
hij is gekomen. Ik heb hem
voor mijn nieuwste aanwinst
op het gebied der beeldende
kunst gezet en hem gevraagd
wat hij ervan dacht. Ik heb
hem er met nadruk op ge
wezen, dat hij geen enkele
omzichtigheid of tolerantie
behoefde te betrachten, in
tegendeel, dat hij mij ten
zeerste zou verplichten met
een openhartig en genadeloos
oordeel.
En hij zei tenslotte, na lang
durige contemplatie:
„Wel, mij dunkt dat het
sterk gedaan is. Het is fors
opgezet en breekbaar van al
lure, ofschoon een zekere be
houdzucht van eenmaal ver
worven levenskwetsuren er
uit zou kunnen worden afge
lezen. De moed is doorkruist
van verwijzingen naar de be
staansbasis, waardoorheen hij
niet heeft vermogen te gra
ven. De kleuren zijn onbaat
zuchtig doorweven. Niettemin
heeft de traditionele levens
wijsheid het in sommige
kleurkiezerijen gewonnen van
oorspronkelijke wreedheden.
Hij is teruggeschrokken van
schokken toedienen en heeft
vergoelijkend een mantel
willen werpen over bloedig
vlees. Mij dunkt dat hij iets
teveel naar Zandvoort zou
kunnen geweest zijn. Hij heeft
een complexje van blauw en
geel, dacht ik, verborgen in
een uithoekje van zijn pen
selend hart. Een penselend
hart is een hart dat penseelt.
Daar helpt geen moedertje
lief aan. Mij dunkt zijn hand
greep niet volkomen vercoör-
dineerd met zijn ziel. Een ziel
nog zonder handgreep, zou
men mij dunkt kunnen den
ken. Een penselend hart, een
ziel zonder handgreep, het
zijn levenscomplicaties die in
vorm en kleur gestalte geven
aan de inhoud van de be
lichaming. Niettemin is, dacht
ik, de belichaming niet vol
ledig uit de wreedheden los
gemaakt. Ik had het al over
de wreedheden van bloedig
vlees. Er zijn ook wreedheden
van blauwig zieleleven. Dat
kan samengaan, dat moet sa
mengaan, dat gaat samen,
dunkt mij."
Hij haalde, uiteraard op het
laatste moment, enige adem
uit zijn zieleleven en Ver
volgde:
„Wel, mij dunkt dat het
toch sterk gedaan is. Het is
breekbaar opgezet en fors van
allure, ofschoon eenmaal ver
worven levenskwetsuren met
moeite zijn weggegooid. De
bestaansbasis is doorkruist
door moed. Hij heeft niet ver
mogen te graven door de bo
dem van zijn onbaatzuchtig
heid. Dat is jammer, het zou
sterk hebben kunnen worden
als het niet zwak was ge
weest. Mij dunkt, het is toch
af te lezen dat hij iets teveel
naar Wijk aan Zee is geweest.
Hij heeft een grijs complexje,
dat wellicht de enige vlek van
zijn hart uitmaakt. Maar mij
dunkt toch dat ik zijn werk
kan ontmoeten. Ik hou van
werk dat te ontmoeten is. Mij
dunkt dat het fors gedaan kan
heten, ai zou ik liever de
bruinen wat aan de blauwe
kant hebben gezien. De brui
nen ontmoeten nu de paarsen
niet, wat zou kunnen wijzen
op conflict in de verven."
Dat klopte zeer zeker, want
ik was op de hoogte van een
conflict in de verven, dat tij
dens het ontstaan van het
werk was uitgebroken. Ik
zweeg echter eerbiedig.
„Mij dunktzei hij.
„Dat het niettemin sterk ge
daan is?" vroeg ik hoopvol.
„Zeer zeker dunkt mij dat.
Mij dunkt nog veel meer. Te
veel om op té noemen. Mij
dunkt dat het zo voldoende
geïnterpreteerd is. Ik ben blij,
dat ik dit werk heb kunnen
ontmoeten. Het is de breek
baarheid van de gestalte, die
boeit. En de ingehouden stem,
niet te vergeten. Het binnen
blijven van de stem, dunkt
mij, wettigt een grote con
clusie. Het betekent, dat zij
niet buiten komt. Mij dunkt,
dat ik plezier kan beleven aan
een herhaalde ontmoeting. Het
is een belichaming die aan
dacht afdwingt. Het is niet
primitief doordacht, eerder
oer."
Ik zweeg in afwachting, om
dat ik dacht dat zijn zin niet
af was. Daarna dacht ik, dat
hij in Duits eindigde. Dat was
ook niet zo. Oer was oer, ge
woon Hollands. Het herinner
de mij plotseling aan de Flint-
stones.
„Het is dus oer", zei ik op
gelucht. „Gelukkig, ik was al
bang dat het primitief door
dacht zou zijn. Dat is een op
luchting".
Hij glimlachte.
„Nee, mij dunkt oer. Je bent
een gelukkig man met dit ont
moete werk. Van wie is het?"
„Onbekend", loog ik snel.
Hij schuddde het wijze, grijze
hoofd. „Men komt er wel ach
ter", zei hij raadselachtig.
„Men ontmoet niet éénmaal
ontmoet werk. Men ontmoet
het bij herhaling, als het een
maal ontmoet is".
Dat kon ik beamen. Er zijn
van die dingen waar men geen
speld tussen kan steken.
Toen hij weg was, bleef ik
alleen met mijn aanwinst. Ik
dacht geruime tijd na en riep
toen mijn jongste zoon bin
nen, die bezig was de kat een
bel aan te binden. Hij is pas
zeven.
„Jongen", zei ik. „Mij dunkt
dat jouw spelletje met de kat
iets te fors gedaan is. Laat
het dus. En luister. Ik heb je
tekening aan een deskundige
laten zien".
„Wat is een deskundige?"
vroeg hij ongerust. Hij dacht
kennelijk aan een inspecteur
van de kinderpolitie.
„Iemand die weet of je
werkstuk mooi is of niet. Het
is mooi, dunkt mij, al is dat
woord niet gevallen. Er is ook
geen woord gevallen over het
feit dat je Sinterklaas bloot
getekend hebt. Dus maak je
niet ongerust. Wel is je con
flict met de verven eruit af
te lezen. Dus haal nóóit meer
de verfdoos van je zusje weg.
Verder *s het in het kort ge
zegd fors gedaan. Het is sterk
gedaan, dunkt hem. Bovendien
is het oer".
Hij keek mij aan met hel
dere, vragende ogen.
„Was hij kwaad?" vroeg hij.
„Nee. Je had natuurlijk kun
nen zorgen dat de bruinen de
paarsen hadden ontmoet, maar
ik kan me voorstellen dat je
niet overal om kunt denken.
Een feit is, dat het de moeite
waard is gebleken het in te
lijsten. We laten het hangen.
Jouw eerste, niet primitief
doordacht werk. Hoe moet het
heten?"
„Sinterklaas gaat naar bed"
zei hij onmiddellijk.
„Net als jij", zei ik. En zo
geschiedde het.
Liftkooi. In een goudmijn in Ghana zijn
woensdag veertien mijnwerkers om het
leven gekomen toen de liftkooi, waarin
zij stonden, omlaag stortte. De kooi
kwam onder water tot stilstand. De
mannen kwamen door verdrinking om
het leven. Drie mijnwerkers worden nog
vermist.
Pooltocht. Een 25-jarige student uit Oslo
wil in februari beginnen aan een tocht
op ski's via de noordpool uit Ellesmere
Land in Noord-Canada naar Severnaja
Zemlja op Spitsbergen. Met hem reizen
elf anderen. De expeditie heeft honderd
poolhonden. Naar schatting zal de tocht
honderd dagen duren.
Muizengeld. Havenarbeiders in Wellington
in Nieuw-Zeeland krijgen deze week een
kwartje per uur „muizengeld" voor het
lossen van het Duitse schip Cap Castillo,
dat Amerikaanse Pacifichavens heeft
aangedaan en wemelt van deze knaag
dieren.
Honger. De sociale commissie van de as
semblee van de Verenigde Naties heeft
met 88 stemmen voor en zonder tegen
stemmers besloten dat vrijheid van
honger een fundamenteel recht van
een ieder is. Het artikel zal worden op
genomen in een ontwerp over de econo
mische, sociale en culturele rechten van
de mens dat nu door de Verenigde Na
ties wordt opgesteld.
Kunst. Hongaarse kunstkenners zijn naar
Alt-Aussee in Oostenrijk vertrokken om
135 doeken die door de nazi's uit open
baar Hongaars kunstbezit waren gesto
len, in ontvangst te nemen. De schilde
rijen waren in een ongebruikte gang van
een zoutmijn verborgen. In totaal heb
ben de nazi's 1200 schilderijen uit Hon
garije gestolen.
Ma ha radja. De voormalige maharadja van
de Indische staat Bastar, die tien jaar
geleden werd afgezet, is gearresteerd.
Hij zou de arm van een riksjajongen
hebben afgehakt toen deze met uitge
strekte arm om een aalmoes vreog.
Rechter. Een kinderrechter in Kasson
Minnesota heeft dinsdag 150 gulden boe
te gekregen, omdat hij een meisje van
elf jaar dat op straat vuurwerk afstak,
een pak slaag had gegeven.
