evarieerd disconieuws ft DE IN DE KOMENDE WEEK BABY OP KOMST Nieuws uit de ZATERDAG 27 JUNI 1964 Erbij PAGINA ZES I 9 t'.: ''o T ^fmMi Jazz-zangeres Sarah Vaughan levert muzikale topprestaties „Sassy swings the Tivoli" is de titel van een langspeelplaat die onlangs van .jazz-zangeres Sarah Vaughan op de markt is gekomen. De eminente zangeres, die het vorig jaar ons Grand Gala du Disque opluisterde, is op deze plaat „live" opgenomen in het Kopenhagen- se Tivoli. „Ik heb Sarah Vaughan nog nooit blijer en vrijer gezien en gehoord", verklaarde arrangeur-orkestleider Quincy Jones na afloop van het optreden van Sarah in Kopenhagen. De plaat die van dit concert werd opgenomen is daar het beste bewijs van. Het eerste stuk op de plaat is de bekende oldtimer „Won't you come home Bill Bailey", dat Sarah Vaughan met een geladen swing brengt. Zeer goed is haar vertolking van Garners „Misty". Aanvankelijk rangschikte men zangeres Sarah Vaughan in de gelederen van Billy Holiday en Ella Fitzgerald. Het lijdt geen twij fel dat Sarah in niet geringe mate door deze twee topzangeressen uit de jazzwereld is beïnvloed, maar desondanks heeft de dyna mische Vaughan zich een volkomen eigen stijl gecreëerd. Haar helemaal „scat" gezongen „Sassy's blues" is een staaltje van mu zikaliteit en improvisatietalent. Alle lof voor de begeleiding en voor het Deense publiek dat zeer spontaan reageert op de muzikale grapjes van Sarah. Label: Mercury 125 347 MCL. Uitgave: Phonogram. Waardering: Goed tot zeer goed. Van Dave Brubeck kwamen dezer dagen een nieuwe „Jazz goes to Junior College" en een langspeelplaat getiteld „Time Changes" uit op de label CBS van Artone. Men behoeft geen uitgesproken jazz- fan te zijn om van de muziek van het Dave Brubeck-kwartet toch veel muzi kaal genoegen te beleven. Op de „Junior College" staan stukken als „These Fool ish Things" en 't nog bekendere „Saint Louis Blues". Knap werk van altist Paul Desmond vooral in „Bru's Blues" en „These Foolish Things". De plaat „Time Changes" is een voort zetting van de serie „Time Out", „Time Further Out" en „Countdown Time". Bijzonder interessant is de tweede zijde van de plaat, waarop het Dave Brubeck-kwartet musiceert begeleid door een symfonieorkest. De laatste tijd worden veel werken geschreven voor groot orkest en jazzcombo, zoals bij voorbeeld Brubecks „Dialogues for Jazzcombo and Orchestra". Op het ju bileumconcert van het Noordhollands Philharmonisch Orkest was ook een compositie voor jazzcombo en orkest opgenomen. Met het Noordhollands orkest musiceerden toen de „Diamond Five". Brubeck weet met zijn kwartet en het orkest dat onder leiding staat van Rayburn Wright, tot een hechte een heid te komen. Natuurlijk kan men zich afvragen of dergelijke experimenten onder de noemer jazz vallen. Velen zul len dat bestrijden. Zuiver experimen teel gezien is de combinatie van het kwartet met groot orkest echter een be langwekkend gebeuren, niet alleen op zuiver muzikaal terrein, maar vooral ook omdat de toenadering tussen mu sici die tot dus ver uitsluitend klassiek speelden en jazzmusici daardoor steeds groter wordt. Dat deze toenadering in een experiment als „Elementals" van Brubeck tot een hoogtepunt groeit is het bewijs dat er in de modernere sec tor tussen jazz en klassiek georiënteer de musici veel te bereiken valt. De compositie van Brubeck is een „gede gen" stuk, waarop zijn leermeesters, waartoe Darius Milhaud behoorde, ook duidelijk hun stempel drukten. De andere zijde van de plaat telt stukken als het Spaans-getinte „Iberia" en het interessante „World's fair". Een bijzonder attractief onderdeel vormen de experimenten van Brubeck met de dooreengeweven drie- en vierkwarts maten. Label: CBS 62332 en CBS 62253. Uit gave: Artone Haarlem. Waardering: Goed. Op het Duitse Columbia-label ver scheen een nieuwe langspeelplaat van het orkest van Glenn Miller, een orkest dat bij vele ouderen nog zeer geliefd is. Glenn Miller, wiens band direct vóór en tijdens de oorlog triomfen oogstte, die optrad voor de frontsoldaten en wiens naam een legende is geworden, is een grensfiguur tussen amusements- en jazzmuziek. Hij schreef composities die door jazzmuziek dankbaar werden gebruikt en was anderzijds zo commer cieel dat de puriteinen hem nooit in de gelederen van de jazzmusici en zijn or kest niet in de rij van jazzorkesten hebben willen opnemen. Glenn Miller is desondanks een belangrijk man ge weest in de woelige oorlogsdagen en in de muzikale evolutie, die toen begon. Zijn orkest heeft de laatste fase inge luid van het swingtijdperk van grote orkesten. Glenn Millers composities als „In the mood'", „Chattanooga Choo- choo", „Moonlight Serenade" etc. zijn wereldberoemd geworden. De opnamen op deze langspeelplaat zijn van het filmorkest uit de „Glenn Miller Story". Dus niet de originele „In the mood" van de oude 78-toeren plaat, maar de ietwat nieuwere versie van de film. Het is overigens een heerlijke erva ring de oude „Modernaires" weer eens te horen. Glenn Miller, die in 1944 met een vliegtuig boven Het Kanaal ver ongelukte, heeft een schat van muziek nagelaten. Zijn orkest, dat speciaal voor de film na de oorlog weer bijeenge- trommeld wero speelt de stukken en arrangementen van de ex-leider con sciëntieus als een waardig eerbetoon aan de man die ze schreef. De nieuwe plaat zal ongetwijfeld de weg naar vele ouderen weten te vin den. Of Basie of Ellington nu belangrijker zijn voor de ontwikkeling in de jazz zal niemand zich bij het beluisteren van deze plaat afvragen. Miller is nu een maal Miller en dat zegt genoeg. Label: Columbia 83531. Uitgave: Ar tone Haarlem. Waardering: Goed. Berry Zand Scholten i ■niiiiiiiiiiiiiiiuuiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiuii.iiiiiiiiiiim.il.mi.■"niiMlllitMmuiWH|liHHtWiiliiiiiiiiiiiiiiiuii,iiH>iuiiiiiiimuimiiii.iu.iiiin.iiiiiiiii.iiiiii.iiiiiiilm.ii..iii.iimiii.Huiu.i,i.iiii,H„,HM,.u,.„ Bobby Rydell: beste katholieke enter tainer van het jaar. EEN WERELD zonder liefde is niets voor Bobby Rydell. Hij nam het door John Lennon en Paul McCartney ge schreven lied („World without love") op zijn repertoire. Keerzijde: „Our faded love". Bobby Rydell werd deze maand door de Amerikaanse katholieke jeugdorganisatie onderscheiden met de titel „Outstanding Catholic Entertainer 1964" voor zijn prestaties op vocaal ge bied. (Bobby is ook nog filmster). (Cameo-Parkway CP 26.416). Amusementsvrouw De KRO heeft regisseuse Tineke Roeffen echtgenote van regisseur producer Nic Notten overgeplaatst naar de afdeling amusement. Tineke heeft zes jaar lang vrouwenprogram ma's geregisseerd voor de KRO. In het nieuwe seizoen zal ze naar de vrolijke kant van het TV-werk overstappen. Slop Nederland dreigt weer een nieuwe dans rijker te worden, nl. de slop. Er zijn zelfs al nationale kampioenschap pen in het „sloppen" gehouden. Als overwinnaar kwam daarbij uit de bus de jeugdige Amersfoorter Christiaan van den Berg, die deze nieuwe dans uitvoerde op de muziek van de ook al Amersfoortse band Flaming Arrows. AVRO en NCRV hebben plannen opge vat om zowel de slopper als het orkest voor de camera te halen. Dat zal na de zomervakanties gebeuren. GRIEKENLAND. Een land dat steeds meer de aandacht van het toerisme vraagt. Wie het enigszins kan doen, gaat erheen. Voor de thuisblijvers, die niet zo goed bij kas zitten of het te ver vin den, maar toch van Griekenland hou den, is er een andere oplossing. Een „Griekse vakantie" op de plaat. „Greek holiday" een e.p. met vier liederen: Eviba (serenade), Thlepsi (bolero mam- bo), Nychta (ballade), Anamessa syra kai tzia (liefdeslied), door verschillende zangers en zangeressen gezongen. WE NOTEREN de namen Tonis Maroudas, Mary Liva, Mary Linda, Manolis s Hiotis, Mary Lo, Grigori Bithikotsis, Ketty Thymi, die door de orkesten van Yiannis Didilis, Manolis Hiotis en N. Yakovlef worden begeleid. (Columbia SEG 8.312). OP DE NIEUWE Beatle-plaat staan „Long tall Sally" en „I call your name". Het laatste nummer is een compositie van Beatles John Lennon en Paul McCartney. En nog een verrassing: na de tiende juli gaat de nieuwste Beatle- plaat eruit. Hierop staan songs uit de film waarin het viertal debuteert. (Odeon 450.126). TOMMY ROE MET een compositie van Chuck Berry: „Carol". Ook Tommy Roe trekt dit lied helemaal in rhythm and blues-stijl op, waardoor men de indruk van een goede imitatie krijgt. De keerzijde: „Be a good girl" is weer een originele Tommy Roe-creatie. (Ar tone AP 22.180). Een oude favoriet van Frank Chacksfield werd door Lenny Welch uit de diepe zee op vist: „Ebb tide". Keerzijde: „Congratulations baby". (Cadence CC 26.232). EEN VLOT plaatje van Vicki: „Si j'étais un gargon" met aan de keerzijde: „L'heure du hully gully". (Philips JF 327.677). Dat geldt ook voor Billy Fury die „Nothin' shakin' zingt. Het „I will" is sfeervoller en een klasse beter. (Decca F 11.888). The Four Seasons met een ge leend koor voor hun „Ronnie" met aan de keerzijde „Bom to wonder". Vooral het laatste is een plezierig te horen lied. (Philips JF 305.510). MET „LA MAMMA", dat in ons land zo fijn door Corrie Brokken wordt ge zongen, steekt Rijk de Gooier de draak. Of dié tekst en die presentatie nu (ter- wille van het commerciële?) nodig zijn? Wij vinden van niet. Zonde van de ove rigens goede begeleiding. Keerzijde: „On schuldig veroordeeld". En niet te ver geten: beide nummers mét publiek. (Artone DR 25.232). Van de Nederlandse Bieteltjes: „Jèh, jèh, jèh, gekke pappie' en „Haal die scheiding uit je haar". Een koddige persiflage. Op het hoesje: drie kleine schatjes van Bieteltjes. (Artone DR 25230). „IT'S OVER" VAN Roy Orbison is weer een van die nummers die hele maal inslaan. Een kassucces ook, de song bereikte de tweede plaats op de Engelse hit-parade. Keerzijde: In dian wedding. (London FLX 3.121). In Engeland gonst momenteel de Mersey- beat, gelanceerd door groepen uit de Beat-stad Liverpool. Een groep die het verschijnsel eer aandoet en het mis schien wel in stand houdt, is de Mersey- beats, vier langharige jongemannen. Ze produceren een behoorlijk geluid en „Don't turn around" heeft alle kan sen. Keerzijde: Really mistified. (Fon- tana YF 278.703). VAN GERRY AND the Pacemakers een melodieuze song: Don't let the sun catch you crying". Keerzijde het rit mische: „Show me that you care". (Columbia DB 7.268). Tussen twee haakjes: Robert Cogoi zingt zijn chan son van het Kopenhagen-songfestival (Prés de ma rivière) ook in het Duits: „Weit, da wo der Strom beginnt". Keerzijde: „Nur noch einmal nach Haus" (Je serais mieux chez moi). (Philips JF 332.808). Henny Schoute iiiifiiiiiiiiiiiimiitiiiiiMiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiimmiiiHiiiiiiiHiiiiiMiiinH Wie op het ogenblik zijn oor in Hilversum te luisteren legt, krijgt de meset afschuwelijke verhalen te horen over de moeilijkheden, waar mee het televisiemakend personeel van de omroepverenigingen te kam pen heeft. Er is geen geld genoeg; er zijn geen mensen; de studioruimte is beslist onvoldoendekortom er gaat meer tijd heen met het puzzelen over wat wel en niet kan. dan met het eigenlijke programmawerk. Daarbij komt dan nog, dat alle omroepvereni gingen thans reeds druk doende zijn om programma's voor het tweede net in te blikken. Het gevolg is, dat het eigen werk in deze zomerweken op een laag pitje komt te staan. Hoofd zakelijk buitenlandse t.v.-films, her halingen en eenvoudige programma s krijgen de kijkers voorgeschoteld. Herhaling Midzomernachts droom ZONDAG. De laatste zondag van juni duiken we met elkaar het water in. De zwemploegen van Nederland en En geland ontmoeten elkaar in het fraaie Groningse bad De Papiermolen en de camera's zullen daarbij aanwezig zijn. Na dit verfrissende bad van twee tot vijf volgt een televisiekerkdienst uit de Opstandingskerk in Amsterdam. De gemeente zal bestaan uit Amster dammers en 25 Afrikaanse studenten, die uit Parijs komen om hun eigen lie deren te zingen. De Kameroense do minee Eugène Mallo, die in zijn eigen land directeur is van het Bijbelgenoot schap, preekt in deze dienst, die de verbondenheid tussen Nederland en Afrika wil demonstreren. Liturgen zijn ds. James Lawson uit Dahomey en ds. E. B. Rijnders. Voor de vertaling zorgt ds. Ype Schaaf, die vier jaar in Kame roen werkte. De Avro beperkt zich na het Weekjournaal en Sport in Beeld tot een herhaling van de in juni 1963 uit gezonden opvoering van Shakespeare's Midzomernachtsdroom. Het was een opvoering toen in het kader van de feestelijkheden ter gelegenheid van het veertigjarig bestaan van de Avro. De Nederlandse Comedie zorgde voor een prachtige voorstelling onder regie van Han Bentz van den Berg en met in de voornaamste rollen Bentz van den Berg zelf als de elfenkoning Oberon, Ellen Vogel als Titania en Henk van Ulsen als een onvergetelijke Puck, de schelm die alle liefdesaffaires in de war stuurt. Ko van Dijk voert als Spoel de wever de zes handwerkslieden aan, die als spel in een spel een liefdesdra ma gaan opvoeren. Het is een luister rijk stuk in een luisterrijke opvoering, een herhaling echt wel waard. Ook op deze zondag, zoals trouwens iedere avond, na het tweede journaal nog flitsen van de Tour de France. Franse thriller met Lino Ventura MAANDAG. De vaste ingrediënten voor de NTS maandag zijn er ook nu weer, d.w.z. een comedy caper, Open baar Kunstbezit, het journaal en tien minuten politiek. Daarna volgt de hoofdfilm, deze keer weer eens uit de Franse keuken. Lino Ventura, een soort Eddy Constantine, komt in de knel. Dat komt, omdat een Parijse kranten verkoper op zekere dag een drenkeling uit het water vist, die beweert, dat zijn vrouw hem uit de weg wilde ruimen. Maar die meneer geeft zich, zo blijkt achteraf voor iemand anders uit met het gevolg, dat de redder zelf van moord wordt beschuldigd. En daar haal je per slot van rekening niet iemand voor uit de Seine. De regie van de rolprent had Gilles Grangier, medespe lenden zijn o.m. Lino Ventura, Robert Hirsch en Andrea Parisy. Voor het Dinsdag: Jean Ferrat die men hier ziet optreden in de Singer concert zaal te Laren. journaal en de Tour gaan we eerst nog kijken naar een Amerikaanse film, die in bijna een uur een filmoverzicht geeft van de geschiedenis van de Verenigde Staten van de onafhankelijkheidsver klaring tot en met 1962. State of the Union heet de documentaire. Vijf jaar Nederlands Danstheater DINSDAG. De Vpro opent het pro gramma ook al met een herhaling en wel met het Portret van een Sportman, dat Herman Kuiphof indertijd op een zaterdagmiddag wijdde aan Abe Len stra. Het was een bijzonder goed ont vangen schets van de Friese voetbal ler en aangezien het aantal kijkers op de zaterdagmiddag toch maar beperkt was, mag men deze herhaling niet zin loos noemen. Na het journaal presen teert Fred Hoyte de Franse chanson nier Jean Ferrat. Het programma is in april opgenomen in de Singer con certzaal in Laren. Ferrat zingt zeven liedjes. Fred Hoyte heeft de entoura ge zo sober mogelijk gehouden. Dat de uitzending niet eerder plaats vond is veroorzaakt door het feit, dat Hoyte aanvankelijk zijn ontslag had genomen bij de Vpro, omdat zijn werkgever, ANVV bezwaar maakte tegen het feit, dat hij ook voor de televisie werkte. La ter kreeg hij toch toestemming, maar toen waren de programma's al voor geruime tijd vastgelegd. Jean Ferrat is in 1930 geboren. Hij is een man van het type Philippe Clay. De meeste van zijn liedjes componeert hij zelf, zelf, maar hij zingt ook chansons van Brassens. Aanvankelijk kreeg hij be kendheid als componist. Toen bekende sterren liedjes van hem zongen, is hij zelf ook voor de microfoon gaan staan. Met veel succes, want thans is hij een van de meest succesvolle Franse jon geren. De aantrekkelijkheid van zijn chansons is, dat hij veel van stem mingen wisselt. Humor en senti ment liggen bij hem heel dicht bij el kaar. Er is ook een televisiedebuut de ze avond. Hans van den Busken maakt dat met zijn filmpje over het eerste lustrum van het Nederlands Dans theater, waarin hij een beeld geeft van de opkomst, groei en werkwijze van dit vooruitstrevende dansensemble. Ter afsluiting van de film wordt een nieuw ballet gedanst van choreograaf Hans van Maanen, nl. Symfony in three movements op muziek van Stra- winski. Simon van Collem presenteert vervolgens zijn filmsterportret. Deze keer is de vermaarde Bette Davis het onderwerp, een bepaald niet mooie vrouw, die echter een van de grootste actrices van Hollywood genoemd kan worden. Prof. van Holk richt zich ver volgens van achter zijn schrijftafel tot de kijkers. Blik achter het bamboe-gordijn WOENSDAG. Nadat Barend de Beer de NCRV-avond heeft ingebromd, be leeft Lassie nieuwe avonturen. Oppas heet deze aflevering. Memo volgt, zoals gewoonlijk op het journaal, waarna de tweede aflevering te zien zal zijn van Cinematomobiel, de Franse filmserie, die de ontwikkeling van de auto in beeld brengt. Unieke historische opna men voor de liefhebbers van de auto sport. Om negen uur een amusements programma met liedjes uit vreemde landen, van Rusland tot Argentinië. Medewerkenden zijn het duo Björn- dal, de in België wonende Italiaanse zangeres Philomena Magistro, Mattheus Papilaja, die op Borneo werd geboren, de Surinaamse in Utrecht studeren de de gitarist-zanger Ronny Grant en Stella en Mayra uit Aruba. Daarmee komen we nog niet thuis, want het vol gende programma-onderdeel is „Blik achter het bamboegordijn", een docu mentaire van de Fransman Maurice Werther, die vorig jaar met een TV- ploeg een bezoek bracht aan commu nistisch China. De film behandelt vele facetten van het huidige China. Er wordt een nogal vriendelijk beeld in ge tekend, hetgeen het gevolg is van het feit, dat de opvatting van de filmers voornamelijk een toeristische was. Hoe wel. tussen de regels en de beelden door ziet men toch ook wel welk een ontzagwekkende kracht 't begrip „mas sa" in deze maatschappij heeft. Alvo rens we terugkeren in Frankrijk voor de laatste Touravonturen eerst nog naar Engeland voor een aflevering van Dial 999. In „Op het verkeerde paard gewed" krijgt de Londense politie het te kwaad met vreemde toestanden bij de paardenraces. Moord bij de rennen, bedrog bij de bookmakers. Tango-koning in het zilver DONDERDAG. In het Vara vrouwen programma liedjes van Christel Ade laar, Jan Blokker over Greta Garbo en Vork in de steel met Conny Stuart. Het eerste halfuur van het avondpro gramma wordt verzorgd door het Hu manistisch Verbond, dat de aandacht vraagt voor een discussie over de Hu manistische geestelijke verzorging in het leger. Onder de titel „Stenen voor brood' geven hun oordeel: hoofdveld prediker ds. C. A. J. van der Poel, hoofdvlootaalmoezenier dr. L. A. M. Goossens en de hoofdraadsman van het Humanistisch Verbond H. J. J. Lips. Na het journaal en Achter het nieuws, Luchtkastelen, een programmaatje, dat werd opgenomen in het kasteel Oud- Zuylen bij Utrecht, waaraan o.a. mee werkten de jonge chansonnière Liesbeth List en acteur Ramses Shaffy. Een kwartier met orkest Malando, t.g.v. het zilveren jubileum van deze Neder landse tango-koning, componist en or kestleider, gaat vooraf aan de Dick Powell-show. „Pericles was in de 31ste straat" heet het verhaal, dat handelt over een oude Griekse straatventer, die weigert zich neer te leggen bij de ideeën en plannen van een rijke zaken man, die in Chicago zijn politieke as piraties wil uitleven. Geen tv-spel dus deze donderdag, vanwege de zomer. Wel na het laatste nieuws nog een stukje Tour de France. Laatste aflevering Kentering VRIJDAG. Om twee uur in de mid dag feest voor de tennisliefhebbers. Willem Duys en Herman Kuiphof zijn naar Wimbledon getrokken om com mentaar te geven bij de finales heren enkelspel. Het avondprogramma van de K.R.O. begin ook al weer met een her haling en wel van de vorig jaar in juli uitgezonden documentaire over een dag met een schippersgezin. Na het jour naal en Brandpunt, t.v.-dansant, dat zich niets van de warmte aantrekt en van geen seizoenen weet. Gelukkig koos Fred Rombouts voor deze julidag twee temperamentvolle, exotische dansen, de rumba en de tango. Gerard Heystee is wederom gastheer; Wim Voeten demon streert, geassisteerd door Jeanne Ass- mann. Het K.R.O.-dansorkest o.l.v. Cees Bruyn zorgt voor de muziek. Verras singen zijn er ook verder op deze vrij dag niet. Na t.v.-dansant de avonturen van ranch-eigenaar Ben Cartwright en z'n drie zoons. Spanning en een tikkel tje romantiek op Bonanza. Deze afleve ring heet „Uitgestoten". De avond wordt besloten met de derde en laatste aflevering van Kentering, een program ma over de ontwikkelingen in de katho lieke kerk onder paus Joannes XXIII. Lichte Muze uit België ZATERDAG. Op zaterdagmiddag ls het al tennis wat de klok slaat. De fi nales dames enkel, dames dubbel, he ren dubbel en gemengd dubbel nemen de hele middag in beslag. Alleen voor Zaterdagavond: Freddy Frinton en Potassy. Potassy tijdens een van zijn goocheltoeren. Pinky en Perky eindelijk in de mid dag en de kinderstrip is nog plaats. Het avondprogramma van de AVRO be gint met een nieuwe serie, nl. Top Cat, vier tekenfilms uit de beroemde Ameri kaanse school met in de hoofdrol een straatkat, die meestal nogal moeilijkhe den heeft met de politieman Dribble. Benny the Ball heeft tegenover zijn moeder gedaan, alsof hij burgemeester van New York is geworden en het goe de mens wil nu op visite komen. Dank zij de slimme kat en de auto van Dribble wordt haar illusie niet ver stoord. Na het journaal en Televizier, vervolgens een aflevering van de Dick van Dyke-show. Daarna wordt het feest voor de jeugd, want de populair# Belgisch-Italiaanse zanger Adamo van wie meer platen worden verkocht dan var de zo geroemde Beatles zingt zijn grootste succesnummers, zoals Quand les roses, Crier ton nom en Vous permettez monsieur. Hij wordt begeleid door het kwartet I del Fini en ingeleid door Fred Oster. Geruime tijd geleden werd dit programma opgenomen in de Bussumse Vitusstudio, waarbij vele be kende Nederlandse artiesten zich onder het publiek schaarden, zoals Rob de Nijs en de Fouryo's. Adamo zong in een nachtclub-decor en hij deed 't heel bij zonder, zodat de AVRO erg gelukkig was met dit showt je van ruim een half uur. Na de zang wat gekheid. Freddy Frinton en Paul Potassy zorgen ervoor. Frinton is butler bij een feestmaaltijd ter ere van miss Sophie, waarna Potas sy een aantal van zijn nieuwe goochel trucs zal laten zien. 't Is erg vreemd en dwaas allemaal. Zomeravondmelodie brengt daarna opnieuw Belgische ster ren in het beeld. Jo Leemans en Louis Neefs zingen melodieuze liedjes, bege leid door het orkest van Frans Mijts. De verbindende teksten zijn van Ernst van Altena. Het laatste nieuws en Ba rend Barendse's Tourcommentaar slui ten de week af. nnHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin Ageeth Scherphuis is de vorige week (voorlopig) voor het laatst op het scherm verschenen. De baby is aan staande en tot die er is neemt Ageeth het er een beetje van. Lonneke Hoog land zal haar vervangen. Zij neemt af scheid van Rooster, waarvoor een nieuw presentatieteam wordt gezocht

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1964 | | pagina 18