Schaatsdictator uitgefloten
Noor Maier hield Liebrechts
van de bronzen medaille af
Russische ijshockeyers zijn
onstuitbaar in „Gold rush"
Opnieuw goud bij het skiën
voor Claudia Bojarskich
Olympisch goud kostte de
Canadese bobbers 50.000
1
ONBEVREDIGEND
t.
Titel op 10.000 m.
was voor het
enfant terrible"
Jonny Nilsson
Tien kilometer
in cijfers
Sjoukje Dijkstra
draagt de vlag
Verdeling medailles
„Ik heb echt
geluk gehad"
Tsjechen konden
de Canadezen naar
3-1 score spelen
Russin won op
alle Noordse
nummers
Jf
ZATERDAG 8 FEBRUARI 1964
9
R U C
i «i m ii
Bij sluiting Spelen
Jonny Nilsson:
Zweden geklopt
v- ■-
Zondag 9 februari
Met als middelpunt Liebrechts stond een
klein groepje Nederlanders langs de baan,
vlak voor de tribune, nauwlettend het oog
op de klok, het schema en de rijder op het
Ijs: de 25-jarige gemeenteambtenaar uit
Tonsberg, Fred A Maier, de man van het
brons op de 5000
m. „Hij haalt het
wel, hij haalt het
niet". Kerdel en
Lamberts probeer
den Rudie moed in
te spreken, maar
steeds minder
overtuigend wer
den hun motieven.
Nog steeds stond
Liebrechts op de
derde trede van
het ereplatform.
Langzaam maar zeker echter werd de
De Zweedse vice-voorzitter van de In
ternational Skating Union en de grote
man van het hardrijden, Sven Laftman,
is niet alleen door zijn bekende smette
loze witte jas met witte bontkraag
een opvallende figuur op de ijsbaan.
Ook door zijn dictatoriale houding en
optreden weet hij zich in de belangstel
ling te plaatsen. Niet altijd pakt dit
even goed uit, zoals vrijdag tijdens de
10.000 meter in Innsbruck. Degenen,
die hem in eerste instantie attaqueer
den, waren de Russen ende Ne
derlanders.
Bij de loting, die donderdagavond
was gehouden, was door Laftman mee
gedeeld, dat let wel: indien nodig
om de vier paren de baan zou wor
den schoongemaakt. Vlak voor Kositsj-
kin en Verkerk, die als concurrenten
van Laftsmans jonge landgenoot en be
schermeling, Johnny Nilsson, mochten
gelden, laste Laftman een pauze van tien
minuten in om gelegenheid te geven
de baan te vegen. Wat gebeurde ech
ter: de schaaf ging er over, waardoor
de ijslaag ruw werd, dus stroever!
Hevige protesten van Russische en
Nederlandse zijde. Zo hoog liep zelfs
de woordentwist tussen Laftman en de
coach van de Nederlandse ploeg Jan
Charisius, dat Laftman dreigde Chari-
sius de toegang tot de baan te ontzeg
gen, ja, zelfs tot het stadion.Laft
man hield voet bij stuk en legde het
protest naast zich neer. Afgewezen!
Toen de Noorse favoriet Per Ivar
Moe moest rijden, kwam de reinigings
auto, een waarde vertegenwoordigend
van 70.000 gulden, wederom de baan op,
nu echter weliswaar minder schade
aanrichtend. De Noren, die bij de céré
monie protocollaire van het Europees
kampioenschap in Oslo enige weken ge
leden Laftman dl op een schril fluitcon
cert onthaalden, lieten zich nu evenmin
onbetuigd. De sportieve Noren namen
deze onsportieve daad niet. Bovendien
was het geenszins nodig de baan te be
werken. Die was goed, naar aller me
ning. Behalve naar die van de Zweedse
schaatsdictator Sven Laftman.
grond onder zijn voeten weggegraven.
Even kwam er hoop, toen Maier na twintig
ronden (8000 m) de tijd van Liebrechts
over deze afstand tot op een seconde was
genaderd, na ifi het begin ruim onder het
tijdschema van onze landgenoot te zijn ge
bleven. De hoop bleek echter ij del.
De sterke Noorse stayer bleek nog vol
doende reserves te hebben voor een slot-
offensief. Hij verwijderde zich verder van
Liebrechts en in zijn opmars ging hij
bovendien nog over zijn ploeggenoot Jo-
hannesen heen. Liebrechts viel van het
podium, waarop velen hem reeds hadden
zien staan. Hij nam zijn verlies echter la
coniek op en stak de baan over om Maier
geluk te wensen. Met een vierde plaats op
de 10.000 m, zou Liebrechts deze voor hem
toch wel teleurstellende Olympische Spelen
afsluiten.
De tweede Nederlander, Verkerk, zou
hier vanzelf ver verwijderd blijven. „Zil
veren" Cees reikte ditmaal niet verder
dan de 16de plaats, overigens geen schan
de, wanneer in het klassement de Noorse
kampioen Moe op de 13de plaats staat, ver
achter zelfs op rijder als Zimmermann,
Malkin en de Deen Stille.
De Olympische titel was voor het
Zweedse „enfant terrible" Jonny Nilsson,
de wereldkampioen 1963, in wie zijn land
genoten na zijn magere resultaten in de
Europese titelstrijd in Oslo, waar hij op de
5 en 10 km respectievelijk op de zevende
en vierde plaats eindigde en na zijn zesde
plaats op de Olympische 5000 m, weinig
of geen vertrouwen meer hadden. Het
meest zal Jonny zelf wel verrast zijn ge
weest over zijn overwinning, die voor hem
tergend langzaam tot stand is gekomen:
in een tijdsverloop van bijna zes uur. Zijn
tijd van 15.50.1, 5.5 sec. boven het Olym
pische record van Johannesen et* ruim
17 sec. boven zijn eigen wereldrecord, was
namelijk gezien de omstandigheden een
onbewolkte hemel en windstil weer bij
anderhalve graad vorst en de faam, die
reeds van de Olympische ijsbaan in Inns
bruck is uitgegaan, geenszins imponerend.
Het geluk was echter met Jonny Nilsson,
die in het eerste paar startte tegen de
Zwitser Rudy Uster.
De zon bleef, maar er stak een stevige,
venijnige wind op, die de tijden zeer na
delig beïnvloedde. Met rijders als Zimmer
mann, Malkin en Stille die allen onder de
eerste tien zouden klasseren, terwijl zij
toch moeilijk tot de „eerste serie" kunnen
worden gerekend, profiteerde ook met
Stille de in het vierde paar startende
Liebrechts van deze nog gunstige om
standigheden, al was er toen al een ken
tering merkbaar.
Na een openingsronde van 41 ging onze
landgenoot verder in een tempo van
38 sec. per ronde, met daar tussendoor zo
nu en dan ronden van 39. zelfs tegen het
einde een van 40. Liebrechts, kennelijk uit
op een revanche, draaide plichtmatig rond,
zonder vuurwerk te laten zien, en, zo min
nog veel waarde werd toegekend aan Jonny
Nilssons 15.50.1 tenminste niet voor
Olympisch goud mocht men eremetaal
zien in Liebrechts' 16.08.6 Voor de Euro
pese en Olympische kampioen op de
1500 m, de Rus Antsson, bleef de tijd on
aantastbaar, ondanks een sterke eindsprint,
al was het verschil minimaal: 0.1 sec.
Het Olympische kampioenschap op de
10.000 meter heeft door sterk uiteen
lopende windsterkte een onbevredigend
verloop gehad, mede als gevolg van de
grote inschrijving. Er startten totaal
17 paren in een tijdsbestek van tien tot
vier uur. Hierbij waren vele rijders, die
reeds bij voorbaat kansloos waren. Door
hun deelneming hebben zij echter toch
grote invloed op het resultaat gehad,
want nu kwamen bijvoorbeeld Jonny
Nilsson en Per Ivar Moe ruim vijf uur
na elkaar in de baan, onder geheel ver
schillende omstandigheden, waardoor
een juiste graadmeter ontbreekt. Wij
gunnen Jonny Nilsson zijn gouden plak,
zoals ook Maier en Johannesen het zilver
en brons. Maar vrede hebben wij er niet
mee, omdat en daarvan zijn wij over
tuigd onder gelijke omstandigheden
een geheel andere uitslag uit de bus zou
zijn gekomen. Niet alleen voor wat be
treft bijvoorbeeld de eerste tien, maar
ook wat daarachter komt. Het was jam
mer, want voor het overige zijn de Olym
pische schaatswedstrijden een groot sue
ces geweest.
De volgende aanval kwam van de win
naar van de 5000 meter, de Noor Johanne
sen, die toen echter al een sterke concur
rent had gekregen in de wind. Langzaam
maar zeker groeide Johannesens voor
sprong op Liebrechts aan tot zes seconden.
Op dat moment, na ruim 6000 m, lag de
Noor zelfs nog steeds op gelijke hoogte
met Jonny Nilsson. De inspanningen waren
echter te groot. Aeolus had toegeslagen en
Johannesen moest wijken. Zienderogen
verloor hij terrein op Nilsson, van wie hij
ver verwijderd zou blijven.
Liebrechts wist hij echter nog voor te
blijven en daarmee was het zilver voor de
Nederlander reeds gedevalueerd tot brons.
Zou hem ook dit nog ontvallen?
Het eerste gevaar school in de oud
wereldkampioen Kositsjkin en in Verkerk.
De verovering van het zilver had Verkerk
echter zoveel van zijn krachten geëist, dat
hij al spoedig Kositsjkin in de rug keek
om hem later geheel uit het oog te ver
liezen. De Rus, die zeer goed begon en na
4000 m nog drie seconden onder de tijd van
Nilsson zat (6.20 tegen 6.23) kon het hoge
tempo niet volhouden, door de wind en
door de toestand van het ijs, nadat de
schaaf er over heen was geweest. Kositsj
kin probeerde zo veel mogelijk buiten de
stroeve baan van de schuiver te blijven.
Dit kostt eechter vele, vele meters en
steeds verder zakte Kositsjkin weg in het
moeras, waar geen eer meer te behalen
viel. Met een tijd van 16.19.3 zou hem
slechts een zesde plaats ten deel vallen.
Voor Verkerk stopten de chronometers
op 16.53.4, wat niet meer gaf dan de zes
tiende plaats. Ook de jonge, sterke Noorse
kampioen Moe moest zich tegen de ele
menten gewonnen geven en alleen Maier
mocht toen nog in staat worden geacht
Liebrechts een beentje te lichten. Hetgeen
geschiedde: na een spannende strijd tegen
de klok, waarin hij tot en met de twaalfde
ronde nog gelijke kansen had als „lucky"
Jonny Nilsson. De temposlag tegen de
Zweed kon hij evenwel niet volhouden.
Zilver, desnoods brons, werd nu zijn doel.
Het werd de Nederlanders benauwd om
het hart. Zou Maier de Nederlandse illusie
op een derde medaille (na het goud van
Sjoukje Dijkstra en het zilver van Ver
kerk) verstoren?
Met machtige slagen, de benen gehoor
zamend aan een sterke wil, volgde Maier
Jonny Nilsson
het spoor, dat leidde naar het erepodium.
Even scheen hij het bijster te raken, maar
spoedig ving hij de draad weer op. Het
werd duidelijk: Maier zou het redden en
voor Liebrechts zou er geen bronzen me
daille zijn.
De aanklacht -tegen drie leden van
de Amerikaanse Olympische ploeg in
Innsbruck, die worden beschuldigd van
autodiefstallen en verzet tegen arres
tatie, is uitgesteld nadat advocaten er
niet in waren geslaagd hen op borg
tocht vrij te krijgen. De Amerikanen,
een skiër en twee jodelers, zullen spoe
dig voor de politierechter moeten ver
schijnen.
De uitslag van de 10.000 meter luidt:
1. Jonny Nilsson (Zwe.) 15.50.1, 2. Maier
(Noorw.) 16.06,3. Johannessen (Noorw.)
16.06.3, 4. Liebrechts (Ned.) 16.08,6, 5. Ants
son (Rusl.) 16.08,7, 7. Zimmerman (Did.)
16.22,5, 8. Terry Malkin (G.B.) 16.35,2, 9
Stille (Denem.) 16.38,3, 10. Ivar Nilsson
(Zwe) 16.40,3, 11. Strutz (Oost.) 16.42,6, 12
Oestasjov (Rusl.) 16.45,5, 13. Moe (Noorw.)
16.47,1, 14. Launonen (Finl.) 16.49,8. 15.
Olin (Canada) 16.53,3, 16. Verkerk (Ned.)
16.53.4, 17. Sandler (Zwe) 16.56,9, 18. De
Riva (It.) 16.57,5, 19. Günter Traub (Did)
16.58,4, 20. Jaervinen (Finl.) 17.05,0, 21. Jür-
gen Traub (Did) 17.08,9, 22. Aruga (Jap.)
17.09,9, 23. Choong Kim (N. Korea) 17.10,8
24. Sinbo (Japan) 17.11,3, 25. Tsend (Mong.)
17.12,4.
Tijdens de ceremonie, die zondagavond
in het ijsstadion van Innsbruck zal wor
den gehouden ter gelegenheid van de slui
ting van de negende Olympische Winter
spelen, zal de Nederlandse vlag worden ge
dragen door chef de mission Cees Kerdel.
De Olympische kampioene kunstrijden
Sjoukje Dijkstra zal met nog enkele win
naars en winnaressen van gouden medail
les de officiële Olympische vlag het sta
dion uitdragen.
Het toch al kleine Nederlandse contin
gent in Innsbruck zal zondagavond nog be
scheidener zijn. De schaatsenrijders zullen,
zoals bekend, zondagochtend met de No
ren naar Oslo vertrekken. De Nederlandse
schaatsploeg zal in de komende week nog
aan twee internationale wedstrijden in
Noorwegen deelnemen.
Na 30 onderdelen is de verdeling der
medailles op de negende Olympische
Winterspelen in Innsbruck als volgt:
goud zilver brons
Rusland 10 8 5
Oostenrijk3 5 3
Frankrijk 3 4 0
Duitsland 3 3 3
Finland 3 2 3
Noorwegen 2 6 5
Zweden 2 2 1
V.S1 1 2
Nederland:.. 1 1 0
Canada 1 0 2
Groot Brittannië 1 0 0
Italië 0 1 3
Noord Korea0 1 0
Jonny Nilsson, de 20-jarige winnaar van
de Olympische 10.000 meter hardrijden,
heeft volmondig toegegeven, dat hij echt
geluk heeft gehad als eerste te kunnen
starten. De slanke, donkerharige jongeman
uit Filipstad, die voor wagenbouwkundig-
ingenieur studeert, zei:
„Toen ik finishte, betwijfelde ik of mijn
tijd het zou houden tegen de Noren en de
Russen die na mij kwamen. Maar er stak
een sterke wind op en hét ijs werd beslist
slechter na de eerste tien paren".
Nilsson gaf ook zijn mening over het be
twiste schaven van het ijs. „Ik heb het ijs
niet geprobeerd, maar ik vermoed dat het
niet best was voor de latere rijders en ik
begrijp dat de Nederlanders en de Russen
hebben geprotesteerd. Ik zou het ook heb
ben gedaan".
Pater David Bauer, de 38-jarige zwaar
beproefde Canadese coach, kromp in el
kaar. De „zekere" winst zou zijn ploeg
dus toch nog ontgaan. Tot de minuut van
de laatste speeltijd had Canada zijn voor
sprong tegen Tsjechoslowakije kunnen ver
dedigen. Toen kwam de dramatische om
mekeer. Een doldrieste aanval van Josef
Golonka op doelman Seth Martin vormde
er de inleiding van. De Canadese goalie
moest zich, in de zevende minuut van de
laatste speeltijd, laten vervangen. De rust
was uit de ploeg. Het publiek kon doen
wat het wilde, het kon zijn favorieten niet
meer redden. Doelpunten van Jiri Holik,
Jan Klapach en Josef Cerny maakten, dat
de 1-0 voorsprong van de Canadezen in een
3-1 nederlaag werd omgezet.
Rusland, dat als enig land alle zes wed
strijden won, kan hierdoor de Olympische
ijshockey titel nauwelijks meer ontgaan.
Wel kan, als de Russen vanavond van
Canada verliezen, ook Tsjechoslowakije in
punten nog gelijk komen, doch dan beslis
sen de doelcijfers. En de 51-8 van Rusland
is zelfs voor de bekwame Tsjechische ijs
hockeyers volkomen onaantastbaar.
Tot de veertiende minuut van de tweede
speeltijd hebben de toeschouwers, die in
de Canadezen duidelijk hun favorieten za
gen, moeten wachten op hun eerste tref
fer. Toen greep Rob Seiling zijn kans. Een
pass van Barry McKenzie veranderde hij
even van richting. Het was genoeg om
Vladimir Nadrchal, de Tsjechische doel
man, eindelijk te verslaan. Het scheen het
hoogtepunt van een avond, die toch nog
een enigszins Nederlands karakter kreeg
omdat „zilveren" Verkerk uit handen van
het I.O.C.-lid John Garland zijn onver
wachte en zo verdiende medaille kreeg.
Het was een weinig vriendelijke ont
moeting. Canada raakte al na vijf minu
ten Bob Forhan wegens een blessure kwijt,
tien minuten later werd Vladimir Bubnik,
de geroutineerde Tsjechische aanvoerder,
van het ijs gedragen, nadat Henry Aker-
veil hem had gehaakt. Een daad, die de
Canadees op een uitsluiting van vijf minu
ten kwam te staan. Bubnik kwam er aan
zienlijk slechter af, met drie hechtingen in
het ooglid kwam hij later op de baan
terug.
De leiding van de zwakke Finse arbi
ters, die tegen de felheid van dit topduel
niet opgewassen waren, was aan die on
vriendelijke stemming niet vreemd.
Hoewel de Canadezen zich vooral
schaatstechnisch iets bekwamer toonden,
ging de strijd aanvankelijk vrijwel gelijk
op. De 0-0, waarmee de eerste speeltijd
werd afgesloten gaf de verhoudingen al
wilde het publiek dat nauwelijks weten
dan ook vrij goed weer.
Canada kreeg in de 15de minuut van de
tweede periode eindelijk zijn verwachte
treffer. Feller nog werd het toch al kei
harde duel. Seth Martin, de populaire Ca
nadese doelman, werd van de te felle
charges het slachtoffer.
Het werd een trieste avond voor reserve
Ken Broderick, die hem moest vervangen.
Zoals gezegd, drie Tsjechische treffers be
slisten in nog geen vijftien minuten de
strijd. Slechts een bronzen medaille zou,
na deze dramatische avond voor de dappe
re Canadese ploeg nog bereikbaar zijn.
Mocht Zweden echter van Tsjechoslowa-
kijke kunnen winnen, dan is het waar
schijnlijk dat de ploeg uit het land van d»
maple-leaf voor het eerst in de veertig
jarige geschiedenis van de Olympisch»
Winterspelen zonder medaille naar het
vaderland zal moeten terugkeren.
Het Zweedse legioen, hoog in de staan-
tribune, schreeuwde de Iongen bijna kapot.
De anders zo gedistingeerde Skandina-
viërs in de ereloge, smeekten om een doel
punt. Het was tevergeefs. In de laatste fa
se van het beslist niet als „vriendelijk" t»
kwalificeren duel was Rusland duidelijk de
sterkste ploeg gebleken. Het spreekkoor,
gedirigeerd door een lange Zweed met
een nationale vlag, kon het „Heya Sverig»
heya Sverige", nog zo eindeloos herhalen.
Rusland zou voor 11.000 toeschouwers in
het uitverkochte ijsstadion, ook zijn zesde
wedstrijd van het Olympische ijshockey-
toernooi gaan winnen.
Verrassend was op deze voorlaaste dag
van het ijshockeytoemooi de 3-2 neder
laag van Amerika, de Olympische kam
pioen van Squaw Valley, tegen het toch
echt niet zo sterke Finland. De Amerika
nen, woensdagavond reeds uitgeschakeld
voor een Olympische medaille, startten
weinig geïnteresseerd en stonden al snel
met 2-0 achter. Wel volgde daarna een
Amerikaans herstel, maar de nederlaag
kon niet meer worden ontgaan.
De strijd om het Olympisch metaal zal
vanavond in het machtige ijsstadion van
Innsbruck worden beslist. Tsjechoslowakije
speelt dan tegen Zweden, Rusland tegen
Canada.
1. Rusland
6 6 0 0 12 51— 8
2. Tsjechosl. 6 5 0 1 10 3511
3. Canada 6 5 0 1 10 30—14
4. Zweden 6 4 0 2 8 3913
5. Finland 6 2 0 4 4 929
6. Ver. Staten 6 1 0 5 2 22—30
7. Duitsland
6 1 0 5 2 1148
8. Zwitserland 6 0 0 6 0 650
De laatste wissel in de 3 x S kilo
meter estafette dames in Seefeld,
met links de Russische Eudokia
Mershilo en rechts Claudia Bojars
kich, die in deze wedstrijd haar
derde gouden medaille verwierf.
De namen van twee Russinnen zullen
onverbrekelijk verbonden blijven aan de
Olympische Winterspelen van Innsbruck:
Lydia Skoblikova en Claudia Bojarskich.
Deze twee prachtige sportvrouwen bezorg
den hun land zeven gouden medailles. Ly
dia Skoblikova veroverde viermaal goud
bij het hardrijden en Claudia Bojarskich,
evenals haar landgenote onderwijzeres,
zegevierde op alle (Noordse) skinummers
waaraan zij deelnam.
Claudita Bojarskich, voor de spelen nog
een ongeschreven blad in de ski-sport, had
vrijdag een leeuwen-aandeel in de over
winning van de Rusische dames op de 3 X
5 km estafete. Onder prachtige omstandig
heden, de zon scheen en het parcours was
door een verse laag sneeuw uitermate
snel, noteerden Alevtina Kolchina, Eudo
kia Mershilo en Claudia Bojarskich een
tijd van 59 minuten en 20.2 seconden. De
Russinnen waren de enigen die de 15 km
binnen de zestig minuten aflegden. De
Zwedse ploeg, die in Squaw Valley nog
goud veroverde, moest nu genoegen nemen
met de tweede plaats op ruim twee minu
ten.
Het hoogtepunt van de estafete is de
strijd om de derde plaats geweest. De
Duitse ploeg had Finland kunnen passeren
doordat de Finse Sonja Pusula vlak voor
de eerste wissel last had gekregen van een
oogontsteking en daardoor ernstig gehan
dicapt werd. Toini Poyesti, die als tweede
startte, slaagde er dankzij een uitermate
hoog tempo in de achterstand weer goed
te maken en zelfs een voorsprong te ne
men, die door Mirja Lehtonen, zilver op
de 5 km, nog werd vergroot. De Finse
maakte na Cluadia Bajorskich (18.53.8) en
Eudokio Mershilo (19.09.4) met 19.19.4 de
snelste tussntijd. De Zweedse ploeg kon
zij echter niet meer bedreigen.
De uitslag van de 3 X 5 km estafette
voor dames luidt: 1. Rusland (Kolchina,
Mershilo, Bojarskich) 59 min. 20.2 sec., 2.
Zweden (Martinsson, Strandberg, Gus-
taafsson) 1.01.27.0, 3. Finland (Pusula, Peys-
ti, Lehtonen) 1.02.45.1, 4. Duitsland (Nest-
Ier, Czech-Blasl, Dann hauer) 1.04.29.9, 5.
Bulgarije (Dimonva, Vassileva, Stoeva)
1.06.40.4, 6. Tsjechoslowakije 1.08.42.8, 7.
Polen 1.08.55.4, 8. Hongarije 1.10.16.3.
Erwin Thaler trof het niet dat
hij met zijn mannen als een van
de eersten van de zeventien
vierpersoons bobs „de goot" in
moest. De lichte sneeuwval en
de vorst van dondernacht (min
negen graden) hadden de baan
in Igls nu niet bepaald sneller
gemaakt om de Canadezen van
de eerste plaats te verdringen.
Het lukte ondanks het werk
van de zestig Oostenrijkse sol
daten, die de gehele nacht had
den gewerkt om de baan in
voortreffelijke conditie te bren
gen, niet.
De zege ging naar Canada, het
land dat zelf geen enkele bob
baan bezit maar wel de be
schikking heeft over een voor
treffelijke ploeg, die niet alleen
de Olympische titel greep maar
zich na deze wedstrijden ook
wereldkampioen mag noemen.
Victor Emery, Douglas Ana-
kin, John Emery en Peter Kirby
hebben hun land de eerste gou
den medaille van deze negende
Olympische Winterspelen be
zorgd en daarmee de vruchten
geplukt van hun acht jaar du
rende voorbereiding, die het
viertal ruim 50.000 dollar heeft
gekost. Van dit bedrag is het
grootste gedeelte uit eigen zak
betaald. Victor Emery's mannen
hadden hun zege voornamelijk
te danken aan hun record-race
van de eerste dag toen zij hun
lichtblauwe slee in 1 minuut
02.99 seconden door de 1500 me
ter lange, bochtige „goot" joegen.
De „intellectuele" Canadese
ploeg Victor Emery (31 jaar)
ingenieur, Douglas Anakin (34
jaar) leraar, John Emery (32
jaar) chirurg en Peter Kirby (33
jaar) geoloog) startten als
volkomen outsider tussen de
teams uit tien andere landen,
waarvan Italië, Duitsland, Zwit
serland en Oostenrijk, dankzij
meer trainingsgelegenheid de
grote favorieten waren.
Stuurman Victor Emery maak
te er na afloop van de wedstrij
den geen geheim van dat zijn
ploeg enorm veel had te danken
aan de waardevolle adviezen
van de Italianen, die tijdens de
training hun tegenstanders
voortdurend goede raad gaven.
Een groot aandeel in de Cana
dese zege heeft ook remmer Pe
ter Kirby gehad, die de Cana
dese slee, bijzonder kundig door
de bochten leidde.
De tweede Italiaanse ploeg,
gestuurd door wereldkampioen
Eugenio Monti, legde achter
Oostenrijk beslag op de derde
p'zats, waarmee de favoriet ge
achte Italianen toch nog een
medaille kregen. Italië I, met de
Olympische kampioen Zardini
aan het stuur, eindigde achter
zijn landgenoten op de vierde
plaats.
De ruim 30.000 toeschouwers,
die vrijdagmorgen vroeg reeds
de tocht naar het koude Igls
hadden gemaakt, onder hen be
vond zich ook IOC-president,
Avery Brundage, juichten de
sympathieke Canadezen na hun
zege hartstochtelijk toe.
12.5515.00: speciaal skispringen in het
Bergislstadion.
18.4519.00: Nederlands commentaar op
feiten en gebeurtenissen van de af
gelopen dag.
20.0721.45: tot negen uur een door de
Oostenrijkse tv vervaardigde samen
vatting van de heden gehouden wed
strijden. Daarna volgt de sluitings
plechtigheid in het Ijsstadion in Inns
bruck.
17.5018.30 (Hilversum 2): in het zon
dagssportjournaal zal een uitzending
vanuit Innsbruck plaatshebben.
20.1521.00 (Hilversum I): de sluitings
plechtigheden van de Olympische
Winterspelen in Innsbruck.
