„Horen en Zien" bij de Haagse Comedie
Expositie van Parijse School
in Galerie Charpentier
PHILICO R D A
KOOT PIANO'S
VERKOUDHEID?
DIVERSEN VAN DE BOEKENMARKT
DE PROGRAMMA'S
Herdenking te Amsterdam
van Joh. Kinker
(1764-1845)
Twee éénakters over gebrekkige menselijke contacten
Tekeningen en reis
schetsen van
Jacobus van Looy
P. van Campen adjunct-
hoofd van N.C.R.V.-
t.v.-dienst
School voor Heksjes
Mies Bouwman gaat ook
een radioprogramma
verzorgen
DINSDAG 10 DECEMBER 1963
5
PHILIPS ORGEL
IN HET AFGELOPEN weekeinde is
in de Koninklijke Schouwburg te Den
Haag een voorstelling door de Haagse
Comedie in première gegeven die een
opvallende overeenkomst vertoonde met
de recente Rotterdamse opvoering van
twee Amerikaanse éénakters van Mur
ray Schisgal „De tijger" en „De Typis
ten". Ook in Den Haag kregen we een
tweetal door een overeenkomstig thema
verbonden éénakters te zien, in het En
gels „The private ear" en „The public
Eye" geheten, waarin een man en een
vrouw kortsluitingen ondergaan bij het
zoeken naar werkelijke communicatie,
naar een reëel contact vanuit hun totaal
verschillende geaardheid. In beide voor
stellingen hadden we bovendien te ma
ken met werk van nagenoeg debuteren
de jeugdige schrijvers, opgevoerd onder
regie van nagenoeg debuterende regis
seurs. Het succes was tenslotte zowel
in Rotterdam als nu in Den Haag op
merkelijk.
Hans van den Bergh
hoest? keelpijn?
GROENE KRUIS
HOESTBONBONS
11
59
HEERLIJKE JEUGDVOORSTELLING BIJ „ARENA'
EVENALS TWEE JAAR GELEDEN heeft het kindertoneelgezelschap
„Arena" een bijzonder aardig spel van de Braziliaanse schrijfster Maria Clara
Machado op de planken gezet. Destijds was het „Ploeft", de geschiedenis van
een jeugdig spookje dat bang voor mensen was. Ditmaal is de hoofdpersoon
een klein heksje in opleiding, Engelientje. Zoals haar tamelijk onthekste naam
al aangeeft is zij te goedaardig om alte stoute dingen die haar wórden opge
dragen naar behoren uit te voeren. ró 'ix'rn I
Doorbraak van de grens tussen figuratief en abstract
Frank Onnen
Hans van den Bergh
Werk van Herman Dijkstra „In Goede Uur
Ben Sies correspondent
van KRO in Londen
De radio geeft woensdag
T elevisie programma
t
met onvermoede mogelijkheden
van klankkleur en expressie.
Uit voorraad leverbaar.
HAARLEM - ZIJLWEG 57
Telefoon (02500) - 11036
Op 1 januari is het twee eeuwen gele
den dat de criticus, dichter en wijsgeer
Johannes Kinker werd geboren. Ter her
denking wordt op woensdagochtend 11 de
cember in de aula van de universiteit van
Amsterdam (Lutherse Kerk) een bijeen
komst gehouden van de Allard Pierson-
stichting en de afdeling Nederlandse Let
terkunde van de universiteit van Amster
dam. De hoogleraar Nederlands in Luik
prof. dr. M. Rutten, drs. G. J. Vis, prof.
dr. N'. A. Donkersloot en prof. dr. G. Stui
veling zullen toespraken houden.
Johannes Kinker was in de litteratuur
omstreeks 1785-1790 de grote tegenspeler
van Bilderdijk en d% spotlustige beoorde
laar van de sentimentele modeschrijvers.
Zijn kosmopolitische belangstelling bracht
hem in contact met de werken van Kant,
wiens voornaamste volgeling en verdediger
hij werd in ons land. Door zijn studie
over „De Kritiek der zuivere Rede", in
het Frans vertaald, introduceerde hij de
Kantiaanse filosofie in Frankrijk. Of
schoon jurist van opleiding, werd Kinker
in 1817 benoemd tot hoogleraar Nederlands
in Luik. De opstand in 1830 maakte een
einde aan zijn moeilijke, met opmerke
lijk succes verrichte werk in dit Frans
talige milieu. Kinker was toen 66 jaar en
bracht zijn verdere levensjaren als amb
teloos burger door in Amsterdam, waar
hij op 16 september 1845 overleed.
Jules Hamel, Do van Stek en Wim
van Rooy in „The private Ear"
van Shaffer.
DE SCHRIJVER van de onderhavige
eenakters die door vertaler Alfred Pleiter
„Horen en Zien" zijn genoemd, is de 37-
jarige Engelsman Peter Shaffer van wie
voorheen alleen zijn eerste stuk „Five
Finger Exercise" in Nederland is opge
voerd. (In 1960 eveneens door de Haagse
Comedie onder de titel „Etude voor één
hand"). Broes Hartman voerde zijn eerste
officiële regie over „The private Ear" waar
in een jonge verlegen kantoorbediende naar
de gunsten haakt van een oppervlakkig en
onontwikkeld meisje van wie hij door een
misverstand gelooft dat ze zijn passie voor
muziek deelt. Een jofele, doortastende
vriend van de jongeman die het meisje in
haar eigen taal weet toe te spreken, palmt
haar echter in; wel brengt een sensuele
melodie nog een schijncontact tot stand
tussen het meisje en de muziekminnende
jongeman, maar al gauw ervaart deze de
futiliteit van een dergelijke communicatie
en verbreekt de verhouding in een na
vrante slotscène, waarbij hij de muziek
zelf als het ware symbolisch straft voor de
misleiding, door met naaldkrassen de
plaat te bederven. Muziek blijft een „pri-
vé-zaak" voor het eigen oor, of beter ge
zegd misschien, ieder hoort zijn eigen mu
ziek, zodat op die wijze geen werkelijke
gemeenzaamheid kan ontstaan.
IN DE ANDERE éénakter treffen we
eveneens een dergelijke driehoek aan.
Alleen zijn de man en de vrouw hier ge
trouwd en weten ze elkaar -werkelijk van
uit hun ver uiteenliggende posities (hun
leeftijden liggen meer dan twintig jaar uit
elkaar) te benaderen; althans nadat de
derde in het spel, een ietwat mallotige
particuliere detective de vrouw het geloof
in zichzelf en in de liefde heeft terugge
geven. Behalve de letterlijke betekenis
van de titel, namelijk dat er in het open
baar op de vrouw gelet wordt door de
haar schaduwende detective, heeft het
visuele element hier, net als het auditieve
in de eerste éénakter een diepere beteke
nis. Het samen zien van dingen wordt hier
symbolisch voor een gevoelsverhouding.
De vrouw gaat samen met haar ver
meende minnaar de detective mooie
dingen bekijken: een zonopkomst, een mooi
schilderij en een film van Bergman. De
vraag waarom deze zwijgend ervaren, ge
zamenlijke beschouwingen een wezenlij
ker betekenis zouden hebben dan het sa
men luisteren in het eerste stuk, wordt
niet beantwoord. En dat is kenmerkend
voor de schrijfwijze van Shaffer, die ster
ker is in het ontwikkelen van een samen
gestelde intrige en in het handig verzinnen
van komische bijzonderheden, dan in het
opbouwen van een strak geheel, waarin
ieder detail zijn eigen zinvolle plaats heeft.
Samen met een zekere overvloedige woor
denrijkdom vooral in het tweede stuk, zijn
dat wel de voornaamste gebreken van
„Horen en Zien". Het wordt bijvoorbeeld
niet duidelijk, waarom de later zo rede
lijke detective (Coen Flink) zich aanvan
kelijk als een complete gek gedraagt. Maar
daar staat tegenover dat Shaffer zeer be
paald wel in staat blijkt om personages
tot een geloofwaardiger leven te wekken
en figuren die aanvankelijk opgezet lijken
als een schematische typering gaandeweg
uit te diepen tot aannemelijke en zelfs in
nemende karakters.
DE MELANCHOLIEKE sfeer van het
eerste stuk is in de regie van Broes Hart
man iets beter tot zijn recht gekomen dan
de humoristische kanten van het tweede,
onder leiding van Eric van Ingen, die dui
delijk uit de school van Cor Ruys bleek te
stammen door zijn kennelijk geloof in uit
gewerkt stil spel. Beter ware het geweest
de toch al wijdlopige dialoog in hoog tem
po erdoor te jagen en eventueel te be
snoeien.
De spelprestaties lagen overigens op
heel hoog niveau. Vooral Do van Stek als
het simpele meisje uit „The private Ear"
en als het voor haar liefde vechtende
vrouwtje uit „The public Eye" speelde
twee heel fraai contrasterende rollen. Jules
Royaards kwam tot een uiterst gevoelige
creatie als de muziekminnaar en Wim van
Rooy, Kees Coolen en Coen Flink kwamen
met succes tot een duidelijk aangezette
contour van de bedoelde personages.
Er waren fraaie, de handeling steunende
decors van Lou Steenbergen, op een hor
ribel schilderij in. het kantoor «na, én de
vertaling van de geroutineerde Pleiter
vormde een goed pleidooi voor dit belang
rijke staal van moderne Engelse toneel
schrijfkunst.
helpen probaat en smaken heerlijkI
In de Renaissancezaal van het Frans
Halsmuseum zal zaterdag 14 december,
's middags om 4 uur, door dr. L. M. van
Dis een expositie geopend worden van
tekeningen en reisschetsen van Jacobus
van Looy. Deze expositie is ingericht in
het Prentenkabinet van het museum. Zij
zal geopend zijn van 15 december tot 10
januari (dagelijks van 1017 uur, zon
en kerstdagen van 1317 uur, Nieuwjaars
dag gesloten).
D. F. Houwaart leidt afdeling
A ctualiteiten
Met ingang van 1 januari 1963 is be
noemd tot adjunct-hoofd van de televisie-
dienst van de N.C.R.V. de heer P. van
Campen, thans hoofd van de afdeling ac
tualiteiten. In zijn nieuwe functie zal de
heer Van Campen niet alleen betrokken
zijn bij de leiding van de televisiedienst,
maar hij zal daarnaast en dit wordt
zijn belangrijkste taak ook optreden als
voorzitter van de werkgroep actualiteiten,
een der samenwerkende colleges in N.T.S.-
verband.
Als zodanig volgt hij de heer G. Lug-
tenburg van de AVRO op. Ook zal hij de
N.C.R.V. vertegenwoordigen in het binnen
kort in N.T.S.-verband in het leven te roe
pen nieuwe samenwerkingscollege „pro
grammazaken".
Tot hoofd van de afdeling actualiteiten
bij de N.C.R.V.-televisie is benoemd de
heer D. F. Houwaart te Amersfoort. De
heer Houwaart, die 36 jaar is, is werk
zaam geweest als journalist bij de Nieuwe
Haagse Courant. Thans werkt hij bij de
Amersfoortse Courant als chef streekre-
dactie. Hij is lid van de gemeenteraad
van Amersfoort en eindredacteur van het
C.H.-weekblad. Sinds vier jaar is hij lid
van het journalistenforum „Bij nader In
zien". De heer Houwaart heeft meerma
len meegewerkt aan televisie-program
ma's. Dit jaar fungeerde hij onder meer
als commentator in uitzendingen over de
kabinetsformatie. Ook had hij in de ver
kiezingstijd de leiding van het per radio
en televisie uitgezonden debat tussen de
heren Roolvink en Suurhoff. De heer
Houwaart hoopt 1 maart 1964 in dienst te
treden bij de N.C.R.V.
HOLIDAY ON ICE NAAR V.S.
Niet Bamum and Bailey zullen in
het kader van een cultureel uitwisselings
programma tussen Rusland en de Ver
enigde Staten naar Rusland gaan, maar
de Amerikaanse ijsrevue „Holiday on
Ice" zal als tegenhanger van het Rus
sische staatscircus een toernee door de
Sovjet-Unie maken. Voordien bezoekt de
ijsshow eerst Bratislawa in Hongarije en
daarvóór Nederland (van 11 tot en met
20 december Rotterdam, Ahoyhal, en van
21 december tot en met 5 januari Am
sterdam, RAI-gebouw).
IN DE SERIE MARABOE-FLASH zijn
verschenen de boekjes „Verzorg uw haar"
(samenstellers dr. Anne Michel en dr. Al-
bert Romanie en vertaler arts L. S. Bloem
hof), „Brievenbrievenen nog
eens brieven" (van liefdes- tot zakenbrie
ven) en „Ik film" (samengesteld door
Jean Ramier en vertaald en bewerkt door
de cineast Gait L. Berk). De Nederlandse
Maraboe-uitgaven worden geëxploiteerd
door A. W. Bruna Zoon te Utrecht.
Van „Vlot door uw rijexamen" is in
de 13e druk verschenen bij de n.v. Uit
geversmaatschappij Kosmos te Amster
dam. De heer H. J. Peppink geeft een
handleiding voor de rijvaardigheidsproef.
Ter tegemoetkoming aan de vele infor
maties over de geschiedenis van het Sint
Jacobs Godshuis te Haarlem hebben de
regenten een boekje uitgegeven, waarin
de historie van het „Huis met de schelp"
aan de Hagestraat 10 te Haarlem beschre
ven wordt. Ook wordt uiteengezet wat er
te gebeuren staat op het terrein „Leeuw
en Hooft" aan de Zuiderhoutlaan, waar
begonnen is aan de bouw van een bejaar
denhuis.
De diëtiste Mary Hirschel heeft onder
de titel „Dokter mag ik?" een serie eet-
recepten samengesteld voor gal- en lever
patiënten. Bij G. J. A. Ruys uitgevers
maatschappij te Amsterdam is de vijfde
druk verschenen.
In de serie Elsevierpockets voor vrije
tijdsbesteding is verschenen een hockey-
boek (hockeytechniek en -tactiek voor trai
ners en spelers). De vroegere trainer van
het Nederlands elftal, Th. J. Vriesinga, is
de samensteller ervan.
De schaakmeester H. Bouwmeester geeft
in „Prisma schaakboek 4" (Het Spectrum,
Utrecht-Antwerpen) een analyse van gro
te partijen uit de laatste eeuw. Begonnen
wordt met Adolf Anderssen, die van 1818
tot 1879 leefde en besloten wordt met een
aantal beroemde schakers die nog in le
ven zijn.
Puzzel met plezier" is een Elsevier-
pocket, waarin C. C. Verbeek aandacht
vraagt voor kruiswoordpuzzels, crypto
grammen, rekenpuzzels, raadsels en re
bussen.
De uitgeverij en Drukkerij Hollandia te
Baam heeft het vijftiende deel laten ver
schijnen van „Juliana Regina". foto's uit
1963 van het koninklijke gezin. De samen
steller is F. J. Lammers.
De zevende druk van „Belastingtarie
ven" is bijgewerkt tot en met 1963 en be
vat gegevens over een groot aantal be
lastingen. Het boekje is verschenen bij L.
DIT PROCÉDÉ van omkering van de
gebruikelijke verhoudingen bleek opnieuw
buitengewoon werkzaam te zijn. (Uiterlijk
berustte daarop al lang geleden het succes
van Henriette van Eyck's „Historie van
Michiel Mug", die geen mensen wilde
bijten). Wel bleek het in dit toneelspel
moeilijker om het goede grondidee uit te
bouwen tot een bruikbaar geheel met
spanning en (kinderlijke) moraal. Het was
voor het dwergpubliek kennelijk niet ge
makkelijk om bij de première op zaterdag
middag j.l. in het Amsterdamse De la Mar-
OM DE IDEOLOGISCHE GRENZEN, waardoor de „figuratieven" en de „abstrac-
ten" althans theoretisch nog steeds worden gescheiden, te doorbreken, heeft
directeur Macenta van de beroemde Galerie Charpentier in Parijs bij de voorbe
reiding van zijn laatste expositie die aan de „Ecole de Paris" is gewijd, nu eens een
andere dan de gangbare weg gevolgd. Hij is niet uitgegaan van een thema, een groep,
een stroming, een esthetiek of een „formule". Theoretische of formalistische maat
staven liet hij vervangen door de persoonlijke voorkeuren van een elftal schilders
van formaat. Zij mochten ieder een werk van zich zelf exposeren, maar kregen
bovendien de vrijheid nog acht andere exposanten uit te nodigen. Zij kozen over het
algemeen jongere schilders uit, waarmee zij een bijzondere geestelijke verwantschap
gevoelden, zonder dat die keuze door bekrompen dogmatisme of kliekjesgeest werd
bepaald. Zo kon het dan ook gebeuren dat door en in deze hergroepering van de
„Ecole de Paris", de wachtwoorden en de slogans der manifesten en der schrift
geleerden veel, en soms alles, van hun waarde verloren: een verlies dat de kunst
zelf slechts tot winst kan zijn.
HET ZOU ONZIN zijn te ontkennen dat
er figuratieven en abstracten zijn. Maar
het getuigt van gemakzucht of onkunde te
veronderstellen dat met die aanduidingen
het laatste woord is gezegd. Niettemin
worden door dat onderscheid de activitei
ten van een groot deel der Parijse kunst
galerijen bepaald; een ruime sector van
het publiek, waar men in de eerste plaats
prijs stelt op een „houvast", wordt door
diezelfde betiteling een bepaalde voorkeur
opgedrongen. Wanneer men echter met de
schilders zelf spreekt, dan merkt men door
gaans snel dat hun abstracte, dan wel fi
guratieve geloofsbelijdenis geenszins in ge
wapend beton is vastgelegd, en dat ze zich
alle vrijheden voor verdere ontwikkelingen
toch wel gaarne wensen voor te behouden.
Variaties in het standpunt echter worden
door de officiële vaandeldragers en spreek
buizen der beide kampen vlot als een ver
raad aan de collectieve waarheid of als
desertie beschouwd. De samenstelling van
deze expositie kan men zien als een indir
reet en verzwegen protest tegen die al te
vlotte rubricering in hokjes, die nu door
een frissere en onpartijdiger wind weer
eens wat overhoop en door elkaar worden
geblazen.
DE ELF MEESTERS zijn Bissière, Ci
vet, Coineille (die met zijn eenenveertig
jaren de benjamin is) Dunoyer de Segon-
zac, Garbell, Lapoujade, Legueult, Matta,
Messagier, Pignon en Gerard Schneider.
Men vindt er dus de (liberale) traditiona
list De Segonzac, de onverdachte abstract
Schneider, de informalist Messagier, de
„nieuwe realist" Lapoujade, de surrealist
Matta, de progressist Pignon en de eenza
me zoeker Bissière. Hun opvattingen of
ambities blijven soms ook nog wel te her
kennen in de doeken van „hun" gasten.
Maar meestal maar heel vaag.
ZO HAD TERESJKOVITSJ als de invité
van Legueult, voorman der „poëtische rea
listen", met een stilleven van een met
bloemen bedekte tafel zich net zo goed in
de groep van Du Noyer kunnen bevinden.
En zo lijkt het een persoonlijk spel van
het toeval dat Schneider's protégé Olivier
Debré (broer van de voormalige minister
president) met een helder en „mathema
tisch" blauw doek niet in de kring van
Messagier's „informelen" heeft geschaard.
DE ISRAËLIËRS die als buitenlanders
dit keer de eer van een invitatie genoten
zitten ondertussen leek me, wat scheef in
deze lijst. Naar hun collectieve inzending
te oordelen, verkeren ze nog volop in een
heel andere fase van ontwikkeling, waarin
Franse en Duitse invloeden in de Israë
lische smeltkroes om de voorrang strijden,
en het moment van hun doorbraak, toe
nadering of synthese schijnt nog niet te
zijn gekomen. Bekeken vanuit een andere
hoek, het zoeken van al deze Joodse
„emigranten" uit Polen, Roemenië, Tsje-
choslowakije, Litouwen, Jemen, Frankrijk
naar een picturale en gemeenschappelijke
Israëlische gevoelsband, levert ook deze
tentoonstelling zeker boeiende gezichtspun
ten en ook wel vragen op, die men ook
los van dit experiment van de Parijse
school had kunnen aanvatten.
theater wegwijs te worden in de aldaar
onderwezen heksenethiek en te begrijpen
dat „goed doen" in de „School voor Heks
jes" betekende „góéd stout zijn. Het is
dan ook zeker geen voorstelling voor héél
jonge kinderen, die de voortdurend met
straf dreigende oppertovenaar ook wel
eens tamelijk eng zouden kunnen vinder-
Maar voor de iets ouderen (vanaf 7
jaar, bleek mij uit de reacties van mijn
eigen gezelschapsdame) was de voorstel
ling een verrukkelijk feest; deze is dan
ook inderdaad met grote zorgvuldigheid
in elkaar gezet.
Er is een Nederlandse bewerking ge
maakt door Erik Vos en Aad Greidanus
voorzien van mooie moderne toespelingen
zoals brombezem, (een originele heksen-
bezem met hulpmotor), en met een enkele
knipoog naar volwassen publiek, zoals het
moment dat de heksenlerares Tover Kol
veroordeeld wordt tot het breien van
spinraghemdjes voor de onderontwikkelde
heksjes op Groenland.
HET BLIJFT IN HOGE MATE te waar
deren dat men er zich bij Arena niet op
een koopje vanaf probeert te maken onder
het motto „Kinderen letten toch niet zo
precies op". De voorstelling was aller
aardigst aangekleed in een bosdécor van
Hep van Delft en met prachtige fantasie
kostuums van Leontien van Beurden.
Er waren ook enkele aardige liedjes
aan toegevoegd door Ruud Bos die zelf
voortreffelijk begeleidde aan de piano en
zo het stuk nog het aspect van een minia
tuur-operette wist te verlenen.
Regisseur De Meester had op myste
rieuze wijze kans gezien telkens precies
de juiste toon aan te slaan en noch bête-
kinderachtig noch onbegrijpelijk-volwas-
sen te doen.
DE ARENASPELERS kweten zich be
wonderenswaardig van hun specialistische
taak, die men niet dient te onderschatten:
voor volkomen ingénu publiek spelen.
Vooral Marjan Berk als de heks Punt-
neusje slaagde daarin op bijzonder ver
makelijke manier. De kinderen genoten
in ieder geval en het is alleen maar jam
mer dat men net als vorige jaren de voor
stelling maar heel zelden zal kunnen uit
voeren bij gebrek aan goede, betaalbare
zalen juist daar waar een potentieel groot
publiek te verwachten zou zijn, zoals in
de hoofdstad.
Mary Wagenaar als het heksje Enge
lientje in „School voor Heksjes".
Mies Bouwman zal het radio-program-
ma voor de AVRO „Ik zou wel eens wil
len weten" gaan verzorgen, al is er even
sprake van geweest dat een en ander niet
zou doorgaan, omdat zij in een heel anders
gericht programma, namelijk „Zo is het
toevallig ook nog eens een keer" van de
VARA-televisie optreedt. Op 2 januari 1964
van half acht tot acht uur zendt de
AVRO haar programma uit, dat een „men
selijke benadering zal zijn van situaties
en gebeurtenissen". Mies Bouwman zal de
teksten verzorgen.
DE AVRO had aanvankelijk bezwa
ren dat eenzelfde medewerkster twee zo
geheel verschillende programma's ver
zorgt. De AVRO echter heeft overwogen
dat het contract in juli j.l. was gemaakt
en dat men zich hieraan moet houden.
Ware dit contract er in,deze positieve vorm
niet geweest, dan had men dit „samen
gaan" van scherp en mild liever verme
den.
„IN 'T GOEDE UUR" wordt deze
maand werk van Herman Dijkstra geëx
poseerd. De heer Grommers van 't Goede
Uur maakte kennis met de tekeningen van
Dijkstra in het Leidse museum „De La
kenhal" in een tentoonstelling van enige
Leidenaren, waaronder Rein Dool, wiens
werk ik bij een exposeren in Haarlem al
eerder mocht aanbevelen.
DIJKSTRA muntte al vroeg uit in uit
het hoofd tekenen, waarmee hij zijn stu
diekameraden tijdens modelpauzes wist te
boeien en te amuseren. Het zou me ook
niet verwonderen als Dijkstra veel illustra
tiewerk te doen had en graag beveel ik
hem hiervoor aan. Hij kan op verschillen
de wijzen werken, hij kan speels zijn en
zal vermoedelijk niet gauw vervelen. Dijk
stra werkt ook met kleur die, hoewel niet
lelijk, echter weinig betekenis heeft. Wel
is er dan sprake van een effectvol samen
spel tussen getekende lijn en geschilderd
vlak, zodat zijn gouaches terecht in zijn
tentoonstellingen voorkomen. Ik kan moei
lijk zeggen dat hij voldoende diep reikt,
maar door zijn speelsheid boeit hij toch,
ook door zijn vondsten. Wel zeer bijzon
der is een tekening van een letterschilder,
bezig op een winkelruit en gezien vanaf
de andere zijde van die ruit, zodat we de
man in het gezicht kijken en daarbij zien
hoe hij een tweede penseel tussen de tan
den geklemd houdt. B b B
J. Veen's Uitgeversmaatschappij n.v. te
Amsterdam.
Bij Van Goor Zonen te Den Haag zijn
verschenen de 35e druk van het eerste
deel van „Kleine spraakkunst" voor het
handelsonderwijs in het Engels, de 59e
druk van „Engelse handelsbrieven" en
de 21e druk van „Engelse handelstermi
nologie" voor examenkandidaten. De boek
jes zijn oorspronkelijk van dr. H. Janso-
nius en de herdrukken zijn bewerkt door
L. M. van der Bijl.
De op 19 mei 1963 in de algemene ver
gadering van de Hollandsche Maatschap
pij der Wetenschappen te Haarlem gehou
den voordracht van prof. dr. H. C. van
de Hulst over „Middel en doel in de ster-
rekunde is bij de Erven P. Bohn n.v.
te Haarlem verschenen in de reeks „Haar
lemse voordrachten."
De K.R.O. heeft een eigen vaste corres
pondent aangesteld in Londen. Het is de
heer B. Sies, tot dusver correspondent van
de Volkskrant in de Britse hoofdstad.
De heer Sies zal, als hij op 1 januari in
dienst van de K.R.O. is getreden, in het
radio- en televisieprogramma van de
K.R.O. blijven optreden, zoals hij dat
vroeger ook al deed. Hij zal nu echter
meer tijd beschikbaar hebben voor deze
activiteit. De heer Sies werkt al sedert
januari 1955 in Londen. Hij is 31 jaar
en sedert 1951 in de journalistiek werk
zaam geweest, steeds bij De Volkskrant.
EXPOSITIE „DE GROEP"
Van zaterdag 14 december tot en met
zondag 12 januari exposeert de Haarlemse
vereniging van beeldende kunstenaars „De
Groep" in de Vishal te Haarlem. De ten
toonstelling zal worden geopend op vrij
dag 13 december door drs. W. Hazevoet.
VON KARAJAN OVERWERKT
De Oostenrijkse dirigent Herbert von
Karajan is opgenomen in een sanatorium
in Beieren om uit te rusten van de ge
volgen van overwerk, aldus heeft een
zegsman van het Nationale Theater in
München bekendgemaakt.
De 54-jarige von Karajan is donderdag
na het dirigeren van „Fidelio" van Beet
hoven in München in elkaar gezakt. Zijn
toestand is niet ernstig.
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 VARA. 9.40
VPRO. 10.00-24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgym
nastiek. 7.20 Socialistisch strijdlied. 7.23
Lichte grammofoonmuziek en mededelin
gen (7.30 Van de voorpagina, praatje).
8.00 Nieuws en socialistisch strijdlied.
8.18 Lichte grammofoonmuziek. 8.55 Kook-
praatje. 9.00 Gymnastiek voor de vrouw.
VPRO: 9.40 Schoolradio. VARA: Disco-
Varia: lichte- en amusementsmuziek. 11.00
Voor de vrouw. 11.35 Specialiteitenthea
ter: radioshow (herh. v. 7. dec. jl) 12.30
Mededelingen t.b.v. land- en tuinbouw.
12.33 Voor het platteland. 12.38 Orgel
spel: amusementsmuziek. 13.00 Nieuws.
13.15 Vocaal ensemble met orgel: Geeste
lijke liederen. 13.35 Licht instrumentaal
kwintet. 14.00 Radio-kamerorkest en so
listen: klassieke en moderne muziek. 14.50
Zijn wij gewenst in het arbeidsproces?,
toespraak. 15.00 Voor de jeugd. 16.50 Voor
de zieken. 17.20 Ritmisch strijkorkest
(stereofonische uitzending). 17.50 Rege
ringsuitzending: Geven en nemen. Tips
voor en van weggebruikers. 18.00 Nieuws.
18.15 Gesproken brief uit Vlaanderen.
18.20 Uitzending van de Volkspartij voor
Vrijheid en Democratie: Luistert naar De
Stem van de V.V.D. 18.30 Cowboy-com
bo en zangsolisten. 19.00 Paulus de bos
kabouter. 19.10 Chanoekah 5724: Joods
programma. 19.30 Theaterorkest en zang
solisten (stereofonische uitzending). 20.00
Nieuws. 20.05 Tango-Rumba orkest en
zangsolisten. 20.30 Het Harakiri-Mysterie,
hoorspel. 21.40 Operamuziek. 22.30 Nws.
kenners en liefhebbers: moderne muziek.
23.55-24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00-24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws en herhaling SOS-
berichten. 7.10 Dagopening. 7.20 Klassieke
grammofoonmuziek. 7.45 Radiokrant. 8.00
Nieuws. 8.15 Lichte grammofoonmuziek.
8.45 Internationale volksliederen (gr.) 9.00
Voor de zieken. 9.35 Lichte grammofoon
muziek. 9.40 Voor de vrouw. 10.10 Klassie
ke grammofoonmuziek. 10.30 Morgendienst.
11.00 Klassieke grammofoonmuziek. 11.15
De jeugd op eigen wieken, hoorspel, (deel
19) (Herhaling van donderdag 5 december
jl.) 11.45 Lichte grammofoonmuziek. 12.30
Mededelingen t.b.v. land- en tuinbouw.
12.33 Grammofoonmuziek. 12.37 Advent-
stonde. 13.00 Nieuws. 13.15 Musette-en-
semble en zangsolisten. 13.40 Klassieke en
moderne grammofoonmuziek. 15.00 Mu
ziekstudenten Studentenmuziek. 15.50
Bijbelvertelling voor de jeugd. 16.00 Voor
de jeugd. 17.15 Orgelspel met ritmische
begeleiding. 17.45 Licht orkest en zangso
liste. 18.05 Kinderkoor met orgelbegelei
ding: geestelijke liederen. 18.30 Het Spek-
trum, lezingen. 18.45 Nieuwe grammofoon
platen. 19.00 Nieuws en weerpraatje. 19.10
Op de man af, praatje. 19.15 Leger des
Heilskwartier (gr.) 19.30 Radiokrant. 19.50
Lichte grammofoonmuziek. 20.10 Omroep
orkest en solist: moderne muziek. 21.00
Waarheid en verbeelding, lezing. 21.20 Licht
instrumentaal kwintet. 21.40 Kanttekenin
gen. 21.55 Viool en piano: klassieke mu
ziek. 22.30 Nws. 22.40 Avondoverdenking.
22.55 Metropole orkest: romantisch pro
programma. 23.30 Het Tweede Vaticaanse
Concilie, nabeschouwing. 23.45 Oude mu
ziek (gr). 23.55-24.00 Nieuws.
VOOR DINSDAG
NCRV- 19.30 Filmkader. 19.55 't Manne
ke. NTS: 20.00 Journaal. NCRV: 20.20 De
onderste steen boven, reportage, waarin
vragen worden gesteld over het bouwen
in Nederland. 20.50 Dansduet. 21.00 De
zaak-mr. Mudd, film. 21.50 Onder vier
ogen, gesprek. 22.20 Samenzang in de Ge
reformeerde kerk van Emmeloord. NTS:
22.30-22.35 Journaal.
VOOR WOENSDAG
NTS: 17.00 De Verrekijker, internatio
naal jeugdjournaal. AVRO: 17.10-17.45
Voor de jeugd. 19.30 Dick van Dyke Show
(dl. 5) NTS: 20.00 Journaal en weerover-
zicht. AVRO: 20.20 In AVRO's Televizier.
20.35 Zwolsman over zichzelf, gesprek.
21.05 Scala: maandelijks muziek-magazine
22.00 Literaire ontmoetingen. NTS: 22.35-
22.40 Journaal.
i
