Saigon beheerst de steden en de
Viet Cong beheerst het land
Wenen, spionagecentrum
tussen Oost en Westen
Echo uit het jongste verleden
in het Britse Lagerhuis
veroverend
Het front ligt in de dorpen
'n welkom
Politieke element zal op den duur
gu er ill ast rijd gaan beslissen
Politie treedt zeer lankmoedig op
India nodigt paus
uit voor bezoek
Russische hulp aan
Somali niet-politiek
Negen doden bij
ontploffing in mijn
Huis zet Johnson
de voet dwars
Hongaren willen
met V.S. praten
DINSDAG 17 DECEMBER 1963
ii
**fnefoia*
after shave lotion
Strategische dorpen
Genève
Clearing-centrale
Ex-premier Macmillati over het Denning-rapport
Helanca
kinderpantalon
Hunter coats
/19.-
- v
De tegenstandersHet Vietna
mese leger heeft Viet Cong-rebellen
gevangen genomen. Geboeid en ge
blinddoekt en begeleid door Ameri
kaanse adviseurs worden zij weg
gevoerd om verhoord te worden.
De Vietnamezen hebben in hun geschiede
nis alleen onderling, terwille van hun ba
ronnen, en gezamenlijk tegen Chinese
overheersing gestreden.
Tegenover de numerieke meerderheid
in mensen en wapens staat de Viet Cong:
25.000 doorgaans in het noorden getrainde
Zuidvietnamezen zijn haar geregelde troe
pen. Daarnaast heeft zij zestigduizend man
ongeregelde hulptroepen, overdag boeren,
's nachts guerrillero.
Zij krijgt een deel van haar wapens uit
Noord-Vietnam via Laos en Cambodja. De
rest is „made in U.S.A.", buitgemaakt
bij overvallen op buitenposten en strate
gische dorpen en in hinderlagen. De Viet
Cong heeft verder het onschatbare voor
deel van het initiatief: zij bepaalt wan
neer, waar en hoe er gevochten wordt.
Zij vecht alleen waar zij plaatselijk ster
ker is, lost op in de lucht bij massale
regeringsoperaties.
Dat is het militaire beeld van een strijd
die voorlopig remise staat en die nog lang
kan duren. En generaals ten spijt
zal het politieke element ten slotte beslis
send zijn in de strijd om de dorpen. Dat
hadden Nhu en Diem wel goed ingezien,
zij het dan slecht uitgevoerd.
Het wordt tijd voor een bezoek aan
zo'n dorp. Voor degenen die geloven in
'n westelijke overwinning, wordt dat geen
opgewekt bezoek. Want men ziet daar
tenzij men door wensdromen verblind is
dat er, na de militaire remise, voor
het Westen in het gunstigste geval slechts
een politieke remise in zit.
EXCLUSIEF
verkrijgbaar
bij uw kapperl
(Van onze reisredacteur W. L. Brugsma)
ZUID-VIETNAM. De Franse auto
wordt staande gehouden op nog geen
veertig kilometer buiten Saigon. De
twee jongemannen in verschoten uni
formen hebben hun machinepistolen bij
de hand en zeggen: ..Bevrijdingsleger
van VietnamWilt u dat weggetji
daar links inrijden".
De Franse employé monstert snel de
weg en de lucht geen pantsertvagen en
geen helikopter en rijdt dat weggetje
daaj- links in. Er staan nog een vijftig
auto's en de bestuurders, meest Vietna
mezen en een enkele Europeaan, zitten in
rijen op de grond, als een klas in een
openluchtschool. Zij krijgen trouwens les
De onderwijzer, nog zo'n jongeman in
verschoten uniform, doceert onder de rub
berbomen de beginselen van het Marxis
me-Leninisme. En daarna zet hij de doel
stellingen uiteen van het „Vietnamese be
vrijdingsleger", in de wandeling Viet
Cong genaamd: „de verlossing van Zuid-
Vietnam uit de klauwen van de imperia
listen en hun Vietnamese lakeien, de her
eniging van Noord- en Zuid-Vietnam en
de opmars naar een gelukkige toekomst
onder de banieren van Marx, Lenin, En
gels, Stalin, Mao Tse Toeng en Ho Chi
Minh".
Of er nog vragen zijn, informeert de
jongeman, nadat hij is uitgesproken. Er
zijn geen vragen. Dan kan de contributie
worden voldaan. Hoeveel verdient de Fran
se employé? „Zeshonderd gulden per
maand", zegt hij, niet naar waarheid.
Daar kan dan wel tweehonderd gulden do
natie af, meent de Viet Cong. „Maar ik
heb drie kinderen," zegt de Fransman
zuinig. „Onze boeren hebben soms wel
tien kinderen en verdienen maar twintig
gulden in de maand", zegt de Viet Cong
koel.
De Fransman leegt zijn portefeuille. Of
hij eens op wil steken, vraagt de Viet
Cong. Dat wou hij wel. „Houdt u het pak
je maar als aandenken", zegt de jonge
man in het verschoten uniform, „wij heb
ben. genoeg sigaretten, genoeg rijst, ge
noeg kinie, genoeg wapens en genoeg mu
nitie".
De Fransman geeft vuur. „Dat is een
handige aansteker", zegt de Viet Cong,
„daarvan hebben wij er niet zo veel".
„Houdt u hem maar als aandenken", zegt
de Fransman haastig. Als hij weg mag
rijden, zegt de Viet Cong vriendelijk: „Au
revoir monsieur.en groeten aan gene
raal De Gaulle".
De Fransen in Vietnam, rubberplanters,
privé ondernemertjes en employés hebben
niet veel last van de Viet Cong, zo lang
zij maar betalen. De Gaulle's plan voor
een herenigd en geneutraliseerd Vietnam
heeft hen zelfs aanzien verschaft. Ware
de Fransman in zijn auto een Amerikaan
geweest, hij zou niet zijn aansteker maar
zijn leven verspeeld hebben. ware hij
een Vietnamese regeringsfunctionaris ge
weest, men zou hem de hersens niet heb
ben gespoeld maar ingeslagen.
Amerikanen en Vietnamese regerings
functionarissen wagen zich dan ook niet
op de weg, hetzij onder zwaar militair
escorte. Zij vliegen liever tussen de ste
den, die zij controleren, dan over 't platte
land waar de Viet Cong de baas is. In de
ze strijd wordt de ene partij gedragen
'oor helikopters en de andere door een
'eologie!
Tussen die steden en het platteland ligt
iet front van de guerrillastrijd: in de dor
ren. Dat zijn de „strategische dorpen".
Het regime Diem heeft daar het grootste
deel van de boeren tachtig percent van
de bevolking van Zuid-Vietnam bijeen-
gebracht. Bijeengedreven is soms een be
ter woord.
Mao en de Vietminh-generaal Giap had
den bevolen dat de guerrilla zich temidden
van de bevolking moet ophouden als een
„vis in het water". De bedoeling van de
strategische dorpen is zoals het in Ke
nya, Algerije en Malaya was van de
guerrilla een vis op- het droge te- maken-.
Men snijdt hem af van de bevolking
y#n,zljn v.oedselbrannen, van-aijn >recr-u-
teringsmogelijkheden, van de kans zich
te camoufleren en onder te duiken. En
inmiddels krijgt men greep op de bevol
king, men indoctrineert haar tegen het
communisme, men verschaft haar socia
le attracties als scholen en ziekenhuizen.
Bovenal versterkt men zo'n dorp, men
vormt een burgerwacht, men gaat uit van
het kardinale principe van de contra-guer
rilla: de veiligheid. Als men een bevol
king, die jarenlang in de totale onveilig
heid van een guerrillakrijg heeft geleefd,
de indruk kan verschaffen dat zij vei
liger is bij de regering dan bij de
rebellen, dan zal zij de kant van de re
gering kiezen. Dan worden de rebellen
vroeger of later onherroepelijk verslagen.
Dit systeem heeft in Kenya en Malaya,
waar het „resettlement" heette, gewerkt.
De Engelsen hebben er de Mau Mau en
de Chinese communisten mee onder de knie
gekregen. Maar de Mau Mau was welis
waar een beestachtige, doch geen serieu
ze organisatie. En in Malaya hadden de
Britten het voordeel dat meer dan de helft
van de bevolking, de Maleiers, de Chine
zen haatten en dat de terroristen in de
jungle leefden, die geen voedsel levert.
Het systeem, dat de Fransen „regroupe-
ment" noemen, is in Algerije, waar de
Fransen toch alle militaire troeven in
handen hadden, een totaal fiasco gewor
den.
Hoe liggen de kaarten in Zuid-Vietnam.
Wie is het sterkst in de strijd om de ziel
en het lichaam van de neutrale Vietname
se boeren. Zuiver militair gezien zijn de
regeringstroepen en hun Amerikaanse hel
pers in het voordeel: vier divisies Zuid-
vietnamese troepen en 15.000 Amerikaan
se adviseurs met alle wapens waar een
generaal maar van kan dromen. Dat is
hun kracht.
Een van hun zwaktes is dat de Vietna
mese soldaten doorgaans geen lust voelen
om voor vrijheid en vaderlapd te ster
ven: zij zijn gerecruteerd in een land
waar al 22 jaar lang oorlog is gevoerd
door Japanners, Fransen, Vietminh, Viet-
cong en Amerikanen.
Zij vechten niet voor de democratie,
want zij hebben nog nooit democratie ge
kend en niet voor een land, want Zuid-
Vietnam is geen land maar een reeks ar
bitrair omgrensde regionale affiniteiten.
Het frontEen Amerikaanse heli
kopter vliegt boven een „strategisch
dorp", plaats voor militaire en nog
veel meer politieke strijd. Die
strijd zal beslissen over de vraag, of
Zuid-Vietnam tenslotte communis
tisch of neutraal zal worden.
(Van onze correspondent)
WENEN. - Op geregelde tijden
verschijnen er in de Oostenrijkse
pers min of meer betrouwbare be
richten, waarin Wenen als een gevaar
lijk internationaal spionagecentrum
wordt geschetst. De beste gegevens
hierover kan men bij de Oostenrijkse
politie krijgen, bij de afdeling, die
speciaal belast is met de controle van
de spionnen en met de afweer van
spionage tegen Oostenrijk.
Tijdens de bezetting was Wenen een be
langrijk centrum. Het kwam herhaalde
lijk voor dat buitenlanders op geheimzin
nige wijze plotseling verdwenen of op nog
mysterieuzer manier werden vermoord.
Het is op dit punt heel wat rustiger ge
worden. Bovendien is het aantal spionnen
dat in Oostenrijk werkzaam is, opmer
kelijk geslonken.
Twee jaar geleden registreerde de poli
tie nog een goede 10.000 spionnen. Op het
ogenblik schat zij hun aantal op „hoog
stens" zesduizend.
Als spionagecentrum is Genève veel be
langrijker, omdat daar vrijwel alle inter
nationale organisaties zijn gevestigd en
men achter het mom van een diploma
tieke, politieke of commerciële opdracht
gemakkelijk óók nog spionagewerk kan
verrichten. Voor de spionnen brengt Ge
nève echter dit nadeel met zich mee dat
de Zwitserse politie iedereen over de grens
zet die op spionage wordt betrapt, ook
wanneer deze niet tegen Zwitserland is
gericht.
Oostenrijk is op dit punt veel toeschie
telijker. Hier worden alleen die spionnen
over de grens gezet, die Oostenrijkse
staatsgeheimen of strategische plannen
trachten te krijgen. Wie hier tegen een
ander land spsioneert en daarop wordt
betrapt, kan hier blijven wonen. Hij wordt
alleen beter gecontroleerd.
Bovendien blijft Oostenrijk een belang
rijke spionagecentrum, omdat men in
Oost en West maar al te goed weet dat
de Oostenrijkse politie weinig personeel
heeft om spionage te controleren en te
gen te gaan. Volgens de laatste medede
lingen beschikt de politie slechts over
tweehonderd agenten voor dit werk, waar
van er 75 in Wenen werken en 125 in de
negen provincies. Dat is natuurlijk veel
te weinig. Dat weet men ook in het bui
tenland.
Oostenrijk zelf is voor de spionnen niet
belangrijk. Het heeft vrijwel niets te ver
bergen. Ook geen militaire geheimen.
Maar dit land is belangrijk als een soort
clearing-centrale, waar de diverse spion
nen uit Oost en West niet alleen het no
dige geld krijgen, respectievelijk kunnen
wisselen, maar waar zij ook gemakkelijk
van informaties kunnen worden voorzien,
die zij'nodig hebben om hun werk voort
té "zetten:
Vooral Albanië is in de laatste tijd zeer
actief geworden. Het was de Oostenrijk
se politie al lang opgevallen dat het Al
banese gezantschap in Wenen naar ver
houding veel te veel personeel heeft.
De verklaring ligt in het feit dat dit
gezantschap veel bezoek krijgt uit het
communistische Oosten en dat deze be
zoekers door het nodige personeel moeten
worden ontvangen.
De voornaamste bezoekers komen uit
Rood-China, dat zich evenals Albanië ver
zet tegen de coëxistentie-politiek van Mos
kou. Hier in Wenen hebben dus ontmoe
tingen plaats tussen de Stalinisten uit Pe
king en Tirana. Hier ook worden van
beide kanten informaties uitgewisseld over
van de telkens weer oplaaiende conflic
ten binnen de internationale communis
tische beweging.
Maar er is een andere groep van be
zoekers, die nog belangrijker blijkt te zijn.
Er komen op het Albanese gezantschap
ook vertegenwoordigers uit communisti
sche satellietlanden, mensen die in hun
hart Stalinisten zijn gebleven en die het
niet eens ziin met Moskou en met de
communistische partij in hun eigen land.
Hier op neutrale Weense bodem kun
nen zij hun licht opsteken bij Albanië en
het communistische China. In hun eigen
land hebben zij daartoe natuurlijk geen
gelegenheid, wel echter in het neutrale
Oostenrijk, waar zij bovendien door de
politie niet worden lastig gevallen.
Deze ontevredenen krijgen veel gemak
kelijker verlof om naar Wenen te gaan,
waar Rood-China geen politieke vertegen
woordiging heeft. In Genève is dit wel
NEW DELHI (Reuter). De Indische
regering heeft paus Paulus VI uitgeno
digd India te bezoeken ter gelegenheid
van het eucharistische congres, dat aldaar
in november en december 1964 wordt ge
houden. Indien de paus deze uitnodiging
aanvaardt, zal hij het eerste hoofd der
r.k. kerk zijn, dat een bezoek aan het
oosten brengt. In Indische regeringskrin
gen werd gezegd dat een bezoek van tie
paus als „zeer welkom" zou worden be
schouwd.
Eucharistische congressen worden eens
in de vier jaar in een der grote wereldste
den gehouden.
Er zijn ongeveer zes miljoen rooms-ka-
tholieken in India. De overlevering wil
dat het christendom in India geruime tijd
eerder werd verbreid dan in het grootste
gedeelte van Europa en wel door de
apostel Thomas.
MOGADISCIO (Reuter) De premier
van Somali, dr. Abdi Rasjid Sjermarke,
heeft in een verklaring gezegd het te be
treuren dat er zoveel verkeerde uitleggin
gen zijn gegeven aan het besluit van zijn
regering, om de door de Sovjet-Unie aan
geboden militaire, hulp te aanvaarden.
„Het Westerse aanbod tot militaire hulp
verlening kwam te laat en het was onvol
doende, zowel wat de hoeveelheid als de
kwaliteit vah de aangeboden wapens be
treft. Het was bovendien onaanvaardbaar,,
omdat er een politieke voorwaarde aan ver
bonden was. De Sovjet-Unie had geen voor
waarden gesteld", aldus drs. Sjermarke.
Elf november is meegedeeld dat de Ver
enigde Staten, W.-Duitsland en Italië So
mali een gemeenschappelijk aanbod tot
militaire hulpverlening hadden gedaan,
waarbij wapens tot een bedrag van zes
tien miljoen dollar beschikbaar werden ge
steld. Somali had dit aanbod afgewezen.
Het had een aanbod van Sovjetrussische
zijde, om voor ongeveer dertig miljoen
dollar wapens beschikbaar te stellen, aan
vaard.
De premier vervolgde: „Wij hebben ons
besluit nimmer de politieke betekenis wil
len geven, die er elders aan is gehecht.
Deze reactie heeft bij ons ongerustheid
gewekt."
Dr. Sjermarke zei ook dat zijn regering
geen rechtstreeks commentaar wilde ge
ven op de aangekondigde terugtrekking
van in Somali werkende Italiaanse mili
taire deskundigen.
(Van onze correspondent)
LONDEN Statig en waardig heeft ex-
premier Macmillan gisteravond, na een
ministerschap van meer dan twintig jaar,
voor het eerst in het Lagerhuis weer als
gewoon lid gesproken, vanaf de hoekplaats
waar Sir Winston Churchill, die afwezig
was, anders zit. Het Lagerhuis luisterde
tijdens het debat over het Dcnning-rap-
port inzake de nationale veiligheid van de
Profumo-affaire, in diepe stilte en grote
eerbied naar de verdediging van de
geheel herstelde, als altijd kaarsrechte
Macmillan.
Ware Macmillan nog premier geweest,
HELPER (AP) Negen mijnwerkers
worden vermist na een zware ontploffing
die anderhalve kilometer diep in een steen
kolenmijn in de staat Utah heeft plaats
gevonden.
Een gewonde is naar de oppervlakte ge
bracht. Zijn toestand is redelijk goed. Twee
reddingsploegen zijn onderweg naar de
mijn.
dan zou dit debat beslist een feller karak
ter hebben gedragen. Nu was het een echo
van een voorbije schokkende periode.
Oppositieleider Wilson beschuldigde de
regering ervan dat zij echter Denning met
het onderzoek had belast uit vrees voor
de eigen verantwoordelijkheid. Benoeming
van een commissie uit het Lagerhuis zelf
zou de aangewezen weg geweest zijn. Den
ning zegt dat de regering is tekortge
schoten. Daarom had premier Sir Alec
Douglas-Home volgens Wilson het rapport
slechts onder voorbehoud aanvaard. Sir
Alec, die het debat met een zeer korte
rede inleidde omdat hij de eer aan Mac
millan wilde overlaten, ontkende dit ten
stelligste.
Wilsons enige werkelijke houvast in het
debat was, dat uit de Profumo-Keeler-af-
faire de ondoeltreffendheid van de veilig
heidsdiensten was gebleken. Hij beschul
digde de betrokkenen van nonchalant ama
teurisme tegenover het genadeloze profes
sionalisme van de spionnen.
De regering wil, om in de toekomst
spionagegevallen buiten de partijpolitiek
te houden, een permanente onafhankelijke
commissie van onderzoek instellen, welke,
na overleg met de leider van de opposi
tie, onmiddellijk in actie zal kunnen ko
men om de feiten vast te stellen. In prin
cipe gaat de oppositie met dit voorstel ak
koord.
het geval en daar zouden zij dan ook
gemakkelijker kunnen opvallen,'vooral om
dat de politie daar een grotere activiteit
ontplooit.
In het rustige en ongevaarlijke Wenen
valt men m nner op Doorgewinterde Sta
linisten uit Hongarije of Tsjechoslowakije
of afgezette ministers en hoge ambtena
ren uit Boedapest of Praag krijgen ge
makkelijk verlof om naar Oostenrijk te
gaan om bijvoorbeeld commerciële belan
gen te behartigen.
In feite maken dan deze onverbeterlij
ke Stalinisten van de gelegenheid gebruik
om contact op te nemen met hun geest
verwanten uit Albanië en Rood-China.
Deze contacten worden echter niet al
tijd in het Albanese gezantschap in de
Jaquinstraat gelegd, omdat dit drukke be
zoek toch te veel zou opvallen. Daarom
hebben de ontmoetingen dikwijls in Ween
se hotels of in koffiehuizen plaats. Dat is
dan ook de reden waarom het Albanese
gezantschap naar verhouding veel te vee!
personeel heeft. Want men heeft voor die
gesprekken veel tijd en ook geduld no
dig, voornamelijk bij vertegenwoordigers
uit het Verre Oosten, die lang van stof
zijn.
met hielbandje in kleu
ren rood, groen, koren,
marine
Normaal 3 jaar 11.50
NU 7.50
stijging
Tevens nog enkele
in diverse uitvoeringen.
Reeds vanaf
WASHINGTON (AP). - Het Huis van
Afgevaardigden heeft president Johnson
een dubbele slag toegebracht. Het keur
de zonder enige wijziging een zwaar
besnoeid wetsontwerp op de buiten
landse hulpverlening goed en legde aan
de verkoop van Amerikaanse tarwe aan
de Sovjet-Unie ernstige moeilijkheden in
de weg.
De goedkeuring van het wetsontwerp
voor de toewijzing van gelden voor dê
buitenlandse hulp tot het lage bedrag van
2.8 miljard dollar was te voorzien. De re
gering had er reeds op gerekend in de Se
naat of door een conferentie van beide
huizen van het Congres het bedrag te ver
hogen.
Maar het amendement om een export
import bank krediet voor de financiering
de Sovjet-Unie te verbieden, was een on
verwachte tegenslag voor de regering. Pre
sident Johnson heeft het Congres beschul
digd van een poging om hem door poten
tieel gevaarlijke besnoeiingen van de
buitenlandse hulp de voet wars te zetten
en de Amerikaanse veiligheid in gevaar
te brengen.
Toen Johnson sprak stemde het Huis
voor een beperking van de economische
en militaire hulpverlening tot een bedrag
van 2,8 miljard dollar dat was 1,7 mil
jard dollar minder dan aangevraagd was
door president John F. Kennedy.
WASHINGTON (AP) Hongarije heeft
de Verenigde Staten meegedeeld dat het
bereid is besprekingen te beginnen over
alle kwesties tussen de beide landen, met
inbegrip van de toekomst van kardinaal
Mindszenty.
Het Hongaarse aanbod kan een nieuwf
episode inluiden in de sporadische onder
handelingen van de Amerikaanse regerinf
met het regime van premier Kadar. He
werd gedaan door Peter Mod, de Hongaar
se onderminister van Buitenlandse Zaken
in een gesprek van 35 minuten met de
Amerikaanse onderminister van Buiten
landse Zaken, Averell Harriman.
