Centrum opent het toneelseizoen met
„Het Spaanse riet" van Miguel de Casilla
La Celestina", Spaanse tragikomedie
rondom fascinerende hoofdpersoon
TONEEL IN HAARLEM
HET WEEKEINDE
B. en W. van Amsterdam over opera-nieuwbouw
Hilversum III komt in
najaar '65 in de ether
Prijsvraag voor
studenten
Haagse opvoering in modernebekorte versie
4
MAANDAG 7 SEPTEMBER 1964
5
99
Hl
De radio geeft dinsdag
T elevisieprogramma
TV-nabeschouwingen
De Toneelgroep Centrum heeft zater
dagavond in de Haarlemse Stadsschouw
burg (die van een fraai nieuw voor gor
dijn is voorzien) het seizoen 1964-1965
geopend met wat de directie van het
gezelschap de „jaarlijkse thriller" noemt.
De keus daarvoor was deze keer gevallen
op „Het Spaanse riet" van een zekere
Miguel de Casilla, omtrent wie ons niets
naders bekend is. Als deze schrijver
werkelijk zo Spaans is als zijn naam doet
vermoeden, zal hij wel een behoorlijk
eind buiten het machtsbereik van gene
raal Franco wonen; anders zouden de in
zijn toneelspel geuite denkbeelden hem
wel heel gauw persoonlijk hebben laten
kennismaken met het zwiepende Spaanse
rietje waarop de Nederlandse titel van
het werk slaat. Het stuk bevat namelijk,
onder meer, een flinke portie critiek op
de onderdrukking door het fascistische
regime en de vooringenomenheid van
Spanje's politie en kerk tegenover „an
dersdenkenden". Maar dat „onder meer"
is de zwakke kant ervan. Want „Het
Spaanse riet" is niet helemaal een poli
tieke aanklacht; het is ook niet helemaal
een speurspel, een folkloristische ko
medie, een stuk sociale critiek of een
burgerlijk drama. Maar het bevat ele
menten van al die soorten toneelwerk.
De schrijver (of schrijfster, als Miguel
de Casilla een pseudoniem mocht zijn)
heeft de toeschouwers wat al te veel
van het goede willen bieden, en juist
daardoor faalt het stuk in elk van die
categorieën.
TOCH IS DE OPZET ERVAN wel aar
dig. Het gesol rondom een Duitser, die in
Spanje om persoonlijke, niet-politieke re
denen zijn „verdwijning" arrangeert maar
daarbij tegen zijn bedoelingen in wérkelijk
verdwijnt, met het gevolg dat zijn helpers
bij het complot in de grootste moeilijk
heden komen, schept vele amusante situa
ties. Het stuk had een vermakelijk speur
spel kunnen worden als de auteur die lijn
had volgehouden. Maar als hij de Spaan
se politiek er bij te pas brengt wordt hij
heel ernstig, hetgeen op zichzelf begrijpe
lijk, maar voor het stuk funest is. En
hij raakt het dramatische spoor helemaal
bijster als hij verwacht dat het lot van
een Duitse dame, die hij aanvankelijk
heeft toegerust met alle denkbare onsym
pathieke „Duitse" eigenschappen, tegen
het slot opeens ons hart zal breken wan
neer blijkt dat haar onfrisse broertje niet
alleen alle anderen maar ook haar heeft
willen bedriegen. We hebben ons dan trou
wens al zo opgelucht verzoend met de dood
van de naarling, dat de thriller tegen die
Akkoord met liquidatiebesluit
VARA handhaaft „Zo is het"
De V.A.R.A.-Verenigingsraad heeft zich
zaterdagmiddag uitgesproken tegen het
besluit van de televisiedienst om de po
pulaire quiz van Theo Eerdmans in het
komende seizoen over kanaal 2 uit te
zenden. Televisiekijkend Nederland zal dus
deze (nieuwe) quiz, die onder de titel
„Tel uit je winst" op de beeldschermen
via het eerste net kunnen volgen. De
quiz, die oorspronkelijk om de twee weken
op maandag- en zaterdagavond zou wor
den uitgezonden, zal in november op het
eerste net op zondag en dinsdag op de
schermen verschijnen.
Het omstreden satirische actuele pro
gramma „Zo is het toevallig ook nog 'ns
een keer" zal op zaterdagavond op het
eerste net gehandhaafd worden. De aan
vang zal ongeveer om half tien zijn. In de
toekomst zal er beter ovreleg bestaan
tussen de programmaleiding en de mede
werkers van „Zo is 't" inzake het vast
stellen van de juiste normen. Dit laatste
geldt ook voor het litteraire programma
van H. A. Gomperts, die door zijn conflict
met de A.V.R.O. nu medewerker van de
V.A.R.A. is geworden. Bovendien zal de
heer Gomperts deel gaan uitmaken van
een cultureel forum dat zich op donder
dagavond zal gaan bezighouden met ac
tuele zaken op het gebied van de cultuur
in de ruime zin.
De omroepsecretaris J. B. Broecks deel
de mee dat het hoorspel nog niets aan
populariteit heeft ingeboet. De V.A.R.A.
heeft het grote hoorspel daarom gehand
haafd op woensdagavond. Bovendien zal
er wekelijks op zaterdagavond een span
nend luisterspel van een half uur te be
luisteren zijn. In het najaar '65 zal Hil
versum III gaan uitzenden, deelde de heer
Broecks mede. Het is nog niet bekend
wie het nieuwe net zal bezetten. De zend
tijd moet billijk over de verschillende
omroepen verdeeld worden.
De minister van Binnenlandse Zaken
heeft voor studenten van de Nederlandse
universiteiten en hogescholen een prijs
vraag uitgeschreven over een eventuele
grondwetswij zigiing.
Gevraagd wordt een nog ongepubliceer
de studie over „De veranderingen in de
opvattingen omtrent de betekenis van de
Grondwet voor het Koninkrijk der Neder
landen sinds 1945".
De prijs bestaat uit 1.000,-. Voorts kun
nen twee eervolle vermeldingen worden
toegekend, elk van 250.
Een commissie, bestaande uit mr. A. M.
Donner, prof mr. J. van der Hoeven, prof.
mr. H. J. M. Jeukens,prof. mr. P. J.
Oud en prof. mr. J. V. Rijpperda Wierds-
ma, zal adviseren bij de prijstoekenning.
De inzending, waaraan de prijs wordt toe
gekend, zal worden gepubliceerd.
Elisabeth Andersen en André van den
Heuvel in „Het Spaanse riet" van
Miguel de Casilla.
tijd geen enkele „thrill" meer bevat. De
brute arrestatie van de anti-fascist erva
ren wij daarna alleen nog maar als
een slot dat aangrijpend zou zijn geweest
als het na een heel ander stuk en ze-
kef niet na een speurspelletje zou zijn
gekomen.
De knappe opvoering door Centrum heeft
nog veel van de zwakheden van het stuk
verdoezeld. Walter Kous heeft opnieuw ge
toond een ingenieus en gevoelig regisseur
te zijn, die zich geen enkele dramatische
mogelijkheid laat ontgaan. Het was niet
zijn schuld dat verschillende van die mo
gelijkheden in het onderhavige stuk nu
eenmaal niet bij elkaar konden worden
aangepast.
De drie Spaanse vrouwen grootmoe
der, moeder en dochter bij wie de
louche Duitser gelogeerd heeft, werden
treffend vertolkt, respectievelijk door Nell
Knoop, Henny Orri en Ina van der Molen.
Nell Knoops uitbeeling van het oude
vrouwtje, dat zich ook door buitenlanders
geen knollen voor citroenen laat verkopen,
was van begin tot eind een kostelijke crea
tie. De intense, geladen speeltrant van
Henny Orri kwam in de rol van de naar
lotsverbetering hunkerende pensionhoud
ster heel goed tot gelding. En Irma van der
Molen slaagde er wonderwel in, de karak
tertrekken van de twee oudere vrouwen
als een echte telg uit hetzelfde geslacht in
jeugdiger en moderner vorm tot uiting te
brengen.
DE MAN IN HET HUIS, de anti-fascist
Paco, was bij André van den Heuvel in
goede handen; hij maakte er een levens
echte figuur van, die de geloofwaardigheid
van het geheel aanmerkelijk verhoogde.
De tweeslachtige rol van de Duitse dame
het grote struikelblok van het stuk
werd gespeeld door Elisabeth Andersen,;,
zij deed moedige pogingen om de rol een
aanvaardbaar karakter te geven en de fi
guur enigermate tot leven te bréngen,
maar zelfs haar talent kon deze Erika
niet doen ontluiken. Broes Hartman maak
te zijn entree bij Centrum als een Guar-
diia Civil met 't hart van een boerenjon
gen en een minimum aan verstand, een
van die aardige typeringen waarin Hart
man ook bij de Haagse Comedie vaak
uitblonk. Mies Bouhuys had voor een zo
vlotte en kernachtige Nederlandse tekst
gezorgd dat het geen vertaling meer leek
en Herman Gordijn tekende voor een heel
schilderachtig maar wel wat ingewikkeld
decor.
Spelers, regisseur en decorontwerper
werden aan het slot beloond met een enor
me bloemenhulde en hartelijk première-
applaus van de stampvolle zaal.
Voor het begin van de voorstelling was
de onlangs overleden directeur van de
schouwburg, Herman Deinum, herdacht
door Guus Hermus, die in sobere woorden
herinnerde aan de voortreffelijke manier
waarop de heer Deinum zijn taak zovele
jaren lang heeft vervuld.
Simon Koster
B. en W. van Amsterdam stellen de ge
meenteraad voor het ontbindingsbesluit
van de Nederlandse Opera goed te keuren.
B. en W. zijn met de staatssecretaris van
O. K. en W. van mening dat een nieuw
te stichten opera instituut in Amsterdam
zal moeten worden gevestigd. B. en W.
overwegen daarbij dat de huidige Neder
landse Opera daar steeds is gevestigd ge
weest en dat haar medewerkers zowel in
de artistieke als in de technische en ad
ministratieve sector te Amsterdam wonen
of op andere wijze aan de stad zijn ver
bonden. Als de nieuwe opera te Amster
dam wordt gevestigd, zullen haar werk
zaamheden voortbouwen op een operatra
ditie, die zich daar reeds heeft ontwikkeld.
Een sterkere binding van het opera-in
stituut aan de overheid in casu de rijks
overheid dan tot nu toe het geval is ge
weest, achten B. en W. juist. De nieuwe
stichting kan door het Rijk in het leven
worden geroepen en de bestuursleden zul
len door de rijksoverheid kunnen worden
benoemd en ontslagen. In het bestuur zal
een Rijks-gedelegeerde zitting hebben.
B. en W. achten het hun plicht te be
vorderen dat er in Amsterdam een goe
de huisvesting voor dit instituut tot stand
zal worden gebracht. De theatersituatie in
Amsterdam is van dien aard, dat het
bouwen van een muziektheater gemoti
veerd is. Van een dergelijk gebouw zal de
nieuwe opera uiteraard niét de uitsluiten
de gebruikster kunnen zijn. Bij de bouw
zal rekening moeten worden gehouden met
de mogelijke ontwikkeling van deze nieuwe
instelling voor muziekdramatische kunst.
De structuur van het gebouw zal daarom
een flexibel karakter dienen te bezitten.
De nieuwe opera zal dan in een later
stadium een complete accommodatie in
het gebouw kunnen verkrijgen.
Het ligt voor de hand dat met de ver
wezenlijking van een nieuw gebouw een
reeks van jaren zal zijn gemoeid. In deze
periode zal de Stadsschouwburg ook voor
de opera beschikbaar moeten blijven. B.
en W. hebben maatregelen in overweging,
die een verbetering van de zo bezwaar
lijke samenwoning in de naaste toekomst
beogen.
Pianoconcours. De in Frankfort wonende
27-jarige Amerikaan Michael Ponti heeft
de eerste prijs gewonnen van het zes
tiende jaarlijkse Ferruccio Busoni piano
concours in de Noorditaliaanse stad Bol
zano. De prijs bestaat uit een half mil
joen lire (drieduizend gulden) en uit
contracten met de Italiaanse radio en
televisie en met concertzalen in Rome,
Florence, Venetië, Palermo, Bologna,
Triest en La Scala in Milaan.
De Amsterdamse schilderes Jacoba
Surie, een van de „Amsterdamse
Joffers" heeft zaterdag haar vijf
entachtigste verjaardag gevierd. De
foto toont de jarige aan haar
schrijftafel.
HET IS ONGETWIJFELD een gebeurtenis wanneer men een, in de littera
tuurgeschiedenis zó beroemd stuk als „La Celestina" van Fernando de Rojas
eindelijk eens in een opvoering te zien krijgt. En zaterdagavond is dat dan, dank
zij de Haagse Comedie, het geval geweest in de Koninklijke Schouwburg te Den
Haag waar het publiek na afloop vooral de vertolkster van de hoofdrol Ida
Wasserman en de ontwerper van de schitterende decors Harry Wich uitbundig
heeft gehuldigd. Dit vijftiende(!!)-eeuwse Spaanse stuk (dus nog een goede eeuw
ouder dan Shakespeare), dat oorspronkelijk „de Tragi-Comedie van Calisto en
Melibea" heette, heeft na zijn ontstaan in korte tijd een enorme populariteit ver
worven zoals uit de ruim tachtig edities blijkt. Die bekendheid is waarschijnlijk
meer aan de fascinerende figuur van de heksachtige Celestina te danken geweest
dan aan het ietwat zoetelijke liefdespaar rond welk de handeling zich afspeelt,
zodat het stuk ook onder de naam la Celestina de geschiedenis is ingegaan, en
die eigennaam in Spanje tot soortnaam is geworden voor koppelaarster.
HET STUK IS oor
spronkelijk een ro
man in toneelvorm
bestaande uit 21 be
drijven. Het is dus
duidelijk dat voor de
uitvoeringspractijk
een behoedzame keu
ze moest worden ge
maakt om binnen een
redelijke speeltijd tot
een afgerond beeld
van de handeling te
komen.
Regisseur Joris
Diels is hierin gedeel
telijk geslaagd. Hij
heeft kans gezien om
in ongeveer drieën
half uur aan de
hoofdfiguur volledig
recht te doen, zozeer
zelfs dat na haar
dood (ook al werd die
wat later geplaatst
het stuk een aan
zienlijke inzinking
vertoonde. Maar zij
paden van de hande
ling en bijfiguren
zoals de twee knechts
van Calisto en hun
rol in de gebeurte
nissen) kwamen nood
zakelijkerwijs min
der goed uit de verf.
Ook kon er nauwe
lijks gezegd worden
HILVERSUM I. 402 m. 746 kc.s. 7.00-
24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Morgengebed.
7.15 Ouvertureradio voor vroege men
sen. 7.55 Overweging. 8.00 Nieuws. 8.15 In
leiding Hoogmis. 8.20 Hoogmis. 9.20 Klas
sieke grammofoonmuziek. 9.35 Waterstan
den. 9.40 Schoolradio. 10.00 Voor de kleu
ters. 10.15 Lichtbaken, lezing. 10.25 Klas
sieke grammofoonmuziek. 11.00 Voor de
vrouw. 11.30 Lichte grammofoonmuziek.
11.50 Volaan.vooruit, praatje. 12.00
Angelus. 12.04 Lichte muziek. 12.30 Mede
delingen t.b.v. land- en tuinbouw. 12.33
Voor de boeren. 12.45 Platennieuws. 12.45
Katholiek nieuws. 13.00 Nieuws. 13.15 Dans-
orkest. 13.35 Lichte grammofoonmuziek.
14.00 Voor de plattelandsvrouwen. 14.10
Raaien maar!!!, muzikaal spelletje. 15.10
Strijkorkest: lichte muziek. 15.3,0 Als de
dag van gisteren, klankbeeld. 16.00 Voor de
zieken. 16.30 Christen-zijn in de praktijk:
programma over bijstand aan ongehuwde
moeders. 17.00 Voor de jeugd. 17.50 Rege
ringsuitzending: Driehonderd jaar geleden
Nieuw Amsterdam, omgedoopt tot New
York, door W. Meyer, 18.00 Lichte gram
mofoonmuziek voor de tieners. 18.20 Uit
zending van de Katholieke Volkspartij:
kaarten op tafel. Een uitzending over poli
tieke zaken die de aandacht verdienen.
18.30 Lichte grammofoonmuziek. 18.50 Van
klanten en wanten weten: programma
voor de Middenstand. 19.00 Nieuws. 19.10
Actualiteiten. Aansluitend: Concilie-jour
naal. 19.35 Lichte grammofoonmuziek. 20.10
Radio Philharmonisch orkest: Moderne
muziek. 20.45 Een Zwanezang, hoorspel.
21.15 Viool en piano: klassieke muziek.
22.20 Het Internationaal Congres van de Ka
tholieke Vredesbeweging Pax Christi. 22.30
Nieuws. 22.40 Liedjes uit allerlei landen.
23.10 Lichte grammofoonmuziek. 23.55-
24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 1007 kc.s. 7.00
AVRO: 7.50 VPRO. 8.00-24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgym
nastiek. 7.20 Lichte grammofoonmuziek.
VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nws.
8.15 Lichte grammofoonmuziek. 9.00 Och
tendgymnastiek. 9.10 De groenteman. 9.15
Klassieke grammofoonmuziek. 9.40 Mor
genwijding. 10.00 Arbeidsvitaminen (gr.).
10.50 Voor de kleuters. 11.00 Nieuws. 11.02
Voor de zieken. 12.00Picht instrumentaal
ensemble en zang. 12.20 Regeringsuitzen
ding: Voor de landbouw. 12.30 Mededelin
gen t.b.v. land- en tuinbouw. 12.33 Dans-
orkest en zangsolisten. 13.00 Nieuws. 13.15
Mededelingen, eventueel actueel of gram
mofoonmuziek. 13.25 Beursberichten. 13.30
Lichte orkestmuziek en zangsolist. 14.00
Logboek 1932 (herhaling van 1 juni 1964).
14.40 Voor de kinderen. 15.00 Vioolrecital:
klassieke muziek. 15.20 Een gevoelvolle
reis, hoorspel. 16.00 Nieuws. 16.02 Stereo-
fonisch uitzending: Pianorecital: moderne
muziek. 16.30 Voor de jeugd. 17.30 New
York calling. 17.35 Lichte grammofoonmu
ziek voor de tieners. 18.00 Nieuws. 18.15
Eventueel actueel. 18.20 Lichte orkestmu
ziek (gr.) 19.00 Fragmenten uit de opera
Sigurd (gr.) 19.55 Nieuws. 20.00 Nordring,
een muzikaal paspoort voor Noord-Europa.
21.00 Adelbrieven van de sport, program
ma over de sport in het oude Hellas. 21.10
Lichte grammofoonmuziek. 21.45 Wereld
kampioenschappen wielrennen in Frank
rijk. 21.55 Kerkorgelconcert. 22.30 Nieuws.
22.40 Actualiteiten. 23.00 Romantische or
kestwerken (gr.) 23.55-24.00 Nieuws.
BRUSSEL 324 m.
12.00 Nieuws.. Daarna: Reportage wiel
rennen. 12.03 Grammofoonmuziek. 12.15
Lichte muziek. 12.25 Weerbericht en mede
delingen voor de scheepvaart. 12.30 Lichte
muziek. 12.50 Beursberichten en program
ma-overzicht. 13.00 Nieuws en weerbe
richt. 13.20 Kamermuziek. 14.00 Nieuws.
14.03 Operettemuziek. (Om 15.00-15.03
Nieuws). 16.00 Nieuws. 16.03 Beursbe
richten. 16.09 Kamermuziek. 16.30 Gram
mofoonmuziek. 17.00 Nieuws en weerbe
richt. 17.15 Lichte muziek. 17.45 Volks
muziek. 18.00 Nieuws. 18.03 Voor de sol
daten. 18.28 Paardesportberichten. 18.30
Lichte muziek. 18.45 Sportkroniek. 18.52
Lichte muziek. 19.00 Nieuws, weerbe
richt en radiokroniek. Daarna: Reportage
wielrennen. 19.40 Gevarieerde muziek.
19.50 Syndicale kroniek. 20.00 Muzika'al
amusementsprogramma. (Tussen 21.00-
21.20 Reportage wielrennen). 21.00Amuse-
mentsprogramma. 21.30 Kamermuziek.
22.00 Nieuws. 22.15 Volksmuziek. 22.45 De
Zeven Kunsten. 23.00 Nieuws. 23.05 Klas
sieke muziek. 23.55 Nieuws. 24.00-0.10
Berichten voor de scheepvaart.
VOOR MAANDAG
NTS: 19.30 Comedy Caper: The stunt
man, T.V.-film. 19.45 Openbaar kunstbe
zit. 20.00 Journaal en weeroverzicht. 20.20
Dit is Noorwegen, korte film. 20.45 The
intruder (De indringer), speelfilm (beide
keuringen 14 jr.). 22.05 Reis door het Ama
zonegebied, documentaire. 22.45-22.50 Jour
naal.
T.V. NOORDZEE
Maandag 7 september: 18.30 u.: „Eiland-
avontuur (science fiction met marionet
ten); 19 uur: „Wist u dat?" (over vlieg
tuigen); 19.30 uur: „De Sleutel" met stunt
man John Drake (Er volgt geen avond
uitzending).
VOOR DINSDAG
AVRO: 19.30 Top Cat, tekenfilm (IV).
NTS: 20.00 Journaal. AVRO: 20.20 AVRO's
Televizier. 22.40 Bomen met Tak, T.V.-por
tret met muziek. NTS: 22.30-22.35 Journ.
Experimentele uitzendingen op het tweede
net (kanaal 27) NTS: 20.20-22.05 Qivitoq,
speelfilm (alle leeftijden).
T.V. NOORDZEE
Dinsdag 8 september: 18.30 uur: Wil
helm Teil; 19 uur: Club du Piano; 19.30
uur: „Dr. Baxter, huwelijkskandidaat"
(Bob Cummingsshow)22 uur: „De Naald"
(aflevering van „Das Kriminalmuseum").
Ida Wasserman en Jules Croiset in
„Celestina" van De Rojas.
dat men een indruk heeft gekregen
van het oorspronkelijke werk. Tekst
bewerker Dolf Verspoor was namelijk
zijn als altijd briljante, modernise
rende weg gegaan en Joris D iels
had bovendien alles wat in het origineel
sentiment en pathos is, de lichtelijk iro
nische kant opgestuurd, zodat het geheel
voor modern publiek zeker grappiger en
aanvaardbaarder werd, maar even zeker
verder van de Rojas' bedoelingen kwam
af te staan.
IN DEZE VORM komt het stuk tot op
tweederde als een frappante schelmenko
medie op ons af, waarin het simpele gege
ven van de handige koppelaarster die de
smoorverliefde Calisto aan zijn aanvanke
lijk onwillige bruidje Melibea helpt, onge
meen boeiend blijkt. Maar als de prach
tig getekende hoofdfiguur dan door haar
trawanten is vermoord komen de laatste
bedrijven als onvervalst melodrama uit de
bus. De beide bedienden worden onthoofd,
Calisto valt per ongeluk en Melibea uit
vrije wil te pletter, terwijl haar vader ach
terblijft met een bijzonder wrange slotti
rade, waarin hij opmerkelijk modern het
blinde lot aanklaagt.
Daarbij had de voorstelling mijns in
ziens kunnen winnen, merkwaardigerwijze
door haar nog iets sterker te bekorten.
Met name het eerste tafereel na de pauze
leek met al zijn vertoon van liederlijke
sfeertekening, rijkelijk uitgesponnen en
ook had het (typisch uit de leespraktijk
afkomstige) mondeling recapituleren van
een zojuist bijgewoonde scène beter gecou
peerd kunnen worden.
MAAR AAN DE opvoering als geheel
bewaart men toch de sterke indruk van
één geniaal geconcipieerd karakter, dat
van de anti-heldin Celestina. met haar me-
fistofelisch, uit ellende gegroeid nihilisme
en absolute hang naar het kwaad dat zij
vernuftig en met grote levenslust dient
Het hele scala van verdorven geslepen
heid tot volkse schalksheid is door Ida
Wasserman met haar telkens weer verba
zend rijke talent uitgebeeld en nog tot
hoogtepunten gebracht bij haar duivelsbe
zwering en haar eerste koppelbezoek. De
andere rollen verbleekten daarbij tot de
sjablones die zij wel moesten zijn name
lijk van de smartelijk verliefde jongeling
(Jules Croiset), het hooghartige meisje
(ietwat toneelmatig gebracht door Paula
Petri) en het verloederde knechtenpaar
van Bas ten Batenburg en Jules Royaards.
Ook zag men nog een larmoyante vader
van Gijsbert Tersteeg en een stel pittige
deernen van Camille de Vries en Anne
Oostveen.
Zoals gemeld waren de oogverblindende
decors van Harry Wich die eigenlijk steeds
weer onze ontwerper met de meest artis
tieke toneelbeelden blijkt te zijn. Opvallend
was hierbij ditmaal de schitterende be
lichting van Wim Hubel. De voorstelling
werd een enkele maal ondersteund door
achtergrondmuziek van Jurriaan Andries-
sen en tegen het slot zelfs door wee-ma
kende nonnenkoren. Bas ten Batenburg
heeft een aantal liederen zeer welluidend
gezongen.
Hans van den Bergh
Als vaste Zaterdagavondmedewerkster
van de NCRV zorgde Lucille Ball, deze
keer o.m. bijgestaan door de grote film
acteur Paul Douglas, voor de nodige
lachertjes en brullertjes. Uit allerlei reac
ties bleek ons, dat haar pretentieloze,
doorzichtige, maar ook knap opgebouwde
avontuurtjes toch wel voorzien in een al
gemene behoefte, eens geheel bevrijd te
kunnen lachen.
Op onderhoudende wijze behandelde de
gemoedelijke George Noordhoff in zijn ru
briek „Hoe bestaat het" de sporten judo
en karate. Jon Bluming en Henri Seriese,
die dikke bakstenen en driedubbele plan
ken met de blote hand doormidden sloe
gen dan wel in tweeën stompten, recht
vaardigden tenvolle de titel van dit pro
gramma.
Tot welk een geestdrift de dienaren van
het medium televisie een gehele stadsge
meenschap kunnen opvoeren, bleek uit de
beelden, die Dick van Bommel en Dick
van Ruler toonden van de Vlaamse ver
sie van het spel „Een tegen allen"; dit
dan ter opwarming van het Nederlandse
publiek, dat dezelfde quiz binnenkort door
de NCRV gepresenteerd krijgt. De eritiek-
loze wijze waarop zeer notabele inwoners
van Dendermonde en Vilvoorde zich tot
meerdere glorie van hun plaats aan dit
spel overgaven, deed wel eens griezelig
aan. Niettemin deed de sensatie, een hele
gemeenschap van een kleine stad in touw
te zien voor een niemendalletje, ons ver
langen naar de komst van deze rubriek
in (het, zoals reeds eerder gebleken is,
heus niet zo nuchtere) Nederland.
Een grote groep Leidse studenten bleek
in het VARA-programma van gisteravond
er nog niet geheel aan gewend te zijn. te
moeten fungeren als levend decor voor het
optreden van een befaamd zangsterretje.
Wat stroef was ook de presentatie door
Merel Laseur. Het sterretje zelf, Esther
Ofarim, uiterlijk wat gelijkend op Gréco,
redde gelukkig de uitzending, doordat zij
met tal van leuke liedjes opnieuw bewees,
dat zij werkelijk goed kan zingen.
Als een extra opmerkelijke verschijning
in een wat achtergebleven goudzoekers
dorp liet Perry Mason, gesteund door de
stoere Paul en de knappe Delia, zich
niet misleiden door valse sporen en ont
maskerde hij, zoals gewoonlijk tijdens de
rechtzitting de ware schuldige.
Reinhard Ruttmann heeft misschien wel
voorlopig zijn familienaam tegen; zijn
film over „Documents III", de tentoon
stelling van moderne kunst in het Duitse
Kassei, bleek weinig meer dan een goede,
maar wat stijve reportage te zijn van een
evenement dat tot en met kleur behoefde.
De herinnering aan die andere Ruttmann
(Walter, die met dikke letters in de ge
schiedenisboekjes van de cinematografie
staat) bevestigde weer eens het zinvolle
van Shakespeare's aloude vraag „What is
in a name?"
Damshui
Galerij Orez. De commissaris der koningin
in de provincie Zuid-Holland, mr. J.
Klaasesz, zal dinsdagavond 15 september
de Kunstgalerij Orez in Den Haag offi
cieel heropenen. De nieuwe eigenaren
van de galerij, Leo Verboon en Albert
Vogel, beogen tot internationale samen
werking en uitwisseling op het gebied
van de beeldende kunst te komen. Zij
hebben reeds contacten gelegd met Tokio,
New York, Dusseldorp, Parijs en Londen.
Voorts zijn besprekingen gaande met de
regering van Zuid-Afrika over het
samenstellen van een gecombineerde ten
toonstelling.
