dejam voormannen
Rapport van de FBI over
moord op de president
De brief
Wereldnieuws
C*n/1 jlts
DRIESSEN
Van dag tot dag
De Gaulle kreeg speciale bewaking
Regeringscrisis
in Turkije
JOHNSON
^Praatótoel
Hf
■Op de
DONDERDAG 28 NOVEMBER 1963
f 1.06
in beker
of pot
NEEMT
VAKER
ZWAARDEMAKER
Controverse
De Gaulle
Nationale eenheid
Commentaren
Feestdagen... Seven-Up hoort erbij. Als fris
drank, als mixdrank, als fééstdrank. Mix eens
met Seven-Up: Oude of jonge jenever, bessen-
of citroenjenever, cognac of vermouth... ver
rukkelijk! Probeert u Seven-Up ook eens aan
tafel.
VERRUKKELIJK
IEDERE VROUW
Hoopt dit in haar
hart op een cadeau van
ECHT GOUD!
BARTELJORISSTRAAT 1
De tragedie in Dallas, Texas, V.S., die
het leven kostte aan president Kennedy en
een politieman, en later nog aan de ver
moedelijke moordenaar van deze twee,
heeft een achtergrond die voorlopig nog in
geheimzinnig duister blijft. Wel kan wor
den vastgesteld, dat in onderwerelds
Amerika krachten wroeten, die het voor
zien hebben op datgene wat iedere recht
geaarde Amerikaan als een levensvoor
waarde voor recht, wet en orde beschouwt.
Of deze krachten direct de dood van John
Kennedy op hun geweten hebben, dan wel
indirect ertoe hebben geleid, komt wel
licht nog wel eens duidelijk aan de dag.
Voorlopig echter moet het als een interne
Amerikaanse aangelegenheid worden be
schouwd, af te rekenen met alles en allen,
die de goede naam der Amerikaanse sa
menleving besmeuren en haar willen ont
doen van positieve maatschappelijke
waarden.
Intussen zal, bij de grote onzekerheid
Van het ogenblik, ieder verder symptoom
van onrecht en terreur in de Amerikaan
se samenleving fataal zijn voor haar toch
al zo wankele reputatie. Met name zou een
nieuwe uitbarsting van rassenhaat in de
zuidelijke staten onberekenbare invloed
kunnen hebben op het Amerikaanse presti
ge. Maar dat niet alleen. Zelfs aangele
genheden die theoretisch binnen de wet en
de orde vallen, maar voor de buitenwereld
een onaanvaardbaar aspect van ahumani-
teit bezitten, zullen als inktvlekken uit
vloeien over het Amerikaanse blazoen.
Zo'n aangelegenheid is ongetwijfeld de zaak
Preston Cobb, de ter dood veroordeelde
negerjongen, die twee jaren in de doden
cel van Atlanta zit en op zes december
zal worden gedood op de elektrische stoel.
Vijftien jaar was hij, toen hij werd ver
oordeeld. Een kind nog. Op 4 december
wordt hij achttien. Er bestaat twijfel aan
zijn schuld. Zijn teleurstelling zou vooral
in deze nieuwe situatie een ernstige con
sequentie hebben ten aanzien van het
resterende vertrouwen, dat de buiten
wereld in Amerika nog steeds moet kun
nen stellen.
Heden werd bericht, dat in Amsterdam
middelbare scholieren inderhaast een actie
zijn begonnen om Preston Cobb te redden.
Er wordt contact gezocht van Amsterdam
uit, waar op het gemeentelijk lyceum de
vonk ontsprongen is. Zaterdagmiddag zul
len schoolkinderen in Amsterdam betogen,
als zij tenminste gemeentelijke toestem
ming krijgen. Er zullen brieven en tele
grammen naar president Johnson en de
gouverneur van Georgia worden gezonden,
waarin gratie voor Cobb wordt gevraagd.
Enerzijds is de ongelukkige negerjongen
even in het vergeetboek geraakt bij de
ramp die Amerika en de wereld heeft ge
troffen. Anderzijds staat zijn leven thans
nog dringender dan tevoren in de bres
van het Amerikaanse prestitge.
Wij kunnen slechts vurig hopen dat
Amerika nu niet opnieuw weer ons ver
trouwen en dat van onze jeugd in zijn
morele maatstaven ondermijnt. Het gaat
nu niet alleen meer om Preston Cobb,
maar om Amerika zelf.
Advertentie
ANKARA (AFP) In Turkije is woens
dag een regeringscrisis ontstaan door het
besluit van twee partijen, zich uit de re
geringscoalitie terug te trekken. De par
tij van het Nieuwe Turkije en de Boeren
partij kwamen tot dit besluit naar aan
leiding van de resultaten van de een tien
tal dagen geleden gehouden gemeente-
•aads- en kantonale verkiezingen, waarbij
ernstige verliezen leden. Ze vormden
'•^ds 25 juni 1962 een coalitie met dé Re-
blikeinse Volkspartij van Ismet Inonu.
Eredoctoraat. De universiteit van
~eds heeft een eredoctoraat in de rechts-
^tenschappen toegekend aan mej. dr. M
M. Klompé, oud-minister van Maat-
"happelijk Werk, thans lid van de Twee-
c'e Kamer voor de K.V.P. Het eredoctoraat
-al op 14 mei aan mej. Klompé worden
gereikt.
WASHINGTON (AP-AFP en Reuter)
De F.B.I., de Amerikaanse federale re
cherche, heeft een voorlopig rapport ge
maakt over de moord op president Ken
nedy. Het is naar het ministerie van Jus
titie gestuurd. Hoofddoel van dit rapport
is onduidelijkheden over allerlei zaken op
te lossen. Er zou vooral veel aandacht zijn
besteed aan de mogelijke motieven die
Oswald voor zijn daad kan hebben gehad
en aan het verleden van de moordenaar
van Oswald, Jack Ruby.
De F.B.I. zou enkele controversionele
punten over het geweer waarmee de aan
slag is gepleegd hebben opgelost.
De politie van Dallas heeft drie grote
dozen met bewijsmateriaal aan de F.B.I.
overgedragen. Het schijnt thans wel zeker
te zijn dat de president door twee kogels
in het hoofd is getroffen. Dit waren dum
dum kogels.
In Oswalds kamer zouden bewijzen zijn
gevonden dat hij „een actieve werker was
voor de communistische zaak." Er zijn
brieven gevonden, waarin bekende com
munisten hem bedanken voor verleende
diensten. Sommige van die brieven zijn
geschreven op papier van het partijbureau
van de Amerikaanse communistische par
tij.
Andere dragen het briefhoofd van het
comité „eerlijk spel voor Cuba". Er zijn
echter in die brieven geen aanwijzingen
gevonden die duiden op een samenzwering
tegen president Kennedy.
Deskundigen over de hele wereld ver
schillen met elkaar van mening, of het in
derdaad mogelijk is voor 'n kundig schut
ter met het door Oswald gebruikte ge
weer drie schoten in vijf seconden af te
vuren. Sommige hunner menen dat dit
door twee mensen moet zijn gedaan.
In dit verband is het bericht van Paris
Presse van betekenis, waarin gewaagd
wordt van het bestaan van een kleuren
film, waarop duidelijk twee gestalten te
zien zijn bij het raam van het warenhuis,
waaruit de schoten zijn gelost.
De film is gemaakt door een amateur.
De opname van de gevel van het waren
huis is zonder opzet gemaakt. De FBI
zou naar de andere man zoeken.
De Amerikaanse veiligheidsdienst heeft
een aantal maatregelen genomen om de
president beter te kunnen beschermen. Elk
konvooi zal voortaan worden geopend door
een escorte van zes motoragenten. De auto
van de president wordt in het vervolg ge
volgd door een auto waarin alleen leden
van de veiligheidsdienst zitten. Daarachter
rijdt een auto, waarin een arts zit.
De F.B.I. heeft bekend gemaakt dat de
Franse president De Gaulle speciale be
waking heeft gekregen toen hij in Amerika
was voor de begrafenis van president
Kennedy. In anonieme tips zijn verschil
lende waarschuwingen binnengekomen, die
duidden dat De Gaulle's leven in gevaar
Ook tegen de burgemeester van Dallas,
Earl Cabell, waren zulke bedreigingen ge
uit. Hij kreeg speciale bescherming en
wordt nog steeds door de politie bewaakt.
Abraham Zapruder, die f 90.000 kreeg
van een geïllustreerd weekblad voor de
opnamen die hij met zijn filmcamera
maakte van de moordaanslag op president
Kennedy, heeft het hele bedrag geschon
ken aan het gezin van de door Oswald
vermoorde politieman J. D. Tippit.
(Vervolg van pagina 1)
Niet alleen voor de leden van het Con
gres bevatte de toespraak klare taal, het
gehele Amerikaanse volk moet een rede
als deze hebben kunnen volgen. In dit op
zicht staat Johnson dichter bij het volk
dan Kennedy, wiens superieure intelligen
tie en artisticiteit soms een vlucht na
men, die de gewone man niet meer kon
volgen. Hoezeer Johnson zelf aan deze
rede heeft gewerkt, bleek nergens duide
lijker dan uit het feit dat de passages,
die men bijna zeker aan Sorensen of Mc-
George Bundy moet toeschrijven, zo tot
uitdrukking waren gebracht dat zij pas
ten in het begrijpelijke simpele kader van
de andere toespraken.
Johnson verklaarde zich verplicht te
achten de nationale macht te handhaven
maar ook de nationale zelfbeheersing. In
dien hij zich daaraan houdt zal hij inder
daad de hoofdlijn van Kennedy voortzet
ten. Johnson sprak niet nadrukkelijk over
de noodzaak tot samenwerking met de
Russen, maar voor de goede verstaander
was de wil tot een schikking toch stel
lig waarneembaar. Hij beloofde niet te zul
len ophouden met het zoeken naar vrede,
ook met de tegenstanders.
Johnson maakte deze rede tot een in
drukwekkende oproep tot nationale een
heid Hij was zeer hoffelijk tegenover het
Congres, welke onafhankelijkheid hij be
loofde te zullen eerbiedigen. Hij drong er
bij het Congres sterk op aan tot daden
over te gaan. Hij parafraseerde Lincolns
beroemde rede te Gettysburg, toen hij zei:
„Laten wij in onze besluiten tonen dat
Kennedy niet tevergeefs heeft geleefd en
gestorven is".
De besluiten, die Jonhson allereerst van
het Congres wil loskrijgen, zijn de wet op
de burgerrechten en de wet tot belasting
verlaging. Bij beide wetten is de neger
bevolking zeer geïnteresseerd.
De wet tot belastingverlaging beoogt de
welvaart aan te zwengelen en meer werk
gelegenheid te verschaffen en, zo zei John
son letterlijk, „geen lofrede voor Kennedy
kan beter zijn dan de aanvaarding van de
wet op de burgerrechten". Daarover is
nu genoeg gepraat, meende hij, ongeveer
honderd jaar.
Men zal moeten afwachten hoelang
Johnson kan profiteren van de steun, die
het Congres hem op dit ogenblik lijkt te
willen geven. Hij heeft dringend om die
steun verzocht. Zou dit schoorvoetende
Congres in deze trieste periode eindelijk
tot actie overgaan, aan zou de dood van
Kennedy toch nog hebben meegewerkt, al
thans iets goeds tot stand te brengen.
(Reuter/AFP) De Amerikaanse dag
bladen New York Times en New York
Herald Tribune zijn in hun commentaren
vooral ingenomen met Johnsons uitlatin
gen over de burgerlijke rechten. Hij geeft
hieraan zelfs nog meer voorrang dan zijn
voorganger, aldus de New York Times. De
Herald Tribune schrijft: „Zijn sterke na
druk op de burgerlijke rechten werd
waarschijnlijk niet alleen ingegeven door de
noodzaak tot handelen doch eveneens door
de twijfel van zovelen of hij, afkomstig uit
het zuiden, er wel kracht achter zou
zetten."
Advertentie
Seven-Up is ook verkrijg
baar in handige draagcar-
tons en in de voordelige
gezinsfles.
Deze pagina van de krant
mag ditmaal in geen geval in
handen van jonge kinderen
worden gegeven. Dat is punt
één. Ieder verband met be
staande personen, bedrijven
of situaties, dat zou kunnen
worden verondersteld, is vol
komen ongemotiveerd. Dat is
punt twee.
En punt drie is ongetwijfeld,
dat men zich door de hierna
volgende reportage niet de
moed dient te laten ontnemen
om toch alles in het werk te
stellen, dat het kindergeloof
zou kunnen versterken, waar
bij men echter vooral punt
vier in de gaten zal moeten
houden: behoedt u voor het
volmaakte.
Kleine Ko heeft een brief
geschreven aan Sint Nicolaas.
Kleine Ko deponeerde zijn
epistel niet, zoals gebruike
lijk, in zijn schoen bij de
haard, maar deed er een
levensgrote enveloppe om,
plakte er een postzegel op en
gaf de missive mee aan zijn
vader om te posten.
Dat gebeurde zes weken ge
leden, toen er nog nauwelijks
sprake was van de herfst,
laat staan van de Goedheilig
man. De pen-actie van kleine
Ko was trouwens louter toe
vallig, omdat hij tussen zijn
speelgoed een boekje over de
zegeningen van het Heerlijk
Avondje vond, en al bladeren
de inspiratie kreeg, ofschoon
buiten de na-zomer in al zijn
traditionele pracht hoogtij
vierde.
De vader van kleine Ko,
grote Ko, voelde zich door de
opdracht van zijn zoon danig
in het nauw gedreven. Hij
kwam ongeveer in de positie
van de B.V.D.: hoe gaarne
hij het briefgeheim ook zou
hebben geëerbiedigd, hij werd
eenvoudig gedwongen om
kennis te nemen van de in
houd die zijn jeugdige huisge
noot naar Spanje meende te
moeten exporteren.
Kleine Ko had geschreven:
„Beste Ni(KO)laas,
Zoals u ziet heet u net als
ik, alleen een beetje mooier.
Daarom ben ik erg blij. Ik
schrijf u omdat ik u wilde
vragen, dit jaar voor mij
geen sjokladeletters te bren
gen, want die lus ik niet. Wel
een paar lektrise wissels voor
bij mijn trein, die ik vorige
keer heb gekregen en nog
best doet. Anders laat ik al
les vragen door mijn pa, die
heet ook Ko, maar ik weet
niet of die alles goed zegt,
want het is vorig jaar een
beetje verkeerd geweest.
Maar dat is niet erg. Schrijf
u mij trug? Of ik zeker nu
ook een stoommasjien krijg,
wat te gevaarlijk is zegt mijn
pa, maar vin u dat ook?
Groeten van Ko (kleine)"
Grote Ko kreeg kleine oog
jes van ontroering, al nam
hij met gemengde gevoelens
kennis van het gebrek aan
vertrouwen in zijn functie van
bemiddelaar. Grote Ko was
eigenlijk ook nog een beetje
een kleine, want hij had veel
fantasie en een heleboel tere
snaren in zijn gemoed. Bij
sommige grote Ko's verkalkt
de fantasie snel en raken de
snaren verroest.
Maar de vader van kleine
Ko speelde het klaar, zich on
geveer te verplaatsen in de
gedachtenwereld van zijn
zoon. Hij droomde een paar
dagen over de manier, waar
op hij de kleine zou gerieven.
Hij kwam tot de conclusie,
dat het helemaal niet gemak
kelijk is correspondentie te
voeren met een kind, zonder
te vaderlijk en te kinderlijk te
worden.
Hij schreef een twaalftal
proeven, die hem slecht, niet
goed en niet helemaal goed
voldeden. Tenslotte lukte het
wel bij de dertiende, waarop
hij zich verbaasd afvroeg
waarom hij eigenlijk niet met
die dertiende was begonnen.
Hij schreef:
Beste Ko,
Wat leuk een brief van jou
te ontvangen hier in het verre
Spanje! (Eerst wilde hij dat
„verre" weglaten, omdat
Spanje voor de goede Sint
immer dichtbij is, maar het
was zo'n dichterlijk woord en
het bevorderde de ritmiek
van de zin.) Natuurlijk schrijf
ik je terug. (Dat zie ik, zou
kleine, slimme Ko ongetwij
feld zeggen.) Ik hou zelf ook
niet van sjokladeletters, dus
die breng ik niet voor je mee.
(Nou begrijp ik waarom hij
ze altijd weggeeft, zou kleine
Ko denken.) Die electrische
wissels heb ik al voor je ge
kocht. (De brief was niet van
A tot Z een leugen, dacht gro
te Ko kneuterig.) Maar nu
moet ik je één ding heel ern
stig zeggen: Je pa brengt het
altijd keurig over, hoor! Al
leen kan ik niet altijd alles
geven wat de kinderen vra
gen, want anders zou mijn
beurs te gauw leeg zijn. (Ik
snap toch al niet hoe ie 't 'm
lapt, zou kleine Ko ongetwij
feld denken.) Die stoomma
chine, nou, dat weet ik nog
niet, hoor! Je pa heeft gelijk
dat het gevaarlijk speelgoed
is. Als je wat groter bent, kun
je er beter mee omgaan. Is
het niet beter om een paar
jaartjes te wachten, kleine
Ko? (Nee, zou kleine Ko on
middellijk zeggen.) Maar je
moet niet verdrietig zijn als
je hem niet krijgt. (Eigenlijk
verdraaid leuk, zo'n stoom
machine, dacht grote Ko toen
hij dit schreef. Ik zal er nog
eens voorzichtig met moe
over praten.) En nu maar
flink zoet zijn, Ko, tot ik weer
in Holland kom. (Chantage,
dacht Grote Ko berouwvol,
maar het moet nu eenmaal.)
Veel groeten aan jou, je
ouders, broertjes en zusjes,
van
Sint Ni(KO)laas."
Grote Ko voelde zich zeer
voldaan over dit antwoord.
Hij kocht een prachtige enve
loppe van geschept papier
met een gouden opdruk in de
vorm van een stafje met mij-
tertje. Hij schreef met sier
lijke krulletters het adres en
de naam: „Aan Kleine Ko
Die-endie." En omdat hij in
zijn hart nog een jongetje
was, begon hij aan een moei
lijke, maar ongetwijfeld lo
nende procedure.
Hij had een vriend in
Utrecht, van wie hij wist dat
deze verbonden was aan een
zaak die zakelijke zaken met
Spanje deed. Hij reisde naar
Utrecht, zocht de vriend op
en legde deze het geval uit.
De vriend beloofde spontane
medewerking. Hij zou zo
gauw mogelijk een collega
van de zaak aanschieten, die
administratieve banden had
met de lieden die relaties
hadden met de lieden die lie
den in Spanje kenden. De
brief zou in handen worden
gespeeld van iemand die het
epistel zou kunnen verzenden
naar iemand die de brief zou
kunnen terugzenden uit Span
je, met een echte Spaanse
postzegel erop en een onver
valst poststempel van Madrid,
centraal station. Het zou hele
maal écht moeten worden.
Kleine Ko zou zijn antwoord
krijgen op een manier, die in
alle details overtuigend zou
zijn.
Grote Ko liet de brief ach
ter in Utrecht en voerde de
daaropvolgende weken koorts
achtige telefoongesprekken met
diverse persoonlijkheden in on
waarschijnlijke plaatsen, waar
volgens informaties uit
Utrecht de brief beland was,
voor hij zijn reis naar Spanje
begon. In het begin liep het
niet zo vlot. Er werden men
sen ziek in de keten van
Is het leven niet heerlijk?
Het is een heerlijke wereld, de wereld
die langzaam maar zeker al mijn harte-
wensen vervult. Van alles wat er vroe
ger niet was, maar waaraan ik mijn lief
ste dromen placht te Wijden, is nu een
groot deel vervuld. Ik droomde toen: Als
ik nu eens lekker rustig in m'n eigen
klein, klein kamertje naar de grote, grote
wereld zou kunnen kijkenen ziet,
nu kijk ik elke avond naar het televisie
journaal.
Ik droomde toen: als ik na een leven
van heel hard werken en drie miljoen
stukjes schrijven, nu eens rustig en zon
der zorgen voor de dag van morgen
mijn doodeenvoudige leventje zou mogen
voortzettenEn zijn meneer Drees en
meneer Suurhoff en meneer Veldkamp niet
gekomen met de boodschap: rustig-an
maar, opa, en geen zorgen voor je pijpje
tabak, je bordje yoghurt, je spruitjes en
je wekelijkse karbonaadje: dat komt al
lemaal best in orde; je wordt een fijn
AOWeeërtje. Kun je lekker met de andere
mannetjes op jullie eigen bankje zitten
gezelzen, zonder dat je je om ook maar
één stukje behoeft te bekommeren.
En zo is het met al mijn oude, vroegere
dromen gegaan. Stuk voor stuk worden
zij vervuld, is het geen heerlijk leven, ons
leven?
Nu is er weer een, die haar verwerke
lijking nadert; want ik lees dat ze in Lon
den, in de buurt van Oxford Street een
restaurant gaan bouwen op 156 meter
hoogte. Die hoogte op zich zelve was mijn
droom niet, want die betrof niet alleen zo n
hoge voederplaats, maar een die bovendien
langzaam draaide. En dat wordt het dan
nu (eindelijk) ook, in Londen.
Draaiend eten op grote hoogte, daar heb
ik altijd naar verlangd. Ik kan de dag
nauwelijks afwachten dat het geopend zal
worden. Ik zal dan onmiddellijk naar Lon
den vliegen, want als je zo lang naar
iets verlangd hebt en het is er dan einde
lijk, dan moet je er als de kippen bij
zijn (zoals de meneer zei toen hij bij
Christine Keeler binnenstormde, nadat zij
hem gevraagd had of hij een kopje thee
wou komen drinken).
Hoog boven de stad een bal gehakt met
gestoofde bietjes en dan: langzaam draai
endmensen, wat een geluk!
In Den Haag hebben wij sinds kort een
restaurant met een echte vijver met ech
te goudvissen en dat is ook een vervulde
droom van jaren. Al die jaren dat ik
dacht: Ik zou wel eens aan een binnen
kamervijver biefstuk met appelmoes en
frieten met griesmeelpudding-met-bessen-
sap-toe willen eten. En ziet: dat kan nu.
Maar het langzaam-draaiende restaurant
leek mij toch wel de hoogste heerlijk
heid.
En ziet: daar komt het.
Draaiend, rolpens met rooie kool.
Is het leven niet heerlijk?
Elias
Advertentie
vrienden en relaties, die tus
sen Holland en Spanje was
geklonken.
Een paar dagen zelfs was
de brief zoek en Grote Ko
moest er weer voor op reis,
vooraleer hij de geschepte en
veloppe kon onderscheppen.
Hij volgde het spoor als een
terrier en vernam tenslotte
tot zijn opwindende vreugde,
dat de brief in een postzak
zat die in een wagon zat die
aan een trein zat die in de
richting van de Spaanse grens
reed.
Verder bleek alles goed ge
gaan te zijn, want nauwelijks
een week later bracht de post
de indrukwekkend bepostze-
gelde en bestempelde enve
loppe voor de kleine Ko.
De postman kwam tijdens
schooltijd, en moeder bewaar
de de brief tot na vijven, toen
zowel grote als kleine Ko
thuis waren.
„En kijk eens wat de post
voor je gebracht heeft!" riep
grote Ko uit, de enveloppe
omhoog houdend. Kleine Ko
verschoot van kleur, nam de
enveloppe aan, scheurde haar
open, ritste de brief eruit,
frommelde de enveloppe op
en wierp haar floep! in
de kachel.
„Je hebt toch zeker wel ge
zien dat de brief uit Spanje
kwam!" opperde grote Ko la
ter bleekjes.
„Natuurlijk komt hij uit
Spanje! Hij is toch van Sin
terklaas!" zei kleine Ko mis
prijzend. En grote Ko besefte
dat hij toch te weinig kleine
Ko geweest was om te begrij
pen dat alleen twijfelaars een
bewijs nodig hebben.
Terwijl het kostbare, nutte
loze en ongebruikte bewijs in
de hitte van de kachel om
krulde tot een spotlach, ging
grote Ko uitvoerig en diepzin
nig zitten nadenken over punt
vier.
1-9i 5: -eir
IJ
Al of niet gecombineerd met
een of meer edelstenen, vormt
een gouden sieraad een apart,
waardevol geschenk I
U kunt die wens in vervulling doen
gaan. Maak een keuze uit de schit
terende collectie van
Haarlem - bij de Krocht - Tel. 13131
Sneeuw. Woensdag is in de Ligurische ber
gen ten noorden van de Italiaanse Ri
viera de eerste sneeuw van het seizoen
gevallen. De temperatuur langs de kust
zelf zakte tot vier graden boven het
vriespunt.
Opslag. De 50.000 dienstplichtigen in Bel
gië krijgen 1 januari 25 percent opslag.
Dit meldt het Belgische ministerie van
Defensie. De dienstplichtigen kregen per
jaar ruim 270,- in maandelijkse ter
mijnen. Volgend jaar wordt dit bijna
340,-.
Schoten. Een vrouw die in Westgield in
New Jersey bij een ruzie door, schoten
was gewond, bracht even daarna twee
kinderen ter wereld, waarvan een door
een kogel was gedood. De andere stierf
binnen drie uur. De vrouw verkeert in
zorgwekkende toestand.
Handel. Iran en de Sovjet-Unie hebben een
overeenkomst getekend waarbij zij hun
wegennet openstellen voor het transito
vervoer. Iran zal 25 percent korting krij
gen op de Russische vervoertoeslag waar
door het transitovervoer door de Sovjet-
Unie naar Europa goedkoper wordt dan
het vrachtvervoer. De Sovjet-Unie krijgt
22.5 percent korting op de vervoertoe
slag voor transitovervoer van en naar-
de Perzische Golf.
Documenten. Volgens in Moskou ontvangen
persberichten heeft in Bakoe een aan
tal mensen terecht gestaan voor verval
sing van documenten, waardoor de staat
voor meer dan 388.000 gulden werd bena
deeld. De leider van het complot kreeg'
de doodstraf. De overige schuldigen kre
gen gevangenisstraffen.
Ballon. Dinsdagavond is in Corning in de
staat New York een reusachtige ballon
opgelaten met een telescoop en een ca
mera, die op 25 km hoogte foto's ma
ken zal van Jupiter, de maan en ver
scheidene sterren.
