I
Het Vale Paard
Tiberias, het Napels van Israël waar
vroeger „vlooien regeerden"
Koning Salomo liet demonen vuur
stoken voor geneeskrachtige bron
PANDA EN DE PETTENJACHT
iils
m
FLORENCE:
Ons vervolgverhaal
Een detectiveroman
door Agatha Christie
De man In het fluweel
Jubileum? DROSTE pastilles altijd welkom!^.
r A N >3
a
IJte
Welkom thuis?
DROSTE Pastilles, altijd welkom
DINSDAG 28 JULI 1964
'8
Bier voor dieethouders
Tweemaal verwoest
Bronnen
Dove demonen
'-ws»
Attracties
M
4"&
De L van leerling
25)
„Nee, Mark, zeg niet telkens dat je
het met me eens bent! Want ik heb t
gevoel dat jij nog altijd het idee hebt
dat er méér achter kan zitten!"
Ik antwoordde: „Laat ik je eerst
een vraag stellen: die stelling, dat er
in ieder mens een heimelijke drang
naar de dood bestaat, een doods
drift. Is die wetenschappelijk vast
gesteld?"
Corrigan weifelde een ogenblik.
Toen zei hij: „Ik ben geen psychia
ter. Onder ons gezegd, ik geloof dat
die knapen meestal zelf een tikje ge
schift worden. Zij raken in de war
door al die theorieën. En ze gaan daar
in veel te ver. Ik kan je vertellen dat
de politie allerminst gelukkig is met
een psychiater als getuige-deskundi-
ge, die de'verdediging altijd te hulp
roept om haarfijn uit te leggen waar
om een bepaalde verdachte een hul
peloze oude vrouw vermoord heeft,
omdat ze geld in 't laatje had".
„Jij geeft natuurlijk de voorkeur
aan je klieren-theorie!"
Corrigan lachte. „Goed, Goed. Ik
theoretiseer óók. Dat zal ik niet ont
kennen. Maar achter mijn theorie
staat tenminste een deugdelijke li
chamelijk? oorzaak wanneer ik het
zover breng tenminste. Maar al dat
gewauwel over het onderbewuste.
Bah!"
„Geloof je daar niet in?"
„Welzeker, natuurlijk geloof ik
daarin. Maar die lui gaan veel en
veel te ver. De onbewuste doodsdrift
en de rest.daar is wel iets van
waar, natuurlijk, maar lang niet zo
veel als zij wel beweren."
„Maar er bestaat dus iets derge
lijks," hield ik aan. „Je doet verstan
dig zelf eens een boek over psycholo
gie aan te schaffen, dan kun je alles
erover lezen."
„Thyrza Grey beweert dat zij alles
weet wat daarover te weten valt."
„O, Thyrza Grey!" snoof hij. „Wat
weet zo'n ouwe juffrouw in zo'n
dorpje van diepte-psychologie! Zaols
ik je al zei: „allemaal lariekoek!"
„Datzelfde is altijd gezegd," merk
te ik op, „ten opzichte van nieuwe
ontdekkingen, die niet met gevestigde
denkbeelden klopten. IJzeren schepen?
Kletskoek! Vliegtuigen? Larie!"
Hij viel mij in de rede. „Jij hebt,
geloof ik, alles wat dat mens be
weerde met huid en haar, met haak,
snoer en dobber en al ingeslikt?"
„Volstrekt niet!" protesteerde ik.
„Ik wou alleen maar weten of er eni
ge wetenschappelijke grondslag voor
valt aan te wijzen."
Corrigan maakte een minachtend
gek!"
„Goed. Dat heb ik alleen maar
willen weten. Maar vertel mij nu ook
eens hoe het nu staat met dat lijstje
namen. Is de politie daarmee al wat
opgeschoten?"
„Ze hebben er hard aan gewerkt,
maar daar gaat heel wat tijd in zit
ten. Namen zonder adressen of voor
namen kun je niet zo gemakkelijk
naspeuren en thuisbrengen."
„Laten we het eens uit een andere
gezichtshoek bekijken", stelde ik voor.
„Ik wil met je wedden dat je elk
van die namen binnen een of
anderhalf jaar in een overlijdens-
bericht zult tegenkomen. Waar of
niet?"
Hij wierp me een eigenaardige blik
toe.
„Ik geloof.dat je die wedden
schap winnen zou."
„Juist, en dat is het enige wat die
mensen met elkaar gemeen hebben.,
een spoedig te verwachten levens
einde!"
„Goed, maar daaraan hoef je geen
verdere .gevolgtrekkingen te verbin-'
den. Mark! Heb jij wel enig idee
hoeveel mensen alleen al hier te lan
de dagelijks sterven? En er zijn heel
wat algemeen voorkomende namen
bij! Daar schieten we dus niets mee
op!"
„Delafontaine," ging ik voort. „Ma
ry Delafontaine. „Dan is niet een al
ledaagse naam, wel? Haar begrafe
nis heeft, naar ik gehoord heb, ver
leden dinsdag plaatsgevonden."
Hij keek mij vlug aan. „Hoe weet
je dat? In de krant gelezen?"
„Nee, dat heb ik van een vriendin
„Er was hoegenaamd niets ver
dacht aan haar overlijden, dat kan
ik je verzekeren! Feitelijk heeft geen
van al die sterfgevallen onder ver
dachte omstandigheden plaatsgeonden.
Dat is stuk voor stuk door de politie
nagegaan. Als het z.g. „ongelukken"
zouden zijn geweest, was er verden
king gerezen. Het zijn allemaal nor
male sterfgevallen: longontsteking,
hersenbloeding, hersentumor, galste
nen een geval van polio.niets ver
dachts hoegenaamd."
Ik knikte. „Geen ongeluk," zei ik.
„Geen vergiftiging. Gewone ziektege
vallen vormden de doodsoorzaak. Pre
cies wat Thyra Grey heeft beweerd".
„Wou je daarmee zeggen dat die
vrouw de natuurlijke dood zou kun
nen 'veroorzaken van iemand die ze
nooit gezien heeft, op verre afstand.,
zodat die iemand bijvoorbeeld aan
longontstekeing zou kunnen doodgaan
„Ik ben niet degene die dat be
weert. Dat deed zij! Ik zelf vind het
niet erg waarschijnlijk en zou graag
worden overtuigd dat het ook onmo
gelijk is. Maar er doen zich hierbij
enkele zonderlinge factoren voor. Heel
terloops is „Het Vale Paard" ter
sprake gekomen.in verband met
het liquideren van ongewenste perso
nen. Er blijkt vervolgens een huis te
bestaan dat „Het Vale Paard" heet.
De vrouw die erin woont gaat er
prat op dat daartoe occulte mogelijk
heden bestaan. Daar dicht in de buurt
woont iemand die zonder enige aarze
ling wordt verklaard te beantwoor
den aan het signalement van de man
die pastoor Gorman op de bewus
te avond van zijn dood heeft achter
volgd. op de avond, toen een ster
vende hem over „een goddeloos be
drijf" had ingelicht. Vind je dat ook
niet opvallend veel toevalligheden?"
„Die man kan nooit dezelfde zijn
geweest als Venables, omdat je me zelf
hebt verteld dat die al jarenlang ver
lamd is."
„Is het medisch onmogelijk zo'n
verlamming te fingeren?"
„Ja, onmogelijk. De benen zijn dan
verschrompeld."
„Daarmee is, lijkt me, de zaak van
de baan!" verzuchtte ik.
„Jammer! Als er hoe zal ik het
zeggen een organisatie zou bestaan,
die zich toelegt op „mensenopruiming"
dan zou ik me namelijk kunnen voor
stellen dat een man als Venables daar
voor de aangewezen figuur is. De
kostbaarheden die hij in zijn huis bij
elkaar heeft gebracht, vertegenwoor
digen een fantastisch hoge waarde.
Hoe is de man aan al dat geld geko
men?"
Ik wachtte even en vervolgde: „Al
die mensen, die zo keurig netjes in
hun bed zijn overleden, door deze of
gene oorzaak, hadden die erfgenamen,
die belang hadden bij hun dood?"
„Er is altijd wel iemand die in meer
of mindere mate belang heeft bij een
sterfgeval. Maar hier waren geen aan
wijsbare omstandigheden. Bedoel je
dat?"
„Niet helemaal."
„Lady Hesketh-Dubois heeft, zoals
je waarschijnlijk wel weet, ruim vijf
tigduizend pond nagelaten. De neef
woont in Canada De nicht is getrouwd
en woont in het noorden van Enge
land. Beiden kunnen het geld best ge
bruiken.
Thomasina Tuckerton had van haar
vader een aardig fortuin geëerfd. Zij
was ongetrouwd. Bij haar dood vóór
haar eenentwintigste jaar kwam dit
aan haar stiefmoeder. Alles wijst er
op dat deze een best mens is.
Dan hebben we nog jouw miss De
lafontaine. Haar geld gaat naar een
nicht.
„Ah, zo! En die nicht?"
„Die woont getrouwd in Kenya".
„Allemaal mooi ver uit de buurt,"
luidde mijn commentaar.
Corrigans blik verried enige erger
nis. „Van de drie Sandfords die het
hoekje zijn omgegaan, heeft de ene
een heel jonge vrouw achtergelaten.
die dan ook vrij spoedig is hertrouwd.
De overledene was katholiek en had
niet in een echtscheiding willen toe
stemmen.
(Wordt vervolgd)
van haar gehoord
Op het vijfde congres van het interna
tionale verbond van suikerzieken te To
ronto is een soort pilsner bier geïntrodu
ceerd, dat speciaal bestemd is voor per
sonen, die op hun gewicht moeten let
ten.
Een voorbeeld van de rijkdom aan
natuurschoon, waarmee heel
Galilea gezegend is.
(Van onze correspondent)
JERUZALEM „De koning der vlooien
heeft zijn hof in Tiberias", schreef anno
985 de Arabische geograaf el-Mukadassi.
En bij dit twijfelachtig compliment liet hij
het niet. In zijn populair-wetenschappelijk
geschrift maakte hij ook verder de inwo
ners van deze Galilese stad mikpunt van
een ridiculiserende spot, die weinig van
hen heel liet: „Twee maanden van het
jaar verzadigen zij zich met de vrucht
van de jujube-struik, die in het wild groeit
en niets kost.^Twee maanden vechten zij
tegen legers van vliegen. Twee maanden
lang schijnen zij fluit te spelen, want dan
zuigen zij suikerriet. Twee maanden lang
waden zij door de modder en twee maan
den dansen zij in hun bed omdat legioenen
vlooien hen ongenadig teisteren."
Sleten de inwoners van Tiberias vroeger
werkelijk hun dagen zoals deze Arabische
spotvogel verhaalt? Ik weet het niet. Maar
ik kan u met de hand op het hart verzeke
ren, dat de bewoners van het moderne
Tiberias, Israëls winterkuuroord bij uitne
mendheid, hun dieet niet beperken tot wil
de vruchten, en evenmin in adamscostuum
rondlopen, suikerriet zuigen, door de blub
ber waden of hun nachten doorbrengen
met het bestrijden van ongedierte. Ze heb
ben werkelijk wel wat anders te doen.
Want het moderne Tiberias is meer dan
een „Spa". Het is ook een centrum van
toerisme. Die status heeft het niet cadeau
gekregen. Er moest hard voor worden ge
werkt. De oudste Israëli weten u te ver
tellen, dat Tiberias in hun jeugd niet veel
meer was dan een armzalig nest. Dat was
het misschien wat el-Mukadassi bedoelde,
al zal lokaal-patriotisme hem wel niet
vreemd zijn geweest, want hij was een
Jeruzalemmer. Maar. Israël verandert snel
en Tiberias is nu een comfortabele stad
met een natuurschoon, dat aan Italië doet
denken.
Globaal genomen is Tiberias tweedui
zend jaar oud. Het dankt zijn ontstaan aan
Herodes Antipas, die een nieuwe stad
stichtte op de overblijfselen van het vroe
gere Rakkat en haar noemde naar de
Romeinse keizer Tiberius. Dat vertellen de
geschiedenisboeken. Maar de joodse wij
zen, die al gauw hun stempel drukten op
het nieuwe bevolkingscentrum, leidden de
n&am van hun woonplaats Teverjah in
het Hebreeuws af van „taboer", dat
navel betekent. Tiberias was vroeger na
melijk een middelpunt van joods godsdien
stig leven in het land der vaderen. Na de
verovering van Jeruzalem, in het jaar 70,
ontstonden hier belangrijke academies van
joodse religieuze wetenschap, die beroem
de godsdienstfilosofen en codificatoren op-
Een kiboets aan het meer van Galilea.
leverden. Hier ook werd de Msjnah vol
tooid en tweehonderd jaar later om
streeks 400 de Jeruzalemse talmoed.
Ook onder Arabische overheersing bleef
de stad een belangrijk centrum. Totdat,
in de twaalfde eeuw, de kruisvaarders de
mohammedanen trachtten te verdrijven en
Tiberias met de grond gelijk werd ge
maakt. Toen, zo omstreeks 1560, de Tur
ken Palestina veroverden, schonk sultan
Soeleiman Tiberias en naaste omgeving
aan een aanzienlijke jood, don Josef Nas-
si, en daarmee begon de wederopbouw. In
de achtteinde eeuw was hier sjeik Daher
el-Omer heer en meester. Hij legde de
joden echter geen hinderpalen in de weg.
Toen in 1837 de stad voor de tweede maal
werd verwoest, ditmaal door een aard
beving, waren zij het, die de grondslag
legden voor het nieuwe Tiberias. De op
komst van het zionisme bracht een toe
vloed van pioniers en de staat Israël was
nauwelijks gesticht of joodse immigranten
van heinde en ver vestigden zich hier en
droegen het hunne bij tot een snelle ont
wikkeling.
Tiberias is het Napels van het Nabije
Oosten. Wie uit de richting van Nazaret
de stad nadert, raakt onder de bekoring
van een panorama, dat hier zijns gelijke
niet heeft.
Beneden glinstert het blauwe water van
het meer van Galilea, aan de ene kant
geflankeerd door schilderachtige huizen
groeperingen, aan de andere kant door de
in Syrië gelegen bruin-grijze bergen van
Golan met in de verte de majestueuze
berg Hermon, die in de winter met
sneeuw is bedekt. Als u wilt kunt u tien
minuten later uw hart ophalen aan de on
volprezen vis, die het meer opleert en
die vers en aanlokkelijk wordt geserveerd
in een rij min of meer elegante, maar
nogal prijzige eetgelegenheden aan het
golvende water.
U bevindt zich ruim tweehonderd meter
onder de zeespiegel en als u van zon houdt
kunt u hier zomer en winter genieten. In
de zomer zal dat genoegen in de regel van
korte duur zijn, want dan is de tempera
tuur ongeveer negentig graden, maar in de
winter komen hele drommen van Israëli
en buitenlanders naar Tiberias om er zich
behaaglijk te koesteren in de warme, maar
niet verzengende zon, te genieten van de
rijkdom aan natuurschoon, waarmee heel
Galilea gezegend is.
Of om te baden in het water van de
geneeskrachtige bronnen, die deze stad al
eeuwen geleden een internationale faam
hebben bezorgd.
Die bronnen bevinden zich even buiten
Tiberias aan de grote weg naar de fleurige
nederzettingen in het Jordaan-dal. Hun
aanwezigheid heeft dat gedeelte van het
mensdom, dat aan reumatiek, jicht of
y-—-
CD» MMTW 'DOMM»
228. Tik tik tikketik tikklonk het in de gangen
van de ruïne. Het geluid kwam snel naderbij en nu
begon Joris zich toch ookminder op zijn gemak te
voelen. Tik tik tikketikdaar verscheen het petten-
pakkertje om de hoek. Het bewoog zich met klepperen
de metalen voetjes over de stenen vloer. „Ei ei," zei
Joris opgelucht. „Zijt gij het, plichtsgetrouw mechaniek
je? Op zoek naar het baasje om een petje te appor
teren?" Zonder acht te slaan op deze waarderende
begroeting snelde het ijverige ding voorbij. Maar nu
deed Joris een snelle greep naar de pet, die het torste.
„Tut tut, niet zo snel," sprak hij. „Ik geloof dat ik
van uw diensten gebruik kan maken. Wacht even, tot
ik iets heb bedacht." Het pettenpakkertje rukte zenuw
achtig aan de pet, maar daar trok Joris zich niets
van aan. „Ge zijt ongetwijfeld op weg naar uw baas,
om hem de buit te brengen," vervolgde hij. Ja, ja,
alles wijst er op, dat de bekwame geleerde iets in u
heeft verwerkt, waardoor ge hem altijd kunt vinden.
Van dit technisch wonder kan ik gebruik maken om
Panda en de professor terug te vinden. Als ik u volg,
zult ge me ongetwijfeld bij ze brengen. Maar dan niet
zo haastig en ongedurig, braaf mechanisme, want ik
vertrouw deze omgeving nietHij stokte, toen een
hand hem bij de schouder greep.
Florence introduceerde tussen de shows
van damesmode 1964-1965 ook de nieuwe
herenmode. Moeten we Florence geloven
dan zullen de heren de komende winter
in fluweel gekleed gaan.
De favoriete kleuren zijn fles-groen en
marineblauw met respectievelijk drie en
twee knopen. De eerste kleur voor de dag
de tweede voor 's avonds. De pakken
lijken somber, zijn van een zwaar soort
katoen (fluweel) en zitten ongeveer het
zelfde als corduroy. Ook de sportjasjes
waren van fluweel, maar dan in de kleu
ren zwart en vrij donker groen.
Er werden speciale instructies gegeven
hoe de knopen moeten worden vastge
maakt. Is men buiten de stad dan mogen
de bovenste twee knopen dicht, in de stad
alleen de middelste knoop. Litrico, een
van de ontwerpers, had bijpassende ves
ten. Voor de namiddag waren het vesten
met een lage, dichte knopenrij en sjaal
kraag.
bepaalde zenuwstoornissen lijdt, aan nie
mand minder te danken dan koning Salo
mon. Zo althans wil het de legende. Er
wordt verteld, dat een groep zieken in hun
wanhoop zich tot de wijste aller koningen
wendde en hem smeekte hen te genezen.
De koning stemde toe.
Hij riep een legertje demonen op en be-
van hen tot in de diepste regionen van de
aarde af te dalen en het toen nog koude
water van de bronnen van Tiberias op
kookhitte te brengen. En zo geschiedde.
Maar koning Salomon kende zijn duivelse
pappenheimers maar al te goed en trof
voorzorgsmaatregelen. Voordat zij in de
aarde afdaalden ontnam hjj hun het ge
hoor, want hij wist, dat zij met het stoken
van het vuur zouden ophouden, zodra zij
bericht van zijn dood hadden gekregen.
Koning Salomon werd drieduizend
jaar geleden tot zijn vaderen verzameld,
maar de zwoegende demonen hebben daar
nog altijd geen weet van en wijden zich
nog steeds ijverig aan de taak, die hun
werd opgelegd, tot intense voldoening van
de kuurgasten en van de directie van het
moderne gebouwencomplex, compleet met
restaurant en „souvernirshop", waar een
staf van dokters, verplegers en verpleeg
sters de strijd tegen de kwalen voert.
Denkt u nu vooral niet, dat deze patiën
ten alleen de stad haar karakter geven.
Hun aantal is eigenlijk maar gering in
verhouding tot dat van de toeristen, die
de tientallen hotels en pensions bevolken en
onder meer reden van bestaan hebben ge
geven aan een paar- nachtclubs met en
zonder strip-tease.
Het meer religieus-mystieke deel van de
toeristen wordt ook aangestoken door de
graven van bekende talmoedgeleerden,
godsdienstfilosofen en exegeten, onder wie
de befaamde Maimonides, die in 1204 stierf,
rabbi Jochanan ben-Zakkai, een groot
wetsgeleerde uit de tijd van -Jeruzalems
verwoesting door de Romeinen, rabbi Elie-
zer de Grote, een prominente godsdienst
leraar uit de tweede eeuw, rabbi Akiva,
die omstreeks het jaar 150 gefolterd door
de Romeinen het leven liet en rabbi Meir
Baal Ha-Nes, die in de Agadische geschrif
ten als wonderdoener (in het Hebreeuws
Baai-nes) wordt beschreven.
Rabbi Meïrs verdiensten als man van
ongewone godsvrucht werken nog altijd
door en zo kunt u in het gebouw met zijn
twee koepels, dat het graf van de vrome
omsluit, het hele jaar door mensen aan
treffen, die extatisch bidden om vervulling
van hun wensen.
En onderwijl suizen de witte station
wagens van de Verenigde Naties langs de
oevers van het meer. Want het landschap
van Galilea mag dan al van vrede en
broederschap spreken, de Syriërs aan de
overzijde kunnen het niet verkroppen, dat
het visrijke water van het meer tot Israëls
territorium behoort en staan de Israëli bij
tijd en wijle naar het leven. En van hun
bunkers op de berghellingen uit turen zij
door hun kijkers naar de kleurige touring
cars met toeristen voor wie de aanwezig
heid van „de vijand" net zo goed een
attractie betekent als de genezende warme
bronnen van Tiberias of het graf van de
heilige wonderrabbi, wiens verdiensten ook
na zijn dood al diegenen heten te helpen,
die hem in hun kommer aanroepen.
Advertentie
v. ..v
V >v
'yT/Z 4* Mts
f: t#i -
zal voorlopig nog wel de dure (elf
duizend gulden) auto van Leonard
Melling blijven sieren. Want deze Brit
se zakenman uit Wythenhamshawe,
Manchester, is onlangs voor de acht
ste maal gezakt voor zijn rij-examen.
Advertentie
De heer Melling, hier nogal mistroostig
op straat zittend, heeft nu 115 rijlessen
achter de rug. Om zelf te kunnen rijden
heeft hij nu een instructeur in dienst
genomen die hem op al zijn zakenreizen
vergezelt: een gepensioneerde politie
chauffeur die aan deze functie als bij
zitter zeventig gulden per week over
houdt. Melling wil binnenkort opnieuw
zijn negende rijproef afleggen, maar
veel hoop op slagen heeft hij niet meer..
Tragische bijzonderheid: in de tweede
wereldoorlog heeft hij geruime tijd
dienst gedaan als militair chauffeur
