VAN DAG TOT DAG
Erhard heeft critiek op
Seebohm maar handhaaft
rede
hem
Kwestie Sudetenduitsers
is heel erg theoretisch
Frankrijk brengt NAVO
nieuwe ernstige slag toe
WERELDNIEUWS
J
r
De nieuwste Ronson
56g licht, 1000x vuur
n.
Amerika schond
geen mensenrechten
in Panama
en
Achttien maanden
voor ontvoerder
Commissie voor
Oswalds onschuld
Zeker 30 doden in
overstroomd Montana
^Praatótoel
Geweer met afwijkend kaliber gekozen
V eiligheidsr aad
doet beroep
op Zuid-Afrika
Amerikaans blad
beticht Johnson
(Op de
SCHOORSTEENKLACHTEN
WOENSDAG 10 JUNI 1964
3
Christine Keeler thuis
Dit is de nieuwe Ronson Banker. 56 gram
licht, 11,2 mm smal, 1000 vuurtjes per vulling.
Zeker als de Bank of England met zijn
Ronson precisie-mechanisme. Regelbare
vlamhoogte, reukloos butaangas. Vullen?
Elke paar maanden in 5 seconden. Ronson
Banker: de nieuwe vederlichte gasaansteker
voor gewichtige mensen (die geen tijd en
zin hebben om twéé keer te knippen voor
één vuurtje!)
Er is al een Ronson Banker vanaf 39.75
i
Ernö
Dramatisch
Consequenties
N.V. DE STEENWERF
Bondskanselier Erhard confereert op
het ogenblik met president Johnson over
een aantal politieke wereldproblemen. Be
slist niet het onbelangrijkste onderwerp
van gesprek zal ongetwijfeld worden ge
vormd door het vraagstuk van de Duitse
eenheid.
Sinds Adenauer het stuur van het West-
duitse schip van staat heeft overgedragen,
is er langzaam maar zeker enige variatie
gekomen in het standpunt van Bonn. De
vraag daarbij blijft echter of de regering
van de Bondsrepubliek alleen maar zegt
te streven naar een vermindering van de
spanning rond het Duitse vraagstuk, of
dat zij werkelijk zulk een ontspanning
wenst te bereiken.
Het is duidelijk dat er stromingen zijn
in de Westduitse politieke wereld die de
deling misbruiken om voor de Bonds
republiek internationaal een zo sterk
mogelijke positie op te bouwen. Het weg
vallen van de deling zou hun helemaal
niet te pas komen.
Die krachten zijn sterk. Dat is dezer
dagen weer eens bewezen door het West
duitse besluit het voorstel van Ulbricht
over te gaan tot uitwisseling van bepaalde
dagbladen af te wijzen. Als men in Bonn
werkelijk zo begaan is met het lot van
de miljoenen Duitsers achter het ijzeren
gordijn en hen wil voorlichten over het
Westen, kan een uitwisseling van kranten
alleen maar goed werken. West-Duitsland
hoeft daarbij niet bang te zijn voor de
indoctrinatie van zijn burgers. Toch heeft
Bonn „neen" gezegd. Dat kan alleen maar
betekenen dat het niet voelt voor enige
ontspanning in de verhouding met Oost-
Duitsland.
Ook de wijze waarop de totstandkoming
van een nieuwe pasjesregeling voor de
Westberlijners door Bonn abrupt is tegen
gehouden, duidt op de beduchtheid van
bepaalde zeer invloedrijke Westduitse
kringen dat er werkelijk een zekere ont
spanning zou intreden.
Men kan wel aannemen dat de neiging
van enkele communistische staten in Oost-
Europa om met het Westen tot nauwere
handelsbetrekkingen te komen in Amerika
niet onbesproken zal blijven. De Bonds
republiek zal er niets voor voelen deze
potentiële markten onbediend te laten.
Maar daarbij doet zich voor Bonn het
probleem voor dat het dan moeijilk de
Duitse Democratische Republiek in een
uitzonderingspositie kan laten zitten. Dat
zou al te doorzichtig worden, ook voor
de eigen bevolking. Die zou dan immers
worden geconfronteerd met het feit dat
de regering in Bonn wel de mond vol
heeft over de slechte situatie waarin mil
joenen Duitsers die onder het gezag van
Ulbricht vallen, moeten leven, doch dat
die regering niet de kans aangrijpt daarin
in ieder geval materieel enige verandering
te brengen.
Erhard begrijpt natuurlijk heel goed
dat de dooi die op dit gebied is inge
treden ook de Bondsregering niet zonder
natte voeten zal laten. Zijn regering kan
niet door blijven gaan met het spreken
van hartroerende woorden over de Duit
sers achter het ijzeren gordijn die niet
door daden worden gedekt.
Carlo Schmid, vice-president van de
Westduitse Bondsdag, heeft in de Hildes-
heimer Presse enkele weken geleden een
artikel gepubliceerd, dat openhartig ingaat
op de betrekkingen tussen Israel en West-
Duitsland en de klacht uit Israel weer
geeft, dat men „daar niet meer weet wat
men aan West-Duitsland heeft." Dit naar
aanleiding van het feit dat Duitse deskun
digen in Egypte Nasser helpen met zijn
voorbereidingen tot vernietiging van Is
rael. In dit artikel geeft Schmid toe, dat
meer dan 500 Duitse raket- en atoomdes
kundigen in Egypte werken en dat er da
gelijks nog meer worden aangeworven.
Schmid stelt als eis, dat naast hetgeen
in Duitsland is verklaard en gedaan tegen
deze vernietigingsarbeid van Duitsers in
Egypte de Bondsregering een openbare
ongetwijfeld zullen volgen, maar dat Duits-
sers, waar ook ter wereld, moet oproepen,
hun werk in dienst van vernietigingswape
nen te staken.
Carlo Schmid zegt daarna, dat onvrien
delijke reacties van de Arabische staten
ongetwijfeld zullen volgen, maar dat Duits
land die dan maar onder ogen moet zien.
„Er zijn situaties, waarin men een beslis
sing moet nemen, indien men het veel
grotere euvel wil bestrijden," aldus
Schmid. Hij geeft daarmee een openharti
ge en bemoedigende aanwijzing van het
feit, dat in opperste Westduitse regerings
kringen bereidheid bestaat tot inlossing
van de onmetelijke Duitse schuld tegen,
over Israel.
Maar Carlo Schmid is een van de tame
lijk zeldzame Duitse figuren over wiens
mentaliteit en integriteit als volbloed de
mocraat en Europeaan nooit enige twijfel
heeft bestaan. Hij is een van de felste
nazi-bestrijders van Duitsland en heeft zich
ook tijdens de oorlog nooit in het gering
ste gecompromitteerd, integendeel. Als hij
de Duitse politiek zou kunnen uitmaken
zou West-Duitsland een garantiepact tegen
agressie met Israel hebben gesloten
plaats van de tamelijk vage culturele en
vriendschapsovereenkomsten, die de rege
ring Adenauer voorzichtig heeft geprodu
ceerd.
En toch, als de Westduitse na-oorlogse
politiek zich in die richting zou hebben be
geven, hoeveel meer enthousiasme zou
West-Duitsland in West-Europa dan heb
ben geoogst bij zijn pogingen, koersbepaler
voor de Europese politiek te worden?
De Vereniging voor Crematie AVVL
heeft dezer dagen haar honderdduizend
ste lid ingeschreven, na in 1916 te zijn
begonnen met een uiteraard gering aan
tal. Zij illustreert daarmee de ontwikke
ling van een denkwereld, de voortgang
van het algemene onderscheid tussen ge
loofspunt en traditie. Wij willen op deze
plaats geen uiteenzetting geven van de
argumenten, waarmee de propaganda
voor lijkverbranding wordt gevoerd, doch
slechts memoreren dat de crematie gena
derd is tot het burgerrecht, zoals een
vreemd woord zich op den duur geaccep
teerd ziet in de spreektaal. Ook in het re
geringsapparaat is men onder de indruk
van de groeiende belangstelling voor cre
matie gekomen, zodat een staatscommis
sie thans een herziening van de wet over
weegt, waardoor beperkende bepalingen
ten aanzien van crematie zouden kunnen
worden opgeheven of gewijzigd. En ten
slotte: er zijn aanwijzingen dat de sterk
ste veste van tegenstanders, bepaalde
kerkgenootschappen, open deuren ver
toont. Men is daar bereid zich te bezin
nen op de vraag, of crematie nog langer
kan worden beschouwd als een religieus
gewetenspunt, en dus kan blijven gelden
als de overtreding van een geloofsgebod,
óf dat zij nog slechts als strijdig met een
traditie moet worden ontraden. De vrij
heid van denken en oordelen in het per
soonlijke vlak lijkt hier een winstpunt te
zullen boeken.
PARIJS (AP) Een van de mannen die
zich in arrest bevinden voor hun aandeel
in de ontvoering van mevrouw Dassault is
veroordeeld tot achttien maanden gevan
genisstraf voor het dragen van een vuur
wapen zonder vergunning.
Met een brede lach begroet Christine
Keeler de fotografen voor haar flat.
Miss Keeler is uit de Holloway-
gevangenis ontslagen, na haar straf,
in verband met de „Profumo-affaire"
te hebben uitgezeten.
GENEèVE (AP) De internationale
commissie van juristen heeft de Verenig
de Staten vrijgesproken van beschuldigin
gen als zouden Amerikaanse militaire en
politietroepen de rechten van de mens heb
ben geschonden tijdens bloedige relletjes
in de Panamakaalzone in januari.
De commissie kwam wel tot de conclu
sie dat er wellicht bijzonder veel geweld
is gebruikt om de relletjes te beëindigen
en het bestrijden van sluipschutters aan
de Panamese kant van de grens.
De commissie had ook critiek op de Pa
namese authoriteiten, omdat die niets te
gen de betogers en sluipschutters hebben
ondernomen en omdat zij niets hebben
gedaan tegen ophitsende radiouitzendingen
op het hoogtepunt van de crisis.
LONDEN (Reuter) De Amerikaanse
advocaat Mark Lane heeft bekendgemaakt
dat in Londen een commissie is ingesteld
die wil aantonen dat president Kennedy
niet door Lee Oswald is vermoord. Lane
zal morgen in Londen nieuwe feiten over
de moordaanslag meedelen. „Ik doe dit in
Londen", zei hij, „omdat de Amerikaanse
pers niet bereid is een andere dan de offi
ciële lezing te publiceren".
Lane is voorzitter van de „Commissie
van Amerikaanse Burgers", die een eigen
onderzoek naar de moord instelt. In een
Britse zustercommissie hebben onder
meer zitting de toneelschrijver John Ar
den, de toneelcriticus Kenneth Tynan, de
filmregisseur Tony Richardson, de schrij
ver J. B. Priestley en het socialistische
parlementslid Michael Foot.
MONTANA (AP) Meer dan 2000 per
sonen zijn gisteravond uit hun huizen ge-
evacueerd in Great Falls, in de Ameri
kaanse staat Montana, toen het water van
de rivier de Sun zijn hoogste stand be
reikte bij de overstromingen in die staat
De overstromingen hebben nu al min
stens aan dertig mensen het leven gekost
Honderden zijn dakloos. De schade wordt
op ongeveer 36 miljoen gulden geschat.
Naar schatting zijn 2500 mensen ge-
evacueerd uit het overstroomde gebied.
Advertentie
Yeah, yeah!
Al ben ik helaas al lang geen tiener
meer, ik heb die Beatles toch wel aardig
gevonden. Gezellige sympathieke jongens
die zich niet, als andere teenageridolen,
in de meest-wulpse bochten wringen en
zich evenmin te buiten gaan aan het rauwe
junglegebrul, waarmee dit soort beat-
zangers zijn publiek tot hysterie brengt.
Integendeel, zij stonden en zongen even
keurig en ingetogen als een gereformeerd
jongemannenkwartet op een idem kerk-
concert en dat viel mij toch ergens wel
een beetje tegen, moet ik tot mijn schande
bekennen.
Wat ik precies verwacht had, valt moei
lijk te zeggen, maar zeker niet zo'n tamme,
brave vertoning.
Wat al die duizenden fans en fannetjes
verwacht hadden, kan ik nog veel minder
gissen. Maar zij gilden er in elk geval geen
decibel minder hard om en toen enkele
hunner na afloop zelfs de harige helden
even eigenhandig aan mochten raken
(blijkbaar om te constateren of zij wel echt
van vlees en bloed waren), toen kon ieder
een voldaan huiswaarts keren: het Won
der had zich voltrokken en men was erbij
geweest. In Blokker, in Treslong en in
de Amsterdamse grachten is de gezapige
rust van alledag weergekeerd, en er was
niemand platgedrukt, onder de voet ge
lopen of met de gummistok buiten westen
geslagen. Kortom, het was een fijn feest
en wat mij betreft mogen deze Beatles
nog dikwijls terugkomen, yeah, yeah!
(Van onze correspondent)
BONN Vlak voor zijn vertrek naar
de Verenigde Staten verscheen bondskan
selier Erhard op de Amerikaanse beeld
buizen in een interview dat men met hem
had in Bonn. Een van de vragen in dit
gesprek roerde de kwestie van de Sudeten
duitsers aan en, daarmee samenhangend,
de vraag of het verdrag van München van
1938 destijds door Frankrijk en Enge
land gestimuleerd „afperserij van Hit-
Ier" was geweest.
Over de rede van de minister van Ver
keer Seebohm die vorige maand de zaak
aan het rollen had gebracht, merkte Er
hard op dat deze „absoluut onmogelijk"
was geweest. „Hitier heeft het verdrag
van München zelf verscheurd," voegde Er
hard er aan toe, doelend op de Duitse be
zetting van Praag in maart 1939.
Erhard liep met deze uitspraken enigs
zins vooruit op een gesprek dat op initia
tief van Berlijns burgemeester en voorzit
ter van de sociaal-democratische partij,
Willy Brandt, tussen de drie grote par
tijen gehouden zal worden om tot een ge-
(Van onze correspondent)
PARIJS Nadat Washingtons speciale
boodschapper, onderminister van Buiten
landse Zaken George Ball, die uit naam
van president Johnson een nieuwe poging
ondernam om Frankrijks staatshoofd, ge
neraal De Gaulle, weer op het rechte
pad der Atlantische samenwerking te bren
gen zijn hielen nauwelijks had gelicht,
werd gisteren in Parijs een nieuwe be
slissing bekendgemaakt die alweer recht
streeks indruiste tegen de integratiebegin
selen waarop de NAVO militaire politiek
gevestigd is.
De Franse minister van Oorlog, Mess-
mer, heeft uiteraard op bevel van ge
neraal De Gaulle besloten dat het
Franse leger geheel zal worden uitgerust
met het automatische geweer van 7.5 mm.
dat sedert 1947 door de wapenfabrieken
van Saint-Etienne wordt gefabriceerd. Dit
wapen werd tot dusver slechts in een be
perkt aantal eenheden gebruikt. Omdat de
dertien andere landen van de NAVO de
Amerikaanse mitrailleur van een kaliber
van 7.62 mm. hebben geadopteerd, gooit
Frankrijk dus eens te meer roet in het
eten van de militaire integratie of althans
van de normalisatie van de lichte wape
nen binnen de Atlantische gemeenschap.
Deze nieuwe steek die Frankrijk de ge-
allieerde samenwerking meent toe te moe-
ten brengen, heeft de secretaris-generaal
van de Gaullistische partij, senator
Jacques Baumel, toch niet weerhouden in
een toespraak vooral Nederland en Italië
te beschuldigen van obstructie op de weg
naar een Verenigd Europa.
Het is gemakkelijker over Europa te
spreken, aldus Baumel, dan het van dag
tot dag en steen voor steen op te bou
wen, vooral nu sommige van onze bond
genoten verzuimen hun daden in harmo
nie met hun woorden te brengen.
En hoe, zo vroeg hij verder, kan men
nu gelijktijdig een geïntegreerd en su
pranationaal Europa wensen en tevens de
inschakeling van Engeland eisen dat die
zelfde integratie fundamenteel met zo
veel overtuiging van de hand blijft wij
zen. En daarom, zo wenste de gaullis
tische leider te concluderen, remmen Ne
derland en Italië de opbouw van Europa
aangezien Engeland zijn beslissing zich
aan te sluiten voor een of twee jaren toch
nooit zal kunnen nemen.
Tot zover de heer Jacques Baumel die
dus slechts vergat twee dingen op te mer
ken. Ten eerste dat het zijn heer en mees
ter generaal De Gauiie is geweest die
twee jaar geleden Engeland verhinderde
zich bij Europa aan te sluiten. En in de
tweede plaats dat het Europa der vader
landen dat de gaullisten zeggen na te stre
ven slechts een opgedofte fagade is waar
achter de zes landen met hun nationale
grenzen en hun tegenstellingen zouden
blijven voortbestaan zonder een wezenlij
ke stap naar een concrete eenwording te
kunnen ondernemen.
De paradox waarvan de geachte sena
tor Nederland en Italië meent te mogen
beschuldigen, ligt daarom eerder in de ei
gen gaullistische kramen. Want zelfs voor
de club van de Europese vaderlanden
heeft generaal De Gaulle Engeland inr
mers als aspirant-lid afgewezen.
zamenlijk standpunt over het verdrag van
München te komen.
Maar ook de socialistische Herbert Weh-
ner liep op het besluit van de partijen
vooruit toen hij vorige week voor de ra
dio enige stellingen over het probleem ver
kondigde, die op zijn minst teleurstellend
kunnen worden genoemd. De „bond van
verdrevenen" was er daarentegen buiten
gewoon tevreden mee en dankte Herbert
Wehner voor zijn woorden. De bond voeg
de er aan toe dat „inmenging zowel uit
het Oosten als uit het Westen in zaken
die met de kwestie Seebohm en zijn Neu-
renbergse rede samenhingen „met beslist
heid diende te worden afgewezen."
Wehner probeerde zich eerst de vriend
te maken van de verhitte Seebohmaan
hang en verklaarde daarna aanzienlijk ver
standiger: „Ik zou niet graag willen dat
juridische en schijnjuridische debatten
over het verdrag van München datgene
vernielen wat de Sudetendüitse Landmann
schaft en de socialistische partij van Duits
land in januari 1961 overeengekomen zijn'
Wehner omhelst in deze wel zeer oppor
tunistische toespraak zowel de goede als de
kwade aanpak van het Sudetenprobleem.
Het is juist opvallend in de overeenkomst
van 1961 tussen socialisten en Sudetenduit
sers dat de nadruk wordt gelegd op het
Heimatrecht" der verdrevenen, en dit is
een geheel andere zaak dan de eisen die
Seebohm en zijn aanhang stellen en waar
mee zij in de huidige politieke constellatie
geen schijn van kans hebben, eerder hun
zaak bederven dan verbeteren. Over het
verdrag van München wordt in de overeen
komst van '61 dan ook niet gesproken.
Niemand in de westelijke wereld en in
de Sovjet-Unie voelt er voor, om op welke
manier dan ook, het dramatische verdrag
van München nog te laten meespelen als
politieke factor. Men doet toch ook geen
beroep meer op Von Ribbentrops Hitler-
Stalinpact, of bijvoorbeeld op het verdrag
dat het Wener congres in 1815 over de
verdeling van Polen opstelde. Het verdrag
is dood en begraven en het is onbegrijpe
lijk dat de groepering die om zijn strevin
gen nu juist het Tsjechoslowakije tegen
over zich vindt dat door het verdrag van
München het grootste slachtoffer was, dit
zelfde verdrag als argument hanteert.
Het ware daarom verstandig zich tot het
zogenaamde „Heimatrecht" te beperken
Dit voorziet in één of andere vorm van
terugkeer der vluchtelingen zonder dat
daarmee direct grensveranderingen ge
paard zouden gaan. Wanneer men open oog
had voor de situatie op het ogenblik en
waarschijnlijk van nog heel lange tijd
hierna zou men inzien dat van de vele
onmogelijkheden dit de minst onmogelijke
was. Juist in een periode waarin minister
van Buitenlandse Zaken Schroder zich be
ijvert voor het winnen van vertrouwen in
de oostblokstaten en uitstekende betrekkin
gen aan het groeien zijn tussen de Bonds
republiek en Tsjechoslowakije, is het niet
alleen dom tegenover de vluchtelingen
maar ook levensgevaarlijk voor de politiek
van ontspanning, om het woord München
ook maar in de mond te nemen.
Een verreikende consequentie die zich
voordoet wanneer men zich tot een duide
lijke uitspraak over München in Bonn laat
verleiden is a. in geval van erkenning
maakt de bondsregering zich volmaakt on
mogelijk tegenover de buitenwereld en b.
in geval van een duidelijke ontkenning, zou
blijken dat de Sudetenduitsers geen Duit
sers zijn maar Tsjechen. Men hoeft weinig
fantasie te bezitten om zich voor te stel
len welke onoverzienbare gevolgen deze
conclusie zou hebben.
Het was daarom ook bijzonder onverstan
dig van bondskanselier Erhard dat hij niet
de moed heeft gehad minister Seebohm op
staande voet te ontslaan en zich beperkte
tot een vriendelijke terechtwijzing. Het is
waarschijnlijk ook niet waar als hij in het
gesprek vlak voor zijn vertrek naar Ame
rika opmerkt dat hij Seebohm niet kon
ontslaan omdat er „tien miljoen vluchtelin
gen en verdrevenen" in de Bondsrepubliek
zijn.
De Frankfurter Rundschau merkte in
een hoofdartikel hierover op: „Seebohms
al lang mogelijke pensionering zou beslist
geen kreten van verontwaardiging doen op
stijgen uit de kelen van de tien miljoen
vluchtelingen, want de Seebohmaanhang
en andere kleine groepen oproerkraaiers
zijn helemaal niet representatief voor de
Heimatvertriebenen".
Deze laatste opmerking hoort men hier
herhaaldelijk verkondigen. Maar als eiser
van zijn „Heimatrecht" blijft men ook
theoreticus, want niemand haalt het in zijn
hoofd om, mocht deze ondenkbare moge
lijkheid gegeven worden, het bondsrepubli-
keinse Wirtschaftswunderland de rug toe
te keren voor een ongewisse toekomst „in
den vreemde".
NEW YORK (AFP en Reuter) Da
Veiligheidsraad heeft met zeven stemmen
en vier onthoudingen besloten Zuid-Afri
ka te verzoeken amnestie te verlenen aan
allen wier vrijheid is beperkt wegens ver
zet tegen de apartheid.
Amerika, Frankrijk, Engeland en Bra
zilië onthielden zich van stemmen. De re
solutie is ingediend door Marokko en Ivoor
kust.
Ook wordt er bij Zuid-Afrika op aan
gedrongen af te zien van de terechtstel
ling van mensen die ter dood zijn ver
oordeeld wegens hun verzet tegen de apart-
heidpolitiek en het aan de gang zijnde pro
ces te staken.
De voorstemmers waren de Sovjet-Unie,
Nationalistisch China, Bolivia, Tsjecho
slowakije, Ivoorkust, Marokko en Noor
wegen.
WASHINGTON (AP; AFP) Het repu
blikeins-gezinde blad „Washington Eve
ning Star" is tot de conclusie gekomen
dat het gezin Johnson „een van de rijk
ste is dat ooit in het Witte Huis heeft ge
woond". Het publiceerde een lijst van de
bezittingen van de Johnsons, en schatte
hun vermogen op negen miljoen dollar.
Dit vermogen „werd vrijwel geheel bij
eengegaard in de tijd dat Johnson offi
ciële functies bekleedde, in het bijzonder
na zijn intrede in de Senaat in 1948".
„The Star" wees erop dat de gebruike
lijke lezing is dat het fortuin hoofdzake
lijk te danken is aan mevrouw Johnson
die in 1943 een klein radio-station in Texas,
dat diep in de schulden zat, opkocht voor
17.500 dollar. Dit is uitgegroeid tot een
zeer winstgevend televisie- en radio-sta
tion. Het Witte Huis heeft nog geen com
mentaar op het verhaal gegeven.
Advertentie
Wij spuiten in één dag een geheel
nieuw naadloos hoog geïsoleerd, rond
kanaal in uw oude schoorsteen.
Spaarndamseweg 48, Haarlem, tel. 02500-53750
Ruimtedochter. Valentina Teresjkova, de
eerste vrouwelijke ruimtevaarder, heeft
in Moskou het leven geschonken aan een
dochter.
„Slechts" De Zuidafrikaanse minister van
Justitie, Balthazar Vorster, heeft gezegd
dat zes gevangenen op het Robbeneiland
een klacht over mishandeling door be
wakers hebben ingediend, waarvan drie
gevallen ongegrond waren. De andere
drie bleken slechts „lichte mishande
ling" te betreffen.
Schuilplaats. Bij het vernietigen van een
van de schuilplaatsen van de Naga's
hebben Indische troepen vier dagen ge
leden 23 leden van de Naga-stam ge
dood. De schuilplaats lag bij Tamah in
Manipoer en was een wapenopslagplaats.
De Naga's willen onafhankelijkheid voor
hun gebied aan de noordoostgrens van
India.
Naessens-slachtoffer. De driejarige Robert
McFarlane, die naar Corsica was over
gebracht om daar de behandeling tegen
leukemie van de Fransman Gaston Naes-
sens te ondergaan, is in het ziekenhuis
in Glasgow overleden.
Levenslang. George John Gessner, een 28-
jarige ingenieur bij de fabricage van
kernwapens, is vandaag in Kansas City
tot levenslang veroordeeld, nadat hij
schuldig was bevonden aan het uitleve
ren van militaire geheimen aan Russi
sche agenten.
Genummerd. Een kip van de Italiaanse
mevrouw Giuseppina Zanetta heeft een
ei gelegd met gekleurde nummers erop.
Mevrouw Zanetta verklaarde de num.
mers geheim te houden, omdat zij die
wil uitspelen in de Italiaanse staatslote
rij.
Neergestort. In Turkije is een Turks mi
litair transportvliegtuig neergestort,
waarbij de bemanning van zes koppen
het leven verloor. De piloot voorkwam
dat het toestel in een stad terechtkwam.
Aardschok. In verscheidene delen van
Zuid-Spanje is een aardschok gevoeld.
In dorpen nabij Granada werd schade
aangericht. In Orce stortte een historisch
kasteel gedeeltelijk in.
Staking. De arbeiders van de suikerfa
brieken in Argentinië hielden gisteren
een 24-uursstaking voor betere arbeids
voorwaarden.
Rentevrij. Volgens de regering van Zanzi
bar zal communistisch China Zanzibar 'n
rentevrije lening met een lange looptijd
verstrekken voor de ontwikkeling van
het land.
Breuk. In de Ceylonese trotskistische Lan
ka Sama Smamaja partij is het tot een
breuk gekomen, nadat op een partijbij
eenkomst tot een coalitite met de rege
rende Sri Lanka vrijheidspartij was be
sloten. De tegenstanders van 'n dergelij
ke coalitie hebben nu een eigen partij
opgericht. Degenen, die zich bij de re
gering van mevrouw Bandaranaike had
den aangesloten, hebben zich in hun ogen
„tot werktuigen van de kapitalistische
klasse" gemaakt.
Siamese tweeling. Een Britse Siamese
tweeling, die aan het hoofd samenge
groeid was, is na een operatie die
de gehele dag geduurd heeft gescheiden.
Eén van hen is even later gestorven.
