r
VAN DAG TOT DAG
I
jagraagl
Kosten van levensonderhoud in
Engeland stijgen nog steeds
Electronica
ei'."
J
Wereldnieuws
n.
Een Halszaak
H
^praatótoel
Fins soldaat op
Cyprus gedood
3
SAfAfc!
Neg nooit gekampeerd?
DONDERDAG 21 MEI 1964
SSHeJI
s,:
Op de
Juist als man
kun je dat zo
waarderen
Een lekkere
Amerikaanse sigaret
M. Mok
Er is alle reden om verheugd te zijn
over de ontdekking van de Frans Hals en
de heer H. P. Baard, directeur van het
Frans Halsmuseum, er geluk mee te wen
sen dat het hem beschoren was na een
persoonlijke expertise de echtheid van het
mansportret vast te stellen. Gisteren
deelde hij mede dat het hem speet ge
dwongen te zijn (door het uitlekken van
het nieuws) reeds nu een persconferen
tie te beleggen. Wij hebben er begrip voor
dat de heer Baard liever had gewacht tot
de zo volledig mogelijke beschrijving van
het werk gereed was; maar over het al
gemeen pleegt men in gelijksoortige situa
ties dan ook de nadruk te leggen op de
voorlopigheid der conclusies, op de nood
zaak de resultaten van het onderzoek af te
wachten, op begrip voor de onvoltooidheid
van dat onderzoek. In kunstexpertise pleegt
men een voorzichtigheid in acht te nemen,
die voor leken wel eens te ver lijkt te gaan,
maar men denke slechts ran Van
Meegerens Emmaüsgangers de honderd
percent zekerheid wordt in deze zaken dan
ook pas zeer laat bereikt.
Welnu, gisteren vernamen wij dat het
onderzoek naar echtheid als voltooid werd
beschouwd. Het is begrijpelijk dat de me
ning van een zo voortreffelijk deskundige
als de heer Baard zeer hoog wordt ge
schat. Maar de huidige stand van kunst
expertise brengt nu eenmaal met zich mee
dat men met chemische, radiologische en
andere middelen de opinie van een top
deskundige kan staven in specialistische
sectoren, die elk voor zich slechts door
één man of een team beheerst kunnen
worden. Men begrijpe goed, wij willen niet
twijfelen aan de opinie van onze Hals-spe
cialist, maar verbazen ons erover dat hij
bij zijn verklaringen een enthousiasme en
een zekerheid heeft getoond, die niet ge
heel verenigbaar lijken met de uiterste
voorzichtigheid die de huidige wetenschap
pelijke expertise met zich meebrengt.
Mèt de heer Baard zijn wij enthousiast
over de vondst. Maar wij geloven ook dat
een, zogenaamd „afgedwongen", perscon
ferentie niet met zich mee hoeft te bren
gen dat de algemeen gangbare voorzichtig
heid uit het oog verloren wordt.
Voor het gebied rondom het Noordzee-
ktnaal met zijn honderdduizenden bewo
ners is het vandaag een historische dag.
Nadat tal van commissies, overheidsor
ganen en particulieren zich jarenlang,
vaak langs elkaar heen, hebben bezig ge
houden met de problematiek van het zich
stormachtig ontwikkelende kanaalgebied,
is thans de provinciale streekpiancommis-
sie geïnstalleerd en kan te langen leste
worden begonnen met een studie voor het
gehele gebied. In het streekplan dat nu
zal worden voorbereid, zullen de planolo-
gisch-witte delen op de kaart worden op
gevuld en de bestaande streekplannen, wel
licht met ingrijpende wijzigingen, worden
geïntegreerd.
Het heeft dan wel lang geduurd voor het
provinciaal bestuur tot stappen overgaat,
maar het is misschien nog niet te laat.
De installatierede van de commissaris der
Koningin getuigt in ieder geval van zin
voor de realiteit ten aanzien van het ge
vaar dat het Noordzeekanaalgebied een
tweede Roergebied wordt. Hij heeft een
open oog voor de belangen die op het spel
staan wat het welzijn van de bevolking
betreft, vooral op het punt van wonen en
recreatie. Van groot belang is hierbij de
mededeling dat, juist gelet op de onstui
mige ontwikkelingen, essentiële beslissin
gen niet zullen worden opgehouden tot de
studie van de streekplancommissie vol
tooid is.
Van werkelijkheidszin getuigt ook het
Initiatief om uit het logge lichaam dat de
streekplancommissie met het oog op het
representatieve element is geworden (zij
telt bijna 60 leden), werkgroepen te for
meren die zich met de diverse probleem
onderdelen bezig houden, waarna de re
sultaten der detailstudies weer worden ge
bundeld door een presidium. Inderdaad is
het van het grootste belang dat steeds de
hoofdlijnen van het beleid gericht zullen
zijn op een harmonische ontwikkeling van
het Noordzeekanaalgebied en dat de acti
viteiten van de werkgroepen hierop effec
tief gericht zullen zijn.
Hierbij is het lofwaardig dat de com
missaris der Koningin in zijn installatiere
de duidelijk heeft gesteld dat suggesties
van andere commissies, comité's, diensten
en particulieren alleszins welkom zijn. Het
inbrengen van deze gegevens zal echter
niet mogen leiden tot vertraging van de al
gehele planologie.
Gezien de grote belangen die in het
Noordzeekanaalgebied niet alleen voor de
gevestigde of te vestigen industrieën en ge
meenten, maar vooral voor de wonende
•n werkende bevolking op het spel staan,
za' het aanbeveling verdienen dat de com
missie zich tevens beraadt op een gedegen
voorlichting, zodat ook de bevolking zich
direct bij de planologie betrokken voelt en
daarvan voortdurend op de hoogte blijft.
Het samenspel van planologen in de com
missie en de belanghebbenden, waarbij de
bevolking zeker niet op een secundaire
plaats mag worden gesteld, zal een opea
heid bevorderen-die in deze dichtbevolkte
■treek slechts heilzaam zal werken.
Zo nu en dan levert zelfs de feitelijk
zeer ernstige wanverhouding tussen de
grote wereldmachten stof voor opvrolij
kende berichten. De humor dringt onweer
staanbaar door alle muren, nestelt zich
aan de conferentietafels en spreekt nu en
dan een woordje mee in de geheimste af
delingen van de geheimste politieke or
ganen.
Zo'n lachwekkend stukje nieuws was bij
voorbeeld de onthulling, dat in Moskou elf
jaar lang de intieme gesprekken van de
Amerikaanse diplomaten door de Russi
sche gastheren werden afgeluisterd. Het
klinkt aanvankelijk zeer onrustbarend.
Maar later beseft men, dat er elementen
van grootse humor in verweven zijn. Im
mers, men komt door zo'n bericht tot de
conclusie, dat elf jaar lang de contacten
tussen de twee verklaarde koude vijan
den inniger en directer zijn geweest dan
men ooit had durven hopen. Conclusie
nummer twee: er is in die elf jaar geen
oorlog uitgebroken en dat afluisteren heeft
dus blijkbaar zeer gunstig gewerkt op de
situatie, die door allerlei isolationistische
en reactionaire maatregelen van weers
kanten soms zeer gevaarlijk heeft gele
ken.
Conclusie nummer drie: de Amerikaan
se diplomaten in Moskou stellen toch be
langrijk veel meer vertrouwen in de Rus
sen dan zij nu en dan voorgeven, aan
gezien zij anders in die elf jaren wel
eens op de muren van hun ambassade
gebouw zouden hebben geklopt en ten
minste een van die veertig microfoons
zouden hebben ontdekt.
Allemaal gunstige conclusies! Daarnaast
rijzen echter ook enkele vragen. De Ame
rikanen melden dat ze niet weten, waar
heen de draden leidden die aan de mi
crofoons vastzaten. Dat is inderdaad een
reusachtig vraagstuk. Men kan in de ver
ste verte niet vermoeden, waar die dra
den zouden kunnen uitkomen. De Russen
weten het ook niet. vermits zij beloofd
hebben de kwestie te zullen bestuderen.
Het is best mogelijk dat het nog micro
foons van Beria waren en dat ze oorspron
kelijk zijn ingebouwd om lieden als
Kroesjtsjev af te luisteren, voordat het
gebouw aan de Amerikanen werd ver
huurd.
Tenslotte: er is niets aan de hand, want
er zijn in de Amerikaanse ambassade
nooit belangrijke gesprekken gevoerd. Men
keuvelde er wat over het weer, de voet
baltoto van afgelopen zondag en héél soms
over het feit, dat het communisme de
Amerikanen niet bijzonder sympathiek is,
waarbij men losjes inging op de oorza
ken daarvan. Het geheel overziende, zou
men moeten constateren dat er geen re
den is, de muren te beschadigen om de
luisterdingetjes weg te halen. Laat maar
zitten onder ons gezegd, het zou een
wonder zijn geweest als ze er niét geze
ten hadden.
Advertentie
r<
"■"«ff
fj "IrSjpS
LONDEN De kosten van levensonder
houd in Engeland hebben thans een nieuw
hoogtepunt bereikt. Daarbij komt nog dat
de rundveecrisis een melktekort dreigt te
veroorzaken. In het Lagerhuis zal de la-
bouroppositie na het pinksterreces een
scherpe aanval doen op de regering over
de hoge ievensmiddelenprijzen en het
„vleesschandaal" aan de orde stellén.
Indien er geen einde komt aan de chaos
in de- vleesvoorziening, dan dreigt er, vol
gens Labour, in de herfst een ernstig
vleestekort. De index van de kosten van
levensonderhoud schoot de laatste maand
scherp naar boven.
Gedurende de afgelopen acht maanden
zijn de prijzen onafgebroken gestegen. Een
factor hierbij is de nieuwe stijging van
de personele belasting, welke elk jaar met
sprongen omhoog gaat. Deze enige ge
meentelijke belasting houdt in het geheel
geen rekening met de draagkracht van de
bewoners.
De zuivelindustrie heeft gewaarschuwd,
dat indien er deze zomer vele warme da
gen zouden komen, er een tekort aan
melk-«zou--ontstaan, omdat runderen wor
den geslacht wegens het vleestekort. De
regering betoogt, dat er voldoende scha
pen" eh varkensvlees en voldoende kip is.
In sommige gevallen zijn de runderprij-
zen verdubbeld. Om verse melk over te
kunnen houden zou waarschijnlijk minder
boter en kaas moeten worden geprodu-
duceerd. Engeland moet altijd de helft van
zijn voedsel uit het buitenland invoeren,
maar op zichzelf is vleesuitvoer naar het
vasteland volkomen normaal. Een grote
vleesveiling in Banbury exporteert bij
voorbeeld wekelijks voor 400.000 gulden
vlees naar het continent.
NICOSIA (AP) Een Finse soldaat van
de VN-troepenmacht op Cyprus is woens
dagavond acht kilometer ten westen van
Nicosia, doodgeschoten. De soldaat reed in
een Fins voertuig toen hij in de buiten
wijken van hét Turkse dorp Karatepi in
een hinderlaag liep. Een woordvoerder
voor de voorlichtingsdienst van de Cypri
sche regering verklaarde, dat de Fin in
een Turkse hinderlaag gelopen was.
Het hoofdkwartier van 't Finse bataljon
heeft meer patrouilles naar het desbetref
fende gebied gezonden. Bij hen hebben
zich Canadezen gevoegd, die patrouilleren
in de sector, grenzend aan het Finse ge
bied.
Er zijn weinig woorden in
welke taal ook die zóveel kun
nen betekenen, aanduiden en
omvatten als het woord: we
reld. De aardbol, het heelal, de
mensheid, de orde der dingen,
'n besloten groep, een levens
ruimte, een deel van het be
staan, een sfeer, een massa
dat alles kan worden omte-
kend met „wereld", een rijk
woord, een rijk begrip dat
geen afmetingen noch materie
kent, niet gebonden is aan een
jaartal of een wetenschappe
lijke definitie. De zeer vage
en rekbare titel van deze ru
briek, die zich tot de „kleine"
wereld bepaalt maar volstrekt
in gebreke blijft om zelfs van
dit „klein" een enigszins ver
ankerde betekenis te geven,
levert daartegenover het aan
zienlijke gemak op dat men er
alles in kwijt kan.
En die constatering brengt
ons wellicht iets dichter bij
een soort van definitie: een
wereld is iets waarin men al
les kwijt kan. Het lijkt aan
vankelijk een volkomen zin
neloze uitroep, maar bij nader
inzien is het toch niet zo'n
vreemde gedachte: want ieder
soort wereld of wereldje is 'n
omsloten zelfstandigheid,
waarin zich complete proces
sen kunnen afspelen en waar
in alles aanwezig is, wat die
nen kan voor een begin, een
verloop en een eind.
Een willekeurig voorbeeld,
genomen uit onze onuitputte
lijke kranténtaalschatkamer,
bevestigt dat onmiddellijk. „De
Nederlandse damwereld is
door dit plotselinge overlijden
in rouw gedompeld", las ik
laatst. De schakers bleven
vrolijk en zorgeloos door het
leven gaan, terwijl de dam
mers treurend bij de kist
hurkten. f
Wat moeten er ontelbare
werelden en wereldjes in onze
wereld zijn! Ik ken een pasge
trouwd paartje, dat echt „in
een eigen wereldje" leeft. Dat
is dan een wereld voor twee
personen, en er zijn vele mil
joenen mensen op aarde. De
echtgenoot van dat paartje is
trouwens lid van een dam
club, waaruit men moet con
cluderen dat hij tot méér dan
één wereld behoort, wat de
zaak aanzienlijk moeilijker
maakt.
De encyclopedie, zelfs de
Brittannica, laat het woord
„wereld" eenvoudig weg en
dat is wel een bewijs hoe ge
compliceerd het begrip moet
zijn. Toch lijkt me dat niet
goed. Juist in onze dagen is er
alle reden, diep en kernachtig
te denken over de eigenaardi
ge en problematische struc
tuur van alles wat „wereld"
heet. Want wij leven in een
tijd dat de mens, wellicht voor
het eerst in zijn geschiedenis,
bezig is zélf „werelden" te
maken.
Men duidt die nijverheid
aan met „electronica". De term
betekent de technische toepas
sing door middel van elektri
sche impulsen van de vol
maakte analyse. Dat zegt wei
nig of niets. Men weet echter
wat analyse is. Het is de uit
eenrafeling van een gegeven
in invloedsfactoren, de carto
grafische vastlegging dezer
factoren en de rangschikking
ervan door middel van een
mechanische sleutel. Wanneer
men dit alles in een compacte
electronische machine opbergt
en men stelt het mechanisme
in beweging, bouwen de apar
te factoren het gegeven weer
op, plus alle variaties van dit
gegeven, voorzover de in
vloedsfactoren zich in de car
tografische voorraadkamer der
machine bevinden. Ofschoon
dat allemaal erg moeilijk
klinkt, is het feitelijk de een
voudigste zaak van de wereld.
Want de wereld zelf werkt op
precies dezelfde manier.
De wereld is een machine,
waarbinnen zich de onveran
derlijke „oer-factoren" bevin
den. Men heeft door middel
van de kernwetenschap die
oer-factoren leren kennen en,
tot in de grove vorm der ato
men en hun onderdelen, zelfs
leren onderscheiden, isoleren
en beheersen. Achter de grove
vorm der materie schemert
nog het niemandsland van 'n
kleinere, fijnere wereld, waar
die materie zich tot energie
en de energie zich tot trillin
gen vervormt. In dat nie
mandsland hebben slechts
wetenschappelijke Mozessen
een blik kunnen slaan als in
een land van belofte. Einstein
was een van hen. Hij liet
slechts een theorie na, waar
mee de mensheid thans nog
even onwennig omspringt als
zij destijds deed met de stenen
tafelen van de echte Mozes.
Maar, zoals de tien geboden
getuigden van een God, zo ge
tuigt de ijlste, verste theorie
van de grootste denkers onzer
dagen van het bestaan ener
gigantische, onvoorstelbaar
verfijnde en mateloze electro
nische machine, waarbinnen
wij, met alles wat is, zijn op
gesloten en waarbinnen wij
bestaan en vergaan. Een we
reld, een feilloos werkende
apparatuur die haar eigen fou
ten opspoort en herstelt en al
tijd de zuiverste, enig moge
lijke uitkomst geeft.
Binnen die machine is ie
dere daad, iedere beweging,
iedere gedachte factor of on
derdeel daarvan. Het leven
zelf bezielt de bedrading,
houdt de kringlopen in stand,
past materie en geest in, be
weegt het proces van begin
tot eind. Elk onderdeeltje
heeft zijn functie. Niets gaat
verloren, niets wordt gescha
pen. Alles wat tot de machine
behoort, bestaat al binnen
haar ongeziene wanden. Bui
ten haar is niets, omdat alles
tot de wereld behoort.
Wie vandaag een brief
schrijft en verzendt, zou de
inhoud daarvan eens moeten
kunnen volgen door de ma
chine heen. Hij zou eens moe
ten kunnen nagaan hoe woord
voor woord, begrip en zin,
suggestie en onthulling van
zijn brief hun rol vervullen
en zich uitspreiden door het
leven, via de handen en ge
dachten van de geadresseerde
en diens omgeving. Een feil
loos proces van factoren, ver
glijdend tussen miljarden an
dere, zich hechtend aan an
dere en zich parend met an
dere, electronische wegen
zoekend en vindend langs de
trillende, levende draden van
de schepping, nieuwe gedach
ten voortbrengend, nieuwe
daden uitlokkend, nieuwe
bouwsels vormend, nieuwe
afbraken voltrekkend, tot
kleine en grote uitkomsten
leidend, gecorrigeerd wor
dend en corrigerend, gerang
schikt en gesleuteld wordend
op een eigen, vaste plaats,
vanwaar zij altijd weer ge
roepen worden voor nieuwe
functies.
En dat is dan nog maar
één brief.
En dat is dan nog maar één
aarde één planeet tussen
miljarden maal triljoenen
hemellichamen, die mét haar
„de wereld" vormen. Onze
technici reiken nu aarzelend
omhoog naar de maan of
daaromtrent, zoals' de eerste
mens aarzelend heeft gereikt
naar de eerste kluit aarde die
hij zien kon. Maar dat gebaar,
naar de maan of naar de
grond, is een factor in de
machine. Een ponsgaatje in
de kaart, dat zijn functie
krijgt. De machine is groter
dan de koepel der nacht
lucht, zij is hoger dan de
maan en ruimer dan ons zon
nestelsel. Zij tikt en ratelt en
oliet zichzelf, zij repareert
haar slijtage -en bouwt zich
zelf op uit haar afbraak. Zij
heeft een antwoord op al haar
eigen vragen: voor het don
ker heeft zij het licht, voor
het leven de dood, voor de
dood het leven. Haar actie is
reactie, haar fouten zijn cor
recties, haar beweging is
eeuwig. Zij kan niet vergaan,
omdat zij in haar geboorte de
kiem van eeuwig herhaald
ontstaan droeg. Als zij neigt
tot stilstand, roept zij be
weging op. Als zij neigt tot
razernij, schept zij traagheid.
Als zij uiteen zou willen val
len, verwekt zij cohesie. Zij
is de volmaakte electronische
volmaaktheid, waarin alles
goed en alles fout is in vol
maakt evenwicht.
Er is geen zonde en geen
deugd. Er zijn slechts facto
ren, die werkzaam zijn en
verder niets. Wat wij zonde
noemen, wordt daarom niet
minder bedreven. Wat wij
deugd noemen, kost de deugd-
zamen geen moeite. Wat wij
doen, aan goed of kwaad, doen
wij omdat het gaatjes in de
ponskaart zijn. De kaarten
met de gaatjes glijden door
de machine en zoeken hun
weg.
Een heilige anarchie? De
predikers, de zedemeesters,
de wetten, de rechters, de
leraren en de soldaten zijn
factoren in de machine. Hun
vermaningen, straffen, hun
wraak, hun geweld, hun les
sen zijn gaatjes in de pons
kaart. Zij glijden langs de
electronische draden naar
hun plaats en hun functie.
Ons kan geen kwaad ge
schieden. Ons onheil heeft
zijn functie, ons leven of onze
dood om het even. Binnen
de machine bestaat geen dood,
omdat datgene wat wij „le
ven" noemen slechts een van
de vele functies der men
sen is.
Ziedaar wat de wetenschap
tot dusver voor ons heeft uit
geplozen. Zij is vaardig en
sterk in het uitpluizen van
deze dingen. Zij constateert,
wat is. En als ge huivert over
deze koude, mechanische
analyse van het bestaan, be
denk dan maar zeer per
soonlijk, in uw eigen kleine
wereld dat de wetenschap
zich niet geroepen voelt om te
vertellen, wie die weergaloze
machine gemaakt heeft, en in
gang heeft gezet.
Dat is een gegeven voor uw
eigen, strikt persoonlijke, par
ticuliere ponskaart.
Verkeersvisioenen
Ofschoon mijn financiële belangen bij de
automobiel-industrie te verwaarlozen zijn,
laat ik soms een oog glijden over de pro-
duktiecijfers van deze nijverheid. Cijfers
die nooit iets anders dan het predikaat
indrukwekkend verdienen en die mij dan
ook tevreden doen knikken. Niet, zoals
gezegd, omdat mijn portemonnaie er be
ter van wordt, maar wel omdat mijn geest
er winst uit puurt. Er bestaat immers,
naar algemeen bekend mag worden ge
acht, een verkeersprobleem. Iedere toene
ming van het aantal auto's maakt het ver
keer intensiever en prikkelt mij tot fan
tasieën over de verdere ontwikkeling op
dit gebied. De geestelijke winst die ik al
dus boek, vloeit, zoals met winst wel va
ker het geval is, niet altijd uit volkomen
zuivere bronnen. Ik schep er namelijk een
ondeugend behagen in mij voor te stellen
hoe de steeds hoger oplopende autogolven
de hele oppervlakte van onze bewoonbare
wereld overspoelen en in eindeloze rijen,
neus aan achterdeel, tot. stilstand komen.
Het transportmiddel vastgelopen, als een
zee in de poolwinter, en nooit meer in
beweging te krijgen.
Nu ben ik anderzijds niet ondeugend ge
noeg om me lang in dit visioen te verlus
tigen. Het heeft iets zo catastrofaals dat
ik me er snel van afwend en medelijden
de gedachten wijd aan de verkeersdeskun-
digen, die niet met visioenen, maar met
benauwende realiteiten te maken hebben.
Een deskundige moet verstandige dingen
zeggen. Hij mag ten hoogste ruzie maken
met collega-deskundigen over kwesties als
parkeerschijf of parkeermeter, grachten
droogleggen of nat houden, maar alles wat
hij zegt moet op een onwrikbare grond
slag van redelijkheid staan. Als leek kan
ik me echter de vrijheid veroorloven vra
gen te stellen die wellicht onredelijk zijn.
Bij voorbeeld: waarom heeft men tramlij
nen die over een eigen baanvak beschikten
opgedoekt en het wegverkeer in plaats
daarvan verrijkt met een groot aantal bus
sen die op spitsuren en -dagen vastvrie
zen in de autozee? Of andere vraag:
waarom gaat men niet op ruime schaal
over tot het aanleggen van ondergrondse
verbindingswegen?
Ik moet wel aannemen dat dit onredelij
ke vragen zijn, want ik hoor ze in het
opgewekte debat der deskundigen zelden
of nooit stellen. Daarom keer ik maar te
rug naar mijn visioen en ga uitrekenen
hoeveel maal de totale oppervlakte van
Nederland door de gemiddelde oppervlak
te van één auto kan worden gedeeld. Zo
dra ik hoor dat het aantal aldus berekende
wagens in ons land aanwezig is, zal mij
een pak van het hart vallen- Verkeerspro
blemen zullen dan immers tot het verleden
behoren. Het enige probleem zal dan nog
zijn, een zo slanke lijn te kweken dat
men zich tussen de onafzienbare drommen
vehikels kan doorwringen. En wie er niet
in slaagt, de geloenste slankheid aan te
kweken, zal eenvoudig thuis moeten blij
ven, wat misschien nog de beste oplossing
van het verkeersprobleem is.
Advertentie
VACANT! E-G AR
Neem proef met een huurtent. Bezich
tiging met instructie vooraf. Alle soor
ten tenten, ook bungalow, voorradig.
Vraag naar onze SPECIALE CONDI
TIES voor langere termijn.
Bondstentenverhuur R. DOZEMAN,
Ben Viljoenstraat 13 r. Telefoon 51196
CRED IET-SERVICE
Ingestort. In het Zuidspaanse stadje Jaen
zijn de daken van vier huizen ingestort
waardoor een man om het leven kwam
en negen mensen werden gewond.
Studeren. Het aantal inschrijvingen aan d«
Oostenrijkse hogescholen heeft dit stu
diejaar voor het eerst de 50.000 over
schreden. Er zijn ruim tienduizend bui
tenlanders.
Observatie. De seismograaf van het obser
vatorium in Neuchatel (Zwitserland),
heeft in de loop van 1963 honderdvijf
tig aardbevingen opgetekend, eenzelfdt
aantal als het jaar daarvoor. Het gemid
delde aantal voor de laatste tien jaren it
235.
Verstandsverbijstering. Chirurgen van een
ziekenhuis in Gagliari op Sardinië hebben
vier uur nodig gehad operatief een aan
tal voorwerpen uit de maag van een 19-
jarige student te verwijderen. Hij had in
een vlaag van verstandsverbijstering 38
lepeltjes, twee vorken, twee geldstukken
en een aantal sleutels naar binnen ge
werkt. Zijn toestand is bevredigend.
Bi andend. Het Noorse vrachtschip Sandan-
ger maakt 20 graden slagzij en brandt
nog steeds in de buurt van Mexico. Ge
vreesd wordt, dat zich aan boord nog de
stoffelijke resten van negen mensen be
vinden.
Atoomvuurtoren. De Amerikaanse kust
wacht heeft de eerste vuurtoren in ge
bruik genomen, waarvoor de elektrici
teit door kernenergie wordt verkregen.
De vuurtoren staat aan de Chesapeake
Baai. De proef zal een jaar duren.
The Bird. De politie in de Canadese stad
Toronto maakt jacht op een grote zwar
te kraai die enkele mensen heeft aan
gevallen. Een jongen die op een kerkhof
door de vogel werd belaagd, liep ern
stige verwondingen op.
