WEER
EENS IETS ANDERS DAN
VLEES
Mevrouw de commissaris
i:
Kea Tan
maakt poppen
en kettingen
De perfecte
secretaresse
Het verloren
diamantje
ZATERDAG 8 FEBRUARI 1964
gastvrouw in Haarlems Witte Huis
Erbij
PAGINA ZEVEN
HOE HEET DEZE SLANGEN
BEZWEERDER?
mam
Hoewel mr. F. J. Kranenburg nu officieel zijn intrede heeft gedaan als com
missaris van de koningin in Noord-Holland, kan het nog wel een half jaar duren
voordat het gezin Kranenburg, dat sinds tien jaar in Den Haag woont, zich in
deze provincie gaat vestigen. Het wachten is op de jongste van de drie dochters,
die tot de zomer van dit jaar aan Den Haag als woonplaats is gebonden, omdat
zij er voor haar eindexamen M.M.S. zit. Tot zolang zullen mr. Kranenburg en
zijn echtgenote de verhuizing naar het witte huis aan de Haarlemse Pavil
joenslaan 5 uitstellen. De tussentijd zal worden gebruikt om het huis, dat nu
eeg staat, grondig op te knappen.
IN TEGENSTELLING tot vorige
generaties staan moderne meisjes stevig
met beide benen op de grond. Dit blijkt
wel uit diverse onderzoekingen in het
buitenland, waaruit men kan opmaken,
welke beroepen van tijd tot tijd een
hoofdrol spelen in de meeste meisjes
dromen.
In de twintiger en dertiger jaren wa
ren het de filmsterren, vlak na de twee
de wereldoorlog waren het de manne
quins en stewardessen, naar wie ieder
jong meisje met nauw verholen afgunst
beek.
HET PRAKTISCHE en zakelijk-den-
kende meisje uit onze dagen denkt hier
echter anders over. Het beroep, dat de
meeste jonge vrouwen tegenwoordig na
streven, is dat van secretaresse. En dan
liefst bij een dokter, advocaat, archi
tect of zakenman. Ambities, die zich
gelukkig veel beter laten realiseren en
de jonge vrouw alle kansen op een
goede carrière in het vooruitzicht
stellen. „Mits zij tenminste een goed ge
bruik weet te maken van de kansen,
die het leven en haar werkkring haar
dagelijks voor ogen houden. En van het
feit, dat zijeen VROUW is en niet
alleen een zakenvrouw", zegt mevrouw
Margery Hurst, directrice van 's we
relds grootste uitzendbureau van secre
taresses in Londen en dus een vrouw,
die het weten kan. „Kansen om carrière
te maken liggen er voor de moderne
vrouw voor het grijpen. Waar men vroe
ger dikwijls de voorkeur gaf aan man
nelijk personeel vooral in vele in-
dustriebedrijven kiest men tegen
woordig steeds meer vrouwelijke krach
ten vanwege hun aangeboren intuïtie
om met mensen om te gaan en moeilijke
situaties de baas te blijven".
WELKE EIGENSCHAPPEN zijn vol
gens mevrouw Hurst essentieel voor een
werkelijk-goede secretaresse?
Uiteraard een perfecte beheersing van
de moedertaal met daarnaast een parate
kennis van Frans, Duits en Engels. Een
grote vaardigheid op het gebied van
stenografie en typen is tegenwoordig
eveneens een eis, waaraan elk meisje,
dat op de titel „secretaresse" aanspraak
wil maken, moet kunnen voldoen.
In de tweede plaats is een beschaafde
stem met een gearticuleerde uitspraak
wenselijk. Een all-round secretaresse
moet ook goed met mensen kunnen om
gaan en weten hoe zich bij elke gelegen
heid op de juiste manier te kleden zon
der ooit „overdressed" te zijn.
MEVROUW KRANENBURG ziet er
niet tegen op nu nog eens van woon
plaats te veranderen. Ze kent Haarlem
nauwelijks, maar van de enkele keren
dat ze er geweest is, heeft ze prettige
herinneringen overgehouden. Het huis
dat zij en haar man zullen betrekken is
weliswaar veel groter dan hun oude
huis, ook nogal ouderwets, („dat heeft
echter zijn charmes", vindt mevrouw
Kranenburg), maar daar staat tegenover
dat het een mooi uitzicht heeft op de
Haarlemmerhout en een hele grote tuin.
„Bovendien is de omgeving van Haar
lem prachtig en wij houden erg van
wandelen".
„HET JAMMERE ALLEEN is, dat ik
verschillende activiteiten, waarmee ik
in Den Haag ben begonnen, heb moeten
opgeven in verband met de nieuwe
functie van mijn man".
Zoals mr. Kranenburg voor zijn lid
maatschap van Kamer en Haagse raad
heeft moeten bedanken, zo heeft me
vrouw Kranenburg haar functie als
vice-presidente van het centraal bestuur
van de Vrouwenbond van de Partij van
de Arbeid moeten neerleggen. Haar
werk als secretaresse van de commissie
bejaardenzorg van de federatie Vrouwe
lijke Vrijwillige Hulpverlening en als
afgevaardigde in de Nederlandse Be
jaardenzorg kan mevrouw Kranenburg
wèl voortzetten. Het bejaardenvraag-
stuk geniet haar bijzondere aandacht,
omdat het „een nieuw gebied is, dat zich
snel en sterk heeft uitgebreid en nog
lang niet is ontgonnen". „Welke kant
het op zal gaan, ik zou het u niet kun
nen zeggen. De bejaarden van nu zijn
opgevoed in een tijd zo verschillend van
de onze, bovendien hebben ze twee
wereldoorlogen meegemaakt, het kan
Heeft u ook wel eens zo'n dag, dat u
helemaal niet weet wat voor vlees u
bij de slager zult kopen? Laat dan uw
keus eens op hart, niertjes en tong
vallen.
Probeert u de onderstaande gerech
ten; u zult bemerken, dat ze een zeer
smakelijke afwisseling geven op het
thema vlees. Niet alleen bij de warme
maaltijd, ook op de boterham heel
lekker.
Recepten voor 4 personen
Gebakken lever
Lever neemt u misschien al wel eens.
Maar blijft hij bij u ook heerlijk mals?
Gemakkelijk is het niet om lever goed
te bakken. Lever behoort kort 7 a
10 minuten), gebakken te worden, op
een laag vuur. Neem daarom niet te
dikke plakken. Vindt u de lever gauw
Dat de Amsterdamse mevrouw Kea
Tan-Stuiver, die ruim twee jaar gele
den begon met het maken van vilten
poppen, eens zou overschakelen op het
maken van kettingen zat er van het
begin af aan al in. Ook toen al reeg
ze kettingen, zij het in beperkte mate,
zij het van een zéér bepaald soort ma
teriaal. Dat materiaal bestond onder
andere uit botten van geslacht vee, die
ze in de slachthuizen opdook en thuis
schoonmaakte. „Nog steeds verwerk ik
botjes, wervels en pootjes van alle mo
gelijke dieren in mijn sieraden, maar
nu men weet waar ik op uit ben, wor
den ze voordat ik kom door anderen
uitgezocht en schoongemaakt."
Ook kreeftepootjes, krabben geplakt
op schelpen, losse schelpen, versteende
inktvissenstaarten en tanden, paste Kea
Tan in haar sieraden toe, die zij ver
kocht aan exclusieve kunstnijverheids-
zaken. Het afzetgebied voor dergelijke
bizarre halstooien bleef echter be
perkt, wat voor Kea Tan, die bepaald
niet van zakelijk talent is gespeend, be
tekende, haar materialenkeus uit te
breiden met glas, hout, steen en meta
len.
Inmiddels heeft ze zoveel nieuwe ket
tingen aan die eerste collectie toege
voegd, dat ze het verantwoord achtte
de hulp van een handelsreiziger in te
roepen, die ze door het hele land aan
de man tracht te brengen. Zélf loopt ze
de Amsterdamse winkels af en de cou
turiers, die van haar sieraden op hun
modeshows gebruik kunnen maken in
ruil voor het noemen van haar naam
in de programma's.
De poppen zijn door deze nieuwe be
zigheden wat op de achtergrond ge
raakt, hetgeen wij jammer vinden,
want ze zijn alleszins de moeite van
het bekijken waard, uniek in hun soort
en voor vele doeleinden geschikt.
te droog bakt u dan enige plak
jes ontbijtspek mee, 50 a 100 g
voor 4 personen. De lever droogt min
der snel uit en de smaak is uitstekend.
Een goede combinatie is lever met
kerrie en appel.
4 plakken lever, zout, peper, 3 thee
lepels kerrie, 1 appel, 50 g 3 eet
lepels) boter of margarine.
De lever inwrijven met zout, peper
en kerrie. De boter of margarine licht
bruin laten worden, de lever erin leg
gen en aan beide kanten dichtschroeien.
De lever zachtjes gaar en bruin bakken
in 7 a 10 minuten. De appel schillen en
in kleine blokjes snijden. De appel de
laatste 2 minuten even mee bakken. De
jus afmaken met water. 4
Kalfshart in bruine saus
Een kalfshart van 300 g, 25 g mager
vers spek, 25 g (2 eetlepels) boter of
margarine, peper, zout, 1 uitje, 1 wor
teltje, selderij of peterseliegroen, 1 lau
rierblad, (tijm, foelie) '/al (ruim 3 kop
jes) water, 40 g (6 eetlepels) bloem,
aroma of pikante saus.
Het hart en het spek met een scherp
mes in dobbelsteentjes (laten) snijden.
Het hart inwrijven met peper en zout.
Het spek langzaam in de boter of mar
garine uithakken. Het hart toevoegen
en in het vet aan alle kanten even
dichtschroeien.
Het uitje schoonmaken en klein snij
den. Het worteltje schrappen, wassen
en in plakjes snijden. De selderij of
peterselie wassen en kleinsnijden. De
verse en gedroogde kruiden bij het hart
voegen en even meebakken. Dan het
water toevoegen en het hart in 2'/i a
3 uur zachtjes gaar stoven. De bloem
in een droge koekepan zachtjes, onder
af en toe heen en weer schuiven met
een vork, hazelnootbruin laten worden.
De gebruinde bloem met een beetje
bouillon van het hart tot een glad papje
aanmengen. Wanneer het hart gaar is
het vocht binden met het bloempap je.
De ragout afmaken met fijngesneden
selderij of peterselie, aroma of pikante
saus en desgewenst enkele theelepels
tomatenpuree of ketchup.
Stoofschotel voor bonen met tong
1 varkenstong met keelstuk 400 g),
zout, 350 g witte bonen, 2 liter
water, peper, (tijm, foelie, laurierblad,
peterselie of selderij) stukje ui, 2 a 3
aardappelen, 250 g wortelen, 250 g
groene of gele savooiekool, i/t kg prei.
De witte bonen een nacht in het
water weken. De tong wassen en op
zetten met het weekwater van de bonen,
zout, de gedroogde kruiden, het klein
gesneden uitje en wat peterselie en/of
selderij. De tong Kal uur voorkoken.
De geweekte bonen toevoegen en het
geheel nog 1 uur koken tot de bonen
gaar zijn. De aardappelen en groenten
schoonmaken en wassen. De aardappe
len, wortelen en prei in stukjes snijden,
de kool fijn snipperen. De aardappelen
en groenten de laatste 15 minuten met
In het torenkamertje van het paleis
zat prinses Goudkroontje. Ze zag er
heel zielig uit: dikke tranen biggelden
over haar wangen. Ze kon niet ophou
den met huilen, wat nu was gebeurd,
was zoiets ergs. Ze durfde het aan nie
mand te vertellen.
Gisteren was Goudkroontje een
wandelingetje gaan maken. Helemaal
alleen en dat was streng ver
boden. Er waren altijd een paar hof
dames, die met haar meegingen, om
op haar te passen. Maar gisteren wa
ren de koning en koningin uit en toen
heeft Goudkroontje haar kans waarge
nomen en is er alleen op uit getrokken.
Het was zulk mooi weer, het bos rook
zó lekker, dat het prinsesje het eenvou
dig niet had kunnen laten.
Over het zachte mos liep ze te hup
pelen van plezier, ze zong er het hoog
ste lied bij. Met een punt van haar lange
rok in haar hand, keek ze goed rond
en praatte tegen de dieren, die ze te
genkwam.
Goudkroontje had al een heel eind
gelopen. Ze werd moe. Onder een hele
dikke eikeboom is ze toen gaan
uitrusten. De zon scheen door de bo
men van het bos en de prinses kreeg
het warm. Ze trok haar bonten schou
dermanteltje uit. En legde haar kroon
tje naast zich neer. Oh, dom prinsesje,
wie doet zo'n duur kroontje nu af? De
diamantjes schitterden in de zon en
Goudkroontje bedacht een aardig spel
letje. Ze draaide het kroontje rond op
haar handjes, zodat ieder diamantje
een lichtstraaltje uitzond. Ze lachte,
het was heel grappig. Maar Goudkroon
tje werd er heel slaperig van. Ze liet
het kroontje uit haar handjes vallen!
En Goudkroontje viel in slaap...
Boven in de eikeboom, waar Goud
kroontje onder lag te slapen, zat een
kraai. Een grote zwarte, hij heette
Frans. Je kon hem zó niet zien, want
hij zat tussen de bladeren verscholen.
Hij was erg stout, want hij had het
prinsesje al de hele tijd gevolgd. Hij
zag haar uit de paleispoort komen, met
het glinsterende kroontje op haar hoofd
je. Hij klapte tevreden met z'n snavel,
want kraaien houden erg van glinste
rende dingetjes'.
Zodra het prinsesje goed sliep, dook
Frans naar beneden. Recht op het
kroontje af, en wat deed hij? Hij pikte
één van de diamantjes uit het kroontje.
Nu waren er nog maar elf steentjes
over.Heel zorgvuldig sloot hij het
diamantje tussen z'n snavel.
Na een half uurtje werd Goud
kroontje wakker. Ze wreef haar oog
jes uit, ze had zó heerlijk geslapen!
Maar nu moest ze toch vlug naar huis,
want verbeeld je, dat de koning en ko
ningin al thuis zouden zijn.Ze deed
haar manteltje om en zette haar kroon
tje op. Goudkroontje merkte niet, dat
er een diamantje miste. Vlug liep ze
naar het paleis; ze ging naar de ach-
de bonen en de tong mee koken. Wan
neer alle ingrediënten gaar zijn het
vocht afgieten. Het gerecht mag enigs
zins vochtig zijn. De tong er uithalen
en pellen. Het vlees van het keelstuk
nemen, in kleine stukjes snijden en door
de bonen mengen. (De stoofpot afmaken
met fijngesneden peterselie en/of sel
derij en eventueel wat peper en zout.)
De tong voor de volgende dag bewaren
of in plakken snijden en op een schotel
of in een schaal leggen, met de bonen
en de groente er omheen. Een gedeelte
van het kooknat er apart bijgeven. Van
de rest kan een heerlijke soep gemaakt
worden.
terdeur, want vóór, bij de poorten ston
den de schildwachten en dié mochten
niet zien, dat ze alleen was weggeweest.
Heel stil liep ze naar haar eigen ka
mertje. Daar borstelde ze haar haar en
waste ze zich. De zon liet een grote
straal in haar kamertje vallen. Opeens
schoot haar het grappige spelletje met
het kroontje weer te binnen. Ze zou
het nog eens proberen! Ze draaide het
kroontje weer rond op haar handjes, en
toen ineens.Oh, néé, schrok ze. Haar
oog bleef rusten op een open plekje in
het kroontje: er ontbrak een diamantje!
Tranen schoten in haar ogen, hoe kwam
dat nu toch! Ze had er de hele nacht
niet van kunnen slapen.
Nu was ze in het torenkamertje de
hele morgen al. Ze wilde niets eten en
drinken. Haar zakdoekje was helemaal
nat van de vele tranen. Opeens werd
er aan het raam getikt. Wie kon dat nu
zijn? Wie kon er zó hoog klimmen?
Goüdkroontje wreef haar oogjes uit.
Zag ze het goed, was dat geen kraai?
Doe dat raampje eens open prinses,
kraste hij. Ik kan u helpen.
Het prinsesje lachte blij en ging op 't
krukje staan, om het raampje open te
doen. De kraai wipte op de venster
bank.
„Prinses, waarom huilt u, het is hele
maal niet leuk, een prinses te zien hui
len". En Goudkroontje vertelde hem al
les van het diamantje, dat uit het kroon
tje was verdwenen. „Aha", kraste hij
weer, „wie is er ook zo dom, om een
kroontje naast zich neer te leggen, en in
slaap te vallen! Maar", vervolgde hij
geheimzinnig, „ik weet, wie het steen
tje heeft". Hij liet een schelle lach
horen. „Wie dan?", vroeg het prinsesje
ongeduldig.
„Ik", zei hij, „ik, Frans de Kraai",
zei hij trots.
„Oh, alsjeblieft kraai, geef het mij
terug", bedelde Goudkroontje.
„Nee, niet zomaar, eerst wil ik een
goede maaltijd hebben. Met veel worst,
zei de kraai.
„Ja, ja", zei Goudkroontje en ze hol
de naar de keuken. De kok was erg
blij, omdat hij dacht, dat het voor
het prinsesje zelf was, en dat ze nu
eindelijk wilde eten.
Voorzichtig liep ze met het gouden
bordje-met-eten naar het torenkamer
tje, waar de kraai rustig zat te wach
ten.
„Alsjeblieft kraai", en het prinsesje
gaf hem het bordje.
„Nu m'n diamantje", zei Goudkroon
tje haastig, want ze vertrouwde de
kraai niet erg.
„Eerst m'n worst", zei Frans onbe
leefd. Ze gaf hem het heerlijke stuk
worst. Plotseling liet hij het diaman
tje uit z'n snavel vallen en vloog heel
snel weg.
Het prinsesje stond heel verbaasd te
kijken; ze had Frans helemaal niet
kunnen bedanken.
Dolgelukkig ging ze met het diaman
tje en het kroontje naar de hofsmid.
Ze vroeg hem of hij het er weer in kon
maken. Nu hoefde ze aan niemand te
vertellen, dat het diamantje verloren
was geweest.
Henny Schoute
Zoek eerst de letter op de mand.
waar de langste slang uitkomt. Dan
die van de één na langste, enz.
Oplossing: MIRAMO
haast niet anders of de volgende gene
ratie bejaarden en de daaropvolgende
hebben andere behoeften dan zij".
Ook heeft mevrouw Kranenburg haar
functie in de commissie Werkgroep
Internationale Zaken van de Haagse
Oecumenische Raad, die lezingen orga
niseert en waar zij met erg veel plezier
aan terugdenkt, moeten opgeven.
MEVROUW KRANENBURG had ge
schiedenis willen studeren. „Mij interes
seert vooral de mens als groepswezen,
de mens in groter verband". Geschiede
nis ging niet door, het werd rechten,
Mevrouw mr. M. Kranenburg-Lycklama
a Nijeholt
met als speciale richting het volken
recht en het internationaal privaatrecht.
MET DE VELE representatieve plich
ten die mevrouw Kranenburg hier
wachten, zal het haar moeite kosten zich
actief bezig te houden op andere ter
reinen. „Bovendien weet ik nog hele
maal niet wat er voor mogelijkheden in
Haarlem zijn. Dat zal ik pas kunnen
overzien wanneer ik er een tijdje zit".
ié
