Heren enkelspel krijgt
het verwachte slot
OKKER en HAJER
kampioenschap
gaan spelen om het
en om het eigen prestige
Nederlandse hockeyselectie
matig tegen snel Japan
Tokio via Syncom op de t.v.
aam zwemmen im Tokio
Bep ee Jan
Beumer
Maris en Van Gelder konden finale
uit wedstrijdschema niet voorkomen
Atleten uit India
naar Amsterdam
Zweden tennissen
tegen Philippijnen
duidelijk beter
Fraaie wielerzege
van Steevens
Marika trouwde
toch met Werner
IV
Tenminste een draw
voor Australië
aam
en
eem
studietijd imhalem
ZATERDAG 15 AUGUSTUS 1964
11
Heren
Schneider
Resultaten van tennisstrijd
Poolse dames sterker dan
Engelse tegenstandsters
Nederlands kampioenschap
op de renbaan Duindigt
Ook steun
U urtje
Jan Dassen
De finale Tom Okker—Jan Hajer, waar omheen het wedstrijdschema van de
nationale tenniskampioenschappen zorgvuldig was opgebouwd, kan een aanvang
nemen. In een imponerend volleerduel overklaste Tom Okker in drie korte sets
Willem Maris: 6—3, 6—3, 6—4. Hij nam daarmee revanche voor de verloren eind
strijd van twee jaar geleden en kwalificeerde zich als de grote favoriet voor
de komende finale. Als men onder de bijna tweeduizend toeschouwers op de
tribunes een opiniepeiling had verricht, zouden achttienhonderd waarschijnlijk
Tom Okker als de aanstaande kampioen hebben aangeduid. Maar.twee
banen verder speelde op hetzelfde ogenblik Jan Hajer tegen Ron van Gelder
zich in een nog iets kortere tijd naar de finale dan zijn Haarlemse opponent.
De titelhouder nad niet eens veel tempo nodig om de licht aan de enkel gebles
seerde Van Gelder met 7—5, 6—0, 6—1 te kloppen.
De finale van het damesdubbel vertoon
de geheel het beeld, dat de commissie
speltechniek voor ogen moet hebben ge
zweefd, toen na de vorige titelstrijd vier
meisjes gelegenheid kregen een jaar lang
uitsluitend te tennissen. Alle vier de gese
lecteerden bereikten de finale, waarin Tru
dy Groenman en Anja Lepoutre met 6-4,
6-4 wonnen van Elly Krocké en Betty Stoe-
ve. Op zichzelf was dat verheugend. Min
der rede tot vreugde gaf echter het spel
peil. Over de gehele partij lag een zekere
matheid en het leek dat de speelsters
met uitzondering van misschien Trudy
Groenman hard aan „tennis-vakantie"
toe zijn.
Betty Stoeve vooral had moeite zich te
concentreren. Haar harde, mannelijke ser
vice liet volkomen verstek gaan, hetgeen
resulteerde in drie service-doorbraken, die
de beslissing brachten. Drie van de vier
meisjes knopen er een nieuw „tennisjaar"
aan vast. Alleen Anja Lepoutre niet. Zij
gaat in Groningen M.O.Engels studeren en
zal zoveel mogelijk in de tennishal van
Zuid Laren trainen. Zij mist daardoor de
trip naar Australië, die begin januari door
twee speelsters zal worden gemaakt en in-
Op uitnodiging van de Amsterdamse
atletiekclub A.A.C. is de veertien man
sterke Olympische atletiekploeg van India
vanmiddag per vliegtuig naar Nederland
gekomen om deel te nemen aan de festivi
teiten ter ere van het vijftigjarig bestaan
van de hoofdstedelijke club.
Zondag zullen om half twee op de sin-
telbaan te Amsterdam wedstrijden worden
gehouden, waaraan behalve de atletiek
ploeg uit India en de Nederlandse Olym
pische kandidaten ook Belgen, Duitsers
en Japanners zullen deelnemen. In het
Indiase gezelschap bevindt zich onder meer
Milka Singh, finalist op de 400 meter op
de Olympische Spelen in 1960 te Rome.
Tijdens de in Amsterdam georganiseerde
wedstrijden zal hij uitkomen op de 400
meter tegen de wereldrecordhouder, de
Duitser Karl Kaufmann, die tijdens de
vorige Olympische Spelen tweede werd.
direct ook een mogelijke tournee door
Zuid-Afrika. Aan de trainingsgroep wordt
in haar plaats toegevoegd Lidy Jansen
Venneboer, winnares van de Knickerboc
ker-wedstrijden, die een jaar voor tennis
mag uittrekken.
Het leek of Tom Okker en Jan Hajer
na de eerste tegenstand overwonnen te
hebben er een wedstrijd van maakten om
het eerst de finale te bereiken. Okker be
stookte Maris met het gehele arsenaal aan
„touch" tennis, waarover hij als enige in
Nederland de beschikking heeft. Willem
Maris knokte onbezorgd met vlijmende
backhands, die tegen een zich minder ge
makkelijk bewegende speler punt na punt
zouden hebben opgeleverd. Maar één ding
kon de Hagenaar niet: zijn tegenstander
op diens verkeerde been zetten. Okker
rook als het ware waar de bal heen ging.
Soms verloor hij wel eens een service,
maar dan verhoogde hij even het tempo
om met de prompt volgende doorbraak het
initiatief te behouden. Voor het overige
was het „gallery-play", waarmee de Haar
lemmer zich in de finale speelde.
Jan Hajer maalde in het geheel niet
om mooi tennis. Hij hield zorgvuldig de
vaart uit zijn slagen om Van Gelder niet
te irriteren. Want hij wist, dat de Amster
dammer in het nauw gedreven de schitte
rendste winners kan slaan. Hajer's recept
was even simpel als doeltreffend: laat de
tegenstander de fouten maken. Nu, dat
deed Van Gelder. In de eerste set leek hij
nog aardig mee te komen en pakte zelfs
driemaal de service van Hajer, maar toen
was het afgelopen. Het sprinten naar de
zijlijnen ging niet meer en zonder zich in
te spannen greep de titelhouder de tweede
en derde set voor het verlies van slechts
één game.
Okker's reputatie kreeg een geduchte
knauw in de halve finales van het heren
dubbel, waarin hij samen met Ron van
Gelder met 6-3, 2-6, 3-6, 4-6 verloor van
Jan Hajer en Evert Schneider. Voor
Schneider moet het toch een kleine per
soonlijke triomf zijn geweest, toen hij keer
op keer Okker uit balans bracht en met
vaak razendknappe fore- en backhandve
gen scoorde.
Het bondselftal, zoals de selectie uit de
Olympisch hockeyploeg vrijdagavond werd
genoemd, heeft tegen Japan een matig
partijtje zomeravond hockey ten beste ge
geven. Het half gevulde Wagenerstadion
in Amstelveen zag de Nederlanders met
2-1 winnen en de cijfers geven al aan dat
het niet bepaald een vlotte zege is ge
weest.
De Japanners verschenen met onge
veer hetzelfde elftal als waarmee zij in
Lyon zo verrassend voor de dag waren
gekomen. Hun spel bleek in die korte tijd
opnieuw vooruit te zijn gegaan. Snel, en
als het ware voor het hockeyspel ge
bouwd, waren zij bijna ongrijpbaar in hun
korte combinaties, die door het watervlug-
ge bewegen als een werveling over de
grasmat gingen. De Japanners overdre
ven het samenspel echter zodat de Ne
derlandse achterhoede steeds weer kon
ingrijpen. Diezelfde rapheid stelde hen
evenwel in staat de eigen verdediging tel
kens opnieuw te reorganiseren. Met acht
De Zweedse Daviscupploeg heeft vrijdag
in Baastadt een belangrijke stap gedaan
op de weg, die hen naar de Challenge
Round zal moeten leiden. Jan Erik Lund-
quist en Ulf Schmidt veroverden op de
eerste dag van de eerste interzonefinale
tegen de Philippijnen, winnaars van de
Oosterse zo'ne, een veilig lijkende 20
voorsprong. Als Zweden, zoals algemeen
wordt verwacht, het duel met de Philip
pijnen wint komt de winnaar van de
Europese zone uit tegen de winnaar van
de tweede interzonefinale: Australië of
Chili, die elkaar zaterdag in Minneapolis
zullen bestrijden. Het land, dat uit deze
laatste interzonefinale zegevierend te voor
schijn komt, heeft het recht in de Chal
lenge Round tegen de houders, de Ver
enigde Staten, te spelen.
Zweden had in Baastadt niet veel moeite
met de Philippijnen. Ulf Schmidt, ook
niet een van de jongsten, trof in Felicisimo
Ampon een nog oudere tegenstander. De
43-jarige Philippino was geen partij voor
Schmidt: 60, 61, 62. Jan Erik Lund-
quist, de blonde Skandinavische tennis-
reus, moest wat verrassend een set af
staan aan Juan Mario José, maar maakte
daarna korte metten met zijn tegenstan
der: 6—1, 3—6, 6—1, 6—0.
man tegelijk werd de Nederlandse aan
val opgewacht. Erg gevaarlijk was die
aanval van onze tweede Olympische gar
nituur overigens niet. De enige gevaarlij
ke man, was middenvoor Frank Zweerts,
die keer op keer met de bal langs zijn
kleine bewakers flitste. Zijn schót faalde
echter, op één keer na. Dat was al na
twee minuten toen Zweerts in een lange
solorush de cirkel binnengleed en met
omgekeerde stick langs doelman Miwa
schoot. Het was een veelbelovend begin
en het verdere verloop van de strijd werd
er des te teleurstellender door. Verdedi
ging en middenlinie hadden het tegen het
ver doorgevoerde samenspel van de Ja
panner zo gemakkelijk gehad, dat de
aandacht begon te verslappen en dek-
kingsfouten steeds veelvuldiger voorkwa
men. Zo, kon het dan ook gebeuren, dat
linksbinnen Okabe onmiddellijk nadat
Mijnarends uit een strafcorner in de 17e
minuut van de tweede helft er 2-0 van
maakte, een tegendoelpunt scoorde.
Zweerts kreeg nog kansen, evenals Cos-
ter van Voorhout op de rechtervleugel,
maar Miwa speelde als het bekende du
veltje uit het doosje en verder waren de
schoten te slecht gericht.
De jonge Limburgse amateur wielren
ner Harry Steevens, aangewezen voor de
ploeg, die Nederland op de weg tijdens
de Olympische Spelen in Tokio zal ver
tegenwoordigen, heeft vrijdag in Innsbruck
een fraaie zege behaald. Hij won het zeer
sterk bezette „Europa-Criterium" dat
jaarlijks in de Oostenrijkse stad wordt ge
houden, Steevens legde de 82 kilometer af
in 1 uur 53 minuten en 18 seconden en
verzamelde 30 punten. De Oostenrijker
Hans Praschberger werd tweede met 19
punten de Deen Niels Baunsoe derde met
18 punten. De Bredanaar Karei Leyten
eindigde als tiende met 5 punten.
De 21-jarige Marika Kilius, tweevoudig
wereldkampioene in het paarrijden schaat
sen en winnares van Olympisch zilver,
trouwde vrijdag toch in Frankfort met de
twee jaar oudere miljonairszoon, Werner
Zahn.
Duizenden toeschouwers maakten hun
opwachting voor de deur van het stadhuis.
Haar schaatspartner, Hans Jürgen Baum-
ler was er echter niet.
Trudy Groenman (l) en Anja Lepou
tre (r) zijn volgens verwachting kam
pioen geworden in 't dames dubbel
spel.
De Haarlemmer mocht in de half gebles
seerde nonchalant spelende Van Gelder
geen al te sterke partner hebben, hij was
aan zijn stand verplicht tenminste op
eigen service behoorlijk weerstand te bie
den. Hij verloor hem echter viermaal te
genover Van Gelder slechts eenmaal. In het
dubbel geldt nog steeds als axioma: ieder
is verantwoordelijk voor zijn eigen ser
vice. Okker leek die stelregel in de mid
daguren enigszins vergeten te zijn. Het zal
Hajer's moreel ongetwijfeld een stuk heb
ben opgevijzeld. De titelhouder kan dat
gebruiken in de ongetwijfeld zware eind
strijd van zondag.
Heren enkelspel, halve finales: Okker
Maris 63, 63, 64, HajerVan Gelder
7—5, 6—0, 6—1.
Heren dubbelspel, halve finales: Piet
van Eysden/Willem MarisLex Karamoy/
Piet Veentjer 61, 62, 61; Jan Hajer/
Evert SchneiderTom Okker/Ron van
Gelder 3—6, 6—2, 6—3, 6—4.
Dames dubbelspel, halve finales: Trudy
Groenman/Anja LepoutrePatricia van
der Heuvel/Koosje de Jongh 62, 75;
Elly Krocké/Betty Stoevemevr. Ridder-
hof/Liesbeth Rinkel 62, 61. Finale:
Trudy Groenman/Anja LepoutreElly
Krocké/Betty Stoeve 64, 64.
Gemengd dubbelspel, kwartfinales: Bet
ty Stoeve/Piet van EysdenJoyce Sluy-
ter/Peter Scholtz 75, 46, 63.
Evenals vele andere Europese televisie
organisaties zal ook de N.T.S. gebruik ma
ken van de mogelijkheid om tijdens de
duur van de Olympische Spelen te Tokio,
elke dag een samenvatting uit te zenden
van de sportgebeurtenissen welke diezelf
de dag zijn gehouden. Deze mogelijkheid
wordt geschapen door de lancering op 18
augustus van de Amerikaanse satelliet
„Syncom 3".
De gang van zaken is als volgt: elke
dag wordt een samenvatting van de sport
gebeurtenissen, een programma van een
uur, in Tokio op de beeldband geregis-
streerd, waarna zij tussen 20.30 uur en
22.00 Japanse tijd (12.30 tot 14.00 uur
Europese tijd) naar „Syncom 3" wordt
gestraald vanuit het Japanse station „Kas-
hima", ongeveer 80 km van Tokio.
„Syncom 3" realiseert het ontvangen beeld
signaal op zijn beurt naar het Amerikaan
se ontvangststation te Poit Mugu in Ca
lif ornië. Na controle van het beeld wordt
het signaal via Amerikaanse straalverbin
dingen doorgezonden naar Montreal in Ca
nada, waar het opnieuw op beeldband
wordt geregistreerd. Ongeveer een half uur
na het gereedkomen van deze band en na
een laatste vluchtige controle, wordt de
band met een charterstraalvliegtuig naar
Hamburg gevlogen. De vliegtijd bedraagt
ongeveer zeven uur, zodat de band dus
tussen 21.30 en 22.00 Europese tijd in
Hamburg arriyeert. De beelden worden
tijdens de distributie over het Eurovisienet
niet opnieuw opgenomen maar rechtstreeks
uitgezonden tussen 22.30 en 23.30 uur.
Aangezien „Syncom 3" geen geluid kan
overdragen zullen parallel aan de beeld
overbrenging en tijdens het televisie-uur
dus verschillende commentaren in Ham
burg via de normale telefonieverbindingen
worden geregistreerd. Voor zover het de
uitzendingen door de N.T.S. betreft, wor
den deze van gemeenschappelijk commen
taar voorzien. Behalve deze programma's
zullen zoals bekend elke dag in de voor
avond programma's worden uitgezonden
waarvan de onderdelen worden geput
uit bet materiaal, dat in Tokio wordt
geregistreerd en daar elke dag via
Na de eerste dag van de atletiekinter-
land tussen Groot-Brittannië en Polen
hebben de Britse heren een 59-58 punten
voorsprong terwijl de Poolse dames met
35-27 punten de leiding hebben genomen.
Het hoogtepunt van deze ontmoeting in
het White City stadion was ongetwijfeld
de ontmoeting tussen 400 meter-giganten
Bobbie Brightwell en de Pool Andresz
Badenski. Bobbie won. Beiden noteerden
echter 46.2 sec.
De Poolse heren die 6 van de 11 num
mers wonnen hadden hun beste man in
5000 m loper Lech Bogusewicz, die zege
vierde in 13 min. 51.- sec.
Halina Gorecka, de Nederlandse dames
welbekend, won de 200 meter in 24.2 sec.
voor Daphne Arden en de Britse Anne
Smith versloeg Nowakowaks op de 800 m
in 2.06.1 sec.
de Noordpoolroute per vliegtuig naar Ham
burg wordt verzonden. Daar wordt het
over het Eurovisienet gedistribueerd. Deze
programma's worden dus uitgezonden op
de dag volgende op die waarop de sport
evenementen zijn gehouden.
Het rustige batten van Bill Lawry en
Brian Booth bezorgde Australië op de
tweede dag van de vijfde en laatste test
wedstrijd tegen Engeland, die op de Lon-
dense Oval wordt gehouden, een gunstige
positie. Als antwoord op het Engelse to
taal in de eerste innings van 182, verloor
Australië drie wickets voor 96 runs, maar
door toedoen van Lawry (94) en Booth
(74) sloten zij op 245 voor vijf.
Met een voorsprong van 63 runs en
met nog vijf wickets in handen moeten
de Australiërs in staat worden geacht ten
minste een draw te behalen.
In het Kampioenschap van Nederland,
dat zondagmiddag op de renbaan Duindigt
wordt verreden, zijn uit het achttal deel
nemers slechts drie serieuze gegadigden
te halen. Dat zijn Quicksilver S, Jour do
Java en Midas G. Van dit trio is Midas G
de minste. Tenzij zijn grote vorm opnieuw
resulteert in nog betere verrichtingen zal
hij in de eindstrijd Jour de Java en Quick
silver S niet kunnen houden. Beide kemp
hanen moeten het evenals vorig jaar op
nieuw in de letterlijke zin van het woord
uitvechten. In 1962 won Quicksilver S, een
jaar daarna met 0.2 sec. verschil Jour de
Java, waarbij dit duo 10 seconden voor de
rest van het veld binnenkwam. De jongere
Jour de Java kan op de lange rechte ein
den van Duindigt een enorme snelheid
ontwikkelen, die hij langer kan volhouden
dan Quicksilver S, bij wie de leeftijd over
deze lange afstanden (2500 m) nu toch
langzamerhand wel een woordje gaat mee
spreken. Vermoedelijk winnaar dus Jour
de Java, vóór Quicksilver S en Midas G.
Zonder successen behoeft Wagenaar de
weg terug naar Otterlo niet te aanvaarden,
want hij kan het springnummer voor zijn
rekening nemen met zijn keuze uit Chima
Chima en Cherie Spencer, daar de con
currentie in de vorm van Bente Victoria
en Comte du Commerce niet zo groot is.
Met zijn Diana R kan hij voorts het num
mer voor 2-jarigen winnen. Zijn de baan-
omstandigheden zwaar dan konden Dis
covery en Dochter van Our Bonni dit wel
eens verhinderen.
In het andere internationale nummer
kan Xuthus T zich opnieuw de meerdere
tonen over Walter Mitty en Taky Erebus.
Outsider is Zsa Zsa du Commerce. In het
fraaie nummer voor amateurrijders ge
niet Bento Hollandia de voorkeur boven
de trouwe Y Rosemarijn en Boy Scotch.
„Drie Zaankanters zwommen zonder
trainer en zonder een behoorlijk oefenbad
zich toch naar Tokio. Begin daar maar
mee", dicteerde me de trotse bakker Beu-
mer uit Zaandijk. Drie hoofden onder
streepten die woorden met heftig knikken.
De hoofden van TOOS BEUMER, BEP
WEETELING en haar broer JAN WEE
TELING.
In de huiskamer van de familie Beumer
hoorden die drie dinsdagavond over de
radio hun namen noemen in de ploeg, die
naar Tokio gaat om daar de Nederlandse
zwemeer op de Olympische Spelen te ver
dedigen. De spontane Toos Beumer wipte
van de stoel op, toen ze haar naam hoorde,
hield zich nog even in, maar sprong jui
chend op toen ze ook de naam van haar
zwemvriendin Bep Weeteling hoorde. „We
zijn er bij! We gaan!", riep ze en sloeg Bep
enthousiast op de rug. Broer Jan pakte zijn
zus stevig bij de schouder en keek lang
naar haar. Het was of hij niet hoorde, dat
ook zijn naam als deelnemer in Tokio
werd genoemd.
„We hebben met Bep een beetje op één
kaart gegokt", verduidelijkte de sociaal-
psychologisch student, ,,'t Is een pak van
mijn hart, dat die gok gelukt is". „Moet je
nagaan", vult de onbevangen Toos Bèumer
aan, „broer zei tegen z'n zusje: zwem
maar langzaam dat zal je gezegd wor
den vlak voor je het water induikt voor
een nationale finale".
Jan Weeteling glimlacht. „Ja, dat heb
ik haar gezegd, toen ze voor de finale 400
meter vrije slag het water in moest. Ik
was bang, dat zij op dat nummer te veel
krachten zou verspelen. Een nummer,
waar ze, volgens mij, geen kans had om
tot een behoorlijke Tokio-tijd te komen.
Neem die tijd van winnares Ineke Tige-
laar (4.58,2), die zegt toch niets op inter
nationaal niveauWel, Beppie heeft
mijn advies opgevolgd. Wij gokten op een
plaats in de estafetteploeg vier maal 100
meter vrij. Die moest ze buiten mede
dinging meezwemmen, omdat ze die af
stand niet op de kringkampioenschappen
had gezwommen. Ook voor de 100 meter
rugslag gaf ik haar de raad kalm aan te
doen en krachten te sparen. Met zwemsters
als Ria van Velzen en Korrie Winkel en
Ineke Reimerink had ze op dat nummer
ook veel minder kans een Tokio-reis te
verdienen. Ze deed wat ik zei en kwam
als zielige zesde in de finale aan. Op de 100
meter vrije slag maakte ze de enige kans
waar. Voor mij was haar tijd van 1.04,2,
waarmee ze na Toos vierde werd geen
verrassing. Ze kan nog sneller. Voorlopig
houden we 't er maar op dat ze meegaat als
reserve van de vrije slag estafetteploeg".
MMWimiimmwmnniiiiwmniiiiyiiimi
ik toch twee keer per dag geoefend, dus
zo'n kilometer of vier, maar na die ene
week kwam de tapering-off-periode. Op
het laatst dook ik een keertje per dag
een minuut of tien het water in".
„Maar we hebben de hele winter wel
hard conditie getraind, tenminste jij",
voegt Bep Weeteling zachtjes toe. „Ja,
elke dag op het K.F.C.-terrein huppelen,
lopen en turnen en 's avonds hier bij ons
boven op zolder. Daar heb ik een hokje
waar ik slaap en waar ik met gewichten
sta te zwaaien. Wij hebben eigenlijk alles
zelf moeten doen. Wel heeft Jan ons een
beetje geleid, maar toch niet echt zoals
een trainer dat doet, ten eerste omdat
Jan zelf ook moest oefenen en ten tweede,
omdat je van een broer of de broer van
je vriendin nu eenmaal niet zo onder de
indruk komt als....", haar luide lach
verhindert het afmaken van de zin.
„We hebben de hele winter en dit hele
seizoen met elkaar opgetrokken: Jan, Bep,
of zoals ik ze graag noem „De Wetels",
Dicky Stein en ik (Toos Beumer). Elke
morgen, weer of geen weer stonden we
's morgens om zes uur elkaar voor het
Sportfondsenbad hier op te wachten om
tot zeven uur te trainen. Dat was na
eindeloos geknok het enige uurtje,
waarin we behoorlijk konden trainen.
Voor de rest hebben we hier geen enkele
gelegenheid. Natuurlijk kun je overdag
ook wel in het Sportfondsenbad terecht,
maar dan moet j,e tussen het gekrioel van
schoolkinderen doorzwemmen. Een on
overdekt bad hebben we hier niet, sinds
we dit voorjaar uit het open bad in Wor-
merveer gegaan zijn. Dat was niet meer
te doen, omdat het water van de Zaan,
waar we in zwommen zo smerig was, dat
je Tan alles kon oplopen. Dan is er nog
iets van een zwemgelegenheid in de Wor-
mer, maar dat is een soort meertje, met
veel wind, hoge golven en wisselend koud
en minder koud water. Het ene moment
dacht je daar, nou de temperatuur van het
water valt wel mee en twee meter verder
kwam je in een koudegolf, dat je dacht
te bevriezen".
„Na zondag gaf ik mezelf wel een kans
voor een retourtje Tokio, maar voor die
tijd helemaal niet. Ik zat wel in de selectie-
ploeg in tegenstelling tot Bep maar
dat zei me niks, want ik Had na Black
pool nog geen keer een behoorlijke tijd
gezwommen. Vorig jaar in Dortmund zwom
ik 1.3.1, toen mocht ik meedoen in de
wisselslag-estafette. In Blackpool zwom ik
1.5.2, ik startte als eerste in de estafette,
maar daarna ging het helemaal niet meer.
Ik zwom toen op een gegeven moment
zelfs maar 1.9. Ik werd een dikke drie
weken ziek verwaarloosde kou. Na
die tijd heb ik er eigenlijk heel weinig
aan gedaan, als ik die verhalen uit Gro
ningen en 't Gooi hoor. Wat die meisjes
gezwommen hebben. Ik heb per dag niet
meer dan twee kilometer getraind. Mocht
ik niet van Carlisle, Ja, een week heb
„We hebben natuurlijk veel steun gehad
aan het trainingsschema van Carlile en
gingen elke week een keer naar de cen
trale trainingen in Rotterdam en Utrecht,
wat voor ons overigens een hele opgave
was", vervolgt „trainer" Jan Weeteling.
„Maar acht, voor de sprint hoef je niet
zo zwaar te trainen, niet zo veel, kan ik
beter zeggen. Daar is het een kwestie
van op het goede moment de goede con
ditie en de goede mentale instelling heb
ben. Ze hebben mij zondag vlak voor de
race kwaad gemaakt, misschien zwom ik
daardoor wel dat nieuwe Nederlandse
record op de 100 meter rug. Een goede
prestatie is vaak van zoveel dingen af
hankelijk. Daarom kan ik er ook nooit
goed tegen, als men van tevoren prognoses
maakt. Iedereen heeft nu de mond vol
over die Amerikaanse recordverbeterin
gen. Dat men daar snelle, en veel snella
zwemsters v.n zwemmers heeft is een feit,
maar ze moeten in Tokio bewijzen me
dailles te kunnen wninen als ze onder
precies dezelfde omstandigheden zwem
men als ieder ander. Voor ons, en daarbij
bedoel ik niet alleen de Zaankanters,
maar de hele ploeg, komt een zware tijd,
te beginnen al in het Rotterdamse trai
ningskamp met als climax de strijd
tegen het Rotterdamse water, waar ik
persoonlijk erg bang voor ben. Dan komt
Tokio en dan.... en nu praat ik wel
weer even alleen over ons drietjes
komt de tijd, waarin ik mijn verloren
studietijd in moet halen. Bep, die in de
vijfde H.B.S.-klas zit, moet proberen in
enkele maanden zich klaar te stomen voor
het eindexamen en Toos, die in de vierde
van de M.M.S. zit, moet ook alles doen
om de verloren tijd in te halen. Vanzelf
sprekend hebben we dat er graag voor
over, want wanneer is het ooit eerder
gebeurd dat drie Zaankanters, drie men
sen uit een op zwemgebied volkomen on
bekend gebied, op een Olympische Spelen
in een ver land els Japan moeten zwem
men?"
