VAN DAG TOT DAG
Bonn geeft schuchter critiek op
de Franse erkenning van China
Bankrover
Hamburgse
puntneus" bezorgt de
politie een punthoofd
Groot-Brittannië roept NAVO
te hulp in de kwestie-Cyprus
Brussel laat het niet op een
breuk met de artsen aankomen
WERELDNIEUWS
HOEST?
Erkeimimg met
Wij doen niets zonder
voorkennis van de Amerikanen
Tsjoe-En-Lai niet
naar Tanganyika
Naessens maakt
geen serum meer
Liberale oppositie
steunt de medici
Artsen ontkennen
alle schuld
[ere prijzen
(Op de
^Praatótcel
DINSDAG 28 JANUARI 1964
3
Splijtzwam
Populair
Paus Joannes' graf blijft
onder de Sint Pieter
Griekenland en Turkije zouden er mee instemmen
zo boeiend is nu
PANORAMA
i
Ernö
A uschwitz-proces
verkoudheid? keelpijn?
GROENE KRUIS
HOESTBONBONS
zijn, namelijk deze: Blijf het communisme
vrezen en bestrijden als de pest, maar
trek niet een gezicht alsof het niet be
staat.
Frankrijk eigenlijk is het juister te
schrijven president De Gaulle heeft de
Volksrepubliek China erkend. Hiermee zijn
de geruchten bewaarheid die in de inter
nationale politieke wereld steeds sterker
werden.
Ogenschijnlijk is het Franse besluit ratio
neel. Het gaat niet aan jaar in jaar uit
een regering die de facto en de jure het
gezag uitoefent over een volk van zeker
zevenhonderd miljoen zielen internationaal
te blijven negeren. Het is een van de tra
gedies van de Amerikaanse politiek dat
deze tot op heden niet de wijsheid heeft
kunnen opbrengen dit in te zien en naar
dat verworven inzicht te handelen.
Zeker, er zijn vele historische binnen
landse argumenten voor die Amerikaanse
houding aan te voeren. Maar zij nemen
geen van alle het feit weg dat het in alle
opzichten onverstandig is een derde van
de wereldbevolking niet te willen „zien".
Alle mogelijkheden voor een gesprek zijn
daardoor afwezig. Dat verscherpt overal
ter wereld de verhoudingen en leidt de
genegeerde een macht van groeiende be
tekenis tot een extremisme dat gezien
de huidige stand van de bewapening tot
een catastrofe van ongekende omvang zou
kunnen leiden. Als het besluit van het
Franse staatshoofd enkel op die over
wegingen zou zijn gebaseerd, zou het on
verdeelde lof en begrip verdienen. Helaas
is dat niet het geval.
Reeds meer dan een half jaar geleden
werd het duidelijk dat de opvattingen van
president De Gaulle over de Franse eer en
glorie en de rol die hij Frankrijk wil laten
spelen in de wereld zijn land in een vrij ge-
isoleerde positie had gebracht in het
Westen.
De Gaulle is in wezen een staatsman uit
de negentiende eeuw. Al zijn uitlatingen
over de Franse nationale eer en het theater
waarvan hij houdt zijn er om dit te be
wijzen. Het is niet zo vreemd dat juist hij
de eenzame in de Westelijke wereld is
gaan spelen met de gedachte contact te
zoeken met communistisch China, de een
zame in de rode wereld. Het gaat er De
Gaulle beslist niet om recht te doen aan
communistisch China, dat onjuist behan
deld is en wordt. Het gaat hem om het ver-
•terken van de positie van Frankrijk in de
wereld. Hij meent ongetwijfeld oprecht
dat met zijn stap te bereiken.
Wat van déze erkenning de gevolgen
zullen zijn, kan niemand zeggen. Vast staat,
dat het Westelijke bondgenootschap er be
ll ist niet hechter door geworden is. Vrijwel
zeker zullen vele landen het Franse voor
beeld volgen. Dat moet op den duur tot
een toelating leiden van Peking tot de Ver
enigde Naties en de Veiligheidsraad. De
stemmenverhouding wordt daar nu voor
het Westen ongunstiger. Zal de Verenigde
Staten in zulk een geval nog van harte in
die organisatie blijven meewerken?
Natuurlijk zal in het Westen de drang
om met de Volksrepubliek China tot voor
delige zakentransacties te komen door deze
erkenning aanzienlijk toenemen. Reeds nu
zijn daarvoor ook in ons eigen land
vele symptomen aanwezig.
De diplomatieke erkenning van Peking-
China door De Gaulle had in onze met ver
bijsterende vraagstukken worstelende we
reld een stabiliserende factor kunnen zijn,
mits zij was geschied in de lijn van de
Westelijke alliantiepolitiek. Het falen van
die politiek is voor De Gaulle een vrijbrief
geworden voor het dienen van Frankrijks
eigen belang. In dat opzicht heeft Amerika
hem helaas weinig goede voorbeelden ge
geven.
Het zal menig vogelliefhebber opgeval
len zijn, dat hij voor het schone zand in
het kanariekooitje zes cent per twee kilo
duurder uit is dan een paar weken gele
den. Wie snel kan rekenen constateert, dat
hij per kilo drie cent meer betaalt. En
aangezien zand helaas de eigenschap'heeft
dat het heel zwaar is, zal hij merken dat
dat drie centen méér op den duur aardig
oploopt.
Men zal zich afvragen hoe zand duurder
kan worden, vermits het een bloot natuur-
produkt is. Zand is in de Sahara gratis
verkrijgbaar, men is daar zelfs blij als
men er wat van kwijtraakt. Het is na
tuurlijk wel te verklaren, hoe dat allemaal
in elkaar zit. De man die het zand in de
Sahara haalt, moet plotseling 'méér beta
len voor de huur van het schip, waarmee
hij het zand uit de Sahara naar Neder
land vervoert. Hij moet méér betalen voor
het schip, omdat de matrozen een hoger
loon willen hebben. De matrozen willen
een hoger loon hebben, omdat zij méér
moeten betalen voor hun huishoudentje
thuis. Zij moeten méér betalen voor dat
huishoudentje, omdat moeder de vrouw in
de winkel duurder uit is. Moeder de vrouw
is duurder uit, omdat zij in de winkel voor
het schone zand in het kooitje van de ka
narie drie cent méér per kilo moet beta
len.
Zo zit dat. Wie verwondert zich over
de stijgende prijzen? Niemand. Men weet
immers heel goed dat het niet anders
kan
Wie tenslotte geneigd mocht zijn 't hoofd
te laten hangen bij de gedachte, dat
Frankrijk het kleine Formosa in de steek
heeft gelaten door communistisch China te
erkennen, moge als troost bedenken dat
op zeker moment in de wereldgeschiedenis
een realiteit zodanig burgerrecht pleegt te
verkrijgen, dat men zich er slechts bij
kan neerleggen.
Het „kleine Formosa" zou er wellicht
heel wat voor over hebben om de dictator
Tsjang Kai Tsjek kwijt te raken. Het is
nooit dol op Chinezen geweest.
Men kan het betreuren dat China com
munistisch is, en ongetwijfeld zou De
Gaulle liever een niet-communistisch Chi
na als handelspartner hebben, maar het
heeft weinig zin meer te doen alsof het
enorme Chinese volk op Formosa woont
door de Chinese vluchtelingenregering al
daar als de vertegenwoordigster van de
miljoenen Chinezen te beschouwen.
De nationale eigenwaarde van Frankrijk
kan in de toekomst van de Europese ge
schiedenis een gevaarlijke factor worden,
omdat zij naar nationalisme neigt. Zolang
dit gevoel van eigenwaarde echter de nuch
tere realiteit blijft erkennen boven irreële
tradities, zolang moet het een teken van
gezondheid worden genoemd. Het valt in
De Gaulle te prijzen dat hij een conventie
heeft durven doorbreken, die langzamer
hand even belachelijk werd als een oud
modisch kostuum. Er zou voor andere
Europese landen een les uit te trekken
9 9
(Van onze correspondent)
BONN De Westduitse regeringswoord
voerder schraapte wel drie keer zijn keel
vóór hij het durfde zeggen. Bonn critiseer-
de De Gaulle over de erkenning van Pe
king-China. Het was milde critiek. De
woordyoerder gebruikte alle aanvoegende
wijzen van de diplomatieke taal om te zeg
gen: Bonn hadde het toegejuicht, ware
deze stap eerst binnen de westelijke al
liantie besproken. Bonn hoopt: deze stap
veroorzake geen schade aan de westelijke
eenheid en de positie van de vrije wereld.
Het hoge woord was er uit. Schuchter,
maar enigszins trots tegelijk nam de spre
ker weer plaats.
Maar koud kwamen de vragen van de
journalisten. Had de Westduitse regering
stappen ondernomen om het Franse be
sluit te verhinderen? De woordvoerder
rees op om te verzekeren dat er op alle
Frans-Westduitse niveaus over gesproken
was. Had dat geholpen? „Ja mijne heren,
de beslissing was in het Franse kabinet
al gevallen. En aan zulke beslissingen kan
men niets veranderen. De bondsrepubliek
werd pas na de beslissing op de hoogte
gebracht. Een „fait accompli" als het wa
re".
Fait accompli.'s Avonds op de tele
visie schraapte C.D.U.-specialist in buiten
landse aangelegenheden, Ernst Majonica,
ook zijn keel. Aan de tand gevoeld over
't Frans-Westduitse verdrag en de consul
tatie-clausule, bleek die tand aardig los te
zitten. Majonica zei dat er op politiek ter
rein aan de Frans-Westduitse samenwer
king inderdaad nog wat mankeert. Maar
het Frans-Westduitse jeugdwerk vindt hij
toch een prachtig ding. Daar wordt aan
de toekomst gewerkt.
De interviewer wilde het maar liever
over het gaullistisch heden hebben. Majo
nica raapte zijn bescheiden krachten bij-«
elkaar en verhief zijn stem: „Van nu af
aan moet de bondsrepubliek consultatie
plicht eisen over alle verdragen met der
de landen". De interviewer bleek De Gaul
le beter te kennen: „Worden wij soms
als junior partner beschouwd, als het over
De Gaulle's wereldpolitieke concepties
gaat?" Majonica zei te denken van niet.
En hebben wij Duitsers eigenlijk wel een
wereldpolitieke conceptie?" informeerde
de interviewer. „Zeker", zei Majonica
trots, slikte als neo-Francofiel al zijn be
tuigingen van trouw aan de Frans-West
duitse vriendschap in en vervolgde: „Wij
doen niets zonder voorkennis van de Ame
rikanen".
Majonica eiste tenslotte voor alle zeker
heid een bindende Franse verklaring dat
Parijs nooit Ulbrichts regime zal erken
nen. Er bleef de interviewer helaas geen
tijd over om de C.D.U.-deskundige van
buitenlandse zaken te herinneren aan de
menigvuldige verklaringen van Parijs, dat
het er niet aan dacht Mao Tse Toengs
zaak te canoniseren.
Deze twee momentopnamen van de
Westduitse reactie op de stap van de
Franse bondgenoot tekenen het klimaat
van desillusie, wantrouwen en vernedering
dat nu over Bonn ligt. De C.D.U. zegt:
Frankrijk had zijn besluit eerst aan de
NAVO moeten voorleggen. De socialisten
BONNMen herkent hem slechts aan
zijn puntneus. Zelfs onder de zakdoek of
dameskous, die hij om zijn gezicht bindt
als hij een Hamburgs bankkantoor binnen
stapt, zijn pistool trekt en roept: „Hande
hoch, keine Dummheiten," is die punt
neus zichtbaar.
Wie is de man, die sinds 1952 bij een
serie bliksem-overvallen geheel alleen de
Hamburgse bankkantoren al 150.000 mark
lichter heeft gemaakt? Hoe ziet hij er uit?
Is hij 35 zoals sommigen van angst ver
starde kassiers veronderstellen? Of 45 zo
als anderen schatten? Heeft hij brede
schouders zoals trillende cliënten meen
den op te merken? Of is hij slank zoals
sommigen overtuigend zeggen?
Over zijn signalement twisten de oogge
tuigen van zijn vermetele daden. Het gaat
ook te vlug: hij komt een paar minuten
voor kassluiting, dwingt met zijn pistool
de handen van de aanwezigen hemel
waarts, springt over de balie, propt zijn
zakken vol en is alweer weg, voordat een
bibberende vinger het nummer van de po
litie heeft gedraaid. Het enige wat ieder
een zich herinnert is de puntneus.
Die puntneus bezorgt de Hamburgse po
litie langzamerhand een punthoofd. Een
Kriminalkommissar, die een bankroof van
puntneus wilde reconstrueren, poogde ook
over de balie te springen. Hij stortte ne
gentig kilo zwaar ter aarde en moest
geruime tijd het bed houden.
De politie, die nu al elf jaar tevergeefs
de man met het gaullistische reukorgaan
najaagt, raakt ook geërgerd omdat zij het
mikpunt van de burgerspot wordt. Als een
agent iemand een bekeuring wegens ver
keerd parkeren geeft, wrijft de overtreder
veel betekenend over zijn neus.
armen te verdelen, weeft er zich een Ro
bin Hood-legende om hem heen. Hij wordt
een soort Jesse James van de Wirtschafts-
wunderstaat. Hij heeft het daarom ook ge
makkelijker. Want waar de klerken van
het wilde westen als de weerlicht de pisto
len trokken en leeg schoten, verkiezen hun
Hamburgse collega's de onvoorwaardelijke
capitulatie. In deze onmannelijke houding
worden zij door hun directies gestijfd. Het
parool luidt: „Geen bloedvergieten, wij
zijn verzekerd."
En hoewel puntneus bij zijn verstrek
steeds roept: „Wie mij volgt knal ik neer,"
heeft hij de trekker nog nooit hoeven over
halen.
Zelfs de hoop van de KRIPO dat punt
neus' overmoed haar een kans zal geven
is vervlogen. Deze maand beroofde hij
een kantoor van de Dresdener Bank, recht
tegenover het hoofdkwartier van de poli
tie. Maar toen er na zijn vertrek alarm
werd geslagen, bleek er op dat ogenblik
geen patrouillewagen aanwezig te zijn.
Om haar onmacht te maskeren heeft de
Hamburgse politie een nieuwe thèse opge
steld. Die luidt: „Wie zegt dat er een
puntneus bestaat? De getuigenverklarin
gen verschillen immers. Wie bewijst dat
Wat de KRIPO nog meer zorgen baart
is dat Spitznase populariteit begint te ver
werven. Hoewel niemand er hem nog op
betrapt heeft het gestolen geld onder de
VATICAANSTAD (DPA) De stoffelij
ke resten van paus Joannes XXIII blijven
in de Sint Pieter te Rome, zo heeft paus
Paulus meegedeeld. Joannes heeft kort
voor zijn sterven de wens geuit om in de
basiliek St. Jan van Lateranen in Rome
begraven te worden. Zijn opvolger droeg
een commissie van kardinalen op de kwes
tie van Joannes' graf te onderzoeken. De
ze commissie sprak zich uit voor de Sint-
Pieter als laatste rustplaats voor paus
Joannes. Het stoffelijk overschot werd op
6 juni 1963 voorlopig bijgezet in de krypte
van de Sint Pieter.
er niet een aantal bankrovers met puntige
neuzen rondloopt?"
Wie dat bewijzen zal? Vermoedelijk
Spitznase zelf. Hij heeft bij de laatste slag
17.000 mark buitgemaakt. Naar de erva
ring leert is dat genoeg om een jaar te
leven. Als er niet een onverwachte prijs
stijging optreedt zal het omstreeks fe
bruari 1965 worden voordat bij de KRIPO
de telefoon weer overgaat en een geschrok
ken stem zegt: „Hier de bank X in straat
Y. Kom snel... overval."
P.S. Waar de Hamburgse politie nog
niet op is gekomen: misschien is de punt
neus wel van plastic...
DAR-ES-SALAAM (Reuter) Het be
zoek dat premier Tsjoe-En-Lai aan Tan
ganyika zou brengen, is „uitgesteld". Dat
heeft de regering van Tanganyika maan
dag bekendgemaakt.
De Chinese eerste minister zou deze
maand in Dar-Es-Salaam komen. Voor het
„uitstel" werd geen reden opgegeven.
Van onze correspondent)
LONDEN De Britse regering wil dat
een internationale NAVO-macht zal deel
nemen aan de Britse vredestaak op Cy
prus, zodat het aantal Britse troepen op
het door schier onoplosbare tegenstellingen
verscheurde eiland zal kunnen worden ver
minderd. Deze kwestie hebben premier Sir
Alec Douglas-Home en zijn ministers met
Robert Kennedy besproken. Berichten dat
Groot-Brittannië om Amerikaanse troepen
zou hebben verzocht zijn echter onjuist.
Tegenover Kennedy is in dit voorlopige
stadium slechts het denkbeeld geopperd
om de verantwoordelijkheid voor 't bewa
ren van de vrede op Cyprus aan een
NAVO-strijdmacht op te dragen omdat het
geschil twee NAVO-landen, Griekenland
en Turkije, betreft en dit 'n NAVO-gebied
is. De Verenigde Naties zouden niet moe
ten bijspringen omdat zij reeds de handen
vol hebben in Kongo.
De Britten verkeren op Cyprus in een
uiterst moelijk parket gezien de donkere
wolken, welke zich boven de tot nu toe
onvruchtbare Londense Cyprus-conferentie
samenpakken. Ze willen zich dekken voor
het geval het op Cyprus opnieuw misloopt.
Zij weigeren alle lasten en risico's te dra
gen indien de situatie mocht verergeren
in geval van een mislukking van de con
ferentie waarmee ernstig rekening wordt
gehouden. Bovendien zijn de Britse mili
taire reserves door de reeks van nood
toestanden overal in de wereld, waar de
Britten in de afgelopen weken en dagen
moesten ingrijpen, vrijwel uitgeput, ter
wijl ook de sterkte van het Britse Rijn-
leger zich aanzienlijk onder het bij ver
drag voorgeschreven minimum bevindt. De
Britten overwegen reeds de oproeping van
parate reservisten behorende tot 't vroe
gere dienstplichtige leger. Uit Washing
ton komt het bericht dat de eerste reactie
op het Britse voorstel van president
Johnson ongunstig is. Hij zou er weinig
voor voelen Amerikaanse strijdkrachten in
de Cyprus-troebelen te mengen. Groot
Brittannië raadpleegt op het ogenblik ook
andere NAVO-landen. Naar verluidt denkt
men in Londen behalve aan Amerikaanse
troepen ook aan militaire bijdragen van
Frankrijk, West-Duitsland en Italië.
(Reuter) Van Griekse zijde is verno
men dat Griekenland in beginsel zijn goed
keuring heeft gehecht aan het Britse voor
stel om orde en rust op Cyprus door
NAVO-troepen te doen bewaren. Volgens
niet-officiële berichten zou ook de Turkse
regering in beginsel met het Britse voor
stel hebben ingestemd. Een Turkse woord
voerder wilde geen commentaar op deze
berichten geven.
wijzen erop dat het met de westelijke een
heid toch al niet zo best was gesteld. De
liberalen vragen zich stoutmoedig af hoe
lang „De Gaulle zijn tegen het Westen ge
richte politiek nog zal voortzetten". De
wittebroodsweken zijn voorbij.
De bitterste twist splijt de C.D.U. zelf.
De gaullistisch-roomskatholieke fractie in
de C.D.U. onder leiding van Adenauer
had de minister van Buitenlandse Zaken,
Schroder, beentje willen lichten. De koe
le protestant Schroder kan nu zeggen:
De Gaulle was uw verloofde, heren, niet
de mijne".
BASTIA (Corsica) (Reuter) De Franse
bioloog Gaston Naessens, wiens serum
tegen kanker en leukemie na een deskun
dig onderzoek waardeloos werd verklaard,
heeft meegedeeld de produktie ervan te
zullen staken. Er is echter voldoende voor
raad om de behandeling van acht patiën
ten, die het serum reeds toegediend heb
ben gekregen, te voltooien, aldus Naessens.
HET STAAT DEZE WEEK IN
Heeft Mies Bouwman „door
een onzalige gedachte te ver
wezenlijken" toevallig ook nog
eens een keer bewezen dat zij
meer kon zijn dan een ontroerde
vrouwen een handige showgirl?
Vier knullen uit een achterbuurt
van Liverpool zijn de afgoden ge
worden van jongelieden tussen de
dertien en drieëntwintig. Wie is de
handige zakenman achter de sluike
platenmiljonairs?
Nederlandse stuntman heeft be
wezen dat vliegeren gevaarlijker Is
dan hij dacht en u denkt.
Het wonderlijke leven van de
Nederlander Herbert Sidon die in
Londen goud verdient aan prin
sessen en miljonairs.
Wat was het geheim van de
dochter van de befaamde Ne
derlandse naakt-danseres en
spionne, die zich „Oog van de
Dag" noemde? In Velp woont
een bejaard heer die héél veel
weet van Mata Hari.
Sigaretten-importeur laat zijn
hondje in advertenties afdrukken -
en was de belangrijkste initiatief
nemer in een dierenhulpactie, die
zijn weerga in Nederland niet heeft.
Neen, nog véél boeiender: want dit
is nog niet de helft van wat „Pano
rama" u deze week biedt aan
boeiende, spannende lectuur en
kleurenplaten en nieuws-achter-
het-nieuws foto's en de humoris
tische voor- en achterpagina en
cartoons en (niet te vergeten:)
de strip Bob Morane en het geheim
van de Zuidpool
Als u onderstaande bon invult en
opzendt aan Panorama-Haarlem
als drukwerk in envelop met post
zegel van 5 cent komt Panorama
voortaan elke week bij u thuis!
Naam:
Adres:
Plaats:
Provincie:
abonneert zich met ingang van
heden op Panorama f0.40 per
week f 5.20 per kwartaal (door
halen wat niet verlangd wordt).
(Van onze correspondent)
BRUSSEL De Belgische regering
heeft zich gisteren beraden over de te
volgen houding in het conflict met de ge
neesheren, die zaterdag bij overgrote
meerderheid hadden verklaard niet te zul
len capituleren voor de wet-Leburton, de
nieuwe wet op de ziekenfondsen. Premier
Lefèvre legde na afloop van de kabinets
raad een korte verklaring af, waaruit
bleek dat de regering de deur voor nieu
we besprekingen met de medici nog steeds
openhoudt.
De geneesheren van hun kant, zich
sterk voelend, hebben laten doorscheme
ren dat zij de ministers van Sociale Za
ken en van Volksgezondheid niet meer als
gesprekspartners zouden willen aanvaar
den. Zij hebben tegelijkertijd gesproken
over een eventuele aanzegging voor een
staking over acht dagen. Volgens de Bel
gische wet moeten stakingen worden aan
gekondigd.
De liberale P.V.V. heeft zich bij monde
van haar voorzitter solidair verklaard met
de geneesheren. Dat is een politieke zet
van een partij die steeds probeert in de
oppositie te zijn tegen de rooms-katholiek-
socialistische regeringscoalitie, doch ge
zien het geringe aantal zetels dat zij in
de volksvertegenwoordiging bezet (20 van
de 212 van de Kamer en 17 van de 175
van de Senaat) heeft die oppositie weinig
of geen betekenis.
Belangrijk schijnt in ieder geval dat er
nog nieuwe besprekingen mogelijk zijn,
Het ligt in de verwachting dat beide par
tijen blijven zoeken naar een compromis.
Waarschijnlijk zal wel geen zieke het
slachtoffer van het conflict worden, want
daarvoor is de beroepsmoraal van de me
dische stand zeker te hoog.
Gezonde reklame
In een Amerikaanse courant las ik de
ze annonce: „Sam Sheane, autodealer,
geeft bij iedere nieuwe personenauto een
opvouwbaar rijwiel cadeau!" Met daar
bij een afbeelding van het geschenk: een
demontabel fietsje met kleine wieltjes en
een hoog frame, dat in elke autokoffer
past en in een oogwenk rijklaar te maken
is door het aandraaien van vier vleugel
moeren.
De businessman, aldus Sam Sheane, par
keert nu zijn wagen gewoon aan de bui
tenkant van de grote stad. Zelf pakt hij
zijn fietsje en peddelt erop naar het over
volle centrum. Dat bespaart hem niet
slechts een hoop parkeermisère, ergernis
en tijd, het is ook gezond. H.H. medici zeg
gen dat fietsen de beste remedie is tegen
de aderverkalking, de kortademigheid en
de hartvervetting die zoveel automobilisten
voortijdig ten grave sleept. Wees dus wijs
en koop uw volgende car bij Sam.
Een mooi voorbeeld van functionele, ge
zonde reklame. Ter navolging, dacht ik.
Koop je in ons land een auto, dan krijgt
je hooguit een bloemenvaasje voor de
voorruit, of een asbakje voor achterin ten
geschenke. Het vaasje trilt altijd los, het
asbakje rammelt en roest vast, zodat het
nimmermeer te reinigen is. Waarom geen
nuttige geschenken zoals Sam Sheane ze
geeft? Het hoeft trouwens niet beslist een
fiets te zijnmisschien zou de Amsterdam
se businessman meer nut hebben van een
vouwkano, om door de grachten naar kan
toor te peddelen. Desnoods een K-2, voor
als meneer zijn secretaresse wil meene
men.
En dan de melkman, de broodbezorger
en de huisarts. Die zouden gebaat zijn bij
een vouwkoptertje om moeiteloos hun
patiënten in de hoogbouw te bezoeken. De
handelsreiziger-op-provisie snakt al jaren
naar een vouwbrommer om nog meer
klanten te kunnen bedienen. En als dat
allemaal te duur zou worden, dan kan men
desnoods nog andere nuttige geschenken
voor de autorijder aanbieden. Een paar
overschoenen bijvoorbeeld, een opvouwba
re prikslee of een paar rolschaatsen. Die
laatsten dan in het bijzonder voor pitto
reske oude steden (u mag zelf invullen
welke) waar de straten en stegen nog te
smal zijn voor de vouwfiets. Autoverko
pers, waar wacht u nog op? Verblijdt uw
klanten en verhoog uw omzet naar het
voorbeeld van uw Amerikaanse collega,
die nu al hij is op 2 januari met zijn
reklamestunt begonnen meer auto's
heeft omgezet dan vorig jaar in het ge
hele eerste kwartaal. Uw portemonnee èn
volksgezondheid zullen ermee gebaat zijn!
FRANKFORT (DPA) In het proces
te Frankfort tegen 22 artsen en bewaker»
van het concentratiekamp Auschwitz,
heeft de 52-jarige ex-Obersturmführer dr.
Franz Bemhard Lucas, verklaard, dat hij
pas na zijn overplaatsing naar Auschwitz
voor het eerst iets hoorde over de gruwel
daden in dit kamp.
„Bij 'n borrel fluisterden SS-ers mij de
tails in het oor over de manier waarop
men hier mensen ter dood bracht." Hij
zei volkomen in de war geweest te zijn
toen hij hoorde dat men in het kamp men
sen verbrandde. Hij had direct gewezen
op de plicht van de arts mensen in leven
te houden.
Lucas ontkende dat hij als controleur
was opgetreden als het gifgas zyklon B in
de gaskamers gespoten werd. Ook had hij
nooit actief deelgenomen aan het selec
teren van gevangenen, zo verklaarde hij.
Dr. Lucas en zijn Roemeense ambtge
noot dr. Capesius worden beschuldigd van
het uitzoeken van voor de gaskamers be
stemde gevangenen. Voorts zouden beiden
aan de vergassingen zelf deel hebben ge
nomen, onvruchtbaarmakingen hebben
uitgevoerd, vivisectie hebben gepleegd en
zij zouden gevangenen met injecties om
het leven gebracht hebben. De twee be
klaagden ontkennen.
Dr. Capesius poogde het zo voor te stel
len dat niet hij, doch de eveneens uit Roe
menië afkomstige dr. Klein op het station
van Auschwitz de gevangenen had uitge
zocht, die naar de gaskamer moesten.
Dr. Capesius zei „inderdaad heb ik wel
eens opium in koffie van gevangenen ge
daan. Deze hoeveelheid was echter niet
groter dan de dosis die ex-president Eisen
hower nam, wanneer hij een hartaanval
had. En die leeft toch ook nog."
Op uitdagende toon voegde hij hieraan
toe: „wanneer een gevangene hierdoor
om het leven is gekomen, kan dit alleen
veroorzaakt zijn door het voor hem blijk
baar ongewone genot van het koffiege-
bruik."
helpen probaat en smaken heerlijk!
J
Herdenking. In de Sovjet-Unie is maandag
het feit herdacht dat twintig jaar gele
den de blokkade van Leningrad door de
Duitsers werd opgeheven. Het beleg had
toen negenhonderd dagen geduurd.
Vulkaan. De vulkaan de Etna is weer ac
tief. Uit de noordoostelijke krater wor
den lava en rook gestoten.
Ontploffing. Door een ontploffing in een
kolenmijn bij Taipei op Formosa zijn
maandag twaalf mijnwerkers gedood,
en negen ernstig gewond. Er worden
vijftien kompels vermist.
Partijsecretaris. De nationale raad van de
Christen-Democratische Partij van Ita
lië heeft de 49-jarige Marano Rumor tot
partijsecretaris gekozen. Hij volgt Moro
op, die premier is geworden.
Protest. Een groep van veertig studenten,
meest Iraniërs, heeft in Innsbruck ge
protesteerd tegen de arrestatie van vijf
Iraanse studenten in verband met het
bezoek van de Sjah van Perzië en kei
zerin Farah Diba. De groep heeft op
het hoofdbureau van politie een gesprek
gehad met de commissaris. Die zei, dat
de vijf gearresteerd zijn, omdat zij poog
den strooibiljetten te verspreiden waarin
critiek wordt uitgeoefend op de Sjah en
zijn politiek.
Leerling. In Marseille heeft een zeventien
jarige leerling van een middelbare
school zijn Duitse leraar, die de klas
een standje gaf, met een dolk ernstig
gewond. De jongen pleegde zelfmoord
door van de derde verdieping te sprin
gen.
