I Misdaad
t m
Stockholm
s
DE BEATLEKOORTS: EEN
NIEUWE TIENERZIEKTE
PANDA EN DE MEESTERDE IO LIST
Puzzel
nr 12
■nU. 5495.-
13
Ons vervolgverhaal
ZATERDAG 30 NOVEMBER 1963
mtrmnmm
I
door N. Edward Werner
(naar het Zweeds)
ZEER BESMETTELIJK,
VRIJ ONSCHULDIG EN
VAN HEEL KORTE DUUR
OOOD
DKW Junior de Luxe
CO», wmn TCOVDE?
15)
Hij trachtte zijn gedachten te con
centreren. Vaag had hij het gevoel,
dat er nog iets gedaan moest wor
den. O ja hij moest de kleren,
die hij bij de begrafenis zou dragen,
nog oppersen. Hij haalde een strijk
plank te voorschijn en een strijkbout.
Toen de loopjongen van de delicates-
senhandel hem zijn bestelling kwam
brengen, was hij juist klaar met dit
karweitje. Hij maakte de blikjes, die
hij besteld had, open en trok zich te
rug in zijn keukentje.
„Het diner is klaar, meneer," zei
hij een poosje later glimlachend tot
zichzelf, en zette zich aan tafel. De
temperatuur van de whisky bleek
thans beter te zijn en hij spoelde zijn
eten met enige glazen van de drank
naar binnen.
Daarna maakte hij zich een kop
sterke koffie en stak een sigaret op.
Hij wilde nu écht nadenken over de
problemen, die hem bezig hielden. Hij
herinnerde zich dat de inspecteur te-
tegen hem gezegd had: „Ik ben he
lemaal niet tevreden met uw verhaal,
maar enkele punten zullen naderhand
nog wel gladgestreken worden". Of
iets in die geest. Wat had hij daar
mee eigenlijk willen zeggen.
Dahl begon door de kamer op en
neer te lopen. Hij herinnerde zich op
eens ook weer de woorden van juf
frouw Rydell: „Ik geloof dat u best
in staat zou zijn koelbloedig een
moord te beramenEn dan
Marsh: „We maken allemaal fouten,
nietwaar?".wat bedoelde die vent
daarmee? En hoe kwam 't dat hij
Keiler plotseling op straat tegen het
lijf was gelopen? Schaduwde Keiler
hem? Maar dan was het niet logisch,
dat hij zich aan hem liet zien. Of
was dat misschien een waarschuwing?
Zo in de trant van: „Pas op je tel
len, jongeman, we houden je in de
gatén." Wat had dit allemaal toch
te betekenen?
Dahl voelde dat hij zich opneiuw be
gon op te winden. Hij drukte zijn si
garet uit en schonk zichzelf opnieuw
een whisky in. Toen hij dit had op
gedronken, voelde hij zich kalmer
worden, 'n Uitstekende whisky, al was
hij niet zo goed als Millechs favorie
te merk.
Opeens moest hij weer aan zijn
jeugdliefde denken, die hij vanuit het
restaurant voor bij had zien komen.
Mooie Irene Wat was haar ach
ternaam ook weer geweest Schenk
iets met een S. Hij pakte het te
lefoonboek en begon onder de S. te
zoeken, maar vond geen naam, die
hij met Irene kon combineren. Dan
drong het tot hem door, dat ze in
tussen getrouwd was en een heel an
dere naam had. Andersson of Petter-
son of iets dergelijks. Irene.Hij
zou nooit vergeten, hoe mooi ze
als zestienjarig meisje was geweest.
Hij bladerde gedachtenloos in het
telefoonboek. Opeens viel zijn oog
op de naam Rydell: N. C. U. Rydell,
luitenant-kolonel, Ostermalmsgatan
86. Allemensen! Ze waren bijna bu
ren! Hij voelde opeens een heftige
drang om dat meisje Rydell op te
bellen en haar te vragen, wat ze be
doeld had met haar woorden tijdens
de lunch. „Wat bedoelde je eigenlijk?
Zie ik er uit als een moordenaar,
bedoelde je dat?" Hij besefte hoe be
spottelijk het zou zijn, als hij dat
deed, en sloot het telefoonboek met
een klap.
Hij dronk de laatste slok whisky
uit zijn glas en liep naar de keuken
om meer sterke koffie te zetten.
Terwijl hij wachtte op het koken
van het water, zette hij in de zit
kamer een plaat van Gershwin op de
pick-up.
Toen de koffie klaar was, nestelde
hij zich in een diepe stoel en dacht,
luisterend naar de muziek, aan de
vele uren die hij hier met Millech
had doorgebracht. Millech had ook
van de muziek van Gershwin gehou
den en was ook zeer gesteld geweest
op een glas goede whisky. Hij kon het
zich niet voorstellen, dat hij morgen
Millechs begrafenis bij zou wonen.
Er kwam een brok in zijn keel. Even
sloot hij zijn ogen en voelde zich
wegzinken. Maar een moment later
kwam hij met een schok tot de wer
kelijkheid terug. Hij stond op, gooide
de ramen wijd open en schonk zich
nog een kop sterke koffie in.
Toen Gunnar Dahl de volgende
morgen woensdag wakker werd,
bleek hij zijn schoenen nog aan te
hebben en met uitzondering van zijn
jasje, geheel gekleed op zijn bank
te liggen. Dit was hem sinds zijn stu
dententijd in Uppsala niet meer over
komen. En zelfs in die tijd was dat
slechts heel zelden gebeurd. Het was
vier uur in de morgen, toen hij wak
ker werd. Hij keek ietwat wazig om
zich heen en ontdekte, dat hij niet
in bed lag, maar op de bank in zijn
zitkamer. Hij had een onfris gevoel
in zijn mond en verlangde iets te
drinken. Hij ging moeizaam overeind
zitten en ontdekte de halfvolle whisky-
fles op de tafel. Opeens drong alles
van de vorige avond weer tot hem
door. Zijn verlangen om iets te drin
ken was zó groot dat hij bij gebrek
aan een glas de whiskyfles aan de
mond zette en een slok nam. Hij zet
te de fles echter abrupt neer en trok
een vies gezicht. Langzaam begon
hij zich uit te kleden en verdween
in de badkamer. Hij nam een douche,
trok schoon ondergoed aan en ande
re schoenen en sokken en een ander
pak. Hij zocht zijn sleutels en ver
liet de flat.
Hij wandelde ditmaal in de richting
van de stad. Bij het John Ericsson-
monument bleef hij even stilstaan en
staarde in vage bewondering naar
het beeldhouwwerk. Er waren, on
danks het zeer vroege uur, toch nog
al wat mensen op straat. Hij herinner
de zich opeens dat hij de vorige
avond iemand had opgebeld. Maar
wié was dat geweest? Hoe had hij
zo stom kunnen zijn om in zo'n half-
benevelde toestand iemand op te bel
len! Hij moest wel heel ver heen ge
weest zijn. Hij liep door en begon in
de richting van zijn flat terug te wan
delen. Het zou beter zijn nog even wat
rust te nemen.
Toen hij die morgen op kantoor
kwam, blegk de sfeer daar enigszins
gespannen te zijn. De spontane vreug
de van het personeel over een vrije
middag werd overschaduwd door de
tragische oorzaak van dit extra ver
lof: Millechs begrafenis.
Dahl voerde automatisch allerlei
routine-werk uit. Een hinderlijke
hoofdpijn, die hij met aspirine tracht
te te onderdrukken, herinnerde hem
voortdurend aan zijn gedragingen van
de vorige dag.
Borgsten liep rond in een donker
pak en zag er zeer verzorgd en zeer
ernstig uit. Zij zouden voor de be
grafenis samen met-mevrouw Borg
sten en Moira Millech lunchen. Tegen
twaalven zal Dahl uit het raam van
zijn kamer té 'Kijken: Hij verlangde
ernaar dat de begrafenis achter de
rug zou zijn, dat zijn hoofdpijn over
zou gaan en dat er iets zou gebeu
ren. Aan al deze verlangens zou
voldaan worden en aan zijn laatste
wens in de allereerste plaats. Me
vrouw Borgsten en juffrouw Millech
kwamen even na twaalf uur, de eer
ste in een zwarte jurk, de tweede in
een donkerblauw mantelpakje. Het
kantoorpersoneel was intussen ver
trokken. De sfeer was gedrukt en er
werd weinig gesproken. Dahl kon 't
niet nalaten naar Moira Millechs fi
guur te kijken, dat ook in dit stren
ge mantelpakje bijzonder goed tot
zijn recht kwam. Toen zij elkaar even
aankeken zag hij tranen in haar
ogen.
Borgsten kwam binnen en zei dat
hij klaar was voor de lunch. Toen ze
op het punt stonden te vertrekken,
ging de telefoon.
„ïk zal 'm wel even nemen," zei
Dahl. De anderen hoorden hoe hij
erin toestemde iemand te ontmoeten en
zagen hem de hoorn weer op de haak
leggen, terwijl er een verwonderde
uitdrukking op zijn gezicht was ge
komen.
„Wie was dat?" vroeg Borgsten.
„Een Deen, Volmer Jensen geheten
uit Kopenhagen. Hij wilde mij tot el
ke prijs vanmiddag even spreken."
Zijn mededeling had een verrassen
de uitwerking op de anderen. „Vol
mer Jensen!" riepen Moira Millech
en Borgsten bijna gelijktijdig uit, ter
wijl mevrouw Borgsten zich op de
lippen beet.
(Wordt vervolgd)
m ■■WH m m mmmw mmmmmm/n
I p,pjl 1
NEDERLAND raakt geïnfecteerd
door de „Beatle-manie". Voorlopig
grijpt de rage zij het aarzelend
nog slechts in teenagerskringen om
zich heen. Maar ook ouderen staan
demie in Liverpool; gitarist Paul
McCartney —21 jaar oud door ve
len betiteld als „de jongen met het
misdienaarsgezicht", componeerde
met John zeker 100 liedjes, waaronder
enkele voor andere bandjes; gitarist
George Harrison 20 jaar stamt
uit een muzikaal gezin; drummer
„Ringo" Starr 23 jaar oud wer
kelijke naam Richard Starkey, kreeg
zijn bijnaam vanwege zijn grote lief
de voor juwelen en ringen, leerde zich
zelf drummen, is de zwaarmoedigste
van het viertal.
De vier knapen, gekleed in slank ma-
.ende pakken, dragen het bruine haar
meisjesachtig lang in de nek, met
een in het oog springende pony tot iets
boven de wenkbrauwen. Dit polka-kap
sel vond in vroegere jaren bij jonge
tjes van 5 tot 10 jaar gretig aftrek.
Vandaag de dag weten vele tieners en
twens zich echter zonder een dergelij
ke haardracht niet meer „in" bij het
andere geslacht.
Maar dat uiterlijk deed hun populari
teit toch niet gelijk een komeet zo snel
omhoog schieten? Nee, want het ant
woord op deze vraag ligt naar mijn
smaak voornamelijk opgesloten in hun
eenvoud, in hun pure ongekunsteldheid,
en wellicht eveneens in hun oorver
dovende, eerlijke twistmuziek, tintelend
van „suspense." Liedjes met een brui
send ritme, zonder poespas, vol korte,
harde zinnetjes, gelardeerd met mono-
toon-hamerende gitaarsnaren en bon
kende drumslagen.
Geen acteurs
Maar zulk soort hits brachten Elvis
Presley, Adam Faith, Bill Haley, Vince
Taylor, Cliff Richard en noem ze
verder maar op in zekere mate toch
ook? Zeker, doch na verloop van korte
bloot aan besmetting. Zo verging het tijd op een duidelijk-gemaniëreerde
hen tenminste in het statige Enge
land, bakermat van deze manie en
geboortegrond van de vier volks
jongens uit Liverpool, zich tezamen
„the Beatles" noemend. Een bandje
rock-and-roll voortbrengende popj
singers, dat per week zo'n slordige
40.000 gulden opstrijkt. Idolen van
bijna elke Engelsman; van (duizen
den) meisjes van 12 jaar tot (vitale)
grootmoeders toe; van snobs, studen
ten, mensen met intellect, maar ook
van hoge titeldragers èn van de ge
wone „man in the street".
Elk turbulent optreden van deze
angstig-populaire groep brengt een niet
gering legertje politie-agenten op de
been. Desondanks bezwijkt het hechtste
cordon onder de geweldige druk van
hysterisch gillende tieners, die zich in
extase naar de Bühne worstelen. Op
het podium zelf storen "de vier oud
middelbaar-scholieren zich in het ge
heel niet aan dat spektakel onder hen.
Flegmatiek pogen ze het pandemonium
te overstemmen, echter veelal tever
geefs.
Merkwaardige tonelen spelen zich
eveneens tijdens de voorverkoop af. In
Leicester drong een queue van zeker
3.000 jeugdige „Beatleniks" zoals
de „fans" in Engeland worden ge
noemd zo enthousiast op dat een
aantal hunner door een winkelruit werd
gedrukt. In Coventry amuseerden 2000
tieners zich' een ganse nacht voor de
kassa's met muziek uit transistorra
dio's. Allen bemachtigden de volgende
morgen een kaartje. In Newcastle
liep een meisje in het gedrang van 7000
teenagers een beenbreuk op; een an
der haalde de kassa, zij het met to
taal vernielde kleren.
In Huddersfield gutste het een lange
nacht van de regen: geen enkele
Beatle-liefhebber liet zich naar huis
spoelen. In Liverpool, in hun eigen
stad aan de river, de Mersey, stuurt
sen van haar zinnen beroofde massa
bij elke thuiskomst van de idolen het
verkeer hopeloos in de war. In Londen
vlogen 80.000 toegangsbiljetten voor een
serie „concerten" binnen 2 uur weg;
50 agenten stonden machteloos toe te
kijken, of bedelden bij de even een
kijkje nemende Beatles om een hand
tekening.
Maar wie mogen die Beatles dan
wel zijn, dat zelfs het niet bepaald
„twistzieke" dagblad „Times" rui
me aandacht aan hen besteedde (en
besteedt)? Het bandje „The Beatles"
bestaat uit vier ongekunstelde twens:
gitarist John Lennon 23 jaar
getrouwd en vader van een zoontje,
studeerde vroeger aan de kunstaca-
■■■jniRnnnrimriiirrr-nni
wijze, gelijk volleerde acteurs. En zo
iets krijgt de platen-verslindende
jeugd spoedig in de gaten. De Beatles
daarentegen bezondigden zich geen
ogenblik aan maniertjes, acteren nim
mer, slapen niet (zoals elke epigoon
tussen satijnen lakens, vliegen niet in
dure sportwagens over 's Heren we
gen, maar etaleren, waar dan ook,
„slechts" hun eigen persoonlijkheid.
Ze schromen niet, de al te luidruchtige
fans tijdens een song van repliek te
dienen in de trant van: „Houd, je ge-
dekt, kop dicht, brul niet zo."
John, Paul en George richtten vijf j
jaar geleden op school „The Beatles"
op. In Liverpool trokken de nog begin
nende popsingers weinig publiek. Een
half jaar lang probeerden ze inmid
dels met Ringo voltallig het toen in
Hamburg, waar zij hun eigen stijl
(merkwaardigerwijs aangeduid als de
„Mersey-beat" of „Liverpool-sound")
vonden en verder ontwikkelden. Terug
in hun geboortestad, dreigde het groep
je roemloos ten onder te gaan in de
brede stroom van rock-and-roll-bandjes.
Totdat grammofoonhandelaar Brian Ep
stein zich in hun leven aankondigde.
Dat was twee jaar geleden. Hun eer
ste plaat, „Love me do" sloeg in, al
haalde deze zwarte schijf geen verkoop
records (100.000). „Please, please me"
ging over in handen van 250.000 ko
pers. „From me to you" werd 500.000
maal afgerekend. Maar „She loves
you", pal daarop gelanceerd en „Twist
and shout" voerden the Beatles naar
hogere regionen in het geldrinkelende
sterrenfirmament. Oplagen: voor elke
plaat zeker een miljoen.
Hun aantrekkingskracht kwam duide
lijk tot uiting tijdens de jaarlijks te-
.en hun hysterische fans
rugkerende Royal Variety Performan
ce, waar een exclusief auditorium, on
der wie prinses Margaret, zich bijna
nog meer Beatlenik toonde dan talloze
wat jeugdiger fans. Mede-ster Mariene
Dietrich slikte haar nederlaag en ac-
De nuchtere idolen
cepteerde zonder geforceerde gebaartjes
de „tweede plaats".
In weerwil van die grenzeloze popula
riteit, ontbreekt het elke Beatle aan een
privé-leven. Theaters sluipt hij ver
momd als politie-agent binnen, achter
uitgangen kent hij beter dan de andere
zijde. Thuis brengt hij zelden de nacht
door; tieners belegeren, niet bepaald
geruisloos, constant zijn voordeur. Ho-
teldirekteuren zien hem liever gaan dan
komen. Een niet te stuiten vloedgolf
bewonderaars sloeg al bij enkelen het
meubilair kort en klein.
Morgen zal die situatie voor de
Beatles niet veel zijn veranderd. Maar
na vele, véle morgens, adoreren de zo
impulsieve tieners hen dan nog?
„Welnee", klinkt het nuchter weder
woord van het viertal. Ze beseffen
hun vergankelijkheid maar al te goed.
Daarom potten zij een groot gedeelte
van die duizenden guldens op voor
later, wanneer hun tijd voorbij zal
zijn. En dan? Drummer Ringo Starr
voelt zich aangetrokken tot het drij
ven van een kapsalonGeorge Harri
son hoopt een zaak te beginnen; John
Lennon en Paul McCartney willen
coüte que coüte op de ingeslagen weg
voortgaan, desnoods alleen op het ge
bied van het liedjes-componeren.
Voorlopig echter tronen zij nog on
bedreigd op hun gouden sokkels, hoog
boven de zich vlijtig platen aanschaf
fende massa. Voor hoelang nog
Lex Muller
Advertentie
30. Joris vervolgde zijn onderricht in Goedbloeds
Maatschappijleer met de woorden „Wij komen nu aan
Les Twee, die zich bezighoudt met de Wet der Ver-
anderlijkheid, in vakkringen ook wel mutatie-theorie
genoemd. Men moet, met andere woorden, tegen geen
enkele vormwijziging opzien als het er om gaat, zich
naar de omstandigheden te voegen. Het motto van Les
Twee is' Wees Soepel. Wie vasthoudt -aan vaste vor
men, ziet zich menig mals hapje ontgaan. De leerling
Blub zal ons dit nader verduidelijken'. Zo sprekend
haalde hij een vis te voorschijn (die onmiddellijk Blubs
aandacht had) en deed deze snel in een afgedankt en
roestig, maar ogenschijnlijk hermetisch gesloten ka
tje verdwijnen. De hongerige Blub wist onmiddellijk
wat hem te doen stond. Het damesfiguur dat hij had
aangenomen verdween, en hij glibberde totaal vorm
loos via het roostertje de kachel binnen om zich daar
aan de vis tegoed te doen. „Ge ziet, jonge vriend",
hernam Joris voldaan, „dat ik u niets teveel heb be
loofd. Ons onderwijs vordert al aardig, dank zij het
leuke lesmateriaal dat we hier in ruime mate beschik
baar hebben; en tevens zal het ook u duidelijk zijn
dat de begaafde Blub uitmuntend zal kunnen slagen;
sine qua laude, zoals wij academisch gevormden dat
noemenMaar Panda koesterde achterdocht. Hij
vroeg zich af tot welk beroep Blub nu eigenlijk op
geleid ging worden, en vreesde dat het niet veel moois
zou zijn.
AUTO UNION
Hoofdagent voor Haarlem
en Omstreken
VAN LOON'S
AUTOMOBIELBEDRIJF
Korte Kleverlaan 30-40,
Tel. 0 2500 -51301
BLOEMENDAAL
Horizontaal: 1 opium,
toebereid om te ro
ken; 5 schoenvorm; 9
per expresse (afk.);
10 zangwijs; 12 mid
dag; 13 voorzetsel; 15
bloedhuis; 17 ver
trouwelijk; 19 over
dracht van een wis
sel; 21 toethoorn; 23
tuingereedschap; 25
bijvoorbeeld (afk.
Lat.); 26 boom; 27
eiland in de Ierse
zee; 29 klasse (afk.);
30 scheik. element
(afk.); 31 oude lengte
maat; 32 tuchtroede;
34 stapelmeter (afk.);
36. bekende afkor
ting; 37 term bij het
schaakspel; 38 bitter
vocht; 40 afnemend
getij; 42 familielid;
43 afdeling van een
arrondissement; 44
sus loco (afk.); 45
voorzetsel; 47 vruchtje; 48 voegwoord; 50
landbouwwerktuig; 52 telwoord; 54 titel
(afk.); 56 voegwoord (Fr.); 58 maanstand;
60 heks; 61 uitroep, 62 scheik. element
(afk.); 63 oplopende «dakte; 66 wezelachtig
•verscheurend dier; 68 meer op de grens
van de Ver. Staten en Canada; 69 aarde,
grond; 72 zeker balspel; 73 muzieknoot; 74
zijtak Fulda, 76 einde; 78 boom; 79 om
lijsting; 80 gem. in Drente.
Verticaal: 1. wijnsoort; 2. uitgelaten, vro
lijk; 3. slede; 4. groei, welige was; 5. in
wendig lichaamsdeel; 6. water in Friesland;
7. vreemde taal; 8. hoog bouwwerk; 9.
geestelijke; 11. tot nader order (afk. Lat.);
12. deel van een ontkenning (Fr.); 14. soort
kers; 16. behoudens vergissingen (afk. Lat.)
18. dun weefsel; 20. afkorting van item; 22.
hoog-gelegen akkerland; 24. pers. voor-
naamw.; 27. voorzetsel; 28. zelfkant; 31.
nobele; 32. gesponnen draad; 33. weefsel;
35. lengtemaat; 36. godin van de dageraad;
37. hoofddeksel; 39. tussenzetsel; 41. stukje
land waar men de Koeien melkt; 46. ach
terdeel v. d. hals; 47. schel; 49. jongens
naam; 51. bereid tot iets; 53. gem. in Over.;
54. drempel; 55. statiekoets; 57. rivier in
Rusland; 59. dam langs een water; 61. uit
roep; 62. kweken; 64. rechten inbegrepen
(afk.); 65. hemellichaam; 66. korf; 67. meis
jesnaam; 70. bijwoord 71. muzieknoot; 75.
lidwoord; 77. afkorting van dona.
Oplossingen, uitsluitend per briefkaart,
dienen voor donderdag a.s. in ons bezit
te zjjn.
OPLOSSING PUZZEL NO. II
1. Bari, 2. apis, 3. r:te, 4. Iser, 5. valk, 6.
Anio, 7. lido. 8. Koos. 9. Best, 10. evoë, 11.
Sont, 12. tets, 13. Haps, 14. aloë, 15. Pool,
16. sela, 17. Velp, 18. Eder, 19. Lena, 20.
prat, 21. hoed, 22. oker, 23 Eede, 24. drek,
25. Lima, 26. Isar, 27. Made, 28. aren, 29.
klip. 30. lade. 31. idee. 32. Peel, 33. ikat, 34.
kade, 35. adel, 36. telg.
PRIJSWINNAARS PUZZEL II
7.50: mevr. Ligtenberg, Previnaireweg
6, Nieuw-Vennep; 5.mevr. C. F. de
Vries-Thoënes, De Genestetstraat 2, Haar
lem; 2.50: M. Ockeloen, Hugo de Groot
laan 2, Heemstede.
