ZUID-VIETNAM: DE VISSEN IN HET WATER
(II)
Per „kopter" naar On Nuong The,
Viet Cong's „ijzeren driehoek"
LANCÖME
MIÜ»
Waalse critiek op kerncentrum
van Mol in Vlaanderen
FEITEN VAN DEZE WEEK
li SBB
iOSRAM
Het Westen is bezig de strijd tegen
de communisten te verliezen
Beroep aan blanke
vrouw in Z.-Afrika
geweigerd
De Gaulle in 1964
via Washington
naar Mexico?
Leoni gekozen tot
president van
Venezuela
ZATERDAG 14 DECEMBER 1963
Wallen en prikkeldraad
Bijna geraakt
stook-
problemen?
met een
gespoten
rookkanaal
komt U aan
Uw trek
Mevr. Helen Joseph zal
vier dagen moeten zitten
NUTRIX
voor het behoud
van een soepele huid.
Guur en schraal winterweer
Te droge warmte binnenshuis..
Gebruik de herstellende Nutrix.
Deze is verrijkt met
een natuurlijk serum, dat
de cellen vernieuwt
en de huidfuncties regelt
Abyssale
Lipstick Brillant
Veiligheidsmaatregelen zouden onvoldoende zijn
(Van onze reisredacteur W. L. Brugsma)
TAY NINH (Zuid-Vietnam), decern
ber. De eerste-luitenant Elliott Wilson
helikopterpiloot van het Amerikaanse
leger, ligt in de schaduw van zijn vlie
gende banaan, blaast rook naar de vlie
gen, die op zijn bezwete gezicht afkomen
en geeft college over het vliegen op
..buitenpost-inspectie". Dat moet door
de lucht omdat het over de weg niet
meer kan.
Hij wijst naar zijn H-28 en zegt: „Ten
eerste zijn dit oude krengen en moet je
met handen en voeten, roeien qui ju de
lucht te blïjveH. Teri ftvééde wemelt dit
gebiedgebied van Viet Cong-tebellen als
een rijstschuur" van de ratten. Zij zien
ons. Wij zien hen niet. Ten derde hebben
de VC's op kopters Ier enschieten en ze
leren raken ook. Van de 25 H-28's die
gisteren op missie waren, kwamen er
zeventien lek terug
Luitenant Wilson opent een blikje pin
dakaas uit zijn „combatrations" en ver
volgt: „er zijn hier maar twee soorten
plaatsen: slechte en hele slechte. We zijn
hier. vlak bij de „ijzeren driehoek", een ge
bied dat we niet eens aan de Viet-Cong
betwisten.
Op één van de hoeken ligt de buiten
post On Nuong The. Ingesloten door drie
Viet Cong compagnieën met luchtdoelmi
trailleurs. En geen plaats om snel binnen
te komen. Je moet je langzaam als aan
een draadje laten zakken. Als je naar
On Nuong The moet, kan je er zeker van
zijn, dat je geperforeerd wordt." Hij veegt
het- zweet van zijn gezicht en zegt: „ik
hoop bij God, dat we vandaag niet naar
On Nuong The hoeven".
Van het groepje Amerikaanse adviseurs
dat verderop over een stafkaart staat ge
bogen, maakt zich een majoor los. Hij
stapt naar ons toe en zegt: „Wilson pre
pare for take-off. Jullie gaan naar On
.Nuong The".
Luitenant Wilson krabbelt overeind en
zegt zeer militair: „yes sïiiiir".
Ik zeg tegen mijzelf, zeer on-militair:
„ik kan natuurlijk best zeggen, dat ik on
wel ben geworden". En als we vijf minu
ten later om de heilige berg van Tay
Ninh heen roffelen, betreur ik hevig dat
ik niet moed genoeg had om te zeggen
dat ik bang was.
Hoewel het landschap er vredig uitziet.
De zon glinstert in het water van de rijst
velden, over de kanalen glijden kleine
sampans. Maar in het groen beneden lig
gen de dorpen achter wallen en prikkel
draad, want het zijn strategische dorpen
waarin de Vietnamese boeren zijn samen
gedreven om de Viet-Cong af te snijden
van hun mankrachten- en voedselbronnen.
Ik moet dit tafereel gadeslaan tussen de
benen door van de boordschutter. De H-
28's hebben er twee. Zij hangen, aangegor-
deld en leunend tegen ijzeren stangen, ach
ter hun machinegeweren, voor driekwart
buiten boord, zware helm op het hoofd
en kogelvrij vest om de borst. Zij tu-
rèn zevenhonderd meter in de diepte en
speuren naar VC's, Mao's „vissen in het
water".
Omdat lidmaatschapbewijzen van deze
hoogte niet waarneembaar zijn, worden er
andere criteria aangelegd. Een-os met een
ploeg zonder boer betekent dat de afwezi
ge landman tot de Viet-Cong behoort. Ver
moedelijk heeft hij zijn geweer onder de
ossebuik vandaan gehaald en zal hij ons
straks een paar schoten nazenden.
Sommige boordschutters gaan verder.
Zij zeggen: „Wat er aan Vietnamezen
blijft staan, zijn „good guys". Wat er weg
loopt, als wij er aankomen, zijn de slech
te jongens. En daar wil dan wel eens op
geschoten worden". Er is zelfs een Ameri
kaanse generaal, die voor de pret als
boordschutter meegaat, wanneer zijn colle
gae zich vermaken op de golfbaan.
Overwegend dat wat generaals wagen,
ik ook moet durven, krijg ik toch een le
lijk gevoel in de maag als wij ineens
hoogte verliezen. Reeds geperforeerd? Nee.
luitenant Wilson maakt zijn „aanloop"
naar On Nuong The. De boordschutters
hangen nu helemaal buiten, vingers aan
de trekker en hun ogen verteren ieder bos
je en ieder rijstveld. We zakken en komt
dat gehamer nu van de rotorbladen of van
Viet-mitrailleurs? Wilson en zijn co-piloot
zien net zo bleek als ik wel zal zijn. Zij
smijten hun vliegende banaan aan de
grond.
Buiten staat een Amerikaanse sergeant
op blote voeten in sandalen. Hij heeft een
karabijn in de hand, grinnikt en zegt:
„dahr hadden ze jullie dan bijna. Ze scho
ten van twee kanten". We hebben niets
gezien, omdat de Viets niet de luxe van
lichtspoormunitie permitteerden en niéts
gevoeld, omdat ze ons niet geraakt hebben.
„Het vervelende", zegt luitenant Wilson
tot het landschap, „het vervelende is dat
opstijgen altijd riskanter is dan landen.
Ten eerste gaat het langzamer, ten twee
de hebben ze nu tijd alles in stelling te
brengen wat schieten kan".
Het oponthoud in On Nuong The duurt
een kwartier. De Amerikaanse kapitein
geeft instructies aan de luitenant en de
sergeant, die dienst doen als adviséurs
voor de Vietnamese kapitein en een hand
jevol soldaten en burgerwacht, die de be
zetting van deze buitenpost vormen.
Er wordt hier bijna iedere nacht gevoch
ten. „maar ditmaal", zegt de sergeant,
„was het rustig. Er is alleen een karbouw-
met twee kinderen op een mijn gelopen
en et is vanochtend een skyraider neerge
schoten".
De tijd van vertrek nadert. Iedereen
wordt erg kalm, behalve ik. De kapitein
en de lui tenant-vlieger zoeken op de staf
kaart de minst riskante uitweg. De voor
ste boordschutter roept tegen Wilson: „and
foget about airspeed Mac, get goin'. om
hoog en weg".
Als de banaan zich van de grond ver
heft, breekt er een onvoorstelbaar geratel
los. Uit de e n e dikke wolk in de blauwe
lucht stort een tropische regenbui neer en
hamert op ,t aluminium van de H-28. Ver
borgen in de watergordijnen, onzichtbaar
voor de duivel en zijn moer, schroeven wij
ons omhoog, steken sigaretten aan en ge
neren ons allerminst voor onze opgeluch
te ademhaling.
Zo toeren we van buitenpost naar bui
tenpost. De hele slechte plaatsen blijvén
ons verder bespaard: We lóndën óp Voet
balveldjes en wegen en stukjes rijstveld,
waar de- hanaan bijna in weg -zakt. He- zie
de Amerikaanse „adviseurs"- en natuur
lijk is dat woord een euphemisme, want
natuurlijk vechten ze mee. Ik zie eerste
klas officieren, physiek in topvorm en ken
nelijk zorgvuldig geselecteerd.
Ze spreken allemaal, zachtjes en be
daard. Hun voornaamste advies bestaat
uit voorbeeld geven aan de zeer voor
zichtig ingestelde Vietnamese officieren en
het hoofd koel houden als er paniek dreigt
onder de Vietnamese soldaten. Die solda
ten moeten op operatie soms door hun
sergeants uit de helikopters getrapt wor
den. Een hele compagnie liet zich uit
moorden in een Viet-Cong hinderlaag,-om
dat de mannen door angst weerhouden
Een Amerikaanse militaire adviseur
geeft ergens op een buitenpost aan
wijzingen aan de Vietnamese bur
gerwacht. Die moet de dorpen be
schermen als de Viet Cong aanvalt.
Een leger dat niet vechten wil
Een eenheid van het Vietnamese
leger is door de Viet Cong overrom
peld. Zij moet snel door een Ame
rikaanse helikopter worden geëva
cueerd. Op de haastige vlucht heb
ben sommige Zuidvietnamese „mili
tairen" hun uniform verloren. Eén
is zetfs zyn broek kwijt.
werden zich te verspreiden en aan te val
len.
De Amerikaanse officieren, dje tien mi
nuten uittrekken voor een blikjes-lunch,
zijn verbaasd over hun Vietnamese colle
ga. die in de mess vijf gangen laten op
dienen en vervolgens ter siësta gaan.
Maar zij bewaren hun tact. Zij knikken
beleefd als een Vietnamese majoor uitlegt
dat hij de kans op een verrassingsaanval
tegen een Viet Cong-eenheid niet mag aan
grijpen zonder zijn helaas afwezige divi
siecommandant te raadplegen. Maar ach
ter de Amerikaanse oogleden brandt
het ongeduld.
„In mijn boek", zegt de Amerikaanse
kapitein mij, „zijn dit helemaal geen sol
daten". En een majoor vraagt: „wie wint
er hier? Waarom wordt de Viet Cong ster
ker in plaats van zwakker?"
„Waarom", zegt een luitenant, „vechten
de Vietnamezen als leeuwen vóór de Viet
Cong en niet voor hun regering? Ik wou
dat ik adviseur van de Viet Cong was".
Van 25 Amerikaanse adviseurs op deze
buitenposttoer was er niet één, die ge
loofde dat men bezig was de strijd tegen
de Viet Cong te winnen. Wat geloofden ze
wel? Dat ze hier veel leerden over de guer
rilla-oorlog en alles wat er mee samen
hangt. „Dat is veel", zei een luitenant,
„misschien hebben we er straks in Latijns
Amerika nog wat aan".
Ditr luitenant had- lang-en helder-nage
dacht.
N.V.„DeHout&Steenwerf" afd. de Steen werf
Spaarndamseweg48 Haarlem (02500) 53750
PRETORIA (Zuid-Afrika) (AP) Me
vrouw Helen Joseph, de eerste blanke
vrouw aan wie beperkte bewegingsvrijheid
is opgelegd onder de Zuidafrikaanse wet
ten ter bestrijding van het communisme,
moet vier dagen gevangenisstraf uitzit
ten omdat zij zich een dag niet bij de
politie heeft gemeld. Haar is toestemming
geweigerd om de zaak voor te leggen aan
de hoogste beroepsinstantie.
Zij moet zich neerleggen bij een vonnis
van een lagere rechtbank, die haar tot
twaalf maanden heeft veroordeeld. Onder
de haar opgelegde beperkte bewegings
vrijheid moest zij zich dagelijks melden
bij de politie. Het gerechtshof te Pretoria
heeft haar beroep tegen het vonnis van
de rechtbank niet ontvankelijk verklaard.
De rechtbank had de gehele straf voor
waardelijk gemaakt op vier dagen na.
De opperrechter die vandaag haar beroep
verwierp deed dit op grond van de rede
nering dat een behandeling in beroep zon
der succes zou blijven.
De beperkte bewegingsvrijheid, die haar
is opgelegd door de minister van Justitie
Balthazar Vorster, houdt in dat zij huis
arrest heeft van zonsondergang tot zons
opgang. Verder moet zij zich dagelijks bij
de politie melden en mag zij geen open
bare bijeenkomsten bijwonen. Twee jaar
geleden werd mevrouw Joseph vrijgespro
ken in het massale proces wegens hoog
verraad.
PARIJS (AP) President De Gaulle
is van plan volgend voorjaar een officieel
bezoek te brengen aan Mexico. Waarschijn
lijk zal hij daarna een aantal andere lan
den in Latijns-Amerika bezoeken.
Men acht het mogelijk dat De Gaulle
op de heen- of terugweg een bezoek zal
brengen aan presiden. Jo nson in Washing
ton, maar er bestaan nog geen vaste plan
nen dienaangaande.
Een zegsman uit de omgeving van De
Gaulle verklaarde dat de Franse presi
dent niet vasthoudt aan een streng proto
col ten aanzien van een nieuwe ontmoeting
met president Johnson. Dit betekent dat
het bezoek van De Gaulle aan de Ver
enigde Staten ter gelegenheid van de be
grafenis van Kennedy niet noodzakelijker
wijs dient te worden gevolgd door een be
zoek van Johnson aan De Gaulle.
PARIS
FRANCE
Deze vloeibare crème op basis van
zeewater, dringt diep in de huid door
en maakt haar veerkrachtig doordat
het vochtgehalte wordt hersteld.
Zij is als nachtvoeding voor elke
huid geschikt.
t 16,75
De beste en bekoorlijkste bescherming,
die in de winter de lippen zacht
en soepel houdt.
h f4,95
Voor uw nagels
crème lak f 3,95; Parelmoer f 5,50
in bijpassende tinten.
(Van onze correspondent)
BRUSSEL Het Belgische kernenergie-
centrum ligt te -Mol in de provincie Ant
werpen zuidelijk van Turnhout en een
kilometer of twaalf van de Nederlandse
grens. Het is de Walen steeds een doorn
in het oog geweest dat het centrum niet
in Wallonië is gebouwd. Daarom zal men
een studie van de Conseil Economique
Wallon, ondanks de wetenschappelijke in
houd, met enig voorbehoud dienen te le
zen. De samenstellers ervan beweren dat
er niet voldoende veiligheidsmaatregelen
rondom het centrum zouden zijn genomen
en om het Binnenhof
Nieuwe fractieleider
Reeds lang scheen in de pen te zijn,
dat dr. de Kort het fractievoorzitterschap
van de K.V.P. in de Tweede Kamer zou
gaan neerleggen. Daartoe is het nu geko
men en ongetwijfeld is oprechte waarde
ring op haar plaats voor de sierlijke wij
ze, waarop de afgetreden voorzitter het
bijltje er tenslotte bij heeft neergelégd
In het algemeen kreeg zijn opvolgèr,
de oud-staatssecretaris dr. Schmeltzer
een goede pers. Terecht, want hij is een
man die heel wat in zijn mars heeft, die
algemeen aanzien, ook ver buiten zijn
eigen partijkring, geniet en gemeenlijk ge
toond heeft zowel intelligent te zijn als
over heel wat takt te bezitten.
Een misstap
Nadat ik dit voorop heb gesteld, moet
ik ronduit verklaren, dat zijn eerste op
treden in de Tweede Kamer, in zijn
nieuwe functie, bepaald niet gelukkig is
geweest. Toen de socialisten kenbaar had
den gemaakt wegens gebrek aan vertrou
wen in de heer De Jong als minister van
Defensie (en dit dan bovenal op grond
van de door hem voorgestane en groten
deels al tot stand gebrachte reorganisatie
van en in zijn departement) tegen de be
grotingspost te stemmen waarop 's minis
ters salaris voorkomt, onderstreepte zij
heel duidelijk, dat zij geenszins beoogden
zich tegen de defensie-uitgaven als zo
danig te willen keren. Daarom waren zij
ook bereid, de begroting zelf te aanvaar
den.
De heer Schmeltzer beging daarop een
ernstige misstap door de fractie van de
Partij van de Arbeid te verwijten, dat zij
zich op die manier niet voldoende „natio
naal" gedroeg. Zeer snedig wees mr.
Kranenburg hem er op, dat een derge
lijke opmerking de indruk kon maken
ik druk me nu maar zacht uit alsof
de heer Schmelzer te weinig besef had
van de betekenis van de normale parle
mentaire spelregels. Indien men het in 's
lands belang acht dat een bepaalde be
windsman heengaat, verricht men juist een
heel nationale daad door daarop aan te
sturen, zo kreeg hij te horen. Enfin, het
was, ook in de ogen van verschillende
afgevaardigden die het overigens met de
oppositie tegen minister De Jong hele
maal niet eens waren, bepaald een mis
stap van de nieuwe fractievoorzitter van
de K.V.P. geweest, zich op eenmaal, vol
slagen nodeloos, zo scherp een tegelijker
tijd zo onjuist uit te drukken. Inmiddels
heeft hij dit, naar mij uit gesprekken
in de wandelgangen van de Kamer bijzon
der duidelijk is geworden, ook best inge
zien, zodat hij waarschijnlijk binnenkort
wel een gelegenheid te baat zal nemen
om openlijk te erkennen, dat hij er naast
is geweest.
Goede verdediging
Te vreemder was het optreden van de
heer Schmelzer, nadat zijn fractiegenoot
Moorman juist op zulk een fijne wijze de
heer Wierda en diens politieke vrienden
onder de neus had geduwd, dat de aan
voerder van de fractie van de P.v.d.A.
nog niet lang geleden ook in verband met
de leiding bij Defensie op aanpakken, op
daadkracht had aangedrongen. Nu heeft
minister De Jong daarvan blijk gegeven
eerst bespreking in een openbare com
missievergadering en dan enige hoofdpun
ten in de plenaire vergadering van de Ka
mer toch wel goed geslaagd te vinden
Dat wil wat zeggen, want het was be
kend dat hij aanvankelijk nogal bezwaren
had gezien in die wijze van werken. Maar
hij moest nu toegeven dat het plenaire
debat hierdoor naar zijn smaak beslist
aantrekkelijker was geworden. Maar mis
schien was hij er deze keer vooral zo over
in zijn nopjes, doordat het hem nu hele
maal niet moeilijk in de Kamer is ge
maakt.
Dr. Van Royen
Het mag heel typisch genoemd worden,
dat minister Luns de juistheid bevestigde
van het gerucht, dat dr. J. H. van Royen,
die ongeveer dertien jaar ons land als
ambassadeur in Washington vertegenwoor-
en dan gaat men hem daarover juist te
lijf. Trouwens, de bewindsman zelf had
al in menig opzicht geslaagde argumen
ten voor zijn reorganisatie aangevoerd,
waartegen in feite weinig of niets
het midden te brengen scheen.
Dwaze opmerking
Op zijn beurt had de minister echter
even een steek laten vallen met zijn dwa
ze opmerking, dat aan de critiek van de
socialisten op het feit, dat de staatsse
cretarissen te veel militaire deskundigen
waren inplaats van politieke figuren, mo
gelijk enige beduchtheid ten grondslag zou
hebben gelegen voor een soort „militaire
staatsgreep". Werkelijk, zulk een dwa
ze opmerking, die begrijpelijkerwijze nie
mand ernstig kon nemen, had de minister,
die overigens zijn woordje best wist te
doen, beter achterwege kunnen lajen.
Vernieuwing
Minister Luns staat niet te boek als een
man met zeer vooruitstrevende denkbeel
den. Niettemin gaf hij deze week bij de
behandeling van de begroting van Buiten
landse Zaken in zoverre blijk van zekere
vooruitstrevendheid, dat hij verklaarde het
nieuwe stelsel van begrotingsbehandeling
digd heeft, binnenkort die standplaats
vaarwel zal zeggen om in Londen de daar
enige maanden geleden opengekomen am
bassadeurspost te gaan bezetten, die mr.
A. W. C. baron Bentinek van Schoonheten
er sinds 1958 heeft bekleed, maar die hij
moest verlaten na zijn benoeming tot am
bassadeur in Parijs. Dat laatste is, eerlijk
gezegd, een beetje vreemd geweest. Eigen
lijk bestond er helemaal geen reden de
heer Bentinek, di.e in de Britse hoofdstad
best op zijn plaats was, vandaar te laten
vertrekken. De zaak was echter, dat mr.
Luns, ingeval hij bij de kabinetsformatie
geen minister meer zou zijn geworden,
gaarne een mooie ambassadeurspost zou
hebben bezet. Gegeven het feit, dat het
tussen hem en de Franse regering in poli
tiek opzicht niet bijster botert, gaf hij er
tenslotte de voorkeur aan zijn aanvanke
lijke droom te laten varen om aan het hoofd
van de Nederlandse diplomatieke ver
tegenwoordiging in Frankrijk te worden
gesteld als zijn ministerschap een einde
zou nemen en om dan in Londen te worden
benoemd. Zekerheidshalve heeft hij toen
met wat heel grote spoed bevorderd, dat
Londen vrijkwam. Achteraf bleek dat dit
niet nodig was geweest, aangezien mr.
Luns immers, tot zijn eigen verbazing, toch
nog op het Plein kon blijven. Maar de wat
overhaast gedane zaken namen geen keer
en zo moest er thans wel voor gezorgd
worden, dat Nederland een nieuwe ambas
sadeur op de post in Londen zou krijgen
Dat gebeurt nu door de op handen zijnde
benoeming van dr. Van Royen. Doordat
de minister in de Kamer mededeelde, dat
binnenkort zorg zal worden gedragen voor
de open post in Londen en van de open-
komende post in Washington, was het
zonneklaar, dat dus inderdaad dr. Van
Royen van Washington naar Londen zal
gaan. In Amerika heeft hij jarenlang uit
stekend werk voor ons land gedaan en aan
hem is het vooral te danken geweest, dat
uiteindelijk de kwestie-Nieuw-Guinea
waarin minister Luns niet bepaald een ge
lukkig beleid had gevoerd, nog op zo be
vredigend mogelijke wijze is opgelost.
Luns en Spaak
Van hetgeen het jongste debat over Bui
tenlandse Zaken nog aan het licht bracht,
stip ik aan, dat de minister mevrouw Stof
fels-Van Haaften (V.V.D.) geruststellend
kon toevoegen, dat hij en dit was n a
zijn jongste ontmoeting te Brussel met
minister Spaak de verzekering meende
te kunnen geven, dat van Belgische noch
van Nederlandse zijde enig initiatief te
verwachten is in de rjchting van een Euro
pese Politieke Unie naar de smaak van
president De Gaulle. Onlangs had minister
Spaak kennelijk in een persgesprek even
de indruk gewekt alsof hij toch wel iets
meer voor sommige denkbeelden in dit
opzicht zou zijn gaan voelen dan eerst het
geval was geweest. Heus, daarover behoef
de men zich hier niet druk te maken, ver
zekerde minister Luns. Groot was zijn
waardering voor zijn Belgische collega en
de verstandhouding tussen hen beiden
noemde hij zeer goed. Minister Spaak heeft
een sprankelende geest en heeft ook meer
dan eens bewonderenswaardige initiatie
ven ondernomen. Hij is nu eenmaal spon
taan, denkt soms ook hardop, zelfs in ge
sprekken met journalisten, zei mr. Luns.
Wat overigens enerzijds minister Spaak,
anderzijds minister Luns denkt over een
eventuele mogelijkheid van toenadering
tussen de heren van het Verdrag van War
schau en anderzijds de heren van de Noord-
atlantische Verdragsorganisatie, dat ver
nam men in de Kamer niet. Ook al had
minister Spaak pas met verscheidene lie
den in Warschau gesproken. In dit opzicht
deed minister Luns er het zwijgen toe.
Er staan in Mol drie onderzoeksreacto
ren, die een thermisch vermogen hebben
van 97.000 kw. samen. De Amerikaanse
commissie voor de kernenergie heeft richt
lijnen opgesteld voor de veiligheid van de
omgeving van zulke kernreactoren. De eer
ste cirkel eromheen met een straal van
530 meter moet onbewoond zijn. De twee
de, waarvan de straal tien kilometer is,
mag dun bevolkt zijn en dan is er nog
een met een straal van 13,5 kilometer,
waarin plaatsen met maximaal 25.000 in
woners zijn toegelaten. Bovendien mogen
er geen landbouwgronden en weiden zijn
binnen een afstand van tien kilometer van
het kerncentrum. Volgens de Waalse eco
nomische raad liggen te Mol in de eerste
zone op honderd meter afstand van het
reactorcentrum villa's van het personeel
en een reeks volkswoningen. De tweede
sector, die dun bevolkt moet zijn, wordt
bewoond door ongeveer 94.000 mensen, de
bevolking van acht omliggende gemeenten.
Op het grondgebied van die gemeenten zijn
8850 hectaren weidegrond en er zijn onge
veer 13.000 koeien. De derde zone ten
slotte heeft 127.000 inwoners en reikt tot
Turnhout, dat er 37.000 heeft. Bovendien,
aldus de studie, is er geen flinke rivjer
voor de afvoer van de afvalstoffen. Tot nu
toe werden de radio-actieve afvalstoffen in
de Noordzee tot zinken gebracht, doch die
methode lijkt niet veilig. In geval van een
ramp van grotere of kleinere omvang zou
ook, nog steeds volgens de brochure van
de Waalse economische raad, de evacua
tie van de bevolking uit het gebied vrij
wel onmogelijk zijn.
Van de zijde van het reactorcentrum is
nog niet op de inhoud van de studie
gereageerd. De brochure is overigens nog
niet verschenen, maar het liberale Brus
selse avondblad, La Demiére Heure,
spreekbuis van de oppositiepartij van Vre
de en Vrijheid, heeft er een samenvatting
van gegeven.
CARACAS (Venezuela) (AP) Dè of
ficiële uitslag van de Venezolaanse presi
dentsverkiezingen van 1 december beves
tigt de overwinning van Raul Leoni van
de nu regerende partij Democratische
Actie. De opperste kiesraad zal Leoni
vandaag als winnaar uitroepen. In maart
zal Leoni de huidige president Romuio
Betancourt opvolgen.
Leoni heeft 32,8 percent van de stem
men gehaald (957.699 van de 2.918.896 uit
gebrachte geldige stemmen). Rafael Cal-
dera, wiens Christen-Socialen waarschijn
lijk bereid zijn de coalitie met de Demo
cratische Actie vóórt te zetten, haalde
20,1 percent. In 1958 veroverde Betan-
v ou Court het Presidentschap met 49 percent
Dr. E. van Raaltevan de stemmen.
IÉ
