Alban Berg's Wozzeck en Prokofjev's Assepoester
Knokke wordt toch filmfestivalstad
RADIO- EN TELEVISIEPROGRAMMA'S
Twee hoogtepunten van Parijse seizoen:
„Zo is hef'-eindredacteur
talloze malen geheld
Nog één week „Oliver"
Het derde festival van de experimentele film
DINSDAG 7 JANUARI 196 4
8
Nog meer vragen over
„Zo is het toevallig etc."
De radio geeft woensdag
T elevisieprogramma
HET PARIJSE opera- en balletseizoen kan voor de komende maanden des
noods op zijn lauweren blijven rusten want nóch de Wozzeck in de Opéra, nóch
Cendrülon in het, Champs-Elysées-theater zullen voorlopig moeilijk overtroffen
kunnen worden. Er werd hoog gemikt,doch men heeft de roos getroffen.
De opvoering van
Alban Bergs Wozzeck
onder de meester
lijke, onovertrefbare
muzikale leiding
van Pierre Boulez, in
een beweeglijke,
doch soms iets te na
drukkelijke regie
van Jean-Louis Bar-
rault en met de
trefzekere, Kafkai
achtige decors en
kostuums van André
Masson, moet in de
eerste plaats wel ge
boekstaafd worden
als een verheugen
de overwinning op
het steriele conserva
tisme waarin Frank-
rijks nationale mu
ziektheater sedert zo
ongeveer een kwart
eeuw allengs was
vastgeroest. Compo
nist Georges Auric
die enkele jaren ge
leden uit de handen
van minister André
Malraux de (bank
roete) erfenis van de
opera aanvaardde,
had toen als eerste
namen op zijn pro
gramma van actie ge
schreven: Wozzeck,
Barrault en Boulez.
En hij beschouwde
de realisatie van dat
project als een test,
zowel ten aanzien
van de artistieke
krachten waarover
Frankrijk in de sector van de opera van
daag nog beschikt, als vooral met
betrekking tot de smaak, de ambities, de
intelligentie van het auditorium. Op dat
laatste punt kunnen Auric en de rest van
het publiek, dat alle hoop nog niet defini
tief had opgegeven, nu wel gerust zijn.
DE CHATELET-esthetiek die jaren lang
in de Opéra gehuldigd werd en waarbij
het klaterende kijkspel alle aandacht ten-
koste van de muziek absorbeerde, heeft
de Parijzenaars gelukkig toch niet hele
maal immuum gemaakt voor muzikale en
dramatische waarden en emoties die wat
dieper graven en daarom misschien ook
wel wat hogere eisen aan de inspanning
stellen. Tot dusver zijn alle Wozzeck-op-
voeringen voor een uitverkocht huis gege
ven en zo heeft Parijs dan eindelijk voor
een deel zijn achterstand in de muzikale
ontwikkeling ingelopen, door nu kennis te
nemen van deze ideale weergave van een
opera die zo'n veertig jaar geleden werd
gecomponeerd om een nieuwe episode in
de geschiedenis van het- muziektheater- in
te luiden. Een eerste stap, die tevens een
mijlpaal is.
DE EXCLUSIEVE BELANGSTELLING
voor het repertoire van vorige eeuwen
waarvan de opera-directies tot dusver ge
tuigden. heeft ondertussen óók tot gevolg
gehad dat Frankrijk nu niet meer over de
zangers beschikt die een modern(er) werk
konden bezetten. Alle (tien) rollen wer-
„Toen de mensen nog niet wisten, dat
ik in Utrecht woonde, was het bij mij
thuis rustig. Maar nadat enkele kranten
maandag mijn woonplaats hadden ge
noemd, heb ik reeksen telefoontjes te ver
werken gehad". Dit zei ons vanochtend de
eindredacteur van het satirieke VARA-t,v-
pregramma „Zo is het toevallig ook nog
eens een keer", Herman Wigbold. Er wa
ren scherp afkeurende telefoontjes bij en
zeer waarderende. Bij die negatieve tele
foontjes, zoals Wigbold het noemde, was
op zondag al een redacteur van het dag
blad „Trouw". Hij kreeg de heer Wigbold
of zijn vrouw niet aan de lijn, maar een
zoon, want het rooms-katholieke echtpaar
was naar de kerk. De protestantse colle
ga aan de andere kant van de lijn was
door deze kerkgang der Wigbolds niet wei
nig verbaasd.
Natuurlijk waren er ook de onvermijde
lijke anonieme reacties. De zoon kreeg
van een edele verontwaardiging ontstoken
kijker de opdracht tegen zijn vader te zeg
gen, „dat-ie een schoft was". En meer
van dat fraais; ook mevrouw Wigbold
heeft ervan geweten. „Is die rotvent niet
thuis"?
De heer Wigbold vindt het overigens
wonderlijk dat de meerderheid van de te
lefoontjes positief is. „En dan zijn het niet
eens kennissen, die mij opbellen, maar
mensen die ik helemaal niet ken. Mijnheer,
zeggen ze dan, ik vond het een fijn pro
gramma. Trekt u zich maar niets van al
dat geklets aan en gaat u rustig door".
Nu mr. Bot, de minister van Onderwijs,
Kunsten en Wetenschappen in het strijd
perk is getreden, onthoudt het VARA-
bestuur zich van verder commentaar over
de vraag of het programma wordt voort
gezet. Ongetwijfeld zullen de uitzending
van zaterdag jl. en de reacties daarop
aanleiding geven tot ernstig beraad over
de toekomstige presentatie en inhoud van
„Zo is het". Waarnemers in Hilversum
en Bussum achten het echter niet waar
schijnlijk, dat dit satirieke programma
zonder meer het veld zou ruimen.
Na de fractievoorzitters van de vier re
geringspartijen heeft nu ook ir. C. N. van
Dis, lid van de Tweede Kamer voor de
S.G.P„ schriftelijke vragen gesteld over
de recente VARA-televisieuitzending „Zo
is het toevallig ook nog eens een keer".
Hij heeft de minister van Justitie ge
vraagd of in deze uitzending niet godslas
terlijke passages voorkomen, „waarop van
toepassing is de bepaling uit het wetboek
van Strafrecht volgens welke het krenken
van de godsdienstige gevoelens door sma
lende godslastering strafbaar is?" Ir. Van
Dis vraagt de bewindsman of deze bereid
en voornemens is het Openbaar Ministerie
te instrueren ter zake van een strafver
volging.
Geraldine Chaplin als Perzische prin
ses in Prokovjev's Assepoester-ballet
den daarom door Boulez uitsluitend aan
Duitse en Belgische krachten toevertrouwd,
zodat de Wozzeck voorlopig nog niet op het
vaste repertoire kon worden gezet. Maar
de belangstelling is gewekt en men kan
op Auric vertrouwen dat hij die overwin
ning zal consolideren. In de Parijse Opéra
is een bladzijde omgeslagen, en de hele
twintigste eeuw is hier vóór de muziek nu
a priori en in beginsel niet per se meer
taboe.
IN HET THEATRE DES CHAMPS Ely
sees is, als besluit van een internationaal
balletfestival, óók een pagina omgeslagen,
maar eerder in de tegenovergestelde rich
ting. De voormalige balletten van wijlèn
de markies De Cuevas, hebben daar onder
leiding van diens pleegzoon, de Chileen
se schilder-decorateur harrain de Parijse
première gegeven van Cendrülon (Asse
poester), een groot avondvullend ballet dat
door Prokofjev in de jaren '40 voor Mos
kou werd gecomponeerd in de lijn en de
geest van de vorige-eeuwse romantiek en
van Tsjaikofsky's Schone Slaapster in het
bijzonder.
NIEUWS ZAL de balletomaan hier dus
beslist niet vernemen en die bedoeling
heeft bij Larrain dan ook kennelijk niet
voorgezeten. Er is niet één pas of be
weging die men al niet ontelbare keren had
gezien, maar gezegd mag worden dat Lar
rain zijn Assepoester met alle brille en
ingrediënten van veelgekleurde tutu's, prui
ken, veren, wolken, golven, duiven, pa
leizen en wouden heeft opgedoft, zonder
op een paar franken te willen zo niet
te hoeven kijken. Het schouwspel moet
de lieve duit van honderdvijftig miljoen
(oude) franken hebben gekost, en die uit
gaven zie je er ook rijkelijk van af.
Op de koud-geïnspireerde-precisie van
de Bolsjoi of zelfs Sadler's Wells ballet
ten moet men bij deze troep nog altijd
niet komen, maar met Tessa Beaumont als
fee, de nieuwe verschijning Galina Sam-
sova in de titelrol en de robuuste Hon
gaarse danser Victor Rona als de prins,
wordt door de voornaamste solisten zeker
geen geringe dosis virtuositeit weggedanst.
Niettemin werd de (zwaar georkestreer
de) publiciteit voor dit miljoenenspektakel
vooral geconcentreerd op een negentien
jarig danseresje dat ook nog even met
een klein rolletje naar voren mag komen
en dat de glorieuze naam draagt van
Geraldine Chaplin. Ze is gracieus en ze
is lief, Geraldine, maar voor de rest mag
men mag haar toch wel aan haar eigen
woorden houden toen ze verklaarde, dat
Jean Louis Barrault en Pierrre Boulez.
ze van het (zware) dansmetier nog alles
had te leren.
Doch wie zo'n overdadig aangeklede
show in rokokostijl bemint, kan bij Asse
poester terecht. Al blijf ik 't er persoon
lijk dan ook op houden, dat Prokofjev aan
deze partituur die van de Stalinistische
richtlijnen van conventionele begrijpelijk
heid met geen noot is afgeweken de
eeuwigheid die hij met zijn andere wer
ken verwierf, zeker niet verdiend zou
hebben.
Frank O ritten
De reeks voorstellingen van de musical
„Oliver!" is opnieuw met een week uitge
breid. Onder auspiciën van het Amster
damse dagblad Het Parool zal „Oliver!
tot en met volgende week woensdag in het
City-theater te Amsterdam blijven.
Het dagblad ontfermde zich over „Oli
ver!" toen vorige week werd aangekon
digd dat de voorstellingen wegens gebrek
aan belangstelling zouden worden ge
staakt. Toen bekend werd dat de musical
nog een week zou blijven, kwam er een
nieuwe toeloop van publiek. Dit heeft ge
leid tot het besluit nogmaals een week
door te gaan.
ER IS EEN TIJD GEWEEST dat Knokke ervan droomde een filmfestivalstad
te worden. Dat was in 1949. En alles scheen er toen op te wijzen dat het zo zou
zijn ook. Aan de oever van het Zegemeer werd in een recordperiode een roman
tisch droomhotel opgericht, waarover de meest fantastische verhalen de ronde
deden en dat heette speciaal te zijn opgericht om de wereldvedetten van de film
te gerieven. Het filmfestival van Knokke is een datum geworden in de geschiede
nis van de film. Maar Knokke filmfestivalde slechts één zomer!In het begin
van 1963 kwam onverwacht het nieuws dat tussen Kerstmis en Nieuwjaar te
Knokke de „Derde Internationale Competitie van de Experimentele Film" Zou
plaats hebben (eerste te Knokke in 1949; tweede te Brussel op de Expo 1958).
Er werd tevens medegedeeld dat dit festival ééns per vijf jaar zou moeten worden
gehouden.
MAAR NU WETEN WIJ dat de droom
van Knokke-Filmfestivalstad aan het her
leven is. Het succes van het thans beëin
digde festival, de massa inzendingen en de
goede resultaten brachten sommigen der
inrichters er toe op nieuwjaarsochtend te
verklaren dat er een Biennale van de Ex
perimentele film zou moeten komen, die
zou moeten worden afgewisseld door een
Biennale van de sociale film;. Knokke zou
aldus ieder jaar tussen Kerstmis en nieuw
jaar filmfestivalstad zijn. Dat dit niet zo
maar een idee is, moge blijken uit het
feit dat minister Vermeylen, voorzitter
van het organiserende „Koninklijk Film
archief van België" op deze plannen dui
delijk heeft gezinspeeld gedurende de slot-
plechtigheid van het festival.
HET FESTIVAL van de experimentele
film is anders dan anders. Geen sterren-
geflonker, wél (vooral jonge) slecht of in
lang niet geschoren filmers en would-be
filmers, vergezeld van slecht of in 't ge
heel niet gekamde extravagante dametjes.
Aan dichters en zotten is alle toegestaan,
filosofeerde een Casinoportier. „De dich
ters zijn wij nu al een beetje gewoon, wij
hebben ons nu aan eh die andere
moeten leren aanpassen.En hij zucht
te diep maar veelbetekend.
Artikel 3 van het reglement zegt: „Men
verstaat onder experimentele film, elk
werk dat bedacht voor de bioscoop of
de televisie getuigt van een poging tot
hernieuwing of verruiming van de kine-
matografische expressie." Dit is het sleu
telartikel van het reglement, zoudt u den
ken. Niets daarvan! Immers aan het pro
gramma werden een aantal blauwe blaad
jes toegevoegd, waarop de juryleden van
de tweede competitie hun opvattingen over
experimentele film uiteenzetten. Zij stem
men er bijna allemaal mee in dat „experi
menteel" thans wel het minst slechte
woord is, al is het onderscheid van taal
gevoel tussen de Frans- en Engelsspre
kenden opvallend. Anderzijds blijkt geen
enkel jurylid van oordeel dat de getoonde
werken „bedacht" moeten zijn voor de
bioscoop erf de televisie.
WELNU ALS U HET mij vraagt: dit is
een vergissing. Men kan zich trouwens
de vraag stellen, waarom men een regle
ment maakt als men de juryleden (indivi
dueel dan nog) een afwijkende opvatting
laat uiteenzetten. Wij zullen zeker niet be
weren dat men de bazen der distributie-
huizen in de jury moeten laten zetelen (dat
ware een ander uiterste), maar „kunst om
de kunst" (om het niet anders te zeggen)
mag zeker nooit de bedoeling van een
festival worden. Een van de juryleden
zegt zeer juist: Een geslaagde experimen
tele film is reeds niet meer experimenteel
maar een „produkt" dat bruikbaar is voor
exploitatie. Welnu het kan niet anders of
het zijn juist deze geslaagde experimen
ten, bruikbaar voor exploitatie (dus ge
schikt voor bioscoop of T.V.). die bekroond
moeten worden. De andere, de interessan
te pogingen (die gedeeltelijk geslaagd zijn
of zelfs mislukt* mogen en moeten getoond
worden in het kader van de wedstrijd: zij
hebben een onbetwistbare waarde voor de
vakmensen en liefhebbers, die ook wel eens
willen leren hoe het niet moet
DIT GEZEGD ZIJNDE komt de herrie
die in de eerste plaats door voorzitter Piet
Vermevlen gemaakt werd rondom de film
FLAMING CREATURES van Jack Smith
die door de „selectiejury" de speciale
„prijs van de verdoemde film" werd toe
gekend. bijzonder ongewoon voor. De z.g.
„humanistische" opvattingen van de voor
zitter zullen wel een belangrijker rol heb
ben gespeeld, dan hetgeen die prent aan
de filmkunst zou hebben kunnen bijbren
gen.
Deze bemerkingen die in het perspec
tief van de uitbreiding van dit festival hun
belang hebben, nemen niet weg dat de
jury ongetwijfeld ernstig haar taak heeft
pogen te vervullen. Nadat deze gedurende
de voorbije week zowat 34 uren films (en
welke!) heeft gezien, werd gedurende de
laatste twee dagen nog twintig uren lang
beraadslaagd, terwijl nog verschillende
films opnieuw werden geprojecteerd. Het
feit dat sommige films (en niet het minst
de eerste prijs) meer „ahoe"-geroep, dan
applaus kregen bij het voorlezen van het
juryrapport ligt waarschijnlijk bij het
hierboven genoemde verschil van opvat
ting betreffende de experimentele film
DE COMPETITIEJURY, bestaande uit:
James Broughton, Jean Cayrol, William
Klein, Jan Lenica, Lorenza Mazzetti, Nor
man McLaren, Joergen Roos en Herbert
Vesely, kende de zes hoofdprijzen toe:
Grote Prijs Gevaert (5.000 USA): Die
Parallelstrasse/Ferdinand Khittl, Duits
land 1961.
Prijs Bell Telefoon (2.000 USA):
Breathdeath/Stan VanDerBeek, USA
'62/'63.
Prijs Baron Lambert (2.000 USA):
Twice a Man/Gregory Markopoulos,
USA '63.
Prijs Graaf de Launoit (2.000 USA):
Le Nez/Alexandre Alexeieff, Clair Par
ker, Frankrijk 1963.
Prijs Solvay (2000 USA): Renaissance/
Walerian Borowczyk, Frankr. '63.
Prijs RTB (Franstalige Belg. Radio en
TV) (2000 USA): A tout Prendre/
Claude Jutra, Canada 1963.
Prijs Belgische Radio en Televisie
(2000 USA): Madeleine-Madeleine/
Vlado Kristl, Duitsland 1963.
De „selectie-jury" heeft aan Flaming
Creatures van Jack Smith, USA 1963, de
speciale prijs van de verdoemde film toe
gekend, evenals een prijs aan het geheel
van de Japanse selectie.
De „Age d'or-prijs": Claes Oldenburg
voor de gezamenlijke „happenings": Necro-
polish/Raymond Sareff, 1963/Pat's Birth
day/Robert Claes Oldenbung, 1962/63/Scar-
face and Aphrodite/Vernon Zimmerman,
1963/Voyages II - World's Fair II - „Hap-
penings'VRaymond Saroff, 1962.
Internationale prijs van de Pers: A tout
Prendre/CIaude Jutra, Canada 1963.
Prijs van de „Internationale Federatie
der Film-clubs": Renaissance/Walerian
Borowczyk, Frankrijk 1963.
Prijs van de Techn. Commissie van de
Belgische Film: Thanatopsis/Ed Emsh-
willer, USA 1962.
In'het'kadër van het 3e Internationa
le festival van de experimentele film
is door de „Groupe de recherche
d'art visuel de Paris" een tentoon
stelling georganiseerd, waarvan de
foto een der inzendingen toont.
Uit het hart van Amsterdam is de op
nieuwjaarsdag op 86-jarige leeftijd over
leden actrice Rika Hopper ten grave ge
dragen. Tevoren hadden zeer velen, onder
wie talrijke toneelkunstenaars, afscheid
van de overledene genomen in de tot cha-
pelle ardente ingerichte hal van de Stads
schouwburg. Als slippendragers naast de
rouwauto fungeerden (op de foto links) Pe
ter Sjarov, Elly van Stekelenburg, Guus
Hermus en (op de foto rechts) Albert van
Dalsum, Ko van Dijk, Wim van den Brink;
en voorts Caro van Eyck, M. van Spiegel,
Rob Geraerds en G. Winter. Zij werden
geflankeerd door leerlingen van de To
neelschool.
Overeenkomstig de laatste wens van Ri
ka Hopper hield de rouwstoet op een vijf
tal plaatsen stil: voor de studentensocië
teit aan de Sarphatistraat, het Studenten-
theater Kriterion, het gebouw van de bur-
gelijke stand, de Joodse invalide en het
voormalige Rika Hoppertheater, de tegen
woordige bioscoop Desmet. Op al deze
punten werden bloemen aan de baar ge
hecht.
In de aula op de nieuwe Ooster Begraaf
plaats werd het woord gevoerd door Ferd.
Sterneberg, voorzitter van de Nederlandse
Vereniging van Toneelkunstenaars. Hij zei
onder meer: „Op nieuwjaarsochtend is
Rika Hopper voorgoed de legende inge
gaan, die zich al tijdens haar leven had
gevormd. Zij heeft altijd het symbool wil
len zijn van de feestelijkheid, glans en al
lure van het toneel." Rob Geraerds sprak
vervolgens namens de vele vrienden van
de actrice: „Zij heeft eerbied aangekweekt
voor de toneelspelersstand en heeft altijd
naar eerlijkheid en rechtschapenheid ge
streefd. Daarmee heeft zij haar grootheid
als mens bewezen, die als lichtend voor
beeld kan gelden voor de jeugd, naar wel
ke zij zo graag luisterde." De heer W.
Deen sprak namens de verzorgster van
Rika Hopper, Dina, „die gedurende 51
jaar lief en leed met haar heeft gedeeld."
HILVERSUM I. 402 m. 7.00-24.00 NCRV.
NCRV: 7,00 Nieuws en SOS-berichten. 7.10 Dag
opening. 7.20 Klassieke grammofoonmuziek. 7.45
Radiokrant. 8.00 Nieuws. 8.15 Berlijns promena
de-orkest: amusementsmuziek (gr.) 8.40 Interna
tionale volksliederen en -dansen (gr.) 9.00 Voor
de zieken. 9.35 Waterstanden. 9.40 Voor de huis
vrouw. 10.10 Klassieke grammofoonmuziek. 10.30
Morgendienst. 11.00 Klassieke grammofoonmu
ziek. 11.15 De jeugd op eigen wieken, hoorspel
(23) 11.40 Lichte grammofoonmuziek. 12.30 Me
dedelingen t.b.v. land- en tuinbouw. 12.33 Koor
zang. 12.53 Grammofoonmuziek, eventueel ac
tualiteiten. 13.00 Nieuws. 13.15 Lichte orkestmu
ziek en zangsoliste. 13.35 Moderne Franse pia
nomuziek (gr.) 14.20 Klassieke en moderne ka
mermuziek. 15.00 Jong Nederland musiceert: Ge
wijde muziek. 15.5G Bijbelvertelling voor de
jeugd. 16.00 Voor de jeugd. 17.15 Orgelspel met
ritmische begeleiding. 17.45 Gitaarmuziek. 17.55
Het Spektrum. lezingen. 18.10 Oude muziek
(opn.) 18.30 Radio-Volks-Universiteit: Internatio
nale samenwerking in de oceanografie- de inter
nationale oceaan-expeditie, dooi drs. A. A. Man
ten. 19.00 Nieuws en weerpraatje. 19.10 Op de
man af. praatje. 19.15 Muziek van Het Leger
des Heils. 19.30 Radiokrant. 19.50 Oude Russi
sche liederen (gr.) 20.00 Residentie-orkest en so
liste: Nederlandse muziek rond 1813. In de pau
ze: plm 20.40 Oecumenische perspektieven, be
schouwing. 21.45 Vijf eeuwen Staten Generaal:
politieke gesprekken 22.00 Musette ensemble en
zangsolisten. 22.30 Nieuws. 22.40 Avondoverden
king. 22.55 Grammofoonmuziek. 23.00 Buitenmen
sen van de maatschappij (1) lezing over het
geestelijk afwijkende kind. 23.15 Metropole-or-
kest: Romantische muziek. 23.55-24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00 VARA. 8.40 VPRO.
10.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgymnastiek.
7.20 SociaJistisch strijdlied. 7.23 Lichte grammo
foonmuziek. (Om 7.30 Van de voorpagina) 8.00
Nieuws en socialistisch strijdlied. 8.18 Lichte
grammofoonmuziek. 8.55 Kookpraatje. 9.00 Och
tendgymnastiek voor de vrouw. 9.10 Klassieke
grammofoonmuziek. VPRO: 9.40 Schoolradio.
VARA: 10.00 Disco-Varia: amusementsmuziek.
1100 Voor de vrouw. 11.40 R.V.U.Verandering
van de positie van de vrouw in de laatste 50
jaar, door mevrouw M. Rood-de Boer. 12.10
Licht ensemble. 12.30 Mededelingen t.b.v. land
en tuinbouw. 12.33 Voor het platteland. 12.38 Or
gelspel: lichte muziek. 13.00 Nieuws. 13.15 Delfts
Madrigaalkoor met pianobegeleiding. 13.35 Licht
instrumentaal kwintet. 14.00 Omroeporkest: klas
sieke en moderne muziek. 14.50 Het Born-voor-
jaar, toespraak. 15.00 Voor de jeugd. 16.50 Voor
de zieken. 17.20 Ritmisch strijkorkest. 17.50 Re
geringsuitzending: Geven en nemen. Tips voor
en van weggebruikers. 18.00 Nieuws. 18.15 Ge
sproken brief uil Vlaanderen. 18.20 Uitzending
van de Volkspartij voor Vrijheid en Democra
tie: Luistert naar De Stem van de V.V.D. 18.30
Cowboy-combo en zangsolisten. 19.00 Voor de
kleuters. 19.10 Kinderkoor. 19.30 Theaterorkest
en zangsolisten. 20.00 Nieuws. 20.05 Tango-rumba
orkest en zangsolisten. 20.35 De dood van Fede-
rico, hoorspel. 21.45 Radiophilharmonisch or
kest: klassieke en moderne muziek. 22.30 Nws.
22.40 Balans: hoofd- en bijzaken uit de aktuali-
teit. 22.55 Contrasten: muziek voor kenners en
liefhebbers (gr.) 23.55-24.00 Nieuws.
BRUSSEL 324 m.
12.00 Nieuws. 12.03 Interludium. 12.15 Lichte
VOOR DINSDAG
NCRV: IS.30 Voor de kinderen. NTS: 19.35
Internationaal agrarisch nieuws. NCRV: 19.59
Het Manneke. NTS: 20.00 Journaal. NCRV: 20.20
Memo. 20.30 Hoe bestaat het. populair-weten-
schappelijk programma. 21.00 Onvoltooide revo
lutie, documentaire over Mexico. 21.40 Ridder
van Maison Rouge. TV-feuilleton (dl.7.). 22.05
Zang en piano. 22 30 Dagsluiting. NTS: 22.40-
22.45 Journaai.
WOENSDAG 8 JAN—
NTS: 17.00 De Verrekijker: internationaal
jeugdjournaal. AVRO: 17.10-17.45 Voor de .ïeugd.
19.30 Dick van Dyke Show. (dl. 7) NTS: 20.00
Journaal en weeroverzicht. AVRO: 20.20 In
AVRO's Televizier. NTS: 20.35 Dr. Albert Ples-
man Portret van een mens, film. AVRO:
21.05 Scala: maandelijks muziek-magazine. 22.00
Litteraire ontmoetingen. NTS: 22.35-22.40 Jour
naal.
muziek. 12.50 Beursberichten. 13.00 Nieuws en
weerbericht. 13.20 Kamermuziek. 14.00 Nieuws.
14.OS Schoolradio. 15.45 Koorzang. 16.00 Nieuws
16.03 Beursberichten. 16.09 Engelse les 16.24
Lichte muziek. 17.00 Nieuws en weerberichten
17.15 Clavecimbelrecital: Belgische muziek. 17.45
Russische liederen. 18.00 Nieuws. 18.03 Voor de
soldaten. 18.30 Uitzending van lekenmoraal en
-filosofie. 18.50 Luitrecital. 19.00 Nieuws, weer
berichten en radiokroniek. 19.40 Jeugd en mu
ziek. 20.00 Kunstkroniek. 20.15 Gevarieerde mu
ziek. 20.45 Operettemuziek. 21.00 Jazzmuziek.
21.30 Pedagogisch praatje. 21.40 Latijns-Ameri
kaanse muziek. 22.00 Nieuws, 22.15 Volksmu
ziek. 72.35 De zeven kunsten. 22.50 Lichte mu
ziek. 23 00 Nieuws. 23.05 Chansons. 23.55 Nws.
24.00-0.45 Voor de zeelieden.
