Kongolese opstandelingen
overrompelen Stanleystad
Negen geredde mijnwerkers
verlaten vandaag ziekenhuis
WERELDNIEUWS
J
r
Van dag tot dag
Oe Thant klaagt
financiële nood
te Washington
Prinses Irene in
verwachting?
Ruim 300 doden in
„Heilige krijg"
te Noord-Rhodesië
VN-personeel overhaast op de vlucht
Weer schone lakens en warm maal
na een nachtmerrie van 197 uren
Samenzang maakte
dat het wachten
korter duurde
CPraatótoel
Strenge straffen
voor baldadige
Britse tieners
Pijn op reis? WITTE KRUIS
MAAKT U VLOT WEER FIT! A
WOENSDAG 5 AUGUSTUS 1964
Sovjet-Unie en Frankrijk
weigeren te betalen
Operatie gelukt
Zingen
Andere volgorde
De tweede aanval van Noordvietnamese
torpedoboten op Amerikaanse oorlogssche
pen heeft velen, in zowel als buiten de
Verenigde Staten, aan het gissen gezet om
trent de bedoelingen die de regering van
Noord-Vietnam met deze uitdagende spel-
deprikken kan hebben. Een militair succes
tegenover de machtige Amerikaanse ze
vende vloot kan zij er niet van verwach
ten; evenmin kan zij redelijkerwijs veron
derstellen dat die vloot voor haar torpe
doboten op de loop zal gaan en zich dus
uit de Baai van Tonkin zal terugtrekken.
Als men in Hanoi ook maar iets begrijpt
van het Amerikaanse volkskarakter zou
men er moeten inzien dat zulke militaire
speldeprikken vóór alles het eergevoel
van de Amerikanen raken en dus eerder
tot een versterking dan tot een verzwak
king van Washingtons houding tegenover
Noord-Vietnam zullen leiden, zeer zeker in
een verkiezingsjaar.
Maar misschien begrijpt de regering
In Hanoi dat inderdaad wel en is dat in
derdaad haar bedoeling. Want een forsere
houding van Washington kan niet anders
betekenen dan verhoogde militaire activi
teit van de V.S. tegen Noord-Vietnam en
wellicht speculeert Ho Tsji Minh er op
dat hij daarmee de volledige militaire
steun van communistisch China voor zijn
land kan verwerven. Als de regering in
Peking werkelijk zo weinig afkerig is van
een oorlog met de Verenigde Staten als
zij al enige jaren beweert, zou dit nu dus
moeten blijken.
Maar het is heel goed mogelijk dat men
ln Peking in feite toch niet staat te trap
pelen van ongeduld om een „grote" oorlog
tegen Amerika te beginnen. Dat zou men
althans kunnen opmaken uit de Chinese
reacties op het incident van jongstleden
zondag, reacties die natuurlijk wel fel an
ti-Amerikaans maar toch niet hartstochte
lijk pro-Noord Vietnamees waren. Zo
schreef de Chinese pers (die uitsluitend
schrijft wat de regering wil) weliswaar dat
de Amerikanen het incident hadden uitge
lokt door de torpedoboot jager Maddox zo
dichtbij de kust van Noord-Vietnam te la
ten patrouilleren, maar zij liet daarbij
doorschemeren dat dit patrouilleren toch
wel buiten de territoriale wateren van
Noord-Vietnam had plaatsgehad. Daarmee
doorkruiste ze de politiek van Ho Tsji
Minh, die beweert dat de Maddox de
Noordvietnamese wateren was binnenge
varen en zodoende de actie van de torpe
doboten had geprovoceerd. En daarmee
verzwakt China dus de politieke positie
van zijn beschermeling; hetgeen er niet op
wijst dat het die beschermeling overhaast
te hulp wil snellen.
Intussen kan men zich ook afvragen, of
het nu wel zo dringend gewenst was dat
Amerikaanse oorlogsschepen bij wijze van
speldeprik hunnerzijds uitgerekend in de
Baai van Tonkin vlagvertoon gingen be
oefenen. Want, zoals een Chinees blad
schreef, „wat zou het Amerikaanse volk
er wel van denken als een buitenlandse
oorlogsvloot in de wateren voor de Baai
van San Francisco ging patrouilleren?" In
derdaad, zelfs al hadden die Amerikaan
se oorlogsschepen formeel het volste
recht om in de bewuste internationale wa
teren rond te varen, zou het toch een
overtuigender bewijs van de Amerikaan
se vredelievendheid zijn geweest als zij
er wat meer uit de buurt waren geble
ven. Of moest de regering van president
Johnson zo nodig laten zien dat zij even
flink is als senator Goldwater?
ililliilliiiSil
NEW YORK (Reuter) Secretaris-ge
neraal der Verenigde Naties, Oe Tant, heeft
de leiders van de Britse en Amerikaan
se V.N.-delegaties op de hoogte gesteld
van de negatieve resultaten van zijn po
gingen om in Moskou en Parijs verlichting
te vinden voor de financiële zorgen van de
V.N. De Sovjet-Unie en Frankrijk zijn de
organisatie miljoenen dollars schuldig aan
bijdragen voor de V.N.-strijdmacht in
Kongo. De Verenigde Staten en Groot-
Brittannië willen deze landen het stem
recht in de Algemene Vedgadering ontne
men als zij hun schulden niet aanzuiveren.
Men gelooft echter niet dat voor een der
gelijke maatregel een meerderheid in de
Algemene Vergadering gevonden kan wor
den.
Bovendien meent men te weten dat Oe
Thant bij zijn jongste bezoek aan Moskou
in bedekte termen te verstaan is gege
ven dat de Sovjet-Unie zich uit de Ver
enigde Naties zal terugtrekken wanneer
het zijn stemrecht zou kwijtraken.
De secretaris-generaal wordt deze week
in Washington verwacht waar hij, naar
men verwacht, president Johnson zijn fi
nanciële nood zal klagen.
De gebroeders Jacques, Michel en
André, in het ziekenhuis van Cham-
pagnole gefotografeerd met hun
zielsgelukkige vrouwen. (Telefoto)
LONDEN (Reuter) Britse dagbladen
melden uit Madrid, dat prinses Irene een
gynaecoloog heeft geconsulteerd en over
matige inspanning vermijdt. De Daily
Sketch citeert een carlistische woordvoer
der ais volgt: „Ik kan geen commentaar
geven. Het is waar dat de prinses zich
ontziet. Zij en prins Carios nemen een
korte vakantie in Biarritz".
Prinses Irene vertoeft vandaag in Pa
rijs waar zij met haar man in Spaanse
familiekringen haar verjaardag viert. In
een der grote restaurants zal een feeste
lijke maaltijd worden gehouden.
Slechts enkele Parijse bladen vertonen
belangstelling voor de verjaardag van de
prinses. Het boulevard-blad „Paris-Jour"
publiceert op de binnenpagina een foto
van het echtpaar genomen op het vlieg
veld van Madrid onderweg naar Parijs.
Bij de foto's staat een fantasieverhaal over
de kansen van prins Charles op de Spaan
se troon.
LOESAKA (Reuter; AP) Noordrho-
desische militairen en politiemannen heb
ben gisteren bij hun strijd tegen de mili
tante volgelingen van de verboden Loem-
pasekte in het noorden van het land een
hinderlaag opgeruimd. Er zijn tien opstan
delingen gesneuveld. Zes militairen wer
den licht gewond. Het dorp, dat door
Loempa's was bezet, kon worden her
overd.
Eij een actie tegen een dorp van de
Loempa-sekte in de oostelijke provincie
zijn aanhangers van profetes Alice Lensji-
na gedood. In het dorp Shipoma genaamd,
werden een politiesergeant en de vrouwen
en kinderen van enige politiemannen als
gijzelaars vastgehouden. De Loepa's
vochten fanatiek gewapend met speren en
bijlen en hun „paspoorten naar de hemel"
in de vuist geklemd, zij weigerden hun
wapens neer te leggen.
Volgens officiële cijfers heeft de activi
teit van de sekte tot dusver aan ruim drie
honderd mensen het leven gekost. Maan
dag kwamen bij een moordpartij door de
Loempa's in de oostelijke provincie meer
dan 100 mensen om het leven. Een vlieg
tuig van de Noordrhodesische luchtmacht,
die versterkingen naar het onrustige ge
bied overbracht, is dinsdag op het vlieg
veld van Loendazi verongelukt. Er vielen
geen slachtoffers, maar het toestel werd
vernield.
LEOPOLDSTAD (Reuter; AFP) De
toestand in het gebied van Stanleystad, met
80.000 inwoners de derde stad van Kongo,
is kritiek geworden. Een van de twee ba
ses van het Kongolese leger op een tiental
kilometers van de stad is door de rebellen
bezet, naar het schijnt met steun van een
deel van de plaatselijke bevolking. De eer
ste opstandelingen zijn in de stad zelf ver
schenen. Terwijl de opperbevelhebber van
het Kongolese leger, generaal Moboetoe,
dinsdagavond verklaarde dat de militairen
hun basis in paniek verlaten hadden bij
het bericht dat de opstandelingen nader
den, deelde de Amerikaanse consul in
Stanleystad mee, dat voor het consulaat
en elders in de stad gevochten werd.
Het laatste bericht dat uit Stanleystad
werd ontvangen kwam van de verkeers
toren op het vliegveld. Daarin werd ge
zegd, dat het schieten steeds dichterbij
klonk en dat het personeel van de toren
zich gereedmaakte om het vliegveld te
sluiten. Of toen alle vliegtuigen met eva
cuees reeds waren vertrokken werd niet
gemeld. Dinsdag kwamen vijfenzeventig
personen, Belgen en UNO-personeelsleden
met hun gezinnen per vliegtuig uit Stanley
stad in Leopoldstad aan. De UNO-autori-
teiten hebben nog vier vliegtuigen naar
Stanleystad gezonden om alle UNO-func-
tionarissen te evacueren. In totaal bevin
den zich in dat gebied ongeveer zeven
honderd niet-Kongolezen. Honderden on
derwijzers die daar normaal wonen zijn
met vakantie weggetrokken.
Uit Noord-Katanga komen gunstiger be
richten voor de centrale regering. Daar
hebben regeringsgezinde militairen Boude-
wijnstad omsingeld. Zij wachten op nieuwe
versterkingen om de stad te heroveren.
Generaal Moboetoe heeft meegedeeld,
dat militaire versterkingen naar Stanley
stad onderweg zijn. Stanleystad, de hoofd
plaats van de oostelijke provincie, neemt
in Kongo een centrale plaats in. Het vormt
een knooppunt van verbindingen, zowel
over land, over water als door de
lucht, bezit een uiterst modern vliegveld
waarop de zwaarste straalvliegtuigen kun
nen landen en is tevens een landbouw
centrum. Vandaar dat de bezorgdheid in
Leopoldstad over de ontwikkeling van de
toestand in dat gebied bijzonder groot is.
Na het bijzonder hartelijke welkom dat
premier Tsjombe acht dagen geleden in
Stanleystad ten deel viel, is het merk
waardig, op te merken dat een deel van
de plaatselijke bevolking de rebellen van
Soumialot schijnt te steunen.
De opstandelingenleider Laurent Kabila
heeft in Nairobi (Kenya) verklaard, dat
zijn aanhangers zich de „bevrijding" van
geheel Kongo ten doel stellen. De 25-
jarige vice-voorzitter van de oostelijke af
deling van het „Nationale Bevrijdingsco
mité" is op weg naar Parijs. Hij zei niet
uit te zijn op militaire of financiële steun.
Volgens hem bestaat de regering Tsjom
be uü „verraders" en „corrupte mensen".
(Van onze correspondent)
PARIJS. De negen geredde mijnwerkers van Champagnole hebben voor
het eerst sedert een week tussen schone lakens geslapen. Dinsdagavond zijn ze
onder handen geweest van een kapper, wat wel nodig was. Hun eerste warme
maaltijd bestond uit een tomatensla, vlees, aardappelen en vooral veel groente.
De artsen zijn over hun gezondheid, die weinig heeft geleden, zeer tevreden. Alle
negen mogen vandaag naar huis terugkeren. Een probleem is nog waar zij hun
vakantie zullen doorbrengen, want van alle kanten komen uitnodigingen voor
één of twee weken gratis verlof. Onder meer uit België, Zwitserland, Duitsland
en Frankrijk. De directie van de mijn heeft besloten de tweehonderd uur onder
de grond als overwerk uit te betalen, terwijl de sociale verzekering ruimschoots
schadevergoeding zal uitkeren: het ongeluk zal als een arbeidsongeval worden
beschouwd. Het zoeken naar de vijf vermiste mijnwerkers wordt voortgezet,
maar alle klopsignalen bleven de laatste twee dagen onbeantwoord.
oarrtcpfirrf/T^nl i<y>r{ lorfCJ naH r*T
Om kwart over vijf gistermiddag waren
op het plateau van de kalkmijn alle ogen
gericht op één plek, waaruit ieder ogen
blik de liftkoker met de eerste geredde te
voorschijn kon komen. Men hoorde een mi
nuut later als uit een mond: „Le Voila",
daar is hij!. De eerste geredde was An
dré Jacques, getrouwd. Voor hem was de
nachtmerrie ten einde. Een nachtmerrie,
die welgeteld 197 lange uren heeft geduurd.
197 uren tachtig meter onder de grond,
slechts door een dunne draad met een mi
crofoon verbonden met het land van de
levenden. André had de ogen beschermd
tegen het felle zonlicht en droeg boven
dien nog een zwarte bril. Bij zijn aan
komst in de bewoonde wereld hief hij de
arm op, zoals een bokser dat doet na zijn
overwinning in de ring. Ondersteund door
twee verpleegsters liet hij zich neerleg
gen op een brancard. Een minuut later
vertrok de ambulance in de richting van
het ziekenhuis van Champagnole met een
snelheid van vijf kilometer per uur, om
iedere onnodige schok te vermijden. Het
leed van André Jacques was ten einde.
De redding van de overige slachtoffers
is daarna vrij vlug gegaan vergeleken
met de acht eindeloze dagen onder de
grond. Om half zes kwam de tweede ge
redde aan de oppervlakte. Om elf minu
ten over half zes de derde. Daarna zag
men iedere tien minuten een andere mijn
werker uit de diepte oprijzen en dat duur
de tot 18.42 uur. De laatste geredde was
ploegbaas Martinet, die zich van allen
het moedigst heeft gedragen en die er tot
het laatste ogenblik de moraal in heeft
weten te houden. Bij zijn verschijning
werd hij met gejuich en handgeklap ont
vangen.
Intussen is de vreugde in Champagnole
slechts gedeeltelijk. Want toen de laatste
geredde naar het ziekenhuis reed, zag
men op de berg de witte rook en wolken
stof van de andere boormachines, die ble
ven werken om te zoeken naar de vijf
vermisten. Tot dusver heeft dat zoeken
geen enkel resultaat opgeleverd. De kans
dat men hen nog levend vindt is klein,
zeer klein geworden.
Vijf minuten voor één: de operatie is
gelukt. In de groep van journalisten, die
op een afstand worden gehouden, zien wij
een collega op ons afstormen, die van ver
met de armen zwaait en de duim van
zijn rechterhand opsteekt ten teken dat de
boor door het plafond van het hol der ne
gen mijnwerkers heen is. Wij vragen
hem naar bijzonderheden, maar hij is niet
in staat te antwoorden. Wij vallen elkaar
om de hals. Iedereen schreeuwt: „C'est
gagné gewonnen".
Zodra de eerste ontroering voorbij is,
zijn wij in staat onderling gegevens uit
te wisselen. Om welk uur kwam de boor
door de zoldering? De klok wees op dat
ogenblik precies 12.55 aan. Alle journa
listen stormen naar boven, want thans is
de weg vrij voor alle verslaggevers. Bo
venop het plateau vernemen wij dat de
laatste meter nog moeilijkheden heeft op
geleverd. De boor stuitte één meter bo
ven het hoofd van de groep van negen op
een massa modder, dat men eerst heeft
moeten wegpompen om de mannen bene
den onaangenaamheden te besparen.
13.50 uur: de boor, die geen dienst meer
heeft te doen, is over de volle lengte bin
nengehaald. Wij kijken met verbazing
naar de liftkoker, die eigenlijk geen ko
ker meer is, maar een soort van raket.
Hij is meer dan tien meter lang en heeft
een diameter van 48 centimeter. Men kan
zien dat hij in grote haast is gemaakt,
want het soldeersel is nog ruw en niet
bijgevijld. Men ziet de klinknagels er aan
de buitenkant overal uitsteken. Aan de
benedenkant is de raket open.
In die ruimte moeten zo dadelijk de
mijnwerkers een voor een plaats nemen.
Ook de binnenkant is ruw afgewerkt. Men
ziet zware zwarte riemen, waarmee de
mijnwerkers bij het opstijgen zijn vast
gebonden. De raket is zo haastig in el
kaar gezet, dat hij bij het vast maken aan
de kabels op verschillende plaatsen scheurt.
Elf arbeiders schieten met engelse sleu
tels toe om de schade te herstellen.
De liftkoker is daarom zo lang, omdat
de onderste vier meter van de put niet af
gedekt zijn met buizen. Bovendien heeft
men het onderstuk verzwaard met rubber
om eventuele stoten tegen de bodem te
kunnen opvangen. Ondertussen kijken wij
naar de negen ambulances van het leger
en van het Rode Kruis, die al sinds dins
dagmorgen gereed staan om de mijnwer
kers naar het ziekenhuis van Champag
nole te vervoeren. Iedere ambulance is
er op ingericht voor de mijnwerkers de
temperatuursovergang te vergemakkelij
ken. Want beneden is de temperatuur niet
hoger dan twaalf graden, terwijl op het
plateau zonder enige schaduw de hitte
haast ondragelijk is.
15.05 uur: Men hoort de stem van ploeg
baas Martinet: „Alles klaar? Kunnen we
beginnen".
15.10 uur: Men is nog altijd bezig met
het repareren van de liftkoker.
15.20 uur: Beneden hoort men via luid
sprekers de negen mijnwerkers zingen. Zij
hebben om uitleg van het oponthoud ge
vraagd, maar omdat zij geen antwoord
krijgen, geven zij er de voorkeur aan te
zingen. Enkele ogenblikken later hoort
men opnieuw: „Wat is er boven aan de
hand? Wij hebben het koud. Waar is het
wachten nog op". Een andere mijnwer
ker roept: „Stuur die liftkoker toch naar
beneden. Boven moet de zon schijnen.
Hier heeft zo juist een van ons een ze
nuwtoeval gekregen".
15.40 uur: Martinet: „Gebeurt er eigen
lijk wat?"
15.45 uur: Martinet dringt er op aan
rode wijn, lucifers en sigaretten mee te
brengen.
15.55 uur: De raket hangt nu zonder
verdere moeilijkheden op zijn plaats. De
eerste afdaling is slechts een proef, want
de koker is gevuld met zand. Bovenop
het plateau hoort men de mannen bene
den juichen en „hoera" roepen. Op
het plateau van nog geen vijftig meter
breed, staan zeker tweehonderd binnen- en
buitenlandse journalisten, radio-verslagge
vers en mannen van de televisie. Ieder
een staat met transpiratie op zijn gezicht.
De hitte is haast niet uit te houden. Als
anecdote wordt verteld dat de eerste ro
de kruisauto al vertrokken is met aan
boord een Saarlandse journalist, die door
de hitte is flauw gevallen. Ver buiten het
plateau beneden op de nationale weg vijf,
wemelt het van nieuwsgierigen, die het
reddingswerk met kijkers proberen te vol
gen.
16.02 uur: De raket begint langzaam te
dalen, maar stokt na enkele seconden. Hij
zit blijkbaar ergens vast. Men haalt hem
weer naar boven en dan eindelijk, begint
de afdaling.
16.20 uur: De raket is beneden. Men
hoort de negen mijnwerkers weer „hoera"
roepen.
16.25 uur: De raket is weer boven.
16.45 uur: De chef-ingenieur van Cham-
pagnole's mijn stapt in de koker. De rie
men worden om zijn lichaam vastgemaakt.
Men ziet hem alleen maar van achteren.
Zijn gezicht is naar de binnenkant van
de raket gekeerd. Langzaam verdwijnt
hij in de diepte, de negen overlevenden
tegemoet.
17.15 UUR: temidden van luid gejuich
verschijnt de eerste geredde aan de opper
vlakte. Het is André Jacques. Ondersteund
door twee verpleegsters. Aanvankelijk was
het de bedoeling de mijnwerkers in volg
orde van leeftijd naar boven te brengen.
De Benjamin van de negen, Pierre Conus,
22 jaar oud en ongehuwd, zou het eerst
naar boven komen. Maar daar heeft men
op het laatste ogenblik van afgezien. De
zwaksten, zij die het meest medische hulp
nodig hadden, werden het eerst gehaald.
Nauwelijks is André van zijn riemen be
vrijd, of een dokter komt op hem af en
geeft hem een eerste injectie. Voorzichtig
legt men hem op een brancard en daarna
wordt hij in de ambulance getild. André
ziet van de buitenwereld niets, want zijn
ogen zijn met een doek bedekt.
17.25 UUR: de tweede mijnwerker is
naar boven gehaald. Het is de 47-jarige
Charles Peyronel, vader van twee kinde
ren.
18.00 UUR: de koker zakt en daalt met
de regelmaat van de klok. Reeds is de
vijfde mijnwerker naar boven gebracht.
De Rode Kruisambulances rijden op weg
naar het ziekenhuis bijzonder langzaam,
want de weg is slecht.
18.42 UUR: de laatste van de negen is
boven. Het is ploegbaas André Martinet.
Het plateau stroomt langzaam leeg. Ach
ter blijven de reddingsploegen op zoek
naar de vijf vermisten.
Druk dagje
De jongeman achter het bordje „geslo
ten" zat toe te zien hoe aan het loket
naast het zijne, de rij wachtende mensen
steeds groter werd. Omdat ik niet tot de
categorie behoor die met een onschuldig
gezicht schuin voorin de rij gaan staan
om zo brutaalweg bij de eersten te gaan
behoren, had ik alle tijd om de gedragin
gen van deze lokettist nauwlettend te vol
gen. Het gestaar achter de ruit leverde
hem blikken uit de rij op van: „Toe jon
gen, schuif dat raam even op; met z'n
tweeën gaat het toch vlugger," want bo
ven zijn loket vermeldde een bord dat hij
zich met dezelfde afdeling bemoeide als
zijn bezige collega.
Kennelijk voelde hij de situatie zelf ook
aan, want hij begon noest te rommelen in
een betaalbak om daarna plotseling weg
te lopen in de richting van een persoon
die met een telmachine bezig was, om
even abrupt terug te gaan teneinde zijn
balpen die hij achtergelaten had op te
pakken en weer neer te leggen.
Aangezien het niets-doen-en-toch-bezig-
zijn in de militaire dienst een materie was
die mijn lotgenoten en ik in die tijd ter
dege bestudeerd en in de praktijk gebracht
hebben, volgde ik zijn handelingen met
stijgende bewondering.
Nadat de balpen was verlegd, trok hij
een lade open, wierp er een speurende blik
in en sloot de la vervolgens weer. Daarna
dacht hij lange tijd intens over een plek
je plafond en legde ten slotte twee brieven
op elkaar.
Onderwijl keek hij telkens naar de groei
ende rij mensen, waarbij mijn belangstel
ling hem niet onopgemerkt bleef. Hij
scheen even in de war, maar herstelde
zich: hij pakte kwiek de telefoon, draaide
een nummer en schoof even later het ap
paraat zonder een woord gesproken te heb
ben weer energiek van zich af.
Inmiddels kwam ik aan het andere loket
aan de beurt wat hem kennelijk niet speet.
Toen ik geholpen was en me omdraaide,
was hij weer in de betaalbak aan het
rommelen.
Ik heb niet meer afgewacht of hij daar
na ook weer naar de man met de telma
chine liep en zijn balpen nogmaals ver
legde, maar ik neem het aan.
Vanavond zal hij in een stoel neerzak
ken en ik zié het hem doen ver
zuchten: „Phff, dat was me een druk dag
je!"
Berry Zand Scholten
HASTING (Engeland) (AP) Tegen 22
Britse tieners, die in het afgelopen
weekeinde werden gearresteerd wegens
gewelddaden, zijn in Hastrings strenge
straffen uitgesproken.
s' Tien van hem zijn- voor drie maanden
en twee voor zes maanden naar huizen
van bewaring gezonden. Zij moeten ook
een borgsom van 25 pond storten voor
goed gedrag voor de tijd van twee jaar.
De anderen kregen lichtere straffen en
geldboeten.
De politie heeft in de loop van het week
einde 64 tienerleden van de benden
„Morts" en „Rockers" gearresteerd. De
politie legde een stapel messen, leren rie
men en een grote hamer als bewijsstuk
ken aan de rechtbank voor.
De rechter noemde het optreden van de
tieners „een opzettelijke vorm van mo
derne kwaadaardigheid". Hij drong bij het
parlement erop aan nieuwe maatregelen
te treffen tegen deze vorm van herrie-
schoppen op grote schaal. (Het parlement
heeft onlangs geldboeten voor dergelijke
overtredingen vervijfvoudigd). De rechter
zei dat hij de meeste tieners maximum
straffen heeft opgelegd, om de overtre
ders te straffen en anderen af te schrik
ken.
De politie heeft het stoffelijk overschot
dat op het strand werd aangetroffen ge
iden tificeerd als dat van de veertienjarige
James Smart. Men heeft geen bewijs dat
hier sprake is van moord, aldus een po-
litie-functiónaris.
Advertentie
Besprekingen. Abdoel Rachman, de
eerste-minister van Maleisië, is dinsdag
in Londen aangekomen. Morgen zal hij
besprekingen voeren met zijn Britse
ambtgenoot, Sir Alec Douglas-Home.
Brand. Het „Batiment Electoral" het be
faamde gebouw in Genève waar een
aantal beroemde internationale confe
renties zijn gehouden is volkomen door
brand vernield.
Duikers. Vier duikers van de Amerikaan
se marine hebben verklaard dat hun ver
blijf van tien dagen op een diepte van
58 meter onder het oceaanoppervlak
met de Sealab-1 copsule een succes is
geweest.
Amendement. Een amendement op het
wetsontwerp tot het verstrekken van
hulp door de Verenigde Staten aan het
buitenland, ingediend door de democra
tische senator Birch Bayh, omvat een
verbod van elke hulp aan Indonesië.
Verraderlijke buit. Twee papegaaien die
uit de Belle Vue dierentuin in Manches
ter zijn gestolen zullen de dief voor hete
vuren doen staan. Een van hen roept
Belle Vue" en de andere „Mijn naam
is Nelly en ik woon in Belle Vue."
rugbetaling. De Joegoslavische ambas
sade in Washington meldt dat een over
eenkomst is getekend met buitenlandse
houders van obligaties voor de aflossing
van een schuld. Deze is naar schatting
25 miljoen dollar groot en werd door de
regering van Joegoslavië tussen 1922
en 1933 gemaakt.
Fietstochtje. Een 80-jarige man is in San
Francisco aangekomen na een fietstocht
van 5.200 kilometer uit New York. Hij
deed er 86 dagen over.
Blue streak. De tweede Blue Streak raket
die krachtens het program van het
Europese Bureau voor de Ruimtevaart
zal worden gelanceerd, is op de raket
basis Woomera in Australië aangekomen.
Ingetrokken. Algerije heeft besloten zijn
kandidatuur voor een zetel in de Vei
ligheidsraad, die op het ogenblik door
Marokko wordt ingenomen, in te trek
ken. Dit gebeurt ten gunste van de kan
didatuur van Mali.
Overval. Vier gemaskerde bandieten ge
wapend met pistolen en een machine
geweer hebben een overval gedaan op
het postkantoor en de bank in het Ita
liaanse stadje Soveria. De buit bedroeg
zeven miljoen lire (ongeveer 40.000 gul
den).
Negende. Mevr. Kennedy, de vrouw van de
Amerikaanse minister van Justitie, ver
wacht in december haar negende kind.
De Kennedy's hebben al vijf jongens en
drie meisjes.
Versterkingen. Een woordvoerder van de
Amerikaanse ambassade in Saigon heeft
meegedeeld, dat eskaders jachtbommen
werpers van het type F-102 van de
Amerikaanse basis Clark Field op de
Philippijnen, in Zuid-Vietnam zijn aan
gekomen.
