VAN DAG TOT DAG
Massale jacht op Belgische
houthakker heeft geen succes
ja graag!
Frans-Duitse vriendschap
staat nu in de koelkast
Ons ideaal
40%
Atphenaar
Wereldnieuws
r
Orkaan Cleo hulde
Miami in duister
*i
■SHI
DONDERDAG 27 AUGUSTUS 1964
3
as
Man stamt uit een familie van moordenaars
Communist in regering
van Indonesië
Juist als man
kun je dat zo
waarderen
Een lekkere
Amerikaanse sigaret
0p dz
<=^raatótccl
Maps Valk
BANDRECORDERS
PLATENSPELERS
EN BANDEN
KRUISWEG 47-49 HA.ARLEM
Het is moeilijk om niet met enig sar
casme te reageren op de berichten over de
onbruikbaarheid van AMX-voertuigen die
onze legerleiding van de Fransen heeft ge
kocht. Maar die neiging tot sarcasme ver
mindert sterk, wanneer men beseft dat het
er eigenlijk betrekkelijk weinig toe doet, of
deze tanks bruikbaar zijn of niet, aange
zien zowel onze legerleiding als wij alle
maal vurig hopen, dat zij nooit gebruikt
behoeven te worden.
Het is met defensiegoederen altijd enigs
zins anders dan met burger-materieel.
Wanneer een vervoerbedrijf auto's koopt
die onderweg ineenzakken, is de schade
duidelijk. Niet alleen kan het bedrijf zelf
niet meer behoorlijk zijn diensten verle
nen aan de vaderlandse economie, maar
bovendien wordt kostbaar materiaal ver
spild. In het leger echter is het zo, dat
voertuigen en schiettuigen al bij hun ver
trek uit de fabriek gedoemd zijn tot on
bruikbaarheid. Zij dienen namelijk een
doel, dat niemand wenst verwezenlijkt te
zien, zijn voorbestemd om te verouderen
en ongebruikt te worden weggevoerd naar
de schrootoven. Noch de Nederlandse eco
nomie, noch het Nederlandse bezit wordt
schade toegebracht. De hele kwestie is
over vijf jaar automatisch van de baan,
wanneer de nu onbruikbare voertuigen bij
de Hoogovens terechtkomen.
De Franse leveranciers zijn boos op onze
defensie, omdat deze ruchtbaarheid aan de
zaak heeft gegeven. Dat is begrijpelijk,
aangezien de Fransen onder De Gaulle niet
meer gewend zijn aan ruchtbaarheid. Uit
Nederlands standpunt gezien is de rucht
baarheid echter een compliment voor onze
legerleiding, die blijkbaar blijft beseffen
dat zij een defensief instrument van een
democratische staat leidt.
Overigens is het Franse argument, waar
mee critiek wordt geweerd, heel merk
waardig: „Dergelijke mankementen zijn
onvermijdelijk bij modern en buiten
gewoon geperfectioneerd oorlogsmate-
rieel." Perfectie heeft in Franse zin blijk
baar de betekenis van- „Niet bestemd
voor een echte oorlog."
En dan zijn we het allemaal weer
roerend eens
De Belgische regering ontkent financieel
iets te maken te hebben met de huursol
daten die premier Tsjombe van Kongo in
het buitenland voor zijn regeringsleger
schijnt te laten werven. Formeel zal dat
wel waar zijn.
Die ontkenning echter neemt het tries
te feit niet weg dat het koloniale bewind
dat België jaar en dag in Kongo heeft
uitgeoefend vrijwel alles te maken heeft
met de chaos die nu in dat gebied heerst.
Dat bewind heeft zonder twijfel sociaal
zijn sporen verdiend en economische wel
vaart gebracht, niet alleen voor bepaalde
belangengroepen in het moederland, maar
ook voor de Kongolezen.
Het heeft echter helaas niets gedaan om
de Kongolezen voor te bereiden op hun
taak het eigen land te besturen.
Een van de weinige bekwame inheemse
leiders, Tsjombe, staat nu kennelijk met
zijn rug tegen de muur. Hij beseft wel
licht dat een wervingsactie in Zuid-Afri-
ka en Zuid-Rhodesië uitgesproken de
twee Afrikaanse landen waar de apart
heid hoogtij viert zijn positie in Afrika
in de waagschaal zou stellen. Toch lijkt
hij bereid te zijn tot het uiterste te gaan
om recht en orde in zijn ongelukkige land
te herstellen en de opmars van de door de
Chinese communisten gesteunde opstande
lingen te stuiten en deze terug te dringen.
Het is niet zonder betekenis dat vrij
wel op hetzelfde ogenblik dat Tsjombe
een soort vreemdelingenlegioen probeert te
stichten, president Kasavoeboe van Kon
go om een spoedbijeenkomst heeft ge
vraagd van de organisatie voor de Afri
kaanse eenheid. Het is een aanwijzing
voor de taak der Afrikaanse leiders op
korte termijn zelf orde op zaken te stel
len in Kongo, uit weloverwogen eigen be
lang. Als zij daartoe niet bereid of in staat
zijn ziet het er voor Kongo en voor Afri
ka somber uit, omdat de Afrikaanse re
volutie het tijdstip van haar zwaarste cri
sis nadert,
t'
- f yf
(Van onze correspondent)
BRUSSEL Vijfhonderd Belgische rijks
wachters, opgecommandeerd uit steden als
Brussel, Luik en Namen zijn gisteren de
hele dag bezig geweest ongeveer 1500 hec
tare dicht begroeide bossen uit te kammen
op zoek naar Champenois, de houthakker
van Houdemont die zaterdag een winke
lierster en haar dochtertje met een bijl
zeer ernstig heeft verwond en een ander
dertienjarig dochtertje heeft ontvoerd.
Dit laatste meisje is ongedeerd terugge
vonden. Haar zusje maakt het vrij goed,
haar moeder vecht nog steeds tegen de
dood in het ziekenhuis van Aarlen aan de
Belgisch-Luxemburgse grens.
Champenois wordt er bovendien nog
steeds van verdacht, de dood van zijn één
jaar geleden verdwenen vrouw op zijn ge
weten te hebben. De luitenant-generaal
Thiel, commandant van de Belgische
rijkswacht, heeft zelf de operaties geleid.
Van een straalvliegtuig uit zijn van de
streek foto's met voor infra-rode stralen
gevoelige films gemaakt. Ze werden op
een luchtbasis in een rijdend laboratorium
ontwikkeld en daarna per helicopter naar
Buzenol, het dorp waar het hoofdkwartier
van de zoekende rijkswachters was geves
tigd, gebracht.
Verscheidene rijkswachters hadden ko
gelvrije vesten aan. Omdat die bijna der
tig kilo wegen, behoefden zij deze pas
aan te trekken als zij Champenois zou
den zien. Deze is namelijk gewapend en
men vreest dat hij zal schieten.
Alle moeite en alle zoeken in de bran
dende hitte van een warme augustusdag,
heeft tot nu toe echter geen resultaten
opgeleverd. Ook op de foto's heeft men
niets kunnen zien. De bevolking in de
streek is ongerust. Vooral de boeren die
op afgelegen hoeven wonen. Via de radio
en de rijkswacht hebben zij de raad ge
kregen huis en hof 's nachts af te gren
delen en zij die erg eenzaam wonen heb
ben vannacht een paar rijkswachters in
gekwartierd gekregen.
Het blijkt overigens dat Champenois af
komstig is uit een familie, waar meer is
gemoord. Zijn grootvader, vrouwenjager
en hondenmepper van die laatste maak
te hij haché heeft eens met een oom
van degene die thans wordt gezocht een
dertienjarig meisje gewurgd. Een andere
oom heeft zijn eigen vrouw vermoord en
het lijk in een bos begraven.
Hij deed dat niet diep genoeg en zijn
honden ontdekten het. Inmiddels was hij
naar Frankrijk gevlucht waar hij nog eens
een moord pleegde. Omdat hij Belg was
werd hij in Frankrijk niet ter dood ver
oordeeld maar kreeg hij levenslang. Op
zijn sterfbed bekende hij aan de aalmoe
zenier van de gevangenis die eerste moord
Deze vroeg hem of hij geen spijt had
„Ja", was het antwoord, „als ik haar be
ter had begraven, dan hadden de honden
haar niet ontdekt".
Ook de vader van Champenois is ver
dacht geweest van mocrd op een caféhoud-
ster, en bovendien van die op zijn eerste
vrouw. Maar er waren geen bewijzen.
De boeren van Houdemont hopen dat de
rijkswacht de laatste van het geslacht der
Champenois snel te pakken zal krijgen.
De heer van het kasteel, waartoe de bos
sen die thans worden uitgekamd behoren
hoopt het ook. Maar hij heeft zich toch wel
bij generaal Thiel beklaagd dat al dat ge
loop door zijn bossen slecht zal zijn voor
het aanstaande jachtseizoen.
DJAKARTA (Reuter) President Soe
karno van Indonesië heeft donderdag voor
de eerste maal een communist in zijn
kabinet opgenomen. Het is de vice-voor-
zitter van de communistische partij van
Indonesië, Njoto.
Advertentie
MIAMI (AP) De orkaan Cleo heeft
zich vanmorgen op Miami in de Ameri
kaanse staat Florida geworpen met wind
snelheden van 120 kilometer per uur. Na
urenland zijn spel te hebben bedreven met
de dichtbevolkte stad stuurde de orkaan
een uitloper naar het vakantie-eiland Key
Biscayne, die ook de sterkte van een or
kaan bereikte. Inmiddels bleven onophou
delijke stormvlagen de stad bestoken.
Het centrum van de orkaan bereikte in
Miami windsnelheden van 138 kilometer
per uur. Een inwoner van de stad vertel
de: „Het grootste gedeelte van de stad is
in duisternis gehuld. Kort na een uur werd
de wind plotseling heviger. Vele transfor
matoren van de elektriciteitscentrale zijn
bezweken. In de gehele stad zijn bomen
omgewaaid.
Er zijn nog geen berichten over materië
le schade of persoonlijk letsel. De meeste
bewoners van het eilandje Key Biscayne,
waren geëvacueerd.
Op Guadeloupe, Haiti en Cuba heeft
„Cleo" zeventig mensenlevens geëist en
voor miljoenen dollars materiële schade
aangericht.
(Van onze correspondent)
PARIJS Ook na de niet gepubliceer
de briefwisseling tussen generaal De Gaul
le en bondskanselier Erhard blijven de
Frans-Duitse betrekkingen uitermate koel.
De maandelijkse besprekingen tussen de
twee politieke directeuren van de beide
ministeries van Buitenlandse Zaken, de
heren Charles Lucet en Jansen, die dezer
dagen moesten plaatsvinden volgens de be
palingen van Frans-Duitse vriendschaps
verdrag gaan niet door.
De twee diplomaten die de heer Lucet
naar Bonn moesten vergezellen zijn niet
beschikbaar. De een, de heer Puaux, di
recteur voor Europese zaken is met vakan
tie en de andere, de heer Toffin, belast
met de Duitse aangelegenheden, is ziek.
Pas over enige tijd zullen zij in staat
zijn naar Bonn te vertrekken, maar dan is
de heer Jansen met vakantie.
Dit uitstel van de besprekingen is vol
komen in overeenstemming met de wen
sen van generaal De Gaulle. De Frans
Duitse samenwerking gaat op economisch
terrein normaal door maar De Gaulle wil
niet dat de heer Lucet naar Bonn gaat
om politieke problemen te bespreken, om
dat juist over politieke kwesties grote
meningsverschillen bestaan tussen hem en
Erhard. f
Het is niet overeenkomstig de stijl van
De Gaulle, zegt men in Parijs, dat de pre
sident van de republiek zich opdringt aan
een onwillige partner. De Gaulle voelt er
meer voor de Frans-Duitse betrekkingen in
de koelkast te laten tot bondskanselier
Erhard zich toeschietelijker toont.
Een ander bewijs van de verkoelde
Frans-Duitse vriendschap ziet men in de
rede die de Gaulle dinsdag bij de bevrij
dingsfeesten van Parijs heeft gehouden.
Hij sprak wel over het aandeel dat de
geallieerden in de Franse bevrijding heb
ben gehad maar over het later gesloten
Frans-Duitse vriendschapsverdrag zei hij
geen woord. De Duitsers hebben dat pijn
lijk gevoeld en maken zich daarover zor
gen.
Jongens enmcisjes
Ik zag de kinderen in een groepje rond
om de babywagen, waarin, op zijn zo
mers, met blote beentjes, de baby lag.
Hij keek, zijn kinnetjes op de borst ge
drukt, met onafgewende blik naar de kin
derhoofden boven hem, terwijl zijn bolle
buikje snel op en neer ging met zijn
ademhaling mee. Af en toe slaakte hij
een diepe zucht, alsof hij een moeilijk pro
bleem voor zich zelf ten einde had gedacht,
maar het nutteloos achtte het voor een ge
hoor onder woorden te brengen.
Het waren een paar jongetjes en mijn
kleine dochter, die zo aandachtig toeke
ken. Geen van hen was al goed en wel
de kleutertijd voorbij. Alleen hadden ze nog
de ronde wangetjes, en de wat bolle voor
hoofden van het heel jonge kind, die hun
wat aandoenlijks en ernstigs gaven, en
geen van hen kon met gemak de hoge
babywagen overzien.
De jongetjes stonden rechtop, een en
kele hield het hoofd een beetje schuin. Ze
volgden met intense, zij het wat gedistan
tieerde belangstelling de verrichtingen van
het kleine kind in de wagen. Hun ogen re
gistreerden het krommen van de been
tjes, en het buigen van de voetzooltjes,
hun breintjes constateerden het uitsprei
den van de babyvingers en het gespan
nen zwaaien van de armpjes. En het prut-
telgeluid uit het babymondje, dat van de
belletjes spuug op de lipjes er soms één
opblies tot een spattende bel veroorzaak
te onder hen een goedkeurend, hartelijk
gelach, als beleefden de broekemannen
aan het wonderlijk mechanisme in de wa
gen een grootse grap. Ten laatste legde
één zijn oor op het babylijfje. Hij moest
op zijn tenen staan om zich voldoende over
de wagen te kunnen buigen. De anderen
trachtten belangstellend zijn bevindingen
van zijn gezicht af te lezen.
„Hij heeft een wekker in zijn buik" rap
porteerde de luisteraar eindelijk beslist,
en hief zijn hoofd weer van de hartslag
van de baby op.
Zo deden de jongetjes.
Mijn kleine dochterje stond tussen hen
in. Zij had zich tegen de wagen aan ge
drukt om zo dicht mogelijk bij de baby
te zijn. Haar grote kinderogen glansden
het babygezichtje tegemoet. Zijn gepruttel,
het hard getrappel van zijn beentjes in
de wagen, het onbeheerste zwaaien van de
kleine, roze handjes brachten haar tot
ademloze bewondering en vertedering.
Ze stak voorzichtig haar eigen, molli
ge vingertje tussen de babyvingers, die het
meteen vast omklemden, waarop mijn
dochtertje verrukt het kind toeknikte. Ze
streelde langs de babywangetjes. De baby
hield op zich, bij deze plotselinge nabije
aanraking een ogenblik roerloos om even
later, gerustgesteld door het verloop, mijn
dochtertje breeduit tegen te lichen. Waarop
zij in vervoering het kind onder de oksels
probeerde te vatten om het op te tillen.
Zo doen meisjes, al zijn ze nog zo klein.
„Is het een broertje of een zusje?" vroeg
plotsklaps een van de jongetjes. Ze keken
elkaar vragend aan. Ze hadden dit belang
rijke gegeven over het hoofd gezien. „Het
zal wel een zusje zijn" opperde een van
hen, „ze krijgen altijd zusjes in dat huis".
,2Maar", vond een bedachtzame „eens
rkan er ook een broertje komen."
Ze discussieerden onder elkaar, terwijl
mijn dochtertje de babi/wagen heen en
weer duwde, één pas vooruit, één pas
achteruit.
Het is een broertje" zei ze, middenin
het gesprek van de jongens, met kalme ge
decideerdheid.
Deze keken in verbaasd ontzag naar
haar.
Ze knikte naar de baby en naar de
jongetjes tegelijk.
„Je kunt het duidelijk zien", zei ze.
„Aan zijn gezichtje, hij heeft een jongens
gezicht".
In een van onze weinige
Nederlandse weekbladen
dat hele dikke van die jongens
van Elsevier las ik onlangs
een verhelderende uiteenzet
ting over het onbegrijpelijke
verschijnsel dat het in Viet
nam zo slecht gaat voor ons.
Voor ons, ja, want wij be
vinden ons met ons allen aan
de goede kant van de muur,
waarachter aan de andere
kant de heerschappij van de
onderwereld hoogtij viert. Die
muur loopt, behalve dwars
door Berlijn, ook dwars door
Vietnam en iedere Vietnamees
die zich aan onze kant be
vindt, hoort bij ons. Evengoed
als wij straks zullen kunnen
zeggen, dat wij de gouden
plak in Tokio op het nummer
tachtig meter voor dames heb
ben gewonnen (of bijna), even
goed moeten we met het oog
op Vietnam beseffen dat wij
daar onbarmhartig in het
nauw zitten.
De jongens van Elsevier
althans één van hen, die hele
dikke vertellen in trouw
hartige, eenvoudige bewoor
dingen hoe dat komt. Na een
hartekreet om zo snel moge
lijk de raketinstallaties van
heel China plat te bombar
deren, zegt deze ene Elsevier-
ling:
„Het Westen bevindt zich in
de eigenaardige positie, uiterst
machtig te zijn zonder van
die macht gebruik te maken.
Nog erger, het geeft zich te
veel over aan genotzucht,
immoraliteit etc., het bezit
vrijwel geen idealen meer".
Dat is het dus.
Het is ook inderdaad een
volkomen eigenaardige situa
tie, dat iemand die machtig
is geen gebruik van die macht
maakt. Het is beslist heel gek
wanneer iemand, die 'n zware
knuppel bezit, daarmee niet
op de hoofden van zijn mede
mensen timmert. Waar is zo'n
knuppel anders voor? Ik heb
me er ook altijd heel sterk
over verbaasd dat onze politie
agenten, die allemaal zo'n
leuk, handzaam pistool op
hun achterheup dragen, daar
mee nooit eens in een drukke
straat gaan schieten. Wat is
de pret van een pistool, dat
men nooit gebruikt?
Als iemand héél machtig is,
zoals bijvoorbeeld Marijnen
(politiek) of Zwolsman (finan
cieel) en hij doet maar niets,
dan moet er iets scheef zitten
bij zo'n man. Het is dwaas
dat Marijnen nooit de Rijks
politie opbelt om te baby
sitten bij hem thuis of bij
zijn kennissen. En het is heel
vreemd dat Zwolsman nooit
op het idee is gekomen, Soest-
dijk op te kopen. Elsevier
heeft gelijk. Als je atoom
bommen hebt, moet je ermee
smijten.
Maar het Westen doet dat
niet, erger nog, het geeft zich
teveel over aan genotzucht,
immoraliteit etc. Wat mij
vooral zo nieuwsgierig maak
te, was dat „etc." Ik heb altijd
gemeend dat met genotzucht
en immoraliteit de vreugden
des levens bekeken waren.
Maar er is nog véél meer,
namelijk: etc. Het Westen doet
blijkbaar steeds meer etc. etc.
etc. en ieder zinnig mens moet
begrijpen dat dat op den duur
geen pas geeft. Het is vooral
zo funest, wanneer men eerst
genotzucht en immoraliteit
bedrijft en vlak daarop etc.
Dat houdt geen mens vol. Dat
ondermijnt alle initiatief en
het verslapt blijkbaar zelfs de
neiging om atoombommen te
gooien op alles wat ons niet
helemaal bevalt. Dat is uiter
aard een betreurenswaardig
verschijnsel.
Maar er komt nog iets be
langrijks bij: het Westen heeft
ook geen idealen meer.
Ik moet zeggen dat dit alles
mij zeer somber stemt. Had ik
toevallig Elsevier niet gelezen,
dan zou ik mijn zonnige kijk
op ons Westen ten onrechte
behouden hebben en ik dank
het toeval, dat mij in de pa
pierberg deed duiken. Welis
waar was ik niet op zoek naar
de doodsoorzaak van het Wes
ten, maar naar de puzzel
pagina, doch daar blijkt te
meer uit hoe wonderlijk des
mensen kennis soms tot hem
komt.
Het is natuurlijk heel jam
mer dat wij geen idealen meer
hebben. Hoe mooi en rijk zou
ons leven zijn wanneer wij
met Elsevier samen ons kon
den koesteren in het licht van
dat verheven ideaal „Alles
Plat in China". Het zou ons
denken en doen de inhoud
geven, waar thans een va
cuum de genotzucht, immo
raliteit etc. binnenzuigt.
Overigens wil de geachte
weekbladschrijver ons toch
ook weer niet al te Spartaans
behandelen. Misschien is het
sommigen ontgaan, maar hij
schrijft niet dat het Westen
zich overgeeft aan genotzucht
en immoraliteit etc., maar:
zich tevéél overgeeft. Een klein
beetje mag. Dat kan geen
kwaad, dat verfrist de geest
en maakt sterk. Een zuinig
scheutje genotzucht, een snip
pertje immoraliteit, een snuif
je etc., vooruit, een kniesoor
die erover valt. Maar tevéél
Ik moet bekennen dat het
mij tot dusver volkomen is
ontgaan. Ik zie wel eens ge
waagde foto's bij bioscopen
hangen, ook valt mijn oog wel
eens op sigarettenadvertenties
in Elsevier of aansporingen
tot gebruik van Oude Vlek in
andere bladen, maar verder
is dat verval van het hele
Westen in een poel van zonden
mij niet bijzonder opgevallen.
Het kan zijn dat sommige jour
nalisten daar een betere kijk
op hebben. Wij Kennemers
komen tenslotte ook eigenlijk
te weinig in Amsterdam. Ik
vermoed dat we verbouwe
reerd zullen staan kijken, als
we dat vandaag of morgen
onverhoeds nog eens doen.
Overigens zou het goed zijn,
onze geschiedenisles nog eens
over te lezen, vooral dat stuk
over de gang van zaken in het
Romeinse Rijk. Ook daar ging
alles van een leien dakje, tot
de Romeinen zich te buiten
gingen aan Cleopatra's, sterke
drank en wildbraad. Wie
machtig wil zijn en anderen
wil blijven overheersen, moet
sober, gezond, nuchter en
zuiver zijn.
Dit mooie zinnetje is niet
van mezelf. Ik heb het ont
houden uit een brochure uit
1943, die werd uitgegeven
door het Prooaganda-ministe-
rium van Herr Göbbels en
bestemd was om Nederlandse
jongemannen op te wekken,
dienst te nemen bij de Waf-
fen-SS.
Maar daarmee bedoel ik
niets kwaads te zeggen. Het
is immers historisch juist?
Toen de Romeinen aan hun
volbeladen tafels gingen lig
gen en in genotzucht, immo
raliteit etc. indoezelden, ston
den links en rechts en overal
de onderdrukte volken en
stammen op. Zij verwierven
hun vrijheid bij de gratie van
de ijzeren wet, dat de mate
riële vreugden des levens de
vuist verzwakken en de macht
verpulveren.
Ons oude, lieve Westen met
zijn dappere Spanjaarden, zijn
koene Noren, zijn koppige
Hollanders, zijn trotse Por
tugezen, zijn Engelse impe
rialisten, zijn Duitse kolonis
ten, zijn Compagnieën en Han
zen, zijn zeevaarders, ontdek
kers, met zijn nuchtere, zui
vere, sobere en gezonde we
reldveroveraars heeft zich een
status van welvaart verwor
ven die goed eten en drinken
en minnen gedoogt. Het heeft
nooit andere idealen gehad
dan de rijkdom en de macht.
Het is verchristelijkt met het
zwaard en gedemocratiseerd
door de guillotine. En terwijl
het zijn hebben en houen heeft
bijeengelegd in een verameri-
kaanste militaire techniek, kan
het tegenover de armen, sobe-
ren, gezonden en vrijheids-
lievenden niets anders dan
een Amerikaanse vuist tonen.
Die vuist is zijn macht en
het wordt nu dwaas genoemd,
dat het die macht niet gebruikt
en die vuist niet laat neer
komen op alles en allen waar
in het misnoegen schept.
Het is wellicht jammer voor
velen onder ons, maar de oude
idealen van overheersing en
verplettering komen nooit
meer terug. De vuist moet ge
heven blijven, want als zij
valt valt zij tevens op alles
wat het Westen is overge
bleven.
Tenslotte had ik, naar ik
meen, toch eigenlijk beter die
puzzelpagina kunnen vinden
Advertentie
Uitzicht. Opdat autorijdende nonnen van
de Westduitse congregatie der „arme
dienstmaagden van Jesu Christi" meer
uitzicht in het verkeer zullen hebben zal
de bij haar kleding behorende hoofdkap
worden verkleind. Ook zal de kleding een
moderner aanzien krijgen.
Benzine-ontploffing. In de Oostenrijkse
plaats Graz zijn dertien mensen gewond
door een ontploffing die volgde op de
botsing tussen een benzinetankwagen
en een tram in het centrum van de stad.
Na de botsing stroomde 13.000 liter ben
zine over het plein waardoor een hotel
en een gebouw van drie verdiepingen
in brand vlogen.
Kandidaat. De Amerikaanse minister van
Justitie, Robert Kennedy, heeft gisteren
officieel zijn kandidatuur bekendge
maakt voor een democratische senaats
zetel van de staat New oYrk.
Voorschrift. De posterijen van West-Ber-
lijn hebben een telegram van rouwbe
klag onderschept dat gericht was aan de
Italiaanse communistische partij naar
aanleiding van de dood van Togliatti. De
autoriteiten verklaarden dat dit was ge
daan krachtens een voorschrift om de
openbare veiligheid te beschermen. Het
voorschrift dateert uit de nazi-tijd. Het
telegram werd verzonden door de Socia
listische Eenheids Partij van West-Ber-
lijn. De communistische partij is daar
niet verboden.
Cholera. Het Japanse ministerie van
Volksgezondheid heeft bekend gemaakt
dat voor het eerst in achttien jaar een
inwoner van Japan aan cholera is be
zweken. Het was een 23-jarige arbeider
uit Narashino.
