DE KAPITEINSDOCHTER
PANDA EN DE MEESTER-MEESTER
Tunesië bindt de strijd aan
met afschuwelijke oogziekte
Frans Peters, musicus
en amateur-stuntman,
doet alleen de dingen
waar hij zin in heeft
11
GELUID ALS LOKAAS
BIJ DE VISVANGST
DINSDAG 25 FEBRUARI 1964
min
Orft n rhaai
iimnnnnrnmninnnnnnn
Een historische roman uit
het tsaristische Rusland
door Alexander Poesjkin
Ons nieuwe feuilleton
De smaragden ring
•HiiiiijiiistRniniimiFminnniimiiiiniinminniniiiniinHiiHiiiniiiniinmniiimiiimnniiniiniinimiiimnmniiiniiniiiiminiinniiiiiiiiiinniiinni
Eigenbouw-sportwagen
Roestnik
Nieuwe stunt
Chevalier wordt hertrouwd
Imitator
Wind spelbreker
Jaap Stigter
Vertraagde post
..«hstetjr
(Vertaald door mr. S. L. de Leeuw)
33)
„Och, lieve hemel," riep zij uit,
„de keizerin ontbiedt u aan het hof.
Hoe heeft zij toch van u gehoord?
Maar beste kind, hoe zult u u aan de
keizerin voorstellen? U weet geloof ik
niet eens, hoe men zich aan het hof
bewegen moet Zou ik niet mee
gaan? Ik zou u tenminste nog eens
raad kunnen geven En hoe moet u
gaan, in uw reiskleed? Zou ik niet om
de vroedvrouw sturen en haar gele
hoepelrok te leen vragen?"
De kamerlakei zei, dat de keizerin
wenste, dat Maria Iwanowna alleen
kwam en gekleed zoals zij was. Er
was niets aan te doen, Maria Iwa
nowna ging in het rijtuig zitten en
reed naar het paleis, begeleid door
de raadgevingen en zegenwensen van
Anna Wlasjewna.
Maria Iwanowna had een voorge
voel, dat er thans over ons lot zou
worden beschikt; haar hart klopte he
vig, en stond dan weer bijna stil. Na
enige minuten hield het rijtuig bij het
paleis stil. Bevend besteeg Maria
Iwanowna de trap. De deuren wer
den wijd voor haar geopend. Zij liep
door een lange rij van prachtige lege
vertrekken; de kamerlakei wees haar
de weg. Eindelijk kwamen zij aan
een gesloten deur; de lakei zei, dat
hij haar dadelijk zou melden, en liet
haar alleen.
De gedachte, dat zij de keizerin
van gezicht tot gezicht zou zien,
maakte haar zo bevreesd, dat zij
nauwelijks op haar benen kon staan.
Na een minuut ging de deur open en
zij trad het boudoir van de vorstin
binnen.
De keizerin zat aan haar kaptafel.
Enige hovelingen omringden haar, zij
weken beleefd voor Maria Iwanowna
terzijde. De vorstin wendde zich
vriendelijk tot haar en Maria Iwa
nowna herkende de dame, tegenover
wie zij zich korte tijd tevoren zo open
hartig uitgelaten had. De vorstin liet
haar naderbij komen en zei met een
glimlach. „Ik ben blij, dat ik het
woord, dat ik u gaf, heb kunnen hou
den en uw wens heb kunnen vervul
len. Uw zaak is afgedaan. Ik ben
overtuigd van de onschuld van uw
bruidegom. Hier is een brief, die u
zelf wel aan uw toekomstige schoon
vader wilt overhandigen."
Maria Iwanowna nam de brief met
bevende hand aan; schreiend viel zij
de keizerin te voet, die haar liet op
staan en haar kuste. Toen sprak zij
haar opnieuw aan.
„Ik weet, dat u niet rijk bent,"
zei zij, „maar ik heb een schuld aan
de dochter van kapitein Mironow.
Wees niet bevereesd voor uw toe
komst. Ik zal wel voor uw welstand
zorgen."
Met deze vriendelijke woorden liet
de vorstin de arme wees gaan. Ma
ria Iwanowna vertrok in hetzelfde
hofrijtuig. Anna Wlasjewna, die onge
duldig op haar terugkomst had ge
wacht, overstelpte haar met vragen
waarop Maria Iwanowna een ver
strooid antwoord gaf. Anna Wlasjew
na was wel niet tevreden met haar
onopmerkzaamheid, maar schreef
deze toe aan haar provinciale be
schroomdheid en was grootmoedig ge
noeg, haar te vergeven. Nog dezelfde
dag reisde Maria Iwanowna, die piet
neiuwsgierig was om Petersburg te
zien, naar het dorp terug
EINDE
Ons nieuwe feuilleton is dit
maal een roman met historische
achtergrond. Het verhaalt speelt
zich n.l. grotendeels af in het 17de
eeuwse Jamaica waar Port Royal,
het grote centrum der beruchte
zeerovers van de Caraïbische
wateren, de faam had de meest
verdorven stad ter wereld te zijn.
Naar deze beruchte uithoek wordt
een Londense vrouw van slechte
reputatie verbannen, die in de
Engelse hoofdstad doorging voor
een Duitse prinses. Mary Carleton
bouwt zich weldra in dit oord
een nieuwe „carrière" op maar
gaat ten gronde aan een grote
liefde voor een piraten-kapitein:
iets waartoe zfj nooit gedacht had
in staat te zijn.
Door deze storm van wijn,
bloed en hartstocht heen, speelt
zich als tegenhanger een tedere
romance af tussen twee andere
hoofdfiguren waarmee de tegen
stelling zwart - wit scherp ge
tekend wordt.
Frederick Le M. du Quesnay
heeft hiermee een boeiend ver
haal geschreven over de mense
lijke liefde in twee van haar
diametraal tegengestelde uitingen
Een verhaal, dat nergens
kwetsend is, ook niet waar het
over de duisterste driften spreekt,
maar integendeel een gevoel van
medeleven kweekt met de arme
Mary Carleton.
Vissen brengen geluiden voort en
dat kon hun wel eens noodlottig gaan
worden. Onderzoekers hebben vast
gesteld dat vissen niet alleen met
geluiden kunnen worden verdreven,
maar ook aangelokt. Het Duitse Vis-
serijverbond in Bremerhaven heeft
dit deze week in zijn „Mededelingen
blad" geschreven.
Sovjetrussische onderzoekers zijn
er al in geslaagd, met geluiden scho
len vis te scheiden in mannetjes en
vrouwtjes, die elk een bepaald ge
luid nazwommen. Op deze manier
zijn ze er in geslaagd, met behulp
van grote pompen scholen vis aan
boord te zuigen. Een van de geluiden
die daarbij gebruikt worden, is een
nabootsing van het duidelijk waar
neembare knarsen van de kaken der
vissen, hongerige roofvissen smak
ken en malen bij het verslinden van
hun slachtoffers namelijk zo luid
ruchtig, dat in verre omtrek de an
dere vissen er vandoor gaan. Er kan
ook gebruik gemaakt worden van de
geluiden die vissen bij het liefdes
spel maken, aldus het Duitse vak
blad. (D.P.A.)
101. Mr. Vlijmen hield van aanpakken, dat bleek. Nog
diezelfde middag verschenen verhuiswagens voor Huize
Hobbeldonk, waaruit met grote snelheid allerlei din
gen werden geladen, die bij een advocatenkantoor horen:
schrijfbureaus, wetboeken, typistes, prullenmanden en
kisten met ingewikkelde zaken. Iedereen had. een taak,
behalve Panda. Deze zwierf wat verloren rond zijn huis
en trachtte zo weinig mogelijk in de weg te lopen.
Toen de verhuisdrukte eindelijk achter de rug was
waagde hij zich voorzichtig naar binnen. Daar werd al
hard gewerkt. Panda raakte er echt van onder de in
druk. „Tjonge," dacht hij, „het lijkt me wel moeilijk
toat ze hier doen. Allemaal ingewikkelde brieven schrij
ven en zo. En wat zal ik straks zelf moeten doen?
Nu ik de mede-directeur van meneer Vlijmen ben, zal
ik hier leiding moeten geven, denk ik." Daar zag hij
wel wat tegen op. En ook begon hij zich af te vragen,
wat Jolliepop wel van al die veranderingen zou zeg
gen, als hij van vacantie terugkwam. Zo piekerend schar
relde hij rond, op zoek naar een plaatsje, waar hij kon
gaan zitten. Op de deur van de salon was een bordje
aangebracht. DIRECTIE, stond daar op. „Ah", dacht
Panda, „hier hoor ik dus thuis. Het is toch wel deftig
om zo'n bordje op je deur te hebben." En hij stapte
naar binnen.
NATUURLIJK roept de aanhef van
dit artikel bij de lezer veel vraagte
kens op, maar de zaak zit zo: de heer
Koster van huis uit journalist
opende afgelopen zomer in Valkenburg
in een „vergeten" en door hem voor
exploitatie geschikt gemaakte grot
zijn „Fantoomspelonken", die zich al
dadelijk in een grote toeristische be
langstelling mochten verheugen. De
vreemde met lichtgevende verf bestre
ken schepselen „uit de oertijd" wek
ten ook de bewondering van de bezoe
ker Frans Peters, die daarop met de
schepper van deze kleurige schijnwe
reld ging praten en vernam, „dat dit
nog slechts een begin was". Koster wil
immers een reuzenraket in Valkenburg
opstellen, in welks aluminium-glanzen-
de buik iedereen de sensatie van een
maanreisje kan meemaken. Met be
hulp van allerlei elektronische appara-
turen, projectietoestellen en geluidsef
fecten zal een bijna perfecte illusie
gewekt worden. Het trucwerk gaat
zelfs zover dat de „maanreizigers"
door een raketvenster Valkenburg in
bliksemtempo tot een nietige vlek in
een zien schrompelen.
DE HEER KOSTER, die reeds di
verse onderdelen voor zijn maanpro-
ject heeft laten vervaardigen, ontdekte
dus in Frans Peters die zich na zijn
ambachtsschooljaren via pakhuisknecht
en verkoper tot beroepsmusicus ont
wikkelde een „broeder in de ruim
tevaart-fantasie". Maar stellig zou hij
de zo belangrijke geluidsillustratie niet
aan hem uitbesteed hebben, indien hij
slechts de „practical joke" met de
ruimte-muizen op zijn naam had staan.
Want de Alkmaarse bas-gitarist van
het Atlas ensemble, wiens eigenlijke
naam Frans de Hoo luidt, paart een
veelzijdige technische knobbel aan een
onmiskenbaar uitvinderstalent.
DIT BLIJKT WEL uit het feit, dat
hij een aantal jaren geleden uit-
van in het afgelopen jaar 700.000 tubes in
Tunesië verkocht zijn.
Medische ploegen trekken door het land.
Zij vertellen de bevolking hoe besmet
ting met trachoom vermeden kan wor
den en behandelen de lijders. Met dit pro
gramma is een begin gemaakt in het zui
den van het land, waar de meeste tra-
choomlijders gevonden worden.
gaande van een oud karkas van een
personenauto eigenhandig een com
plete two-seater sportwagen bouwde.
Het voertuig, bijgenaamd „het rode
snelheidsmonster De Grila", vertoonde
een unieke persoonlijke lijn en was uit
gerust met allerlei technische snufjes,
waarover geen enkele andere auto be
schikte.
Met noeste vlijt reviseerde Frans
Peters in zijn vrije uren een oude auto
motor, die hij van geraffineerde vin
dingen voorzag om de compressie zo
hoog mogelijk op te voeren. En zo kon
het gebeuren, dat verschillende auto-
technische bladen aandacht gingen be
steden aan de vakkundige kant van
dit werkstuk, dat op de weg een zeer
dure en elegante indruk maakte.
Maar het is een denkfout te me
nen dat aan de jonge Alkmaarder een
autotechnisch ingenieur verloren zou
zijn gegaan, want hij zegt: „Ik wil
slechts doen, wat ik leuk vind.ik ben
in het geheel geen man voor de theo
rie en stellig niet voor formules. Ik
zou als technisch specialist in een be
paald vak stellig een mislukking wor
den.
AL HEEL JONG bewees hij zijn
knutselvaardigheid door van lucifers
een hangbrug en een vliegboot te bou
wen, waarna al spoedig in het ouder
lijk huis een eigen „laboratorium" ont
stond, waar 1001 experimenten met ge
luidsinstallaties, radar en wat al niet
uitgevoerd werden. („Ik kan onmoge
lijk een opsomming geven van de din
gen, die ik allemaal zo gemaakt heb";
Het troetelkind was een groot elektrisch
tableau met nummers, die correspon
deerden met contacten op alle deuren
van het huis, zodat hij steeds nauwkeu
rig kon volgen, waar iedereen heen
ging. In die dagen baarde hij ook in
de buurt opzien met een Fordje uit
'32, dat naast de naam „Roestnik" het
opschrift „Groothandel in kleinigheden"
droeg. Het wagentje, dat uitgerust was
met een felfgeknutselde mobilofoon,
werd door vrienden op een nacht ge
heel met behang dichtgeplakt en in een
later stadium door een autobus „ge
kraakt".
Frans de Hoo heeft in verschillende
ensembles zijn muzikale talenten ont
plooid en daarbij ook vaak zijn speel
se fantasie laten werken. De neuske-
gel-stunt in een boom voor de nacht
club waar hij de volgende avond met
„zijn jongens" zou gaan optreden, was
uitsluitend bedoeld als reclame. En het
resultaat heeft zijn stoutste verwach
tingen overtroffen getuige het lij
vige plakboek, waarmede men wel een
paar uren kan zoekbrengen.
JUIST DEZER dagen ontdekte hij in
een uitdragerswinkel weer „iets heel
moois" voor een nieuwe opzienbaren
de stunt. Natuurlijk moet deze zaak
nog geheim blijven en hij hoopt maar,
dat deze vage waarschuwing-vooraf
uitgepoetst wordt door een snuifje ver
geetachtigheid.
Maar op het ogenblik moet deze stunt
samen met de „produktie" van de
ruimtevaartgeluiden even wachten,
want bij ons bezoek in Alkmaar trof
fen we hem bij het.verbouwen van
zijn huis aan de Lindenlaan 13, dat
zich in een bouwvallige staat bevindt
HOLLYWOOD (AP) Maurice Cheva
lier gaat in mei weer trouwen met de
Eiffeltoren. In een interview met Asso
ciated Press zei hij:
„De Eiffeltoren en ik kwamen in het
zelfde jaar naar Parijs. Iemand in Parijs
heeft bedacht dat wij beiden de stad voor
de wereld vertegenwoordigen. Daarom
gaan ze ons trouwen om de 75ste verjaar
dag van de toren te vieren en ook de
mijne."
Maurice gaat binnenkort op tournee
in Zweden met een nieuwe one man-show
en keert daarna terug naar de V.S.
Zijn liefste wens is, een rol van een 75-
jarige te spelen „die niet Maurice Cheva
lier is". „Er zijn altijd rollen geweest voor
Lionel Barrymore," zegt hij. „Natuurlijk
zal ik altijd een Fransman spelen, dat kan
ik nu eenmaal niet verbergen. Maar ik zou
iets dramatisch willen spelen: dat is mijn
ideaal".
het voordeligste middel
om gootsteen en\
toilet fris en
helder te houden
Met de hulp van een collega-musicug
een drummer die als metselaar
timmerman optreedt, ontstaat in fei
te een geheel nieuw huis (slechts d«
voorgevel blijft staan om de voorschrif
ten geen geweld aan te doen), dat in
ieder opzocht de term „opmerkelijk"
verdient.
Volgens zijn eigen woorden reali
seert hij „heel aparte dingen" op het
gebied van de binnenhuisarchitectuur,
zoals een zwevende betonnen trap.
(„Die giet ik zelf in de wand in.
Ook komt er een open haard met
„kunstvuur", waarbij spiegeleffecten
een rol spelen, alsmede glazen wan
den met „doorgeefkasten". Het plafond
wordt bedekt met.1000 eierrekjes,
die zwart gespoten worden (met los
se houten vakken eronder), teneinde
bepaalde akoestische effecten te kun
nen bereiken.
„Ik stel me voor, veel muziek- en
geluidsexperimenten te gaan doen,
waarbij ik me o.a. ook zal bedienen
van mijn eigen stereo-echo-installatie,
die natuurlijk ook voor de „maanreis"
zijn diensten gaat bewijzen.
Maar dit even tussen haakjes
Frans Peters hoeft het als geluids
illustrator voor de toekomstige Valken-
burgse raketvaarders niet uitsluitend
te hebben van echo-trucs. Hij is nl.
naast al zijn technische en muzikale
inzichten ook een goed.imitator met
de stembanden, welke kunst hij af en
toe wel eens tijdens een speciale ra
diouitzending heeft laten horen.
„Ik kan van alles maken.straal
jagers, applaus, oorlogsgeluiden, ver
trekkende treinen en schepen noem
maar op. Ik heb er altijd veel succes
mee en wilde er zelfs in doorgaan,
maar ik ben geen conferencierik
kan de zaak niet aan elkaar praten.
In elk geval ben ik in staat, een heel
hoorspel of een zwijgende film zonder
enig technische hulpmiddel te illus
treren, maar ja daar bestaat weinig
behoefte aanIk bewaar dit talent
maar voor ons ensemble, als we b.v.
Telstar spelen en ik een startende
raket imiteer. Ook oogst ik veel bijval
met het muzikale verhaal over een oude
auto, die tenslotte tegen een boom te
pletter rijdt
Het zal duidelijk zijn, dat een man
als Frans Peters een dag als 1 april
moeilijk zonder meer voorbij kan la
ten gaan. Daarbij zoekt hij het graag
in de ruimtevaart-fantasie. Zo had hij
tijdens een der afgelopen jaren aan
gekondigd, dat hij persoonlijk als ruim
tevaarder de lucht zou ingaan. Hiertoe
werd in Alkmaar aan de Bergerweg
een door doek ommanteld ijzeren ge
raamte van 23 meter gebouwd. De be
doeling was, dat hij op het moment van
de lancering in de top zou verschijnen
met de verbijsterde kreet: „Wat heb
ben jullie nou gedaan.Jullie heb
ben de raket vergeten.
Maar de klucht ging niet door, daar
de wind het ijzeren gevaarte zo be
dreigde, dat het ontijdig afgebroken
moest worden.
(Van onze correspondent)
CHARLEROI (GPD) Bij verbou
wingswerken in een kazerne te Charleroi
heeft men achter een steen in de muur
van een der strafcellen een leren tas met
CO oude brieven gevonden. Ze dateren al
le uit september en oktober 1914 en zijn
geschreven door Belgische soldaten die
destijds de vesting Antwerpen verdedig
den Men neemt aan dat de brieven door
een Belg door de frontlinies zijn gesmok
keld, en dat deze man te Charleroi door
de Duitsers gevangengenomen werd. Hij
heeft toen blijkbaar kans gezien, de tas
met brieven achter een loszittende of door
hem losgemaakte steen in zijn cel te ver
bergen Later is hij vermoedelijk gefusil
leerd of op andere wijze omgekomen.
De meeste brieven zijn, voorzover men
nog kon ontcijferen, van particuliere aard.
Eén briefschrijver vertelt bijvoorbeeld dat
hij reeds vijf keer in de vuurlinie is ge
weest en dat het afweergeschut van zijn
batterij een „aeroplane" heeft beschoten
Het Belgische ministerie van Landsver
dediging zal thans proberen de brieven
aan de geadresseerden, dan wel aan hun
nabestaanden te bezorgen.
„MET HET OOG op zijn maanreisproject, waaraan hij
thans hard werkt heeft de heer Ben M. Koster te Valken
burg mij aangetrokken als „ontwerper" van passende
ruimtevaartgeluiden", aldus vertelde ons „stuntman" Frans
Peters (29) uit Alkmaar. (Men zal zich herinneren, dat hij
de man was, die ruim twee jaar geleden heel Nederland op
stelten zette en vooral de militaire autoriteiten uit hun
doen bracht door een van een oude autoversnellingsbak
vervaardigde „raketkegel" met twee witte muizen erin aan
een parachute in een boom tussen Alkmaar en Bergen
te hangen).
ziekenhuis in Turijn waar men een
methode had ontwikkeld om slecht
functionerende harten te activeren.
Men bevestigde na operatief ingrijpen
twee kleine elektroden aan de hart
spieren van de knaap. Met behulp
van een cardiomonitor werd ver
volgens de hartslag op een normaal
tempo gebracht. Na enkele dagen ver
dween de lusteloosheid van Tom-
maso, zijn reacties werden beter en
hij is nu al weer zo ver dat hij over
twee weken naar huis mag.
TUNIS (AP) Tunesië voert een groot
scheeps offensief tegen het trachoom, de
oogziekte waaraan miljoenen mensen in
dit deel van de wereld lijden.
De artsen van het Tunesische oogheel
kundige instituut zeggen, dat de laatste
jaren spectaculaire vorderingen zijn ge
maakt, maar zij geven toe, dat de aan
tallen lijders niettemin nog verbijsterend
groot zijn. In 1959 leed ongeveer vijftig
percent van de Tunesiërs aan trachoom
Dit aantal is thans gehalveerd.
Niettemin heeft Tunesië op een bevol
king van vier miljoen zielen 18.000 blin
den ongeveer negen per 2.000 inwoners
en in tweederde van de gevallen had
de blindheid vermeden kunnen worden,
indien de ziekte op de juiste wijze be
handeld was.
De regering raamt, dat het land per
jaar twintig miljoen arbeidsuren door het
trachoom verliest.
Vuil, armoede, overbevolkte stadswijken
en watergebrek zijn de voornaamste oor
zaken van de ziekte, die besmettelijk is.
Het Tunesische ministerie van Volksge
zondheid probeert de bevolking hygiëni
scher te doen leven. Bovendien wordt een
antibiotische pasta gepopulariseerd, waar-
Slechts 37 slagen per minuut sloeg
het hart van de nu elfjarige Tom-
maso Rullo uit Melone in Italië.
Vanaf zijn geboorte was de jongen
7r erdoor gedwongen zich als een in
valide te beschouwen. Hij kon nim
mer met vriendjes spelen en mocht
niet naar school. Zijn moeder reisde
het gehele land met hem af op zoek
naar een dokter die haar zoontje zou
kunnen genezen. Een jonge onder
nemende dokter uit Melone stuurde
haar tenslotte naar het Molinette
