De Gaulle is steeds actiever
in de internationale politiek
Nieuwe Franse initiatieven
zullen zeker gaan komen
Amateur-bioloog Naessens is
nu op zijspoor gerangeerd
Panama heeft geen leger
Egyptische pers
wenst andere
politieke koers
tegen Israel
LANCÖME
SJlIliS
Tunesië erkent
Peking
Monorail-stad
in Engeland?
WERELDNIEUWS
r
Van dag tot dag
Benelux wijst plan
van Erhard af
Moordenaar uit België
weer gepakt
Soekarno had geen
succes in Manilla
Engeland doet mee
met Navobemanning
<~Praatótoel
Bayer waarschuwt
tegen Iridocin
r
Motieven
Verre Oosten
Frans kankerinstituut zal serum onderzoeken
NUTRIX voor het behoud van een soepele huid.
FILTRE - SOLAIRE voor een mooi gebruinde huid
-(Op de
i
ZATERDAG 11 JANUARI 1964
3
j
Guur en schraal winterweer.Te droge warmte binnenshuis,.
Gebruik de herstellende Nutrix. Deze is verrijkt met een natuurlijk
serum, dat de cellen vernieuwt en de huidfuncties regelt f 5,75
Abyssale
Lipstick Brillant
wintersport
Cees
De krachtige toon waarop de Westduitse
bondskanselier Erhard de Europese een
heid heeft gepredikt als een van de be
ginselen van zijn politiek, zal menigeen de
vraag hebben ingegeven in welk opzicht
deze politiek gecoördineerd is met en ge
toetst is aan de intenties der kleine lan
den, met name Nederland, België en
Luxemburg. Wat Italië betreft, de Duit
se politici hebben per traditie altijd ge
makkelijk contact verkregen met de Ita
liaanse en zijn in vele opzichten de his
torische paedagogen van de Zuideuropese
geweest, niet altijd tot heil van het Ita
liaanse lot. Overleg, laat staan overeen
stemming, met de Benelux-landen is nooit
het sterkste punt der Duitse regeringen
geweest, enerzijds waarschijnlijk omdat
het politieke prestige en de „macht" van
deze landen te gering was om er veel re
kenmg mee te houden, anderzijds wellicht
ook omdat van onze kant steeds een ze
kere terughoudendheid is betracht, die veel
op een minderwaardigheidscomplex leek
Erhard is, niet anders dan Adenauer,'
niet doordrongen gebleken van de nood
zaak, de Benelux-landen in de kwestie der
Europese eenheid als volwaardige ge
sprekspartners te zien. Hij praat in de
Bondsdag even vlot over „de kleinere lan
den" als Adenauer en ofschoon hij de tact
heeft opgebracht te onderstrepen dat de
belangen van de „kleinere landen" niet in
gevaar mogen komen, heeft hij aan de
andere kant toch gewicht genoeg gelegd
op de Duits-Franse vriendschap om te
doen uitkomen dat deze twee, met Italië,
eigenlijk de Europese koers hebben te be
palen.
Hij heeft zich niet akkoord verklaard
met het plan van De Gaulle om er uit
sluitend een Frans-Duitse aangelegenheid
van te maken, en hij gaat naar Engeland
om dit afwijzend standpunt nog eens dui
delijk te accentueren, maar hij gaat niet
naar Den Haag en niet naar Brussel, om
van Luxemburg maar helemaal niet te
spreken. Terwijl hij toch weet dat de re
geringen van deze landen even fel tegen
het Gaullistische idee gekant zijn als En
geland en een blijvende afwezigheid van
Engeland eenvoudig niet zullen accepte
ren.
Hoe aanvaardbaar de theorieën van Er
hard ook lijken, enige voorzichtigheid van
de „kleinere landen" blijkt toch niet over
bodig ten aanzien van de „eenheidsstem
pels", die de twee grote broers voor Euro
pa in petto hebben. Het hangt uiteraard
zeer sterk af van die kleine landen zelf,
of zij de vrije hand zullen moeten geven
aan de „grote" Europese mogendheden
bij het ontwerpen van het nieuwe Euro
pa, óf dat zij een gelijkwaardig aandeel
en een evenredig invloedrijke stem zullen
krijgen bij het trekken der lijnen, waar
langs de Europese eenheid in de komen
de jaren zal worden gestuurd.
Nu Erhard zo hardnekkig blijft vasthou
den aan de idee van „vriendschapsver
dragen tussen de groten" of dat voor
namelijk bedoeld is als vriendelijke bui
ging in de richting van De Gaulle, is
moeilijk vast te stellen zullen de kleine
landen zich meer dan ooit moeten richten
op de mogelijkheden die zij hebben om
ook „groot" te zijn: de Beneluxlanden sa
men vormen een bloc dat respectabel ge
noeg zou kunnen zijn, zowel wat inwoner
aantal als potentie betreft. Een hechtere
en realistischer samenwerking dan zich
tot dusver tussen deze landen heeft gede
monstreerd wordt nu toch langzamerhand
een levensbelang.
(Van onze correspondent
PARIJS De vele reizen van de Fran
se ministers of officiële boodschappers
naar verschillende hoeken van de wereld,
die door hen de laatste tijd worden onder
nomen of voorbereid, doen de opvatting
postvatten dat generaal De Gaulle weer
een aantal nieuwe initiatieven op het in
ternationale front voorbereidt. Zelf gaat
hij binnenkort een reis naar Mexico en
de Franse Antillen maken. De oud-pre
mier Edgar Faure bracht eind vorig jaar
met instemming van het staatshoofd, zo
niet als zijn geheime boodschapper, een
langdurig bezoek aan het communistische
China waarover hij in een uitvoerig inter
view met het ochtendblad Le Figaro ver
slag uitbracht.
De minister van Oorlog Messmer is mo
menteel eveneens in het Verre Oosten,
waar hij onder andere door de premier
van Cambodja, prins Sinahoek, ontvangen
werd.
Zijn collega van Financiën, Giscard
d'Estaing, is bezig zijn koffers te pakken
om in Moskou met de Russische regerings
leiders te gaan praten. En zo zijn er nog
verscheidene andere continentale of inter
continentale projecten in de Franse pen,
die het geanimeerde beeld van deze poli-
tiek-toeristische activiteiten completeren
De kanselier Erhard zal volgende week
voor de tweede keer in zijn nieuwe functie
ten Parijse tonele verschijnen, terwijl de
Franse staatssecretaris voor de Jeugd en
de Sport, de Himalaya-bedwinger Maurice
Herzog, zich naar Bonn hoopt te begeven
En tussen Parijs en Algiers is tenslotte
het ministeriële va et vient bijna niet
meer van de lucht.
Het is uiteraard niet zo eenvoudig in
kort bestek alle achtergronden van die
vele excursies bloot te leggen. De bedoe^
lingen lopen ook niet altijd parallel. Meer
malen worden in verschillende richtingen
voelhorens uitgestoken om met die infor
maties achter de hand straks een belang
rijke of beslissende zet op het schaakbord
te kunnen doen.
Zo schuilt er achter de reis van Giscard
d'Estaing naar Moskou, naast het verlan
gen de handelsbetrekkingen met de Rus
sen in het algemeen te kunnen intensi
veren, vooral ook de wens te onderzoeken
of de Sovjet-Unie zich interesseert voor
een -enorme partij pijpleidingen, die oor
spronkelijk bestemd waren voor de Saha-
ra-olie.
In Parijs is bekend geworden dat Ben
Bella in ver gevorderde bespreking ver
keert met Duitsers en Amerikanen, die be
langstelling tonen voor de Sahara-olie en
die voor het vervoer zelf een eigen pijp
leiding zouden willen exploiteren. Alvorens
door Algiers dus voor een nieuwe verras
sing te worden geplaatst willen de Fran
sen nu nagaan of ze eventueel de Russen
tegen de Algerijnen kunnen uitspelen.
Van nog wijder belang zijn niettemin de
Franse initiatieven die thans hun schaduw
al op Europa zelf en het Verre Oosten
vooruit werpen. Kanselier Erhard die zich
van zijn politiek-lucratieve positie op de
wip tussen Washington en Parijs al bewust
blijkt te zijn, schijnt zich bereid te willen
tonen heel wat bittere pillen als de affai-
re-Argoud van de zijde van De Gaulle te
slikken, om samen met hem toch nieuwe
stappen te overwegen.
De Gaulle wil het oude plan-Fouchet
voor een Europees politiek secretariaat
nieuw leven inblazen en Erhard zou, zo
hoopt men tenminste in Parijs, die ge
dachte mogelijk in licht gewijzigde versie
opnieuw kunnen lanceren. De bereidheid
van De Gaulle de drie Europese organen,
E.E.G., Euratom en de kolen- en staal
gemeenschappen, te fuseren, waartegen
hij zich tot dusverre altijd had verzet, is
een concessie die Parijs West-Duitsland en
de overige partners al heeft gedaan.
Die Frans-Duitse samenwerking zal zich
niettemin binnen betrekkelijk nauwe gren
zen moeten blijver, bewegen aangezien uit
de woorden van Erhard opnieuw is duide
lijk geworden dat hij, in flagrante tegen
stelling .tot De Gaulle, Europa nimmer
tegenover, doch altijd naast zo niet achter
Amerika wenst te houden.
En van zijn kant zal Erhard zich zeker
bij De Gaulle willen informeren over diens
houding en inzichten ten aanzien van een
definitieve regeling van het Duitse pro
bleem en een toekomstig statuut voor Ber
lijn dat door een nieuwe corridor met
West-Duitsland verbonden zou kunnen
worden.
In het Verre Oosten verkeren de Franse
plannen eveneens in een tamelijk verge
vorderde staat van voorbereiding. Edgard
Faure heeft in zijn interview duidelijk la
ten doorschemeren dat Parijs Peking bin
nen kortere of langere tijd zeker officieel
erkennen zal. En van zijn kant heeft mi
nister Messmer belangrijke financiële
steun toegezegd aan prins Sinahoek van
Cambodja die binnenkort in Parijs zijn
officiële opwachting zal komen maken.
Wanneer generaal De Gaulle zo dus heel
wat potjes en pannetjes in verschillende
delen van de wereld op het fornuis heeft
staan, dan lijken zijn verlangens en ambi
ties ten aanzien van Washington nog altijd
maar stroef te willen vlotten.
De Gaulle is nog altijd van oordeel dat
zijn waardigheid hem belet zich voor een
gesprek met de nieuwe Amerikaanse pre
sident naar het Witte Huis te gaan. Zijn
aanwezigheid bij de begrafenis van wijlen
John F. Kennedy beschouwt hij nog steeds
als het tegenbezoek dat hij de betreurde
president en dus Amerika eind vorig
jaar nog schuldig was.
Parijs heeft daarom dezer dagen een
officieuze vlieger opgelaten om te zien of
Johnson niet bereid zou zijn De GauUe op
het eiland Martinique en dus op Frans
grondgebied, te ontmoeten wanneer de
generaal zich daar op zijn terugreis vanuit
Mexico bevinden zal. Het Witte Huis heeft
deze week met die Franse vlieger even
wel korte metten gemaakt door koeltjes
mee te delen dat president Johnson voor
lopig onmogelijk Washington zal kunnen
verlaten.
STAATSVORM. Panama is een republiek. In 1904 kreeg het land een Grond
wet. Die is in 1946 gewijzigd. Een president is het staatshoofd. Het land heeft
een Kamer van Afgevaardigden van 42 leden. Die wordt om de vier jaar ge
kozen. Voorts is er een ministerraad van zeven leden. Mannen en vrouwen
hebben kiesrecht.
GEOGRAFIE. Het land ligt op de landengte van Midden-Amerika. Het heeft
een oppervlakte van ruim 74.000 vierkante kilometer. Het wordt begrensd door
de Caribische Zee, de Stille Oceaan, Colombia en Costa Rica. Het land is
bergachtig.
BEVOLKING. Panama telt ongeveer 850.000 inwoners. 65 percent van de
bevolking is van gemengd bloed. Er wonen ongeveer 100.000 negers, 50.000 in
dianen in de tropische wouden en 75.000 blanken. De bevolking is overwegend
rooms-katholiek. De voertaal is Spaans.
ECONOMIE. Panama is een vruchtbaar land. Tussen de bergen vindt men
vele dalen. De landbouw is er echter slecht ontwikkeld. Ongeveer de helft van
de voedingsmiddelen moet worden ingevoerd.
ONDERWIJS. Panama City kreeg in 1935 een universiteit. Lager onderwijs is
verplicht voor kinderen van zeven tot vijftien jaar. Het land heeft ongeveer
tachtig middelbare-, handels- en technische scholen. Ongeveer dertig percent
van de bevolking is analfabeet. Hierbij zijn de indianen niet gerekend.
HISTORIE. Het land kwam reeds vroeg in aanraking met de Spaanse ver
overaars. In 1903 verkregen de Verenigde Staten een strook gron.d aan weers
zijden van het kanaal, de zogenaamde Panamakanaalzone. Dat werd afgestaan
door de regering van Colombia. Het parlement van dat land weigerde echter
aan die gebiedsafstand zijn goedkeuring te geven. Er brak toen een opstand uit,
gestimuleerd door de Verenigde Staten, en Panama verklaarde zich onafhanke
lijk. Later erkenden de Verenigde Staten de nieuwe staat. In ruil daarvoor stond
Panama de Verenigde Staten eeuwigdurend het bezit van de zone af. Het ver
drag van 1903 geeft de Verenigde Staten het recht te interveniëren als de rust
in het land verstoord wordt. Van dat recht is herhaaldelijk gebruik gemaakt.
In 1939 kwam men overeen dat de Verenigde Staten alleen tussenbeide zullen
komen, als .de regering van Panama dit wenst.
STRIJDKRACHTEN. Panama heeft geen leger, geen luchtmacht en geen ma
rine. Wel heeft het land een nationale politiemacht die de orde moet handhaven.
De Verenigde Staten onderhouden sinds 1941 bases in het land.
VLAG. De vlag van Panama heeft de kleuren blauw-wit-rood.
CAIRO (AP) Een Egyptische jour
nalist heeft een beroep gedaan op de ko
mende Arabische topconferentie om een
volkomen nieuwe politiek tegen Israel te
voeren. Door die politiek, meent hij, moet
een einde komen aan de oorlogsdreiging
of onwerkelijke acties, zoals een plotselinge
olieboycot van de westelijke mogendheden.
Het artikel beslaat in Al Achbar" een
hele pagina. Het is vooral belangrijk, om
dat het slechts twee dagen vóór de con
ferentie van Cairo in een blad van de ge
controleerde Egyptische pers verschijnt.
Het artikel is veruit het openhartigste
van een geleidelijk krachtiger wordende
perscampagne om Egypte's krantenlezers
te waarschuwen voor de moeilijkheden
van de huidige politiek.
„Een aanval op Israel is een aanval op
een staat, die lid is van de Verenigde Na
ties en als zodanig onschendbaarheden ge
niet, die niet genegeerd kunnen worden
aldus het artikel.
Over de voorgestelde Arabische olieboy
cot van westelijke staten, die Israel steu
nen, zegt het artikel dat zo'n boycot vol
gens sommige mensen onmogelijk is. En
natuurlijk is zo'n boycot onmogelijk. Het
voorstel getuigt niet van gezond verstand.
In het artikel wordt de conferentie voor
gesteld de aandacht van de wereld te ves
tigen op de één miljoen Arabische vluch
telingen die door de oorlog van 1948 van
huis en haard verdreven werden en op Is
raels weigering om de V.N.-resoluties ten
uitvoer te brengen en op het rassenonder
scheid in Israel ten aanzien van de Arabie
ren in Israel.
(Van onze correspondent)
BRUSSEL Nederland staat nog even
gereserveerd als tot dusverre tegenover
de plannen van premier Erhard en gene
raai De Gaulle voor een politieke unie
van de zes E.E.G.-landen zonder Groot
Brittannië. Die indruk kreeg men vrijdag
middag in Brussel, nadat minister Luns er
had geluncht met zijn Franse collega Cou
ve de Murville.
De uitnodiging was uitgegaan van laatst
genoemde. Het lag voor de hand dat hij de
Nederlandse minister weer eens zou polsen
over het Nederlandse standpunt.
Na een grote klopjacht is vrijdagavond
Sylvain d'Hoest, de voortvluchtige drie
voudige Belgische moordenaar, gearres
teerd. Hij werd aangetroffen in de omge
ving van Gent. d'Hoest ontsnapte deze
week uit de gevangenis in Turnhout, na
dat zijn moeder hem een vijl had bezorgd.
MANILLA (Reuter) President Soe
karno van Indonesië en president Maca-
pagal van de Philippijnen hebben ver
klaard, dat zij hopen op een nieuw ge
sprek met premier Abdoel Rahman van
Maleisië ter regeling van het geschil om
Maleisië.
Deze verklaring stond in een communi
qué, dat in Manilla is uitgegeven na af
loop van Soekarno's bezoek aan de Philip
pijnen.
In het communiqué wordt verder ge
zegd, dat president Macapagal had aange
drongen op „zelfbeheersing en matiging'
in het geschil. Indonesië zal voorts de aan
spraken van de Philippijnen op Sabah
steunen.
LONDEN (Reuter) Groot-Brittannië
zal meedoen aan een komende proef met
een gemengde NAVO-bemanning aan
boord van een Amerikaanse torpedojager
voor geleide projectielen. Dat hebben
functionarissen van het ministerie van
Defensie in Londen gezegd. Bijzonder,
heden daarvoor moeten nog worden uit
gewerkt.
Deze deelneming van Engeland verplicht
het land niet tot deelneming aan de door
de Verenigde Staten voorgestelde strijd
macht van oppervlakteschepen met ge
mengde bemanning, bewapend met Pola-
risraketten.
(Van onze correspondent)
PARIJS De amateur-bioloog Gaston
Naessens. uitvinder van een serum waar
mee hij kanker zou kunnen genezen, is in
de Parijse voorstad Villejuif door de di
recteur van het Franse kankerinstituut,
professor Denoix, gedurende anderhalf uur
ontvangen om over zijn preparaat te spre
ken.
Professor Denoix heeft hem beloofd het
serum ernstig te zullen onderzoeken. Daar
entegen heeft hij geweigerd aan het ver
zoek van Naessens te voldoen en de ver
antwoordelijkheid op zich te nemen van
een verdere behandeling met het serum
van twee patiënten, die in Corsica al eer
der met dit zelfde middel behandeld wa
ren.
Naessens, die na het onderhoud op het
kankerinstituut, dat dus geen succes voor
hem is geweest, door een vijftigtal jour
nalisten werd opgewacht, is gisteren weer
naar Corsica waar hij sedert afgelopen
zomer woont, teruggevlogen.
Professor Denoix heeft in zijn communi
qué bevestigd het serum aan een diep
gaand en objectief onderzoek te zullen on
derwerpen waarvan het resultaat, vermoe
delijk pas over enkele maanden, aan de
minister van Gezondheid ter kennis zal
worden gebracht.
Het ziet er naar uit dat Naessens op
wie talrijke kankerpatiënten hun laatste
hoop hadden gevestigd door de officiële
wetenschap op een zijspoor is gerangeerd
en dat men van zijn al of niet vermeende
wonderserum verder weinig meer horen
zal.
Gaston Naessens
■5
PARIS
FRANCE
"ss«> r s"t
Deze vloeibare crème op basis van zee
water, dringt diep in de huid door en maakt
haar veerkrachtig doordat het vochtgehalte
wordt hersteld. Zij is als nachtvoeding voor
elke huid geschikt.
De beste en bekoorlijkste bescherming,
die in de winter de lippen zacht en soepel
houdt.
f4,95
Voor uw nagels crème lak f 3,95;
Parelmoer f 5,50 in bijpassende tinten."
circulaires bij depositaires verkrijgbaar
mm*
rnmm
f 16,75
Mijnheer de Vries
Ik mag wel zeggen dat het een rustig
café was. Nu weet ik wel dat de één
een ander idee van rustig heeft dan de
ander, maar als je in je eentje 30 stoelen
vol moet maken en de barkeeper doet een
dutje, dan mag je wel zeggen dat het stil
is. De enige troost die ik had, was dat ik
niet zelf op het idee was gekomen dit
dorpscafé op te zoeken.
Ik zat juist na te denken over de vraag
hoelang het nog zou duren, voordat mijn
auto, die in de garage tegenover het café
stond, gerepareerd zou zijn, toen de twee
de bezoeker binnenkwam. Een lichtgebo
gen zestiger overzag de situatie vanaf de
drempel, kreeg mij in het oog, rechtte
zijn schouders en kwam vastbesloten op
me af.
Van de negenentwintig lege stoelen koos
hij die valk naast mij uit en begon:
„Mógge". De Vries is mijn naam".
Hij verwachtte van mij iets dergelijks,
maar ik bracht het niet verder dan een
verrast: „Zo, zo, aangenaam.
Deze tegenslag deerde hem niet, want hij
ging onmiddellijk tot de aanval over: „U
bent zeker vreemd hier?" „Ja", zei ik,
„ik kom hier voor het eerst".
Daar hij kennelijk enorme behoefte had
aan wat aanspraak was hij blij, een aan
knopingspunt gevonden te hebben en ver
volgde: „Dan bent u hier zeker voor za
ken?" „Ja", stemde ik toe, een slok van
mijn lauwe koffie nemend. „Handel?"
raadde hij. „Nee, ik ben journalist."
„Mooi vak", sprak hij waarderend, „heb
ik vroeger ook gedaan". Hij wachtte even
om te zien wat dit voor uitwerking zou
hebben. „Nee maar was mijn be
langstellende commentaar. „Ja", vervolg
de hij nadrukkelijk, „vroeger wel, maar
nu Ik wilde de man niet voor het
hoofd stoten en vroeg: „en wat doet u nu,
mijnheer de Vries?" Er verscheen een ge
heimzinnige glimlach op zijn gezicht toen
hij aarzelend begon: „Tja, ik zit in de
handel mijn kantoor staat hier in
't dorp". Het was duidelijk dat dit beroep
veel aantrekkingskracht op hem had en
dus vroeg ik maar waarin hij handelde.
„Och, van alles" zei hij vaag, maar ver
volgde snel: „hoofdzakelijk auto's."
Inmiddels had de kastelein het moede
hoofd opgeheven en slofte op ons af. „Wat
mag het zijn, meneer", vroeg hij de Vries,
terwijl hij mij een veelbetekenende knip
oog gaf. Deze dacht een ogenblik na en
zei toen vastbesloten: „Sherryu drinkt
toch ook mee, meneer eh.„Willems",
zei ik, „graag". „Twee sherry dus" wend
de de Vries zich weer tot de barkeeper.
Nadat deze het bestelde gebracht had,
vervolgde de Vries: „Best vak hoor, 't
autobedrijf, 't loopt reuze, maar ja, je
bent de hele dag op pad, hè". „En nu zit
u hier", wierp ik tegen. Hij glunderde en
antwoordde: „Ja één van mijn wagens
is kapot, hij heeft een gebroken as. Mis
schien heeft u hem wel zien staan, hij
staat aan de overkant in de garage. Het
is een lichtblauwe Opel, ik wacht hier tot
hij klaar is, ziet u". Ik zag het inder
daad en ik hoorde ook een motor starten.
Wij stonden beiden op en mijnheer de
Vries zei „Aha, ik denk. dat- hij weer voor
elkaar is".- „Dat denk ik-ook", .zei ik 'dub
belzinnig, terwijl ik afrekende en naar de
deur liep. Hij keek me stomverbaasd aan.
ev volgde mij op de voet. „Tot ziens,
mijnheer de Vries", zei ik bij de deur en
liep naar mijn lichtblauwe Opel.
Hij bleef in de deuropening staan, en
langzaam, heel langzaam, drong het tot
hem door. Zijn schouders zakten be-
beschaamd naar voren toen hij zich om
draaide en naar binnen ging.
TUNIS (AP). Tunesië heeft commu
nistisch China erkend. Het wordt hierdoor
het twaalfde Afrikaanse land dat diploma
tieke betrekkingen met Peking aanknoopt.
De erkenning werd aangekondigd in een
gezamenlijk communiqué over het bezoek
van de Chinese premier Tsjoe-En-Lai aan
Tunis.
Hoewel het het regime in Peking erken
de, verzekerde Tunesië het Westen dat het
geen einde maakt aan de politiek van
vriendschap met het Westen en niet alle
bedoelingen van China goedkeurt.
De Westduitse farmaceutische fabriek
Bayer heeft bekend gemaakt, dat zwangere
vrouwen beter niet het geneesmiddel voor
TBC „Iridocin" kunnen innemen. Hoewel
niet is vastgesteld, dat gebruik van „Irido
cin" misvormingen bij baby's tot gevolg
heeft, zijn bij proeven met dieren wel mis
vormingen geconstateerd. Hierbij wordt
aangetekend, dat de doses die men de die
ren toediende veel groter waren dan nor
maal.
AYLESBURY (A.P.). In Bucking
hamshire, het graafschap even ten noor
den van Londen, bestaan plannen voor
de bouw van een stad van 250.000 in
woners die allen binnen de vijf minuten
van een gratis monorailnet zullen wonen.
In een rapport heeft een commissie dit
plan gelanceerd als een mogelijke op
lossing voor de problemen samenhangend
met de enorme bevolkingsgroei
Het voornaamste doel is te voorkomen
dat het autoverkeer in de stad domineert.
De huizen en fabrieken moeten gebouwd
worden langs het net van de monorail.
De exploitatie ervan zou ongeveer zeven
en half miljoen gulden per jaar kosten.
Het plan voorziet in de stichting van
woonkernen van elk vijfduizend mensen
bij de monorail-stations.
De langste wandeling van huis naar
school zou tien minuten zijn. Klinieken en
ziekenhuizen worden gebouwd op plaatsen
die gemakkelijk bereikbaar zijn. De af
stand van het stadscentrum tot de buiten
ste monoraiistations zou een kwartier
zijn. Dit stadscentrum en het winkelcen
trum zouden boven het wegennet ge
bouwd worden.
Werkloosheid. De werkloosheid in de Ver
enigde Staten, die in november tot 5,9
percent toenam, is in december terug
gevallen tot het oktoberpercentage van
5.5 percent van de beroepsbevolking.
Het totale aantal arbeidsplaatsen daalde
in december door seizoensinvloeden met
700.000 tot 68.6 miljoen, maar is niette
min nog 1,1 miljoen groter dan in
december 1962.
Grap. Een Amerikaanse federale jury
heeft vrijdag een 21-jarige werkstudent
Russell McLarry buiten vervolging ge
steld. Hij had vóór de mogrd op presi
dent Kennedy tot medestudenten gezegd,
dat hij het staatshoofd met een revolver
zou opwachten Later had hij verklaard
„trots, nee verheugd" te zijn over de
dood van de president. Tegenover de
jury zei McLarry dat deze uitlatingen
als een grap moesten worden opgevat.
Vernedering. In de Westduitse plaats Calw
zijn vrijdag twee onderofficieren van de
parachutisten tot voorwaardelijke ge
vangenisstraffen van respectievelijk één
en twee weken, met een proeftijd van
twee jaar, veroordeeld, omdat zij onder
geschikten zouden hebben vernederd.
Vergiftiging. Zeker dertig Afrikanen,
meest kinderen, zijn in Zuid-Afrika in
een ziekenhuis aan voedselvergiftiging
overleden. De mensen zijn ziek gewor
den, nadat zij vlees hadden gegeten van
een os, die woensdag was geslacht.
Oproer. In West-Bengalen is vrijdat een
student gedood en werden minstens acht
mensen gewond, toen de politie op enke
le plaatsen in de omgeving van Calcutta
het vuur opende op oproermakers. Vijf
honderd mensen werden gearresteerd,
van wie 120 in Calcutta. De ongeregeld
heden begonnen na berichten over relle
tjes tussen hindoes en mohammedanen
in de aan West-Bengalen grenzende ge
bieden van Oost-Pakistan.
Zuivering. Volgens het blad „Helsingin
Sanomat" zal in de loop van deze
maand een zuivering in de Finse Com
munistische Partij plaats hebben. Daar
bij zouden 10.000 leden zijn betrokken,
onder wie de secretaris-generaal Ville
Pessi, die in ongenade zou zijn gevallen.
Asiel. Negen Bulgaarse bouwvakarbeiders,
die bij de Turkse grens werkten en van
die gelegenheid gebruik maakten om uit
te wijken, hebben in Turkije politiek
asiel gevraagd.
