België krijgt
Hoge Raad voor
het verkeer
KLEDING DIE U STAAT
en
een betalingsregeling
DIE U AANSTAAT!
Groot-Brittannië op donderdag
15 oktober naar de stembus
Liberale Partij zit op de
wip als de lachende derde
Onbekende boten schoten
Spaans schip in brand
Negers wonnen
in Alabama
Wereldnieuws
VAN DAG TOT DAG
voor dames:
voor heren:
voor kinderen:
Wordt er gelijmd
aan het verdrag
Parijs—Bonn?
f ^Praatótoel j
Op de
WOENSDAG 16 SEPTEMBER 1964
N.
Schietpartij in Bolivia
eist zeven mensenlevens
Dank zij deze ideale combinatie
kopen vele gezinnen bij de H.K.C.
Tot 250.— geen vooruitbetaling
Betaling vanaf ƒ2.— per week of ƒ8.— per maand.
Géén rente Géén prijsverhoging
MANTELS - MANTELKOSTUUMS - SUÈDE KLEDING
NYLON COATS - REGENMANTELS - JAPONNEN
ROKKEN - JUMPERS - VESTEN - SJAALS enz.
DEMI'S - KOSTUUMS - KOLBERTS
PANTALONS - REGENJASSEN - NYLON COATS
OVERHEMDEN (dassen, sjaals etc.)
Te veel om op te noemen.
ZIET ONZE ETALAGES
Jansstraat 51 - 63
Programma
Overdracht
Lift
Contact tussen het
Vaticaan en Hongarije
heeft enig succes
Zuid-Vietnam heeft een nieuw staats
greep je overleefd. Als men premier gene
raal Khanh wil geloven is de ruzie van
de opperofficieren in der minne geschikt.
„Ik verzeker mijn wapenbroeders dat alle
kwesties op vriendschappelijke wijze zul
len worden geregeld."
Dat klinkt bijzonder welwillend. Maar de
premier-generaal vergeet te vertellen dat
ook hij kennelijk niet in staat is dé kwes
tie waarom het in zijn ongelukkige land
gaat uit de wereld te helpen.
De Viet Cong oefent in feite in een groot
deel van het land dat formeel vanuit Sai
gon wordt geregeerd het gezag uit. Naar
mate de militaire situatie moeilijker wordt
verzandt het front van communistische te
genstanders in vruchteloze pogingen de
eigen hanen koning te laten kraaien.
Boeddhisten en rooms-katholieken bestrij
den elkaar op het leven, generaals trach
ten elkaar vliegen af te vangen en bij dat
alles spinnen de oprukkende Viet-Cong-re-
bellen steeds meer zijde. Men weet in Zuid-
Vietnam niet meer tegen wie men strijdt.
Ook Khanh kan dat besef niet meer wek
ken.
Het moet nu zo langzamerhand de groot
ste optimisten in het westelijke kamp wel
duidelijk zijn dat de chaos in Zuid-Viet
nam niet meer te bestrijden is. De Ameri
kaanse pogingen die de Amerikaanse be
lastingbetalers miljarden hebben gekost
om de communistische opmars in Zuidoost-
Azië tot staan te brengen hebben in Zuid-
Vietnam vrijwel volledig gefaald. De vraag
of een meerderheid van de bevolking van
Zuid-Vietnam nog zeer geïnteresseerd is in
de pogingen haar land voor een commu
nistische overheersing te behoeden, kan
zelfs niet meer met een volmondig „ja"
worden beantwoord.
Het heeft er alles van dat de militaire
dictatuur in Zuid-Vietnam zichzelf aan het
uitschakelen is. Dat gebeurt allemaal
om in de terminologie van generaal Khanh
te blijven erg vriendschappelijk. Het
resultaat is er echter niet minder triest
om. Het zijn de doodgewone mannen,
vrouwen en kinderen van het land die het
gelag moeten betalen van een incompeten
tie die een operette-achtige indruk maakt.
Alleen, als het doek te zijner tijd valt
over Zuid-Vietnam is het stuk niet uit.
Want achter het toneel waarop zich het
spel nu afspeelt, lokt de Zuidoostaziati-
sche ruimte met haar miljoenen-bevolking
en haar rijkdommen. Men mag aannemen
dat de communisten die verleiding niet zul
len kunnen weerstaan, als zij Zuid-Viet
nam hebben overspoeld. Men mag tevens
aannemen dat hun succes in dat land hun
aanhang in dat deel van de wereld waarop
zij hun ogen gericht houden aanzienlijk zal
uitbreiden.
Het Amerikaanse fiasco is zonneklaar.
Dat is vermoedelijk ook de reden waarom
men zich in het Amerikaanse regerings
centrum aanvankelijk angstvallig van alle
commentaar op de omwenteling heeft ont
houden. Zwijgzaamheid is nu niet be
paald de grootste deugd van de Ameri
kaanse verantwoordelijke politici. Dat
maakt hun bedachtzaamheid onmiddellijk
na de jongste mislukte staatsgreep in
Zuid-Vietnam des te opvallender.
President Johnson heeft nu een beroep
gedaan op alle groeperingen in dat land
de geschillen voorlopig te begraven en
samen te strijden tegen dé steeds verder
opdringende communistische dreiging.
Washington moet wel wanhopig zijn
over de situatie waarmee het in Zuid-
Vietnam wordt geconfronteerd. Men kan
immers niet aannemen dat het Witte Huis
één ogenblik gelooft dat die oproep enige
uitwerking heeft. Het huidige regime in
Saigon verkeert in verregaande staat van
ontbinding. Het kan misschien nog enige
tijd aan de macht blijven dank zij de
Amerikaanse steun. Het wortelt echter
niet in de eensgezinde wil van de bevol
king het land tegen een communistische
verovering te verdedigen.
President Johnson zal proberen defini
tieve politieke beslissingen in de Ameri
kaanse politiek ten aanzien van Zuid-
Vietnam tot na de presidentsverkiezingen
in zijn land uit te stellen. Als hij de koers
van die politiek nu radikaal gaat wijzigen,
is het voor de Amerikaanse kiezers niet
meer te verhelen dat in dat deel van de
wereld grove blunders zijn gemaakt.
Hij moet er echter wel rekening mee
houden dat men in Noord- en in Zuid-
Vietnam met die hartewens van Johnson
nauwelijks rekening zal houden. Niet
Washington bepaalt er het tempo van de
gebeurtenissen, maar de elkaar bevechten
de belangengroepen. Lachende derde is
Ho Tsji-Minh die op het punt staat voor
de communisten de Zuidvietnamese oogst
binnen te halen.
De heer dr. Manuel Urrutia heeft in Los
Angeles voorspeld dat het regime van Fidel
Castro binnen een jaar door een revolutie
omvergeworpen zal worden. Tien orga
nisaties werken daartoe buiten de gren
zen van het eiland samen.
Men doet er verstandig aan de woorden
van de heer Urrutia niet zonder meer
naar het rijk van de fabelen te verwijzen.
Hij was namelijk gedurende de eerste
zes maanden van het bewind van Castro
president van Cuba. Hij was dus een re
volutionaire makker van Castro. Hij brak
met hem, toen het duidelijk werd dat het
regime tengevolge van de afwijzende hou
ding van de Verenigde Staten de richting
van Moskou op dreef.
Maar het zou heel wat belangwekkender
zijn geweest als de heer Urrutia nu tevens
uit de doeken had gedaan welk regime
na de door hem voorspelde val van Castro
in Cuba aan de macht zal komen. Er kan
geen sprake van zijn dat men er de klok
gaat terugdraaien.
Meer dan een eeuw hebben bevoorrech
te groepen, vaak families, het land en zijn
bevolking letterlijk uitgezogen. Onvoor
stelbare rijkdommen zijn er vergaard door
weinigen ten koste van velen. Corruptie in
de politiek was er zo gewoon dat de Cu
banen niet anders wisten of het hoorde
zo. Vrijwel alle vruchtbare grond was in
handen van een kleine groep grondbezit
ters of Amerikaanse firma's.
Men kan Castro veel verwijten, maar
hij is er in ieder geval in geslaagd de ar
moede en de nood wat gelijkmatiger te
verdelen. Hij heeft kennelijk miljoenen
van zijn landgenoten een perspectief voor
een betere toekomst gegeven. Uit niets
blijkt tot nu toe dat er in zijn land een
sterke meerderheid is te vinden die aan
zijn regime een einde wil maken.
Achter alle geschreeuw en heftige pro
paganda, achter alle gevaarlijke acties en
onbezonnen daden van de Cubaanse dicta
tor gaat het feit wat schuil dat hij zijn
land een geheel nieuwe periode van zijn
veelbewogen geschiedenis heeft binnenge
loodst. Welk alternatief hebben de heer
Urrutia en de tegenstanders van Castro
de Cubanen te bieden, als zij er inder
daad in zouden slagen de huidige macht
hebber van het eiland ten val te brengen?
Premier Kroesjtsjev heeft speciaal de
Amerikaanse staatslieden en wetenschaps
mensen wat te denken gegeven door zijn
zinspelen op een nieuw en allesvernieti
gend wapen, waarover de Sovjet-Unie de
beschikking zou hebben. Men verdiept
zich in Washington in de vraag wat dit
wapen zijn kan, maar eveneens in de over
weging of hier van politieke bluf sprake is.
Natuurlijk is de opzet van de Russische
staatsleider om de rest van de wereld te
intimideren, wel duidelijk, maar of hij
daarbij iets imaginairs dan wel iets reëels
achter de hand heeft, zal voorlopig wel
niet onomstotelijk kunnen worden vastge
steld. Wat wel vaststaat: zowel de Sovjet-
Unie als de Verenigde Staten is bij de
cpnstructie van de kernbom tot in haar
verschrikkelijkste vormen niet stil blijven
staan en werkt koortsachtig verder aan
nieuwe, verderfelijker mogelijkheden in
het schemerige niemandsland van de mi
litair toegepaste natuurkunde.
Wat dat betreft behoeft niemand zich
enige illusie te maken. Er is niet ver
schrikkelijker denkbaar dan datgene, wat
reeds volledig of gedeeltelijk binnen het
bereik van de mogendheden is gekomen en
de gesloten deuren der laboratoria verber
gen geheimen, die het voorstellingsvermo
gen van argeloze leken te boven gaan.
De „onthulling" van Kroesjtsjev is in feite
geen ophefmakend nieuws. Het is eenvou
dig een slaan van politieke munt uit de
activiteit der technici en fysici, die zwij
gend doorgaan met hun arbeid in dienst
van de politiek.
Als Kroesjtsjev het op een bepaald mo
ment nodig vindt, daar ten behoeve van
zijn binnen- of buitenlandse positie open
lijk op te wijzen, dan verandert dat niets
aan de feitelijke situatie. Tot welke mo
gelijkheden de heren in de laboratoria en
wapenfabrieken het intussen gebracht heb
ben, zou pas kunnen blijken als hun pro-
dukten in gebruik komen.
Maar dan zullen wij weinig gelegenheid
meer overhouden om er over na te bab
belen.
(Van. onze correspondent)
BRUSSEL De Belgische minister van
Verkeer, eindelijk tot het inzicht gekomen
dat er te veel auto-ongelukken in België
gebeuren, heeft gisteren aangekondigd dat
hij binnenkort zal voorstellen in België een
Hoge Raad voor Verkeersveiligheid in te
stellen.
Deze zal zowel leden uit ambtelijke als
uit niet-ambtelijke kringen krijgen. Het is
de bedoeling dat de Raad de Belgische re
gering van advies zal dienen over alle be
langrijke kwesties die in verband staan
met het verkeer, in het bijzonder met het
wegverkeer.
De minister heeft tegelijkertijd toegege
ven dat België een middeleeuws wegen
stelsel heeft, doch dat daaraan voorlopig
niets te doen zal zijn. Ook over het bin
nen afzienbare tijd in te voeren Belgische
rijbewijs, bestaan nog veel moeilijkheden,
vooral van technische aard.
Er zullen om te beginnen drie miljoen
moeten worden uitgereikt, hetgeen een niet
geringe administratieve rompslomp met
zich brengt. Binnenkort zal de Senaat zich
hebben uit te spreken over het wetsont
werp dat voorziet in het instellen van zo
genaamde blauwe zones, stadsgedeelten
waar de parkeermogelijkheid wordt be
perkt tot één uur, en van parkeermeters.
De Belgische Kamer heeft het ontwerp
reeds aangenomen. Het ministerie van Ver
keer overweegt tenslotte ook nog de be
perking van de snelheid binnen de bebouw
de kom van de gemeenten tot zestig kilo
meter en het vaststellen van een mini
mumsnelheid van tachtig kilometer op de
weinige autosnelwegen, die België rijk is.
LA PAZ (AP) Zeven mensen zijn omge
komen en zestien gewond door een schiet
partij in Camiri, een oliestad op 500
kilometer ten zuid-oosten van de Boli
viaanse hoofdstad La Paz.
Onder de doden waren de burgemeester
van de stad, Julio Ibanez, en zijn broer
Lorgia. Beiden waren de plaatselijke lei
ders van de regeringspartij in Bolivia, de
Nationale Revolutionaire Beweging.
De ordeverstoringen hebben een natio
nale staking van ongeveer 6.000 arbeiders
in de olie-industrie tot gevolg gehad.
Advertentie
Van onze correspondent)
LONDEN Boordevol optimisme heeft
de Britse premier sir Alec Douglas-Home
de gong geluid voor de laatste ronde in
de verkiezingsstrijd. Donderdag vijftien
oktober zal de grote dag zijn. Zal het een
vierde achtereenvolgende overwinning
worden voor de optimistische Tories, of
zal „underdog" Labour eindelijk na der
tien lange jaren kans zien vanuit de op-
positiehoek Whitehall te veroveren?
De opiniepeilingen die nu praktisch elke
week worden gehouden, tonen aan dat de
maandenlange wedren om de gunst van
het electoraat in een „fotofinish" zal ein
digen. Labour heeft al maanden een grote
voorsprong gehad, die de leider van de
socialisten, Harold Wilson, veel zelfver
trouwen heeft gegeven.
Maar de laatste weken blijken de Tories
vertrouwen van het Britse publiek te heb
ben teruggewonnen. Wie zich echter dood
staart op de grillige opiniepeilingen, kan
zich lelijk vergissen. De man in de straat
zal zich pas de allerlaatste weken voor
de „grote slag" rond de Big Ben afvra
gen op wie hij zal stemmen. Labour of
conservatieven? De fervente aanhangers
van de liberalenleider Joe Grimmond vor
men een interessante maar praktisch te
verwaarlozen groep stemmers.
WASHINGTON (Reuter) De branden
de Spaanse vrachtboot „Siërra Aranzazu",
die zondagavond bij Cuba door de beman
ning werd verlaten, is in brand geraakt
door kanon- en machinegeweervuur van
twee niet-geïdentificeerde schepen. Dit
hebben overlevenden gezegd.
Het Amerikaanse "departement van Bui
tenlandse Zaken, dat dit gisteren meedeel
de, zegt dat zeventien overlevenden per
vliegtuig naar San Juan, Porto Rico, zijn
gebracht, nadat zij waren ondervraagd op
de Amerikaanse basis op Cuba en door de
Britse autoriteiten op de Bahama-eilanden.
De bemanning zal, evenals de lijken van
drie omgekomenen, worden overgegeven
aan de Spaanse consul-generaal in San
Juan. In een bericht uit Panama werd gis
teren gezegd, dat volgens Cubaanse bal
lingen anti-Castro-commando's zondag
avond een Cubaans schip hadden aange
vallen, dat suiker naar een communistisch
land vervoerde.
De „Siërra Aranzazu" was op weg naar
Cuba met een lading knoflook, cognac,
speelgoed en textiel. Volgens de beman
ning werd hun schip zondagavond door een
onbekende boot verkend. Later schoten
twee snelle boten de Sierra Aranzazu zon
der waarschuwing met machinegeweren
en kanonnen in brand.
„Ik stond met de kapitein op de brug
toen de aanvallen begonnen even voorbij
het eiland Grand Turk," zo verklaarde
overlevende Santiago Ibanez uit Bilbao.
„Het was te donker om de boten te zien
naderen. Zij beschoten ons met machine
geweren. Toen vloog het schip in brand."
„De aanval duurde vijf of tien minuten.
Wij verlieten het schip onmiddellijk, om
dat wij bang waren voor een explosie. De
beide aanvallende boten kwamen op ons
af en bleven een tijdje in de buurt. De ka
pitein en de beide officieren die door het
machinegeweervuur gewond waren ge
raakt, stierven in de sloep."
De bemanning werd opgepikt door het
Nederlandse schip de P. G. Thulin en op
de Bahama-eilanden aan land gezet. On
derweg is het Nederlandse schip aange
houden door drie Cubaanse torpedoboten.
Een Cubaanse officier stelde voor de be
manning van het Spaanse schip over te
nemen. De gezagvoerder van de Thulin
ging daar niet op in en zette de reis naar
de Bahama-eilanden voort.
Een Amerikaans vliegtuig heeft vandaar
acht gewonde bemanningsleden voor medi
sche behandeling naar de Amerikaanse ba
sis Guantanamo op Cuba gebracht. Ook
de drie doden werden daarheen vervoerd.
De uitgebrande „Siërra Aranzazu" is
door een Cubaanse sleepboot naar Cuba
gebracht.
Wat ook de nationaliteit van de aan
vallers is, aldus het Amerikaanse depar
tement van Buitenlandse Zaken, wij kun
nen de aanval op een koopvaarder in
volle zee slechts betreuren.
De Cubaanse ballingenleider Manuel
Artime heeft ontkend dat de aanvallers
Cubaanse ballingen zouden zijn geweest.
Radio Havanna heeft gezegd dat de
Verenigde Staten materieel en moreel
verantwoordelijk zijn voor de aanval op
de „Siërra Arazazu", omdat zij de wapens
hebben geleverd aan Cubaanse ballingen.
Nu het startschot eenmaal is gevailen
is de alles overheersende vraag: wie zal
het Lagerhuis veroveren, de pijp rokende
Harold Wilson of de gewezen Schotse
graaf Home, die ter meerdere eer van de
Tory-partij zijn grafelijke titel aan de kap
stok heeft gehangen?
Enkele dagen geleden lanceerde Wilson
het partijprogramma van Labour. Hij
heeft natuurlijk de Tories op hun zwakke
punten aangevallen. In een verkiezings
manifest van 10.000 woorden verzekerde
hij de natie o.a., dat een Labour-regering
zal streven naar meer nieuwe huizen, een
beter wegvervoer, grotere inkomens, bete
re sociale regelingen waaronder hogere
pensioenen en beter onderwijs voor alle
begaafden.
Verder wil hij de staalindustrie weer
nationaliseren. Een van de belangrijkste
punten uit zijn verkiezingsprogramma zal
de campagne voor goedkoper bouwterrein
worden. Zijn „Utopia", zoals de conserva
tieven het labourmanifest over „een nieuw
Brittannië" smalend hebben genoemd, zou
mogelijk worden door een opvoering van
de produktie en een juist en volledig ge
bruik van alle bronnen die het land rijk is.
Het eerste commentaar van Sir Alec op
Wilsons verkiezingsmanifest was: „een
menu, maar zonder de prijslijst". Maar
als het een menu is, dan is het voor mil
joenen Britten licht te verteren. Sir Alec
zelf is nog niet met zijn partijprogram
ma voor de dag gekomen. Veel verrassin
gen zal het conservatieve manifest niet
kunnen opleveren.
Maanden geleden hebben de plannenma
kers der Tories al besloten om de ver
kiezingen op het thuisfront uit te vechten,
ook al zuilen zij dankbaar gebruik maken
van hun grote daden op het gebied van
buitenlandse zaken, het initiatief tot het
kernstopverdrag, dat vorig jaar augustus
in Moskou werd gesloten door Amerika,
Rusland en Engeland, en het behoud van
de eigen afschrikwekkende kernmacht.
Het is altijd Wilsons plan geweest de
Britse kernwapens aan Amerika over te
dragen. De opkomst van „cowboy" Barry
Goldwater, de simplistisch redenerende se
nator uit Arizona, heeft Wilsons plan op
losse schroeven gezet. De militante kreten
van Goldwater, zijn „bezeten" volgelingen
en zijn eigen politieke verleden zijn nu
overbekend in Groot-Brittannië.
Als deze senator de nieuwe Amerikaan
se president wordt, de kans schijnt klein,
ziet het er minder prettig uit voor Wilson
die de bescherming van het westelijk
halfrond door middel van de afschrikwek
kende kernmacht aan Amerika wil over
laten. Terecht liet Labourleider Wilson dit
punt dan ook uit zijn partijprogramma.
Maar even terecht zal sir Alec een dank
baar gebruik kunnen maken van Wilsons
formidabele „misstap
Toch zullen de Tories terugkeren naar
de oude, beproefde methode: een strijd op
het thuisfront, want, hebben de tactici op
het Tory-hoofdkwartier geredeneerd, het
„brood en de spelen" zijn nog altijd be
langrijker zaken voor de kiezers dan een
kernstopverdrag of het behoud van de
eigen afschrikwekkende kernmacht.
De liberalen zullende komende vijf jaar
een belangrijke rol in het parlement gaan
spelen, als het waar is dat de twee grote
partijen aan elkaar gewaagd zijn. Nu heb
ben de Tories nog een meerderheid van 86
zetels in het Lagerhuis op Labour, dat 256
volksvertegenwoordigers in het parlement
heeft. De liberalen hebben slechts zeven
zetels.
Als de komende verkiezingen een van
de twee grote partijen slechts met een
kleine meerderheid laat winnen, zal de
Liberale Partij op de wip komen te zit'
ten.
Dat is precies waar de volgelingen van
Joe Grimmond naar streven. Hun mant
fest dat gisteren verscheen, spreekt met
nadruk over de belangrijkheid van het
„machtsevenwicht in het Lagerhuis". Wie
de komende algemene verkiezingen zal
gaan winnen, durft nu nog niemand in
Groot-Brittannië te voorspellen, zelfs de
statige en betrouwbare Times niet. Dat het
een spannende eindstrijd gaat worden is
zeker.
ESSEN (DPA en AFP) Op een partij-
vergadering in de Duitse stad Essen heeft
kanselier Ludwig Erhard het Frans-Duitse
vriendschapsverdrag van onschatbare
waarde genoemd. „Europa en de vrije we
reld zouden niet kunnen bestaan, als de
samenwerking tussen Bonn en Parijs geen
hechte basis heeft." Hij ontkende dat pre
sident De Gaulle hem de keus tussen
Washington en Parijs had gegeven. „In
tegendeel," aldus Erhard, „De Gaulle
heeft mij gezegd dat de Duitsers met
allebei op goede voet moeten staan. Een
groot man als De Gaulle zou er niets van
begrijpen als de Duitsers niet ook hun
eigen belangen verdedigden
Hoge functionarissen van de Franse en
Westduitse ministeries van Buitenlandse
Zaken hebben gisteren in Bonn besprekin
gen gevoerd over de betrekkingen tussen
hun landen.
Beide partijen deden buitengewoon ge
heimzinnig over de ontmoeting en weiger
den inlichtingen te geven. De bijeenkomst
is gehouden om iets te doen aan de toe
nemende geschillen tussen Frankrijk en
West-Duitsland.
TUSKEGEE ,AFP) Voor de eerste
maal sinds de Amerikaanse burgeroorlog
hebben in de Amerikaanse staat Alabama
negerkandidaten een verkiezingsstrijd van
blanken gewonnen.
Dit gebeurde in de stad Tuskegee, waar
maandag gemeenteraadsverkiezingen zijn
gehouden. Daarin versloegen twee neger
kandidaten hun blanke tegenkandidaten,
met het resultaat dat de raad thans uit
drie blanken en twee negerleden bestaat.
Een van de geweldigste uitvindingen
vind ik, na het wiel, nog altijd de lift.
Welk een energiebesparend vervoermid
del. Als je toevallig zo'n ding in je eigen
torenflat hebt, hoef je nooit meer de aan-
moedigingskreet: Komt u maar bovenl
uit het raam te roepen. Al woon je vijf
tien hoog. Hetgeen ook zijn nadelen met
zich meebrengt: ongewenste bezoekers,
die je het ademloos beklimmen van trap
pen van harte zou gunnen, staan plotse
ling, zeer levensblij, voor je neus.
Maar natuurlijk zijn daar liften en lif
ten. In oude huizen b.v. heb je van die
kamertjes van oud bruin hout, versierd
met kantjes en strikjes in goud, be
schermd door een gietijzeren kamer
scherm, zoals grootmoeders potkacheltje
vroeger. Ze zien er griezelig labiel uit
en toch moeten het echt degelijke liften
wezen met zeer tanige spierbundels. An
ders hadden ze het niet zo lang uitge
houden.
Nee, wat mij pas geleden is overkomen,
kan je alleen maar gebeuren in zo'n arti
stieke vormgeving. Zo'n fijne toegepaste-
kunstlift met zelfglanzende knoppen. Tien
onder en boven elkaar. Met een glimlach
stap je in; fijn, even naar het dakterras.
Je drukt op knop numero tien en zoef.
tot de zeuvende etage gaat alles van een
leien dakje. Maar dan! Zonder enige ken
nisgeving stopt hij plotseling tussen de
zeuven en acht. Wat nu, denk ik, ik denk
wat nu? De lift hikt even en gaat dan op
eigen houtje weer naar beneden. D.w.z.
hij stopt op de derde etage. De deur gaat
vanzelf open. Er staat niemand. Ik denk
een dagelijkse, ingeburgerde uitdrukking
en druk weer op knop nummero tien.
Zoefstop. Ditmaal tussen acht en ne
gen. Hik, en terug. Ik krijg het vreemde
vermoeden dat er iemand een kwaadaar
dig spelletje met me speelt, iemand die
zich in het trappenhuis verbergt en op el
ke verdieping op de knop drukt. Maar ja,
dit moderne kamertje heeft geen ramen
met uitzicht. Mijn vermoeden moet dus
vermoeden blijven. Als ik op de vierde
verdieping stop en er is weer niemand,
druk ik maar op de beganegrondknop.
En jongens, het lukt! Beneden stap ik
uit en begin een moeizame tocht trap op,
tien hele en twintig halve trappen En laat
het nou regenen toen ik eindelijk hijgend
de daktuin bereikt had.
Lizzy Sara May
Bevelhebber. Luitenant-kolonel Wagih el
Mandany, een voormalig officier van
het leger van Koeweit, is benoemd tot
bevelhebber van het „Palestijnse bevrij
dingsleger". Mandany is afkomstig uit
het voormalige Palestina.
(Van onze correspondent)
ROME De „Osservatore Romano"
bevatte gisteren een zeer belangrijke of
ficiële mededeling: vijftien september is
op het departement van Buitenlandse Za
ken in Boedapest een akte ondertekend
met bijbehorend protocol, waarin is vast-
welke resultaten zijn bereikt bij de be
sprekingen tussen de Heilige Stoel en de
Hongaarse regering.
Het contact zal worden voortgezet met
de bedoeling tot een nauwere samenwer
king te komen. Namens het Vaticaan werd
het document ondertekend door mgr. Agos-
tino Casaroli, staatssecretaris van de Con
gregatie voor Buitengewone Kerkelijke
Aangelegenheden en voor Hongarije door
Jozsef Pranther, voorzitter van het Rijks
bureau voor Godsdienstige Zaken.
De onderhandelingen waren reeds in
april 1963 begonnen. Als eerste resultaat
van het akkoord heeft de paus vijf nieu
we bisschoppen kunnen benoemen, ter
wijl hij bovendien de bisschop van Dadi-
ma heeft kunnen bevestigen.
Deze laatste, mgr. Jozsef Winkler, was
indertijd door paus Johannes XXIII be
noemd, maar de Hongaarse regering had
hem tot nu toe niet willen erkennen. Vijf
bisdommen waren reeds geruime tijd zon
der bisschoppen.
Het aanvullende protocol bij het akkoord
noemt de punten op waarover men het
eens is geworden en die waarover nog
verschil van mening bestaat. Het belang
rijkste punt waarover nog geen overeen
stemming is bereikt, betreft kardinaal
Mindszenty. Op het Vaticaan deelde men
ons mede, dat in de positie van de kar
dinaal geen enkele verandering is geko
men.
TU-134. De vliegtuigindustrie van de Sov
jet-Unie heeft bekend gemaakt, dat een
nieuw straalpassagiersvliegtuig vervaar
digd is met de motor achterin voor vluch
ten van middelbare afstanden. Het zal
spoedig in dienst genomen worden bij de
Aeroflot. Het is de TU-134 ontworpen
door Andrei Tupolev.
Droom. De 72-jarige doodgraver Richard
Duckett uit de Britse stad Werrington,
die 46 jaar lang doof is geweest, heeft
zijn gehoor verkregen na een angstige
droom die voor hem een veldslag in de
eerste wereldoorlog deed herleven. Duc
kett was in de zomer van 1918 bij Kame-
rijk aan het hoofd gewond en sindsdien
doof. In zijn droom hoorde hij weer het
gebulder van de kanonnen. Toen hij,
badend in zijn zweet wakker werd hoor
de hij voor het eerst weer de klok tik
ken.
Verraden. Een 27-jarige Westberlijner
heeft van de Oostduitse autoriteiten het
bestaan van een vluchttunnel verraden
en de namen genoemd van de mensen
die aan de bouw daarvan hebben mee
gewerkt. De tunnel was bijna gereed.
De man was in Oost-Berlijn aangehou
den omodat hij een valse identiteitskaart
had.
Archiefstukken. Kisten die in juli uit het
Zwarte Meer in Tsjecho-Slowakije zijn
opgevist, blijken archiefstukken van het
Reichssicherheitshauptamt te bevatten
met gegevens over de Duitse veiligheids
diensten in Oostenrijk, Frankrijk, Italië,
Groot-Brittannië en lijsten met Tsjecho-
slowaken die destijds lid van de gestapo
waren. Dit heeft het Tsjechische minis
terie van Buitenlandse Zaken gemeld.
Bomaanslag. In Zuid-Tirol (Alto Adige) is
weer een bomaanslag gepleegd. Ditmaal
was het huis van de directeur van een
Duitstalig blad in Bolzano het doelwit.
Er werd alleen materiële schade aan
gericht.
