1
L
Merkwaardig forum over
de „nood" van het tonee
lonesco's „De koning sterft"
Vijfhonderd gulden voor een
loge tijdens het Operabal
hoogtepunt bij Weense carnava
1
DE PROGRAMMA'S
TONEEL IN HAARL
Johan Elsensohn
tachtig jaar
VARA-hoofdbestuur over
„Zo is het toevallig..."
Conclusie: „Er is eigenlijk geen
sprake van enige nood
MAANDAG 13 JANUARI 1964
6
WAAR
VORSTEN KOMEN
MAAR OOK
KLEINE LUIDEN
„Rijdend bijbelhuis"
in Haarlem-Noord
nabeschouwingen
Uitstekend „Brandpunt'
De radio geeft dinsdag
Prachtige creatie van Ton Lutz
Toneelstuk van Saunders
in Engeland bekroond
T elevisieprogramma
i
(Van onze correspondent)
WENEN. Aan de Donau is het carnaval reeds op
1 januari begonnen, maar het gaat er veel rustiger aan toe
dan in de steden langs de Rijn en de Roer, waar men grote
papieren mutsen opzet en waar de camavalspret zich niet
alleen in grote zalen, maar ook op straat afspeelt. In Oosten
rijk, en speciaal in Wenen, wordt er tijdens het carnaval
vrijwel uitsluitend gedanst en nog eens gedanst. Als ik het
'ALLE MOGELIJKE organisaties van
handel, nijverheid en industrie, van kunst
en wetenschap, maar ook van de politiek
hebben hun eigen balavond, die gewoon
lijk om 21 uur begint en 's nachts tegen 4
of 5 uur eindigt. Er wordt gedanst, gedron
ken en op de late avond ook wat gege
ten, geflirt en weer opnieuw gedanst:
ouderwets, wals of modern. Meestal'staan
er twee of drie orkesten ter beschikking
die elkaar afwisselen. De oudere jaargan
gen blijven in de grote bovenzaal waar
men wals danst, de jongere generatie
zoekt de kleinere bijzaaltjes op, 't liefst in
de kelder waar moderne dansmuziek
wordt gespeeld. De meest elegante en
duurste bals worden gegeven door het
Weense Philharmonisch Orkest, door de
Jechtvereniging, de Weense artsen, tech
nici en juristen. Ook de Nederlands-Oos
tenrijkse Vereniging heeft een balavond in
het paleis Palffy, evenals de meeste ver
enigingen én grotere firma's, jeugdgroe
pen, middelbare scholen en zelfs paro
chies. Het Weense doorsnee-carnaval is
dus een vrij onschuldig en burgerlijk ver
maak. In de zevende wijk geeft de burge
meester een bal, waar ouden van dagen,
gepensioneerden en armlastigen worden
onthaald. Onschuldiger kan het al niet.
IETS LUIDRUCHTIGER zijn da gemas
kerde bals, die hier „Gschnas" (geinfees
ten) worden genoemd. Hier mag men al
leen gekostumeerd verschijnen; wie niet
verkleed is, moet boete betalen. Tot deze
groep behoren de sterk in trek zijnde „bals
voor eenzame harten", waar men óók aan
de toekomst denkt, verder de „Dollemans
avonden" van ettelijke zangverenigingen,
het lompenbal van de kunstenaars die wel
iets hartigs gewend zijn, en ten slotte het
bal van de „ondeugende meisjes," dat eer
der koddig dan gevaarlijk is. Ook dit
jaar vormt het opera-bal het hoogtepunt
op 6 februari. Dit gebruik gaat eigenlijk
terug op een verordening van keizer Frans
Josef die in 1860 de opdracht gaf tot de
oprichting van een nieuw operagebouw,
waar zoals hij uitdrukkelijk verklaarde
„opera's, operettes zullen worden opge
voerd, maar ook opera-bals kunnen plaats
vinden." Toch had Wenen hiermee niet de
primeur, want het volgde hierin het voor
beeld van Parijs. Daar echter de keizer
de Parijse buitensporigheden en ge
waagdheden bijvoorbeeld de cancan
wilde vermijden, werd het eerste Weense
opera-bal in 1877 speciaal voor een lief
dadig doel georganiseerd en wel voor een
pensioenfonds ten bate van de oude leden
van de Hofopera. Later was dit doel er
niet meer en bleef het opera-bal het grote
evenement in het balseizoen, waar de up
per samenkwam, danste en over de toe
komst van de ongehuwde dochters beslis
te.
OOK NU NOG is dit bal een elegante
en dure aangelegenheid, waar men ieder
een wil zien en vooral hoopt door ieder
een gezien te worden. Voor deze éne
avond wordt er een planken vloer boven
de fauteuils van de grote zaal gelegd, zo
dat er een grote dansvloer ontstaat die
zowel de zaal als ook het gehele toneel
beslaat. Hier kan men de oude en nog
niet verarmde adel en de jonge industrie
magnaten ontmoeten en voor miljoenen
aan juwelen en bont bewonderen. Derge
lijke groepen hebben op de eerste of twee
de rang een loge gereserveerd, waarvoor
meer dan 500 gulden moet worden be
taald. Een gereserveerd tafeltje in een
van de andere zalen kost minstens 200 gul
den en het is begrijpelijk dat de kosten
voor consumptie even prijshoudend zijn.
Een gewone entreekaart voor een staan
plaats kost ongeveer 60 gulden.
DAAR DE LAATSTE DAGEN van de
Olympische Winterspelen met het opera
bal samenvallen, zullen gekroonde hoof
den en illustere gasten die in Innsbruck
vertoeven een uitstapje naar Wenen ma
ken om het opera-bal mee te maken
in de bal-kalender van dit jaar goed heb nageteld zijn er
officieel meer dan driehonderd bals aangemeld. Er moet
vermakelijkheidsbelasting voor worden betaald, zodat de
fiscus met de winst gaat strijken. Ze worden ofwel in de
spiegelzalen van de oude barokke paleizen gehouden, ofwel
in de twee concertgebouwen, de grote restaurants en hotels,
in feestzalen en in kleinere gelegenheden.
Hiertoe behoren niet Koningin- Juliana,
Prins Bemhard én de prinsessen Beatrix
en Irene, die overigens al tweemaal het
bal hebben meegemaakt. Prinses Beatrix
moest de laatste keer verstek laten gaan,
omdat zij plotseling zwaar verkouden
werd.
Men verwacht kroonprins Constantijn
van Griekenland en zijn 17-jarige bruid
Anne-Marie van Denemarken en prins Al-
bert met zijn echtgenote prinses Paola
van België. Het bal zal dit jaar worden
geopend met de keizerwals van Johann
Strauss, welke wals eerst gedanst wordt
door het zogenoemde „jeugdcomité". Een
stoet van 180 jeugdige paren, waarvan de
meisjes-debutanten in wit-zwarte robes
zijn gekleed en de jongemannen in rok of
in officiersuniform van het Oostenrijkse
leger.
TOCH KAN OOK DE kleine man aan
zijn trekken komen en het bal meema-
De acteur Johan Elsensohn viert van
daag, 13 januari, zijn tachtigste verjaar
dag. Medici van het Zeehospitium te Kijk
duin, waar hij thans in het Revalidatie
centrum vertoeft, hebben meegedeeld dat
hij zich met behulp van zijn wandelstok
al aardig kan bewegen op de prothese
die zijn onlangs afgezette rechterbeen ver
vangt.
Niet alleen door zijn grote rollen en
door de stukken die hij voor het Volksto
neel schreef maar ook later door zijn op
treden in de radiohoorspelen, zoals „Gijs
langs de Weg", kreeg Johan Elsensohn
grote en ruime bekendheid. De jubilaris
werd in Amsterdam geboren. Hij begon
zijn loopbaan in 1916 als souffleur en re-
quisiteur bij een reizend gezelschap. Vóór
de oorlog vervulde hij belangrijke rollen
bij het gezelschap van Herman Bouber
in de Amsterdamse Plantage-Schouwburg
Na de oorlog was hij onder meer verbon
den aan het gezelschap van Johan Kaart,
Meermalen trad hij op bij Het Neder
lands Volkstoneel, De Nederlandse Come-
die. Comedia en De Toneelvereniging. Van
1930 tot 1940 schreef Johan Elsensohn tek
sten voor de jaarlijkse Bouwmeesterre
vue, waarin zoals bekend Johan Buziau
optrad. Ook maakte hij teksten voor Ne
derlandse films. Zijn eerste volkstoneel
stuk „Duif en Doffers" verscheen in 1926.
Een beeld van de „dure afdeling" van
het Weense Operabal.
ken. Het is dan wel niet geoorloofd om
de grote zaal en de andere benedenzalen
te betreden, maar men kan voor vijftien
gulden een plaats reserveren op de twee
hoogste galerijen en heeft daar eigenlijk
het beste uitzicht.
Bovendien bevinden zich rondom de gale
rijen ook zalen, couloirs en kleinere res
taurants met orkestjes, waar men kan
dansen en voor een schappelijke prijs een
behooorlijke consumptie krijgt. Vroeger
eindigde het carnaval op vastenavond, dus
de dag voor Aswoensdag, waarop de grote
vasten begint, maar deze godsdienstige
achtergrond is vrijwel in vergetelheid ge
raakt. Aswoensdag valt nu op 12 februari
maar het balseizoen duurt dit jaar tot
11 april.
Het VARA-hoofdbestuur keurt 't beleid
goed dat 't dagelijks bestuur te dezer zake
heeft gevoerd. Het hoofdbestuur is van
mening dat het onderdeel, bevattende een
satire op 't televisiekijken niet op zodanige
wijze over het voetlicht is gekomen als
krachtens de opzet wenselijk ware. Voor
zover kijkers door dit programma in gods
dienstige dan wel anderszins respectabele
gevoelens zijn gekwetst, wordt dit door het
hoofdbestuur betreurd. Enigerlei bedoeling
van die aard is de VARA uiteraard vol
komen vreemd.
Het hoofdbestuur is verontwaardigd
over de hetze, die rondom dit programma
onderdeel is ontketend, daar het ter hand-
nemen van het desbetreffende thema en
de kennelijke bedoeling om dat tot uit
drukking te brengen alleszins veranttvoord
zijn te achten. Het hoofdbestuur onder
schrijft de mening van de televisiesecre
taris dat het programma, al vanwege de
sfeer daaromheen ontstaan, hem en zijn
staf de hoogste eisen zal stellen. Het
hoofdbestuur heeft de redactie verzocht
zich de ervaring ten nutte te maken, zich
bepaaldelijk bewust te blijven, giegeven ook
de aard van 't programma, hoezeer gods
dienstige waarden het Nederlandse volk
ter harte gaan, alsook zich te realiseren
dat voorshands veelal geen alternatieve
kijkmogelijkheid te onzent bestaat.
Een van de twee tot bijbelwinkel inge
richte auto's vari het Nederlandsch Bijbel
genootschap. de zogenoemde „rijdende bij
belhuizen" zal op maandag 20, dinsdag 21
en woensdag 22 januari in Haarlem-Noord
zijn, in het gedeelte tussen de Zaanenlaan-
Zaanenstraat en de Kleverlaan-Klooster
straat.
In de ochtend- en middaguren wordt
een rondrit door de gemeente gemaakt. Op
dinsdagavond van zeven tot acht uur is
het bijbelhuis aan het Soendaplein te be
zichtigen. Men kan er tevens bijbels kopen.
PRODUCER GERARD MICHON
VERLAAT KRO
Medio januari zal de heer Gerard Mi
ction, producer op de afdeling amusement,
de televisiedienst van de KRO op eigen
verzoek verlaten. .De heer Michon, die
1 januari 1961 bij de KRO in dienst trad,
heeft een journalistieke functie buiten het
omroepbedrijf aanvaard.
het plaatselijke café-zaaltje, waar de door
de oppositie gesteunde club, dankzij sabo
tage van de omgekochte toneelmeester een
Met een meer dan voortreffelijke afle- gemeentelijke subsidie veroverde. Op amu-
vering van haar beeldmagazine toonde de santé wijze speelden de acteurs en ac n-
redactie van „Brandpunt" zich ten volle ces de voorstelling van die wel zeel Pr'"
het historische feit waardig, dat zij bij rnitieve, amateurvereniging en daar o 1
monde van een zichtbaar verheugde Frits was deze voortzetting van het oreiwer
v. d. Poel de meest besproken man van I dat „Stadhuis op Stelten heet. wel e
Nederland aan de kijkers mocht voorstel- aanzien waard.
len. Wie zich deze man, Zwolsman, had Dat er sinds de jaren van „het rijke
voorgesteld als een wat excentrieke of Roomsche leven" in het milieu de
misschien hvper-elegante financiële goo- rooms-katholieken heel wat veranderd is,
chelaar, kwam bedrogen uit: voor de ca- werd mede bevestigd door dr. Trimbos,
mera zat een robuuste, wat houterige Hol- die in de rubriek „Gehuwd en ongenuwd
landse zakenman, die echter bij de beant
woording van de (bewust?) naïef gehou
den vragen blijk gaf, een zeer lenige geest
te bezitten. Mgr. Beckers, de bisschop van
met enige studenten een gesprek voerde
over de sexualiteit en de verloving.
Zondagavond
Hoewel aanvankelijk wat nerveus, leer-
s Hertogenbosch betuigde in zijn reactie de de bekende radio-medewerkstei Ilse
op de laatste uitzending van „Zo is het, I Wessel in de AVRO-uitzending van gister-
enz." instemming met de verklaring van avond, hoe een t.v.-omroepster het best
enige hoogleraren, die getroffen waren kan zijn: beschaafd (zonder de indruk dat
door de geestelijk ongezonde wijze, waarop zij zó van de kapper en schoonheidsspe-
een deel (naar ons gevoel een relatief cialiste komt); beheerst (geen obligate
klein deel) van het Nederlandse volk op vrolijkheid, vriendelijkheid of bedruktheid
het nummer „Beeld-religie" heeft gerea- aangepast aan de programma-onderdelen)
geerd. Geschokt door die van onchristelij- volwassen, evenals het medium radio,
ke haat verzadigde reacties, keerde de bis- In een prachtig opgebouwde aflevering
schop zich terecht tegen „koppensnellerij". van „Kunstgrepen" bewees Pierre Janssen
Of hij daarbij wellicht ook doelde op de aan de beroemde Spaanse schilder Goya
aanval, die bij voorbeeld het echtpaar Van de hoogste eer, die een kunstcriticus kan
Swol-Brouwenstijn van de zijde van „Zo opbrengen: de erkenning van het onver-
is het" moest doorstaan, werd echter niet mogen, gevoelens van bewondering en ont
duidelijk. roering in woorden uit te drukken...
Aan deze hoogst interessante onderdelen Zeer sterk gespeeld was ook de nieuwe
voegden de „Brandpunf'-mensen niet al
leen een felle filmreportage tegen de kwa
lijke reclame-methoden van een kookpan-
nenfirma toe, maar ook een knap geor-
aflevering van de Amerikaanse filmserie
„The Defenders," getiteld: Het Kind van
de rekening. De scenarioschrijver had zich
nu eens gewaagd aan een onvervalst „hap-
ganiseerd en geredigeerd beeldverslag py ending". Gezien de ontwikkeling van
over de omgeving, waarin de concentra- de strijd, die de man en de vrouw om hun
tiekamparts dr. Lukas, die nu in Frankfort kind én om hun liefde voerden, was het
terecht staat, sinds het einde van de oor- gelukkig geen onlogisch, maar wel mense-
log als een (ter plaatse) alom bemind me- lijk en bevredigend slot.
dicus gewerkt heeft. Terecht merkte re- Minder bevredigend was de wijze, waar-
dacteur Van den Heuvel na het gefilmde op Ko van Dijk een verhaal van Tsjeehov,
gesprek met de vrouw van Lukas op, dat getiteld „De dokter" voorlas. De inhoud
het aan de rechters is, te oordelen over van deze vertelling leek ons bepaald te teer
het gedrag van deze dokter. voor het mannelijke, bruisende talent van
Phil Silvers film-persiflage op een rol- Van Dijk, die ons niet kon overtuigen van
prent over het Wilde Westen maakte zijn vermogen, een wat naar binnen ge-
zouteloos en langdradig als hij was keerde, goede oom, gezeten in een leun-
eerder zijn eigen makers belachelijk dan stoel bij het haardvuur, te spelen,
bij voorbeeld de makers van „High Noon" Het optreden van Roland Kirk en ziin
de „super-western" die wij in tal van scè- kwartet tenslotte werd een door zijn
nes en situaties herkenden. vreemdheid extra boeiend spektakelstuk,
Het toneel van de politieke stri'd in Blij- of het echte jazz was, zouden wij siet
kerk verplaatste zich naar het toneel van kunnen zeggen. Jazz-musicus Pim Jacobs
echter was in ieder geval geneigd, in deze
meer aan een variété-nummer te denken.
Damshuizër
DE VERENIGING van Culturele Or
ganisaties (V.C.O.) heeft zaterdagmiddag
in Amsterdam samen met de Vereniging
van Schouwburgdirecteuren een bijeen
komst belegd waar door een forum de
moeilijkheden in het Nederlands toneel-
bestel zouden wordeq besproken.
NADAT DE VOORZITTER van het fo
rum van „een levensgevaarlijke toestand"
van het toneel in ons land had gesproken
en gezegd had dat men althans proberen
zou een diagnose te stellen, kreeg als in
leider de heer Anton Koolhaas, toneelre
censent van Vrij Nederland het woord.
Het uitgangspunt van zijn betoog was
dat de huidige toestand van sociale zeker
heid voor de toneelspeler enerzijds, en vol-
EUGèNE IONESCO's voorlaatste toneelstuk, „De koning sterft" (zijn nieuwste,
,.Le piéton de l'air", wacht nog op vertoning in Nederland) is na de Amsterdamse
première, drie weken geleden, in ons blad al vergeleken met de middeleeuwse
moraliteit „Elckerlyc". Die vergelijking dringt zich inderdaad wel op, maar
daarbij dringt zich dan tegelijk de gedachte op dat de onbekende dichter van
„Elckerlyc" zijn spel bondiger, afwisselingsrijker en ondanks alle primitiviteit
met meer gevoel voor de eisen van de dramatiek heeft geschreven dan onze
Roemeens-Franse tijdgenoot. Want hoe beklemmend, hoe ontroerend verschei
dene scènes van „De koning sterft" ook zijn, als geheel is dit korte stuk toch
nog te lang, te vol van herhalingen en te statisch om de aandacht van de toe
schouwer onafgebroken geboeid te houden. En dat kan „Elckerlyc' nu juist wel.
ALS PARABEL van de confrontatie van
de mens met de nadering van zijn dood
heeft „De koning sterft" ongetwijfeld kwa
liteiten, vooral in het dichterlijke vlak. De
mens, koning in z'n rijkje-van-elke-dag,
die tegen 't einde van z'n leven 't gebied,
waarover hij in zijn jeugd zo zorgeloos
heeft geheerst, voor zijn ogen ineen ziet
schrompelen, is door Ionesco met onmis
kenbare dichterlijke visie uitgebeeld. Als
door paranimfen wordt de koning in het
uur van zijn dood geflankeerd door zijn
twee koninginnen (is het te simplistisch,
hen als symbolen van „het gevoel" en „het
verstand" te zien?), maar hij tracht de
verstandelijke redeneringen van de ene,
die hem de onontkoombaarheid van zijn
naderend einde voorhoudt, te ontvluchten
bij de andere, die hem troost biedt in de
vorm van onberedeneerde hoop.
DE OVERIGE personages van het stuk
zijn figuren van heel andere aard: de dok
ter, een soort van groteske medicijnman
a la Molière, die bij Ionesco echter de be
perktheid en de gewetenloosheid van de
wetenschap schijnt voor te stellen; de
dienstbode, die 't contact van de sterven
de met zijn onmiddellijke omgeving ver
tegenwoordigt; en de paleiswacht, sym
bool van het contact met de buitenwereld.
Als de dood tenslotte intreedt na een
rijk is aan gevoelig uitgewerkte nuances
wijken al die personages terug, behal
ve de verstandelijke vrouw die, zich gelei
delijk onthullend als een bovenaardse,
mystieke figuur, de stervende van zijn
aardse lasten en zelfs van zijn aardse „ik"
ontdoet om hem het hiernamaals binnen
te leiden. Die slotscène is van waarlijk
grootse allure en ongetwijfeld het meest
indrukwekkende deel van een stuk, dat
voor het overige bepaald niet het sterkste
van lonesco's toneelwerken is
DE ZWAKKE KANTEN van het stuk
hadden wellicht verdoezeld kunnen worden
door een meer fantasierijke en meer in-
nerlijk-bewogen regie dan die van Theun
Lammertse, de dramaturg van het gezel
schap die met deze opvoering als toneel
regisseur debuteerde. Toch hield dit regie
debuut, zoals bij de voorstelling van zater
dagavond in de Haarlemse schouwburg
bleek, ook wel een belofte in, vooral voor
zo ver het de karakter-contrastering van
de drie hoofdpersonen betreft. Ook in de
uitwerking van de climax naar de aan
grijpende slotscène was de regisseur zeer
goed geslaagd. Maar zijn fantasie was dui
delijk te kort geschoten ten aanzien van de
figuur van de paleiswacht, waarvan Bob
Verstraete nu alleen maar een opdreuner
van teksten maakte. En de rol van de
..hulp in de huishouding" had hij nooit
strijd die, naast talloze herhalingen, ook mogen bezetten met Elisabeth Hoytink,
die als actrice nu juist niets heeft voor
een volkstype als deze Juliette.
DIT ALLES IS echter van secundair
belang, want voorop in deze voorstelling
staat de vertolking van de hoofdrol door
Ton Lutz, en dat is een bijzonder mooie
creatie geworden. In het eerste deel ver
viel hij nog wel eens in herhalingen (bij
de Haarlemse voorstellingen was, anders
dan in Amsterdam en tegen de aanwij
zingen van de schrijver in, een pauze in
gelast), maar daarna won zijn spel voort
durend aan rijkdom van nuances en zui
verheid van toon. Zijn monoloog over de
jeugdherinnering aan een kat, die licht tot
valse aandoenlijkheid kan leiden, werd
een diep ontroerende scène, en prachtig
speelde Lutz de overgang van de aardse
naar de onaardse wereld in het mystieke
slottoneel.
De vertolkingen van Ellen Vogel en Lous
Hensen als de twee koninginnen zijn sedert
de Amsterdamse première waarschijnlijk
gerijpt, want nu was Ellen Vogel als de
incarnatie van het koele verstand van be
gin af aan zeer indrukwekkend; haar ijs
koude toon kreeg dramatische kracht door
haar innerlijke spanning en daarmee be
reikte zij ook een geloofwaardige overgang
naar de mysterievolle mildheid van het
slot. En Lous Hensen vond gevoelige, inni
ge tonen voor de andere vrouwenfiguur
wier aardse liefde niet opgewassen is te
gen de onverbiddelijkheid van het lot. De
overwegend satirische rol van de dokter
werd, wegens plotselinge ongesteldheid
van Allard van der Scheer, gelezen door
Henk Rigters; hij deed dat naar beste
kunnen, maar niet altijd even goed ver
staanbaar.
Het publiek, dat vóór de pauze vrij koel
had gereageerd, toonde zich aan het slot
opgetogen, waarschijnlijk vooral dankzij
het prachtige spel van Ton Lutz en de
climax die het stuk tegen het einde bereikt
Simon Koster
HILVERSUM I. 402 m. 7.00-24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Morgengebed.
7.15 Ouvertureradio voor vroege
mensen. 7.55 Overweging. 8.00 Nieuws.
8.15 Strip voor de jeugd. 8.20 Lichte gram
mof oonmuziek. 8.50 Voor de huisvrouw/.,
9.35 Waterstanden. 9.40 Schoolradio. 10.00
Voor de kleqters. 10.15 Lichtbaken, lezing.
10.25 Klassieke grammofoonmuziek. 11.00
le zalen met georganiseerd publiek ander- Voor de vrouw. 11.30 Lichte grammofoon-
zijds, althans in theorie ideaal is, maar muziek. 11.50 Volaan.vooruit, praatje,
dat in de praktijk blijkt dat de gezelschap- 12.00 Angelus. 12.04 Lichte orkestmuziek
pen minder spreidingsvoorstellingen willen (gr.). 12.30 Mededelingen t.b.v. land- en
geven en dat het publiek ach en wee tuinbouw. 12.33 Voor de boeren. 12.45 Pla-
roept. Als oplossing stelde hij voor een tennieuws. 12.55 Europese kampioenschap-
Centraal Bureau tot regeling van Vraag pen kunstrijden op de schaats te Greno-
en Aanbod, zuiver in het organisatorische ble. 13.00 Nieuws. 13.15 Draaien maar.
vlak, waarbij dan de artistieke vrijheid lichte grammofoonmuziek met commen-
der onderscheiden toneeldirecties uiter- taar. 14.00 Voor de plattelandsvrouwen,
aard geheel gewaarborgd zou blijven. 14.10 Rieleksen: amusementsprogramma
ER BARSTTE vervolgens een van de (herh. v. zaterdag jl.). 15.30 Als de dag
hak op de tak springende discussie los tus- van gisteren, klankbeeld. 16.00 Voor de
sen enkele toehoorders (o.a. de heer Guus zieken. 16.30 U hebt voorrang, Godsdiens-
Oster en mevrouw Jeanne van Schaik-Wil- tig programma. 17.00 Voor de jeugd. 17.50
ling) met leden van het forum, waarin, be- Regeringsuitzending: Het verkeer op Cu-
halve bestuursleden van publiek-organisa- racao, door Tom Lindeijer. 18.00 Lichte
ties, ook Egbert van Paridon, directeur grammofoonmuziek voor de teenagers,
van Theater en Hans Croiset, acteur bij 18.20 Uitzending van de Boeren Partij. Tot
de Nederlandse Comedie, zitting hadden u spreekt de heer H. Koekoek, voorzitter
genomen. van de Boeren Partij. 18.30 Licht instru-
ER WERD na urenlang wikken en we- mentaal ensemble en zangsoliste. 18.50 Van
gen waar ook de wethouder van kunst- klanten en wanten weten: vragenbeant-
7,aken, mr. R. van den Bergh, geduldig woording. 19.00 Nieuws. 19.10 Actualitei-
naar bleef luisteren, tot ieders verrassing, ten. 19.25 Dansorkest. 19.50 Grammofoon-
uiteindelijk vastgesteld dat er van enige muziek. 19.55 Beschouwing over het 26e
noodtoestand bij het toneel geen sprake Hoogovenschaaktoernooi te Beverwijk,
was, dat weliswaar in artistiek opzicht de 20.00 Radiophilharmonisch orkest: moder-
toestand niet ideaal is, maar dat er nu ne muziek. 21.15 Fluit en piano: moderne
eenmaal over de hele wereld weinig goed muziek. 21.40 Omroepkamerkoor. 22.00 De
eigentijds toneel geschreven wordt, en dat zingende kerk: bespreking over kerkmu-
in praktisch opzicht de spreidingsregeling ziek uit verschillende stijlperiodes. 22.20
niet geheel voldoet, maar ook zeker niet 22.25 Boekbespreking. 22.30 Nieuws,
verbeterd kan worden. 22.40 Vreemd.een keuze uit woord,
De heer Koolhaas toonde zich nog iet- zang en dans van elders enanders.
wat bevreemd dat hij kennelijk in consult 23.10 Disco-Rendez-vous. 23.55-24.00 Nieuw
geroepen was bij een zich redelijk gezond HILVERSUM II. 298 m. 7.00 AVRO. 7.50
voelende patiënt en toen gingen de talrijke VPRO. 8.00-24.00 AVRO.
aanwezigen uiteen, vrij voldaan dat men AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgym-
toch weer eens gelegenheid had gekregen nastiek. 7.20 Lichte grammofoonmuziek.
de eigen mening helder te formuleren en VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nws.
een aantal idealen in grote eenstemmig- 8.15 Programma-overzicht en lichte gram
heid naar het rijk der fantasie te ver- mofoonmuziek. 9.00 Ochtendgymnastiek,
wijzen. Een merkwaardige middag! 9.10 De groenteman. 9.15 Klassieke kamer
muziek (gr.). 9.40 Morgenwijding. 10.00
Hans van den Berr'h Lichte grammofoonmuziek. 10.50 Voor de
kleuters. 11.00 Voor de zieken. 12.00 Licht
Thans in studie bij Centrum
De prjjs voor het beste nieuwe toneel
stuk van 1963 ging naar „Next Time I'll
sing to you" van James Saunders. Dit stuk
zal door de Toneelgroep Centrum dit sei
zoen in première worden gebracht, waar
schijnlijk te Haarlem. De vertaling is van
Max Nord.
Sir Alec Guiness, die tijdens het festival
orkest. 12.20 Regeringsuitzending: Uitzen
ding voor de landbouw. 12.30 Mededelingen
t.b.v. land- en tuinbouw. 12.33 Licht en
semble met zangsoliste. 13.00 Nieuws. 13.15
Mededelingen, eventueel actueel of gram
mofoonmuziek. 13.25 Beursberichten. 13.30
Variété-orkest van de B.R.T. en solisten.
14.00 Voor de vrouw. 14.40 Schoolradio.
15.00 Ik hoor, ik hoor wat u niet hoort,
lezing met grammofoonplaten. 15.40 Ne
derlandse dichtkunst in 1962. gesprek. 16.50
Zang en piano. 16.30 Voor de jeugd. 17.30
New York calling. 17.35 Voor de jeugd.
18.00 Nieuws. 18.15 Eventueel actueel. 18.20
Promenade orkest en soliste. 19.00 Voor
de kleuters. 19.05 Paris vous parle, de ge-
sterft" heeft de prijs van de Londense
theatercritici gekregen voor de beste rol
van 1963.
van Edinburgh Bérenger heeft gespeeld in sproken brief uit Parijs. 19.10 Kamerkoor:
het toneelstuk van Ionesco „De Koning
VOOR MAANDAG
NTS: 19.30 Huckleberry Hound, teken
film. 20.00 Journaal en weeroverzicht.
20.20 Uitzending Anti-Revolutionaire Par
tij. 20.30 Zang: klassieke en negerliederen.
21.00 Le fauve est laché, speelfilm. 22.35-
22.40 Journaal.
VOOR DINSDAG
VARA: 19.30 Mijnheer de Voorzitter, fo
rum. NTS: 20.00 Journaal. VARA: 20.20
Brendan Behan hersteld. De toneel
schrijver Brendan Behan is geheel her
steld en heeft het ziekenhuis in Dublin
verlaten. De 40-jarige schrijver en drinke
broer werd twee weken geleden bewuste
loos op straat gevonden. Hij had hoofd
wonden en longontsteking
Laatste voorstelling „Oliver". Naar de
directie van de produktie „Oliver" mede
deelt zal deze musical op woensdag 15
januari voor de laatste maal in het City- Achter het nieuws. 20.45 Amusementsor-
theater te Amsterdam worden vertoond, kesten en zangsolisten. 21.15 Dick Powell-
De daaraan voorafgaande avond zal de Geld en roeping. 22.05 Ouderavond. NTS:
100ste opvoering worden gegeven. 22.40-22.45 Journaal.
