A.R.deBOERÉ^p
Ds. Th. Soggin komt over!
de Waldenzen spreken
l\1
GOUD TUSSEN DE VISMANDEN
NIET VERGETEN
DRIE IS TEVEEL
cJtfc o"tbe "Zotiea,
bij ÏHck fkuS v
Bord aan het kanaal
FILM EN FILMWERELD
II
Gevonden
voorwerpen
VRIJDAG 28 FEBRUARI 1964
CONSTANT verlovingsringen!
Af:;i :v -'V -V-h;
MAANDAGAVOND IN HAARLEM
Kort nieuws
lm
Meer vis
maar minder
geld
in IJmuiden
jf Wg*Jfli%if|ÉT r''
VW\
IJmuiden telt (gelukkig)
nog veel plekjes die de her
innering aan „de goede
oude tijd!' levendig houden.
Dit verweerde maar nog al
tijd stevig in de zuidelijke
oever van het Noordzee
kanaal (achter de Stations
wegstaande bord bijvoor
beeld. De stoompont is al
lang ter ziele en ook de
oversteek bij het oude dorp
Velsen is geruime tijd ge
leden verplaatst. Maar on
geschokt door de jaren en
vernieuwingen waarschuwt
het bord de scheepvaart
nog steeds voor het stoom-
pontveer op 600 meter.
ii.i.i!
Èi$É|{ii
ALLE MODELLEN
•,5'
(p^y)- Peter Cheyney's detectiveroman „A toi de faire, Mignon" leverde de
ti ir hu lente bestanddelen voor „Jouw beurt, schat je", een prima avonturenfilm,
waarin Eddie Constantine als de stoere Lemmy Caution weer op volle toeren
wordt gebracht. Ditmaal is het allemaal begonnen om de Amerikaanse professor
hitaker, een bekend geleerde, die onderzoekingen verricht op het gebied van
vaste brandstof. Hij wordt door onbekende misdadigers ontvoerd, waarbij Olivia
Brandt, een geheime agente van de F.B.I. het leven laat. Onmiddellijk wordt de
hulp ingeroepen van Lemmy Caution die ontdekt, dat niet alleen de professor,
maar ook zijn verloofde is verdwenen, waarbij het spoor der moordenaars naar
Frankrijk leidt.
TIJDENS ZIJN VLIEGTOCHT naar Pa
rijs ontmoet Lemmy een zeer charmante
jongedame, die voorgeeft mode-ontwerp
ster te zijn Tevens ontvangt hij een tele
gram, waar hem in wordt meegedeeld dat
het hoofd van de Franse geheime dienst
hem helaas niet kan ontvangen, zodat hij
door een zekere heer Grant zal worden
vervangen. Wie deze meneer Grant in wer
kelijkheid is komt Lemmey pas te weten
wanneer hij het vliegveld verlaat, om na
derhand in een hotelkamer pas bij te ko
men. Dan komt onze held weer ouder
wets in actie, met vuisten, whiskey en re
volvers. Hij raakt spoedig van de ene in
trige in de andere verzeild, met als hoog
tepunt de achtervolging van de bende per
helicopter. Met een enorme sprong be
landt Lemmy daaruit op een volgeladen
hooiwagen, om vervolgens in een afgele
gen kaasfabriek terecht te komen, waar
het opnieuw flink knokken is geblazen.
Na een enerverende vechtpartij wordt de
bende gearresteerd en de aanvoerder van
de gangsters ontmaskerd, welke ontkno
ping een grote verrassing is voor ieder
een behalve Lemmy, die het uiteraard al
lemaal reeds lang heeft doorgehad. Eddie
Constantine als Lemmy, hetgeen van vrij
dag tot en met woensdag een overvloed
van actie en humor garandeert.
ZONDAGMIDDAG draait „Opstand der
roodhuiden" met welke titel een om
schrijving van de inhoud volmaakt over
bodig zou worden en donderdagavond „Zij
was dertien jaar", een film met een
Spaans-Mexicaanse regisseur, die zich een
rechtgeaard filmer toonde met zijn keihar
de. sarcastische beelden, waarmee geen
„heilige huisjes" worden gespaard.
(Stadsschouwburg) De bijna on
geloofwaardige avonturen van George R.
Tweed, radioman bij de Amerikaanse ma
rine tijdens de oorlog met Japan, zijn het
onderwerp geworden van de film „Invasie
op Guam", die zaterdag en zondag in de
Stadsschouwburg wordt vertoond. George
staat op het punt zijn diensttijd te beëin
digen en pakt zijn spullen al bijeen voor
het grote verlof, als de Japanners hun
verraderlijke overval op Pearl Harbor ple
gen. Op dit moment bevindt George zich
op het eiland Guam, dat prompt door Nip
pon wordt veroverd, waarna de radioman
zich met vijf kameraden in de oerwouden
terugtrekt om de strijd tegen Japan te
kunnen voortzetten. Uiteindelijk is hij nog
de enig overlevende, die er ondanks de
grootste moeilijkheden en ontberingen in
slaagt uit handen van de vijand te blijven,
tot de zegevierende Amerikanse marine
hem na bijna drie jaar uit zijn gevaar
lijke positie verlost. Dit op ware gebeur
tenissen gebaseerd oorlogsverhaal werd op
uiterst boeiende wijze verfilmd door John
Monks jr. en Richard Goldstone en met
Jeffrey Hunter als de moedige marine
man, in kleuren en voor wide screen uit
gebracht. Zondagmiddag voor de afwisse
ling een detectivefilm „De Saint en de
Tjjger", waarvoor de gelijknamige roman
van Leslie Charteris model heeft gestaan,
welke auteur bekend staat als de geeste
lijke vader van de meesterdetective Simon
Templar.
(Luxor) Het ware verhaal van een
massale ontvluchtingspoging uit een Duits
gevangenkamp gedurende de laatste oor
log is het onderwerp van een boeiende
film, die de Amerikaanse regisseur John
Sturges heeft gemaakt met een wel zeer
internationale „cast". Paul Brickhill, de
auteur van „De grote ontsnapping" heeft
zelf gevangen gezeten in Stalag Luft III,
een kamp dat de Duitsers speciaal had
den bestemd voor de „lastige gevallen":
de geallieerde krijgsgevangenen, die her
haaldelijk pogingen tot onsnapping heb
ben gewaagd. En Brickhill heeft zelf ook
deel uitgemaakt van de Organisatie X die
de plannen ontwierp om 250 gevangenen
tegelijk te laten ontvluchten uit dit extra
versterkte en bewaakte kamp.
DE OPZET in zijn geheel is natuurlijk
niet gelukt, uiteindelijk konden 76 geallieer
de soldaten de tocht naar de vrijheid door
vijandig gebied beginnen en van hen wer)
den er nog vijftig opnieuw gevangen geno
men en tegen alle wetten van het oor
logsrecht in vermoord. Maar de opzet van
dit soort, vaak hopeloze ondernemingen
was ook minder bedoeld om krijgsgevan
genen te bevrijden, dan wel om zoveel mo
gelijk Duitse bewakingstroepen aan het
front te onttrekken. Dit avontuurlijk gege
ven is een onderhoudende film geworden;
waarin humor en spanning, maar ook de
tragiek van de mislukking afwisselend aan
bod komen. De grootste attractie ontleent
hij echter aan het spelletje dat de vinding
rijke gevangenen spelen tegen hun boze en
niet erg snuggere tegenstanders, een spel
letje dat wij tot en met dinsdag met een
zekere „Schadenfreude" mogen bekijken.
Tenslotte woensdag een vertoning van
„Spaar de spotvogels", een film waar
van de kwaliteiten met drie Oscars wer
den beloond.
gelachen om Laurel en Hardy in de klucht
„IJ scotoeristen".
(W. B. - theater). Een vliegtuig
landt in Lissabon. Eddie Constantine, nu
eens John Jarvis moet ontdekken wie van
de passagiers Mark Lemoine is. Erg snel
zelfs, want voor de zon ondergaat zal de
ze worden vermoord. Eddy pakt, zo als
gewoonlijk de zaken meteen energiek aan.
Hij ontdekt een dubieuze fotograaf, schudt
schaduwen af en pikt ergens natuurlijk
weer een mooi blondje op, dat elke tien
meter van de film wel even om de hoek
komt kijken. Er gebeurt heel wat voor de
zon ondergaat: spannende achtervolgingen
door haarspeldbochten, een adembene
mende tocht in een vliegtuig en uiteraard
de nodige balletachtige vechtpartijen.
Maar Eddie zou Eddie niet zijn als hij
LANGE NIEUWSTRAAT 413 - TELEF. 6321
(K e n n e m e r theater) Na het
schandaal met Christine Keeler in Enge
land zijn de handige filmjongens er als
de kippen bij geweest om haar galante
avonturen in een rolprent samen te vat
ten. Deze film heet „The Christine Keeler
story", Yvonne Buckingham en John Drew
Barymore spelen de hoofdrollen en het re
sultaat kan vrijdag tot en met woensdag
in dit theater worden bekeken.
AAN DE ZELFKANT van de Franse sa
menleving dolen genoeg lieden, die voor
niets terugschrikken. In deze sfeer wor
den wij zaterdagnacht binnengeleid via de
film „Paspoort voor de hel", die geweld
en verleidingskunst als attractieve motie
ven gebruikt voor de ontwikkeling van een
intrige, die de zogenaamde werkelijkheid
niet schuwt. Daarbij kan men er uit leren
dat het in de onderwereld ook niet alles
is. De persoonlijke verhoudingen worden
er het meest suggestief in uitgewerkt door
regisseur Alfred Rode en zijn hoofdrol
spelers Claudine Dupuis en Jean Gaven.
Na al deze misère uit de onderwereld kan
dan zondagmiddag weer hartelijk worden
Er is geen stadje in Italië of er is wel
een protestantse gemeente. Voor vele
Nederlanders zal dit een verrassende
mededeling zijn, maar toch steekt ds.
Thomas Soggin uit Como er zijn hand
voor in het vuur dat het waar is. In het
r.-k. Italië zijn tweehonderdvijftigdui
zend protestanten, en zij zijn overal
actief.
Ds. Soggin Is nu in Nederland. Hij houdt
lezingen over de Waldenzen en komt hier
voor maandagavond om acht uur in de
doopsgezinde kerk, Peuzelaarsteeg 3 in
Haarlem. Met tal van dia's zal hij zijn
lezing verluchten.
Ds. Soggin spreekt Nederlands. Dat is
niet zo verwonderlijk, want zijn moeder is
een Nederlandse, en in het gezin is altijd
Nederlands gesproken. Zijn vader was of
ficier van het Italiaanse leger. Hij trok
van het ene garnizoen naar het andere,
en daardoor kwam het ook dat Thomas
Soggin in Zwitserland werd geboren. Hij
heeft twee broers, waarvan Alberto pro
fessor in de theologie aan de Waldenzische
universiteit in Rome is.
„Het mag u vreemd lijken met een va
der als officier, maar we zijn thuis allen
anti-militairisten" zegt ds. Soggin, die ver
telt dat er in zijn familie nooit eerder
een dominee is geweest. „Het was het idee,
dat er in Italië voorgangers nodig waren,
dat mij en mijn broers heeft gegrepen."
Boeiende gemeente
Ds. Soggin stond eerst een jaar in Tu
rijn, daarna ging hij naar Como, waar
hij nu al negen jaar predikant is. Een
boeiende gemeente met tweehonderd le
den. Daarnaast zorgt ds. Soggin nog
voor honderdvijftig verspreide Walden
zen. Vlak bij Como is het Europese
atoomcentrum Ispra, waar ook Neder
landers werken. Er zijn daar meer dan
vijftig protestantse gezinnen, die ds. Sog
gin regelmatig op bezoek krijgen. Eén
maal per maand gaat hij er in een
dienst voor.
Como is een interessante gemeente: er
is een Europese viertalige school, waar
wordt onderwezen in het Frans, Duits, Ita
liaans en Nederlands. Het is voor ds. Sog
gin, die zo voortreffelijk Nederlands
spreekt, prettig, dat de enige protestantse
Nederlandse groep in Italië juist onder
zijn gemeente valt. En in het toeristensei
zoen komen er natuurlijk tal van toeristen
in zijn kerkje.
Ds. Soggin zal dus komen spreken over
de Waldenzen en meer speciaal over de
houding van de Italiaanse protestanten te
genover het concilie. Maar bovendien zal
hij door middel van veel dia's laten zien
welk sociaal werk de Waldenzen op Sici
lië doen.
De problemen liggen daar zeer moeilijk.
„De r.k. kerk doet zeer veel sociale ar
beid" zegt ds. Soggin, „maar een groot
probleem is dat de verhouding tussen r.k.
kerk en maffia (het Siciliaanse gangster-
Ds. Th. Soggin tijdens een lezing. Op
de foto vertoont hij dia's in de Eglise
Wallonne in Arnhem.
dom) onduidelijk is. Toen onlangs de Maf
fia-leider Don Carlo stierf, liet hij zijn
broer, een priester, een miljard lire na.
Voor dat geld zijn mensen van hun ogen
beroofd en heeft men anderen handen
afgekapt.
En is er vorig jaar niet het proces ge
weest tegen enkele monniken, die de Maf
fia hadden geholpen?"
Ds. Soggin zegt zelfs dat kardinaal Ruf-
fini van contacten met de Maffia wordt
verdacht. „Het is een zeer moeilijke zaak
Je moet echt stellen, dat hier de macht
der duisternis aan het werk is" zegt hij.
W aldenzen
De Waldenzenkerk, waartoe ds. Soggin
behoort, heeft al een heel oude historie. De
naam komt van Petrus Valdo, een rijke
koopman uit Lyon, die al zijn bezittingen
had verkocht en uitgedeeld aan de armen.
De „Armen van Lyon" werden echter uit
de Franse Provence verjaagd, en trokken
toen naar de Noord-Italiaanse Alpen, waar
zij lang rust hadden. Maar in 1665 trok
de hertog van Savoie met een leger van
vijftienduizend man naar de „Waldenzen-
valleien" en richtte een ware slachting aan.
De Waldenzen stonden op de zwarte lijst,
want zij hadden zich in 1532 bij de hervor
ming van Genève aangesloten. Meer dan
dertig jaar duurde de vervolging. Frans
sprekende Zwitserse predikanten kwamen
de gelederen aanvullen en daardoor is de
ze streek eeuwenlang tweetalig gebleven.
De grote hulp, die de Waldenzen van
de Waalse kerken in Nederland hebben ont
vangen, heeft de band met het Frans spre
kende protestantisme ongetwijfeld verste
vigd. Sinds 1662 hielden de Waalse kerken
collectes voor hun vervolgde geloofsgeno
ten, hetgeen in 1735 resulteerde in de op
richting van een groot steunfonds, dat nog
bestaat. Ook de hervormde kerk heeft nog
uit die tijd een Waldenzenfonds.
Een maand. De rechtbank te Gronin
gen heeft een 20-jarige jongeman uit
Nieuw-Amsterdam veroordeeld tot een
maand gevangenisstraf en een jaar ont
zegging van de rijbevoegdheid. In decem
ber was hij met zijn auto in Ter Apel
tegen twee bomen gebotst. Een naast hem
zittend 16-jarig meisje uit Emmercom-
pascuum kwam bij dit ongeluk om het
leven.
Reünie 19141918. De Nederlandse
Bond van oud-strijders en dragers van
het Mobilisatiekruis overweegt aan de
datum 1 augustus 1918 gestalte te geven
door Nederlandse oud-militairen uit de
eerste wereldoorlog nog eens bijeen te
doen komen. Geïnteresseerden kunnen
zich wenden tot het bondsbureau, Park
laan 9 te Prinsenbeek (N.B.).
Treinstel ontspoord. In Nijmegen is
gistermiddag om half vijf een treinstel
met twee assen ontspoord. Het treinver
keer ondervond hierdoor vertraging.
zich er niet uitredde. Volgens zijn gewoon
te zet hij hierbij vrijdag en zaterdag al
les in vuur en vlam.
DE DUITSE REGISSEUR Fritz Lang
is teruggekeerd tot een van zijn oude lief
des: de romantische griezelfilm van de der
tiger jaren, die in zekere zin de voorloper
is geweest van de moderne science fiction-
rage. Het waren rolprenten als „Het ka
binet van dr. Caligari," „Het geheim van
dr. Mabuse" en „De man met de wassen
beelden," waarin geheimzinnige supermis-
dadigers met dodende stralen en andere
helse concepties een drieste greep deden
naar de wereldmacht. En al is dat motief
eenmaal in de figuur van Hitier tries
te werkelijkheid geworden, over het alge
meen stonden dergelijke fantasieën toch
wel heel ver van de realiteit. De dr. Ma-
buse die Lang ons nu presenteert, speelt
zich af in een mysterieus hotel waar al
lerlei spectaculair^ hevigheden gebeuren,
waarbij alle oude foefjes en knaleffecten i
van stal werden gehaald om de spanning
op te voeren. Hetgeen in ieder geval niet
voor niets is geweest. Deze film is dan
weer voor zondag en maandag, met de
western „De vuurdoop van een lafaard"
voor zondagmiddag.
Temidden van tientallen
vismanden die duidelijk de
sporen van een veelvuldig
en niet zachtzinnig gebruik
dragen zegt de heer J. H.
Aangeenbrug: „Mijn vader
was mandenmaker en diens
vader was het ook. Ik doe
het al meer dan drieënveer
tig jaar. Ik kom uit een fa
milie van mandenmakers.
We hebben altijd manden
gemaakt. In Lisse. Voor de
bollen. Het is een ambacht
dat aan het uitsterven is.
Hier in IJmuiden ben ik de
enige en laatste die nog vis
manden repareert. Ik heb er
een goede boterham van. Als
ik opnieuw een beroep moest
kiezen zou ik weer manden
maker worden".
De heer Aangeenbrug
wordt in maart 74 jaar. „Zo
lang ik het nog kan doen
blijf ik werken", zegt hij.
Met een soort snoeimes knipt
hij de slechte delen uit een
mand. Nieuwe rotan ligt bij
de hand om ingevlecht te
worden. „Het loont nog al
tijd de kosten om een mand
te repareren. Een nieuwe
kost over de elf gulden en
een reparatie nog geen vier".
De handen rusten even om
het kopje koffie aan te pak
ken dat zijn vrouw hem aan
reikt. Mevrouw Aangeen
brug komt evenals haar man
uit de bollenstreek rond Lis-
se en Hillegom. Hun huwe
lijk en de mandenmakerij
zijn nauw met elkaar ver
bonden. Donderdag 5 maart
hoopt het echtpaar zijn gou
den huwelijksfeest te vieren.
„Ik was 31 jaar toen ik in
de Neptunusstraat in oud-
IJmuiden als mandenmaker
begon. Voor de oorlog was
er geen droog brood mee te
verdienen. Toen ik uit de
De aanvoer van vis in
IJmuiden is in januari van
dit jaar groter geweest dan
in de eerste maand van 1963,
maar de opbrengst is vorige
maand minder geweest. In de
rijkshallen werd in januari
1964 totaal aangevoerd
5.914.972 kilogram vis, die in
totaal opbracht 4 579-666,
tegen respectievelijk 4.959.249
kilogram en 4.855.189 in
januari 1963.
Neptunusstraat vandaan
moest hebben ze me gezegd
ik was al 68 jaar schei
er toch mee uit en ga terug
naar Lisse. Maar ik ben blij
dat ik in IJmuiden gebleven
ben. Ik kon aan de Bik en
Arnoldkade een nieuwe
werkplaats met bijbehoren
de woning beginnen en ik
heb nu werk plenty". De
heer Aangeenbrug wijst op
de opgestapelde manden om
hem heen. „Ik weet nog goed
dat toen ik in 1921 in IJmui
den begon er hier vijf man
denmakerijen waren. Ik ben
de enige die overgebleven is.
Geen mens wil het vak meer
leren. Toch is het een mooi
handwerk. Er komt geen
machine aan te pas. Nieuwe
manden maak ik niet meer.
Ik heb m'n handen vol aan
het reparatiewerk".
Wie het echtpaar Aangeen
brug met hun 50-jarige echt
wil gelukwensen kan daar
voor op 5 maart tussen vier
uur en half zes terecht in
gebouw „De Rank" aan de
Wilhelminakade.
Korte werkpauze in de man
denmakerij van de heer
Aangeenbrug aan de Bik en
Arnoldkade in IJmuiden.
In het tijdvak van 15 febr.
tot en met 21 febr. 1964 wer
den in de gemeente Velsen
de volgende voorwerpen als
gevonden aangegeven:
Herenhandschoen (rechts),
bankbiljet, 2 bankbiljetten,
dameshandschoen (r.), Ango
rakat, siervelgrand v. auto,
wieldop, kettinkje, armband
je, bruine lederen aktetas,
portemonnee m. inh„ reser
vewiel en opstapje van ca
ravan, brommertrapper met
trapas, paar dameshandsch.,
etui inh. schrijfgerei, dames
horloge, jongensjasje, zilve
ren gulden, wieldop en sier
rand van V.W., jongenspor
temonnee, nylonwant (links),
vulpen, zakje buitenlandse
postzegels, portemonnee m.
inh., sjaal, paraplu en foe
draal, muts, bedelarmbandje,
paar plaste sandalen, paar
suede wanten, jongenstrui,
kinderschoentje, kinderslee
tje, bankbiljet, witte dames
portemonnee inh. lipssleutel,
pet met band, 30, ring met
2 lipssleutels, paar rolschaat
sen, rood pantoffQe, witte
sjaal, kinderwantjes, heren
polshorloge, broche.
Misschien hebt u vorige week
deze foto in deze rubriek
al gezien. De reden waarom
we het opnieuw plaatsen is
dat we iets goed willen ma
ken. Vorige keer schreven
we dat het een beetje ver
wonderlijk is dat dit bord
wel aan de noordzijde maar
niet aan de zuidzijde van de
Veiser tunnel te zien is.
Van verschillende zijden kre
gen we er reacties op. We zijn
daardoor tot het inzicht ge
bracht dat er van een een
zijdige'waarschuwing aan
tunnelgebruikers helemaal
geen sprake is. Hier is de
verklaring. Overdag is het
ontsteken van autolichten
en dat geldt hoofdzake
lijk voor de achterlichten
voor het verkeer van noord
naar zuid noodzakelijk ge
bleken omdat het zonlicht
dat aan de zuidzijde van de
tunnel door de uitgang en
de ruitvormige openingen
naar binnen valt hinderlijk
kan zijn voor auto- en
motorrijders. En aange
zien de zon in het zuiden
staat volgt daaruit dat tun
nelgebruikers die van zuid
naar noord gaan deze licht
hinder aan de noordzijde niet
zullen ondervinden. Vandaar
dat een bord met „Ontsteek
uw lichten" bij de zuidelijke
tunnelingang niet nodig is.
„Vergeten" is het dus be
paald niet zoals wij veronder
stelden.
Cyclopen zjjn in de Griekse
fabelleer één-oogige reuzen
die bliksemschichten voor
oppergod Zeus smeden. De
„Cycloop" aan de IJmuidense
Kanaalstraat heeft zich ech
ter niet met één „oog" te
vreden gesteld, maar h(j
heeft zich er liefst drie aan
gemeten. De schilder van dit
bord is kennelijk de tel kwjjt
geraakt bjj de spelling van
de naam van het café. In
ieder geval heeft IJmuiden
er een bezienswaardigheid
meer door gekregen.
r»»inixH#/#0iw«niaf#«ni>nrjnrw0nllw,0,/,0#fu
«nnfflnaxi
