AMADEUSKWARTET
HET WEEKEINDE
„Wie is bang voor Virginia Woolf" van Albee
Broadway-interesse
voor T oon Hermans
4
AVRO-televisie komt
met „Een tegen Allen"
MAANDAG 9 MAART 1964
6
Aangrijpende tragedie van het menselijk tekort
„Levende Schrijvers"
LIZ TAYLOR EN BURTON GAAN
TROUWEN
ensemble van topklasse
Sas Bunge
nabeschouwingen
De radio geeft dinsdag
T elevisieprogramma
Ad Interim
Wijziging in het
N.Ph.O.-programma
ETHER-TIPS
DE 36-JARIGE Amerikaan Edward
Albee, in ons land alleen nog bekenc
van de succesvolle éénakter „The Zoo
Story" heeft met zijn eerste avondvullen
de stuk bewezen dat hij op indrukwek
kende wijze vorm weet te geven aan een
wezenlijke tragedie van onze tijd. In de
Stadsschouwburg te Amsterdam gaf de
Nederlandse Comedie zaterdagavond de
première van „Who's afraid of Virginia
Woolf" dat het talrijke enthousiaste pu
bliek aanvankelijk in hoge mate heeft
geamuseerd en geboeid en tegen het
eind van de avond steeds dieper heeft
geraakt.
DE TITEL ZELF is een snobistisch
grapje op het bekende kinderliedje „Who's
afraid of the big bad Wolf' en wordt door
Albee gebruikt om de sfeer te karakteri
seren van het streberig-stompzinnige we
reldje van de intellectuelen in een klein
universiteitsstadje in New England, al
waar deze verbastering van het liedje de
topgrap van een societyfuifje is geweest.
Na dit fuifje komen een geschiedenis
professor en zijn vrouw, George en Mar
tha thuis en in de dan volgende uren zal
tussen hen beiden een strijd op leven en
dood van man en vrouw worden uitgevoch
ten. We zien hierin al de sobere opzet
weerspiegeld van de Griekse tragedie com
pleet met eenheid van tijd, plaats en han
deling en een zeer beperkt aantal spelers
De verhouding tussen beide echtelieden
is bij de aanvang al vergiftigd. Martha is
zes jaar ouder en de dochter van de ree
tor-magnificus die zijn schoonzoon aan zijn
baantje heeft geholpen. Bovendien heeft zij
geld en voert daarom in huis de boven
toon, oftewel ze heeft, zoals later ook in
letterlijke zin in het stuk zal blijken, „de
broek aan". Hun huwelijk is kinderloos ge
bleven en George heeft in dit verstikken
de milieu noch zijn wetenschappelijke noch
zijn litteraire ambities kunnen ontplooien.
HUN NOG nét leefbare verhouding be
rust op een aantal stilzwijgende afspra
ken: Zij mogen elkander voortdurend be^
stoken en onomwonden de waarheid zeg
gen, maar zullen elkaar, speciaal in het
bijzijn van anderen, op een enkel essen
tieel punt sparen. George moet in zijn
waarde als wetenschapsman gelaten wor
den en Martha mag haar illusie koesteren
dat zij een nu langzamerhand 21-jarige
zoon heeft.
Op de avond dat het stuk speelt, komen
dan een pas aangestelde collega met zijn
jonge vrouwtje nog even nazitten en onder
nivloed van 't zojuist bijgewoonde stomp
zinnige feestje maar ook onder invloed van
de met gulle hand geschonken drank, gaan
Martha en George dan beurtelings in het
bijzijn van deze gasten te ver, en overtre
den de spelregels die hun huwelijk nog een
schijn van functioneren gaven.
IN HET EERSTE bedrijf, sarcastisch
Fun and Games geheten, en ook nog wel
in het onmiddellijk aansluitende tweede,
Walpurgis-night, is men geneigd met de
schrijver zich aan de kant van de man te
scharen, die wel wat te slap en weinig
sociabel is, maar toch duidelijk geestelijk
de meerdere, de geestigste en de lijdende
partij. Als Martha haar man in dit be
drijf te diep vernederd heeft, verklaren
zij en George elkaar de totale oorlog en
Martha voegt meteen de daad bij het
v/oord door de jonge gast te verleiden
Maar in het laatste bedrijf, the Exorcism
of Geestenbezwering, toont George zich
toch gelijkwaardig in het wrede afstraffen
als hij in het bijzijn van de gasten, Mar
tha haar illusie van haar moederschap ont
neemt. Toch geeft in dat bedrijf Martha in
een soort klaagzang toe, dat zij in haar on
bevredigdheid en eenzaamheid de oorzaak
is van al het kwaad, dat George altijd het
maximum aan begrip voor haar heeft op
gebracht en dat ze het betreurt dat zij nu
in een gril te ver is gegaan. Bij het och
tendgloren als het jonge paar weg is, zit
ten George en Martha verwezen bij elkaar
In de ruïne van hun bestaan.
In de serie ..Levende Schrijvers" van de
Haarlemse Volksuniversiteit spreekt dins
dagavond in het Frans Halsmuseum mr.
F. Bordewijk.
Het programmaboekje vermeldt Ed.
Hoornik als spreker, maar wegens ziekte
van de heer Bordewijk is destijds een
omwisseling tot stand gebracht.
Elizabeth Taylor en Richard Burton zul
len een dezer dagen in stilte in de Ver
enigde Staten in het huwelijk treden. Dit
heeft een woordvoerder voor de film
sterren vrijdag aan een journalist van het
Canadese persbureau meegedeeld. Het
huwelijk van Liz Taylor en Eddie Fisher
Is donderdag in Mexico ontbonden. Burton
was vorig jaar al van zijn vrouw ge
scheiden.
IN TAL van opzichten vertoont dit stuk
overeenkomst met „Dodendans" van
Strinberg met dit verschil dat het deer
niswekkende van beide partijen hier dui
delijker wordt onderstreept.
Ook is in Albee's stuk aan de strijden
den de vierde persoon van het jonge
vrouwtje Honey toegevoegd, maar zij ver
vult met haar kinderlijkheid en hysteri
sche angst voor het moederschap ook de
minst duidelijke functie in het drama.
Het is dus een klassieke noodlotstrage
die, als men tenminste, zoals Sophokles
b.v. ook al deed, maar bereid is het nood
lot als een kracht in de mens te zien, die
zoals Albee aantoont, niet zonder contact
met de ander kan leven, maar tegelijker
tijd voor die ander de straf dreigt te zijn,
een existentialistische zienswijze die men
onlangs nog in Sartre's „Huis Cos" gedra
matiseerd zag.
DE DIALOGEN waarin Albee dit alles
vertelt zijn quasi-amusant, omdat hij
met andere absurdisten gemeen heeft dat
hij de clean-shaven dialoog van het bur
gerlijk drama de rug toekeert, om in een
verhevigd-realisme van stuurloos heen en
weer praten het gebrek aan wezenlijk con
tact beter te kunnen aantonen.
Dit onnozele in herhalingen en vergissin
gen vervallen heeft een uiterst herkenbaar
en daardoor komisch effect, waar zater
dagavond aanvankelijk wel eens wat al te
vrolijk op gereageerd werd door het pu
bliek.
De Nederlandse Comedie heeft dit gran
dioze stuk in een, in menig opzicht gelijk
waardige voorstelling getoond.
De beide hoofdrolspelers stonden voor de
ingewikkelde opgave om door de verma
kelijke intermezzi heen de algemeen men
selijke tragiek voelbaar te maken.
Ank van der Moer als Martha ën Han
Bentz van den Berg als George zijn daarin
op bewonderenswaardige manier geslaagd.
Met een magistrale beheersing van zijn
moeilijke teksten, zij het in het begin
soms niet makkelijk te verstaan, heeft
Bentz van den Berg speciaal een opmer
kelijke humor in zijn gespeelde onderda
nigheid weten te leggen en later, halfdron
ken een buitengewoon knappe uitbeelding
van het mengsel van deernis en wraak
zucht laten zien, dat hier vereist werd.
ANK VAN DER MOER voor de min
stens even zware taak staande om door
de uiterlijke vulgariteit heen de kwetsbare
vrouw te laten zien, heeft wederom ge
toond dat de moderne tragedie haar spe
cifieke terrein is. Technisch volmaakt be
heerst, magnifiek van houding, zij het min
der fraai van stem, heeft zij zich weer
eens de imponerende actrice getoond die
zij is.
Bij hen beiden vergeleken, moesten Hans
Boswinkel en Femke Boersma wel als on
toereikend door de mand vallen. De jong
ste generatie van haar spelers had de
Nederlandse Comedie nog te onervaren en
tekortschietend in spankracht moeten ach
ten om ze aan deze vuurproef bloot te stel
len. Femke Boersma bleef te veel een on
betekenend kind-vrouwtje en Hans Boswin
kei toonde weinig van de onzekere ambi
tieuze intellectueel die in de loop van de
avond, mèt zijn goede manieren zijn hele
fagade van integer mens moet prijsgeven.
Het decor van Edo Spier onderstreepte
knap de verziekte, naargeestige atmosfeer,
Hans Boswinkel en Ank van der
Moer in „Who's afraid of Virginia
Woolf" van Albee.
terwijl de regie van Henk Rigters voor een
fraaie mise en scène had gezorgd, de bei
de belangrijke spelers niet veel had hoeven
leren, en de andere twee niet tot het ver
eiste niveau had weten op te werken. De
vertaling van Gerard van het Reve klonk
overtuigend-gewoon, maar had toch met
sommige grapjes niet goed raad geweten
evenmin als met de altijd moeilijke kwes
tie of „you", „U" of „jij" betekent. Het
is te hopen dat deze tragedie een renais
sance in de Amerikaanse toneelschrijf
kunst mag inluiden.
Hans van den Bergh
Een van de grootste Amerikaanse impre
sariaten wil Toon Hermans naar Broad
way halen. „Of ik op die aanbieding zal
ingaan?" Toon haalde gisteravond na zijn
optreden in de Groninger Stadsschouw
burg zijn schouders op. „Het zijn harde
jongens en ik wil myn eigen baas blijven
Toon Hermans is onder de uitnodiging
om in het Eldorado van de showbusiness
binnen te treden doodnuchter gebleven,
ook al weet hij, dat vóór hem nog nooit
een Nederlands artiest voor het voetlicht
van Broadway heeft gestaan. Zijn ma
nager, de heer Binnendijk, zei: „Toon wil
proberen te bewijzen daar te kunnen
staan". In de kleedkamer heeft Toon Her
mans gisteravond een gesprek gehad met
de impresario Shapiro van het William
Morris Agency uit New York. De gebril
de Amerikaan, o.a. de manager van Sam
my Davis, die thans in Londen optreedt,
was overgevlogen uit New York om Toon
Hermans aan het werk te zien. Het had
ndruk op hem gemaakt. „Personality",
was zijn waarderend commentaar, al was
vrijwel de gehele tekst voor hem onver
staanbaar geweest. Vol lof vergeleek hij
Toon Hermans met Chevalier in zijn bes
te jaren.
Als Toon Hermans uiteindelijk zou toe
stemmen om op te treden voor William
Morris Agency, de producent van vrijwel
alle theaters in Broadway, dan kan de Ne
derlandse artiest niet eerder gaan dan in
1965. Tot het volgende jaar februari draait
zijn jongste one man show, vervolgens zal
hij optreden in Wenen, München en Ber
lijn. Pas daarna kan er sprake zijn van
Broadway. De naam Toon Hermans heeft
wel bekendheid in de wereld gekregen na
zijn succes in Carré in Amsterdam. Naar
aanleiding van een interview in een Ame
rikaans blad kwamen de aanbiedingen los.
Lucebert-expositie. In het museum
Boymans van Beuningen te Rotterdam
wordt 13 maart een tentoonstelling van
tekeningen en gouaches van de dichter-
schilder Lucebert geopend. De werken zijn
afkomstig uit de verzameling van de heer
C. A. Groenendijk in Amsterdam.
ALS SLOTCLIMAX van een geslaag
de reeks kamermuziekavonden had het
Comité voor Kamermuziek in het Ge
meentelijk Concertgebouw een avond
belegd door het Engelse Amadeus-
Strijkkwartet: Norhert Brainin, Sieg-
mund Nissel, Beter Schillof en Martin
Lovett. Zij brachten een veelzijdig pro
gramma met werken van Hay dn (opus
64 nr. 4 in G), Bartök (het Zesde Strijk
kwartet) en Brahms (opus 51 nr. 1 in c).
Voor het publiek, grotendeels critische
liefhebbers van deze subtiele kunst, en
onder hen weer velen die een strijk
instrument bespelen, men merkte
onder meer op burgemeester mr. O. P
F. M. Cremers, zelf amateurviolist
betekende dit optreden geen verrassing.
DE NAAM VAN HET Amadeus-kartet
is een begrip: voor technisch volmaakt,
stijlzuiver en muzikaal doorwerkt musice
ren. Hier valt niet meer te wensen, alleen
te genieten. Zou ik een critische kantte
kening moeten plaatsen (men is ten slot
te criticus of men is het niet) dan zou deze
hun vertolking van Bartóks laatste kwar
tetopus betreffen. Ik hoorde hen dit be
klemmende stuk nu voor de tweede maal
spelen, en weer viel mij op dat de toon
als geheel iets te „klassiek", de opbouw
iets te evenwichtig bijna was om doorlo
pend te boeien. Het is een verscheurde
muziek die ieder ogenblik uit het sobere
kader van de vier strijkinstrumenten
dreigt te breken. Maar onder de bekwame
handen van deze optimistische muzikan
ten was het aller-ergste, het hele bizarre
er een beetje aan ontnomen, leek me.
Maar goed, over smaak valt niet te twis
ten. Het neemt niet weg dat zich tus
sen de treffend gespeelde elegie voor alt
viool-solo aan het begin en de vleermuis
achtige tremolo's aan het slot heel wat
afgespeeld heeft dat bewondering wekte
voor het genie van Bartók (hetgeen te
vens een compliment voor zijn executan
ten inhoudt).
OPMERKELIJK bij het Amadeus-vier-
tal is vooral de frisheid die hun musi
ceren bewaard heeft ondanks een ruim
vijftienjarige praktijk. Men moet zich
voorstellen dat een dergelijk ensemble ze
ker een honderd vijf tig concerten per jaar
„maakt" en de meeste groeperingen gaan
dan aan een erosie lijden, de vruchtbare
laag is er afgespoeld en de harde bodem
van de routine wordt langzaam uitgehold.
Hier niets van dat alles, zo'n Haydn-kwar-
tet is daarvoor een toetssteen. Het is met
name de primarius Brainin die het leven
er in houdt en over een onuitputtelijke
speeldrift beschikt. Hij heeft het argeloze
enthousiasme van de ware muzikant voor
wie één toon zwaarder weegt dan een kei
steen en een melodie lichter vliegt dan
een libel. Genoeg hierover. Een muziek
avond van hoog gehalte.
VIER KASSTUKKEN dit weekeind
Johnny Kraaykamp, de éénacter „De
Brief van Fortunata", „Kunstgrepen" en
Club Domino, met Marcel Amont. Geen
van vier voltreffers, al hadden ze alle vier
te waarderen momenten. Het gaafst van
alle programma-onderdelen was misschien
Brandpunt, dat een aardig interview had
met de scheidende ambassadeur van En>
geland, Sir Andrew Noble, (..diplomatie is
goed voor de hersens, maar niet voor de
voeten"), Aad van den Heuvel op de
Zweedse spionage - affaire - Wennerström
had afgestuurd en mgr. Bekkers de gele'
genheid bood iets over de oecumene te
zeggen. Het pittigste onderdeel bracht dit
K.R.O.-programma over het, bij wijze van
spreken, „eigen" Limburg, waar men in
een jaar tijd niet meer dan een half mil
joen gulden bijeen had kunnen krijgen
voor het stichting van een behoorlijke
Mytylschool. Een toestand die volgens
Frits Poel „elders niet mogelijk" zou zijn
geweest, en die door een plaatselijke jour
nalist geweten werd aan het tijdrovende
„fleigelen" van de Limburgers, wat vol
gens de plotseling opduikende ondertiteling
„plagend discussiëren" betekende. Later
op de avond werd op verzoek het giro
nummer 1033908 van de Amsterdamse
Bank in Maastricht ten name van het reac
tivering-centrum opgegeven, opdat er een
eind kon komen aan alle „gefleigel".
JOHNNY KRAAYKAMP kwam voor het
eerst dit seizoen met zijn eigen teksten
Het werd een vriendelijk showtje, met
Johnny als de underdog, en het jongetje
dat Oliver had gespeeld als compagnon.
Beiden sloegen zich daar aardig doorheen,
maar het zou overdreven zijn te zeggen
Zoals wij in onze editie van zaterdag
nog konden berichten zijn zaterdag
in de aula van de universiteit van
Amsterdam de erepenningen van de
Stichting Kunstenaarsverzet uitge
reikt aan Albert van Dalsum, dr. L.
de Jong, Jan Kassies en Joh. Wert-
heim. De foto toont de uitreiking door
de voorzitter, de heer R. F. van
Heusden, aan Albert van Dalsum. De
motivering der onderscheiding is als
volgt: „Het stichtingsbestuur acht het
een voorrecht de erepenning aan
Albert van Dalsum te verlenen, om
dat hij gedurende een lange reeks
van jaren als acteur en toneelleider
een voorbeeld is geweest van
karaktervastheid en moed, waarbij
hij nooit geschroomd heeft bran
dende vraagstukken op het toneel te
brengen, indien daarmede humani
taire en culturele waarden konden
worden gediend. Bij Van Dalsum
spreekt allereerst de persoonlijkheid,
de getuigende mens en de wijze
waarop hij het publiek heeft gecon
fronteerd met de grote menselijke
problemen en de problemen van deze
tijd, heeft ongetwijfeld belangrijk bij
gedragen tot versterking van het
verantwoordelijkheidsbesef."
i-.ï
-.4,
ï"- -2«-
jpgj wüai
Barman Jan Zwart van de artiesten-
sociëteit „De Kring" in Amsterdam
is zaterdag onderscheiden met de
zilveren medaille van de Orde van
Oranje Nassau wegens vijfendertig
jaar trouwe dienst. Burgemeester
Van Hall speldde de veelgeroepen
man de onderscheiding op.
HILVERSUM I 402 m. 7.00-24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Morgengebed.
7.15 Ouvertureradio voor vroege
mensen. 7.55 Overweging. 8.00 Nieuws.
8.15 Strip voor de jeugd 820 Lichte gram-
mofoonmuziek 8.50 Voor de huisvrouw.
9.35 Waterstanden. 9.40 Schoolradio. 10.00
Voor de kleuters. 10.15 Lichtbaken, lezing.
10.25 Klassieke grammofoonmuziek. 11.00
Voor de vrouw. 11.30 Lichte grammofoon
muziek. 11.50 Volaan.vooruit, praatje.
12.00 Angelus. 12.04 Lichte muziek. 12.30
Mededelingen t.b.v. land- en tuinbouw.
12.33 Voor de boeren. 12.45 Platennieuws.
12.55 Katholiek nieuws. 13.00 Nieuws. 13.15
Draaien maar!!!: lichte grammofoonmu
ziek met commentaar. 14.00 Voor de plat
telandsvrouwen. 14.10 Rieleksen: amuse
mentsprogramma (herh. v. zaterdag jl).
15.10 Voordracht. 15.30 Als de dag van
gisteren, klankbeeld. 16.00 Voor de zieken.
16.30 U hebt voorrang: Godsdienstig pro
gramma. 17.00 Voor de jeugd. 17.50 Re
geringsuitzending: Landbouwmogelijkhe-
den op de Benedenwindse Eilanden, door ir
F. F. Leupen. 18.00 Lichte grammofoon
muziek voor de teenagers. 18.20 Uitzen
ding van de Boeren Partij: Tot u spreekt
de heer H. Koekoek, voorzitter van de
Boeren Partij. 18.30 Radio-Volks-Univer-
siteit: Oriëntatie en Communicatie bij
Walvissen en Dolfijnen, door prof. dr. E.
J. Slijper. 19.00 Nieuws. 19.10 Actualitei
ten. 19.25 Lijdensmeditatie. 20.00 Radio
Philharmonisch orkest en solist: klassie
ke muziek. In de pauze: Lof vant Duy-
sentjarighe Oostende, klankbeeld. 22.00
De zingende kerk: Bespreking over kerk
muziek uit verschillende stijlperiodes.
22.20 7 7 22.25 Boekbespreking. 22.30
Nieuws. 22.40 Vreemd, een keuze uit
woord, zang en dans, van elders en.
anders. 23.10 Lichte grammofoonmuziek.
23.55-24.00 Nieuws.
HILVERSUM II 298 m. 7.00 AVRO. 7.50
VPRO. 8.00-24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgym
nastiek. 7.20 Lichte grammofoonmuziek.
VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nws.
8.15 Programma-overzicht en lichte gram
mofoonmuziek. 9.00 Ochtendgymnastiek.
9.10 De groenteman. 9.15 Klassieke ka
mermuziek (gr.) 9.40 Morgenwijding. 10.00
Arbeidsvitaminen (gr.) 10.50 Voor de kleu
ters. 11.00 Radio-Volks-Universiteit: Zelf
kennis en Mensenkennis, door Dr. J. H.
Plokker. 11.30 Voor de zieken. 12.00 Lich
te orkestmuziek. 12.20 Regeringsuitzen
ding: Voor de landbouw. 12.30 Mededelin
gen t.b.v. land- en tuinbouw. 12.33 Metro-
pole-orkest. 13.00 Nieuws. 13.15 Medelin-
gen, eventueel actueel of grammofoonmu
ziek. 13.25 Beursberichten 13.30 Johan
Willem Friso Kapel. 14.00 Voor de vrouw.
14.40 Schoolradio. 15.00 Ik hoor, ik hoor
wat u niet hoort, lezing met grammofoon
platen. 15.40 Voordracht. 16.00 Jeugd en
ritme. 16.30 Voor de jeugd. 17.30 New
York calling. 17.35 Lichte grammofoonmu
ziek voor de jeugd. 18.00 Nieuws. 18.15
Eventueel actueel. 18.20 Promenade-or
kest en zangsoliste: amusementsmuziek.
19.00 Voor de kinderen. 19.10 Studenten
koor. 19.35 Carillonbespeling. 19.45 Inlei
ding tot muziekbegrip, muzikale lezing.
20.00 Nieuws. 20.05 Kleurrijke klanken:
muziek-revue. 21.00 Radar: AVRO's radio
periodiek. 21.45 Licht instrumentaal trio.
22.00 Klassieke kamermuziek 22.30 Nws
en mededelingen. 23.00 Licht symfonische
muziek (gr.). 23.55-24.00 Nieuws.
BRUSSEL 324 m.
12.00 Nieuws. 12.03 Grammofoonmuziek.
12.15 Lichte muziek. 12.50 Beursberich
ten. 13.00 Nieuws. 13.20 Kamermuziek.
14.00 Nieuws. 14.03 Schoolradio. 15.45 Lich
te muziek. 16.00 Nieuws. 16.03 Beursbe
richten. 16.09 Duitse les. 16.24 Klassieke en
moderne muziek. 17.00 Nieuws (17.00
17.30 Reportage over de aankomst van de
2e rit in de wielerwedstrijden Parijs-Riz-
za). 17.15 Lichte muziek. 17.45 Vlaamse
volksliederen. 18.00 Nieuws. 18.03 Voor de
soldaten. 18.28 Paardesportberichten. 18.30
Amusementsmuziek. 19.00 Nieuws. 19.40
Dansmuziek. 19.50 Syndikale kroniek. 20.00
Het bronzen hart, oratorium. 20.45 Chan
sons. 21.00 Gevarieerde muziek. 22.00
Nieuws. 22.15 Amerikaanse muziek. 22.35
De zeven kunsten. 22.50 Satirisch program
ma. 23.00 Nieuws. 23.05 Muzikaal per
spectief. 23.55 Nieuws. 24.00-0.10 Ligging
van de zeeschepen.
VOOR MAANDAG
NTS: 19.30 Lost and found (Comedy Ca
per), TV-film. 19.45 Openbaar Kunstbezit.
20.00 Journaal en weeroverzicht. 20.20 Uit
zending van de Anti-Revolutionaire Par
tij. 20.30 Diplomatic Courier, speelfilm.
22.05 Safe in a boat, film over de ont
wikkeling van de moderne reddingsappa-
ratuur. 22.15 A time out of war, film.
22.35-22.40 Journaal.
VOOR DINSDAG
NTS: 11.00-11.25 Schooltelevisie. Mecha
nisatie. VARA: 19.30 Mijnheer de Voor
zitter. NTS: 20.00 Journaal. VARA: 20.20
Achter het nieuws. 20.45 Programma uit
de serie Amerikaanse componisten. 21.15
Dick Powell Speurtocht, TV-film. 22.05
Ouderavond. NTS: 22.30-22.35 Journaal.
dat dit nu het soort show was waarop we
zaten te wachten. Het merkwaardige met
Kraaykamp is, dat hij zelf wel altijd een
eigen gezicht heeft, maar dat de shows
waar hij het middelpunt van is dat zel
den vertonen (een eigen gezicht, bedoel
ik).
„De Brief van Fortunata" bracht sap
pig spel van Magda Janssens en Paul
Meijer, een minutieus uitgewerkt decor,
alweer een auto op de Bühne, maar regis
seur Luc van Gent had alle attributen,
waaronder een klein miljoen kippen goed
in de hand, zodat het net niet te overdadig
werd. Eén ding slechts was jammer:
het was niet duidelijk wat er aan de hand
was
Zondags beet Pierre Janssen, „de smal
le mens", het spits af en zoals te ver
wachten was begonnen we bij de Egypte-
naren, de Grieken en de Romeinen, om
niet later dan bij de 13e eeuwer Giotto te
eindigen. Ik begin langzamerhand te gelo
ven dat Pierre Janssen meer archeoloog
dan kunstkenner is. Tenslotte beleefden we
voordat we een heel acceptabele aflevering
van „De Verdedigers" hadden gezien met
twee opmerkelijke meisjesrollen van Lee
Grant en Melinda Dillon, de wedergeboor
te van Club Domino, als van ouds gepre
senteerd door Denise Maes. Er was helaas
weinig sfeer, de zanger Marcel Amont,
thuishorend in het genre „fantaisistische"
chansonniers waartoe ook Philippe Clay,
Georges Ulmer en anderen behoren, kreeg
meer bijval voor zijn turnoefeningen dan
voor zijn zang, ten onrechte weliswaar
want hij heeft een flexibele stem, maar
toch ook wel weer verklaarbaar omdat zo
wel zijn liedjes als zijn voordracht het
magische missen van de ware chanson
niers. Het uur duurde bij hem net een
kwartier te lang.
KAREL PRIOR van de AVRO heeft za
terdagavond tijdens een uitzending van het
televisie-programma „Een tegen Allen"
van de Vlaamse t.v„ medegedeeld dat ook
de AVRO het volgend seizoen in ons land
een dergelijk programma zal brengen. Hij
noemde de organisatie van de Vlaamse
uitzending „fantastisch" en hij heeft er
zelf vol animo in meegespeeld.
DE QUIZ „Een tegen Allen" bestaat erin
wij hebben er uitvoerig over bericht
dat een kandidaat aan een stad tien
vragen stelt, vijf theoretische en vijf
praktische. Deze moeten alle binnen het
tijdsverloop van één uur worden opgelost.
Zaterdag stond de Antwerpse sportjourna
list Jos van Landegem, voor de tweede
keer tegenover een Vlaamse stad, deze
keer Zelzate aan het kanaal van Gent
naar Terneuzen. Ondanks het feit dat zijn
vragen zeer eenzijdig op sportgebied wa
ren georiënteerd, hebben de inwoners van
Zelzate ze alle kunnen oplossen. De ant
woorden op twee ervan kwamen pas in
de laatste drie minuten binnen, zodat de
uitzendingen uiterst spannend was. Een
van de praktische opdrachten bestond er
in dat Zelzate op zijn marktplein een com
pleet grenscafé met tapkast en al moest
inrichten en dat er o.a. tien Nederlandse
gasten moesten zijn die ieder een Vlaams
boek bij zich moesten hebben.
De heer Prior bleek een van die gasten.
Zijn vrienden en hij, gekomen om te zien
hoe dit spel in Vlaanderen wordt georga
niseerd, hadden gewoon bij een inwoner
van Zelzate aangebeld en hadden hem
Vlaamse boeken te leen gevraagd. Daar
mee waren zij naar de markt gekomen.
Voor de microfoon en de camera geïnter
viewd door Willy Lustenhouwer, een bij
zonder goede en bekwame „animator" van
de Vlaamse t.v„ heeft de heer Prior toen
verteld dat Nederland ook deze quiz, dia
berust op een idee van de Fransman J.
P. Blondeau, vader van vele Franse tele
visie-spelen, zal gaan brengen.
Helaas is het orkestmateriaal van het
Celloconcert van Jolivet zo laat uit het
buitenland gekomen dat dit werk van het
programma van 10 maart moest worden
afgevoerd. In de plaats hiervan zal André
Navarra een uitvoering geven van het
Celloconcert van Saint-Saëns. Aan het pro
gramma is een ander werk van Jolivet
toegevoegd namelijk Les Amants Magni-
fiques.
Maandag Televisie
Vanavond van 20.30 uur tot 22.05 uur
Henry Hathaways fameuze spionage-
film „Diplomatic Courier" met onder an
deren Tyrone Power en Hildegard Kneff.
Om 22.15 een korte amusante film over
een wapenstilstand, die een groep solda
ten eigener beweging uitriep op een zon
nige middag tijdens de Amerikaanse bur
geroorlog.
Maandag Radio
Om 22.55 uur bespreekt prof. mr. dr.
A. Diepenhorst voor de N.C.R.V.-micro-
foon het geruchtmakende boek „In Rus
land" van onze voormalige gezant in Rus
land dr. J. G. de Beus. Van AVRO's sol-
datenvriend, Roel Balten, blijven geruch
ten gaan dat hij bij radio afzwaait om
de televisie-wereld binnen te marcheren.
Het gerucht is ongegrond. Om dat te be
wijzen presenteert Roel vanavond om 23.00
uur AVRO's Ritme-club.
Dinsag Televisie
De problemen rond sexuele voorlichting
zijn dit seizoen „in" bij de televisie-sec
ties. K.R.O.'s sexuoloog dr. Trimbos be
handelt ze al enige tijd op de late zater
dagavond. De VARA wijdt er steeds drie
dagen later forumgesprekken aan onder
de titel „Ouderavond". Het laatste kunt
nu weer op het scherm verwachten om
22.05 uur.
Dinsdag Radio.
Om 21.45 een kwartier met het dage
lijks populairder wordende Spaanse trio
Siboney, dat een jaar geleden op een
schoen en een slof Nederland binnen
kwam en sindsdien onze kou en neerslag
prefereert boven de Spaanse zon. Maar ze
zitten hier dan ook al enige tijd op ro
zen.
