Amerikaans rapport over
roken en gezondheid met
spanning tegemoetzien
Linus Pauling lanceert
een vredesprogramma
Oase
C~L
J
r
Alphenaar
Corsicaanse genezer laat zijn
serum in Parijs onderzoeken
VERKOUDHEID?
Wereldnieuws
Van dag tot dag
Johnsons program
Amerikanen sluiten
basis in Spanje
Frankrijk zou Peking
willen erkennen
Paus naar Amerika
om de UNO toe
te spreken?
VN-controle op kernwapenvoorraden
en instellen van ontwapende zones
Oud-kanselier Raab
van Oostenrijk in
Wenen overleden
c~Praatótoel
J
Electronische orgels
(Dp de
DONDERDAG 9 JANUARI 1964
3
A
België en Indonesië gaan
ambassadeurs uitwisselen
T iendtiizenden
Britse zakenman nodigt hem naar Groot-Brittannië
Oscar
hoest? keelpijn?
GROENE KRUIS
HOESTBONBONS
De eerste presidentiële jaarrede van
Lyndon Johnson is in en buiten de Ver
enigde Staten met grote belangstelling
tegemoet gezien. Want daaruit zou blijken
of president Johnsons verzekeringen van
de afgelopen anderhalve maand, dat hij
trouw zou blijven aan de beleidslijn van
John Kennedy, méér waren dan louter
een postume huldiging van de vermoor
de president, uitgesproken in de sfeer van
rouw om de misdaad van Dallas. Uit
Johnsons rede van gisteren is komen vast
te staan dat die verzekeringen inderdaad
méér waren, want het regeringsprogram
van de nieuwe president voor 1964 is in
vrijwel alle opzichten een logische voort
zetting van Kennedy's beleid en voor een
groot deel zelfs een ten-uitvoer-legging
van door Kennedy gemaakte plannen.
Daarmee heeft president Johnson be
wezen, over een flinke dosis politieke
moed te beschikken, want sommige van
die plannen hebben al aanzienlijke tegen
stand in het Congres, en zelfs in Johnsons
eigen Democratische Partij, uitgelokt. Die
tegenstand heeft Johnson er niet van weer
houden, met kracht aan te dringen op
aanneming van het wetsontwerp dat de
burgerrechten van de negers garandeert
(hoewel de meeste van Johnsons naaste
politieke vrienden daartegen gekant zijn)
en te pleiten voor het, ook nog door Ken
nedy opgestelde, plan voor belastingverla
ging dat in het Congres al evenzeer als
controversieel wordt beschouwd. Welis
waar is men in Amerika, zo goed als
overal elders, meer op lage dan op hoge
belastingen gesteld, maar de controverse
ligt voor Washington in de vraag hoe de
regering een lagere belastingopbrengst in
haar begroting denkt te compenseren
Bovendien is 1964 een jaar van presidents
verkiezingen en in zo'n jaar gunnen de
Republikeinen een Democratische regering
minder dan ooit een politiek succes dat
straks haar populariteit bij de massa van
partijloze kiezers ten goede zou komen
Ook de sociale maatregelen, die John
son nu heeft voorgesteld, zullen heel wat
politieke weerstanden opwekken, want
voorzieningen zoals ziekenhuisverzekering
voor bejaarden rieken volgens de grote
conservatieve groeperingen in de V.S. nu
eenmaal sterk naar „socialisme", en dat
is nog altijd een heel vies woord voor vele
Amerikanen. Zoals diezelfde groeperingen
ook elke uiting van verzoeningsgezindheid
jegens de Sovjet-Unie verontwaardigd af
wijzen als „capitulatie voor de vijand".
Gelukkig zijn er natuurlijk ook miljoe
nen Amerikanen die over deze dingen an
ders denken en op wier s,teun Johnson na
deze jaarrede dus ongetwijfeld zal kun
nen rekenen; maar het is zeer de vraag
of zij in politieke kringen, en met name
in beide huizen van het Congres, een
meerderheid vormen. De nieuwe president
heeft danook bij het opstellen van zijn
eerste jaarprogram dat tevens een con
crete uiting is van zijn politieke denk
wijze geenszins de weg van de minste
weerstand gekozen. Daarvoor komt hem
alle lof toe.
Weerstand in politieke kring staat in
Amerika echter bepaald niet gelijk met
weerstand bij de bevolking in het alge
meen. En het is zeer waarschijnlijk dat
Johnsons eerste jaarrede zijn populariteit
bij het publiek en dus bij de kiezers
aanmerkelijk zal vergroten, ondanks de
kritiek die straks, als het beleefde applaus
is weggestorven, ongetwijfeld uit allerlei
politieke hoeken zal loskomen.
KRUISWEG 47-49 HAARLEM
EMINENT 40 vanaf f 1995.-
WASHINGTON (Reuter-AFP) De
Amerikaanse luchtmacht heeft bekendge
maakt, dat zij haar basis voor straalbom-
mênwerpers van het type B-47 te Sara-
gossa in Spanje voor 1 juli van dit jaar
zal sluiten. De bommenwerpers zullen
worden overgebracht naar de bases Moron
en Torrejon, beide eveneens in Spanje.
BRUSSEL België en Indonesië hebben
sloten hun wederzijdse diplomatieke ver-
isnwoordigingen tot de rang van ambas-
de te verheffen. Als reden voor dit be-
uit worden door het Belgische ministerie
an Buitenlandse Zaken „de vriend
schappelijke betrekkingen tussen beide
landen" opgegeven.
(Van onze correspondent)
WASHINGTON Zaterdag wordt het
langverbeide rapport over de gevaren van
het roken voor de gezondheid gepubli
ceerd. Het is samengesteld door een com
missie van deskundigen, benoemd door de
openbare gezondheidsdienst van het Ame
rikaanse departement voor Gezondheid,
Onderwijs en Sociale Zaken. Men ver
wacht geen aanbevelingen voor eventuele
regeringsmaatregelen.
De elf man van de commissie hadden
alleen tot taak de veelbesproken en vaak
tegenstrijdige wetenschappelijke gegevens
over het roken van sigaretten en de uit
werking daarvan op de gezondheid te on
derzoeken. Men verwacht het installeren
van een nieuwe commissie voor de uit
werking van aanbevelingen voor rege
ringsvoorschriften of voor wetgevende
maatregelen op basis van de bevindingen
van de eerste commissie.
Het rapport wordt in Washington met
grote belangstelling tegemoet gezien.
Want niet alleen staat de gezondheid op
het spel maar ook de belangen van een
omvangrijke industrie met een omzet van
miljarden dollars. Het vorige jaar gaven
de Amerikanen rond 8 miljard dollar uit
aan tabaksprodukten. Het roken vormt
eveneens een grote bron voor de belastin
gen. In 1963 werd er 3.300.000.000 dollar
(drie miljard driehonderdmiljoen) aan ta
baksbelasting geïnd.
Tabak, een produkt dat wordt verbouwd
in 21 van de vijftig deelstaten vormt naar
schatting een bron van inkomsten voor
750.000 Amerikaanse gezinnen.
Ondanks alle debatten is de tabaksver
koop onafgebroken gestegen. Het vorige
jaar werden er rond 509 miljard sigaret
ten verkocht oftewel rond 4.000 stuks aan
elke Amerikaan boven de vijftien jaar.
Dit is een recordcijfer, zowel wat de tota
le verkoop als wat het verbruik per
hoofd betreft. De sigarenverkoop is minder
snel gestegen en het verbruik van pijp
tabak is achteruit gegaan. Het vrijgeven
van het rapport zal op een ongewone ma
nier gebeuren. De journalisten zullen in
een auditorium van het departement voor
Buitenlandse Zaken te Washington worden
opgesloten, waar ze het rapport kunnen
lezen, zonder toegang tot de telefoon.
PARIJS (Reuter) De voormalige
Franse premier Foure heeft in een
vraaggesprek gezegd, de kwestie van er
kenning van de volksrepubliek China door
Frankrijk grondig besproken te hebben
met de Chinese leiders.
Faure, die gesproken heeft met Mao
Tse Toeng en andere Chinese leiders tij
dens eeif me'zoek' dtft hij' vórig .faar aan
China bracht, zegt, dat dit bezoek een
particulier karakter had hoewel het de
goedkeuring had van de Franse regering.
Voor en na zijn bezoek aan China heeft
Faure met president De Gaulle gesproken.
De Chinezen zouden Faure hebben te
kennen gegeven, dat zij bereid zijn met
Frankrijk diplomatieke betrekkingen aan
te gaan op ambassadeursniveau zonder er
op te staan, dat Frankrijk zijn dilpomatie-
ke betrekkingen met Formosa verbreekt.
Daarna, om twaalf uur, houdt het hoofd
van de Gezondheidsdienst, dokter Luther
L. Terry, een persconferentie, voor radio
en televisie, waarbij de tabaksindustrie
van repliek mag dienen.
De Nobelprijswinnaar Linus Pauling
heeft zich geschaard achter de bestrijding
van het roken. Hij acht het roken
„veel erger dan de gevaren van de neer
slag van kernproeven". Hij meent dat het
regelmatig sigaretten roken de levenskan
sen met ten minste vier jaar bekort tegen
een neerslag van kernproeven slechts met
een week. Het roken verslapt volgens hem
een 50-jarige man tot de lichamelijke con
ditie van een man van 58.
VATICAANSTAD (ANP) Naar in Va
ticaanse kringen verluidt, zou pas Pauius
voornemens zijn op uitnodiging van presi
dent Johnson naar de Verenigde Staten te
gaan. Bij die gelegenheid zou hij voor de
UNO een vredesboodschap willen uitspre
ken.
Naar verder verluidt is het vrijwel zeker
dat paus Pauius aan het eind van dit jaar
naar Bombay gaat ter bijwoning van het
eucharistisch wereldcongres dat daar van
28 november tot 6 december wordt gehou
den, maar officiële bevestiging hiervan is
in het Vaticaan niet te krijgen.
Griekenland. Het op drie november geko
zen Griekse parlement is woensdag ont
bonden. Zestien februari zal een nieuwe
volksvertegenwoordiging van driehon
derd leden worden gekozen.
NEW VORK (AP) Dr. Linus C. Pau
ling. winnaar van de Nobelprijs voor de
vrede 1962. heeft als zijn mening te ken
nen gegeven, dat de wereld het einde van
de oorlog heeft gezien en een programma
van zeven punten geformuleerd om zijn
verwachting te staven. Hij voerde het
woord voor een gehoor van 2200 personen
die waren bijeengekomen om hem te eren
bij zijn terugkeer uit Zweden, waar hij
de Nobel-prijs op 10 december in ont
vangst heeft genomen.
Pauling gaf zeven maatregelen aan, die,
naar hij zei, „onmiddellijk" genomen
moeten worden, namelijk 1. Een verdrag
tussen Moskou en Washington dat voorziet
in „nationale - internationale controle" op
hun voorraden kernwapens. Hij stelde
voor de Amerikaanse voorraden te plaat
sen onder een gemengd gezagsorgaan van
de Verenigde Staten en de UNO, die beide
hun goedkeuring zouden moeten geven
voor kernwapens zouden mogen worden
gebruikt. Hetzelfde zou van toepassing
zijn op de voorraden van de Sovjet-Unie.
2. Het detacheren van UNO-waarnemers
op kerncontrolestations in de Verenigde
Staten cn de Sovjet-Unie. 3. Het besteden
van honderd miljoen dollar aan methoden
om de vrede te verwerven. Dit is, naar
hij zei, het bedrag, dat de westerse we
reld thans uitgeeft aan het ontwikkelen
van biologische en chemische wapens. 4.
Het aanvaarden van communistisch China
in de kring van de wereldmogendheden
„Ik zie geen reden, waarom de wereld zou
lijden onder de inspanningen van China
om een voorraad kernwapens te bekosti
gen ten einde als wereldmacht te worden
aanvaard," zo "gei hij. 5"Ónmiddëllïjke
stopzetting van de verdere vorming van
kernvoorradén, in het bijzonder het ter be
schikking zijn van Amerikaanse kernwa
pens door de NAVO. 6. Kern vrije zones over
de gehele wereld en eveneens „ontwape-
ningsgebieden".
Zulk een ontwapend gebied zou
ideaal zijn als een oplossing van het pro
bleem Oost-Duitsland - West-Duitsland zei
hij. 7. Wijziging van het internationale
recht om mogelijk te maken dat onder
UNO-auspiciën volksstemmingen worden
gehouden om een einde te maken aan
„kleine oorlogen" en te bemiddelen in na
tionale en internationale geschillen.
WASHINGTON (Reuter) Amerikaan
se functionarissen hebben gezegd dat de
voorraad kernwapens van de Verenigde
Staten de afgelopen drie jaar met onge
veer 50 percent is toegenomen. Volgens
hen zijn er nu tienduizenden kernwapens
in voorraad, waardoor het mogelijk is ge
worden tot vermindering van splijtbaar
materiaal over te gaan, zoals president
Johnson in zijn „State of the union" heeft
aangekondigd. De functionarissen zeiden
met nadruk dat deze vermindering kan
worden aangebracht zonder de kracht van
de Amerikaanse militaire strijdkrachten
aan te tasten.
WENEN (ANP-AEP) De voormali
ge kanselier van Oostenrijk Julius Raab
is woensdagavond op 72-jarige leeftijd
overleden in het Weense ziekenhuis FIo-
ridsdorf. Raab, die twee jaar geleden als
kanselier aftrad, voerde zijn land na tien
jaren bezetting weer naar onafhankelijk
heid. Hij werd daarom ook wei de auteur
van het „Oostenrijkse wonder" genoemd.
Raab werd op 29 november 1891 te Sankt
Anton in Neder-Oostenrijk geboren. Hij
begon zijn politieke loopbaan als lid van
de rooms-katholieke partij. In 1927 werd
hij afgevaardigde naar het parlement en
na de bevrijding van de nazi's minister
van Wederopbouw. In 1953 werd Raab tot
voorzitter van de rooms-katholieke Volks
partij gekozen. Kort daarna werd hij
kanselier. Raab streefde uit alle macht
naar opheffing van de bezetting om Oos
tenrijk een plaats te geven tussen de
twee blokken. Op 15 mei 1955 tekende hij
in Wenen het verdrag, dat een einde maak
te aan de bezetting.
Met het oog op zijn zwakke gezondheid
legde Raab in oktober 1963 zijn functie
van voorzitter van de rooms-katholieke Fe
deratie van Handel en Industrie neer. Hij
bleef echter aan als voorzitter van de fe
derale Kamer van Koophandel en Nijver
heid. Ook bleef hij lid van het parlement.
PARIJS (Reuter AFP) Het Franse
ministerie van Volksgezondheid heeft Gas
ton Naessens, die zegt een serum tegen
leukemie te hebben uitgevonden, verzocht
het middel uit Corsica voor een gratis
deskundig onderzoek op te sturen naar het
kankerinstiluut Gustave Roussy in Ville-
jiiif bij Parijs. De genezer, die eerder we
gens onwettige uitoefening van de genees
kunst was veroordeeld, heeft met de offi
ciële proeven ingestemd. Het ministerie
heeft het publiek opnieuw gewaarschuwd
dat de doeltreffendheid van het serum nog
niet is bewezen.
Intussen heeft een Britse zakenman
Naessens uitgenodigd naar Groot-Brittan-
nië te komen om daar zijn werk voort te
zetten. De Brit biedt hem 3.000 pond ster
ling (ongeveer 30.000 gulden) per jaar aan.
Naessens zou gunstig hebben gereageerd.
Een Britse jongen, die in december met
zijn moeder naar Ajaccio kwam voor be
handeling met het serum, krijgt thans in
jecties. De kuur zal veertig dagen duren.
Tot de aanhangers- van de genezer -be
hoort de" familie van "de veertienjarige Ber
nard Ferran uit Cervione. Het serum "zou
zijn leven hebben gered, maar volgens art
sen staat het niet vast dat het even
tueel lijdelijke herstel aan het middel
te danken is.
Naessens is op het ogenblik in conflict
met de geneesheer-directeur van het zie
kenhuis van Bastia die weigert een vier
jarige jongen, een van de patiënten van
Naessens, met het serum te laten behan
delen.
Er zat een heel spichtig,
kaarsrecht jongetje mee aan
tafel, dat zeer afgepast at en
bij iedere hap een nadenkend
gezicht zette achter zijn enor
me brilleglazen. Hij was
overigens in zeker opzicht
kenmerkend voor het hele
gezin, waarin ik toevallig een
onderdak-met-voeding had
ontvangen na een ijselijke
tocht over spiegelgladde we
gen. Het was de zondag na
de zaterdag die was. Met
andere woorden: de zondag
die volgde op de inmiddels
tot een soort Bartolomeüs-
nacht uitgegroeide VARA-
uitzending, u-weet-wel. Ik
durf de titel niet meer te
noemen, omdat ik overal om
me heen lange tenen zie
krioelen die geen ruimte meer
laten tot lopen.
Het gezin was intellectueel
en vrolijk. Het droeg een
stempel van welopgevoedheid
en nonchalance, twee dingen
die altijd samengaan, omdat
de bewust welopgevoede mens
zich de weelde van noncha
lance kan veroorloven in de
overtuiging, dat hij altijd
weet hoe het hoort.
De ijzeren zekerheid van de
goede toon was vooral het
spichtige jongetje eigen. Hij
was een denkertje, dat lag er
dik bovenop. Zijn groei in de
lengte en de breedte was ken
nelijk geremd door zijn vol
wassen gedachten.
Ik trachtte iets van de al
gemene intellectualiteit over
te nemen door spitse grappen
te bedenken, die niet wilden
komen. Tenslotte nam ik in
pure wanhoop het spichtige
jongetje ter hand. Ik wees op
de minimale portie rodekool
op zijn bord en zei bij wijze
van kwinkslag, met de daar
bij behorende joviale oom-
toon, dat hij een héle gróte
portie moest nemen omdat hij
dan zulke spierballen zou
krijgen.
Het spichtige jongetje keek
mij ernstig aan, beschouwde
daarop beurtelings de plaat
sen waar zijn spierballen zou
den moeten zitten en zei toen
ironisch:
„Een mager jongetje als ik
met zulke spierballen, dat zou
geen gezicht zijn."
Er verschenen flauwe glim
lachjes van geringschattende
bijval op de andere gezichten
en zij keken mij aan alsof zij
een nieuw en beter voorstel
verwachtten.
Een mens doet rare spron
gen, als hij in het nauw zit.
Het was zondag en ik wist
nog niet, dat de ene helft van
Nederland in opstand was te
gen de andere. En ik koos
het ongelukkigste dat ik had
kunnen kiezen. Ik vroeg: hoe
vonden jullie die uitzending
van „Zo is 't toevallig ook
nog 's 'n keertje?"
Zij draaiden langzaam hun
gezichten naar elkander en
daarna naar mij, trokken al
hun wenkbrauwen op en lie
ten hun woordvoerder zeggen:
„Wij hebben geen televisie en
wij bemoeien er ons ook nooit
mee."
En het jongetje zonder spier
ballen voegde er bij wijze van
aardigheidje aan toe, terwijl
hij naar het plafond keek:
„Te oordelen naar de titel zal
het wel iets vulgairs zijn."
Ik zweeg bedrukt, twee
dingen duidelijk beseffend.
Ten eerste, dat er altijd nog
mensen zijn die men kan be
ledigen door te veronderstel
len dat ze naar de televisie
kijken. Ten tweede, dat de
uitdrukking „Zo is 't toeval
lig ook nog 's 'n keer" inder
daad in een intellectueel mi
lieu niet wordt begrepen of
gebruikt, omdat de betekenis
ervan door hoogstaande men
sen dient te worden weerge
geven met: „Dót is immers
een vaststaand feit."
„Kunt u er iets van vertel
len?" merkte de moeder uit
nodigend op, alsof ze sprak
tot een zendeling die zojuist
uit de holengemeenschap van
Zuidamerikaanse oerwoud
wilden was ontsnapt. En het
vreemde was, dat ik het zo
voelde ook.
Ik begon met een levendige
beschrijving te geven van Mies
Bouwman, waarin ik werd bij
gevallen door het spichtige
jongetje dat op school blijk
baar zijn oren de kost placht
te geven.
„Dat is die mevrouw die
indertijd dank-u-wel moest
blijven zeggen voor de micro
foon, toen iedereen met geld
kwam aandragen voor een of
andere collecte," zei hij naar
waarheid. Daar kwam het in
derdaad op neer, ofschoon ik
het indertijd anders voelde.
Mijn beschrijving van de
schokkende VAR A-uitzending
kwam door deze karakteris
tiek echter wel bijzonder
élecht van de grond en ik
schakelde haastig over op Pe
ter Lohr en zijn geruchtma
kende persiflage van de kijk-
manie der Nederlandse t.v.-
maniakken. Nu en dan gingen
de gezamenlijke wenkbrauwen
omhoog door verveling. Het
spichtige jongetje zat half
lachend naar zijn zusje aan
de overkant van de tafel te
kijken, alsof hij zeggen wil
de: „Toch wel interessant om
ook eens iets van lager niveau
te horen."
Hoe verder ik mij met zorg
vuldige formulering verdiep
te in de achtergronden van
de rel, hoe meer ik besefte
dat ik sprak over belachelijke
dingen. Belachelijke, plat
vloerse dingen, behorende bij
een onderwereld van volks
modernisme, halfbeschaving
en ziekelijke nieuwvormingen.
Boven die wereld leefde deze
kleine gemeenschap van be
heerste, wijze, sobere lieden,
van wie zelfs de kleinste al
het eten van rodekool als on
beschaafde body-building ver
achtte. Een gemeenschap van
intieme beslotenheid, waarin
ganzeborden bij feestelijke
gelegenheden als een hoogte
punt van gezonde ontspanning
werd beschouwd. Met verbijs
tering las ik in hun ogen, dat
zij Guus Verstraete en Mieke
Verstraete en Bob Verstraete
en Jules Verstraete en Jeanne
Verstraete niet kenden, dat
zij nooit gehoord hadden van
Richard Flink en Coen Flink
en Max Croiset. en Jules Croi-
set en Cor Lemaire en Jan
Lemaire en Wim van den
Heuvel en André van den
Heuvel; dat zij geen idee had
den van Willy Alberti noch
van Willeke noch van die twee
samen in een gloedvol pseudo-
Itaiiaans lied.
Zij wisten niet dat Mies
Bouwman 's nachts rust in de
armen van Leen Timp en
Mieke Verstraete in die van
een zekere Brusse. Zij dach
ten er niet over na, wie rust
te in de armen van wie. Zij
allen rustten in de armen van
de Civilisatie van de Oude
Stempel, wars van de wek
roep der moderne stoute jon
gens en meisjes, die via fa
milie- en vriendjesbanden de
studio's der omroepen hebben
veroverd.
Zij leefden boven het pla
fond, dat de grauwe strijd der
meningen bedekt. Zij gingen
's zondags naar de kerk, zij
baden voor en na het eten en
baadden voor en na het sla
pen. Zij droomden van Ge
degen Klassieken uit Boeken,
lazen goede romans en leef
den hun leventje gezapig en
beheerst, met als enige uit
spatting een licht optrekken
der wenkbrauwen.
In dit milieu wordt Mies
Bouwman belachelijk gering en
zelfs Jan Blokker krijgt iets
van een handelsreiziger in
flauwe aardigheden. Hier
wordt het Onze Vader door
geen t.v. gestoord of gekwetst,
het is onbereikbaar diep en
hoog geborgen in hun niveau.
Zij beschouwen het gedoe als
dat van Peter Lohr met zijn
satyre met dezelfde blik als
waarmee zij de modderspat
ten op hun kleren zien, die
er door voorbijsnellende brom-
nozems op worden geworpen.
Zij zijn wereldvreemd voor
de moderne, nieuwstoeterende
wereld, maar vertrouwd met
de wereld van henzelf.
In dit kleine wereldje zijn
broedplaatsen van spichtige,
eigenwijze jongetjes, van
ethische meisjes, die in de
kinderverzorging en de ver
pleging gaan. Zij gaan zelden
naar de film, vaak naar een
concert, vaak naar een avond
dienst in de kerk, en vroeg
naar bed. Zij leren een massa
dingen niet, die zij weten
moeten. Maar het vreemde is
dat ook zij geen snoepjes aan
nemen van onbekende man
nen en op zekere dag verliefd
en verloofd raken. Wat zij
missen, is de maalstroom van
de zwaargeladen conflicten,
zoals die uitbarst in de huis
kamers via de uitlaatpijpen
die wij met een fatsoenlijk
woord „communicatiemidde
len" plegen te noemen.
Als dit vreemde, omheinde
gezin onverhoeds op zaterdag
avond voor de televisie was
gezet, zou het meermalen de
wenkbrauwen hebben opge
trokken en ze zouden elkan
der met een spotlachje heb
ben aangekeken, maar geen
van hen zou diep beledigd en
bloedend gekwetst zijn ge
worden. Zij zouden niet zijn
gaan schreeuwen en activeren
en vervloeken. Zij zouden on-
raakbaar zijn gebleken en de
modderspatten van hun ziel
tjes hebben geveegd met de
gelaten zucht van de non, die
even buiten gewandeld heeft:
„Moeder-Overste, het wordt
tijd dat mijn habijt weer eens
gestoomd wordt."
Het spichtige jongetje zei
na tafel nog eigenwijs: „Ik
heb me ziek gelachen bij
„Alleman". Ik vind dat je
jezelf er zo duidelijk in kunt
zien."
Hij was pas dertien en het
klonk zoals de eerste tonen
van het concert moeten heb
ben geklonken van de vier
jarige Mozart. Maar zoals Mo
zart feilloos verder speelde,
zo bleef het spichtige jonge
tje vrolijk en ingetogen zich
zelf, al had hij om zichzelf
moeten lachen.
Toen ik wegging was hij
nog even mager en eigenwijs.
En hij zag er niet uit alsof
hij Swiebertje en de Flint-
stones miste, toen hij me op
gewekt uitgeleide deed.
De hond van Jonas
Mijn vriend Jonas zat tot gisteren elke
dag om precies elf uur op een bank in
het Jasmijnplantsoen. Als ik even een
luchtje ging scheppen kwam zijn hond me
altijd tegemoet. Een jonge herdershond,
die van den beginne af een groot talent
voor kwispelstaarten aan de dag had ge
legd en placht te blaffen met een vreemde
stem, doordat hij vergeefs trachtte zijn
natuurlijke geluid dreigend te doen klin
ken.
Jonas' hond was namelijk in opleiding.
Hij volgde een cursus voor politiehond en
volgens mijn vriend waren zijn vorderin
gen geweldig. Elke dag als ik zijn bank in
het park naderde klonk zijn kreet „loop
niet te hard" me tegemoet en als ik dan
naast hem had plaatsgenomen zei hij met
een zekere trots: „Jij loopt gelukkig altijd
kalm. Als iemand onrustig doet pakt Nero
hem meteen", en demonstratief pakte hij
zijn hond dan bij de halsband om even
tuele euveldaden te voorkomen. Een half
jaar speelde onze ontmoeting zich altijd op
zelfde wijze af. Het. afscheid was zo mo
gelijk nog indrukwekkender, want dan
placht Jonas te zeggen: „Laat mij maar
eerst gaan, en blijf vooral doodstil zitten",
en dan liep hij voorzichtig weg, zijn hond
stevig vastgrijpend als er een wandelaar
in zicht kwam.
Tot gisteren dan. Toen ik weer zijn bank
naderde liep Nero mij op de traditionele
wijze tegemoet. Maar Jonas riep nu niets,
en toen ik plaatsnam mocht Nero los blij
ven lopen. „Zo, heb je hem nu volledig
onder appel?" waagde ik te vragen, maar
dat had ik niet moeten doen. Als ik zeg, dat
mijn vriend volkomen instortte zou ik me
aan een euphemisme schuldig maken. Meer
dan een half uur bleef hij somber voor
zich uitkijken, niet in staat op mijn vra
gen antwoord te geven. Toen kwam einde
lijk het verhaal met horten en stoten los.
Een hartverscheurend verhaal over een
dramatisch examen.
„Nero deed het zo goed bij de reuk-
proef' zei hij half snikkend. „Hij had de
man binnen een minuut gevonden, en d,e
examinatoren wreven zich al in de han
den". „Meneer, we hebben nog nooit zo'n
goeie gezien" zei de voorzitter. Kun je
je voorstellen, hoe ik mij voelde? Een
half jaar lang heb ik hem elke dag ge
traind en nu kwam dan de beloning. Eén
onderdeel kwam er nog. Hij moest over
een schutting springen en dan een man pak
ken. Nou, je weet het, pakken kan ie als
de beste. Ik moet Nero in het park altijd
vasthouden, anders pakt ie iedereen. Be
halve jou dan, omdat je zo kalm loopt."
„Maar wat is er dan misgegaan?" waag
de ik te interrumperen. „Tja", zei Jonas,
„de schutting nam hij natuurlijk zó en
toen vloog hij onmiddellijk op de in leer
geklede man af, die de boef moest voor
stellen. Maar toen hij vlak bij hem was
ging hij staan kwispelstaarten."
Jonas verviel weer in somber zwijgen.
Nero kwam naderbij en likte hem over
zijn wang. Hij vermande zich. „Toen zei
die man: „ksst!" mompelde hij. „En weet
je wat Nero deed? Hij ging er als een
haas - vandoor!"
Mijn vriend hees zich met moeite over
eind. Hij vroeg mij ook niet om even ie
blijven zitten. Terwijl 'hij langzaam weg-
sjokte begaf Nero zich naar een dame, die
de eenden brood voerde. Hij ging mooi zit
ten en stak een poot uit. „Kreng, dat je
bent" schreeuwde Jonas. Vanmorgen was
hij niet in het park. Hij ging een nieuwe
hond kopen.
Itelpen probaat en smaken heerlijk
Bioscoop. Elf mannen zijn woensdag on
der een chaos aan planken en palen be
graven toen het steigerwerk van de koe
pel van de herbouwde Colosseum-bio-
scoop in Oslo instortte. Vier mannen
wisten tijdig weg te komen. Twee ern
stig gewonde mannen zijn uit de ruïne
gered. Het is moeilijk het theater bin
nen te komen, omdat vele deuren gebar
ricadeerd zijn door de wrakstukken.
Sneeuwstorm. In Noord-Griekenland zijn
meer dan vijftig dorpen geïsoleerd door
zware sneeuwstormen. Met sommige
dorpen zijn de verbindingen al vier da
gen verbroken. Enkele wegert zijn ge
blokkeerd door hopen sneeuw van twee
en een halve meter.
Geleerden. Verleden jaar zijn 34 geleer
den uit Oost-Duitsland naar het Westen
gevlucht. Sinds 1958 zijn in totaal 1.710
Oostduitse geleerden het ijzeren gordijn
gepasseerd.
Aardbevingen. Twee hevige aardschokken
hebben woensdag een groot gebied in
noordelijk Ontario in Canda doen
schudden. Er is geen melding gemaakt
van slachtoffers.
Brand. De grootste Poolse radio- en tele-
visietoestellenfabriek te Reichenbach in
Silezië is in de nacht van dinsdag op
woensdag door brand verwoest.
Mottenballen. De Canadese regering gaat
de komende drie maanden veertien oor
logsschepen „in de mottenballen leg
gen". Dit is een bezuinigingsmaatregel.
IJzel. Doordat een bus op een beijzelde
weg bij Saven, ten zuidwesten van Tehe
ran omsloeg kwamen elf passagiers om
het leven. Er waren negen gewonden.
Hulp. De Joegoslavische plaats Skoplje,
die vorig jaar juli door een aardbeving
werd verwoest, heeft geld en materia
len ter waarde van meer dan 35 mil
joen dollar ontvangen. Meer dan veer
tien miljoen dollar kwam uit 73 landen.
Joegoslavische bronnen gaven 21 mil
joen dollar.
Verbetering. In het wereldnieuwtje „Be
volking" van 6 januari is een fout geslo
pen. die wij op 8 januari hebben probe
ren te herstellen in „Afrikanen." In het
eerste stond dat er 10.927 Bantoes zijn;
dit moet zijn 10.927.000, dus bijna elf
miljoen.
