Armoede eindigt in Amerika bij
een inkomen van 3000 dollar
En dan horen eigen huis en
auto er meestal nog bij
.1
V
e
I
Eenzaamste man in Bonn
iheet nu Gerhard Schroder
Mant
Vrijheid duurde
twee minuten
Hij wil Duitsland sterke positie geven
Invalide omgekomen
in brandend huis
Haven van Deventer
met olie bedekt
GEPLUKT UIT ONZE
NEDERLANDSE HOF
MAANDAG 17 FEBRUARI 1964
4
En Europa?
garantie
Kerkelijk nieuws
Kort nieuws
de universiteit van Michigan toonde aan Belletje trekken
ip.vfaf Sk W-
1 Veroverend fris...
after
shave
lotion
Voor zijn broer de eel in
Deken
Drop
Perfect
Beatles
V oeding
Concert
Handen vrij
Cafés
W aarheen?
(Van onze correspondent) I dat 40 percent van alle gezinnen, die min
der dan 3000 dollar inkomen hadden, een
WASHINGTON. Sinds president auto bezat, een derde deel van deze auto's
Johnson de oorlog heeft verklaard aan was nieuw gekocht, de anderen hadden
nrmnerle ie men hier man dehatteren zich alleen een tweedehands-wagen kunnen
de armoede is men hier gaan üeoatteren ianschaffen Eveneens bleek in hetzelfde
over de vraag wat men in dit rijkste van onderzoek, dat bijna de helft van de ge-
alle landen nu eigenlijk onder armoede zinnen wier inkomen tussen de 2000 en 3000
moet verstaan. Het gaat er maar om dollar lag een eigen huis bewoonde. Bijna
welke maatstaf men wil aanleggen. Ner- percent van hen bezat zijn huis zonder
r,. ir hypotheeklast. Van de gezinnen met min-
gens in de Verenigde Staten, zelfs hiet ^er (jan 3qqq douar inkomen bezat het
in de smerigste krottenbuurten van Har- grootste deel een televisietoestel, een
lem of van Chicago en evenmin in de koelkast en in zeer vele gevallen een was
heuvels van oostelijk Kentucky, vindt machine.
j J ii-i Uiteraard mag men met de omvang van
men de toestand van onbeschrijrhike e -1 bet probieem onderschatten. Dat president
lende en vuilheid, die men in Calcutta Johnson het armoede-vraagstuk een zo
of in Bombay ziet. Nergens in de Ver- voorname plaats op zijn regeringsprogram
enwde Staten, zelfs niet onder de arm- gegeven heeft komt niet alleen door dat
j ii _r ,,„i dit een verkiezingsjaar is en dat hij en
sten der armen, worden kinderer - zyn Democratische partij behoefte hebben
wassenen in het leven gehouden op dat aan een blinkende verkiezingsleuze. De
magere dieet waarmede miljoenen in president beseft dat de armoede en de
India het leven proberen te rekken, werkloosheid verschijnselen zijn die in de
Amerikaanse samenleving een vat politiek
Zelfs een vergelijking met de meeste
Westeuropese landen zou miljoenen mis
deelde Amerikanen uit de categorie van
de „armen" omhoog heffen. Volgens de
economen van president Johnson moet
ieder Amerikaans gezin dat per jaar min
der dan 3000 dollar verdient als „armoe
dig" worden beschouwd. Dat betekent vol
gens het Amerikaanse bureau voor de sta
tistiek dat een op de vijf Amerikaanse
gezinnen in armoede leeft.
Met het cijfer van meer dan 10.000 gul-
buskruit vormen. Andere euvelen, waar
aan deze samenleving mank gaat, zoals de
rassenmoeilijkheden en de jeugdcriminali
teit, hangen met de armoede samen. De
grote werkloosheid onder de negers, hun
gebrek aan goed onderwijs en aan vak
scholing, waardoor de meerderheid van de
negers gedoemd is zijn leven te slijten in
de onaangenaamste en slechtst betaalde
arbeid, vormen de gevaarlijkste aspecten
van het rassenvraagstuk. Dat ze sociaal
door zovele blanken niet als evenwaardi-
gen worden aanvaardt is de negers een
geciteerde woorden: „Ik zie een derde
deel van een volk, slecht gehuisvest,
slecht gekleed en slecht gevoed". Op 8
januari 1964, toen de tegenwoordige pre
sident de oorlog aan de armoede verklaar
de, verkeerde niet langer een derde, maar
een vijfde deel van het Amerikaanse volk
in die omstandigheden.
Er is een ander verschil, dat een ver
klaring vormt van de betrekkelijke on
verschilligheid, gevoed door ongeloof,
waarmede de meeste Amerikanen tegen
;r het „armoede vraagstuk" staan. In
de dertiger jaren was de armoede zicht
baar. Een depressie van enorme afmetin
gen dreef de armoede naar de oppervlak
te. Nu gaat de armoede grotendeels ver
borgen achter het uiterlijk van welvaart
dat de Amerikaanse samenleving ken
merkt. Miljoenen leven in de noodlijden
de gebieden, die de meeste Amerikanen
alleen uit de statistieken kennen. Velen
behoren tot de ouden van dagen, die stil
en onzichtbaar hun kommervolle bestaan
slijten. Een ander deel van de ellende
vertoeft fop het platteland of ligt opeen
gehoopt in de arme stadsbuurten die ieder
een schuwt.
Maar de mannen cue namens president
Johnson de verantwoordelijkheid voor het
economische leven hebben zijn kenne
lijk tot de slotsom gekomen, dat het
rijkste land ter wereld het naast elkaar
bestaan van twee werelden, die van wel-
gestelden en van armen, binnen zijn gren
zen op den duur niet verdragen kan.
den inkomen voor ogen moet dat voor Ne- doom in het oog, maar veel erger en ge-
derlandse lezers een merkwaardige gevolg
trekking zijn. Hoe men dan ook het be
grip „Amerikaanse armoede" omschrijft,
men kan het alleen realistisch zien tegen
de achtergrond van de Amerikaanse levens- y OOr Uit gang
standaard in het algemeen; wat een Ameri
kaan beschouwt als een „rijk", „goed"
of „armoedig" bestaan hangt dus samen
met de Amerikaanse „way of life".
vaarlijker is dat ze in het economische
leven niet dezelfde kansen op tewerkstel
ling en vooruitgang hebben.
Er is in de loop der jaren vooruit
gang geboekt. In zijn tweede inaugurele
rede, op 20 januari 1937, sprak wijlen pre
sident Roosevelt nog de sindsdien vaak
f-ides Uw garantie voor
verrukkelijk fruit,
het alterbeste uit de topklasse.
Een 27-jarige gedetineerde zeeman uit
Den Haag is zaterdagmiddag uit de straf
gevangenis te Scheveningen ontsnapt,
maar daar de bewaker dadelijk alarm
sloeg kon de ontvluchte binnen twee mi
nuten weer worden gegrepen.
De zeeman, die nog enkele maanden,
gevangenisstraf moest uitzitten wegen het
plegen van inbraken, zag 's middags om
kwart voor drie tijdens het luchten zijn
kans schoon. Geholpen door een medege
vangene klom hij over de 3.30 meter hoge
gevangenismuur. Via de tuintjes van de
huizen der gevangenisbewakers kwam hij
op de Pompstationsweg.
De bewaker had echter onmiddellijk de
politie gewaarschuwd, die met vijf wagens
uitrukte. In een van de wagens nam de
bewaker plaats. Toen men nog maar nau
welijks reed zag men de gezochte op de
Van Alkemadelaan lopen, waar hij ter
stond werd ingerekend na een vrijheid van
slechts enkele minuten.
Vorig jaar juli is deze zeeman eveneens
uit de Scheveningse gevangenis gelucht.
Toen bleef hij echter drie maanden weg.
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Kamerik (toez.) P. Alblas
te Scherpenisse; te Oosterbeek, als pred.
voor bijzondere werkzaamheden (geest
verz. psych. ziekenhuis Wolfheeze) mej.
H. Alans, kandidate te Oosterbeek.
Geref. Kerken
Beroepen te Bergen (N.H.): J. Sap te
Arum; te Sneek (4de predikantsplaats):
J. Hengeveld te Gouda; te Pieterburen
en Schouwerzijl: P. van Dijk, kandidaat
te Kampen; te Rotterdam-Overschie (va
cature A. Nagelkerke: H. A. Starrenburg
te Eefde-Gorssel; te Sprang-Waalwijk: W.
R. Barkema te Echten (Fr.); te Zierikzee:
J. H. Nawijn te Moordrecht.
Tijdens de gevechten in en om
Limassol op Cypruseen Britse sol
daat onderzoekt de puinhopen van
een woning, die in het centrum van
de gevechtshandelingen lag.
%B000000000000000000000000000000000000*"**
Zestien mensen dakloos. Zestien men
sen werden dakloos door een brand in
een dubbele woning in Burgerbrug (N.H.),
bewoond door gezinnen met respectieve
lijk vier en acht kinderen.
Als men de Amerikaanse maatstaf zou
toepassen op Europeanen zouden de
meesten in Europa een armoe-be-
staan lijden. Het gemiddelde inkomen in
Groot-Brittannië is, volgens berekenin
gen hier, ongeveer 2900 dollar in de mees
te landen op het vasteland van Europa
varieert het blijkbaar tussen 2700 en de
3500 dollaar per jaar. In Rusland was
het in 1962 rond 2500 dollar per jaar. De
ze cijfers willen allerminst zeggen, dat
K'eiie nieuwsbloempjes
(Van. onze correspondent)
BONN De eenzaamste man in Bonn
I is Gerhard Schroder. Hij is minister van
Buitenlandse Zaken. Hij is koel, zelfbe
wust, en niet vrij van arrogantie. Hij is
ning tussen Oost en West. Want op den
duur leidt ontspanning tot Duitse hereni
ging, misschien tot een geneutraliseerd
Duitsland met een Europa dat op de wip
komt te zitten".
Deze gaullistische visie heeft in Euro-
in het samenraapsel van de middelma- I pa Veel aanhangers. Maar het is lastig te
.-« .,nn I i j_i r\..Un1nn/1 KliiironHo
Ook deze keer hebben we
in deze rubriek weer een aan
tal verhalen van overal uit
i het land verzameld, over
er ook in de Verenigde Staten niet miljoe
nen mensen leven in omstandigheden die
men ook in Nederland en andere Westeuro
pese landen als „armoedig" of „ellendig"
zou omschrijven. Want de gegeven cijfers
(welke daarvan men ook als het meest rea
listische aanvaarden wil) zijn gemiddelden
en er zijn heel wat mensen die beneden
dat gemiddelde leven. Er zijn, in deelsta-1 dingen, misschien niet zo
ten als West-Virgime, Pennsylvanie en oos-
telijk Kentucky, honderdduizenden die hun belangrijk zijn, maar v°or de
bestaan rekken met voedseluitdelingen uit bewoners van de betrokken
de regeringsvoorraden, waar kinderen het streek toch wel degelijk be-
vooral moeten hebben van schoolmaaltij- tekenis hebben,
den, waar de ouders niet voor alle kinde
ren In het gezin schoenen kunnen kopen. Zo zal het bericht, dat het
Dat zijn de inwoners van de „noodlijden- Enschedese Volkspark dicht-
de gebieden", zoals ze hier officieel aan- gaat voor bromfietsen daar be-
geschreven staan. Daar werden vele tien- n-e^ onbesproken zijn ge-
duizenden mijnwerkersgezinnen getroffen gebleven Ook de fietsen blij-
door de vergaande automatisering in de vgn daar voortaan buiten het
kolenwinning. bek
Ook elders vindt men zulke omstandighe
den,- gebieden waar de werkloosheid ver
boven het nationale gemiddelde ligt. Daar
treft men de ergerlijkste woontoestanden
aan, waar gezinnen in armoedige krotten
ln de heuvels of in vervallen stadjes le
ven. Krottenbuurten vindt men in steden
als New York, Chicago en vele andere ook.
Daar hokken vooral miljoenen negers en
immigranten uit Puerto Rico samen. Men
vindt daar woontoestanden zoals men ze
maar in weinig Europese steden meer
Maar zo ellendig zijn niet alle Ameri- I J^veslag om de as gedraaid
kaanse „armen" eraan toe. Een onderzoek I te hebben,
van het „Survey Research Center" van
Men zat met een moeilijk
heid, omdat men de moeders
met hun kinderwagens wel
binnen wilde laten, maar dit
probleem is opgelost door mid
del van sluizen. De kinder
wagen wordt nu in het sluisje
geschoven. De moeder loopt
even om door de voetgangers
ingang en kan aan de andere
kant de kinderwagen binnen
loodsen na het sluisje met een
Exclusief verkrijgbaar bij de kapper!
Bij een brand in de Assiesstraat in
Zwolle is gisteravond laat de 55-jarige
heer A. Schipper in de vlammen omge
komen. De man, die invalide is, stootte
ln zijn kamer op de bovenverdieping een
brandende petroleumkachel om. Enkele
Ogenblikken later stond het huis in lichter
laaie.
Een echtpaar, dat ook op de boven
verdieping woonde, wist zich te redden
door langs een houten schot dat tegen
een achtermuur stond, naar beneden te
glijden. Een 55-jarige kostganger wist nog
via de reeds brandende trap te ontkomen.
Een 29-jarige Rotterdammer die was
veroordeeld tot vier dagen hechtenis heeft
met geld en goede woorden zijn broer
kunnen overreden zijn straf te gaan uit
zitten. Door onderzoek van vinger-afdruk
ken is men er achter gekomen dat de
22-jarige matroos ten onrechte de cel was
Ingegaan. Zijn broer zal nu alsnog de
«traf moeten uitzitten en de matroos zal
ook worden vervolgd.
De kleine kinderen in
I Enschede zullen van deze
j maatregel geen last hebben.
Overigens blijkt uit het vol
gende bericht in de Haagse
Courant duidelijk, hoe ook
oudere mensen nog wel eens
als kinderen kunnen handelen:
„Een 7 2-jarige oude man
heeft zich vanacht om half één
uitstekend vermaakt met bel
letje trekken. De jolige oude
baas had tevoren een stevige
borrel genuttigd. Op de Den
nenweg is hij door agenten in
een politie-auto gezet. In een
cel aan het bureau J. v. Hen-
drikstraat heeft hij mogen
uitslapen.
Slapen deed ook de Ensche
dese jongeman, die zo gek was
op bier. Maar het bier, dat hij
in flinke hoeveelheden had
genuttigd, bleef rondkolken in
zijn gedachten, zo vertelt
Tubantia:
„Plotseling verscheen aan
zijn bed een gezellige kleine
man met een rond buikje. De
jonge man wreef zich in de
ogen, maar het was waar! Het
buikje van het mannetje had
de vormen van een biervaatje
aangenomen. Een vat vol kos
telijk bruisend bier. Het man
netje grinnikte hartelijk en
zei: „Waar is je glas, beste
vriend?"
De jonge man graaide vruch
teloos om zich heen, maar
eensklaps had hij toch een pas
gespoeld glas in zijn van
vreugde trillende handen.
„Hé, vriend, dat gaat zo maar
niet," grijnsde het mannetje.
Het wiegde langzaam heen en
weer, zette zijn vettige glim
lach breed uit en fluisterde:
„Luister ik geef je honderd
glazen bier voor je wollen
deken
De jongeman bedacht zich
geen seconde. Met zijn vrije
hand rukte hij de bovenste
deken van Jjet bed en wierp
deze naar het dikke verleider-
tje toe. Even later zette hij
het eerste volle glas aan zijn
brandende lippen
Tot het hoeveelste glas hij
gekomen is, kunnen wij niet
zeggen. Denk trouwens niet,
dat dit een sprookje is De
jonge man is van twintigste-
eeuws vlees en bloed, heet Jan
en woont ergens in de Ensche
dese wijk Twekkelerveld.
Zijn bed staat vlak naast een
open raam en toen het man
netje van zijn droom hem de
honderd glazen bier aanbood,
moet hij de deken met een
zwaai uit het raam hebben
gemikt. De eerste kerkgangers
zagen de deken zondagmorgen
tenminste op het trottoir lig
gen. Een beetje vies en een
beetje doortrokken van vocht.
Ze belden bij de ouders van de
dromer aan. Of het soms hun
deken was. En dat klopte."
Geen Beatles dus in Rotter
dam, wel veel drop voor de
machinist H. Schouwenaars,
die van zijn laatste rit thuis
kwam op het Rotterdamse
Centraal Station, en daar door
een hele delegatie werd opge
wacht. Drie-en-veertig dienst
jaren lang heeft hij vele drop
jes weggegeven, en daarom
bood de voorzitter van het
jubileumcomité hem nu een
overdadige hoeveelheid zoute
drop aan, verpakt in het om
hulsel van een neonbuis.
Wist u overigens, dat Jan
Huis in Middelstum zijn 102e
verjaardag heeft gevierd en
dat in Apeldoorn het bekende
hotel Atlanta een kantoor van
een verzekeringsmaatschappij
gaat worden?
En ook moet u beslist weten,
dat er bij de Nederlandse
hengsten een „papieren gor
dijn" dreigt, zoals het Nieuws
blad van het Noorden onthult:
„Medegedeeld werd dat het
stamboek het aantal hengsten
voor het sportregister heeft be
perkt en dat er niet meer
mogen komen dan er nu zijn.
Toch moet gewaakt worden
dat dit geen papieren gordijn
wordt. Als in de praktijk zou
blijken dat er meer behoefte
is dan zouden de hengsten
houders dit bij het stamboek
naar voren moeten brengen."
Dat was het dan weer voor
deze keer. Volgende maal zul
len we de culturele avond in
Scholtenhof behandelen.
„De vereniging ontwikkeling
en ontspaning hield dinsdag
j.l. haar derde avond in dit
winterseizoen. De opkomst was
ongekend groot. Ook was aan
wezig burgemeester Posch,
diens echtgenote, schoonzoon
en dochter, welke laatste twee
momenteel vanuit Amerika
zich met vakantie in ons land
bevinden.
Deze avond stond in het
teken van de film- en diapro
jectie. De heer H. Vierstra
vertoonde enkele films uit het
verleden, zoals de installatie
van burgemeester Posch in het
jaar 1938 en van de huwe
lijken van de echtparen Kor-
ver, Stam en Blauw, op welke
films de klederdracht van de
Schermer dansers schitterend
tot uiting kwam. Vervolgens
vertoonde hij een door hem
zelf vervaardigde kleurenfilm
van het ambtsjubileum van
burgemeester Posch. Na de
pauze was het woord aan de
heer H. Hemke, die een groot
aantal dia's van Oterleek en
omgeving vertoonde, benevens
van een reis door Zwitserland.
Het gehalte en de kleuren van
de dia's was perfect."
Beste lezers, daar bij ge
weest te zijn! Laten we bij de
volgende avond massaal naar
Oterleek gaan. Misschien zit
ten we wel naast de burge
meester!
In Rotterdam deden ze dat
al veel langer. Maar ook daar
zijn toch wel dingen, waar men
erg huiverig voor is. Voor de
jeugd bijvoorbeeld, die maar
één dag de film van de
Beatles heeft kunnen zien. Het
Rotterdams Nieuwsblad ver
telde het zo:
„The Beatles is een groepje
Engelse jongelui met aller
vreemdste haartooien, beatle-
pony, die op wat verwrongen
•wijze muziek menen te moe
ten maken, hetgeen in Enge
land vele jongeren bijzonder
emotioneert. De geluidsband
gaf in de Cineac zijn tonen
niet op volle kracht aan de
luidsprekers door. Men had
opzettelijk het geluid afge
zwakt om de jonge bezoekers
niet te veel ritmeprikkels te
geven. Over het algemeen is
het bijzonder rustig gebleven,
maar gisteravond meende een
aantal bezoekers en bezoek
sters buiten uiting te moeten
geven aan hun beatlebewonde-
ring. De directie van de Cineac
heeft daarom besloten het
filmpje niet langer te verto
nen. Overigens heeft de politie
gisteravond niet behoeven in
te grijpen, maar we schreven
het reeds: het is beter voor
komen dan genezen, in welke
mening men door de gebeurte
nissen gisteravond is ge
sterkt
Graag zouden we ook eens
een advertentie in deze rubriek
opnemen, alleen al vanwege de
hoege poëtische waarde. Dit
schreef het dierensportpaleis
Scholten in Enschede enige
weken geleden:
.Wij wensen u in het nieuwe
jaar het beste van het goede.
Dat Scholten uwen raadsman
zij en hij uw dieren voede."
Ontroerend, dit gedicht,
vindt u niet? Om het begrip
het beste van het goede"
nader te illustreren wordt u
nu door uwen rubriekschrijver
het verhaal overgebracht van
een mooie avond in Oterleek,
zoals dat in de Alkmaarse
Courant te vinden was:
Maar vreemde dingen ge
beuren heus niet alleen in I
Enschede. Als we een ingezon
den stuk in de Arnhemse Cou
rant goed begrijpen, gaat het
daar bij 'n concert soms vreemd j
toe. Want wat schrijft een me
neer, die zich „muziekliefheb
ber" noemt?
„Het is natuurlijk toe te
juichen, dat men de jeugd
vroegtijdig begrip voor goede I
muziek wil bijbrengen. Maar
er zijn grenzen. Op een mati
nee van het Gelders Orkest
zaten een paar peuters, die
meer aandacht hadden voor
het op- en afklauteren van
■hun stoelen dan voor het
vioolconcert van Bach.
Het hielp geïrriteerde be
zoekers niet veel of zij een
andere plaats opzochten. Im
mers bij de laatste klanken
van het Lohengrin-voorspel
hoorde men op het balkon een
jammerlijk kindergeschrei, dat
het orkest royaal overstemde.
Zou men er bij Het Gelders
Orkest niet goed aan doen, een
minimumleeftijd voor de be
zoekers vast te stellen?"
tigen dat C.D.U. heet, de enige man van
allure. Hij is in zijn partij dan ook vol
slagen geïsoleerd.
Terwijl de rest van de Duitse christen
democraten onbewust heimwee koestert
naar de koude oorlog, toen alles duide
lijk en gemakkelijk was, voor en tegen,
zwart en wit, betreurt Schroder het niet,
dat de schematische wereldindeling aan
het veranderen is.
De Duitse minister heeft gezegd: „Na
vele jaren afwachten zijn er nieuwe ele
menten in de wereldpolitiek gekomen.
Het duurt enige tijd voordat iedereen zich
dat realiseert. In Duitsland hebben veel
mensen de zaken te eenvoudig gezien'
En hij zei eveneens: „de storm zal straks
ook met alle macht door het Duitse huis
vegen".
Schroder wil de handen vrij krijgen om
een Duitse nationale politiek te voeren.
Zijn mengsel van nationale en persoonlijke
ambities maakt hem verdacht bij de
meeste C.D.U.-ers voor wie de partijam-
Gerhard Schroder
Weet u trouwens het Inatste
nieuws uit Haaksbergen al?
Daar gaan de café's nu om
twaalf uur dicht, ondanks het
verzet van de heer Dieperink
(P.v.d.A.), die dit te laat vond.
Hij kon echter niet op tegen
het betoog van de heer Lefe
rink die er op wees dat café
houders een dienende taak
hebben en dat velen zich ge- I Qp gebrand
noodzaakt zien in vele geval- I H
bities boven alles gaan. En de „schiet op
Schröder"-groep wordt aangevoerd door
Adenauer, die zelf Schroder in 1961 als
zijn meest belovende jonge C.D.U.-politi-
cus op zijn huidige zetel bracht.
Wat scheidt de oud-kanselier van de mi
nister? Adenauer heeft in het buitenland
de naam a. een groot Europeaan; b. een
voorvechter van de Duitse hereniging; c.
architect van het Frans-Duitse verdrag te
zijn. Maar dat is een reputatie in code.
Adenauer heeft zelf gezegd: „het verdrag
van het Elysée is het enige middel om
de nieuwe oriëntering van de Franse poli
tiek te verhinderen".
Adenauer wil in feite de Duitse hereni
ging niet. Althans nü niet. Wat Adenauer
wil is West-Duitsland met zoveel banden
aan het Westen binden, dat het er nooit
meer uit kan. Mocht op den duur dat
Westen zoveel sterker en het Sovjetblok
zoveel zwakker worden dat een Duitse
hereniging op Westduitse termen verkre
gen kan worden, dan is het hem goed. Ook
al zouden dan eerst de kalveren op het
ijs moeten dansen.
verwachten dat zij in Duitsland blijvende
bijval zal ondervinden, wanneer het de
Duitsers werkelijk duidelijk wordt wat er
achter steekt. Een intelligente Duitse mi
nister van Buitenlandse Zaken kan haar
moeilijk tot blijvende grondslag van zijn
politiek maken. Vooral nu het ontspan-
ningsgesprek tussen Oost en West mét
of zonder de Duitsers op gang komt.
Wat Schroder nu nastreeft is niet een
geneutraliseerd herenigd Duitsland. Zover
gaan in feite alleen sommige Duitse li
beralen. Schroder wil alleen Duitsland
niet unilateraal aan Frankrijk en multila
teraal aan het Europa der zes ophangen.
Hij wil, als er in de toekomst al over
Duitsland onderhandeld moet worden, voor
zijn land naar alle kanten een zo sterk
mogelijke onderhandelingspositie winnen.
Men zou als buitenlander dus haast ge
neigd zijn de aanpak van Adenauer te
prefereren. Maar de vraag blijft of dat
niet kortzichtig zou zijn. Het argument
van de herenigers, dat men een land als
Duitsland niet ten eeuwigen dage verdeeld
kan houden, bevat enige waarheid. Het
risico dat men loopt als men de ontspan
ning blokkeert alleen omdat men het
Duitse probleem niet wil oplossen is te
groot. En men kan de Duitsers ook niet
eeuwig voor de mal houden. Op al die
gronden beveelt minister Schroder zijn
Politik der Bewegung" aan.
Waarheen die politiek uiteindelijk zal
leiden weet niemand, ook de Duitse mi
nister niet. Zeker niet na de annexatie
van Oost-Duitsland door de Bondsrepu
bliek. Misschien wel na geleidelijke uit
breiding van interduitse contacten, eerst
op economisch terrein, later misschien
in confederale of federale vormen. Dat
gaat veel tijd kosten.
Maar het Duitse probleem is een ver
volg van het Oost-West-conflict. Het zal
pas geregeld kunnen worden wanneer dat
conflict door een modus vivendi is ver
vangen en Duitsland voor niemand meer
een gevaar kan vormen. Zal minister
Schroder dat proces nog meemaken,
misschien mee helpen vormen?
Zijn tegenstanders in de eigen partij
proberen voortdurend zijn positie te ver
zwakken door geruchten over zijn heen
gaan te verspreiden. Schroder ontkent
die geruchten. Waarschijnlijker is, dat,
als hij ooit zou heengaan hij dat slechts
zal doen om sterker terug te keren.
len verlenging van sluitings
uur te vragen, omdat club- en
verenigingsavonden later wor-
den gesteld. Hij kreeg trou
wens steun van de heer Spits- I
huis, die op de veranderde
leefgewoonten wees.,, Men gaat
later naar bed" luidde zijn
onthulling.
Omdat niemand in het Westen werke
lijk op de Duitse hereniging is gebrand,
zijn er westelijke waarnemers die een
macchiavellistische politiek aanbevelen,
die zeggen: „Men moet Adenauer bijval
len in zijn onmogelijke eisen inzake de
hereniging. Dan verhindert men de hereni
ging voor lange tijd. Dan ontwapent men
het Duitse gevaar. Daarom: geen ontspan-
Het zinken van een met 250 ton olie
gevulde lichter in de haven van Deven
ter heeft daar zaterdag veel ongerief ver
oorzaakt. Al spoedig nadat de lichter door
n tanker met olie was gevuld, begon
het schip te zinken, terwijl de olie zich
over het wateroppervlak verspreidde.
Zodra men het bemerkte damde men
een deel van de haven af met zogenoemde
„battings" om vervuiling van het hele ha
vencomplex te voorkomen, 's Middags
bleek een verdichting van de afdamming
met plasticgordijnen nodig.
Een kikvorsman constateerde, dat de
lichter een scheur vertoonde van zestig
bij twee centimeter. Hij wist het gat te
dichten en zorgde ervoor, dat geen ver
dere uitstroming van olie mogelijk was.
Een wateroppervlak van twaalfduizend
vierkante meter was toen reeds met een
ongeveer twee centimeter dikke olielaag
bedekt.
Zaterdagmiddag was de PAM 21 in De
venter aangekomen. Het schip is zondag
de gehele dag bezig geweest de olie weg
te pompen. Kleine restanten worden met
een emulserend poeder opgeruimd Een
vroegere aanvaring vormt de vermoede
lijke oorzaak van het gebeuren.
