Landelijke loonstijging ligt tot
nu toe op 13.58 percent
top
orm
SC
EZERS
Op 1 april mochten de CAO's worden vernieuwd
stoutenbeek
Collega's van eigenaar
spoorden gestolen
motorfiets op
mm
Er is nu óók ItefcCa haarbouclé
in RIJNMOND-kwaliteit, 3.80 m.
breed, dus kamerbreed"! Deze
'broadloom' staat bijzonder rijk.
IJzersterk door de extra hoge
dichte pool. Bovendien blijvend
motecht. Zij, die eisen stellen aan
hun interieur zonder te diep in
de beurs te willen tasten, kiezen
Vc)ttc\ haarbouclé RIJNMOND -
kwaliteit. Keuze uit warme, mo
derne kleuren. Ideaal voor uw
zit- of studeerkamer. Let op de
ingeweven naam tWitVi op de
achterkant.
Telegrammen aan
minister Luns
en Soebandrio
VRIJDAG 3 APRIL 1964
13
Optimistisch
geconcentreerd
bleekmiddel
Oudstrijders: „Bezoek van
Soekarno hoogst
ongewenst
Kerkelijk nieuws
Hondenvuii
Woningnood
Gevaarlijk rijden tussen
Haarlem en Leiden
Antibommars I
Antibommars II
Verkeer in Israel
Zwart
Katten
Ontwapening
Woonbootmisère
De landelijke loonstijging voor 1964
ligt op het ogenblik na het goedkeuren
van de bouw-C.A.O. op 13.58 percent.
De tot nu toe goedgekeurde C.A.O.'s om
vatten ruim een driekwart miljoen werk
nemers. De belangrijkste collectieve
overeenkomsten die de Stichting van de
Arbeid nog te beoordelen krijgt in dit
jaar zijn die voor de koopvaardij (43.000
werknemers, de horeca-sector (42.000
werknemers), de witwasserijen (20.000
werknemers), de kruideniersbranche
(20.000 werknemers) en de schilders
(25 000 werknemers).
Dit is ons gebleken in een gesprek met
de voorzitter van de looncommissie van de
Stichting van de Arbeid de heer L. G
Nelemans. De heer Nelemans is zeker niet
ontevreden over de gevolgen die het mam
moet-akkoord ten aanzien van de lonen tot
nu toe heeft gehad. Niet alleen dat een be
langrijk deel van de zwarte lonen wit is
gemaakt, maar naar zijn mening hebben
de voorstellen uit de bedrijfstakken ook
bewezen dat er nog meer loonmogelijk-
heden bestonden dan aanvankelijk werd
verondersteld. „Toen wij het akkoord in de
Stichting op Sinterklaasdag eindelijk rond
hadden", aldus de heer Nelemans. „zeiden
wij onder elkaar: nu moet worden afge
wacht welke bedrijfstakken de 10 percent
niet kunnen binnenhalen. Maar het is
aardig gelopen".
„Meteen al kregen wij in de Stichting
een aantal modelvoorstellen op tafel, voor
stellen die geheel binnen de grenzen van
het akkoord lagen en waarmee wij geen
moeite' konden hebben. Ik denk bijvoor
beeld aan het verzekeringsbedrijf en de
metaal met zijn 9 percent en twee vakan
tiedagen. Via de werkclassificatie en de
extra beloning voor verzwarende omstan
digheden voerde men daar tevens direct
een ondernemingsgewijze differentiatie in.
Later kwamen dan de akkoorden die een
eind boven de tien percent uitgingen, zo
als het streekvervoer (18 percent), de
havens (19 percent), Van Gend en Loos
(15 percent) en de schoonmaakbedrijven
(18 percent).
„Maar wat wil je", aldus de heer Nele
mans, „de sectoren vervoer en dienstver
lening hebben jarenlang door het han
teren van dit kriterium van de produktivi-
teitsstijging en door de prijspolitiek klem
gezeten. We wisten van tevoren dat ze nu
meer zouden vragen".
De heer Nelemans constateerde dat ook
van de zijde van de werkgevers in de com
missie de loonvoorstellen realistisch zijn
benaderd. Er is in tegenstelling tot het
vorig jaar met zijn 2,7 percent ook in werk
geverskring geen behoefte aan krampach
tig gecijfer. Voorstellen aan de hoge kant
zijn vaak in verband met de omstandig
heden bekeken. De heer Nelemans noemde
als voorbeeld de drankindustrie met zijn
15 percent. De hoogst betaalde en hoogst
geschoolde arbeiders halen daar na het
akkoord net de 100 bruto per week, waar
op dan nog 25 percent tarief kan komen.
De werkgevers hebben de 15 percent stij
ging dan ook tegen deze achtergrond ge-
interpreteerd.
„Er was ook geen angst meer om zwarte
lonen van voorheen te verstoppen", zei de
heer Nelemans. „Vele werkgevers hebben
tot nu toe laten zien hoe ze tot voor kort
de lonen opvijzelden buiten de C.A.O. om,
door ranginflatie en door irreële toeslagen
etc". Dit is voor de voorzitter van de loon
commissie dan ook de grootste winst van
de loonoperatie". Het staat voor mij als
een paal boven water dat we thans een
groot aantal versiersels boven water heb
ben gebracht, die bij geringere loonstij
gingen onzichtbaar zouden zijn gebleven"
Hoewel men dit jaar van het irreële ge-
cijfer af wilde en de loonvoorstellen naar
de geest wilde interpreteren, was men nog
niet in alle bedrijfstakken zover. De heer
Nelemans lacht als hij vertelt dat er aan de
stichting nog C.A.O.-voorstellen zijn aan
geboden met kostenberekeningen tot vier
cijfers achter de komma. Er was er zelfs
een in zes decimalen nauwkeurig.
Dit is een uitnodiging
om te komen kijken
naar de stijlvolle en
exclusieve TOPFORM
meubelen.
U kunt dan gelijk de
speciale Stoutenbeek
meubelen (met 5 jaar
garantie) bewonderen
en de ongeevenaarde
stoffen- en vasttapijt-
kollektie.
't Ie „anders" bij
STOUTENBEEK
Vraag dt nieuwe catalog!,
WONINGINRICHTING BEVERWIJK
250 MODELKAMERS
Over de sanering van de collectieve ar
beidsovereenkomst in de bouwvakken
toonde de heer Nelemans zich eveneens
optimistisch. Hierbij achtte hij vooral de
medewerking van de minister van belang.
„Het rijk is zelf een grote opdrachtgever en
Van een van de personeelsleden van een
reclame studio in Rotterdam was een mo
torfiets gestolen. De man was er zeer door
gehandicapt. Zijn collega's besloten de stad
in rayons in te delen en daar op onder
zoek uit te gaan. Met motoren, auto's,
scooters en bromfietsen trokken 23 man
er op uit. Nog geen uur later was de mo
torfiets reeds opgespoord. Twee van de
amateurrechercheurs zagen in hun ra
yon een man op de gestolen motorfiets
rijden. Toen hij merkte dat hij achter
volgd werd. gooide hij de motorfiets neer
en nam de benen. De twee gelegenheids
speurders voerden in triomf de motor
fiets naar de gedupeerde collega. Het
was jammer, dat de dief kon ontvluch
ten, maar er kon een duidelijk signale
ment aan de politie worden verstrekt. Het
is de tweede keer dat het personeel van
de studio op deze manier succes boekte.
Enige jaren geleden spoorde het een ge
stolen scooter op.
verwijdert de vlekken die
zelfs het beste was
middel laat zitten
In handige plastic flacon
Eén april was de dag waarop alle
C.A.O.'s mochten worden vernieuwd,
ook die collectieve arbeidsovereenkom
sten die nog geen jaar lopen. Dit was
een der onderdelen van het loonakkoord
dat begin november tussen werkgevers
en werknemersorganisaties werd ge
sloten. In verband met deze belangrijke
datum en om te vernemen hoe het
loonakkoord tot nu toe in de praktijk
heeft uitgewerkt, hadden wij een ge
sprek met de voorzitter van de loon
commissie van de Stichting van de
Arbeid (het orgaan dat in eerste instan
tie de loonvoorstellen doet) de N.V.V.-
secretaris L. G. Nelemans.
kan hiermee invloed uitoefenen. Er zijn al
bepaalde grote ondernemers van inschrij
ving op rijksprojecten uitgesloten".
In de brief waarin het ministerie de
medewerking van de looncontroledienst
toezegt voor de controle op de bouw-
C.A.O., liet het ook doorschemeren dat er
altijd via de bouwvergunningen maatrege
len te nemen zijn tegen onwillige bouw-
patroons. „Tegenover meer soepelheid in
de vrije sector", aldus de heer Nelemans,
„eist het ministerie duidelijk medewerking
van de bouwpatroons voor het loonbeleid".
De loonoperatie is de laatste directe be
moeienis van de heer Nelemans aan het
loonfront geweest. Op 1 mei neemt hij af
scheid als voorzitter van de looncommissie
in de Stichting van de Arbeid. Hij wordt
opgevolgd door de nieuwe N.V.V.-secreta-
ris, de heer A. de Boon, bekend geworden
uit het stakingsconflict in de Scheveningse
visserij.
De heer Nelemans zal zich bij het N.V.V.
voortaan gaan wijden aan de scholing, de
vakopleiding, de arbeidswetgeving en de
P.B.O. Na sinds 1961 de looncommissie te
hebben voorgezeten komt zijn afscheid
juist op het ogenblik dat zijn wijze van
benaderen van de problemen niet te
cijfermatig, maar geënt op een praktische
situatie geheel door de omstandigheden
werd gedekt.
Een product van da N.V. Vereenigde Touwfabrieken - Rotterdam
De federatie van Nederlandse Oudstrij
ders Organisaties heeft aan de Indonesi
sche minister Soebandrio een telegram
gezonden, waarin zij een bezoek aan
president Soekarno aan Nederland „hoogst
ongewenst" noemt.
Het hoofdbestuur van de stichting „Door
de Eeuwen Trouw" heeft in een telegram
aan minister Luns erop aangedrongen de
zaak der Zuid-Molukken bij het overleg
met zijn Indonesische ambtgenoot Soe
bandrio, ter sprake te brengen. In het
telegram wordt o.m. gezegd dat de re
patriëring van Ambonezen, indien ge
baseerd op vrijwilligheid, beperkt zal blij
ven tot enkele honderdtallen. Daarmee
wordt de rechtsstrijd der Zuid-Molukkers
niet opgelost. Mr. Luns wordt verzocht
ook te spreken over het zelfbeschikkings
recht der Zuid-Molukkers, met dien ver
stande, dat de Nederlandse regering zich
stelt achter de rechten van Zuid-Molukken
en deze in het overleg betrekt. Een
gesprek met de Indonesische regering is
slechts zinvol indien Nederland primair
stelt deze ereschuld te willen afdoen
door rechtsherstel voor Ambon, stich
ting vraagt voorts de behandeling en de
eventuele vervolging van dr. Soumokil,
die, hoewel Zuidmolukker, zich juridisch
nog kan beroepen op Nederlands staats
burgerschap, ter sprake te brengen.
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Amsterdam (als pred. v.
Buitengew. werkz.) H. H. Nieuwenhuizen,
voc. te Amsterdam.
Aangenomen naar Eethen en Drongelen
C. S. Verwoert te Schalkwijk; naar Brielle
(2de pred.pl.) J. C Nennie te Ritthem;
naar Donkerbroek-Haule H. de Wolf te
Hindeloopen.
Geref. Kerken
Beroepen te Nieuw-Weerdinge H. Fran
sen te Anjum; te Kapelle Biezelinge, Oost
en West-Souburg en Zwaagwesteinde, H.
R. Juch, kand. te Rotterdam, die geen ver
dere beroepen in overweging kan nemen
te Bleiswijk F. Spoelstra te Schermer-
horn.
Ik woon aan een van de Haarlemse par
ken en bezit een hond. Van jongs af aan
wen ik mijn honden eraan, dat ze hun
behoeften in de straatgoten doen.
Alle hondenbezitters van de omliggende
straten komen naar het park en laten daar
hun dieren hun behoefte doen. Het gevolg
is, dat het grasveld meer op een mestvaalt
lijkt.
Het moge voor mij een ergernis zijn.
Hoeveel te meer zal dit het geval zijn
voor de gemeentetuinlpi die het park on
derhouden en dus gedwongen worden in
zo'n mestvaalt te werken.
Indien de hondenbezitters hun dieren
kort aan de lijn houden en niet op het
grasveld laten lopen, doch in de straat-
goot zou dit een grote verbetering zijn.
J. C. VAN BEAUMONT, Haarlem.
Mede namens vele van mijn collega's
wil ik als timmerman ook eens mijn me
ning zeggen over de woningnood. Ik woon
nu met twee kinderen al negen jaar
in. De oudste van ruim drie jaar is uit
zijn bedje gegroeid, maar ik kan geen
groter kopen, omdat mijn behuizing geen
ruimte biedt om het ledikantje te plaat
sen. Voor ons bouwvakarbeiders gaat
het spreekwoord „Wie het dichtst bij het
vuur zit, warmt zich het best" niet op.
Ik zou willen aandringen op het beschik
baar stellen van tien percent van de ge
reedkomende woningen in een groot com
plex aan de arbeiders die aan het complex
hebben gewerkt. Ik ben ervan overtuigd
dat dit het beste middel is om onze pres
taties op te voeren. De cijfers van 1963
zijn maar bedroevend laag. Ze kunnen
nog lager worden. We kunnen onze pres
taties opvoeren maar dan moeten we daar
ook voordeel van hebben.
Een andere oplossing in de vorm van
het kopen van een huis is niet mogelijk,
omdat voor de huizen tegenwoordig woe
kerprijzen worden gevraagd. Bovendien
blijkt de kwaliteit van deze woningen nog
uitermate slecht te zijn. Ik zit zelf in het
vak, dus ik kan me er wel een oordeel
over vormen. Het is hoog tijd dat de re
gering ingrijpt.
J. VAN HEERDEN, Haarlem.
Misschien is het meerdere automobilis
ten opgevallen dat een rit van Leiden
naar Haarlem niet zonder risico is. Im
mers van Sassenheim tot Haarlem moet
men voortdurend scherp opletten of men
50 of 70 kilometer per uur mag rijden.
Hoeveel keren of dit op dit traject gewij
zigd wordt, weet ik niet, maar wel heel
vaak. Soms om de twee- of driehonderd
meter. Het is mij onbegrijpelijk dat deze
gemeenten, die alle aan elkaar gegroeid
zijn niet één lijn trekken in de maximum
snelheid, dan weet men tenminste waar
men aan toe is. Het wordt zo langzamer
hand gevaarlijk rijden door deze telkens
veranderende snelheid. Het is dan ook al
lerminst moeilijk automobilisten hier be
keuringen te bezorgen.
Laat men werkelijke verkeerspiraten
streng straffen en voor een overzichtelij
ker regeling op het .genoemde traject zor
gen.
G. J. VAN DER STOEL, Wassenaar
Wij lazen in Vrij Nederland van 28
maart 1964: In Brussel hebben op 15
maart 450 Nederlanders meegedaan aan
de antikernbommars. Daar liepen ze, de
1500 Belgen. Groepen studenten, sportver
enigingen, afdelingen van vakbonden, poli
tieke jeugdgroepen, waarbij jonge com
munisten, organisaties met cultureel doel
en vooral veel middelbare scholen, bij
voorbeeld de rijkskweekschool van Herent
hals. De minister van Onderwijs had op
alle openbare scholen een les aanbevolen,
waarin de gevaren van de kernwapens
werden behandeld. Op een grote boulevard
liep men in rijen van dertig man, met ap-
plaudiserende burgers op de trottoirs. Op
een plein midden in de stad, vanaf een
door de gemeente afgezet platform met
tentdak, werd de duizendkoppige menigte
toegesproken door een groep, die veel gro
ter weerklank vertoonde dan in ons land
wordt gedurfd.
Waarom lazen we hiervan niets in onze
kranten, of hoorden we een en ander in
het NTS-joumaal? Kon zo iets aanstaan
de zaterdag maar in Amsterdam gebeu
ren! Daar worden zelfs de leuzen gecon
troleerd.
Laten we op 4 april tonen, dat ook in
Nederland een enthousiaste demonstratie
mogelijk is.
J. LOVINK-NEUTEBOOM Lochem.
Of ons geweten bij de verschrikkelijke
openbaring van vernietiging door de bom
bardementen met kernwapens in Japan in
1945 vrijuit is gegaan is een kwestie die
velen nadien aan het denken heeft gezet.
Wij leefden toen in de ban van een on
menselijke oorlog waarbij onze instincten
erop gericht waren hen die leed en dood
over de mensheid brachten, te vernietigen.
Uit al dit leed, de mensheid aangedaan,
groeide een waarachtige wil om te leven
in vrede en vrijheid, zonder angst. Een
enorme verantwoordelijkheid rust niet
alleen op hen die regeren, maar evenéens
op de volken zelf. De huidige geperfec
tioneerde kernwapens demonstreren dat
iedere dag de laatste kan zijn van onze
beschaving. Sindsdien hebben honderden
wetenschapsmensen de mensheid hun
waarschuwingen doen toekomen, met de
dringende oproep aan de volken hun op
roepen daadwerkelijk te steunen. De ver
maarde Britse wijsgeer en pacifist Lord
Russell verklaarde in de bijeenkomst van
Inter Parlementaire Unie in april 1955,
waarvan toen 43 landen lid waren: „De
geleerden hebben een groots werk verricht
in het besturen van de krachten van de
natuur en ze hebben daarbij, zonder dit te
verwachten, afgrijselijke wapens tot stand
gebracht. Ik ken een groot aantal van die
geleerden en zonder uitzondering gaan zij
gebukt onder hun verantwoordelijkheid.
Het is niet hun schuld dat uit hun prach
tige studies een demonische macht is
voortgekomen die in staat is alle levens te
vernietigen. Maar zij moeten de mensheid
waarschuwen".
Het Nederlandse volk krijigt op 4 april
de gelegenheid kracht bij te zetten aan de
nationale demonstratie tegen de kernbom,
georganiseerd door de gezamenlijke vre-
deskrachten in Nederland. Plaats van
samenkomst: Havengebouw, De Ruijter-
kade te Amsterdam te 13.30 uur.
C. SPOOR, SANTPOORT
In deze rubriek worden eenmaal per
week brieven opgenomen, die met uit
drukkelijk verzoek tot publikatie aan de
redactie worden toegezonden; voorwaar
den tot publikatie zijn:
Het onderwerp dient van genoegzaam
algemeen belang te zijn en uit het oog
punt van dat algemeen belang te zijn
beschouwd.
De Inzender moet de brief met zijn
volle naam en adres ondertekenen en
instemmen met de vermelding van zijn
naam en woonplaats. (Dus geen pseudo
niem of initialen).
De brief moet gesteld zijn in behoorlijk
Nederlands en in begrijpelijke, beknopte
De redactie behoudt zich het recht voor
de brief ter publikatie te bekorten op
niet essentiële punten, of opneming te
weigeren.
Opneming van een bepaalde brief be
tekent allerminst, dat de redactie het
eens is met daarin vervatte meningen of
argumenten.
Een gezelschap trouwe joodse lezers van
uw blad, waarvoor als regel veel waar
dering bestaat, heeft zich nogal gestoten
aan het verhaal van uw correspondent uit
Israel over het verkeer in dat land. Reeds
de kop „onveilig als op een slagveld" vin
den zij enigszins sensationeel.
Het artikel verscheen aan de vooravond
van het joodse paasfeest. Was er nu juist
niets anders te schrijven dan dit? "Was er
niets te vertellen aan uw lezers over de
paasgebruiken in Israel? Over de grote
betekenis van Pasen voor Israel na de
slavernij van de Nazis en de tweede Exo
dus?
Het gezelschap trekt voorts de gegevens
die de correspondent vermeldt in twijfel.
Zijn die gecontroleerd? Waarom deelde hij
niet mee, dat er juist in Israel zoveel
vrachtvervoer over de weg gaat, omdat
daarvoor vrijwel niet van de spoorwegen
gebruikt wordt gemaakt. Daarbij komt nog
dat in Israel het arbeidstempo hoger ligt
dan elders. De buschauffeurs hebben
vooral de eerste moeilijke jaren van de
opbouw wonderen op de weg wat voor
wegen verricht. Zeker, ze hebben een
ik zou haast zeggen gelukkige on
afhankelijkheid. Men krijgt een scheef
beeld indien men een enkele onverschillige
„smalend lachend om een boete terwijl hij
ongeluk over een gezin gebracht heeft" er
uitneemt als voorbeeld van dé buschauf
feurs in Israel. Het is trouwens volstrekt
onjoods om te smalen als het over een
mensenleven gaat
Wij zullen dit artikel uit uw blad op
zenden naar Government Tourist Office
te Jeruzalem, Israel. Het zal zeker hun
belang zijn, met het oog op het voor Israel
zo belangrijke toerisme, de genoemde cij
fers uit dit artikel na te gaan en van com
mentaar te voorzien.
F. en G. A. HINLOPEN—NANNINGA,
Haarlem.
Naschrift: Onze correspondent
in Israel beijvert zich sinds jaar en dag
onze lezers een goed voorbeeld te geven
van het leven en werken in de jonge staat.
Dat hij daarbij ook af en toe op bepaalde
minder gunstige aspecten van dat leven
moet wijzen, is duidelijk. Als hij dat niet
zou doen, zou hij de waarheid geweld aan
doen. Wij hebben geen reden aan de juist
heid van de door hem genoemde cijfers en
het beeld dat hij tekende van het weg
verkeer in Israel te twijfelen. Met belang
stelling zien wij aantekeningen van het
Government Tourist Office tegemoet. Het
publiceren van het artikel op het door u
ongelukkig gevonden tijdstip is een coïnci
dentie. Van enige opzet is geen sprake.
Redactie
Met de regelmaat van de klok wordt in
uw blad in een of andere vorm een aan
val gedaan op de republiek Zuid-Afrika
of haar regering. Hoewel zich telkens de
vraag kan voordoen uit welke bron u uw
mededelingen toch heeft, mag als ver
ondersteld worden beschouwd dat het in
ieder geval een verdachte bron is.
Er zijn immers groeperingen (Rusland,
Afrikaanse landen, China niet te vergeten
en ook Engeland) die er alle belang bij
hebben de regering Verwoerd en de toe
standen in Zuid-Afrika zo zwart mogelijk
af te schilderen. Ieder heeft zo zijn eigen
reden. Men ontziet zich niet om een vol
komen verkeerde voorstelling van zaken
te geven. Of hiermede het leven van hon
derdduizenden is gemoeid, de totale ineen
storting van het land is van ondergeschikt
belang.
En uw blad doet daar dapper (juister
gezegd op laffe wijze) aan mee, boven
dien nog anoniem, maar ja, dat hoort zo
wordt gezegd.
Er gebeurt zoveel in de wereld dat mens
onterend is, maar daaraan gaat u stil
zwijgend voorbij. Maar altijd weer Zuid-
Afrika en nog eens Zuid-Afrika. Vindt u
dit nu zelf niet misselijk?
Het aantal joden in Zuid-Afrika is ver
houdingsgewijze niet minder dan bij ons.
En de verhouding joden - niet-joden is
zeker niet slechter dan in ons land of in
Groot-Brittannië.
D. WEST, Haarlem.
Naschrift: Met de regelmaat van
de klok blijkt de republiek Zuid-Afrika zich
te vergrijpen aan de rechten van de mens.
Dit zijn feiten in het wereldnieuws, die
meestal uit de meest onverdachte bron
komen die in dit geval denkbaar is, na
melijk de Zuidafrïkaanse regering zelf. Laf
heid en anonimiteit van onze voorlichting
omtrent Zuid-Afrika? De naam van ons
blad prijkt dagelijks boven de eerste pa
gina en onder die naam vindt u ook nog
de namen van de hoofdredactieleden, die
de verantwoordelijkheid voor de inhoud
van ons blad dragen. Inderdaad, datgene,
wat in Zuid-Afrika gebeurt, is mensonte
rend. Als elders iets mensonterends ge
beurt, dan zult u dat óók in ons blad ge
signaleerd vinden. En wat „het leven van
honderdduizenden" betreft: het wordt tijd
dat de „fan-club" van Verwoerd eindelijk
eens nadenkt en inziet, dat diens beleid zal
uitlopen op een grote catastrofe. Wij me
nen verplicht te zijn alles te doen om de
ze opoffering van een verdienstelijk volk
van blanken aan een racistisch waandenk
beeld te voorkomen. Redactie.
In een vergadering van het C.C.O.D.,
waar afgevaardigden van zestien dieren
beschermingsverenigingen bijeen waren,
hebben we vernomen, dat alleen reeds in
Rotterdam meer dan 10.000 katten per jaar
worden gedood. Dat wil zeggen, vele, vele,
tienduizenden in ons hele land.
Geven de kattenbezitters er zich wel
rekenschap van dat dit vreselijke afma
ken voor een groot deel voorkomen kan
worden als ieder die een kater bezit, de
ze laat castreren? En de jongen, die in
voor- en najaar worden geboren dadelijk
voor goed laat inslapen, behoudens één ka
tertje, dat men bij de moederpoes laat?
Het asiel zal u hierbij zeker willen hel
pen. Wacht toch niet tot het hele nest
twee maanden is!!
Voor de asielbeheerders, meest toch gro
te dierenvrienden, is deze moord op grote
schaal óók afschuwelijk.
Wie dieren houdt is er ten volle ver
antwoordelijk voor.
N. V.D. LEK-MUNS, Haarlem.
De Generale Synode van de Nederlands
Hervormde Kerk heeft in haar rapport het
gebruik van kernwapens afgewezen. Naar
mijn mening zou zij nog een stap verder
moeten gaan en de gehele bewapening
moeten afwijzen. Ontwapening zou de
grootste dienst zijn die wij aan God en
de gehele mensheid kunnen bewijzen. Al
le kerkelijke leiders zouden dit doel moe
ten nastreven. Wij hebben niet het recht
het werk van de Grote Almachtige
Schepper te vernietigen.
A. VAN KALKE Hoorn.
Met belangstelling (uiteraard) heb ik uw
artikel „Woonbootmisère om tien passen
over de strook grond aan Liewegje" ge
lezen. Dit behoeft volgens mij wel enige
wijziging en aanvulling.
1. Te beginnen bij de vette kop. Deze
had mijns inziens moeten luiden „Van
Graas vecht voor zijn recht", of „-eist
zijn eigendom op", want het gaat niet om
die tien passen maar om zijn recht.
2. Uw verslaggever schrijft verder dat
de gemeente Haarlemmerliede en Spaarn-
woude indertijd allang blij was dat er een
woonboot met ligplaats vrij kwam en dat
men weer een gezin (toen nog geen ge
zin) woonruimte kon aanbieden. Sterker
nog, men heeft de heer Geldorp op deze
mogelijkheid attent gemaakt. Beide instan
ties, Haarlemmerliede en Domeinen, wis
ten dat ik geen overpad meer zou geven.
De heer Geldorp kreeg toen een lig
plaats aangeboden in zijkanaal F, maar
bedankte hiervoor. Mijn voorstel, de heer
Geldorp blijft aan het Liewegje en een
woonschip, dat aan mijn werf lag en ook
weg moest, gaat naar zijkanaal F, werd
geweigerd. En de moeilijkheden begonnen
met vernieling, scheldwoorden en bedrei
gingen, waarvan proces verbaal werd op
gemaakt.
3. Wat de opmerking van de heer mr.
J. Th. A. Klarenbeek, inspecteur der Do
meinen, betreft: Ik kan hem meedelen
dat de rommel van mij ook door mij ver
wijderd wordt en dat de rattenaantrekken-
de rommel van de huidige en vorige woon
schipbewoners afkomstig is. Mijn bedoe
ling is juist hier iets goeds van te ma
ken.
4. Dertig jaar geleden heb ik deze
grond gekocht tegen de toen geldende
bouwgrondprijs om hier een woonhuis en
een bedrijfje te vestigen, hetgeen gewei
gerd werd (bouwverbod). Veertien jaar
lag het renteloos en toen heb ik het zes
tien jaar ter beschikking gesteld voor
woonschepen, 150 tot 220 m2 per schip.
De eerste jaren tegen een prijs van 19
cent per week. daarna 38 - 96 cent en de
laatste vier jaren voor 2,94 per week.
Door de verkoop van de twee woonsche
pen (waarvoor de verkopers een paar dui
zend gulden méér hebben gevangen
vanwege de ligplaatsen) kwam ik op het
idee vergunning te vragen voor de bouw
van een Bogaerswoning. Dit werd door de
gemeente Haarlem geweigerd (bouwver
bod). Maar hoe is het mogelijk dat een
woonschipbewoner vergunning krijgt om
op mijn eigendom een garage te bouwen
zonder dat ik ergens van weet?
Heb ik soms in 1960 mijn rechten en
Nederlandschap verspeeld. Ik ben name
lijk ook niet met de volkstelling meege
teld. Ik heb hier enige feiten opgesomd
maar over mijn achttien-jarig verblijf
zou ik een boek kunnen vullen.
J. v. GRAAS, Penningsveer.
