tw
DICK VAN DYKE:
PECHVOGEL VAN DE TV
IS GELUKSKIND THUIS
f
DE
IN DE KOMENDE WEEK
NTS breidt uit
A
ZATERDAG
JULI
1964
Erbü
PAGINA VIER
De Beatles in Treslong
Onderscheiding
Dick van Dyke en zijn vrouwelijke partner Mary Tyler Moore in zijn
wekelijkse televisieshows.
Donderdagavond het t.v.-spel ,JDe tweekoppige adelaar" van Jean Cocteau
met Josephine van Gasteren in de hoofdrol
Duizendpoot
Geluksvogel
Midzomer. Dat wil zeggen, dat
men niet al te zwaarwichtige tele
visieprogramma's moet verwachten.
Die zullen de kijkers ook niet vragen.
Het accent ligt op het gemoedelijke
vanwege de financiën en de tech
nische mogelijkheden meestal niet
erg ingewikkelde amusementspro
gramma's en buitenlandse series, die
dan ook al weer voor het merendeel
in het vrij onbeduidende vlak liggen.
Wie zal het trouwens de televisiesec
ties kwalijk nemen, dat zij hun kruit
droog houden tot er weer meer kijkers
voor de beeldbuis plaats nemen?
Documentaire Amerikaanse
verkiezingen
ZONDAG. Ook in de zomermaanden
wordt aan sport gedaan; vandaar dat
België. Ons land wordt vertegenwoor
digd door vijf dames, nl. Shirley Zwe-
rus, Willeke Alberti, Trea v.d. Schoot,
Ilonka Beluska en Rita Hovink; België
bindt de strijd aan met Louis Lava,
Kalinka, José Thomas, Bert Amori en
Jean Marc Bertie. Voor de begeleiding
zorgen het kwintet van pianist Willy
Albimore en het orkest van Francis
Bay. Impresario Lou van Rees heeft
deze maal weer de leiding van de ploeg.
Hij had zich teruggetrokken, omdat
twee jaar geleden de jury voornamelijk
uit Belgen bestond en die mochten het
Nederlandse gezelschapje niet zo erg.
Nu vertrouwt Lou van Rees die zelf
een belangrijk aandeel heeft gehad in
de voorbereiding van de vijf zangeres
jes erop, dat de onpartijdigheid
teruggekeerd zal zijn. De Nederlandse
juryleden zijn Willem Duys vorig
jaar ploegleider en toen scheldend op
Lou van Rees, maar de ruzie is bij-
De Nederlandse Knokke-ploeg met v.l.n.r. Lou van Rees, Shirley Zwerus, Rita
Hovink, Ilonka Beluska, Willeke Alberti, Willem O'Duys, Trea van der Schoot
en Jef de Groot (dinsdagavond).
na het gebruikelijke weekjournaal de al
even gebruikelijke Sport in Beeld-uit
zending te zien is. De Vara vervolgt
het programma om half negen met een
luchtig vakantieprogramma rond Cor
Steyn, de populaire hammond-organist,
die sinds jaar en dag de Varaprogram-
ma's opluistert en die voor de oorlog
vooral als organist van het City Theater
bekendheid kreeg. Zijn hechte banden
met Dorus hebben van hem een regel
matige televisiemedewerker gemaakt en
vooral in Duitsland heeft hij op dat ge
bied een uitstekende naam gekregen. De
Nederlandse kijkers staan trouwens ook
altijd nog paf van zijn enorme virtuosi
teit. Andere medewerkers zijn Tante
Leen, het Cocktail Trio, Philippine
Aeckerlin, Betsy en Max Anders, die
zichzelf begeleiden op allerlei instru
menten, het kinderkoor De Krekels
o.l.v. Lord Werf en het Dubbelman
kwartet van Geert de Boer.
Na dr. L. de Jong, een Amerikaanse
filmdocumentaire over de emotionele
gebeurtenissen, die vooraf gingen aan
de verkiezing van John Kennedy tot
president van de Verenigde Staten. Ken
nedy werd een dusdanig begrip in de
wereld, dat men zich nauwelijks herin
nert met welk een kleine meerderheid
hij in 1960 werd gekozen. De verkie
zingscampagne was opwindend in dat
jaar: vooral de televisiedebatten tussen
Kennedy en zijn tegenstander Nixon
trokken de aandacht. „Op weg naar het
Witte Huis", zoals deze documentaire
genoemd werd kreeg op het filmfesti
val van Cannes een hoge onderschei
ding. Na het tweede journaal enkele
beelden van de Tour de France.
Hoofdfilm: Michael Strogoff
MAANDAG. De Comedy Caper van
deze avond laat als hoofdpersoon weer
eens Billy Bevan zien. Hij is door een
erfenis plotseling eigenaar geworden
van een chique damessalon. Voorwaar
de voor het eigenaarschap is, dat hij en
z'n compagnon vrijgezellen moeten zijn.
Maar Billy heeft al een vrouw en moet
dus allerlei vreemde capriolen uithalen
om ongetrouwd te lijken. Openbaar
Kunstbezit is voor de tweede keer ge
wijd aan de Egyptische kunst. Na een
kort tekenfilmpje over een violist en
een bassist de hoofdfilm: Michael Stro
goff. de koerier van de Tsaar, een ro
mantisch, spannend verhaal, verfilmd
door George Nicholls, met in de hoofd
rollen Anton Wallbrook, Akim Tamiroff
Elisabeth Allan en Marga Graham. Het
is een overbekend verhaal, dat van
Wladimir en Michael, een verhaal van
dappere strijders, spionnen, doodvon
nissen en niet te vergeten van de ver
schrikkelijkste aller straffen, nl. het
met gloeiende ijzeren staven uitbranden
van de ogen. Indertijd heeft dit klassie
ke verhaal model gestaan voor een
hoorspelserie, waarvoor zo ongeveer
heel Nederland thuis bleef. Alvorens het
laatste nieuws aan bod komt eerst nog
ter afsluiting van de filmavond een kor
te documentaire over het plaatsje Par
ma, waar de bevolking zich opmaakt
om te genieten van de opvoering van
een Verdi-opera, wat in Italië een ge
weldige gebeurtenis is.
Songfestival in Knokke
DINSDAG. Een korte documentaire
opent dinsdagavond 't Avroprogramma.
Het is „Een landschap verandert",
waarin het leefbaar maken van een
nieuwe polder werd verfilmd. Feike van
der Woord is de samensteller. Kwart
voor acht een kwartiertje voor de tie
ners met Freddy and his Dreamers, een
van de vele Engelse gitaar- en zang
groepjes die de laatste maanden de
wereld hebben veroverd. Geen Beatles,
maar toch wel net zo iets. Na het jour
naal en Televizier gaan Dick van Dyke
en echtgenote weer een aantal vreemde
belevenissen tegemoet. De hoofdschotel
van het televisiemenu is de rechtstreek
se reportage, die de Avro in samen
werking met de Vlaamse televisie geeft
van het zesde zangfestival om de Euro
pese beker in het Casino te Knokke.
Nederland treedt in het strijdperk tegen
gelegd en Jef de Groot. De uitzen
ding duurt een uur.
Profiel van Kroesjtsjev
WOENSDAG. In het kinderprogram
ma Verrekijker, Nieuws van het t.v.-
eiland, kabouter Kandelaar en een Pop
pentheater. Om half acht presenteert de
V.P.R.O. een film uit 1927, getiteld
Tracked by the police, waarin de be
kende filmhond Rin tin tin de hoofdrol
speelt, die in de periode van de stomme
film nog veel beroemder was dan Lassie
nu. Hij kon alles, die trouwe herder.
Na het journaal een jazzprogramma,
getiteld 7 en 4. Die zeven zijn de leden
van het Septet van Herman Schoonder-
walt een van Neerlands grootste jazz-
solisten de vier zijn Conny van den
Bosch, Ann Burton, Hans Boskamp en
Donald Jones. Eerlijk gezegd lijkt het
ons een nogal vreemd gezelschap, want
Conny en Hans kan men beslist geen
jazzvocalisten noemen. De beide ande
ren mogen zich misschien het predikaat
aanmatigen. Uitgevoerd zullen worden
werken van Dave Brubeck, Duke Elling
ton, Miles Davis en een aantal Neder
landse componisten. De samenstelling
is van Rob van der Linden en Ernst
van Altena. De laatste vertaalde alle
teksten, want er wordt alleen maar
Nederlands gezongen in dit programma.
„It 's mad world" zeggen vervolgens
Rob v.d. Linden en Simon van Collem.
Ze behandelen de slapstick van Mare
Sennett en Stanley Kramer. Gekke
filmpjes, zoals we ze van de maandag
avond kennen. Twintig over negen een
heel bijzondere uitzending, nl. een por
tret van Kroesjtsjev. Het programma
wordt uitgezonden in verband met het
bezoek van minister Luns kort tevoren
aan de Sovjet-Unie. Het interessante as
pect is, dat het hier een Russische pro-
duktie betreft. Het kan een boeiende
kennismaking zijn met de Russische
televisie. En het kan al even belang
wekkend zijn te zien, hoe de Russen
over hun eerste minister denken of
misschien beter gezegd, hoe hij over
zichzelf denkt. Bouke Poelstra verzorg
de de Nederlandse tekst. De avond
wordt besloten met de rubriek Ziek zijn,
beter worden van dr. A. C. van Swol.
Deze aflevering behandelt de voeding in
het algemeen en meer in het bijzonder
de voedingsproblemen van sportmensen.
Gezien de voorbereidingen voor de
Olympische Spelen, lijkt het een pro
gramma, dat voor zeer velen leerzaam
kan zijn. Niet alleen trouwens voor de
topatleten. Iedereen die aan sport doet,
dient zijn voeding daarbij aan te passen,
teneinde zijn lichaamsconditie zo goed
mogelijk op peil te houden.
Achter de schermen van
de revue
DONDERDAG. Adelheid van der Most
regisseert in het vrouwenprogramma
van de Avro donderdagmiddag een kort
tv-spel van Tan ja Smit, getiteld Vakan
tie zonder grenzen. Onderwerp is het
probleem van de vakantiehoudende jon
gens en meisjes, die (minderjarig) er
samen op uit trekken. Mevr. dr. Swel-
heim de Boer zal haar licht laten schij
nen over dit vraagstuk, dat zovele
ouders bezig houdt. De moeder in het
tv-spel is Mela Soesman, de vader Lex
Goudsmit, de jongen Bram v.d. Vlugt
en het meisje Hanna van der Vlugt.
Voorts komt er nog een kunstschilder in
voor, gespeeld door Huub Rooymans.
Het avondprogramma begint met een
directe reportage uit Scheveningen,
waar men niet alleen beelden te zien
krijgt van de beroemde visafslag, maar
ook van de internationale visserij-ten-
toonstelling Rijk is de Zee, de grootste
manifestatie op visserijgebied, die ooit
in Nederland werd gehouden. De ten
toonstelling beslaat een oppervlakte van
ruim 20.000 vierkante meter. Wim Ruth
is de presentator van deze reportage,
die door Ger Roos wordt geregisseerd.
In de serie Levend Theater zond de
Avro in het verleden drie documentai
res van Will Simon uit, die respectieve
lijk handelden over de totstandkoming
van een toneelopvoering, een ballet en
een televisiespel: Toi, Toi, Toi, Pas
voor Pas en Achter de Schermen. Een
vierde documentaire van deze aard
wordt vanavond uitgezonden. Onder
werp is nu het ontstaan van een revue.
Will Simon belicht in deze documentai
re, getiteld Samen uit, alle facetten
waaraan een revue moet voldoen om
tot een snel, kleurig en vloeiend geheel
zonder haperingen te komen. Aan het
programma werken mee Willy Walden
en Piet Muyselaar, Mieke Telkamp, Do
nald Jones, Aase Rasmussen, het re
vueorkest van Bill Stanford en natuur
lijk de girls van de revue. Na dit half
uurtje het tv-spel van de week. Het is
de Tweekoppige Adelaar van Jean Coc-
teau in een opvoering, zoals het Nieuw
Rotterdams toneel die in het afgelopen
seizoen gaf. Medespelenden zijn o.m.
Josephine van Gasteren, Hans Culeman,
Annette Nieuwenhuyzen, Johan Schmidt
en Arnold Geldermans. De regie èn de
televisiebewerking zijn van Frans Boer
lage; de camera wordt gehanteerd door
William Vogler. Cocteau's stuk handelt
over een vorstin, die zich na de dood
van haar man heeft teruggetrokken op
haar kasteel. Haar man is gedood door
de revolutionairen. Deze eisen nu ook de
dood van de vorstin. Een dichter wordt
aangewezen om het vonnis te voltrek
ken, doch in plaats van zijn taak te vol
brengen, raakt hij verliefd op haar.
Toch doodt hij haar, nadat zij vergif
heeft gedaan in zijn drank.
Mogelijk ook deze avond weer een re
portage uit Knokke, nl. als de Neder
landse dames tot de finale doordringen.
Engelse politie-film
VRIJDAG. Barend de Beer knort het
spits af van het N.C.R.V.-programma.
Hij wordt op de voet gevolgd door de
razende racemonsters, die in Cinemato-
mobile de vooruitgang van de automo
biel illustreren. Het is het derde filmpje
in deze Franse serie. Na het Journaal
nog eens weer een aflevering van het
luchtige winterprogramma Capriolen,
waarmee de N.C.R.V. in de sombere
maanden, die achter ons liggen aardig
succes had. We kennen de medewerkers
zo langzamerhand: de Gay Twens, het
Barbershop-kwartet, dokter Nuts en his
crackers, de OK Wobblers. In de plaats
van Jenny Arean en Jacco Van Renesse
die de tv-wereld de rug hebben toe
gekeerd om elders hun geluk te gaan
beproeven zingen nu de ex-musical
ster Nelly Frijda en de jonge zanger
René Frank. Verder is er een danstrio
van Frans Lafall, die samen met Kitty
Knappert ook de choreografie verzorgt.
De muzikale leiding berust als vanouds
bij Pi Scheffer, de teksten zijn van
Alexander Pola en de regie heeft Ruud
Keers. Kampioen-doe-het-zelver Joop
Doderer zorgt voor een wijze les in het
kader van de leerzame reeks Doe het
vooral zelf. Attentie neemt een hele hap
tijd in beslag, alvorens de serie Ghost
Squad aan de beurt komt. Deze span
nende Engelse films over dat merk
waardige politiecommando van speciale
agenten, die helemaal op hun eigen
houtje worden uitgezonden om zonder
hulp moeilijke en ingewikkelde myste
ries op te lossen, heet vanavond De Weg
naar het Bankroet. Anthony Marlowe en
Michael Quinn spelen de hoofdrollen.
Het gaat om enkele rijke financiers, die
om bepaalde redenen het land willen
verlaten en die daarbij in handen vallen
van wat zich noemen „behulpzame" lie
den, wier oogmerken meer het helpen
van zichzelf dan van die bankiers be
treffen. Ds. v.d. Bosch sluit deze avond.
Fiesta Gitana
ZATERDAG. De middaguren zijn spe
ciaal voor de tieners, want op veler
verzoek herhaalt de VARA dan de film,
die werd gemaakt van het optreden van
The Beatles in Treslong in Hillegom,
compleet met de interviewtjes van Her
man Stok. Ook het speciale filmpje, dat
gemaakt werd van de Beatle-tekenwed-
strijd wordt nog eens vertoond. Om half
acht start het avondprogramma met
een nieuwe aflevering van de aflopende
filmserie Vrije Nieuwsgaring met Mi
chael O'Toole en z'n persbureau. De
tieners maar niet zij alleen zullen
na het journaal en Achter het Nieuws
kunnen genieten van een bijzonder aar
dig programmaatje, dat de VARA on
langs opnam, toen het zanggroepje Les
Surfs Nederland bezocht. Berend Boude-
wijn heeft de zes jongens en meisjes uit
De Nederlandse Televisie Stichting
bouwt niet alleen in Hilversum, waar
in sneltreinvaart de nieuwe studio in
het omroepkwartier uit de grond komt.
Ook in Bussum zijn thans verbouwin
gen gaande. In de buurt van de St.
Vitusstudio zijn enkele winkelpanden
aangekocht, waarin de timmerlieden
aan het werk zijn gegaan. De oude Vi
tusstudio krijgt daardoor uitbreiding,
waardoor allerlei technische apparatuur
uit het gebouw kan worden gehaald.
Ook komt er nu ruimte voor een ar
chief van bandopnamen en voor een
kleine studio, waar in besloten kring
ingeblikte programma's kunnen worden
vertoond. De aankopen hebben boven
dien het voordeel, dat de beide Bussum-
se studio's Irene en Vitus veel dichter
bij elkaar komen te liggen, doordat de
uitbreiding tussen beide gebouwen ligt.
Er zijn, aldus verluidt in Bussum, nog
meer plannen om tot aankoop van hui
zen over te gaan.
Madagascar al eens in zijn rubriek
„Uit" laten zien en alle kijkers waren
toen opgetogen over het spontane optre
den van de broertjes en zusjes. Van
daar, dat de VARA hen uitnodigde, nog
eens te komen. Vijf en veertig minuten
vullen de jongelui. Ze onderbraken er
even een tournee, voor door Duitsland
en Italië. Coco, Pat, Rocky en Dave
met hun twee zusjes Monique en Nicole
zijn geboren op Madagascar, waar hun
vader belastingambtenaar is. Hij heeft
behalve dit zestal nog zes kinderen. Dat
zij niet bij Les Surfs horen komt alleen
maar, omdat ze nog te jong zijn. Zingen,
dansen en pret maken doen ze net zo
goed als hun beroemde broertjes en zus
jes, die na een zangwedstrijd in Mada
gascar te hebben gewonnen, naar Parijs
werden gehaald, waar ze een stormach
tig succes oogstten. Sindsdien reizen za
heel Europa door. Coco is de leider.
Hij is twintig. Met haar vijftien jaren
is Monique de jongste van het gezel
schap. De bekendste liedjes van Les
Surfs zijn Reviens vite et oublie, T'en
vas pas comme ga, A présent tu peux
t'en aller en vooral de Franse versie
van I only want to be with you. Ellen
Blazer, die het programmaatje regis
seerde noemde het „Ingeblikte zon",
vanwege de spontaneïteit en levenslus
tigheid van het zestal, dat voortdurend
z'n optreden onderbreekt voor het ma
ken van grapjes en door het volkomen
ongedwongen beantwoorden van vragen.
Na dit brokje natuur komt Perry Mason
opdraven om zijn zoveelste rechtzaak te
winnen. Het gaat deze keer om twee
rivalen uit de financiële wereld, die el
kaar de loef proberen af te steken,
waarbij het met moraal en wet niet al
tijd even nauw wordt genomen. De dag
wordt besloten met een opname van het
Fiesta Gitana, waarvan we al eerder
het een en ander te zien kregen. Spon
tane muziek uit het zonnige zuiden, met
flamenco-zang en dans.
(Van onze radio- en t.v.-medewerker)
Enkele weken geleden wisten de programmasamenstellers van de AVRO-
televisie de hand te leggen op een flink aantal nieuwe afleveringen van de
Amerikaanse Dick van Dykeshow en zij waren daarmee zeer in hun schik.
Terecht! Na de uitzending van de eerste aflevering het vorige seizoen bleek al
onmiddellijk dat de Dick van Dykeshow bij het Nederlandse kijkerspubliek
aansloeg. Uit alle windstreken kwamen enthousiaste brieven, nagenoeg alle
recensenten waren welwillend in hun beoordeling en de concurrerende omroep
beden slikten moeizaam hun afgunst weg toen ze hoorden dat de AVRO nog
blikken vol van de Dick van Dyke-avonturen had klaarliggen.
Sindsdien zijn de plezierige gebeurte
nissen rond de Amerikaanse tekst
schrijver Rob Petrie (zoals de hoofd
persoon van de serie eigenlijk heet, ter
wijl niemand dat blijkt te weten) ge
meengoed geworden in de Nederlandse
huiskamers.
Het programma heeft inmiddels zijn
achttiende aflevering beleefd (binnen
het jaar!) en dat is naar Nederlandse
begrippen niet alleen een opmerkelijk
hoog aantal voor een buitenlandse se
rie maar ook een bijna uniek te noe
men frequentie.
AVRO-t.v. presenteert de Dick van
Dyke show met dit tempo omdat zij
weet dat de kijker niet gauw genoeg
krijgt van deze met vaart, humor en
goede smaak gemaakte programma's
en misschien ook wel omdat zij er zo'n
ferme hoeveelheid van op de kop heeft
kunnen tikken. De voorraad van dit
moment is nog toereikend voor een
heel seizoen uitzendingen één of twee
maal per maand.
Dick van Dyke schijnt voorlopig nog
niet van plan de serie te beëindigen.
Hij blijft aan de lopende band op de
gevonden formule doorborduren en het
opmerkelijke is dat zijn produkten nog
steeds van 'n weldadige oorspronkelijk
heid en charme zijn. Enige tijd gele
den mochten de makers van de Dick
van Dyke shows maar liefst een drie
dubbele Emmy Award (voor spel, tekst
en presentatie) in ontvangst nemen en
deze onderscheiding voor televisie
gebeurtenissen staat in Amerika zeer
hoog genoteerd.
Europa had eigenlijk nog nooit ge
hoord van de beweeglijke, olijke en
stellig talentrijke jongeman met de Ne
derlands klinkende naam vóór zijn te
levisieshows (in feite zijn het geen
shows, maar komische eenacters) hun
massale goodwill-reis naar Europese
contreien m&akten.
Engeland ging als eerste door de
knieën voor Van Dyke's humor. Duits
land volgde. Daarna Nederland en Zwe
den. In al die landen, waar miljoenen
televisiekijkers de vriendenkring van
Dick van Dyke uitmaken, is dezelfde
zesendertigjarige, 1. m. 89 lange Ameri
kaan een bekende en een onbekende.
Hij stapt regelmatig de miljoenen huis
kamers binnen zonder dat zijn naam
de klank heeft van sterren als Frank
Sinatra, Elvis Presley, Sammy Davis,
Bob Hope, Jack Benny, of desnoods
Pat Boone of Perry Como, maar hij
is desondanks een vertrouwde en ge
waardeerde bezoeker. En wie of wat
mag die gloednieuwe volksvermaker
dan wel zijn?
Vraag hem niet naar zijn beroep,
want u schrikt ervan. Dick van Dyke
is niet voor één gat te vangen, maar
staat grinnikend achter tal van gaatjes.
Als hij ij del was, zou zijn zeer lange
naambord vermelden: acteur, zanger,
danser, cabaretier, imitator, gooche
laar, schilder, beeldhouwer, binnen
huis-architect, fotograaf en automon
teur. Al deze beroepen heeft hij uitge
oefend of oefent hij nog steeds uit.
Men zou hem een man van twaalf am
bachten en dertien ongelukken kunnen
noemen, ware het niet dat hij geen
twaalf doch elf beroepen heeft of had
en niet één mislukking.
Volgens zijn vrienden zou hij in het
goochelen of in de fotografie even goed
de kost kunnen verdienen als in de t.v.-
studio's.
Dick van Dyke heeft zijn feeling voor
de showbusiness niet van huis uit mee
gekregen. Zijn vader was werkzaam
bij een scheepvaartmaatschappij en
zijn moeder had al evenmin theater
ervaring of zelfs maar aanleg.
Desondanks werd Dick na zijn eerste
grote optreden in de Broadway-show
„Boys against the girls" onmiddel
lijk voor vol aangezien door publiek en
pers. Zijn zang en dans werden hoog
geprezen, terwijl hij noch in het een
noch in het ander ooit enige scholing
had gehad. Hij was wat men noemt
een natuurtalent en dat zagen de tele
visieproducers van C.B.S. prompt in.
Hij kreeg een engagement voor een
ochtendshow en toen die een groot suc
ces bleek bij de kijkers kwam hij in
recordtijd op de rol van grote avond
successen als de Ed Sullivan-, de Perrj
Como- en de Jack Paarshows.
Vandaag de dag staat hij met zijn
eigen comedies boven aan de rang van
Amerika's televisie-amusement en tus
sen de bedrijven door treedt hij nog op
in theatermusicals, films en toneelpro-
dukties. Hij is overal voor te vinden en
vliegt van noord naar zuid en oost naar
west om „even een regisseur uit de
moeilijkheden te halen" en tussen neus
en lippen snel een rolletje te vervullen.
De kreet „in noodgevallen laten we Dick
van Dyke wel opdraven!" is in de Ame
rikaanse showbusiness min of meer een
gevleugelde zinsnede geworden.
Intussen vindt hij ook nog tijd voor
zijn gezin (vier kinderen) en zijn on
telbare hobbies (autorijden, schilderen,
spelen met zijn uitgebreide spoorweg
emplacement en filmen). Onder zijn
vrienden staat hij te boek als de ge
luksvogel, die maar iets hoeft aan te
pakken om er een succes van te maken.
