Misdaad
in
Stockholm
I
Artis kreeg vorig jaar
duizenden extra kost
em
ers
PANDA EN DE MEESTER-RIOLIST
Stoom als bron
van energie
PUZZEL NUMMER 16
Gevolg van strenge winter
Ons vervolgverhaal
r
ZATERDAG 11 JANUARI 1964
19
vmmmmt,
door N. Edward Werner
(naar het Zweeds)
J
-
Hondebrood hield
verdwaald echtpaar
in leven
Schildpad-rage
Apenzorgen
Slangenleed
48)
Het was alsof ze wilde gaan zeggen,
k maar niet goed wist hoe ze moest
g beginnen. Een ogenblik later zette ze
j haar kopje voor de zoveelste keer
neer en stond op.
„Er is iets, waarover ik met je
moet praten," zei ze, „maar ik doe
§dat liever niet hier. Kom met me mee
naar beneden. Er is iets dat ik je
wil laten zien. Nu dadelijk."
Ze draaide zich om en liep de
keuken uit. Dahl stond volgzaam op
en liep achter haar aan. Hij begreep
dat het iets belangrijks moest zijn.
Terwijl hij langs zijn zitkamer liep,
wierp hij een blik op de schrijfma-
5 chine met het papier erin, waarop die
idiote zinnen getikt waren. Hij open
de zijn voordeur en sloot deze achter
hen. Moira Millech ging hem voor,
terwijl ze de aktentas onder haar arm
hield. Dahl meende beneden nog an
dere voetstappen te horen van iemand
die de trap afliep. Moira Millech ont
sloot de deur van de flat, welke
thans haar tehuis was. Ze sloot de
S deur achter hen en ging Dahl voor
S haar het vertrek, dat eens de studio
5 van haar vader was geweest. Toen
S Dahl binnentrad, beduidde ze hem in
i de stoel achter het bureau te gaan zit-
S ten, de stoel waarin haar vader dood
S was gevonden.
„Ga zitten," zei ze zacht,
i Dahl nam gehoorzaam plaats. Hij
wilde het meisje, dat het kennelijk
niet gemakkelijk vond met haar ver
haal te beginnen, helpen. Zelf bleef
ze vóór de schrijftafel staan en keek
Dahl strak aan, terwijl er ook iets
onderzoekends in haar blik was. Na
nog even aarzelen, begon ze ten slotte
te spreken.
„Ik denk dat je intussen wel be
seft, wie het was, die mijn vader ver
moordde, èn Volmer Jensen èn Karin
Borgsten."
Ze hield even op en Dahl keek haar
aan, zonder een spier van zijn gezicht
te vertrekken.
,,'t Was Borgsten!"
De woorden flitsten uit haar mond.
Haar ogen vonkten en er was een
minachtende uitdrukking op haar ge-
zicht. Ze sprak verder, thans snel en
zo nu en dan bijna over haar woor
den struikelend.
verdrinken. Hij zou dan achteraf heb
ben verklaard, dat we allemaal een
'viaioDiu, uat wc dilCuladi cell C
aanval van kramp hadden gehad, mis- j
schien omdat we iets verkeerds had-
I
i „De politie weet dat het Borgsten
is. Hij kan er niet meer tussen uit,
wat voor verhaal hij verzint. Het was
i Borgsten, die hier die zondagavond
kwam om een regeling met mijn va-
j der te treffen. Hij kreeg een regeling,
k maar niet precies zoals hij dat wilde,
ïk weet niet, of hij hierheen kwam
met de vooropgezette bedoeling om
vader te doden, maar in ieder geval
liep het daarop uit. Karin begreep
dat hij de dader was. Ze werd bang
en telegrafeerde Volmer Jensen, een
oude vriend van haar. Deze nam een
vliegtuig en zij ontmoette hem. Ik
weet dat. Jensen wilde contact met
jou opnemen, waarschijnlijk om er
achter te komen of jij wist dat Borg-
sten en mijn vader zaken hadden be-
sproken. Daarom belde hij jou op kan-
J toor op. Zonder te weten, wat dit be-
i tekende, vertelde jij heel onbevangen
b wie je had opgebeld. Toen Borgsten
9 dat hoorde, begreep hij onmiddellijk
dat Jensen Karin had ontmoet en dat
hij moest verhinderen, dat jij met
Jensen zou praten. Het was Borgsten,
die Jensen die woensdagmiddag ont
moette, vóórdat jij daartoe de kans
kreeg. En ik zorgde ervoor, dat je
werd opgehouden door je mee te sle
pen naar dat warenhuis. Ik deed dat
met opzet, ik wilde niet dat je in die
affaire betrokken werd, ik wilde
niet..."
Ze scheen even de draad van haar
verhaal kwijt te raken, maar na een
korte aarzeling vervolgde ze:
„Borgsten maakte het met Jensen
in orde op dezelfde manier als hij dat
ook met vader had gedaan. Hij lokte
hem mee naar de zolder en schoot
hem dood. Daarna werd Borgsten
door paniek bevangen. Hij zou er
graag helemaal tussen uit getrokken
zijn, maar in plaats daarvan bracht
j§ hij ons allen naar zijn buitenhuis. En
ik ben ervan overtuigd dat hij de op-
zet had jou en Karin te verdrinken,
J toen jullie samen aan het zwemmen
waren. Daarna zou het voor hem niet
moeilijk zijn geweest om mij in het
water te duwen en mij óók te laten (Wordt vervolgd)
den gegeten en dat hij alleen de kust
had weten te bereiken. Of misschien
zou hij 't nog anders voorstellen, na
melijk dat hij niet was gaan zwem
men en ons gemist had, toen we niet
tijdig terugkwamen. Niemand zou
hem dan in verband brengen met de
vermoorde Volmer Jensen, als deze
gevonden werd en er was slechts wei
nig kans dat iemand wist, dat Vol
mer Jensen destijds met Borgstens
vrouw verloofd was geweest. Wat de
moord op vader betreft, er was geen
enkele reden om Borgsten daarmee
in verband te brengen. Maar het luk
te Borgsten niet zijn plan ten opzichte
van ons uit te voeren, en je hebt
waarschijnlijk wel gehoord wat er na
ons aller bezoek aan het politiebureau
gebeurd is. Borgsten verdween,
kwam na ongeveer een uur terug en
schoot Karin neer. Misschien had hij
Jensen tot een bekentenis gedwon
gen. Misschien had Karin gedreigd
naar de politie te zullen gaan wegens
de moord op vader."
Ze hield op en scheen geheel buiten
adem te zijn. Hijgend stond ze te
genover hem. Na enkele ogenblikken
van zwijgen, riep ze hem met grote
felheid toe: „Waarom zeg je hele
maal niets?"
Dahl voelde zich dodelijk vermoeid
en terneergeslagen en het had hem
de grootste moeite gekost enige be
langstelling op te brengen voor haar
verhaal. Tenslotte bracht hij uit:
„Waarom wilde je niet, dat ik Vol
mer Jensen zou ontmoeten?"
„Ik wilde je niet betrokken zien in
iets, dat gevaarlijk zou kunnen zijn.
Ik durfde niet..." Haar stem stierf
weg, maar even later vervolgde ze
bijna uitdagend: „Ik wilde je voor
mijzelf. Ik had en ik heb iemand no
dig, die voor me zorgt. Nu vader ge
storven is..."
Ze beet op haar lippen, maar be
heerste dan haar emotie, hetgeen haar
zichtbaar moeite kostte. Er was een
vreemde glans in haar ogen, toen ze
even later zei: „Ik houd van je, Gun
nar!"
Dahl zei niets. Hij vertrok geen
spier van zijn gezicht. Het was even
doodstil, terwijl Dahl in zijn stoel naar
Moira opkeek, die tegenover hem
stond. Er kwam een vage blos bp
Moira's wangen en het was zó stil
in de kamer, dat Dahl de grootvaders-
klok in de hal kon horen tikken. Hij
herinnerde zich dit getik van de mor
gen, dat hij in deze zelfde kamer Mil
lech dood had aangetroffen. Het was
toen ook zo stil geweest in de flat.
Hij voelde dat hij iets moest zeggen.
„Ik kan het niet geloven," zei hij zo
rustig mogelijk.
Moira Millech deed een stap naar
voren en strekte haar handen naar
hem uit. Er was een gekwetste, bijna
beledigde uitdrukking op haar ge
zicht.
„Kun je niet geloven, dat ik van je
houd? Maar ik zweer je dat dat zo
is. Op een vreemde manier heb ik het
gevoel dat wij elkaar al jaren kennen,
alsof..."
Dahl onderbrak haar.
„Mijn woorden sloegen niet daarop.
Wat ik niét geloven kan is, dat Borg
sten je vader vermoordde, Jensen
doodde en ook Karin neerschoot."
Moira Millech deed een stap terug.
Ze keek hem onderzoekend aan. „De
politie is ervan overtuigd," zei ze.
Dahl leunde naar voren en legde
zijn armen op het tafelblad. Moira
Millech scheen zijn bewegingen ge
spannen te volgen.
„Dan ben ik ervan overtuigd, dat
de politie het bij het verkeerde eind
heeft", zei hij. „Of dat jij het alle
maal verkeerd ziet. Hoe zou Borgsten
op die bewuste zondagavond van zijn
buitenhuis naar de stad kunnen ko
men, zonder dat de politie hierover
iets te weten kwam? Hij gebruikte
zijn auto niet. Dat betekent dat hij
met de boot ging en dat zou stellig
wel opgevallen zijn. Nee, Borgsten
kwam die maandagmorgen met de
morgenboot naar de stad terug en la
ter op de dag kwam zijn vrouw met
hun auto.
„Anita van het Ketelmeer" is de
moeder van deze prille Gol
den Retriever, die door prinses Bea
trix is gekocht en die in de toekomst
bij zijn koninklijke meesteres op
Drakesteyn zal wonen. Op de foto
poseert moeder Anita met haar jonge
telg.
AAN HET BEKENDE Artis-loketje zijn het afgelopen jaar aanzienlijk meer
gewervelde dieren afgeleverd dan de voorgaande jaren. Waren het er in 1962
2922, in 1963 liep het totaal op tot 3264, hetgeen een gemiddelde van bijna
negen dieren per dag betekent. Artis wijst daarvoor twee oorzaken aan: de zeer
strenge winter en een blijkbaar steeds grotere hoeveelheid dieren, die slacht
offers van het verkeer worden. Van de ruim 2000 gewonde vogels werden er
500 door particulieren Artis binnengebracht. De meeste verkeerden in een zo
slechte conditie dat ze pijnloos uit hun lijden moesten worden geholpen.
Een echtpaar dat in de sneeuw in Yu
kon Territory, in Canada's hoge noorden,
verdwaald was geraakt heeft zich met
hondebrood in leven weten te houden. Der
tig dagen van honger, pijn en uitputting
hebben zij doorgemaakt. Hun toestand is
thans goed.
De 43-jarige vallenzetter William Alexan
der McDiarmid en zijn 25-jarige vrouw
Maggie hadden op 5 december hun hut
aan het Larsen-mecr verlaten om zich op
sneeuwschoenen over een afstand van 100
km naar Smith River te begeven. In een
dichte sneeuwstorm raakten zij ver
dwaald.
McDarmid, die nu met zijn vrouw per
vliegtuig in Watson Lake is aangekomen,
vertelde, dat na een paar dagen zijn be
nen tot zijn knieën bevroren waren. Hij
wist wel de weg terug, maar wist niet hoe
veel hij nog moest afleggen om bij Smith
River te komen. Hij had 25 kilo bagage
bij zich.
Op eerste kerstdag aten zij macaroni
met worstjes uit blik voor de vrouw en
sardines voor de man. Op nieuwjaar was
het weer macaroni en sardines. Toen was
het voedsel op en gingen zij mos en
sneeuw eten. Daarna vijf pond hondevoed-
sel dat zij in de lege hut van een collega-
krapper" hadden gevonden.
Piloot Bob Harrison die het echtpaar zou
ontmoeten, waarschuwde de politie. Op
nieuwjaarsdag werd een vliegtuig uitge
stuurd om te zoeken, maar zonder succes.
Harrison vloog zelf de volgende dag over
het gebied. Plotseling zag hij sneeuw-
schoensporen die hij volgde. Hij zag een
vuurtje en een figuur die met een deken
zwaaide. De volgende dag kwam over land
een reddingsploeg.
McDiarmid is zijn hele leven trapper
geweest. Hij herinnert zich een andere
angstige episode uit 1935 toen hij nog een
jongen was. Iemand had op zijn broer ge
schoten en hij moest de gewonde over 350
km vervoeren naar een ziekenhuis. Het
eten raakte op en hij moest twee van de
zeven honden doodschieten om in leven te
blijven.
AAN HET VERKEER vielen vooral
meeuwen meestal door het vliegen te
gen draden en leidingen eenden, merels
en mussen ten offer. Het aantal vogels
dat als gevolg van de strenge winter in Ar
tis werd bezorgd, was hoger dan ooit te
voren.
Een groot aantal stierf spoedig na aan
komst. Toch heeft men er na de vorstpe
riode ruim 130 de vrijheid kunnen herge
ven. Al deze vogels zijn in samenwerking
met 't vogeltrekstation in Arnhem geringd.
In de laatste weken van het afgelopen
jaar werden opnieuw vorstslachtoffers in
Artis afgeleverd. Ook werden vogels bin
nengebracht die door zoölogische musea
in andere landen waren geringd en in of
rond Amsterdam werden aangetroffen.
WAT DE HUISDIEREN betreft wint vol
gens Artis de schildpad in ons land nog
steeds aan popularitiet. Het aantal dat aan
Artis wordt geschonken is ieder jaar gro
ter. In 1963 waren het er 193. De dieren
zijn er echter doorgaans zeer slecht aan
toe. De Amsterdamse dierentuin geeft een
stencil uit waarin de verzorging van deze
dieren uitgebreid is beschreven. Gedurende
het afgelopen jaar werden meer dan 1800
aanvragen uit alle delen van het land over
de verzorging van schildpadden behandeld.
Een diergroep die als huisdier vermoe
delijk meer in de belangstelling komt is die
der apen. Er werden 29 in ontvangst ge
nomen, terwijl er bovendien nog verschei
dene werden aangeboden, die niet konden
worden geaccepteerd. De Artisvoorlich-
tingsdienst kreeg bijna 150 aanvragen van
particulieren te beantwoorden over apen
voeding, huisvesting e.d. Verwonderlijk
63. „BIub, blub-blub?" vroeg de riolist, „blub-blublub!"
want terecht meende de modderfiguur dat Panda's
plotseling inslapen problemen opwierp. „Ge hebt gelijk,"
gaf Joris Goedbloed dan ook toe, „dit is een heel moei
lijk geval. Daar hebben we dan eindelijk ons zwak
vrindje aan een nette betrekking geholpen en wat
doet het ventje? Het stelt ons teleur door in te slapen
nog voordat zijn diensttijd begint! Ik ben bang dat de
hoogweledelgestrenge heer referendaris daar niet over
te spreken zal zijn, want dit is stellig niet de ivakkere
houding die men van een nachtwaker verlangt. Maar
als wij hem wekken zal zijn door en door verzwakt
gestel nog verder verslappen; ivekken wij hem daaren
tegen niet dan volgt oneervol ontslag. Och, och wat
nu toch te doen?" „Blub," zei Blub. „Juist! Een schitte
rend idee! Briljant, mijn beste! Maar natuurlijk gij
lijkt op hem, sprekend.neen, neen, geen valse be
scheidenheid; ge moogt dan al wat smoezelig zijn, maar
in het donker kunt ge best voor Panda doorgaan. En
dus laten we ons makkertje vredig slapen, terwijl gij
in zijn plaats de nachtbewaking van het Museum van Na
tionale Geheimen op u neemt. Een klein offer dat gij
gaarne voor hem over hebt. Ik zal u er onmiddellijk
heen geleiden!" En zo kwam het, dat de beroeps-spie-
ders Slinkovitch en Binkovitch even later Joris Goed
bloed en zijn gezelschap de keet zagen verlaten, pre
cies zoals hij het die ochtend ook had gedaan maar
toch zag het groepje er op een eigenaardige manier
anders uit. „Wastatnoutog?" vroeg Slinkovitch. „Stat
Pandakof of vieskwabsk?" Kwetooknieantwoordde
Binkovitch. „Wasieniknou?" De anders zo scherpzinni
ge spionnen stonden voor een raadsel.
wordt het genoemd dat kort na Sinterklaas
het aantal telefoontjes over de verzorging
met sprongen omhoog ging.
Ook bij deze dieren die, zo meent men
in Artis, eigenlijk niet als huisdier ge
schikt zijn, is aan het licht gekomen dat
er handelaren zijn die bitter weinig over
voeding en verzorging weten. De apen
hebben een zeer uitgebreid en wisselend
menu nodig.
De ringslangenstand rond Amsterdam
heeft door de strenge winter en vermoe
delijk ook door de verhoogde bouwactivi
teit om de hoofdstad, waarschijnlijk enor
me klappen gekregen. Jaarlijks werden
gemiddeld zo'n 35 van deze reptielen aan
het loket afgeleverd. In 1963 waren het er
slechts twee.
In „Artis-Nieuws", waaraan voorgaande
bijzonderheden zijn ontleend, wordt nog
een bloemlezing gegeven van wonderbaar
lijke zaken die de juffrouw aan het Artis-
loketje te behandelen krijgt. Een jongetje
dat boodschappen had moeten doen, bracht
zes pakjes margarine, hij was ermee door
het ijs gezakt. De ijsberen hadden het er
goed mee. Iemand had zes liter levertraan
over. Het werd een geschenk voor Artis
Een dame kwam een tamme muis bren
gen en toverde deze tevoorschijn uit haar
kapsel. De olifanten kregen gebakjes ter
gelegenheid van het 125-jarig bestaan van
Artis. Voor het aquarium werden boven
dien 309 vissen afgeleverd.
Vreemde vragen
De voorlichtingsdienst van Artis kreeg
vele zonderlinge vragen van het publiek
te beantwoorden. Bij de jeugd zijn vooral
dierenfoto's in trek, die worden gebruikt
voor scripties of om in albums te plak'
ken. Een flauwe afspiegeling van de mas
sa, die dagelijks binnenkomt, zijn vragen
als: „voor de zwarte pieten zou ik graag
twee struisveren ontvangen", „kan ik mijn
aapje een broekje aantrekken?" „kan ik
een pasgeboren aapje krijgen?", „hierbij
doe ik u een kever toekomen, waarvan er
bij ons over de muren lopen. Voordat wij
door deze beesten opgegeten worden, zou
den wij graag willen weten, wat voor
soort het is", „wat voor opleiding moet ik
mijn zoon, die dol op dieren is, geven?"
hoe lang draagt een olifant?", „hoe lang
leeft een papegaai?" en meer van zulke
vragen.
CHICAGO (AP) Pure Oil Company
heeft bekendgemaakt pioniersarbeid te
verrichten die tot een nieuwe belangrijke
energiebron kan leiden. Op een diepte van
ruim 2.400 meter heeft deze maatschappij
's werelds diepste en heetste bron van
stoom aangetroffen.
De bron bevindt zich 150 kilometer ten
oosten van San Diego. Het boorwerk is ver
richt door een nieuwe dochteronderneming
van Pure Oil.
Het is de bedoeling de stoom te veleveren
aan openbare nutsbedrijven. Pure Oil
zegt de eerste grote oliemaatschappij te
zijn, die een exploitabele stoombron heeft
aangeboord. Zij acht dit een van de veelbe-
lovendste nieuwe terreinen ter vergroting
van de energiereserves voor de komende
jaren.
HORIZONTAAL:
1. Als je schuldenaar dit niet heeft ge
daan zend je hem maar een deur
waarder.
5. Als je dit plotseling krijgt dan kun
je daar een glas op drinken.
10. Dit soort port bekomt niet alle kin
deren goed.
11. Toen ik het vluchtig las, was het net
alsof ik het kende.
12. Zo komen de woorden in een krypto-
gram tot stand.
13. Deze lieden hebben nl. niet begrip.
15. Uw verhaal doet mij denken aan ran
zige boter.
16. Deze familie werd vroeger druk be
sproken, hoewel ze niets geen bijzon
ders vertoonde.
19. Een bever zit er met vijf honderd in,
wees niet bang, het is goed volk.
21. 't Lijkt dat hij niet goed wijs is,
maar hij moet alleen maar huilen.
25. Als iemand die bij je afloopt moet
je hem die niet nageven.
26. Wanneer je je gebed eindigt als je
een panter ziet help je de priester
aan zijn ornaat.
28. Dit doet iemand op elk voetbalveld,
niet alleen op 't Gooi.
29. Een spreeuw verandert in een andere
vogel als U er niet bij bent, maar 'r
is wel iemand.
30. Duizend ramen kunnen de boel stuk
maken, en 'k moet er bijkomen om
het te repareren.
31. Hij zeide dat hij het niet deed en
wel zó dat het aan duidelijkheid niets
te wensen overliet.
VERTICAAL:
1. Er is een prop in mijn keel, neem
mij niet kwalijk dat ik dit doe.
2. Verliefde mensen zitten soms wel eens
zo bij elkaar.
3. Deze geconserveerde vrucht wens ik
niet aan mijn dis.
4. Hebt U hier wel eens muziek mee
horen maken, bepaald atonaal.
6. Dat je plezier krijgt als je zo'n ding
omwoelt lijkt vreemd.
7. Faalden zij toen zij zich dit deden?
8. Als je hier niet van bent is het een
aanbeveling.
9. 't Lijkt eerst slim, maar als je dit
op het oog hebt valt het niet mee.
14. Zó liep een provinciaal door delen
van Amsterdam.
17. O.i. at Bart van deze slacht.
18. O, vasten deed hij niet die met zulke
schreden nadert.
20. Ik gebruikte dit bij het opstellen van
dit kryptogram.
22. De poes kon er niets aan doen dat
ik daarin viel, maar gelukkig duurde
het niet lang.
23. Hem die je moet liefhebben.
24. En met teer aan je schoenen mislukt
je dit.
27. Een apostel zou je zo kunnen noemen.
Oplossingen, uitsluitend per briefkaart,
dienen voor donderdag a.s. in ons bezit
te zjjn.
OPLOSSING PUZZEL No. 15
Horizontaal: 1. Kassei, 5. palter, 10.
Ari, 12. ree, 13. Newa, 15. fit, 17. donk,
18. anna, 20. alom, 22. ar, 23. te, 25. eg,
26. n.s., 27. meteoriet, 31. do, 32. of,
34. metselaar, 41. al, 42. r.o., 43. dr,
44. Po, 45. moef, 47. reel, 49. Maas,
51. Ria, 53. Sion, 55. era, 58. ree, 59.
terras, 60. katern.
Verticaal: 1. Kansas, 2. are, 3. Siwa,
4. en, 6. af, 7. trom, 8. een, 9. rekest,
11. ei, 14. ante, 15. fa, 16. ta, 17. doge,
19. net, 21. lei, 24. no, 27. mom, 28. els,
29. rol, 30. tor, 33. palmet, 35. Eros,
36. toe, 37. eb, 38. adé, 39. Ares, 40.
Nomen, 45. maar, 46. fr, 47. Ra. 48. lire,
50. are, 52. ik, 54. oer, 56. ha, 57. na.
PRIJSWINNAARS PUZZEL no. 15
f 7.50: H. Tweehuysen, Maxwellstraat 10,
Haarlem; 5.00: mej. A. J. Kemp, K. Door
manlaan 74, Haarlem; f 2.50: O. Bronsema,
Ahomstraat 92, IJmuiden.
