ijTOLtde^
DE
IN DE KOMENDE WEEK
GEVARIEERD DISCONIEUWS
Nieuws uit de TELEVISIEWERELD
OLYMPISCH CONCERT
ZATERDAG 11 JANUARI 1964
Erbij
Ts jee hof
Negerliederen
Ouderavond
„Ziek zijn
beter worden
Tiener muziek
Kunstrijden
Kijk die Rijk
Paul Vlaanderen
Opernbal
Succes voor
Lou van Burg
Weinig indrukwekkende televisie
programma's deze week, of het moest
het jaarlijkse schaatsevenement zijn:
Europese kampioenschappen kunst
rijden voor dames dit keer uit Gre
noble. Vrijdagavond van tien tot elf
kunnen we met elkaar kijken naar de
vrije figuren voor dames; hetgeen wil
zeggen, dat we naar alle waarschijn
lijkheid Sjoukje Dijkstra kampioene
zullen zien worden. Commentator is
de directeur van het AVRO-televisie-
bedrijf Siebe van der Zee, die zijn
nieuwe functie blijkbaar kon onder
breken voor zijn oude hobby:
schaatscommentator. Verder deze
week voornamelijk de geijkte pro
gramma's. Zonder daverende verras
singen of opzienbarende nieuwig
heden.
ZONDAG. De AVRO is voor grote
moeilijkheden komen te staan, toen de
strip van Ellen Mazure werd afgekeurd.
Het was een serie, waarvan men nogal
het een en ander had verwacht en die
bij het begin van het seizoen met veel
tamtam was aangekondigd, niet in de
laatste plaats omdat Ko van Dijk er
de hoofdrol in vertolkte. Het werd een
tegenvaller en men durft het zelfs niet
eens aan de al opgenomen afleveringen
uit te zenden. Alleen Ko van Dijk is
overgebleven en omdat er weinig tijd
van voorbereiding was heeft men hem
in een stuk solotoneel geplaatst. De
door het vervallen van „Met 24 pk door
Europa" vrijgekomen zendtijd wordt
voortaan gevuld met „Ko van Dijk
vertelt verhalen van de vermaarde
Russische schrijver Anton Tsjechof".
Voor de eerste aflevering is gekozen het
wondermooie verhaal van „de dokter".
Tsjechof, die in 1904 overleed was een
van de grootste figuren van het Rus
sische impressionisme: eenvoudig be
schrijver van kleinsteedse milieus. Hij
was een buitengewoon knap karakterte
kenaar, wiens noodlotssfeer, wiens moe
deloze apathie bekend is uit tal van to
neelstukken, die de laatste jaren ook
in ons land op het repertoire zijn geko
men. We behoeven slechts te herinne
ren aan indrukwekkende opvoeringen
als Oom Wanja en De Kersentuin. De
voordracht van Ko van Dijk komt om
tien voor tien.
Voordien hebben we kunnen kijken
naar het Weekjoumaal, Sport in Beeld,
de kunstgrepen van Pierre Jansen en
een aflevering van De Verdedigers,
waarin vader en zoon Preston een in
juridische kringen als uitermate triest
en moeilijk bekendstaande zaak te be
handelen krijgen, waar zij zich overi
gens wel weer goed door heen zullen
slaan.
De avond wordt afgesloten met een
programma voor jazzliefhebbers: de op
namen van een concert, dat de merk
waardige Amerikaanse blinde negermu
sicus Roland Kirk in Amersfoort gaf.
Willem Duys leidt dit programma in.
Roland Kirk is een typische vernieuwer
op het gebied van de moderne jazz. Hij
ontwierp zijn eigen instrumenten, die
nauw verwant zijn aan de saxofoon,
maar die werden geconstrueerd om de
bespeler in de gelegenheid te stellen
twee of soms zelfs drie instrumenten
tegelijk te hanteren, hetgeen merkwaar
dige effecten oplevert. Het programma
heeft Ro(la)ndo.
MAANDAG. Huckleberry Hound
opent het filmprogramma van de NTS
met zijn vrolijke avonturen, die zelfs
als ze droevig zijn nog de lachspieren
in beweging zetten.
Na het journaal en een uitzending van
de Anti Revolutionaire Partij om half
negen een filmpje over de vermaarde
Amerikaanse negerzangeres Marion An
derson. De camera's zijn opgesteld in
het huis van deze grote vrouw als zij
voorbereidingen treft voor een grote
tournee. Zij zingt tijdens dit program
ma o.m. het Ave Maria van Schubert
en de negerliederen „He's got the whole
world in his hand" en „Deep River".
Marion Anderson, die 61 jaar is, was
eigenlijk de eerste klassiek opgeleide
negerzangeres, die blanke (klassieke)
liederen op haar repertoire nam. Zij is
een fabelachtige alt, maar haar neger
liederen missen toch die bezieling, die
uitgaat van een ongeschoold natuurta
lent als bijv. Mahalia Jackson. In de
wereld van de liefhebbers van liederen-
avonden hebben de recitals van Marion
Anderson over de gehele wereld on
telbaar vele bewonderaars gevonden.
Van negen uur tot ruim half elf de
hoofdfilm „Als een losgebroken beest",
een Franse rolprent van Maurice Le-
bro met o.m. Estrelle Blain en Paul
Franceur. Het is een nogal rauw ver
haal over een man, die vroeger in de
onderwereld thuis hoorde, maar later
een keurige man werd. Hij wordt be
naderd door de geheime dienst, die wil,
dat hij een onderzoek instelt naar een
smokkel in geheime documenten. Hij
ontdekt evenwel, dat degene, die zijn
prooi moet zijn een van zijn beste vrien
den is. Na aanvankelijk te hebben ge
weigerd, zwicht hij tenslotte toch voor
de op hem uitgeoefende druk. De
vriend ontvangt hem vriendelijk, zodat
Op maandagavond een filmpje over
de vermaarde zangeras M. Anderson
hij opbiecht, wat het doel van zijn be
zoek is. Daarmee is de vriendschaps
band verbroken. Totdat evenwel een
bende beide mannen bedreigt en ze in
het gezamenlijk gevaar elkaar terug
vinden. Een van de mannen sneuvelt
in de strijd; de ander probeert dan de
zaak van de documenten alleen op te
lossen. Als hij bijna geslaagd is in zijn
opzet, blijkt een van zijn kinderen ont
voerd te zijn, zodat de zaak weer op
losse schroeven komt te staan.Waar
mee overigens het „Fin" voor deze
spannende rolprent nog niet op de
beeldbuis komt.
DINSDAG. De VARA opent het dins
dagse programma op de gebruikelijke
wijze, d.w.z. door Joop van Os zijn po
litieke uitzending „Meneer de voorzit
ter" te laten presenteren.
Na het Journaal en Achter het Nieuws
om kwart voor negen „De muziek van
Richard Rodgers" met als medewerken
den o.m. het orkest van Frans de Kok,
het ensemble Herman Schoonderwalt
winnaar van de jazzprijs van de
VARA Milly Scott, Louis Neefs (uit
België), Ria Valk en het Knokké-festi-
val zangduo José Marcello en Joke Co-
pier. Songs van Richard Rodgers, die
bekendheid kreeg door zijn musicals
als „Oklahoma", „Carrousel" en „The
King and I". Enkele songs van deze
nu ook al 61 jaar zijnde componist zijn:
het melodieuze With a song in my
heart; Some Enchanted Evening; Oh
what a beautiful morning en Lover.
Overigens is deze door Dick Harris ge
regisseerde show rond Milly Scott een
van de meest succesvolle van dit sei
zoen gebleven. Zelfs ondanks de nog
altijd fzij het in mindere mate dan
voorheen) volgehouden vertaling van
de teksten.
Na Rodgers aan andere Amerikaan,
nl. Dick Powell, deze keer een begin
nend advocaat, die zich ertoe laat over
halen om op het deftige advocatenkan
toor van de vader van zijn vriendin te
gaan werken. Als hij dat doet, heeft
hij juist de verdediging op zich geno
men van een striptease-danseresje en
die zaak past beslist niet in de omge
ving, waarin hij verzeild is geraakt.
Vrolijke verwikkelingen zijn het gevolg
in deze comedie, getiteld „Geld en Roe
ping".
Jaap Buys behandelt tenslotte in „ou
deravond" problemen, die vele ouders
jsn opvoeders raken: vragen omtrent
*de sexuele voorlichting en opvoeding.
Maar als het zover is, is het al laat
in de avond, nl. over tienen.
WOENSDAG. De VPRO begint de
woensdag met het kraken van wellicht
een paar harde nootjes. Drs. Ferry
Hoogendijk neemt dan weer een minis
ter „onder vuur". Dit keer valt de eer
te beurt aan de minister van defensie
P. J. S. de Jong, die allicht het een en
ander zal vertellen over de reorganisa
tie op zijn departement en de niet be
paald rooskleurige toestand van de Ne
derlandse paraatheid.
Na het Journaal de zo langzamer
hand welbekende rubriek van de arts
A. C. van Swol: Ziek zijn, beter wor
den, weer met het medische journaal.
Om vijf voor negen „A Valparaiso",
een film van de Nederlandse cineast
Joris Ivens, die een kaleidoscopisch
beeld geeft van het heden en verle
den van de merkwaardige havenstad
Valparaiso in Chili. De film werd op
het filmfestival van Bergamo bekroond
met de gouden medaille.
Een half uur later het eerste van een
tweetal programma's die vertaler-tekst-
schrijver Ernst van Altena in opdracht
van de VPRO maakt. Dit eerste is ge
wijd aan de balladen en rondelen van
Francois Villon, een even dichterlijk be
gaafd als losbandig man. Een opmer
kelijke figuur, deze Montcorbier. die
zich Villon noemde en die van 1431 tot
1463 leefde. Hij bewandelde niet alleen
eerzame paden, maar was eigenlijk een
grote dief en misdadiger. Hij werd tot
de galg veroordeeld, maar kreeg gra
tie. De balladezanger was ironisch en
bepaald niet zachtzinnig, maar in zijn
gedichten komen ook aangrijpende epi
sodes voor. Medewerking wordt ver
leend door o.m. Kitty Courbois, Henk
van Ulsen, Ramses Shaffy en Ronnie
Potsdammer. Een gezelschap, dat even
als Ernst van Altena, een stevig taaltje
niet uit de weg gaat. Een tikkeltje
gewaagd zal deze uitzending dan ook
ongetwijfeld zijn.
Datzelfde geldt voor de film „Welkom
in het leven, lieve kleine" van Ed van
der Elsken, die eerder werd uitgesteld,
omdat ze niet in de programmasche
ma paste. Dat is dan nu wèl het geval.
De baardige cineast Ed v.d. Elsken,
die eerder met zijn echtgenote Gerda
voor de AVRO een reis rond de we
reld maakte, heeft in een film de ge
boorte van zijn tweede kind vastge
legd. Letterlijk de geboorte en wat daar
aan vooraf gaat. Er wordt ook in deze
rolprent nogal rauwe taal gesproken,
want Gerda v.d. Elsken beweegt zich in
de laatste dagen van haar blijde ver
wachting door de Amsterdamse volks
buurt waar zij woont. Ondanks het rea
lisme waarmee de filmer te werk ging
of juist daardoor een ontroerende
film.'
DONDERDAG. Het eerste deel van het
VARA-programma van de donderdag
is bestemd voor de tieners. Herman
Stok onvermoeibaar met zijn bel en
toeters heeft opnamen gemaakt van
het optreden van de Engelse tiener
zanger Billy Fury tijdens een tiener
festival in Alkmaar. De piepjonge
Engelsman zou aanvankelijk live op de
beeldbuis komen, maar te elfder ure is
die uitzending uitgesteld voor de be-
jaarder Top of Flop. Nu dus op de
band. Samen met de Tornado's, vijf
kwieke muzikanten, wier grammofoon
plaat „Telstar" een wereldsucces werd.
Om twintig voor negen presenteert
ZE ZAKT ALWEER een beetje op de
Amerikaanse hit-parade, de jonge, rij
ke Amerikaanse fabrikanten-dochter
Lesley Gore. Nu als nummer 15, nadat
Chubby haar twaalfde plaats innam,
met „She's a fool", 'n Aardig stemmetje
voor 'n populair plaatje. Keerzijde: The
old crowd. (Mercury 129.206 MJF).
HET LEEK OF ZE er helemaal „uit"
zouden raken: The Blue Diamonds. In
Nederland althans. Ze zijn onverstoor
baar doorgegaan, ondanks het feit dat
ze op concerten werden uitgefloten. In
het amusementsland Duitsland zijn ze
„in" gebleven. Hun laatste plaatje is in
't Engels: „Hey! Ba-ba-re-bop" en ,,Up
above my head". Onze complimenten,
ook aan het fanclub-koor. (Decca AT
10.039).
WE HEBBEN Z.Z. en de Maskers
aanvankelijk een beetje verwaarloosd.
Niet omdat we geen vertrouwen in de
vijf jongelui hadden. We hebben ze tij
dens de in augustus gehouden Chubby
Checker-show in het Scheveningse
Kurhaus bewonderd. Het showwerk dat
Z.Z. (Bob Bouber kleinzoon van de
bekende Bouber en met een indruk
wekkende artiesten-loopbaan achter
zijn 25-jarige rug) en de Maskers te
zien gaven was heel fraai, mede door
de goede timing. En dat was nog maar
hun (planken-)debuut. Op de plaat
kwam dat met „Dracula" en „Beat
Girl". (Artone DR 25.202). Nauwelijks
uitgegeven of de tweede plaat kwam:
..La Comparsa" en „Quizas, Quizas,
Quizas". (Artone DR 25.203).
THE GERRY MULLIGAN Quartet
maakte in december van het vorige jaar
opnamen voor de langspeler „Spring is
Sprung". Bezetting: Mulligan bariton,
Bill Crow bas, Brookmeyer ventieltrom
bone en Gus Johnson jr. slagwerk. Het
is een aardige plaat van Mulligan, zo
als we er al meer van hem hoorden.
Redelijke muziek, wel om aan te ho
ren. Van de vroegere vitaliteit van Mul
ligan is echter geen sprake meer. Zijn
spel is wel matter, veel ongeïnteres
seerder. Ook zijn nieuwe kwartet kan
niet in de schaduw staan van het oude,
Berend Boudewijn zijn „Uit", waarvoor
hij om. opnamen maakte tijdens de
nieuwjaarsinstuif van grammofoonpla-
tenartiesten in Hilversum. Hij heeft
verscheidene interviewtjes vastgelegd.
Om kwart over negen volgt dan het
wekelijkse t.v.-spel. Deze keer een spe
ciaal voor de televisie geschreven stuk
van de Engelsman John Speight in een
vertaling van Jan Spierdijk: The Play
mates, of wel De Speelmakkers. John
ny Speight is een van die jongere En
gelse schrijvers, die men volgelingen
van Harold Pinter kan noemen, met
dit verschil, dat hij zijn stukken min
der pretenties meegeeft. Hij wil niet
de vele verborgen bedoelingen sugge
reren van een Pinter; hij blijft meer
met beide benen op de grond, waarbij
hij zijn intriges opbouwt uit bizarre
situaties, die dan met een groot ge
voel voor humor worden gerelativeerd.
Zo ook in deze Playmates, waarin de
beide rollen worden vertolkt door Ton
van Duinhoven als de man en Enny
Meunier als de vrouw. De regie heeft
Teun Lammertse. De „zij" is een wat
excentrieke oude vrijster, die in het een
zame huis een ontvluchte krankzinni
ge op bezoek krijgt. In hun gesprek
ken groeit tussen hen een merkwaar
dig contact.
Om vijf over tien tot slot een boeien
de reportage onder de titel Twaalf vlag
gen in het Zuidpoolgebied. Die twaalf
vlaggen behoren toe aan de twaalf lan
den, waarvan de wetenschapsmensen
onderzoekingen doen op velerlei terrein
in het altijd nog tot de verbeelding spre
kende Zuidpoolgebied. Hoe die geleer
den werken en leven in een opmer
kelijke harmonie met elkaar laat
deze documentaire zien
VRIJDAG. In déze week werpen de
sportgebeurtenissen van de maanden
januari en februari hun schaduwen
vooruit met op de vrijdagavond een di
recte reportage van de vrije figuren
van de Europese kampioenschappen
kunstri.iden in Grenoble, dus met de
kur van Sjoukje Dijkstra. Maar er zal
in de komende weken veel meer te zien
zijn: Europese en wereldkampioen
schappen hardrijden en niet te verge
ten de Olympische Winterspelen in
Innsbruck, die al voor de deur staan.
Jan Cottaar heeft dus stof te over om op
deze avond van half acht tot acht de
rubriek Van onze Sportredacteur te
vullen.
Na het Journaal en Brandpunt om
twintig voor negen de tweede afleve
ring van de succesvolle Amerikaanse
televisiefeuilleton Bonanza. Hoofdperso
nen Bert Cartwright en zijn drie zonen
Adam, Hoss en Joe zullen rond de
Pendorosa-farm weer voor recht strij
den. De titel van deze aflevering is „De
rit". Verder moet u maar raden naar
de inhoud. Niets weten maakt trouwens
een western alleen maar spannender.
Vijf voor half tien een produktie van
de Vlaamse televisie „Kruis of Munt"
een „fantasie" zoals de Belgen zeggen
met het orkest van Francis Bay en als
solisten Henk van Montfoort, Raymon-
de Serverius, Bob Scholte, Lou Marcel,
Marie-Louise Wilderijkx en Albert
Mertens. Henk van Montfoort is een
Nederlander, die sinds vele jaren in
België opmerkelijke successen boekt
met een eigen show. Het is voor de
eerste keer, dat hij öp de televisie
schermen van zijn eigen land te zien
zal zijn. En dat, terwijl wij zoveel
Belgische sterren tegenwoordig naar
ons land halen.
ZATERDAG. De N.T.S. zorgt zater
dag voor een interessante sportrepor-
tage. Van vijf voor een tot twee uur op
de vrije zaterdag beelden vaq de ver
maarde internationale Hahnenkamm-
rennen in Kitzbühl: de afdaling voor
heren. Ook zondagmiddag zal er een
reportage uit Kitzbühl zijn en wel van
de slalom. Herman Kuiphof verzorgt
het commentaar.
Zondagavond het jazzconcert van
Douglas Kirk, die men hier met zijn
ensemble in actie ziet.
In het middagprogramma van de
AVRO verder o.m. Kleine Camera, Jazz
Scene U.S.A. (met beelden van een her
stellingsoord voor aan verdovende mid
delen verslaafde musici). Uit de voeten
met Anneke en Bob, In het T.V.-lab
(magnetisme) en Okkie Trooy.
Om half acht Luipaard op schoot, na
al die jaren nog altijd een even fris
en aantrekkelijk programma, het Jour
naal om acht uur, daarna Pinky and
Perky, de Dick van Dyke show en
het Quiz uur met Nand Baert.
Tenslotte Kijk die Rijk, de maande
lijkse show rond Rijk de Gooijer met
teksten van Eli Asser. De laatste keer
kwam Rijk iets beter uit de verf dan
tijdens de eerste show van dit seizoen,
hoewel er toch ook veel kritiek is op de
overvloed van sex, die Asser (opzette
lijk) aan zijn show heeft toegevoegd.
Deze keer zijn er ook weer buitenland
se gasten en wel de Maxwells uit En
geland grappenmakers en
Birthe Wilkem een allerliefst-zangeres
je uit Denemarken, dat we al eens in
Eurovisie Songfestival zagen.
Televizier sluit daarna weer een week
televisie af.
In het programma „Kijk die Rijk"
op zaterdagavond zullen ook de Max
wells 'de gasten zijn van Rijk de
Gooijer. De foto laat reeds zien, dat
zij wel menig lachsalvo zullen weten
te ontlokken.
SCHREVEN WE IN de twee na laat
ste „Uit de groef'-rubriek dat MariuS
Monkau het rassenstrijdlied zong (op
Philips), al eerder werd een single uit
gegeven met „We shall overcome" door
The Freedom Singers. Het zou voor de
hand liggen dat deze zangers het lied
met meer emotie en devotie zouden ver
tolken. We prefereren de manier waar
op de in Nederland wonende zanger
Monkau het zingt. Keerzijde: We shall
not be moved. (Mercury 129.207 MJF).
EEN NIEUWE ONTDEKKING: de
25-jarige Limburger Tony Lang van
wie „Carmencita" en „Dort im fernen
Mexico" uitkwam. Muzikale prestaties:
zit tien jaar in de muziek, heeft sinds
twee jaar een eigen orkest, kreeg als
zanger een eigen programma in „Op de
plaat rust", schreef een liedje voor Vico
Torriani, zijn kwintet is tot eind 1964
geboekt in Duitsland en Luxemburg.
(Funckler DL 45.092).
DIE STIEKEME CHUBBY Checker.
Heeft-ie toch al een paar weken gele
den een liedje voor zijn toekomstige
vrouw Rina Lodders gecomponeerd:
„Loddy Lo"! Hij heeft het lang genoeg
verzwegen en heeft er inmiddels al als
nummer 12 mee op de Amerikaanse
hit-parade gestaan. Die Chubby met zijn
„I've got a girl that I love so. Her name
is Loddy, Loddy, Lo". Zou dat Rina's
troetelnaampje zijn? Overigens 'n fijne
„beat" in het lied, gecombineerd met
een paar Trini Lopez-achtige „hoei's".
Keerzijde: Everything's gonna be all
right. (Cameo-Parkway CP 26.405).
jasmijn" te noemen, dat niet eens zó
nieuw meer is. (Fontana YF 287.503).
VAN HET GEWILDE nummer
„Washington Square" maakte de fa-
meuse musicus Billy Longstreet een
verdienstelijke opname. Keerzijde:
Moonlight Tango. (Artone DR 25.208).
THE JUMPING JEWELS met hun
laatste plaat: „Dream of the west" en
„Istanbul". Voor de eerste tune de
meeste waardering. Bij de Jumping Je
wels hoort Johnny Lion. Zijn (beter:
hun) laatste plaat is: „Shu-bi-du-bi doe
de slop" en „Teeny". (resp. Philips JF
327.597 en Philips JF 327.592).
BILLY FURY MET „Somebody else's
girl" en „Go ahead and ask her". Voor
al het eerste nummer ligt goed in het
gehoor. (Decca F. 11744).
DE SONG „Little things mean a lot"
is verre van nieuw, ,,'n Kleinigheid zegt
soms veel" is heel nieuw. Wie het zingt?
Willeke Alberti, die na het succesvolle
„Spiegelbeeld" de smaak te pakken
heeft. (Philips JF 327.602).
„CROSSFIRE" DOOR DE Orlons, die
indertijd met hun „Walk right in" vrij
ver kwamen. Keerzijde: It's no big
thing (Cameo-Parkway CP 26.404). Om
even in de „cross-sfeer" te blijven:
twee jonge neger-organisten: Randolph
en Stiles kwamen uit met „Cross-roads"
in twee delen (single). (Cameo-Parkway
CP 26.392).
NANA MOUSKOURI IS een zangeres
van formaat. We kunnen ons er dan
ook niet van weerhouden het plaatje
met de in het Nederlands gezongen
„Rode koralen" en „Witte bloesem en
De Duitse televisie is met een nieu
we spannende detectiveserie gestart:
Der Fall Salinger, van de ook in ons
land bekende Paul Vlaanderen-auteur
Francis Durbridge. De kans is groot,
dat wij ook op onze beeldbuizen dit
verhaal weer kunnen volgen, hetgeen
dan des te interessanter zou zijn aan
gezien dit avontuur van Tim Frazer
zich goeddeels afspeelt in Amsterdam.
Het geval Salinger handelt over tulpen
en diamanten. Leo Salinger een mede
werker van mr. Ross van de Engelse
spionagedienst is in Amsterdam veron
gelukt. Tim Frazer moet nu onderzoe
ken of het een ongeluk dan wel moord
was. Aanleidingen te over om er iets
spannends van te verwachten.
We hebben reeds enkele jaren beel
den te zien gekregen van het vermaar
de Weense Opernbal, altijd het hoog
tepunt van het uitgaansseizoen in de
stad van de charme en de muziek en
in het kader van de Europese carna
valsviering een van de meest stijlvolle
feestelijkheden. Hopelijk zullen de Oos
tenrijkse televisiecamera's ook dit jaar
en wel op 6 februari het bal op
de beeldbuizen brengen. Het krijgt n.l.
mede omdat de Olympische Win
terspelen in Oostenrijk worden gehou
den extra glans. Tot de gasten zul
len behoren de Ned. Koninklijke Fa
milie en de Sjah van Perzië met zijn
charmante gemalin.
Tijdens een opinieonderzoek naar de
populariteit van de televisieshows in
Duitsland is Lou van Burg als de grote
overwinnaar uit de bus gekomen.
„Ome Lou," die tegenwoordig als
showman door het land trekt, omdat
hij na een conflict met de televisielei
ding op een zijspoor is gerangeerd
hij heeft het helemaal verbruid, toen
hij op eigen houtje en tegen de instruc
ties een TV-actie op touw zette kreeg
veruit de meeste stemmen. Hans Joa
chim Kuhlenkampf door zijn quiz
programma's ook in ons land bekend
werd tweede. De kijkers prefereer
den hun shows boven die van tegen
woordig.
toen hij speelde met Chet Baker, later
Brookmeyer en slagwerker Chico Ha
milton. De hoogte van zijn eerste West-
coast-periode heeft Gerry nooit meer
kunnen bereiken. Desondanks: stukken
als „Subterranean blues" „Spring is
sprung" en „17 mile drive" zijn ver
antwoorde stukken jazzmuziek met
goede soli vooral van Mulligan zelf.
Trombonist Brookmeyer laat nog wel
eens een steekje vallen. Uitgave: Phi
lips 652 028 BL. Waardering: matig tot
goed.
De Oostenrijkse televisie zal over de
Eurovisie een rechtstreekse uitzending
verzorgen van het concert, waarmee
het Congres van het Int. Olympisch Co
mité op 26 januari in Innsbruck wordt
geopend. De Wiener Phiiharmoniker on
der leiding van Karl Böhm spelen o-m.
Symfonie in G Mol (KV 550) van Mo
zart.
