Indonesië voelt verbondenheid
door strijd tegen Maleisië
Marine wil de - Russische -
vloot wel eens gebruiken
ft
SIS/
Staking bij
Pan American
Rijkspolitie tijdelijk zonder
rijbewijs op lichte motoren
I
m
Yl
i
t>
IpH
Brand aan boord
van Britse tanker
Schoot Nederlandse
douane in België
op een auto?
Eerste mis in
het Engels
Dr. A. H. Philipse
ambassadeur
in Cairo
i
5»
Staatsideologie
„Ervaring genoeg"
Nationalisme
i
DINSDAG 25 AUGUSTUS 1964
WEEKABONNEMENTEN
Kernbomcompensatie van
VS tien jaar na Bikini
7
VERMOMD RIS VOGELVRUEN
V»N RO&IN WACHTEN DE
SCHUTTERS VAN DE SHERIF
OP HET GELDTRANSPORT VAN
DE KONINGIN
NARMVAN DE KONING
LAAT
IK &EN ELEONOR! KONIN
SSIN VAN ENGELAND! LAAT
STAAN DIE KIST, VERRADERS
AANDACHT
VOORDAT DE MOORDLUS
TIGE SCHUTTER Z'JN
PUL OP DE AARTSBISSCHOP
KAN AFSCHIETENWORDT
HUZELF GETROFFEN POOR
EEN PUL!
CT/OPT'JD
AANt
>>V<5
VERV
xwoooooooor
dienen uiterlijk op woensdag te worden
betaald, daar de bezorgers op donder
dag moeten afrekenen.
DE ADMINISTRATIE
(Van onze speciale verslaggever)
DJAKARTA
„Verpletter Maleisië".
De kleine volksmenner staat zich in het
zweet te schreeuwen.
„Weg met de Toengkoe".
Met korte, driftige armgebaren dwingt
hij de menigte tot felle uitroepen.
„Weg met Jones".
De jongens en meisjes in de voorste ge
lederen kronkelen zich van opwinding.
„Leve Boeng Karno".
Zijn kreten galmen over de paar hon
derd studenten, over het grote Merdeka-
plein, langs het vrijheidsmonument
(110 meter hoog) tot aan de hekken van
de Amerikaanse ambassade. De volks
menner werkt het vaste programma van
slagzinnen af. Met zijn grauwe broek,
verschoten blouse en grote Mao Tse
Toeng-pet tot op de oren is hij een van
de duizenden kleine nation-builders die
het Indonesië van nu een eigen gezicht,
een eigen identiteit geven.
WANT DEMONSTRATIES en massale
acties zijn in het land van Boeng Kar
no weliswaar in naam gericht tegen de
Amerikanen, tegen Maleisië dat met
een duivelse vondst Ma£ei$ië wordt ge
noemd maar in werkelijkheid hebben
zij tot doel de massa te mobiliseren en
samen te smeden. In werkelijkheid heb
ben zij tot doel het Indonesische volk te
overtuigen van de eigen superioriteit.
„Wij zijn het enige Aziatische land met
een eigen buitenlandse politiek", verzekert
een hoge ambtenaar van het ministerie
van Buitenlandse Zaken. „Jullie Europe
anen willen maar niet inzien dat onze ideo
logie de sterkste dam is tegen het commu
nisme. Verkijk je niet op de kracht van
de P.K.I. (Partai Kommunis Indonesia).
De communisten lijken sterker dan ze zijn.
Ze zijn in het defensief. Ze moeten zich
schikken in een staatsideologie waarin het
geloof in God punt één is.
Ze werken in een maatschappij waarin
ongelovigheid geen populair begrip is. Ze
werken in een staat die niet minder pro
gressief is dan het communisme en waarin
het nationalisme niet welwillend is tegen
over het communisme. De communisten
moeten noodgedwongen hun leer aanpassen
en interpreteren het geloof in God als
geloofsvrijheid".
HET NIEUWE GEZICHT van Indonesië,
de nieuwe identiteit dat is de grootste
zorg van de kleine groep Indonesische lei
ders, die nu het heft in handen houdt. Eco
nomisch gesproken leidt dit tot absurditei
ten zoals de bouw van kolossale monumen
ten in de hoofdstad, royale autowegen,
een immens sportstadion.
In de buitenlandse politiek leidt dat tot
de strijd tegen Maleisië het aan Indo
nesië meest stamverwante land, waarin
de Indonesische leiders juist die wester
se invloed aantreffen die zij in hun eigen
land met wortel en tak uitroeien en voor
een groot deel hebben uitgeroeid.
De Toengkoe en Soekarno spreken de
zelfde taal, Malakka is zichtbaar van de
kust van Sumatra, de Indonesische Riouw
Archipel gaat ongemerkt over in de kust-
eilanden van Malakka waarvan de stad
Singapore er een is. Maar beide leiders,
beide landen spreken van uit verschillen
de werelden.
Niemand in Djakarta weet het Indone
sische einddoel van de strijd tegen Malei
sië. De enige uitzondering is Soekarno zelf
die zijn einddoel voorlopig verbergt achter
de kreet: „Verpletter Maleisië" Maar zijn
medewerkers zien deze slagzin voorlopig
meer als bindmiddel van de natie dan
als doel van de politiek.
De militairen hopen op een openlijke
oorlog. De Viet Minh sloeg de tactische
leerstellingen van Saint Cyr in de modder
van Dien Bien Phoe aan stukken. De Viet
Cong overwint de leer van West Point in
de rijstvelden langs de Mekong. De Indo
nesische guerrilla's staan te popelen om in
de jungle van Noord-Borneo de officieren
van Sandhurst te vuur en te zwaard te
overtuigen van de superioriteit van de
Aziatische „territorial warfare".
„We hebben ervaring genoeg", verzeker
de mij een hoge militair. In de strijd te
gen de Daroel Islam hebben we veel ge
leerd. De binding was toen één op 150
één guerrilla van de Daroel Islam hield
150 tegenstanders bezig. In Vietnam is de
verhouding heel wat minder. In Borneo
schijnt de verhouding nu één op twintig
te zijn. Bovendien wil Indonesië zijn vloot
wel eens gebruiken.
Het kostbare Russische materiaal waar
voor Indonesië zijn economie heeft ver
speeld ligt werkeloos in de haven van Soe-
rabaja. We kunnen het met succes opne
men tegen de Britse en Amerikaanse een
heden, zegt men in Djakarta met enorm
gebrek aan werkelijkheidsgevoel. Zonder d
hulp van de Russische specialisten kan
de vloot niet eens uitvaren, zeggen de le
den van de kleine, schuwe en onbetekenen
de oppositie.
Weg met Jones".
Sluit de U.S.I.S.
spreken behalve bahasa en Nederlands ook
nog Engels, Duits en Frans en fungeren
in de wandelgangen dus vaak als tolken,
met alle tactische voordelen van dien.
Een hecht middenkader ontbreekt en
zal nog jarenlang blijven ontbreken. De
studenten van nu zijn de leiders van mor
gen. Zij hebben geen bindingen meer met
Nederland, met West-Europa en kennen
niet de Westerse twijfel.
Boeng Kamo is de enige man die deze
krachten kan kalmeren en leiden. Zijn
prestige is enorm maar zijn leeftijd
is 62. Indonesië heeft hem nog zeker
tien jaar nodig, fluistert men de nieuws
gierige bezoeker toe. En als hij eerder
overlijdt? Dat zou een ramp zijn „dat
kloppen wij af, op geschaafd hout".
LONDEN (AFP) Aan boord van het
Britse tankschip „Esso Norway", dat zich
bevindt op ongeveer 90 kilometer ten zuid
oosten van de kust van het sultanaat Mus
kaat in de Golf van Oman, is brand uit
gebroken als gevolg van een ontploffing
in de machinekamer.
Vijftig leden van de bemanning hebben
het schip verlaten. De kapitein en vier
officieren zijn aan boord gebleven. Zesen
veertig bemanningsleden van de „Esso
Norway" zijn door het landingsvaartuig
„Anzio" van de Britse marine aan boord
genomen. Er worden nog vier man ver
mist. De „Anzio" assisteert bij het blus
sen van de brand.
WASHINGTON (Reuter en AP) De
T.W.U., de Amerikaanse transportarbei
dersbond, heeft in de afgelopen nacht een
staking afgekondigd voor ongeveer 12.000
man personeel van de Amerikaanse lucht
vaartmaatschappij Pan-American Airways,
na het afbreken van de onderhandeingen
met de directie, waarbij ook een federa
le bemiddelaar was ingeschakeld.
Maandag verklaarde een woordvoerder
van de luchtvaartmaatschappij in New
York, dat als gevolg van een staking al
le vluchten zouden moeten worden afge
last. De P.A.A. vervoert dagelijks onge
veer 17.000 passagiers over de gehele we
reld.
De Pan American World Airways heeft
maandag besloten dat 1 oktober een da
gelijkse non-stop dienst tussen Washing
ton en Europa zal worden geopend. Vijf
maal in de week is de Europese bestem
ming Londen, de andere twee dagen zal
Parijs het eindpunt zijn.
De rijkswacht in de Belgische grens
plaats Hamont stelt momenteel een onder
zoek in naar de waarheid van de bewe
ring, dat een Nederlandse douanier zater
dag op Belgisch grondgebied driemaal zou
hebben geschoten op een Belgische auto.
De auto zou driemaal geraakt zijn. De
37-jarige chauffeur werd niet getroffen.
De weg, waarover de auto reed, loopt
evenwijdig aan de Belgisch-Nederlandse
grens op ongeveer tweehonderd meter af
stand daarvan. Volgens ooggetuigen reed
de douanier op een niet verlichte fiets op
Belgisch grondgebied, toen hij de schoten
gelost zou hebben.
Het Brusselse blad „Het laatste nieuws"
leverde vanmorgen op het gebeurde het
volgende commentaar: „Dat de Nederland
se douaniers gaarne met vuurwapens om
gaan, is reeds menigmaal bewezen. Ken
nen zij de grensstreek wel, of denken de
ze wetsdienaars dat vuurkogels overal mo
gen worden gebruikt? Men zou het haast
gaan denken."
Ter gelegenheid van de opening van de
25ste jaarlijkse Amerikaanse liturgische
week is in St. Louis de eerste rooms-katho-
lieke mis in de Engelse taal opgedragen.
Inplaats van bijvoorbeeld het gebrui
kelijke latijnse „Kyrie Eleison", bad de
priester in het Engels „Lord have mercy"
(„Heer ontferm u over ons"), waarop de
gelovigen antwoordden „Christ have mer
cy" (Christus ontferm u over ons).
Hiermee is voor het eerst de beslissing
toegepast welke werd genomen door het
tweede Vatikaanse oecumenische concilie,
dat de mis voortaan in de landstaal mag
worden opgedragen, en dat ook bij het
toedienen van sacramenten als de biecht,
de communie en het huwelijk alsook bij
uitvaartplechtighed en het latijn mag
worden vervangen door de landstaal.
Deze wijziging zal voor alle rooms-katho-
lieke kerken van de latijnse ritus op 29
november (de eerste dag van het kerke
lijk jaar) van kracht worden. Het gebruik
van de landstaal bij de toediening van
sacramenten is met ingang van 14 septem
ber toegestaan.
Aan het vierdaagse programma van de
liturgische week wordt deelgenomen door
zesduizend personen, meest geestelijken.
WASHINGTON (AP) President John
son van de Verenigde Staten heeft van
daag een wetsvoorstel ondertekend waar
door maximaal 950.000 dollar beschikbaar
wordt gesteld voor compensatie-uitkerin
gen aan bewoners van het eiland Ronge
lap in de Stille Oceaan. Zij hebben bloot
gestaan aan radioactieve neerslag na de
ontploffing van een kembom op het eiland
Bikini op 1 maart 1954.
Binnenkort is de benoeming te verwach
ten van dr. A. H. Philipse, ambassadeur
te Beiroet, tot ambassadeur te Cairo. Dr.
Philipse zal dan de opvolger zijn van jhr.
mr. J. A. de Ranitz.
Voordat hij in 1959 gezant in Beiroet
werd was hij ambassadeur in Luxemburg.
SINDS EEN JAAR of zes is Indonesië
terug in de revolutie. Niet de debatten
in een democratisch parlement, maar de
slagzinnen van de grote leider, op span
doeken, schuttingen, krantepapier en I
luidsprekers moeten het volk en het land
vooruit helpen.
Waarheen? Een vraag waar niemand I
antwoord op geeft. Het nationalisme dat
de West-Europeaan beangstigt is hier de
hoogste leer. Over een kwart eeuw zal
Indonesië door zijn talentvolle bevolking,
zijn rijkdommen, zijn ligging een wereld- I
mogendheid zijn. Wat zal dit Indonesië de
wereld brengen?
Ieder gesprek over dit onderwerp ein
digt in een hopeloze kortsluiting.
Deze kortsluiting is voor een deel het I
gevolg van het ontbreken van werkelijke!
oppositie in de politiek. De oppositie is I
door machinaties uit de belangrijke
functies gedrukt, voor een deel zelfs in de
gevangenis. De leidinggevende toplaag is
door dit selectieproces angstwekkend klein
geworden. Het land wordt aan de gang
gehouden door een paar duizend hard wer-
kende ambtenaren.
Ambtenaren die deels door hun Neder-1
landse opleiding, deels door de ervaringen I
uit de vrijheidsstrijd nog niet geblinddoekt
zijn door een eng nationalisme. De Indo
nesische diplomaten steken met kop en
schouders uit boven hun collega's uit del
omgeving. Hun opleiding is beter. Hun
ideologie is harder. Hun talenkennis gro-1
ter.
Hun positie op internationale conferen
ties en die zijn er veel in het Azië van
de zestiger jaren is te vergelijken met
die van hun Nederlandse collega's. Ze
Toengkoe Abdul Rahman, de premier
van Maleisië, is de grote vijand van
Indonesië anno 1964. Op dit propa-
gandabord wordt hij afgebeeld als
decadente golfspeler, met zijn impe
rialistische vrienden wijkend voor het
elan van het jonge Indonesië.
De rijkspolitie heeft sedert enige tijd
de beschikking over super snelbrommcrs
met een topsnelheid van 75 km. per uur,
waarmee onder andere toezicht wordt ge
houden op de althans officieel veel
langzamere „gewone" brommers. Deze
snelbrommers worden officieel als lichtge
wicht motorfietsen aangemerkt en men
moet dan ook een rijbewijs A hebben om
ze te mogen berijden. Daar het organisa
torisch niet mogelijk bleek op zeer korte
termijn alle met de surveuillance belaste
rijkspolitieambtenaren een opleiding voor
dit rijbewijs te geven, heeft de minister
van Verkeer en Waterstaat hiervan ont
heffing verleend.
Minister van Aartsen deelt dit, mede na
mens de heer Marijnen, minister van
Binnenlandse Zaken a.i. en van Justitie a.i.
mee in antwoord op schriftelijke vragen
van het Tweede-Kamerlid Daams
(P.v.d.A.) Deze had er zijn verbazing over
geuit dat politieambtenaren zonder rijbe
wijs op lichte motorfietsen mogen rijden.
De ontheffing is maar tijdelijk, zo zegt
minister van Aartsen. In de opleiding voor
het rijbewijs A is namelijk een onvoorziene
vertraging ontstaan, daar alle beschikba
re rij-instructeurs in verband met uitbrei
ding van het aantal groepssurveillance-
auto's moesten worden ingezet voor een
opleiding van de bestuurders voor het rij
bewijs B-E.
De jonge rijkspolitieagenten, die een
lichte motorfiets krijgen toegewezen, wor
den echter eerst terdege in het gebruik
ervan onderwezen, zo verzekert de minis-
ter.
ii
s
Disney PrcxJuctionj
