ALS DE AARDE STEIGERT ff
won
de Europese jeugdfilmprijs
PANDA EN DE MEESTER-MEESTER.
a
J
X.
O
DE SMARAGDEN RING
het oer geweld var vulkanen, aardbevingen en orkanen
Ons vervolgverhaal
-J&
„Couperen en weggooien
waren het moeilijkst"
VRIJDAG 3 APRIL 1964
17
s
iöaéT
DOORSNEDE VAN
EEN VULKAAN
DE AARDKORST IS DAG EN
NACHT IN BEWEGING
EEN ORKAAN HEEFT EEN
ENERGIE GELUK AAN
DUIZENDEN A-BOMMEN
Met filmpje van 5 minuten
WASSENAAR. „Couperen, hele stukken weggooien, dat was het moeilijkst",
zegt Maarten Rijkens. Hij is groot van stuk, innemend en voor een zeventien
jarige erg zeker van zijn zaak. Maar aan zijn filmpje had hij toch wel lang ge
twijfeld. Vijftien projectieminuten had hij eerst, ofschoon het filmpje maar vijf
minuten mocht duren. Hij ging snijden en monteren en.hield tien minuten
over. Nog meer eruit dus. Weer zoeken, het materiaal critisch beoordelen, cou
peren. Wat blijft er nog over, verzuchtte Maartentoen hij tenslotte op vijf mi
nuten precies de zaak afsloot, „de hele film is hopeloos verknipt".
EEN STERK FILMPJE, zei de jury in
Brussel. Maarten niet. Maar hij is natuur
lijk wel ingenomen met zijn „grote prijs".
Enfin, men kan zelf oordelen. De winnen
de film is al uitgezonden door de Vlaamse
t.v. en op 17 april zal de AVRO-televisie
haar in „Rooster" op het beeldscherm
brengen. Oordeel zelf, maar doe dat niet
te snel. Het is een kleurenfilmpje, dat op
het beeldscherm in zwart-wit maar matig
„overkomt".
Het idee voor een Europese foto- en
filmwedstrijd voor de jeugd kwam van het
voorlichtingsapparaat van de E.E.G. De
verwezenlijking werd mogelijk, toen enkele
grote fotografische bedrijven en lucht
vaartmaatschappijen de helpende hand
boden. Zo konden prijzen beschikbaar wor
den gesteld voor verschillende leeftijds
groepen, voor de beste film, kleurenfoto,
zwart-wit foto en dia.
De Duitse jongeren stonden met hun
inzendingen aan de spits. In Nederland
wordt naar rato veel minder gefotogra
feerd, maar de gemiddelde kwaliteit is
hoog. België zou men voor wat de jeugd
betreft fotografisch onderontwikkeld kun
nen noemen, de Fransen staan op een rede
lijk peil.
IN EUROPA komen veel uiraedoofde
vulkanen voor in Frankrijk,Dufl-sland
en Italië. Europa Peil-nog 4 werkende
vul kanen wv. de Vesuvius en de Ehna de
bekendste zyn. Alle 50 Foh 60jaar is er
een ui'FbarsNng van de Vesuvius
IN DE AARDKORST LOPEN DIEPE
SCHEUREN. De lengte van diH'neh
is 8 O.OOOknvDe scheuren staanvermoedelijk
in verband meh de aardbevings2ones
IN VERHOUDING IS DE
AARDKORST NET ZO
ALS DE SCHAAL WJ EEN
Een gebied langs een scheur van700km
lenare bij San Francisco, ver plaahsF zich
ESOVJ ET-UNIE
meh een snelheid van 5 cm per jaar
hef- n.w. Hef-gevaar bestaar van een tae-
naar
hel 700 Uil-
de vul kanend
komshge nieuwe aarbevingsramp in
San Francisco, een shad meh hhans
800.000 inwoners.
,,11"
'tf/Ateoeten'"**1'
i.Spatte m
De aardbevingen van
1920 en 1932 vroegen
hofaal 250.000doden.
CANADA
15a2ü000doden
Aardbevinqsrampen
O I ha lie: !78ïTalabne
1905 Messina
1915 Amzanno
/0.000
MNedDe Vesuvius verspilhjaarlijk
.=d oon hr^/ooikoiw warmhe ae
ar een aardbeving
een brand werd
San Francisco in1906
hofaal verwoesh.
een hoevee he ld
lijk aan Imilj. hor
Aardbevingen meh meer dan
10.000slachhoffers in Japan
1730 /eddoll37.000doden),
/62d Eshigo, I69IM.0X9,
ld9QKamaiihf.
1923 To/(io(l93.000doden)
Ml Hood
on 5
EUROPA
onone
fiuiurilED
STATLM
,,tl W/A,
TURKÜ
Lissabon
1755
ansu
At/af)h'sche Oceaan***""%Aa
aV E V1 ^ig<
PLRZIË lArgan
Hawaii is een van de
gevaarlijkste vulkaan-
gebieden v.d. wereld.
Assam 1950
ALGERIE
óanareil
Mexico
CHINA
Calcutr
INDIA
r Arable
"lënawau
'''lliiuW*
Birma
Soedan
VOORAL AUSTRALIË EN DE
VER.STATEN HEBBEN VEEL
LAST VAN WERVELSTORMEN.
Soms hellen deze landen elk
meer dan 600 sta
Pancotm
Hieronhshond in 1943
een vulkaan die in
1952 weer verdween 'M
Calcutta
1737(300.000
1576(200.000
Ehhiopië
rmen per jaar.
Ec
Galapagos :s
«ntiiitiitiiii,,
Indische Oceaan
ZUID-AMERIKA
PE
Ascension bezïF
40 uihqedoofde
vulkanen
/fII»lUWNN avMIH"'1""'"'!!!
In 1883 sprong de Krakgta
Satixxij
BRAZILIË
Bolivia
uih elkaar Er kwamen
mensen om. De
aswolkdreef
73x om de aarde
i A Reunion
a
ARGENTIN
USTRALI
hoofd
krater
J.Fernandez
0 Tristan da Cunha
lavashroom
eioour,
NIEUW P
''//Illflltf//
ziikanaal
Zeebevingen veroorzaken-
golven die meh een snel
heid van 800 km p.u. hef-
-land kunnen overvallen.
•V.'
onderaardse
scheuren
iraherkanaall
DE ZUIDPOOL
Dezuidpool bezih een werkende
Ikaan. de En
Vulkanen zijn de'Veiliqheids-
n
kleppen" van de aarde. Zij hef
fen onderaardse spanningen op.
'Aardbevingen zijn voor
90% hel-gevolg van ver
schuivingen in de aardkorst:
Ca. elke 3kwarKer is er ergens
een deel van de aardkorst in
lichte beweging.
Hel- centrumvon een aardbeving kan lol op een
diepte van 700km liggen. De snelste aard-
bevingsgolven hebben een snelheid van370km
per minuuh
Hel aantel werkelijke aardbevingen bedraagt
jaarlijks 5000, w.v. er 100 een ramp zouden
veroorzaken als er mensen in die gebieden
woonden. Jaarlijks zijn er 20 zware aardbevingen.
Hel-groolste aanfal slachtoffers vroeg de aard
bevingvan 1556(China) hoen er 830,000doder»
vielen.
Aardbevingen zijn de mees! voorkomende
rampen van moeder aarde.
ut Erebus. De storm-
nchHgsfe shreken van de.wereld
vinden we aandezuidpooL
VERKLARING VAN DE KAART
Gebieden waar aardbevingen voorkomen. Deze gebieden liggen op c
zwakke delen van de aardkorsh. (In de ondere delen van de wereld komen
eerdbevingen slechhs uiherslzeldenvoor. Aardbevingen onder zee doen
zeebevingen onlshaan.)
^""""'iniGebieden van de zeebevingen.
a Aklievevulkaan
EJ Onderzeese vulkaan
Vulkanische uitbarsting
welkemeerdan10,000
doden vroeg, (mef jaar
tal van de ramp
-Grens
Wervelstermen welke meer
dan 10,000 doden vroegen,
(meh jaarhal van de ramp.)
"iebieden waarwervelshormen
?tireslwrrc»i™?n
De krachlvan een vulkaan berust ophetvloeibaremaqma en
vrijkomende gassen meh temperaturen tot 1300 graden C.
Vulkanen veroorzaken 7% van alle aardbevingen.
De aarde telt ca. 450 akfieve vulkanen. Na tienhalten jaren
van rush kan een vulkaan plotseling hoh leven ko.men.
Lava stroomtnaar buiten meh een snelheidvan3'30lsmp.U."
Hetmagma zit 10-6Qkm onder degrond.
Stormen ontstaan door botsingen van koele
en warme luchtstromingen.
lneenorkaan,cydooneh:.raastdewindinet
snel heden van 40-600 km per uur.
Wervelstormen verplaatsen zich over duizen
den kilometers meteen snelheid tot65km p.u.
Er treden jaarlijks honderden cyclonen elc.
op. Cyclonen kunnen lokomohieven, huizen
en bruggen door delucht doen vliegen.
DE MENS waant zich heer en meester van de
wereld, maar dat is hjj slechts bjj de gratie van
de natuurkrachten. Wanneer die zich verheffen,
staan wij, met al onze wetenschap en techniek,
machteloos tegenover het oergeweld van aard
bevingen, vulkaanerupties en orkanen.
Natuurrampen zjjn zo oud als de wereld zelf.
Tot de grootste catastrofen die ons kunnen treffen,
behoren de aardbevingen. De krachten die daarby
vrijkomen bedragen reeds bij lokale tectonische
bevingen waarden, vergelijkbaar met een elek
trische energie van honderden miljoenen volts.
Bij omvangrijke aardbevingen zoals die welke
dezer dagen Alaska en een groot deel van de Stille
Zuidzee teisterden, gaan die energieën ons voor
stellingsvermogen teboven. Zij zouden alleen zijn
uit te drukken in astronomische getallen.
Aardbevingsgolven plantten zich overigens altijd
voort door de gehele aardbol, maar op ons solide
stukje van Moeder Aarde bemerken wij daar
maar zeer zelden iets van „aan den lijve". Deze
golvingen verminderen namelijk snel in hevigheid
naarmate zij zich verder van het zogenoemde epi
centrum verwijderen. Wel echter geeft iedere
beving een uitslag op de seismologische amplitude
meters in De Bilt, waar speciale apparatuur alle
tectonische bewegingen in de aardkorst automa
tisch optekent. Er zijn ongeveer 500 van dergelijke
meetstations, over de gehele wereld verspreid, en
by de huidige stand van de seismologische weten
schap kan men daar vaak een aardbeving al enige
tijd van tevoren „zien aankomen", omdat aan der
gelijke verschijnselen meestal enig preliminair ge
rommel en „gebibber" vooraf gaat voordat de
natuurkrachten in volle omvang losbarsten.
VULKAANUITBARSTINGEN met hun as- en
vuurregens, gloeiende lavastromen en andere bij
verschijnselen leveren een schouwspel op dat bij
zonder spectaculair zou zijn als zij niet zoveel
schade en leed zouden veroorzaken. Evenals aard
bevingen komen ook vulkanische activiteiten
slechts in bepaalde gebieden voor, waar de aard
korst dun is. Dat zijn veelal de tropen en sub
tropen, maar de ramp in Alaska heeft weer eens
aangetoond, dat ook in koudere regionen dergelijke
oerkrachten tot uitbarsting kunnen komen. Vul
kanen zijn zelden solitair, meestel komen er meer
dere in een gebied voor, zoals bijvoorbeeld de
kaart van Java duidelijk aantoont. Gelijktijdige
activiteit van meerdere vulkanen in één gebied
behoort gelukkig tot de uitzonderingen. Ver
raderlijker nog dan de lavastroom zijn veelal de
gaswolken die werkende vulkanen uitstoten, om
dat deze gassen bijzonder giftig zijn en zich zeer
snel over een uitgestrekt gebied verspreiden kun
nen. Berucht is in dat opzicht de vulkaan Pelée,
welks gaswolken in het jaar 1902 aan 28.000 men
sen het leven kostten.
WERVELSTORMEN komen weliswaar veelvul
dig voor maar hun uitwerking is meestal niet te
vergelijken met die van aard- en zeebevingen of
van vulkaanerupties. Bakermat van zeer veel cy
clonen is het Caraibische Zeegebied: daar heeft
men in de laatste 50 jaar ruim elfduizend van deze
wervelstormen geregistreerd. De meeste daarvan
trokken weg naar de Atlantische Oceaan waar
alleen de scheepvaart last van hen ondervond.
Maar naderen zij een kustgebied dan veroorzaken
zij vaak grote overstromingen en ook omvangrijke
directe stormschade waarbij veel have en goed,
en dikwyls ook mensenlevens, verloren gaan. Een
uitgekiend waarschuwingssysteem alarmeert een
bepaald gebied echter vaak reeds voor een na
derende cycloon als deze nog maar nauwelijks op
drift gekomen is, zodat de mensen ty dig voor
zorgen kunnen nemen en zichzelf ln veiligheid
stellen.
i «WMWWWWWVWMWWW
(A princess for Port Royal)
door Frederick du Quesnay
31)
Het was elf uur en het souper zou
worden opgediend in de eetzaal. De
meeste gasten verdwenen daarheen,
gewapend met glazen wijn, vrolijk
lachend en pratend. Mary vond dit
een goed moment om op verkenning
te gaan en slipte weg. Ze vond het
trappenhuis zonder moeite en beklom
de trap. De bovengaanderij was om
ringd door kamers. Ze vroeg zich af
welke die van Lady Preston zou zijn.
Opeens zag ze een dienstmeisje op
zich toekomen, ze wilde doorlopen,
maar Mary hield haar tegen. „Kunt
u me misschien de kamer van uw
meesteres wijzen? Ik heb een kleine
moeilijkheid met mijn japon". En ze
hield een kant van haar rok op als om
te laten zien, dat daar iets mee was.
„Zeker, Mylady deze kant op". Ze
opende een deur recht tegenover de
trap. „Kan ik u helpen, Mylady".
„Och nee dank je, het is niets, ik ben
in een ogenblikje klaar." Het meisje
stak twee kaarsen aan op de kapta
fel en sloot de deur. Mary ging snel
naar de kleerkast deze was even
wel stevig gesloten en ze zag geen
kans om het slot te forceren. Een bit
tere teleurstelling vervulde haar. Ze
keek rond, trachtend iets te vinden
dat haar uit de moeilijkheid kon hel
pen. Haar oog viel op een pook,
die bij de haardplaat hing. Ze snelde
daar op af en wrong de punt uit alle
macht tussen de deuren. Er was een
geluid van splinterend hout toen het
slot bezweek de kast was open.
Daar lag een groot aantal kleino
diën. Ze zette een kaars op de kast
plank en keerde de dozen een voor een
om. Een stroom van juwelen, robij
nen, diamenten en briljanten vetoon-
de zich aan haar oog. Ze verlangde
er geen enkele van. Alleen de sma
ragd kon haar begeerte bevredigen,
de smaragd waarop ze reeds lang ge
leden haar zinnen gezet had. Einde
lijk zag ze hem: ze had het kunnen
uitschreeuwen van vreugde! Ze nam
de ring snel uit de doos en liet hem
in haar lijfje verdwijnen. Juist op
dat ogenblik ging de deur open en
Lady Preston stond tegenover haar.
Mary had haar masker op de tafel
laten liggen. Opeens zag ze haar kast
wijd open staan. „Waarom is mijn
kast openWat duivels, jij die
vegge, je komt er niet mee weg."
Naar de deur hollend, riep Lady
Preston om hulp. Mary probeerde nog
te vluchten, maar Lady Preston greep
haar stevig bij de beide polsen. Ma
ry schopte en beet naar de hand. die
haar vasthield, maar Lady Preston
was sterk en hield vast. „Om 's hemels
wil, Richard, haast je!" schreeuw
de ze tegen haar echtgenoot, die ze
naar boven zag komen, gevolgd door
de bedienden en gasten. Twee bedien
den renden naar boven en hielden
Mary's handen achter haar rug vast.
„Wat betekent dit allemaal, lieve
ling?" vroeg Lord Preston. „Deze
vrouw is een gewone dievegge. Fouil
leer haar," schreeuwde Lady Pres
tond, „ik weet zeker, dat zij mijn
smaragden ring heeft. Ze kwam gis
teren hier en wilde hem kopen, maar
ik weigerde hem af te staan en nu
heeft ze dit huis durven binnendrin
gen om hem te stelen.
Ze is een bedriegster en een leu
genaarster. Ze zegt dat ze van Jamai
ca komt en dat haar naar Carlyslé is
een hele tijd geleden schreef ze
me van Jamaica uit over dezelfde
ring en ik weet zeker, dat haar naam
toen Carleton was. Ze is vast een of
andere misdadigster, die haar iden
titeit verbergt. Van het ogenblik af
dat ik haar zag, wist ik, dat het een
ordinaire vrouw was." Ze brachten
Mary naar een andere kamer. Een
paar minuten later kwam Lady Pres
ton triomfantelijk terug met de ring.
„Kijk hier!" riep ze uit, „mijn prach
tige smaragd, ze had hem tussen haar
kleren verstopt." Ze wendde zich tot
haar echtgenoot. „Roep de politie Ri
chard, deze vrouw moet worden ge
arresteerd. Spoedig daarna arriveer
de de politie en vernam de bijzon
derheden van Lord Preston, daar zijn
vrouw zo van streek was dat zij geen
woord kon uitbrengen. Al die tijd zei
Mary geen woord. De hele wereld
rondom haar stortte in elkaar. Ze
wist, dat dit het einde voor haar be
tekende. Toen ze haar later wegvoer
den, waren alle ogen op haar gericht.
Morgan en Albermarle Morgan ston
den onderaan de trap. Toen ze hen
naderde, zag ze Albermarle Morgan
op de schouder tikken en hem iets
in het oor fluisteren. Hij gaf geen
antwoord. Hij keek naar Mary alsof
hij haar nooit eerder in zijn leven
gezien had. Voortschrijdend alsof al
les haar niets kon schelen, ging ze
hem voorbij, wetend dat ze hem nooit
zou terugzien.
Hoofdstuk XXIII
Rebecca Reid lag te rusten op haar
veranda. Het huis was vol gasten en
ze was erg moe.
(Wordt vervolgd,
iiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
iiiiiiiiiiiiniiiniiniiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiininiiiiiiiiiii
HIJ ZOND het smalfilmrolletje op aan
raden van vrienden toch in voor de
E.E.G.-filmprijsvraag voor de jeugd en de
jury oordeelde anders. Maarten is er nog
verbaasd over. Zijn vijfminuten film
bleek zoveel „inhoud" te bevatten en van
dermate goed gehalte te zijn, dat de film
alle inzendingen van jongens uit Frankrijk,
Italië, Duitsland, België en Luxemburg
overtrof. Maarten behaalde met „haast
niets" de grote prijs van de Europese ge
meenschappen, en hij houdt er een drie
daagse reis naar Parijs aan over. Van zijn
vele amateurfilmpjes was dit het eerste
dat hij voor een prijsvraag inzond. Het
werd het hoogst gewaardeerd.
In het Brusselse stadhuis kreeg Maarten
onlangs met andere prijswinnaars lof toe
gezwaaid. De winnaars werden daar toe
gesproken door de burgemeester van de
Belgische hoofdstad en door prof. dr. Wal
ter Hallstein, voorzitter van de E.E.G.-
commissie en wel, om in stijl te blijven,
via kleurenfilmprojectie.
Het is met de winnende film ietwat raar
gelopen. Maarten, die kamers bewoont in
een riante villa tussen het Wassenaarse
groen, en wiens vader in Hamburg bij Uni
lever werkt, hoorde vorig jaar juli van de
foto-, dia- en filmwedstrijd, die voor de
Photokina in Keulen was uitgeschreven
voor amateur-smalfilmers tot en met twin
tig jaar. Een kleurenfilm werd onder meer
gevraagd, met als onderwerp „Wij Euro
peanen, ons leven, ons werken, en onze
genoegens".
Serieuze aanpak
ZONDER ZICH om de reglementen te
bekommeren, pakte Maarten zijn toestel en
liet er vier filmjes door snorren. Hij filmde
in Den Haag en omgeving en in de haven
van Hamburg. Alles wat hem interessant
genoeg leek ving hij in beelden. Autobus
sen, mensen op de markt, mensen in de
straten, tijdens hun werk, fietsers en dit
afgewisseld met gebouwen en mooie
luchten.
Maarten is niet lichtvaardig te werk ge
gaan. Hij zag bijvoorbeeld eens werklieden
bezig met een groot karwei in een in aan
bouw zijnd gebouw van Provinciale Staten.
Hij liep het gebouw binnen en wilde juist
gaan filmen, toen hij eruit werd gestuurd.
Want hij was geen cineast, niet van de pers,
maar gewoon amateur en die mogen niet
binnen. Geen werklieden dus? Niets daar
van. Hij liep om het gebouw heen naar de
achterkant, schoof een telelens op zijn
toestel en kreeg zo de werklui in het
camera-oog.
Zo kwam vijftien minuten ruw filmma
teriaal tot stand. Toen las Maarten de
reglementen. Vijf minuten film en geen
seconde meer, was de eis. Het mes erin!
Dat was pijnlijk als werd Maarten zelf
geopereerd. „Het was erg, scènes waarop
je uren zat te staren, knipte je weg
Hij was helemaal niet tevreden over zijn
eindprodukt. Het filmpje was veel te kort
naar zijn zin. Het spoeltje dat één dag in
het leven van de Europeaan uitbeeldde,
werd van een „stukje" muziek voorzien
via een uitvoering van het Modem Jazz
Quartet. En weg ermee! En dag voor de
sluitingsdatum kwam het in handen van
de Nederlandse selecteurs, die het als enige
Nederlandse representant naar Brussel
stuurden.
Voor televisie
Het is gebleken dat fotograferen en fil
men nog typisch een hobby is voor jon
gens. De jury had namelijk moeite, een
prijs aan een meisje toe te kennen.
Drie jaar geleden kreeg Maarten Rijkens
voor het eerst een filmcamera in handen,
een eenvoudig smalfilmboxje. Maar ander
half jaar geleden stapte hij over op een
Zwitsers topmerk, waarmee technisch veel
meer is te bereiken. Hij heeft drie lenzen:
een standaard-, een télé- en een groot
hoeklens.
Schnabbel
DE KUNST van het filmen heeft hij van
zijn broer afgekeken, die als fotograaf op
een schip de wereldzeeën bevaart. Maar
Maarten, hoogste klas Rijnlandslyceum, wil
van het filmen niet zijn beroep maken.
„Nee", zegt hij, „als hobby vind ik het
leuk, maar meer niet".
Na zijn eindexamen gaat hij economie
doen. Wat niet wegneemt dat hij wel iet»
voelt voor een cineastisch schnabbeltje zo
nu en dan. Het eerste is al in aantocht:
Van de zomer gaat hij naar Parijs, met de
filmcamera. De K.L.M. betaalt zijn reis en
levert hem gratis materiaal. Misschien zien
wij nog wel eens een filmpje van hem.
CO?. MAHTfN TOONDE*
132. De heer Ambrosius grendelde de celdeur en ge
leidde zijn bezoeker naar boven. „Ik betreur het optre
den van de leerling Panda ten zeerste", zei hij be
drukt. „Zo'n brutaliteit tegen een hoofdinspecteur-gene
raal is ongehoord". „Het is in orde", zei Joris min
zaam. „Dit jongske is een hopeloos geval, dat is duide
lijk. De rust en de orde van uw andere leerlingen
zullen daar aangenaam bij afsteken". Op dat moment
werd hij onderbroken door een luid getier, dat uit een
klaslokaal opsteeg en hij hield verrast de pas in.
,,J-ja', ja", stamelde de heer Ambrosius, „meestal zijn
de leerlingen inderdaad rustig. Maar een enkele maal
is er wat jeugdige uitgelatenheid.„Hm", hernam
de hoofdinspecteur streng. „Dit lawaai komt mij over-
trokken voor. Misschien werkt uw opvoedingssysteem
toch niet zo goed als ik hoopte. Hier dient iets te ge
beuren". Met deze woorden maakte hij aanstalten de
klas binnen te gaan. „M-misschien is het beter de knaap
jes even uit te laten razen", stamelde de opvoeder ze
nuwachtig. „Ik bedoel.eh.laten we eerst even.
eh.Doch Joris onderbrak hem. „Neen!" sprak hij
waardig. „Hier roep ik met de ouden uit. „Hoe jacta
est!" Hetgeen betekent, dat er in dit hok fors aangepakt
moet worden. Blijf op de gang waarde Ambrosius. Ik
ga alleen naar binnen en ik zal u tonen hoe men moei
lijke kinderen moet aanpakken".
