„Applaus doet me meer dan kille jury-cijfers
De Russische
jonge
wordt
vrouw
eleganter
i
een onmisbaar huishoudhulp je
wasm
s
Met Holiday on Ice in
Amsterdamse RAI
ZATERDAG 12 SEPTEMBER 1964
Erbij
Eet eens Appel crisp
liliil
WÊÊMÊÊm
nmiiuusmiuiiinHHiiiuiiiiiuHiniii
Oude beeld vervaagt
Tevergeefs zoeken
joukje Dijkstra;
99
(Van een medewerker)
„Geloof me, ik ben helemaal niet
veranderd. Er gaat geen dag voorbij
of binnen- en buitenlandse journalis
ten komen me vragen hoe het mij be
valt in de ijsshow. Nou, ik vind het
fijn. Er is niet veel verschil met vroe
ger: toen schaatste ik met plezier en
dat doe ik nu nog".
Sjoukje Dijkstra zit aan haar kaptafel
In de kleedkamer van de Eurohal te
Valkenburg, waar de Amerikaanse ijs-
show „Holiday on Ice" zijn laatste voor
stelling geeft. Zes weken is zij nu bij
de show, Sjoukje. Op dit ogenblik geeft
zij voorstellingen in Grenoble, straks
in Lyon en op 24 september komt zij
weer naar Nederland terug. In 't RAI-
gebouw te Amsterdam, op twee kilo
meter van haar ouderlijk huis, zal zij
achttien dagen achtereen optreden.
Geen „kapsones"
Daar in Frankrijk staat haar naam
in grote letters aangeplakt. In Amster
dam liggen duizenden enorme affiches
klaar, waarop alleen maar haar naam
en de naam van de show voorkomen.
Dat is voldoende. Sjoukjes naam is goud
waard. Zij is dan ook de duurst be
taalde ster, die ooit in een ijsrevue
heeft geschaatst. Haar gage wordt ge
schat op 200.000,- per jaar! Dat alles
heeft Sjoukje niet veranderd. Ze is het
nuchtere Hollandse meisje gebleven en
er is geen spoortje van wat de Amster
dammer „kapsones" noemt.
Toen ze op 15 mei haar contract met
Holiday on Ice tekende was zij zesmaal
nationaal kampioene, vijfmaal Euro
pees kampioene, driemaal wereldkam
pioene, en eenmaal Olympisch kam
pioene. Ze is een meisje van weinig
woorden, net als vroeger, en men moet
de woorden uit haar mond trekken.
„Ik had toen alles bereikt, wat de
schaatssport had te bieden," zegt ze,
terwijl ze een nylon kunstwimper op
plakt. „Nu is de weg vrij voor ande
ren. Bovendien vind ik, dat ik de
schaatssport zeker zo goed als voorheen
kan propageren in de show. Ik bereik
nu meer mensen dan het handjevol, dat
naar de kampioenschappen kwam kij
ken. Nou ja, de televisie, maar dat is
het toch niet helemaal. Vertel straks nu
eens eerlijk hoe u mijn rijden vindt. Ik
probeer me elke avond net zo te geven
als bij de kampioenschappen en eer
lijk gezegd vind ik het applaus van het
publiek hartverwarmender dan de kil
le cijfers van de jury".
Showgirl Sjoukje
Inmiddels heeft Sjoukje haar gelaats
uitdrukking met wimpers, zware wenk
brauwen, oog-make up en lippenstift
veranderd in een die wij niet kennen.
En met het kapsel, dat de Parijse kap
per Alexandre voor haar heeft ontwor-
„Zonder make-up zou ik eruit zien
als 'n dooie
pen is het nu een
Sjouk geworden.
volkomen nieuwe
„De mensen zullen er aan moeten
wennen. Vroeger gebruikte ik nooit ma
ke up, maar als ik zo onder de schijn
werpers zou verschijnen, zou ik er uit
zien als een dooie. Als de andere meis
jes van de show zich schminken krijg
je dezelfde verandering. Maar omdat
het publiek hen- niet kent valt dat niet
op."
Over haar eerste optreden in Valken
burg zegt Sjoukje: „Die première ver
liep natuurlijk in 'n wat nerveuze sfeer,
maar inmiddels ben ik helemaal inge
speeld. In enkele kranten heb ik gele
zen, dat ik wat moeite zou hebben met
de afmetingen van de ijsvloer en vroeg
men zich af waarom ik geen driedubbe
le en vierdubbele draaien had gemaakt.
Daar ben ik echt een beetje boos over.
De ijsvloer is natuurlijk kleiner dan de
wedstrijdbanen, maar dat maakt niets
uit. Ik schaats soms rakelings langs de
kant, maar dat gebeurde op wedstrij
den ook wel. Nee, daar heb ik geen
last van. En wat die draaien betreft:
een vierdubbele is nog nooit vertoond
en een driedubbele hoogst zelden. Tij
dens de training lukt me dat wel eens,
maar in het openbaar heb ik die nog
nooit laten zien. Ik doe in de show alle
sprongen, die ik ook bij de wedstrij
den maakte: axel, dubbele axel, cher
ry flip, dubbele rittberger, omspringwa-
gen, spreidsprong, dubbele salchow en
zitsprongpirouette."
V I
Nog geen auto
Holiday on Ice is de grootste ijsshow-
organisatie ter wereld. De machtige
ijskoning Morris Chalfen heeft vijf ge
zelschappen van die naam, die jaar
lijks meer dan 60 landen bezoeken en
samen meer dan elf miljoen mensen
per jaar trekken.
„Ik heb eerst bij een gezelschap in
Parijs geoefend," aldus Sjoukje Dijk
stra. Daar ontmoette ik de wereld
kampioenen Margret Goebl en Franz
Ningel. Dat was erg gezellig. Straks
komt de Italiaanse kampioene Anna
Galmarini van vakantie terug. Zij
treedt ook in onze groep op. Ik ken
haar nog van vroegere wedstrijden en
de Olympische Spelen in Squaw Valley.'
Wij herinneren ons de tengere, raven
zwarte Anna Galmarini, altijd gracieus
gekleed en dol op snel rijden in haar
rode Maserati-sportwagen.
Sjoukje heeft geen auto en ze denkt
er nog niet aan er een te kopen,
's Avonds loopt zij naar haar hotel,
tenzij een van de artiesten haar een
lift geeft. Wat ze verder de hele dag
doet? „Ach, 's morgens doe ik m'n
wasje of zit ik wat te lezen en als we
's middags geen matinee hebben ga ik
tennissen of een paar uur trainen. Het
leven is echt niet zo zwaar meer als
vroeger. Toen moest ik veel meer trai
nen en verder was het reizen en de
monstraties geven veel vermoeiender".
„Opera-ster"
Over de samenwerking met de ande
re artiesten van de show zegt Sjoukje:
Houdt u van een toetje met fruit?
Probeert u dan onderstaand recept
eens.
APPEL CRISP
1 pond geschilde en in stukjes gesneden
appelen (geschikt voor appeltaart); lA
kopje lichte stroop; 3 verkruimelde tar-
wekoekjes; Vi kopje bruine suiker; Vi
kopje bloem; 1 theelepel vanille-extract;
Yi kopje zachtgemaakte boter of mar
garine en wat noten.
Vet een springvorm goed in en doe de
appels en noten er in. Giet de stroop er
overheen. Combineer de koekkruimels
met de suiker, de bloem, vanille-extract
en boter. Daarna over de appels doen.
Bakken in een warme oven (350°) ge
durende ongeveer drie kwartier. Op
dienen met slagboom of ijs,
„Ze zijn allemaal erg aardig voor me
en we hebben het echt leuk met el
kaar". Ze is de enige Nederlandse in
het gezelschap. De meisjes van het
ballet zeggen het fijn te vinden, dat
•Sjoukje zo gewoon met hen omgaat en
geen ster-allures heeft.
Ze mag dan de duurst betaalde
schaats-ster ter wereld zijn, ook Sjouk
je moet zich onderwerpen aan de disci
pline van de ijsrevue. Als zij 's avonds
niet om zeven uur precies aanwezig is,
krijgt zij vijf dollar boete, net als alle
.andere leden van het gezelschap. Maar
consciëntieus als zij is kwam zij tot
dusver stipt op tijd. In het programma
rijdt zij eerst een solo, die is gebaseerd
op de kür, waarmee zij haar imposante
reeks kampioenschappen behaalde. La
ter ziet men haar als „operaster", na
melijk in de hoofdrol van de sprookjes
achtige scène „Rigoletto", waarin zij
schaatst op muziek van Verdi.
Maar wij vinden Sjoukje als showgirl
op haar best in de geraffineerd gemon
teerde slotfinale, waarin zij het middel
punt is van het hele Holiday on Ice-
gezelschap. In totaal staat ze ruim acht
minuten op het ijs.
Het is misschien wat weinig, maar de
show telt nog twintig andere solisten
plus een ballet van 42 danseressen en
dansers en die moeten ook aan bod ko
men. In het RAI-gebouw te Amsterdam
zullen o.a. optreden Anna Galmarini, de
Zwitserse wereldkampioen Michel
Grand jean, het bekende adagio-paar
Marianne Althammer en Karl-Heinz
Kramer en de Canadese komiek Guy
Longpré.
Sjoukje ziet met verlangen de Amster
damse première tegemoet: „Ik heb een
aantal vrienden en kennissen uitgeno
digd voor een feestje na afloop van de
première. Bovendien is het ook een
feest, dat ik drie weken lang niet in
een hotel hoef, maar fijn thuis kan lo
geren."
X
t t V
r
n-- x
De concurrentie
Holiday on Ice geeft voorstellingen in
het R.A.I.-gebouw van donderdag 24
september tot en met zondag 11 okto
ber. Op 7 oktober echter begint de con
current, de Weense Ijsrevue in de on
middellijke nabijheid, in de Apollohal.
Het is voor het eerst in de geschiede
nis, dat deze twee grote, elkaar hevig
beconcurrerende ijsrevues in dezelfde
stad spelen.
Bij het R.A.I.-gebouw werd ons ver
zekerd, dat de belangstelling voor Sjou-
je Dijkstra zo groot is, dat reeds 15.000
plaatsen zijn besteld, hoewel de voor
verkoop pas 14 september begint. Om
de concurrentie-positie te verstevigen
heeft de Weense Ijsrevue naast Joan
Haanappel ook het bekende Duitse paar
Marika Kilius en Hans Jiirgen Baumler
in het programma geplaatst.
Het is in de showwereld gebruikelijk
in dergelijke gevallen niet veel goeds
van elkaar te vertellen. Maar het is ty
perend voor Sjoukje, het sportmeisje,
dat zij zegt: „Is het niet geweldig dat
er twee ijsshows komen? Deze show van
Holiday on Ice is bijzonder sterk en
zal zeker groot succes hebben, maar
de Weense IJsrevue zal ook wel goed
voor de dag komen. Ik vind het jammer,
dat ik niet zal kunnen gaan kijken.
Maar het zal leuk zijn Joan, Marika en
Hans te ontmoeten".
De jongemannen van Moskou hebben
een prachtig, nieuw tijdverdrijf gevon
den: meisjes kijken.
De spelregels zijn eenvoudig: gewoon
maar kijken en fluiten.
Wij in het Westen vinden dat heel
normaal. Maar in Moskou is het aar
dig nieuw, want tot voor kort had de
bloem van de mannelijke jeugd daar
niet veel om naar te fluiten.
Nu wel, dank zij de cultuur van het
Westen, die de Sovjets beweren te ver
achten. Westerse manieren en Westerse
mode veranderen het uiterlijk en de ge
stalte van Ruslands jonge vrouwen.
De meisjes, die in haar zomerjurken
onder de lindebomen van de Gorkistraat
wandelen, zien er op een of andere ma
nier aantrekkelijker uit dan een jaar
geleden. Haar kleding maakt een vro
lijke indruk, haar kapsels zijn beter
verzorgd en er worden meer nylonkou
sen gedragen.
Jonge Russische vrouwen met oog
voor stijl en mode rukken zich los uit
Men zal de verandering niet waarne
men in een dag of een maand, maar
over een jaar zal zij daar zijn.
Lang beroofd van de kleine dingen,
die iedere vrouw verlangt leuke kle
ren, opschik en nylonkousen verwer
ven zij langzaam, zeer langzaam wat de
DE KRANT
De krant is een nuttig orgaan. Ze
houdt ons op de hoogte van wat er
in ons dorp, onze stad, onze provin
cie, ons land en buiten de grenzen
gebeurt, zodat we een overzicht
krijgen van alles wat de mensen in
de hele wereld bezighoudt. Ze ver
ruimt onze eigen kleine wereld, die
zich hoofdzakelijk beperkt tot het
leven van alle dag in de besloten
heid van ons gezin. De krant ver
bindt ons met de medemensen, ze is
een onmisbaar element geworden in
onze gemeenschap.
De huisvrouw heeft echter ook nog
ander nut van deze krant. Want
waarvoor kunnen oude kranten al
niet gebruikt worden! In het huis
houden zouden we ons eigenlijk geen
raad weten zonder dat onmisbare,
met zwarte lettertjes bedrukte, kran-
tepapier. Want kijk maar eens naar
het volgende lijstje, dat nog gemak
kelijk kan worden aangevuld!
Kranten in de huishouding worden
gebruikt om
1) onder de stofzuiger te leggen als
die wordt leeggehaald;
2) in de schoongemaakte vuilnis
emmer te leggen of in een pa
piermand;
3) natte afval in te verpakken;
4) ongelukjes van hond of kat e.d.
mee te verwijderen. (Het gemak
kelijkste is: een stuk stevig kar
ton in twee helften breken en
deze twee helften onder „het
hoopje" te schuiven. Vervolgens
deponeert men het op een open
gevouwen krant die men erover
heen vouwt. Klaar);
5) nat geworden schoenen mee op
te vullen en zo te laten drogen;
6) op de grond te leggen by het
schoonmaken van de kachel;
7) de vloer te beschermen bij wit
ten, verven of behangen;
8) de tafel te beschermen bij werk
jes als koper poetsen, groenten
schoonmaken, aardappels schil
len, plakken, etc.;
9) als verpakkingsmateriaal te die
nen voor eieren, groenten, e.d.;
10) iets warm of koud te houden
door de zgn. isolerende werking;
11) de kachel aan te maken;
12) de kachel te poetsen;
13) radeer-patronen uit te werken
bij het naaien;
14) het naaien van gladde stoffen,
zoals nylon en plastic te verge
makkelijken;
15) wollen kleding in te bewaren tij
dens de zomermaanden;
16) de kinderen te amuseren, knip
pen, scheuren, bouwen, boten en
hoeden maken;
17) hoeden die langere tijd bewaard
moeten worden, in de vorm te
houden;
18) schoorsteengaten en kachelpij
pen voor vocht af te sluiten in
de zomermaanden;
19) de ramen glanzend te wrijven.
(Uit Staatsmijnennieuws).
nieuwe tijd biedt en niemand vindt dit
prettiger dan de Moskouse jongeman.
Vroeger werd modieus-zijn beschouwd
als burgerlijk en oncommunistisch,
maar de „Izwestia" heeft eindelijk met
deze versleten opvatting afgerekend en
verklaard, dat de Sovjetvrouwen niet
tegen de moede moeten vechten, maar
haar moeten volgen, ja de toon aan
moeten geven door een eigen kenmer
kende Sovjetstijl te scheppen.
Zo vervaagt het oude beeld van da
toegewijde communistische vrouw zon
der glimlach met strak achterover ge
kamd haar en een knot in de nek. Het
moderne Russische meisje gebruikt een
lila lippenstift, draagt zwarte kousen,
schaduwt haar ogen, heeft korte rok
ken en een charmant, hoog opgemaakt
kapsel.
Er zijn echter veel meer vrouwen, die
geen zorg aan haar uiterlijk kunnen be
steden. Dat zijn de vrouwen, die in de
magere jaren zijn opgegroeid tot plom-
In de kantines van grote bedrijven
worden soms modeshows gegeven in de
schafttijd van het personeel. Soms ook
houden de arbeidsters in de fabriek een
show van zelfgemaakte modellen.
pe wezens van middelbare leeftijd, die
mannenwerk doen als metselen en weg-
walsen besturen. Werkzaamheden die
haar noch de tijd noch de lust laten
om zich als vrouwen op te schikken.
De maten waar het op aankomt zijn
bij de Russische meisjes niet andere
dan waar ter wereld ook. Haar moei
lijkheid was vroeger, dat zij niet be
schikten over voldoende schoonheids
middelen om met haar Westerse zus
ters te concurreren.
Dat is nóg het geval. Bekoorlijk zijn
is voor een Russisch meisje niet ge
makkelijk, tenzij zij een gezicht en een
figuur heeft, waarmee zij zelfs in een
werkpak een droom van schoonheid zou
lijken.
Van tijd tot tijd organiseren de mode
dictatoren van het land een show van
nieuwe modellen, maar die zal een
meisje veelal tevergeefs zoeken in da
etalage en daarom zal zij zelf haar jurk
ontwerpen, de stof kopen en iemand
zoeken, die het kledingstuk voor haar
kan maken of dit zelf doen.
Zij moet er bijpassende nylons bij
hebben. Die zullen haar tot vijf roebel
(ongeveer 20 gulden) per paar kosten,
een bedrag, dat ongeveer een vijfde
uitmaakt van het weekloon van het ge
middelde meisje. Dat zijn dan wel da
beste nylons, ingevoerd uit Engeland,
Frankrijk of Duitsland.
Ingevoerd zijn ook de meeste modieu
ze schoenen. Ze kosten een kapitaal.
Een paar Engelse schoenen kan 45 tot
50 roebel (180 tot 200 gulden) kosten
het loon van twee weken van een Mos
kouse verkoopster.
Maar ze worden verkocht. Alles wat
in het Westen is gefabriceerd wordt
verkocht. Een meisje zal maanden lang
haar zuurverdiende geld opsparen en
zich misschien alle andere dingen ont
zeggen om gekapt a la parisienne op
haar Engelse schoenen en in haar Duit
se nylons trots te kunnen rondstappen
onder de lindebomen van de Gorki
straat
