DE KAPITEINSDOCHTER jjjPop" Lane, Australies zwemwonder anno 1900, trekt nog menig baantje femnwgm PANDA EN DE MEESTER-RlOLIST Puzzel nummer 2O IB n UNIA mm Mummie uit vroeg- Romeinse beschaving bij Rome gevonden Ons vervolgverhaal ZATERDAG 8 FEBRUARI 1964 wrumm/Mi Een historische roman uit het tsaristische Rusland door Alexander Poesjkin Oudste nog in leven zijnde winnaar van Olympisch goud is nu 84 jaar l Mammoet-botten in Enschede Oudste beroep blijft in Duitsland belastingvrij I v 1 W/IMMttm (Van een bijzondere medewerker) Vertaald door mr. S. L. de Leeuw 20) „Waarom lach je?" vroeg hij mij, de wenkbrauwen fronsend. „Of geloof je niet, dat ik de grote tsaar ben? Geef ronduit antwoord!" Ik was in verlegenheid. Deze land loper als tsaar erkennen, dat kon niet; het scheen mij een onvergeef lijke lafheid. Maar hem in zijn ge zicht een bedrieger noemen, beteken de zich aan de ondergang prijs te geven, en datgene waartoe ik onder de galg, onder de ogen van het gehele volk, in de eerste opwelling van mijn toorn bereid geweest was, dat scheen mij nu een nutteloze uitdaging. Ik weifelde. Poegatsjow wachtte grimmig mijn antwoord af. Tenslotte, en nog heden herinner ik mij dit ogenblik met voldoening, nam het plichtgevoel in mij de overhand op de menselijke zwakheid. Ik antwoordde Poegatsjow: „Luister; ik zal je de volle waarheid zeggen. Zeg zelf, of ik je als tsaar kan erkennen? Je bent een verstandig man, je zou immers dadelijk zien, dat ik de waarheid verberg." „Wie denk je dan wel, dat ik ben?" „God weet het; maar wie je ook bent, je speelt een gevaarlijk spel." Poegatsjow wierp een snelle blik op mij: „Je gelooft dus niet, dat ik tsaar Peter Fjodorowitsj ben? Ook goed. Maar dient het geluk dan de dappe ren niet? Is Griska Otrepjew in de oude tijd geen tsaar geweest? Denk van mij wat je wilt, maar blijf bij mij. Wat kan al het andere je sche len? Wie pope is, die noemt men va der. Als je mij naar eer en geweten dient, zal ik je veldmaarschalk en vorst maken. Wat denk je ervan?" „Neen," antwoordde ik vastbera den, „ik ben een geboren edelman; ik heb de tsarin en keizerin de eed ge zworen, jou dienen kan ik niet. Als je mij werkelijk het goede wenst, stuur me dan naar Orenburg." Poegatsjow dacht na. „En als ik je laat gaan," zei hij, „beloof je dan tenminste, dat je niet tegen mij zult dienen?" „Hoe kan ik je dat be loven?" antwoordde ik. „Je weet zelf, dat het niet van mijn wil afhangt; komt er een bevel om tegen je op te trekken, dan moet ik gaan, daar is niets aan te doen. Je bent nu zelf bevelhebber, je eist zelf gehoorzaam heid van je mannen. Wat zou dat voor een schande zijn, als ik dienst zou weigeren, wanneer de dienst mij no dig heeft? Mijn leven is in jouw hand; laat je me gaan, dan dank ik je; dood je mij, dan is God je rech ter; maar ik heb je de waarheid ge zegd." Mijn oprechtheid maakte indruk op Poegatsjow. „Nu goed dan," zei hij, en sloeg mij op mijn schouder. „Straf is straf, en genade is genade. Ga, waarheen je maar wil en doe, waar je lust in hebt. Kom morgen van mij afscheid nemen, en ga nu slapen, ik voel mij ook al vermoeid." Ik verliet Poegatsjow en ging naar buiten. De nacht was stil en vor stig. De maan en de sterren wier pen een helder licht op het plein en de galg. In de vesting was alles rus- tig en duister. Alleen in een kroeg J brandde nog licht en hoorde men het geschreeuw van de laatste drinkers. Ik keek naar het huis van de pries ter; vensters en deuren waren ge sloten. Het scheen, dat alles daar in rust was. Ik kwam in mijn woning en vond Sawelitsj in zorg over mijn uitblij ven. De tijding, dat ik vrij man was, verheugde hem onbeschrijfelijk. „God heb dank!" zei hij terwijl hij een kruis sloeg. „Zodra het licht is, verlaten wij de vesting en dan trek ken wij de wijde wereld in. Ik heb wat voor je klaar gemaakt; eet maar, vadertje, dan kun je tot de morgen zo rustig slapen als in Abrahams schoot." Ik volgde zijn raad, at met grote eetlust en sliep in op de naakte vloer; ik was lichamelijk en geeste lijk uitgeput. HOOFDSTUK IX DE SCHEIDING „Zalig was het, schone Toen mijn hart het uwe Droevig, droevig was het Droevig, als mijn stervensstond. Vroeg in de morgen werd de trommel gewekt. Ik ging plaats van verzamelen. Daar de legerbenden van Poegatsjow gesteld, rondom de galg, fers van de vorige dag nog gen. De kozakken zaten soldaten hadden het geweer derd. De vaandels wapperden, kanonnen, waaronder ik herkende, waren op mars-lafetten ge plaatst. Alle inwoners waren zig om op het verschijnen usurpator te wachten. Bij de trap van het kommandantshuis een kozak een prachtig wit paard van' Kirgiezisch ras aan de teugels. Ik zocht met de ogen het lijk van de kommandantsvrouw. Het was wat ter zijde gedragen en met een mat be dekt. Eindelijk kwam Poegatsjow de deur uit, het volk nam de mutsen af, Poegatsjow bleef op de buiten trap staan en nam van allen afscheid. En van de hoofdlieden gaf hem een zak met koperen munten en hij wierp daarvan met handenvol onder het volk. Met geschreeuw wierpen de mensen zich op de geldstukken, en het liep niet af zonder kwetsuren. Poegatsjow was omringd door zijn voornaamste handlangers; te midden van hen stond ook Sjwabrin. Onze blikken ontmoetten elkaar; in de mij ne kon hij mijn verachting lezen en hij keerde zich af met een uitdruk king van oprechte woede en geveins de spot. Poegatsjow, die mij onder de mening zag, knikte men toe en liet mij bij hem komen. „Luister", zeide hij. „Ga dadelijk naar Orenburg en zeg uit mijn naam aan de gouverneur en aan alle ge neraals, dat ze mij binnen een week kunnen verwachten. Geef hun de raad, mij in kinderlijke liefde en ge hoorzaamheid te ontvangen; doen zij het niet, dan wacht hun een wrede dood. Goede reis, uw edele!" Daarop wendde hij zich tot het volk en zeide, terwijl hij op Sjwabrin wees: „Kinderen, dat is uw nieuwe kommandeur. Gehoorzaamt hem in alles; hij is tegenover mij verant woordelijk voor u en voor de vesting." Met ontzetting hoorde ik deze woor den: Sjwabrin werd het hoofd van de vesting. Maria Iwanowna bleef in zijn macht! God, wat zou er van haar worden! Poegatsjow ging de trap af, men bracht hem het paard. Hij sprong fluks in het zadel, zonder op de ko- S zakken te wachten, die gereed stonden I om hem te helpen. Op dat ogenblik zei ik, hoe onze Sa welitsj uit de menigte van het volk op Poegatsjow toekomt en hem een vel papier aanbiedt. Ik kon niet begrijpen, wat dit te betekenen had. „Wat is dat?" vroeg Poegatsjow ge wichtig. „Lees het maar, dan zul je het we ten," antwoordde Sawelitsj. Poegatsjow nam het papier en be keek het lange tijd met een ernstig gezicht. „Waarom schrijf je zo onduide lijk?" vroeg hij tenslotte. „Onze scherpe blik kan hier niets onder scheiden. Waar is mijn opper-secreta- ris?" Een jonge vent in korporaalsuni form kwam vlug aanlopen. „Lees het hardop," zei de usurpator, terwijl hij hem het papier gaf. Ik was buiten gewoon nieuwsgierig te horen, wat mijn bediende Poegatsjow wel te schrijven kon hebben. De opper-secre- taris begon met luide stem te spel len: „Twee kamerjassen, een van lin nen en een gestreepte van zijde, voor zes roebel." „Wat betekent dat?", vroeg Poegats jow met gefronste wenkbrauwen. In dit Olympisch jaar heeft de Australische sportpers s hem weer eens „opgegraven"de man die meer dan zestig s jaar geleden als 's werelds zwemwonder roem en goud oogstte en die ook nu nog bijna dagelijks een baantje trekt, zij het niet meer in recordtijden. Die man is Frederic 1 („Pop") Lane, thans een gezapig rentenier, die zijn schaap- 1 jes op het droge heeft. Op 2 februari van dit jaar begon 1 hij zijn 84ste levensjaar met een grote „party op zijn s luxueuze buitengoed in Mona Vale, een twintig mijl buiten Sydney. EREGASTEN op dat verjaar- vlotten en roeiboten, die op dagsfeestje was de kernploeg bepaalde afstanden in het 200 M van de zwemjeugd, die straks m _parcours verankerd lagen. in Tokio de Australische kleu- deelnemers moeste„ eerst ren zal gaan verdedigen en dus werd het feest besloten naar het eerste vlotje zwem- zoals het zulke sportcracks men, er op klimmen en aan betaamt: met een paar onder- de andere kant weer te water linge wedstrijden in Fred tw meter ver_ Lane s pnve-zwembassin, dat 8 I niet voor de eigen zwembaden der, onder een roeibootje door van de rijke Hollywoodse duiken en zo voorts, tot aan onderdoet. de finishlijn. Met zuivere spor- OM op Fred's sport- tieve prestaties had dit eigen verleden terug te keren, üjk maar weinig te maken, dat vond zijn hoogtepunt in maar de duizenden toeschou- 't jaar 1900 toen^de^„Austra- wgrs genotcn „iteraard met lische Dolfijn op de Olymp teugen van de vreemde sche Spelen in Parijs zijn blik- vo,,c semcarrière bekroonde met capriolen der deelnemers, kei. H 'n tweetal klinkende overwin- van hen gleed uit op een spie- ningen: een gouden plak op het nummer 200 meter vrije slag en een op het (nu lang historie geworden) nummer 200 meter hordenzwemmen, beide in wereldrecordtijden. gelglad vlot en moest met een hoofdwond en een gebroken arm naar het ziekenhuis ver voerd worden. ZIJN recordtijden zouden nu I jg niemand meer imponeren, Maar daarbij moet men niet I De heer Lane als 84-jarige met een van zijn fraaie drukwerken. Zo poseerde Fred Lane na zyn glorieuze dubbele zege in 1900 i voor de persfotografen v-. i - V" ii vergeten dat er anno 1900 nog geen overdekte zwemsta- „POP" LANE won dit hin- reldoorlog de wedstrijd- iiu derniszwemmen zoals hij wil- sport eraan gaf en zich „in 11 dtons& w*aren,"n7ch~ zeifs ver- de. Op de 200 meter vrije slag zaken stortte". Hij werd warmde bassins. Er was, voor finishte hij eveneens een medefirmant van een uitge- I de Olympische zwemnummers, straatlengte vóór nummer versbedrijf annex drukkerij gewoon een aantal parcoursen twee in de finale-poule, wat „Smith and Lane in Sydney, I uitgezet in de Seine, door tou- hij toeschreef aan zijn zelf- die onder zijn leiding tot een wen afgesloten van 't scheep- uitgedachte variant op een der belangrijkste bedrijven in vaartverkeer dat inmiddels toenmalige vrije slag, bestaan- deze branche in Australië uit- 1= buiten deze arena gewoon de uit „een gecompliceerde groeide. Enkele jaren geleden yyant tenslotte slaagde hij ge- doorging. Het water was ijs- schroefbeweging met beide heeft hij zich uit deze zaak koud, de passerende schepen benen, die geen andere zwem- teruggetrokken om te gaan J en „bateaux-mouches" veroor- mer hem kon nadoen. Zijn re- aor 13 zaakten een stevige deining putatie als zwemwonder was I en diverse nummers moesten met de dubbele Olympische Lane hengeltochtje, in de diepe ha- j ven van Sydney uit een roei- i boot. Zijn drie jaar oudere broer redde hem van de ver- j drinkingsdood en daardoor voelde hij zich zo vernederd dat hij besloot, zo snel moge- lijk zwemmen te leren. Dat „zo snel mogelijk" werd in dubbele zin bewaarheid. Reeds als prille vijftienjarige vergaarde Fred lauweren in regionale en nationale zwem wedstrijden. Een zakenman uit Sydney zond hem op zijn kosten naar Engeland om daar Australié's „eer" te ver dedigen tegen de beste Euro pese zwemmers. En Fred stelde zijn beschermer niet teleur. Spelenderwijs klopte hij alle cracks uit de jaren rond de eeuwwisseling. En tenslotte kwam dan, op de Spelen in Parijs, de dubbe le gouden kroon op zijn zwem mersloopbaan. Uit die roem ruchte periode dateert ook zijn statiefoto als stoere „gla mour boy" anno 1900, hierbij afgedrukt, die nu nog in een zilveren lijst de hal van zijn buitenplaats in Mona Vale siert. Fred is er nog altijd zeer trots op, een kleine ijdel- heid die hem vergeven zij, (Wordt vervolgd) §j S overgezwommen worden om- li dat er tussen de kamprechters en tijdopnemer s onenigheid ontston over de vraag wie als éerste had aangetikt H Vooral het hordenzwemmen M was een rare affaire. De hor zege gevestigd, maar heeft nooit aan latere Spelen meer meegedaan. Hij had al les bereikt wat er te bereiken viel en daarmee was hij content. Wel kwam hij nog ve le jaren met groot succes in internationale wedstrijden uit, stilleven. Maar zoals gezegd: hij draagt zijn sport nog al tijd een warm hart toe en ver zuimt geen gelegenheid om de jongeren met zijn rijke erva ring van advies te dienen. j= den bestonden uit een aantal totdat hij in de tweede we- HOE HIJ tot zwemmen ge komen is, is een verhaal op zichzelf. Als jongen van acht- jaar viel hij eens, tijdens een heel op eigen kracht in een tijd dat coaches en masseurs mentale en conditietrainers nog onbekende begrippen wa ren. Vandaar dan ook dat „Pappa Lane", alias „Onze Pop", voor Australië's zwem mende goegemeente nog altijd geldt als een lichtend voor beeld van de ideale sportmen- taliteit. fe0e "hoest" cn £cclp Uitwerking frappant (Van onze correspondent) ENSCHEDE (GPD) Het staat thans wetenschappelijk vast dat op de plaats waar nu Enschede ligt, 30.000 tot 40.000 jaar geleden mammoeten hebben geleefd. Tot dusver was alleen bekend dat in de buurt van Hengelo deze grote voorhistori sche dieren geleefd hebben. Nu heeft het natuurhistorisch museum in Enschede de bewijzen in handen dat ook in het veel hoger gelegen Enschede mammoeten zich hebben opgehouden. De heer G. M. Ro- ding, directeur van het museum, werd verblijd met enkele delen van een skelet. Deze botten een schouderblad, een stuk dijbeen en een deel van een stoottand (ter lengte van vijftig cm!) zijn tevoor schijn gekomen bij graafwerkzaamheden op ongeveer 7 meter diepte voor de uit breiding van het r.k. ziekenhuis aan het De Ruyterplein. ROME (AP) De mummie, die toeval lig in de buitenwijken van Rome werd opgegraven, is zo goed geconserveerd, dat deskundigen hebben kunnen constate ren, dat het lijk van een meisje is, dat .800 jaar geleden 10 tot 12 jaar oud over leed. Arbeiders, die graafwerk verrichtten voor het leggen van de fundamenten van een nieuw flatgebouw, deden de vondst woens dag langs de Via Cassia, 14 km uit het centrum van de stad. Een bulldozer stuitte op een zwaar ste nen voorwerp, dat een bewerkte sarcofaag van rose marmer bleek te zijn. Archeolo gen werden ontboden. Zij verwijderden de deksel, veegden het vuil in de kist weg en zagen de duidelijk te onderscheiden trekken van een meisje. „De mummie is wonderlijk goed gecon serveerd," zei dr. Catia Caprino van het rijksinstituut voor oudheden en schone kunsten. „De lengte is 128 cm. Het gelaat heeft een volwassen uitdrukking, maar is zonder enige twijfel dat van een meisje, niet van een vrouw. Zij moet tien jaar oud geweest toen zij stierf of hoogstens 12". Volgens dr. Caprino is het een belangrij ke vondst, aangezien het de enige bekende mummie van de vroeg-Romeinse bescha ving is. Uit de teksten, die op de marme ren kist waren gebeiteld, kon men opma ken dat de begrafenis heeft plaats gehad ten tijde van het bestuur van Septimus Severus of Biocletianus. (Van onze correspondent) BONN Moeten prostituees belasting betalen? Met deze vraag heeft de West- duitse bondsdag zich ernstig beziggehou den. De Beierse afgevaardigde Memmei kwam met een voorbeeld uit het land van Rosemarie Nitribitt, de jonge dame die uit het oudste bedrijf neveninkomsten van 92.000 mark had geworven. De Beier se parlementariër wenste te vernemen waarom fatsoenlijke arbeid wordt belast en onfatsoenlijke niet. Minister Dahlgrün verklaarde dat die belastingvrijheid nu juist in het onfatsoen lijke van die arbeid ligt. Hij zei: „Ge slachtelijk verkeer kan niet als een aan inkomstenbelasting onderhevige prestatie worden gezien. Wanneer de staat zich aan dit soort inkomen zou verrijken, zou hij in zekere zin als souteneur fungeren". Ned. Ver. voor Sexuele Hervorming wil u de weg wijzen door voorlichting te geven over •fr Sexuele voorlichting "fr Geboorte regeling Geboortebevordering On derzoek voor het huwelijk "ft Moeilijk heden in het huwelijk te Orale-Anti- conceptie Ar Secretariaat Linnaeusstraat 60, IJmuiden; Telefoon 7567 Voorduinstraat 47 rd, Haarlem; Telefoon 55643 87. Terwijl Panda nog verontwaardigd was omdat hij Blub een nare uitvinding vond, en terwijl profes sor Kalker nog verheugd was over het tot stand ko men van zijn Antikalkerine, en tenvijl Joris Goedbloed met grote aandacht doende was de verdrietige Blub te besluipen, verscheen er (zeer terecht) nog iemand ten tonele namelijk Referendaris Vergeel zélf. „Hoogst afkeurenswaardig," sprak deze, toen hij het tafereel in ogenschouw nam. „Dit rijksoverheidsgeheimlabora- torium staat vol onbevoegden! Hier zal ik een scherp rapport van op moeten stellen!" „O! Hé! Hoogst merk waardig," antwoordde professor Kalker. „Een korte uit leg is op zijn plaats. Men moet weten, dat mijn ui terst geheime uitvinding een poosje zoek is geweest. Hoogst onaangenaam. Een technische moeilijkheid met het badwater. Maar gelukkig heeft die aardige meneer Bloedgoed hem nu terug gebracht. Referendaris Vergeel luisterde opmerkzaam toe maar Joris Goedbloed niet; die was volkomen ver diept in de besluiping van Blub. „Ei, ei, wat zullen de heren Slinkovitch en Binkovitch opkijken als ik straks tóch met het geheimste geheim aankom!" dacht hij. „Als ze maar weten, dat ik geen cheques aan neem ik eis contante betalingIn deze aange name gedachtengang werd hij plotseling gestoord door dat de referendaris op hem toetrad en hem hartelijk de hand schudde. „Mooi werk, mijnheer bloedgoed!" riep de verheugde functionaris. „Zonder uw hulp was het allergheimst rijksoverheidsgeheim verloren gegaan!" Horizont.: 1. over leg, 6. gem. in Over.. voorzetsel, 12. water in Friesland, 13. oude rekening (afk.), 14. slede, 16. telwoord, 18. het ho ger- en lagerhuis in Engeland, 22. titel (afk.), 23. holte in 'n muur, 25. lidwoord, 26. scheik. element (afk.), 27. rund, 28. wortel, 30. aanwijzend voornaamwoord, 32. koren, 34. aanwij zend voornaamwoord, 36. appel, 38. tel woord, 39. tuchtroe de, 41. gesloten, 42. water in Limb., 43. tegenstelling van kwade, 44. spoedig, 46. in de richting naar omlaag, 48. kle dingstuk, 51. doorn achtige plant, 54. zandheuvel, 55. lan ge rij, 57. lichte be dwelming, 59. tweetal, 60. wiel, 62 muziek noot, 63. scheik. element (afk.), 64. opening, 66. staat meestal boven drukwerk, 67. tel woord, 71. voornaamw., 72. bijwoord, 73. muzieknoot, 74. Oriënt Express (afk.), 75. landbouwwerktuig, 77. onderste molen steen, 78. schol (Z.N.). Verticaal: 2. voegwoord, 3. stuk stof, 4. Europeanen. 5. duinvallei, 6. de binnen kring van een gemeente, 7. vogel, 8. term bij het schaakspel, 9. bijwoord, 10. rijschool 15. provincie van Nederl., 17. munt in China, 19. stad in Arabië, 20. eenmaal, 21. water in Limb., 22. muzieknoot, 24. Euro peaan, 27. verandering, 29. bekende afkor ting, 31. voornaamw. 33. muzieknoot, 34. hinderen, 35. platte, gebakken steen, 37. en omstreken (afk.), 39. eerste boek van Mozes (afk.). 40. oude lap, 44. dorpje in Over., 45. godsdienst (afk.), 47. dwalen, 49. Oriënt Express (afk.), 50. uitbarstingsmond van een vuurberg, 52. ontkenning (Eng.), 53. zwakke, 55. houten of metalen wig, 56. muzieknoot, 58. zijtak Ebro, 59. ambacht (Vlaams). 61. spil van een wiel, 65. scheik. element (afk.), 67. bijwoord, 68. achting, 69. hoogste punt, 70. land in Europa (afk.), 72. voornaamw., 76. pers. voornaamwoord. Oplossingen, uitsluitend per briefkaart, dienen voor donderdag a.s. in ons bezit te zijn. OPLOSSING PUZZEL NO. 19 1. geleerd 2. gelaten. 3. regatta, 4. para dijs, 5. genadig, 6. aanhang, 7. gamelle, 8. bedeesd, 9. telkens, 10. stakker, 11. kanteel, 12. voldaan. 13. stellig, 14. beneden. 15. verwend, 16 verbond 17. antenne, 18. el lende, 19. aandeel, 20. agnaten. Horizont.: 21. De tijd heelt alle wonden. PRIJSWINNAARS PUZZEL NO 19: 7,50: C. van Accooy, Visserseinde 24, Spaarndam. 5,—: C. E. Effers—Boom, Zandvoorter Allee 6, Heemstede, 2,50: S. Grit, Wilgenstraat 46, Haarlem.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1964 | | pagina 21