Het Vale Paard
RANT
INDER
AKANT IE
V
a
Q
'I
3
i
PANDA EN DE MEESTEIDLEERLING
fll
Leeuwin van Klant wordt filmster
TRIUMPH DEALER
Getraind voor stoeipartij met actrice
Een detectiveroman
door Agatha Christie
Welk dier zou je 't liefst
willen zijn
„Een aap zei Warren,
dan hoef ik met met
mes en vork te eten"
8
WOENSDAG 19 AUGUSTUS 1964
AC
LACHEND 2ETTHN ROBIN
EN ZUN MANNEN 0€ KIST
MET Dtt BUIT VAN DE
SHBEIF OP £>E BETAAL
WAAROM
T HART v/aw
wkM?e SHER1E KLOPT
MEER VOOR DE KP
NING
DENK ER OM, DAT DEZE
«SCHAT VANNACHT GOED
BEWAAKT WORDT. Mof£
GEN BRENGEN WE AL-
ES NAAR LONDEN.
DANK!
KUNNEN
KONING
MORGEN MOETEN 00O Sj£KUTTER£,
VERMOMD ALS ROBIN HOOD EN ZUN
MANNEN, dat geld weer, IN HANDEN/ plan
TE KRUGEN WANNEER- HET
DOOK DE KONINGIN NAAR. LONDEN/ MAAR
WORDT
VDAAR GAAT ONS BE.
LASTING GELD.OM DE
KONING TE (ZEDOEN
INPLAATS VAN HEM
VAL TE BRENGEN.
^MANNEN, DIE DE
KONING VREZEN
DU EN IK MOETEN NU
WAT DO&Vl.
NACHT
LADY, DE AARTSBISSCHOP
WENGT, DAT DE ONDER M'JN
HOEDE BV HEM VERSCHIJN
NU»!
LAAT IN DE AVOND ONT
VANGT MARIAN BEZOEIC,
ONVeRWACHT«3
MARIAN
■MAAR.
KENTB
KONINGIN
OH ...BEN DU 'THU0ERT
voor Haarlem en Omstreken
AUTOBEDRIJF
HARRY OOMEN
LANGE MOLENSTRAAT 12 - TEL. 19000
WANNIER IS ER
KANS OP BLIKSEM?
i
nnwwmmwiwuni'
44)
„Ik ben Macandal".
Nu begaf Thyrza zich naar de divan
en verwijderde het beschuttende bal
dakijn. Het gedempte licht viel nu ook
op het geizicht van Sybil. Zij bleek
in slaap te zijn gevallen. In deze diepe
rust zag haar gelaat er heel anders
uit.
De scherpe lijnen waren nu verdwe
nen. Zij leek jaren jonger. Men zou
bijna hebben kunnen zeggen dat zij
mooi was.
Thyrza hernam: „Zijt ge bereid,
Macandal u volledig te onderwerpen
aan mijn wens en wil?"
De vreemde diepe stem antwoord
de: „Ja, dat ben ik".
Neemt ge op u het lichaam van
de Dossu, dat hier terneer ligt en
waarin ge u thans bevindt, te bescher
men tegen ieder lichamelijk letsel?
Wilt ge zijn levenskracht bestemmen
tot mijn doel, zodat dit daardoor wor
de verwezenlijkt?"
„Ja, dat wil ik".
„Wilt ge dit lichaam zodanig be
stemmen dat de Dood er doorheen
moge gaan, gehoorzamend aan zoda
nige natuurlijke wetten als voorhan
den zijn in het lichaam van degene,
die hem ontvangen zal?"
„De Overdracht zal de Dood tenge
volge hebben. Zo zal het zijn!"
Thyrza deed nu een stap achteruit.
Bella trad naar voren, iets voor zich
uit houdende, dat ik herkende als een
crucifix. Thyrza legde dit neer op Sy
bils borst, maar ondersteboven. Daar
na bracht Bella een klein, groen fla
connetje. Hieruit goot Thyrza een
paar druppels op het voorhoofd van
Sybil, een figuur beschrijvende met
haar vinger. Weer verbeeldde ik mij
dat het een kruisteken was, doch on
dersteboven.
Zij fluisterde mij enkele woorden
toe: „Wijwater uit de kerk van Gar-
sington".
Ze sprak met haar gewone stem,
maar toch werd hierdoor de begoo
cheling niet verbroken, maar integen
deel nog versterkt. Het geheel kreeg
daardoor zelfs een nog meer veront
rustend karakter.
Tot slot kwam zij met die tamelijk
griezelige rammelaar aandragen, die
wij eerder als eens bekeken hadden.
Zij rammelde daarmee drie keer ach
tereen en klemde toen Sybils hand
eromheen.
Zij deed een stap achteruit en
sprak: „Alle dingen zijn gereed".
Bella herhaalde deze woorden: „Al
le dingen zijn gereed.
Op gedempte toon richtte Thyrza
zich nu tot mij: „ik geloof niet dat
u erg onder de indruk is gekomen
van al dit ritueel, wel? Sommige be
zoekers zijn dat wel. Ik wed dat het
voor u allemaal zo'n beetje hocus po-
cus zal zijn geweest.Maar vergis
u niet! Een ritueel een bepaald pa
troon van termen, geheiligd door het
gebruik van eeuwen heeft steeds
een bepaalde invloed op de menselijke
geest. Wat veroorzaakt massa-hyste-
rie bij volksverzamelingen? Dat weten
wij nog steeds niet precies. Maar het
is nu eenmaal een bestaand feit. Deze
eeuwenoude gebruiken vervullen een
functie.een noodzakelijke functie
naar mijn overtuiging".
Bella had het vertrek verlaten. Toen
zij terugkwam, had zij een witte haan
bij zich. Het dier leefde en trachtte
vergeefs zich te bevrijden uit haar
greep.
Nu knielde Bella neer en begon met
wit krijt figuren op de grond te teke
nen, rondom het komfoor en het
roodkoperen bekken. Zij plaatste de
haan met zijn snavel op de witte ge
bogen lijn die om het bekken getrok
ken was en het dier bleef daar on
beweeglijk liggen.
Zij tekende nog veel meer figuren en
zong onder de hand met diep keelge
luid een soort van litanie. De woorden
waren voor mij volstrekt onbegrijpe
lijk, maar al knielende en heen en
weer wiegende werkte zij zich blijk
baar op tot een climax van extase.
Thyrza, die mij had gadegeslagen,
vroeg: „U vindt dat minder aange
naam? Dit is ook al oud, weet u, zeer
oud. De bezwering des doods, over
eenkomstig oude voorschriften, die
van moeder op dochter zijn overgele
verd".
Ik kon werkelijk geen hoogte krij
gen van Thyrza. Zij deed niets om
de begoocheling van mijn zintuigen
te versterken, die door Bella's tame
lijk huiveringwekkende vertoning kon
zijn opgewekt. Welbewust leek zij
overal tekst en uitleg van te willen
geven.
Bella strekte haar handen uit naar
het komfoor en een flakkerende vlam
laaide onmiddellijk op. Zij strooide
iets in de vlammen en daarop ver
vulde een bedwelmend zware geur
de lucht.
„Wij zijn gereed," sprak Thyrza.
.,De chirurg", dacht ik, „grijpt nu
zijn ontleedmes".Zij begaf zich
naar het kastje dat ik voor een radio
toestel had aangezien. De deurtjes
gingen open en nu zag ik dat het een
groot elektrisch toestel was van een
hoogst ingewikkelde makelij. Zij duw
de het als een rolwagentje voort en
bracht het voorzichtig in stelling naast
de divan. Zij boog zich er overheen,
stelde de schakelaars in, zachtjes in
zichzelf mompelend: „Bestek noord-
noord-oost. graden.dat is onge
veer juist." Zij nam de handschoen,
schikte die op een bepaalde wijze en
draaide een violet licht aan, vlak er
naast.
Toen richtte zij het woord tot de be
wegingloze gestalte op de divan.
„Sybil Diana Helen, ge zijt bevrijd
uit uw sterfelijk omhulsel, dat de geest
Macandal veilig voor u bewaart. Ge
zijt vrij u te verenigen met de eige
nares van deze handschoen! Zoals
van alle menselijke wezens is het
einddoel van haar leven de Dood. Er
is geen andere uiteindelijke voldoening
dan de Dood. De Dood alleen lost al
le vraagstukken op. De Dood alleen
schenkt uiteindelijke vrede. Dat heb
ben alle grote geesten geweten. Denk
aan Macbeth: „Na 's levens koortsi
ge ongedurigheid, slaapt hij in vrede".
Denk aan Tristan en Isoldes geest
vervoering. Liefde en Dood. Liefde en
Dood! Maar de sterkste van deze is
de Dood.
Haar woorden weergalmden, hun
echo stierf weg.Het grote toestel
begon zachtjes te gonzen, de elektri
sche lampen jn zijn binnenste gloei
den aan.ik voelde me versuft en
meegesleept. Ik besefte dat hiermee
niet langer viel te spotten. Thyrza
had haar krachten ontketend en hield
de op de divan achterover liggende
gestalte volkomen aan zich gebonden.
Zij gebruikte haar voor haar doel,
voor een zeer bepaald doel.
Ik begreep nu enigszins waarom
mevrouw Oliver bang geweest was,
niet voor Thyrza, maar voor die ogen
schijnlijk onnozele Sybil. Sybil be
schikte over een kracht, een natuur
lijke gave, die niets te maken had
met geest of intellect. Het was een
louter fysieke kracht. Zij was bij
machte zich los te maken van haar
lichaam. En in die tijdelijke toestand
beheerste Thyrza volkomen haar geest
Goed, maar dat toestel dan? Wat
was de functie van dat toestel?
En opeens richtte zich al mijn angst
op dat toestel! Welk duivels geheim
werd door middel van dat toestel
werkelijkheid? Zouden er een soort
van stralen bestaan die de hersencel
len konden aantasten? En wel van
een bepaald persoon?
Thyrza's stem klonk voort: „De
zwakke plek... altijd is er wel een
zwakke plek.diep in de weefsels
van een lichaam.Door tussenkomst
van zwakte komt kracht.de kracht
en de vrede van de Dood.Tot de
Dood.langzaam, op natuurlijke
wijze. De weefsels van het lichaam
zijn onderworpen aan de geest
Gebied ze.Gebied ze.tot de
Dood... Dood, de DOOD!"
Haar stem steeg in een aanzwellen
de kreet.En een tweede, dierlijke
huiveringwekkende kreet uitte Bella.
Die sprong op en zwaaide een mes.
Een gesmoorde doodskreet van het
haantje weerklonk.Bloed droop
gutsend in het koperen bekken. Bel
la kwam aangesneld, het bekken voor
zich uit houdend.
Zij gilde: „Bloed... bloed... BLOED
Thyrza griste de handschoen uit het
toestel. Bella pakte hem aan en doop
te de handschoen in het bloed.
(Wordt vervolgd)
IMMMiWIMMfMMiMliiMilllllMliiiMMMtlWIfMMWIfUMMIMiVVIi
m
0
Advertentie
1. Wie door het Wilde Woud rijdt, moet zorgen dat hij
er vóór het donker uit is, want er worden vreemde
dingen van verteld. Vooral bij mist en volle maan
schijnt het daar soms ongewoon toe te gaan. Maar men
moet niet altijd alles voor waar houden, wat er verteld
wordt en ook Panda geloofde er niet veel van. Maar
toch voelde hij zich niet erg op zijn gemak toen hij laat
op een avond door dat woud reed en er mist op kwam
xetten. „Had ik maar een andere weg genomen," dacht
hij. „Ik hoop dat ik er uit ben, voor het helemaal
donker wordt!" De mist verdichtte zich echter zodat
Panda gedwongen werd om steeds langzamer te rijden.
Om hem heen leek het woud te veranderen in de val
lende schemering. „Ik geloof dat ik verdwaald ben,'
dacht hij. Dit deel van het bos heb ik nog nooit ge
zien. Enne hela, wat was dat voor een raar beest?
Of leek het zo vreemd in de mist
VALKENBURG Uit Klants Dieren
tuin, op het plateau van de Valkenburgse
Cauberg, vertrekt begin september de
leeuwin Lola als „filmster" naar Kenya.
De potige, lenige Lola gaat in het Afri
kaanse oerwoud een speels rolletje ver
vullen in de film „Free Born" van de
Amerikaanse filmmaatschappij Columbia.
Als begeleider reist met Lola de directeur-
dresseur van de dierentuin te Valkenburg,
de heer Erie Klant, mee. Lola reist per
speciale taxi van Valkenburg naar het
vliegveld Zavetem bij Brussel en vandaar
per vliegtuig naar Afrika. Daar staat weer
een auto klaar om de wilde filmster een
dagreis lang de jungle in te rijden, waar
de cameramannen van Columbia op miss
Lola zitten te wachten.
DRESSEUR KLANT is wekenlang met
deze leeuwin bezig geweest in de getralie
de oefenpiste van de dierentuin. Mochten
de toeristen in Valkenburg komen kijken
naar de dressuuroefeningen met de ijs
beren en bruine beren, de panters of tij
gers, met Lola oefende de heer Klant zon
der toeschouwers. Uit Klants Dierentuin
zijn al heel wat wilde dieren voor de film
camera geweest. Olifanten en een groep
leeuwen traden o.a. in Rome op voor de
film „Quo Vadis".
Voor haar optreden in de film „Free
Born" moest Lola zo tam worden ge
maakt als een speelse, lieve poes. De sier
lijke leeuwin is nu geslaagd voor haar
filmexamen. Dresseur Klant temde deze
koningin van het oerwoud tot ze zo volg
zaam is geworden als een schoothondje.
Hij kan haar als een huisdier in zijn
zitkamer laten rondlopen of als een kussen
gebruiken om een dutje te doen. Eén van
de filmsterren uit „Free Born" zal in
Kenya met dit roofdier een vrolijk stoei
partijtje moeten weggeven. Maar eerst zal
de heer Klant een nieuwe stevige vriend
schap moeten sluiten tussen de Engelse
filmster en Lola.
EEN VRAAG BLIJFT hoe de leeuwin
reageert op de lange auto- en vliegreis,
waarvoor een speciale kooi getimmerd
wordt. Het gedrag van het dier voor de
camera's en bij de kennismaking met haar
nieuwe meesters uit „Free Born" bepaalt
de tijd die de heer Klant, als lid van het
Columbia-filmteam, in de jungle van Ke
nya moet blijven.
Als uit dikke wolken
zeergrote regendrup.
pels vallen is de kans
op bliksem zeergroot
Als er uit alle richting,
en zwarte wolken
aan komen drijven
en over elkaar gaan
schuiven!!!!
Als er plotse!inq~- |A!s het plotseling2eer
zeer veranderlijke donker wordt en een
wind merkbaar isjfelle slaqreqenvolgt
JOHANNESBURG De Zuidafrikaan-
se 5-jarige Warren Guilliams wil een aap
zijn omdat hij dan niet met vork en mes
hoeft te eten. Warren was de jongste prijs
winnaar in een wedstrijd: „Welk dier zou
je het liefst willen zijn?" En vanwege
zijn succes heeft zijn trotse vader hem
toegestaan zonder vork en mes te eten
tenminste voor een poosje.
Andere winnaars: Een jongetje van ze
ven wil een papegaai zijn „Omdat hij dan
mag vloeken". Een meisje van zes wil
een rendier zijn „Omdat ik dan de slee
van het kerstmannetje kan trekken". Een
Afrikaans meisje van negen wil een pan
ter zijn „Omdat ik dan nóg zwart zal
zijn". Een blank jongetje wil een zebra
zijn „Omdat die met koud weer zijn pya-
ma aan heeft". (Tijdens de wedstrijd was
het winter in Zuid-Afrika). Een meisje
van 14 zou een ooievaar willen zijn om
er achter te komen waar de ooievaar'»
babies vandaan komen.
