Robert, Bertram Comp. n i 1 en t.v.- TONEEL IN Het Eurovisie-Songfestival K HET WEEKEINDE Finale van het Cabaret der Onbekenden in Eindhoven van Samuel Falkland, alias Herman Heyermans Anton van der Vet overleden NEGEN MUZEN Anneke Grönloh werd negende Carrell-show maakt kans voor Montreux MAANDAG 23 MAART 1964 9 Venus van Milo tijdens zeereis licht beschadigd Simon Koster Politiek incident B.B. liet het afweten Anneke Grönloh A W nabeschouwingen Examens De radio geeft dinsdag T elevisieprogramma Damshuizer Rotterdamse kunstenaars werden geïnspireerd door Der Stellvertreter De toneelmanifestatie in het Holland Festival Jan Lemaire gehuldigd op receptie in Rotterdam DE NEDERLANDSE toneelgezel- tchappen zijn druk in de weer met hun Heijermans-herdenking Zij hebben al nieuwe belangstelling weten te wekken voor „Op hoop van zegen", „De wijze kater" en „Schakels" (de twee laatstge noemde stukken komen in april naar Haarlem) en aan die reeks heeft de To neelgroep Ensemble nu „Robert, Ber tram Comp." toegevoegd. Daarmee herdenkt dat gezelschap eigenlijk niet Herman Heijermans, maar diens „andere ik", Samuel Falkland, want de schrijver zelf heeft in dat opzicht een onderscheid gemaakt. Al zijn andere toneelstukken neeft hij onder eigen naam geschreven, maar de „klucht van schavuiten" vond hij blijkbaar hoogstens goed genoeg voor zijn in tweeërlei betekenis populair pseudoniem. Die klucht is het enige „Falklandje" onder het dramatische oeuvre van Heijermans en door de wederopvoering ervan is dus ook Samuel Falkland, terecht, in de Heijermans- herdenking 1964 betrokken al wordt die schuilnaam jammer genoeg niet in de programma's en op de affiches ver meld. „ROBERT EN BERTRAM waren, even als Uilenspiegel, legendarische figuren" heeft de auteur in een voorwoord bij de eerste gedrukte uitgave gezegd, en hij heeft die „in moderner gewaad" willen doen herleven. In de eerste drie weken van september 1914 heeft hij het stuk op papier gezet, wellicht niet zo zeer omdat de oude jeugdherinnering aan kermisver- toningen van „de oude historie van de lustige vagebonden" hem zo geweldig in spireerde, maar omdat de toneeldirecteur Heyermans in die dagen toen velen vreesden dat de pas-begonnen eerste we reldoorlog ook naar ons land zou over slaan een paardemiddel nodig had om publiek naar de schouwburg te trekken. Vandaar dat hij zijn toevlucht nam tot een zotte intrige rondom de figuren van Robert en Bertram, wier namen toen nog een bekende klank hadden bij veel ker mis- en komediebezoekers, en vandaar ook dat hij voor geen enkel kras klucht effect terugdeinsde om de toeschouwers een dolle lachavond te bezorgen. Voor één keer lapte hij zijn serieuze opvattingen omtrent het realistische drama aan zijn laars. Alleen zijn anti-kapitalistische denk beelden verloochende hij niet; die komen zelfs drie-dubbel-opgelegd tot uiting in de ze klucht, waarbij de hele sympathie van het publiek uitgaat naar de boeven, ter wijl de wereld der kapitalisten uitsluitend uit idioten en oplichters-en-gros schijnt te bestaan. Maar dit alles wordt met zoveel pure dwaasheid geserveerd dat zelfs de felste socialistenbestrijders van vijftig jaar geleden wel moeite zullen hebben gehad om er zich kwaad over te maken. JAN RETèL, die de opvoering bij En semble heeft geregisseerd, heeft in deze nonsensicale tekst terecht een vrijbrief ge- tien om een heel gekke voorstelling tot etand te brengen. Dat begint al bij het Voordoek, waarop een kostelijke selectie van advertenties en prentjes uit de eerste jaren van deze eeuw bijeen is gebracht, en die stijl wordt voortgezet in de amu sante decors (van Lou Steenbergen) en de nu toch al zo bespottelijk aandoende maar bovendien nog rijkelijk gechargeer de kostuums uit die periode. Ook de speel stijl heeft de regisseur daarbij willen aan passen en dat is hem ten dele inderdaad gelukt, maar in verschillende gevallen waren zijn pogingen gestrand op het ge brek aan ervaring en/of talent van hen aan wie kleinere maar lang niet altijd on belangrijke rollen waren toevertrouwd. Daardoor werd de voorstelling als geheel toch niet wat Retèl er ongetwijfeld van had willen en met meer volwaardige bezet ting van had kunnen maken. ZIJN TWEE STERKSTE troeven waren natuurlijk Ton van Duinhoven en Johnny Kraaykamp, die een prachtig boevenduo vormden, waarbij de spel verfijning van de Zaterdag is in Den Haag op 75-jarige leeftijd de kunstschilder Anton van der Vet overleden. Van der Vet, een autodi dact, kan worden gerekend tot de nabloei van de Haagsche School. Zijn werk, aanvankelijk onder invloed van Suze Robertson, kreeg in latere ja ren een lichtere toets. In olieverf schil derde hij het liefst bloemstukken en stil levens, als aquarellist vond hij zijn ster ke inspiratie in landschappen. Hij werk te veel in de Hollandse polder, in Fries land, op de Veluwe, maar ook in Cana da, Frankrijk en Zwitserland. Een jubileumtentoonstelling in Du Midi in Den Haag, ter gelegenheid van zijn 75ste verjaardag, werd op 14 maart ge sloten. TOKIO (Reuter) De Venus van Milo, het beroemde beeld uit de Griekse oudheid, dat zondag na een zeereis van een maand in Yokohama aankwam, blijkt zeer licht beschadigd te zijn. Enkele gipsplekken in het middengedeelte van het lichaam en in de vouwen van het kleed beneden de heup hadden losgelaten. Op deze plaatsen was het beeld vroeger al gerestaureerd. Franse en Japanse deskundigen hebben de be schadigingen inmiddels bijgewerkt. De Venus zal van 8 april tot 17 mei wor den tentoongesteld in het Museum voor westerse kunst in Tokio. De Franse rege ring heeft het beeld ter beschikking ge steld als vriendschapsgebaar in verband met de Olympische Spelen in de Japanse hoofdstad. één en de volkshumor van de ander welis waar niet helemaal op elkaar waren af gestemd maar het in combinatie toch uit stekend deden. Vooral Van Duinhoven liet weer eens zien, hoeveel er voor een con sciëntieus acteur ook uit een kluchtrol te halen valt. Een wel burleske maar toch minder overtuigende vertolking kreeg „der Dritte im Bunde", de gewetenloze bankier Rosenheim, van Henk Molenberg. Aardi ge tweede-plans rollen waren er van Chris Baay (als Baron van Kralingen) en John Leddy (als de procuratiehouder in paniek). Swen Smeele speelde het kunststukje klaar, zijn taak van eerste violist van het entre- acte strijkje in de orkestbak, later op het toneel in een echte speelrol om te zetten. De Haarlemse Stadsschouwburg was za terdagavond verre van vol, maar zij die er waren hebben hartelijk gelachen en aan het slot langdurig geapplaudiseerd. Actrice. Ruslands oudste actrice, Alexan dra Yablotsjkina, is op 96-jarige leeftijd overleden na een carrière van 75 jaren, waarvan 70 bij de Maly-schouwburg in Moskou, tijdens welke zij meer dan vier honderd hoofdrollen speelde, aldus meldt „Tass". Singermuseum. In het Singermuseum in Laren is de tentoonstelling geopend „De realistische stroming in België van de negentiende eeuw tot heden". De ten toonstelling duurt tot 10 mei. St. Pauls. In Engeland is een golf van pro testen gerezen tegen de bouw van een kantoorgebouw, waarachter de weste lijke gevel van de Sint Paul Kathedraal zal schuilgaan. Functionarissen van de kathedraal hebben tevergeefs geprotes teerd bij het Londense planbureau. Iro nisch genoeg is de Anglicaanse kerk zelf de eigenaresse van de grond waarop het kantoor zal verrijzen. De Daily Tele graph vraagt in een hoofdartikel om tussenkomst van het kabinet. Eerste prijs voor Italiaanse lieftalligheid (Van onze radio- en t.v.-medewerker) KOPENHAGEN. Na het succes van de piepjonge Franse Jacqueline Boyer in 1960, hebben de Italianen dit jaar het zelfde procédé gevolgd en de Grand Prix Eurovision de la Chanson Européenne in de wacht gesleept met de lieftalligheid en aandoenlijke ongereptheid van een 16-jarig meisje. Het liedje dat Gigliola Cinquetti naar de overwinning zong, was zeker niet van een kwaliteit die hoog boven de andere inzendingen uitstak. Wij betwijfelen zelfs ernstig of men „Non ho l'eta" in de toekomst nog vaak zal horen. Maar de lieve presentatie van Gigliola Cinquetti deed het uit de lange rij van zestien lied jes springen als een crocus uit een nog winters grasveld. Het 1200-koppige publiek in het Kopenhaagse Tivoli gaf Gigliola na haar optreden een ovationeel applaus en be- invloedde daarmee misschien zij het ongewild de zestien jury's her en der in Europa. Het Italiaanse liedje werd een gemak kelijke winnaar werd met 49 punten. ,Op de tweede plaats kwam de Engelse in zending „I love the little things" (dat gro tere kansen heeft een schlager te wor den) met 17 punten, en derde werd „Oü sont elles passées" van Monaco met 15 punten. Nederland deelde met België de 9e plaats met twee punten, vier landen kregen niet één punt. Voor het eerst in de 9-jarige geschiede nis van het Eurovisie-Songfestival ver liep de rechtstreekse uitzending van het langgerekte liefdesfeest niet helemaal (Van onze radio- en t.v.-medewerker) De nieuwste Rudi Carrell-show, die zon dag in het Scheveningse circus werd op genomen, maakt grote kans als Neder landse inzending te worden afgevaardigd naar het Internationale Televisie-Concours te Montreux. Slechts een beperkt aantal Nederlandse kijkers zij, die het tweede net kunnen ontvangen zal de show vóór de wed strijd, die 17 april begint, kunnen zien. De rest van de kijkers moet wachten tot 1 mei, als de VARA met dit programma de dag van de Arbeid opluistert. Rudi Carrell, die voor het eerst sinds een jaar weer een televisie-show maakte, heeft in deze uitzending een belangrijke rol toegekend aan Ester Ofarim. Het Is raëlische zangeresje trad met veel suc ces in het laatste Grand Gala du Disque op. Zij is min of meer in de plaats ge komen voor Brigitte Bardot, die Carrell aanvankelijk op het oog had. De Franse pin-up liet echter door middel van haar impressario weten, dat ze graag naar Ne derland had willen komen, ware het niet dat zij tegen die tijd in Zuid-Amerika ver bleef en het zonnige klimaat daar verkoos boven de Hollandse nattigheid. Carrell heeft toen maar iets minder hoog gegrepen en de Israëlische gevraagd. Het tweetal hoopt nu te kunnen proberen in Montreux de zegepalm weg te halen. vlekkeloos. Onmiddellijk na het optreden van de Zwitserse zangeres Anita Traversi schoot een jongeman in een grauw man- chester-costuum het podium op om ten overstaan van de verbaasde toeschouwers een spandoek te ontvouwen. Door bliksem snel ingrijpen van toneelknechten werd verhinderd dat de jongeman zijn doel het tonen van de spandoektekst „Boycot Franco en Salazar" aan de tientallen mil joenen televisiekijkers in Europa kon bereiken. Hij werd onmiddellijk overmeesterd en overgeleverd aan de politiemannen, die in het Tivoli-theater aanwezig waren. Want de Kopenhaagse politie was voorbereid op het incident. Zaterdag rond het middag uur kwam het eerste alarmerende tele foontje binnen bij de organisatoren van het songfestival. Er werd gewaarschuwd voor te verwachten anti-Franco-betogingen tijdens de uitzending. Vanaf dat moment was Denemarkens radiotop in paniekstem ming. Het bleef niet bij dat ene telefoontje. Naarmate de middag vorderde, stroomden de dreigende waarschuwingen binnen en een uur voor de uitzending kwam de tij ding, dat er een tijdbom was verborgen in Tivoli. Het bleek loos alarm. Het po litiehoofd nam het zekere voor het onze kere en mengde een groot aantal van zijn mensen onder het feestelijk uitgedoste festival-publiek. De anti-Franco-betogers hadden zich echter goed voorbereid op hun drieste plannen. Terwijl politie en organisatoren gespannen wachtten op een of andere kwa lijke gebeurtenis in de zaal, lieten zij hun spandoek-man in werktenue decors sjou wen. Tussen het legertje toneelknechten dat achter de coulissen onafgebroken zwoegde, viel hij niet op en niemand hield hem dan ook tegen toen hij op een ge geven moment het podium opstapte en doodkalm zijn doek ontrolde. De feestelijke stemming in de zaal en de rozige spanning onder de solisten wer den er nauwelijks door aangetast. Zodra het incident was afgelopen, concentreer de iedereen zich op de laatste twee liedjes en op het binnenkomen der jury-uitspra ken. Tijdens de uitslagen-marathon staarden de zangers en de zangeressen in de klei ne rust-zaal achter het podium nagelbij tend naar de monitor. De sigarettenrook was er te snijden. Al vrij gauw werd dui delijk, dat Italië op de zege afjoeg. Van af dat moment gold voor al de anderen alleen: hoe groot of hoe klein wordt mijn nederlaag? Ze droegen het allemaal moedig en wa ren graag bereid de kleine Gigliola te om helzen en te kussen, want overal loerden tenslotte de gretige camera-lenzen. Alleen de met groot vertoon opgedraafde Duitse zangeres Nora Nova kon haar fiasco (niet 1 punt) moeilijk verkroppen en trok zich met rood behuilde ogen terug in haar kleedkamer. Anneke Gröploh (die er met de negende plaats veel beter afkwam) was natuur lijk wel teleurgesteld, maar hield zich kranig. „Ik ben blij met die twee pun ten", zei ze lachend. „Ik zou het ellendig hebben gevonden als ik helemaal onder aan geëindigd was". Aan haar heeft het ook zeker niet gelegen. Algemeen werd haar vlotte en vakkundige presentatie in Kopenhagen geprezen. Haar handicap was de zwakte van het liedje. Het Italiaanse wixtnaresje, Gigliola Cinquetti, tijdens de vertolking van haar liedje. ZATERDAG In het bij de race passende hoge tem po dat dan ook soms een valpartij van de spreker over diens eigen woorden doet vrezen lichtte Hans Eysvogel kundig en geestdriftig de „Grand National" toe, 's werelds zwaarste hippische wedstrijd. Paardesportliefhebbers, die het vroeger moesten stellen met kort gesneden jour naalfilmfragmenten, moeten bij de direc te reportage van dit evenement wel be seft hebben van welk een grote waarde t.v. kan zijn. In haar avondprogramma bracht de N.C.R.V. haar laatste aflevering al thans voor dit seizoen van de tragi-ko- mische serie „Stiefbeen en Zoon". Met al le respekt voor de acteerkunst van Rien van Nunen en Piet Römer, moeten wij schrijven, dat wat zich in di^, stukje af speelde alleen maar tragisch en dus in het geheel niet komisch was. Met zijn hysterische pogingen zijn zoon ook voor de duur van twee weken vakantie bij zich te houden, was Toon Stiefbeen even zielig als Dirk, die, mede bewerkt door een onmogelijke doktersfiguur, op nieuw onmachtig bleek een eigen leven te gaan leiden. Knappe clowns, zowel in de piste als op het witte doek ontlenen hun grote populariteit aan hun vermogen de mens diens levens- en reactiepatroon in een lachspiegel te tonen. Ook het beeld dat wij van Stiefbeen en Zoon krijgen, is vertekend, maar niet in komische zin. De reden van de populariteit van deze serie kan niet schuilen in het feit, dat al die mensen hun eigen leven in dit alles her kennen. Dan zou het met teveel Neder landers verre van goed gesteld zijn. En fin, de N.C.R.V. zal al blij genoeg zijn, dat deze Engelse import althans niet is mislukt. De buitelingen van een trampoline-duo en fraaie vertraagde opnamen van val lende katten, en een kampioen-schoon- springer maakten de nieuwe aflevering van de populair-wetenschappelijke serie „Hoe bestaat het" zeer onderhoudend. In zijn uitleg van al deze technieken deed de voormalige Bloemendaler George Noord hof ons nu toch wel wat al te sterk den ken aan een Engelsman die pas Neder lands heeft geleerd. Zo kende hij niet meer onze uitspraak van het woord amateur en had hij het tot twee keer toe over een kogelleger (waarmede dan een kogella ger bedoeld was). De vervormde stem van verslaggeefster Ageeth Scherphuis deed ons niet ten on- (Van een onzer redacteuren) ITALIë heeft zaterdagavond twee song festivals gewonnen. Het Eurovisie Song festival in Kopenhagen en de finale van het Cabaret der Onbekenden in Eindhoven. Een vierdubbele prestatie, als men weet dat de Italianen nog nimmer met de eer ste prijs in zo'n evenement zijn gaan strij ken. Voor de Nederlandse vertegenwoordig ster in de Deense hoofdstad, Anneke Grön loh, die eens bekendheid en contracten ver kreeg door als eerste te eindigen in een finale van het Eindhovense cabaret, werd het in Kopenhagen een teleurstelling. De vergelijking valt verder door te trekken naar de tweede vrouwelijke deelneemster aan de Nederlandse finale, de vrijmoedige veertienjarige Sandra Seebregs; zij viel evenmin in de prijzen. Van het Eurovisie songfestival hebt u intussen al een beeld- verslag gehad. Een film over de gebeur tenissen in Eindhoven staat u op 26 of 28 april op de beeldbuis te wachten. ONBEVANGENHEID bij de Italiaanse Cigliola Cinquetti in Kopenhagen, ontroe ring in Eindhoven waar de winnares, de achttienjarige blonde Italiaanse mijnwer kersdochter Filomena Magistro haar tra nen de vrije loop liet toen zij de eerste prijs, een grote beker, in ontvangst mocht nemen. Overigens ontnam de strakke t.v.- regie veel aan het spontane karakter dat de huldiging van een prijswinnaar behoort te hebben. Op de tweede plaats eindigde een groepje in fraaie showpakken gesto ken jongelui, dat zijn naam The Spiders (De spinnen) eer aan deed. Het was bij de wilde spinnen af, gedachtig het motto: Het behoeft niet mooi te zijn als het maar hard gaat. De derde plaats was voor de zanger Cesaere Palangi, wiens stem sympathiek klonk en zijn chanson naar het geluid i-isr ugh ,t- te oordelen op alleszins bevredigende wijze bracht. Op ons gehoor vertrouwende, moet er ook een skiffle groep geweest zijn die een goede prestatie heeft geleverd, maar dat hopen wij net als u te zien als de televisie opnamen worden uitgezonden. Het uitzicht werd ons nl. vrijwel geheel benomen door drie televisiecamera's die ijverig in en uit werden gereden, terwijl mannen aan tros sen kabels sjorden, floormanager, regis seur en assistenten aanwijzingen mompel den, het applaus dirigeerden en het ver loop van de uitzending op een kleine con trolemonitor in het oog hielden. NA AFLOOP van de opnamen en het afbreken van camera's en verlichting, waardoor de zaal als een schemerachtig verlichte spelonk achterbleef, maakte de voorzitter van de jury bekend, dat de ove rige vier deelnemers aan de finale ex aequo als vierde waren geëindigd. Het waren de teenager Sandra Seebregs, de jodelaar Toni Spaans, een kleine kwieke Sammy Davis-achtige zanger, Matheus Pappilaya geheten, en de Streamline Skiffle Group. In de pauze van het programma, ter wijl de jury zich over de waardering be raadde, trad de winnares van vorig jaar Trea van der Schoot op. Zij wist met kla re, krachtige stem, het dient met ere ver meld, de bijzonder volumineuze begelei ding te overheersen. In september wordt deze jaarlijkse jacht op jong talent, waaruit al verscheidene zangers en zangeressen die zich nu be roeps noemen zijn voortgekomen, hervat. Leiden. Doctoraal Engels: K. Heyboer (Apeldoorn). Doctoraal klassieke taal- en leterkunde: C. A. van de Broeke (Oost- Souburg). Doctoraal farmacie: R. P. Laba- die (Leiden) en mej. G. H. A. v. d. Veen (Leiden). HILVERSUM I. 402 m. 7.00-24.00 KRO. KRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Morgengebed. 7.15 Ouverture. radio voor vroege mensen. 7.55 Overweging. 8.00 Nieuws. 8.15 Lichte grammo- foonmuziek. 8.50 Voor de huisvrouw. 9.35 Water standen. 9.40 Schoolradio. 10.00 Voor de kleu ters. 10.15 Lichtbaken, lezing. 10.25 Klassieke grammofoonmuziek. 11.00 Voor de vrouw. 11.30 Lichte grammofoonmuziek. 11.50 Volaan. voor uit, praatje. 12.00 Angelus. 12.04 Lichte mu ziek. 12.30 Mededelingen t.b.v. land- en tuin bouw. 12.33 Voor de landbouwers. 12.45 Platen- nieuws. 12.55 Katholiek nieuws. 13.00 Nieuws. 13.15 Draaien maar! lichte grammofoon muziek met commentaar. 14.00 Voor de platte landsvrouwen. 14.10 Zangrectal: moderne en klassieke liederen. 14.35 Moderne orkestmuziek (gr.). 15.10 Voordracht. 15.30 Als de dag van gisteren, klankbeeld. 16.00 Voor de zieken. 16.30 U hebt voorrang, Godsdienstig programma. 17.00 Voor de jeugd. 17.50 Regeringsuitzending: Toerisme in de Nederlandse Antillen, door Ph. J. Evertsz. 18.00 Lichte grammofoonmuziek voor de jeugd. 18.20 Uitzending van de Boeren Partij. Tot U spreekt de heer E. J. Harmsen, Sekreta- ris van de Boeren Partij. 18.30 Radio Volks-Uni- versiteit: Volkspoëzie uit Indonesië: Miskende moderniteit, door W. A. Braasem. 19.00 Nws. 19.10 Actualiteiten. 19.25 Op leven en dood, vas tenmeditatie. 20.00 Radio Philharmonisch or kest en soliste: Moderne muziek. 20.50 Zang voordracht. 21.15 Klassieke en moderne kamer muziek. 22.00 De zingende kerk: bespreking over kerkmuziek uit verschillende stijlperiodes. 22.20 22.25 Boekbespreking. 22.30 Nws. 22.40 Vreemd.een keuze uit woord, zang en dans, van elders en anders. 23.10 Lichte gram mofoonmuziek. 23.55-24.00 Nieuws. HILVERSUM II. 298 m. 7.00 AVRO. 7.50 VPRO. 8.00-24.00 AVRO. AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgymnastiek. 7.20 Lichte grammofoonmuziek. VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nieuws. 8.15 Program- ma-overzicht; aansluitend: Lichte grammofoon muziek. 9.00 Ochtendgymnastiek. 9.10 De groen teman. 9.15 Klassieke grammofoonmuziek. 9.35 Christus Rex, hoorspel (II). 10.00 Lichte gram- mafoonmuziek. 10.50 Voor de kleuters. 11.00 Voor de zieken. 12.00 Licht orkest. 12.20 Rege ringsuitzending: Uitzending voor de landbouw. 12.30 Mededelingen t.b.v. land- en tuinbouw. 12.33 Zingen geblazen. 13.00 Nieuws. 13.15 Mededelin gen, eventueel actueel of grammofoonmuziek. 13.25 Beursberichten. 13.30 Dansorkest en zang solisten. 14.00 Voor de vrouw. 14.40 Voor de jeugd. 15.00 Instrumentaal ensemble: oude en klassieke kamermuziek. 15.40 De Plaatsver vanger, discussie over de Nederlandse verta ling van het toneelstuk Der Stellvertreter. 16.00 Zang en piano: lichte muziek. 16.30 Voor de jeugd. 17.30 New York calling. 17.35 Voor de jeugd. 18.00 Nieuws. 18.15 Eventueel actueel. 18.20 Promenade-orkest en solist. 19.00 Voor de kleuters. 19.05 Paris vous parle, gesproken brief uit Parijs. 19.10 Pianorecital: klassieke mu ziek. 19.45 Inleiding tot muziekbegrip, muzika le lezing. 20.00 Nieuws. 20.05 Muziekrevue. 21.00 Radar: radioperiodiek. 21.45 Vlaamse cabaret liedjes. 22.00 Pianorecital: Spaanse muziek. 22.30 22.30 Nieuws en mededelingen. 22.40 Actuali teiten. 23.00 Venster op de hedendaagse mu ziek, muzikale discussie. 23.55-24.00 Nieuws. BRUSSEL. 324 m. 12.00 Nieuws. 12.03 Grammofoonmuziek. 12.15 Lichte muziek. 12.50 Beursberichten en program ma-overzicht. 13.00 Nieuws. 13.20 Kamermuziek. 14.00 Nieuws. 14.03 Don Carlos, opera (2e be drijf). 15.00 Nieuws. 15.03 Don Carlos, opera (3e bedrijf). 15.40 Grammofoonmuziek. 15.45 Lichte muziek. 16.00 Nieuws. 16.03 Beursberichten. 16.09 Duitse les. 16.24 Klassieke en moderne muziek. 17.00 Nieuws. 17.15 Lichte muziek. 17.45 Amuse mentsmuziek. 18.00 Nieuws. 18.03 Voor de solda ten. 18.28 Paardesportberichten. 18.30 Amuse mentsmuziek. 19.00 Nieuws en radiokroniek. 19.40 Grammofoonmuziek. 19.50 Syndikale kro niek. 20.00 Klassieke en moderne muziek. 20.45 Chansons. 21.30 Gevarieerde muziek. 22.00 Nws. 22.15 Amerikaanse muziek. 22.35 De 7 kunsten. 22.50 Absurd: (On)zinnetjes over ons wereldje. 23.00 Nieuws. 23.05 Gevarieerde muziek. 23.55 Nieuws. 24.00-0.10 Berichten voor de scheep vaart. VOOR MAANDAG NTS: 19.30 De hoogvlieger (Comedy Caper). 19.45 Openbaar Kunstbezit. 20.00 Journaal en weeroverzicht. 20.20 Uitzending van de Partij van de Arbeid. 20.30 Europa aan de start, do cumentaire film 21.15 De stille Amerikaan, speelfilm. 23.10-23.15 Journaal. VOOR DINSDAG AVRO: 19.30 Gevarieerd programma voor de Jeugd. NTS: 20.00 Journaal. AVRO: 20.20 Uit de school geklapt, een educatief programma. 20.55 Televizier. 21.10 Naked city, film. 22.00 Confrontatie: reportage uit Ethiopië. NTS: 22.45- 22.50 Journaal, rechte vrezen voor een finale van het Eurovisie-songfestival, die qua geluids techniek beneden de maat zou blijven. Te meer daar de stemtechniek van menige deelnemer de eerste, een Fransman uit komend voor Luxemburg zorgde wel voor een dieptepunt ook nogal te wensen overliet, raakte het geheel wel erg onder de maat. Met haar liedje sloeg Anneke Grönloh in dit verre van sterke gezel schap beslist geen slecht figuur. Men be hoefde geen expert in de wereld van de lichte muziek te zijn, om zonder meer aan te nemen, dat het prille, hartverove- rende Italiaanse meisje Gigliola Cinquet ti deze eindstrijd zou gaan winnen. Het geen ze dan ook, heerljk spontaan reage rend op de jury-waarderingen, deed- En het was bepaald prikkelend, dat deze keu rig verzorgde, maar tamme voorstelling even verstoord dreigde te worden door een man, die ten overstaan van misschien wel 50 miljoen Europeanen van zijn af keer voor een zeker staatshoofd wilde blijk geven. ZONDAG Met een ontspannen babbeltje leidde Corrie Brokken op veelbelovende wijze zelf haar vierde show in. Nadat zij met een leuk liedje Theo Eerdmans toegezon gen had, faalde samensteller George Car- den tenvolle, waar het ging om zijn idee, de kijker de sfeer te laten proeven van een mooi rommelige show-repetitie. Wel benutten hij en regisseur Ben de Jong, de vertederende en charmerende moge lijkheden, die kinderen, honden en mooie meisjes bieden (mogelijkheden die de eer ste kermisbioscoopexploitanten ook reed» kenden). Het werd dus een programma, dat misschien hier en daar wel attrac tief, de indruk versterkte, dat het ook niet doenlijk bleek een hele serie amusements programma's op en rondom La Brokken te schrijven. Tal van filmvakmensen mogen zich te recht ergeren aan de zeer onorthodoxe, zo niet chaotische vorm van Jan Vrij man's televisiefilms, diens documentaire „Eiland bewoners", gisteravond door de V.A.R.A. geprojecteerd, had in ieder geval de ver dienste, dat zij de krachtgevende rust en andere eigenschappen van de Schiermon- nikoogse gemeenschap op de kijker over bracht. Temeer daar Vrijman hiertoe ge bruik maakte van vele, statische verkla ringen, blijft de vraag, of de karakte ristiek van zo'n eilandgemeenschap nog niet beter tot zijn recht gekomen zou zijn in een filmisch ronder en vloeiender pro- dukt. Rinus Ferdinandusse en zijn „Haagsche Studenten" gaven in hun tiende kwartaal overzicht blijk van een lentestemming, die zich in tal van pikante mopjes mani festeerde. Erkend moet worden, dat dit het programma, dat weieens te kramp achtig toegespitst was op de politiek en haar verschijnselen, bepaald ten goed# kwam. In het groepswerk vaak onver staanbaar blijft dit gezelschap het dui delijkst waarvoor het zich uitgeeft: een studentencabaret, dat niet boven het peil van gevorderde, of vergevorderde dilet tanten uitkomt. Als het Nieuw Rotterdams Toneel op 3 april de première voor Nederland van „Der Stellvertreter" van Rolf Hochhuth ten tonele brengt, zal de schouwburg in Rotterdam een tentoonstelling bevatten van schilderijen en gouaches van de Rot terdamse schilder Hans Hollenbach, en van gedichten van de Rotterdammer Jan Donia, die beiden door het stuk hiertoe werden geïnspireerd. De gedichten zullen door de uitgeverij Nijgh en Van Ditmar worden uitgegeven. Staatssecretaris antwoordt De Nederlandse toneelmanifestatie in het Holland Festival heeft een nieuwe vorm gekregen. Dit heeft staatssecretaris Van de Laar van O.K. en W. medegedeeld in antwoord op schriftelijke vragen van het Tweede-Kamerlid Willems (P.v.d.A.). Een gezelschap zal in het komende Hol land Festival enkele herhalingen van oor spronkelijke Nederlandse stukken voor sommige steden zullen dit eerste opvoe ringen zijn geven, terwijl een der andere gesubsidieerde gezelschappen een belangrijke première zal brengen. Dit laat ste stuk zal in het daaropvolgende seizoen worden doorgespeeld, hetgeen bij de vroe gere vorm van de Nederlandse toneel manifestatie niet mogelijk was. De staatssecretaris wijt het verdwijnen van de toneelmanifestatie in zijn oor spronkelijke vorm vooral aan het feit, dat het Holland Festival geheel of gedeelte lijk in de vakantietij d van een aantal toneelgezelschappen valt, waardoor het steeds moeilijker werd de benodigde be zetting bijeen te brengen, temeer daar televisie en film in deze periode een steeds groter beroep op het spelersmateriaal gaan doen. Ter gelegenheid van zijn tachtigste ver jaardag hebben zijn vrienden van het Nieuw Rotterdams Toneel de acteur Jan Lemaire zaterdagmiddag een allergezel ligste receptie aangeboden in de foyer van de Rotterdamse schouwburg. Velen, onder wie burgemeester en mevrouw Van Walsum, hebben van de gelegenheid ge bruik gemaakt hun gelukwensen aan te bieden. Jan Lemaire had zijn hele familie hij heeft nog jonge kinderen meegebracht. John Lanting bood namens het gezel schap tweemaal een bedrag aan geld aan. In een grote enveloppe een bijdrage voor een reis naar Israël, in een kleine een bedrag om een paar sandalen te kopen om in het warme Israël te kunnen dragen. Rob de Vries, sprekend namens de direc tie van het gezelschap bood Lemaire da kaartjes voor de vliegreis aan.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1964 | | pagina 9