Prijzen dalen
snel en sterk
in Engeland
Leerplicht in
België verlengd
Radiostunt
tegen roken
m VAN
KARAKTER
EN
INTELLIGENTIE
De Cyprioten zien de toekomst
met angst en vreze tegemoet
Blinde haat triest gevolg
van vreselijke wreedheden
Wereldnieuws
«OSRAM
„Alleen dwazen niet
bang voor oorlog"
Kruistocht tegen
de apartheid
Nieuwe voorstellen
voor Berlijnpassen
^Qraatótoel
Wapens uit Rusland
in Kongo gevonden
Paus misschien naar
de Filippijnen
Amerikanen hebben
Zanzibar verlaten
Uw ideale kontaktlijm is iiït,SNELFIXlijmt snel en muurvast "^Jj?
ZATERDAG 18 JANUARI 1964
Kroesjtsjev:
Dr. E. van Raalte
de
i
Niemandsland
Dubbele raden
Geen tanks, s.v.p.!
Oscar
LONDEN De prijzen in Engeland zijn
doordat de Britse regering en het Parle
ment in actie zijn gekomen plotseling be
zig te ontdooien. Een initiatiefwetsontwerp
ingediend door het Labourlid John Stone-
house om prijsbinding tussen fabrikant en
winkelier onwettig te verklaren werd vrij
dag door het Lagerhuis verworpen, omdat
de regering zelf maatregelen op dit ge
bied gaat nemen.
Van regeringszijde werd ontkend dat de
kleine winkelier hiervan de dupe zal wor
den. Stonehouse verklaarde dat door de
afschaffing van de prijsbindingsovereen
komsten de prijzen driehonderd miljoen
pond zullen dalen.
Verschillende zaken begonnen al met be
langrijke prijsverlagingen o.a. voor whis
ky, sigaretten, electrische apparaten en
huishoudelijke goederen.
Een eigenaar van een supermarkt ver
klaarde dat iedereen al veel te lang heeft
geleden van opgeschroefde prijzen. Vier
tabaksindustrieën verklaarden dat zij zo
lang mogelijk aan hun oude prijzen zou
den vasthouden. Op de Londense beurs
stegen aandelen van supermarkten met
4,5 miljoen pond in waarde.
De Belgische ministerraad heeft vrijdag
goedgekeurd, dat de leerplicht wordt ver
lengd tot zestien jaar. Reeds het volgen
de jaar zullen de kinderen tot hun vijftien
de jaar leerplichtig blijven en in 1968 tot
hun zestiende jaar.
MOSKOU (AP) De Russische pre
mier Kroesjtsjev heeft vrijdag verklaard
dat de Sovjet-Unie haar raketten niet
naar Cuba zal terugbrengen zolang de
Amerikanen hun belofte om het eiland niet
aan te vallen nakomen.
Kroesjtsjev legde deze verklaring af in
aanwezigheid van de Cubaanse premier
Fidel Castro in antwoord op „mensen die
de Sovjet-Unie hebben bekritiseerd, omdat
zij eerst raketten naar Cuba hebbefl ge
bracht en ze later weer hebben wegge
haald."
Kroesjtsjev gaf ook antwoord op Chinese
beschuldigingen dat hij „bang is voor oor
log" door te zeggen: „Alleen een kind dat
nog nergens begrip van heeft, of een
dwaas, is niet bang voor oorlog."
Kroesjtsjev ontkende beschuldigingen dat
volgelingen van Castro betrokken zijn ge
weest bij de recente ongeregeldheden in
de Panamakanaalzone. „Niet kameraad
Castro heeft de gebeurtenissen in Panama
georganiseerd. Deze gebeurtenissen zijn
het gevolg van een roofridderachtige poli
tiek van de Verenigde Staten in Panama,"
zei hij.
Hij beweerde dat de Sovjet-Unie de na-
tienale bevrijdingsbewegingen had ge
holpen bij het krijgen van onafhankelijk
heid. „Wij hebben Egypte, Indonesië en
Algerije geholpen om zich van hun vijan
den te bevrijden. Ik zal geen andere lan
den noemen, u weet welke ik bedoel."
KOPENHAGEN (Reuter) Ongeveer
200.000 Denen hebben vrijdagavond
naar een radio-uitzending geluisterd,
die waarschijnlijk de eerste degelijke
poging is geweest om de mensen door
suggestie van het roken af te helpen.
De uitzending, die drie kwartier
duurde, was van te voren opgenomen.
De hypnotiseur en Yoiïa-leraar Poul
Kofod sprak tot het „onderbewustzijn"
van de luisteraars en trachtte hen ervan
te overtuigen, dat zij niet wilden roken,
dat zij zich beter zouden voelen zonder
te roken en bepaald ziek zouden zijn als
zij weer zouden gaan roken.
Het had niet veel gescheeld af de uit
zending was niet doorgegaan, daar hyp
nose in het openbaar in Denemarken
verboden is. De organisatoren van het
program stelden echter dat er geen
sprake was van hypnose maar van sug
gestie.
KAAPSTAD (Reuter) De rooms-ka-
tholieke aartsbisschop van Durban, Denis
Hurley, heeft de christenen in Zuid-Afrilca
opgewekt tot een kruistocht tegen het
„kwaadaardige stelsel" van apartheid.
In een toespraak voor het Zuidafrikaan-
se instituut voor de betrekkingen tussen
de rassen, waarvan hij tot voorzitter is
gekozen, noemde hij het apartheidspro
bleem een „crisis van het christelijk ge
weten."
Op het gebied van maatschappelijke
hervormingen leggen de communisten een
kruisridderlijk vuur aan de dag, vergele
ken waarmee de christenen maar slappe
en nutteloze windbuilen lijken, aldus aarts
bisschop Hurley.
BERLIJN (Reuter) De Oostduitse re
gering heeft vrijdag bij monde van Erich
Wendt, minister van Buitenlandse Zaken,
nieuwe voorstellen gedaan voor een pas-
senregeling in Berlijn. Wendt had vrijdag
voor de tweede maal na de kerstpassen-
regeling een ontmoeting met Hans Kor-
ber, de Westberlijnse onderhandelaar. Een
W :stberlijnse woordvoerder wilde geen
bijzonderheden geven, maar zei dat de
voorstellen zorgvuldig zullen worden be
studeerd in overleg met de westelijke bond
genoten en de regering in Bonn. Waar
schijnlijk zullen de onderhandelaars ko
mende week opnieuw bijeen komen.
MMM"-~M~"niyv>nnnnruinnnnrnnnrTTr>j\n<TJTnnnnninnnnnnfwvinninnnn^nnnrnnnnnnnnfMvifw*w*>nnn*virf*~"'**"—
Mr. F. J. KRANENBURG
De benoeming van mr. F. J. Kra
nenburg tot Commissaris der Ko
ningin in Noord-Holland is in Haag
se politiek-parlementaire kringen
evenzeer als bij mensen met be
grip en gevoel voor de hoedanighe
den die voor dat hoge ambt vereist
worden, in 't algemeen met instem
ming vernomen. „Minister Toxopeus
had groot gelijk toen hij Kranen
burg nog liever voor een benoeming
tot Commissaris in Noord-Holland
dan voor het lidmaatschap van de
Raad van State in aanmerking wil
de laten komen," verklaarde een in
gewijde, die wist dat aan het Ka
merlid in kwestie al enige tijd voor
één van beide functies werd ge
dacht. Volgens hem had de minis
ter van Binnenlandse Zaken terecht
geoordeeld dat het, alle factoren sa
men genomen, op het ogenblik toch
de voorkeur verdiende deze in me
nig opzicht goede kracht op een be
langrijke bestuurspost te plaatsen.
Voor wie de aanstaande bewo
ner van het provinciehuis in Haar
lem kent en hem in zijn loopbaan
sedert hij na voltooïng van de
rechtenstudie en beëindiging van
zijn studentenjaren in Leiden
heeft gevolgd, vormden die uitingen
van waardering allerminst een
verrassing. In de Sleutelstad had
Kranenburg o.m. deel uitgemaakt
van het collegium van het studen
tencorps tijdens het presidium van
W. H. Fockema Andreae.' die hij la
ter, met een korte tussenpoos, als
staatssecretaris van Oorlog zou op
volgen. Ruim een half jaar na het
aftreden van mr. Fockema Andreae,
liberaal en bankier, werd dat staats
secretariaat toevertrouwd aan mr.
Kranenburg, advocaat en lid van
de P.v.d.A.
Van de advocatuur kwam Kranen
burg dus een plaats in de regering
innemen. Voordien had hij zich
aanvankelijk niet veel op staatkun
dig terrein bewogen, al was hij zich
in de bezettingsjaren wel warmer
gaan maken voor de openbare zaak
dan vroeger het geval was geweest.
Van huis uit had hij een van
de zonen van de bekende hoogleraar
in het staatsrecht, prof. Roelof Kra
nenburg, die lid en vervolgens voor
zitter van de Eerste Kamer en daar
na lid van de Raad van State is ge
weest ongetwijfeld wel het een
en ander in dat opzicht meebeleefd.
Zijn vader behoorde destijds tot de
vooraanstaande figuren in de Vrij
zinnig-Democratische Bond. Deze
zoon echter bleef aanvankelijk par
tijloos en zijn belangstelling op ju
ridisch gebied ging voorlopig bo
venal in de civielrechtelijke rich-
ring. Dat kwam mede tot uiting
door en in zijn uitoefening van de
advocatuur.
Toen hij echter, in de bqzettings-.
jaren een tijdlang als gijzelaar in
St. Michielsgestel verbleef daar
ontmoette hij onder anderen ook Ro
bert Peereboom, de helaas te vroeg
aan dit dagblad ontvallen hoofdre
dacteur vervulde hij daar met
animo een plaats in de kring van
het „jongeren-politiek-overleg",
want zijn belangstelling voor de toe
komstige politieke ontwikkeling in
ons land was intussen aanmerkelijk
gegroeid. Nog nam hij, kort na de
bevrijding, een actief aandeel in de
samenkomst van een congres van
„politiek daklozen". Doch spoedig
daarop behoorde hij tot hen, die aan
de oprichting van de Partij van de
Arbeid deelnamen. Voorshands be
paalde zijn politieke activiteit zich
tot de leiding van één der Rotter
damse afdelingen van de P.v.d.A.;
een paar jaar na de bevrijding
kwam hij voor die partij in de
Maasstedelijke gemeenteraad te zit
ten.
Van 1951 tot 1958 was hij staats
secretaris van Oorlog. Toen, in
verband met de verwikkelingen over
het militaire aankoopbeleid, een
meerderheid* in de Eerste Kamer
niet langer bereid bleek tot handha
ving van hef politiek vertrouwen in
de staatssecretaris in het onder
havige geval bestond er volgens ve
len, op de keper beschouwd, niet de
geringste aanleiding om in dit op
zicht een onderscheid te maken tus
sen de minister (Staf) en de staats
secretaris achtte mr. Kranenburg
het principieel juist, zijn functie neer
te leggen. Dit was typerend voor
hem. Hij wenste hier het beginsel
op de voorgrond te plaatsen, hoe ge
makkelijk 't misschien geweest wa
re om, gegeven ook de in de Tweede
Kamer gekoesterde opvattingen, een
andere gedragslijn te volgen.
Zonder thans op het ingewikkelde
vraagstuk van dat aankoopbeleid en
van de verschillende verantwoorde
lijkheden daarvoor in te gaan, stip
ik alleen aan, dat een waarlijk niet
vaq .critisch denken ontbloot liberaal
Kamerlid'mij dezer dagén zei: ..Hoe
men ool^ over dat alles moge oorde
len, het is eenvoudig dwaasheid
om nu nog maar een heel zacht
woord te bezigen het te doen
voorkomen alsof Kranenburg een
slecht staatssecretaris is geweest.
Het is in dat opzicht overkomen,
wat zo dikwijls in het politieke le
ven gebeurt, namelijk dat hij in ze
kere zin het slachtoffer werd van
een samenloop van tal van factoren,
die ten dele de critici geenszins eer
den."
Ook deze oordeelvelling deed mij
geenszins verrassend aan. Immers,
van het ogenblik af waarop de heer
Kranenburg zijn intree in de Twee
de Kamer deed slechts vijf maan
den na zijn aftreden als staatssecre
taris is hij in 's lands vergader
zaal aanzien en gezag gaan verwer
ven. Daar heeft ook niemand van
zijn politieke tegenstanders ooit zijn
verleden aan „Oorlog" tegen hem
uitgespeeld. Alom zag men heel
gauw in, dat hij iemand is die zich
met toewijding en met grote be
kwaamheid wist te geven aan het
parlementaire werk.
Uiterlijk mag hij misschien in
sommiger ogen iets „Hoog-Edel-Ge-
strengs" hebben, in werkelijkheid
mag men verwachten dat hij, al is hij
in 't politieke debat zo nu en dan wel
scherp, een aangenaam mens in de
Haarlemmerhout zal zijn! Als gebo
ren Groninger bezit hij zin voor hu
mor. En de ietwat stijve terughou
dendheid, die ook wel eens aan zo
nen uit de stad in het hoge noorden
eigen kan zijn, is hem vreemd. Van
daar o.m., dat hij in de Tweede Ka
mer niet slechts bij „vriend", doch
eveneens bij „vijand" (dit woord is
hier louter in politieke zin gebezigd)
goed ligt. Zijn omgangsvormen zijn
prettig en met alle begrip voor de
waardigheid aan het ambt ver
plicht, zal hij als Commissaris voor
hen met wie hij heeft samen te wer
ken en die met hem in aanraking
komen, stellig op aangename wijze
openstaan om gezamenlijk de belan
gen van de gemeenschap van en
in de provincie te behartigen.
„Een van de zeer aantrekkelijke
dingen in een kerel als Kranenburg
vind ik, dat hij zich niet door het
standpunt van de partijpoliticus laat
beheersen. Hij blijkt alleszins in
staat en bereid zaken naar haar
eigen merites te beoordelen en te
behandelen. Dit valt niet alleen toe
te schrijven aan zijn scherpzinnig
heid, aan zijn grote intelligentie,
maar daarnaast, ja, tenslotte ver
moedelijk wel bovenal, aan zijn gaaf
karakter. Hij is een uiterst eerlijke
figuur, gaat recht door zee. Zijn
staatkundige opvattingen deel ik al
lerminst, doch des te meer waardeer
ik in hem. dat hij bereid en in staat
is naar zakelijke argumenten te luis
teren en eventueel de juistheid daar
van, mede in zijn handelingen, te
erkennen" Me dunkt, deze sponta
ne uitspraak over de aanstaande
Commissaris in Noord-Holland, die
ik te horen kreeg van iemand die,
gelijk is gezegd, niet bepaald de be
ginselen van de P.v.d.A. is toege
daan en die uit eigen ervaring al
dus kon spreken, betekent wel iets!
In de Kamer heeft Kranenburg
zich op veelal geslaagde wijze met
staatsrechtelijke, met juridische
vraagstukken in het algemeen, be
zig gehouden. Van betekenis was on
der meer het aandeel dat hijheeft
gehad in het parlementaire debat
over het ontwerp van wet Gewe
tensbezwaren tegen de Militaire
Dienst, over de wet inzake wijziging
van het militair procesrecht, verder
over grondwetsherziening en het
Statuut van het Koninkrijk.
Vermeld zij nog dat hij, deel uit
makend van het bureau van de
fractie van de P.v.d.A., binnen die
fractie ook op allerlei terreinen zeer
nuttig werk met grote kennis van
zaken heeft verricht. Dit ook al be
trof het aangelegenheden, die hij
helemaal niet als woordvoerder van
zijn groep had te behandelen. Ten
slotte heeft hij ook, als lid van de
interparlementaire Beneluxraad ac
tiviteit op het gebied van de ge
westelijke samenwerking ontplooid.
Meer en meer ontplooide hij zich
als een van die afgevaardigden, die
nog gekenschetst kunnen worden
als „all-round"-Kamerleden. Mede
daarin, gelijk in heel deze figuur en
in de ervaring door hem op velerlei
terrein in de samenleving opge
daan, mag men waarborgen zien dat
hij veel in zich heeft waardoor er
een goede kans bestaat, dat hij op
geslaagde wijze de gaven van zijn
kennis samen met de karaktereigen
schappen, welke hij bezit, zal weten
aan te wenden ten bate van het hoge
ambt dat hij gaat bekleden.
Van onze correspondent) I Een objectieve beoordeling van de situa-
I He en haar achtergrond is moeilijk te
NICOSIA Men maakt er op Cypruskrijgen. De Griekse gemeenschap, een
geen geheim van. dat de zaak is vast- tachtig percent van de totale bevolking,
gelopen. Men steekt evenmin onder stoe- beschuldigt de Turken van politieke door-
len of banken, dat men een bard hoofdj drijverij, gebrek aan meegaandheid, en sa
in de toekomst heeft. Grieken en Turken
zijn het eigenlijk maar op één enkel
punt met elkander eens: dat er weinig
of geen reden tot optimisme is. Die neer
slachtigheid lijkt gegrond. Iedere Griek,
met wie ik een gesprek aanknoop, weet
me te vertellen van ongerechtvaardigde
Turkse eisen. Iedere Turk, met wie ik
contact zoek, heeft het over Griekse on
wil om met de minderheid van 's lands
bevolking in vrede te leven.
Aan gruwelverhalen is aan beide kan
ten geen gebrek. Helaas zijn ze maar al
te waar. Er zijn in de afgelopen weken
op het onfortuinlijke eiland door beide
partijen daden bedreven, die men niet voor
mogelijk had gehouden. Onbeschrijfelijke
wreedheden hebben de hartstochten opge
zweept tot een hoogte, die buiten het be- j
reik van dë rede scheen te liggen.
Efficiënte Britse inmenging heeft tenslot
te een dam geworpen tussen deze twee
zeeën van blinde haat. Er is weinig grond
om te veronderstellen, dat de gemoederen
intussen voldoende gekalmeerd zijn om de
Tommies naar huis te sturen. Dat doet
men dan ook wijselijk niet.
Nicosia heeft zijn niemandsland. Britse
soldaten houden er toezicht. Wie niet per
sé in het andere stadsgedeelte moet zijn,
mijdt het. Niemand is er zijn leven ze
ker, ook al zijn de Griekse en Turkse
scherpschutters op de daken vervangen
door Britse militairen met vredelievender
bedoelingen.
Vooral bij de Turken is de wrok groot.
Zij stonden voor, een viervoudige over
macht en werden het slachtoffer van een
huiveringwekkend bloedbad. Ze spreken
mij van honderden doden. Grieken ver
zekeren me, dat de tegenpartij er op uit
is te overdrijven. Maar dat meer dan hon
derd mensen zijn vermoord en stellig een
paar honderd gewond blijkt uit de officiële
cijfers. Die overigens niet gemakkelijk
worden verstrekt. Groot ook is de mate
riële schade.
Tientallen huizen zijn uitgebrand. Veel
meer dan de muren is er niet van over
gebleven. Britse militairen houden er de
wacht, ook al valt er niet veel meer
te plunderen
botage. Vooral de bepaling, dat dertig per
cent van de functies in het ambtenaren
korps door Turken moet worden bezet,
is hen een doorn in het oog.
..Een onredelijke toestand", zegt mij
een Griekse bankier. ..De Turken vormen
een minderheid van hoogstens achttien
percent. Bovendien hebben zij niet eens
voldoende kundige krachten". Een steen
des aanstoots is ook het recht van veto,
dat de Turken bezitten. „Op die manier",
zegt men mij, „kunnen zij ieder besluit
van de meerderheid tot een farce maken".
Veel kwaad bloed heeft ook het stelsel
van dubbele gemeenteraden gezet. „Een
magnifiek systeem om het land onbestuur
baar te maken" is het commentaar, dat
een hoge Griekse ambtenaar mij geeft.
En hij legt mij uit, dat de overeenkom
sten van Zürich en Londen, die Cyprus
zijn politieke gestalte hebben gegeven, on
dingen zijn gebleken.
Dat schijnt wel waar te zijn. Of beter:
ze zouden aan hun doel hebben beant
woord, als het hier ging om twee partijen,
die van goede wille zijn. De werkelijk
heid is echter anders. Ze zag er eigen
lijk van meet af anders uit. Grieken en
Turken hebben ook onder het Britse be
wind weinig of geen sympathie voor el
kaar gevoeld.
Ze staan nu als gezworen vijanden te
genover elkaar. Toen ik twee jaar gele
den Cyprus' president, de Griekse aarts
bisschop Makarios interviewde, ontkende
hij het bestaan van een dergelijk anta
gonisme. Hij meende toen, dat er op de
duur wel een uitweg voor de moeilijkhe
den zou worden gevonden, dat de twee
bestanddelen van het Cyprische volk wel
naar elkander toe zouden groeien. Toen
ik een dag later door de Turkse vice-pre
sident Kutchuk werd ontvangen, kreeg ik
uit zijn woorden de indruk dat hij veel
minder optimistisch was en eigenlijk niet
meer dan het beste ervan hoopte.
Zijn pessimisme is gegrond gebleken.
Turkse leiders verbergen niet, dat voor
hen de maat vol is. „Na alles wat in de
laatste weken is gebeurd, kunnen wij niet
meer met de Grieken in een en dezelf
de staat leven", werd mij herhaaldelijk
met nadruk gezegd. De Turken wensen
dan ook een eigen miniatuur staatje, ver
deling van het land naar Palestijns voor
beeld. Zij kunnen niet inzien, dat de der
tigpercent-clausule onredelijk is, want,
zeggen zij, de meerderheid van de bo
dem op Cyprus behoort ons toe.
Griekse leiders willen van verdeling van
het eiland niet horen. Wat ze dan wel wil
len vertellen ze u niet met zoveel woorden.
Maar in eigen kring flirten zij nog al
tijd met Enosis: politieke en geografische
aansluiting bij Griekenland.
Merkwaardigerwijs bemerkt men onder
de Turken niets van een streven naar op
gaan in de de Turkse republiek, ook al
is uiteraard de band met Ankara sterk. Wel
zijn zij er gauw bij om te zinspelen op
interventie van het Turkse leger. Een der
gelijke inmenging stond 'n paar weken ge
leden voor de deur. Ze had tot een oor
log kunnen leiden als Londen niet snel
en beslist tussenbeide was gekomen.
Machtig is in Turkse kring het verzet te
gen amendering van de constitutie. De
Griekse meerderheid acht dit een conditio
sine qua non. Blijft de constitutie zoals zij
is, dan betekent dit anarchie, verzekerde
men mij.
Wat niemand wil toegeven is, dat ner
gens ook maar iets van goede wil of een
werkelijk verlangen tot samenwerking
blijkt. Het gaat op Cyprus hard tegen
hard. Van wijken is men niet gediend.
Vandaar, dat niemand veel vertrouwen
heeft in de conferentie van Londen.
De Grieken wensen de Turken hun ver
trouwen niet te geven. „Ze zijn het niet
waard", zegt mij een Griekse leraar ver
bitterd. De Turken zijn er van overtuigd,
dat de Griekse meerderheid geen ander doel
heeft dan de hele Turkse gemeenschap
op Cyprus af te slachten. Voor hen staat
het vast, dat in de toekomst een nieuw
bloedbad onder de Turken op komst is. Ook
daar is vertrouwen ver te zoeken.
Op het ogenblik staat tussen beide be
volkingsgroepen een scheidsmuur van Brit
se tanks. Te eeuwigen dage zal 'n dergelij
ke situatie niet kunnen blijven voortbe
staan. Oneindig veel meer dan de Grie
ken lijden de Turken onder de huidigs
toestand. Als. kleine minderheid zijn zij eoo-
nomisch en politiek afhankelijk van het
Griekse bevolkingsdeel. Beide partijen ho
pen vurig, dat in Londen een modus Vi
vendi zal worden gevonden. Maar intussen
schijnt niemand werkelijk bereid water in
de wijn te doen.
LEOPOLDSTAD (AFP) Kongolese re
chercheurs hebben in Leopoldstad Russi
sche en Tsjechische wapens in beslag ge
nomen, die verborgen waren in een prauw
die uit Brazzaville kwam.
Dit heeft premier Adoela van Kongo op
een persconferentie meegedeeld. Adoela,
die de verslaggevers enkele van deze wa
pens liet zien, zei niets over de bestem
ming van de wapens en beschuldigde ook
de regering in Brazzaville niet.
Hij zei alleen dat hij de aandacht van
deze regering had gevestigd op de wapen
handel tussen beide Kongo's. Adoela her
innerde verder aan een eerder door hem
gehouden persconferentie, waarop hij do
cumenten had getoond van het in Brazza
ville gevestigde „nationale bevrijdingsco
mité", waarin de Russische regering om
wapens wordt verzocht.
MANILLA (AP) Paus Paulus VI zal
misschien in juni naar de Filippijnen rei
zen om daar een eucharistisch congres
en de feestelijkheden ter gelegenheid van
het feit dat het rooms-katholieke geloof
vier eeuwen geleden in het Verre-Oosten
kwam, bij te wonen.
WASHINGTON (AFP) Frederick Pi-
card, zaakgelastigde en consul van de
Verenigde Staten op Zanzibar, is vrijge
laten. Hij is in Dar Es Salaam in Tan
ganyika aangekomen. Picard werd don
derdag op Zanzibar aangehouden op be
schuldiging zich met binnenlandse aange
legenheden te hebben bemoeid.
Het Amerikaanse departement van Bui-
landse Zaken meldt dat de derde secretaris
van de Amerikaanse ambassade op Zanzi
bar, uit huisarrest is ontslagen. Hij blijft
vrijwillig op het eiland.
In Dar-Es-Salaam is bekendgemaakt dat
Tanganyika erin heeft toegestemd een con
tingent van honderd politiemannen naar
Zanzibar te sturen om te helpen bij het
handhaven van de orde. De eerste groep
werd vrijdagavond per vliegtuig naar het
eiland overgebracht.
De contactcommissie voor natuur- en
landschapsbescherming is een vriendelij
ke organisatie. Ik vind het zelfs heel sym
pathiek, dat de heren van deze commis
sie zo verbeten vechten oms ons onze
laatste stukjes natuur te laten behouden.
De slag om „De Beer" mag dan verlo
ren zijn, er zijn toch nog talrijke plekjes
in ons land, die al gered zijn door de be
moeienissen van de natuurbeschermers,
al valt het altijd nog te bezien of dit per
manent zal zijn.
Onze natuur wordt van alle kanten be
dreigd. Men wil woningen bouwen, men
wil wegen aanleggen, men wil gewassen
gaan verbouwen en men wil gaan oefe
nen met tanks.
Dat laatste vind ik erger dan het eer
ste, omdat het laatste mij onnodig voor
komt en het eerste wel eens heel nodig
kan zijn. Maar ik ben toch in elk geval
nog blij, dat de tanks ver weg hun naar
geestige geluid maken en hun benzine
dampen verspreiden, en dat onze kinde
ren de dubieuze bekoring van dit oor
logswapen slechts van speelgoed en para
des kennen. Tot nu toe, tenminste, want
de commissie van natuurbeschermers heeft
nu een zeer onzalig argument gevonden,
dat mijn vrees doet toenemen, dat we
de tanks toch nog eens in onze straten
zullen krijgen.
De commissie vindt dat de tanks nu
ook maar eens op landbouwgronden moe
ten gaan oefenen en ze argumenteert:
„Het oefenen uitsluitend in natuurgebie
den is, militair gezien, trouwens wel bij
zonder weinig realistisch: de situatie in
West-Europa is nu eenmaal niet meer zo,
dat eventuele gevechtshandelingen zich
hoofdzakelijk in natuurgebied zouden af
spelen".
Heren natuurbeschermers, moeten jul
lie nu heus met dergelijke argumenten
gaan werken? Als jullie je zin krijgen en
de oefeningen realistisch worden zijn we
niet meer veilig in onze eigen huizen. We
zullen realistische straatgevechten krij
gen, de tanks zullen realistisch over onze
volkstuintjes dreunen en onze boerenkool
met worst zal worden bedorven door het
realistische traangas.
Ik vind het fijn, dat jullie zo waken
over onze vogels en onze herten, maar
denk ook eens aan onze kinderen! Nu
spelen ze nog Ivanhoe met een plastic
zwaard, maar wat gaan ze doen met zo'n
voorbeeld? Nee, stuur de soldaten niet op
ons af, maar laat ze op de hei, de Mo
kerhei voor mijn part. Herten en konijnen
spelen geen soldaatje, al wordt het ze ook
elke dag voorgedaan.
VEZENO ZAANDAM WESTZIJDE 212 - TEL. 6 3441
Beroving. In Miami Beach hebben vrijdag
twee gewapende bandieten de weduwe
van een bekend vleesmagnaat uit Chica
go en drie andere vrouwen in haar wo
ning beroofd van juwelen ter waarde
van ruim een miljoen gulden.
Boeren. Tweehonderd boeren, gewapend
met schoppen en rieken, hebben na een
politieke bijeenkomst in de Braziliaanse
staat Paraiba de bezittingen van een rij
ke familie aangevallen. Daarbij vielen
veertien doden en werden verscheidene
mensen gewond.
Loonsverhoging. Een staking bij de gas-,
telefoon- en trambedrijven in Rio de Ja
neiro is vrijdag beëindigd, nadat de
werkgevers een loonsverhoging van hon
derd percent hadden gegeven. Hiermee
is een crisis tussen president Joao Gou-
lart en zijn politieke tegenstander Car
los Lacerda, gouverneur van de staat
Guanabara, afgewend.
Mijnramp. Van zes arbeiders die vrijdag
in een schacht van een steenkoolmijn te
Ibbenbüren in Westfalen door een instor
ting werden verrast, zijn er twee om
het leven gekomen, twee ernstig en twee
licht gewond.
Gebed. In een opwekking tot de bisschop
pen ter gelegenheid van de internationa
le bidweek van achttien tot 25 januari
heeft paus Paulus de wens geuit dat de
gehele kerk gedurende die week vurig
tot God zal bidden, opdat zijn bedevaart
naar het Heilig Land rijke vruchten mo
ge dragen voor een „volkomen eenheid
in de ene kerk van Christus".
Kosten. De New York Times heeft be
kendgemaakt, dat de editie voor de
Amerikaanse westkust die sinds oktober
1962 in Los Angeles wordt gedrukt na
24 januari niet meer zal verschijnen als
gevolg van de hoge kosten en de geringe
inkomsten. Er zijn ruim 85.000 gezinnen
in dertien staten op deze editie geabon
neerd.
Clandestien. In het Russische gebied van
Ivanovo hebben onlangs vijf mensen te
rechtgestaan voor het verzorgen van
vele clandestiene radio-uitzendingen
Eén van de „etherpiraten" kreeg vier
jaar en de anderen drie jaar gevange
nisstraf. De beklaagden hadden in hun
uitzendingen „grove taal gebezigd tegen
een achtergrond van herriemuziek".
Ook de politie. In Den Haag is het
aantal aanrijdingen met politie-auto's vo
rig jaar opgelopen tot ruim driehonderd,
47 aanrijdingen meer dan in het jaar er
voor. De hoofdcommissaris heeft deze stij
ging verontrustend genoemd.
