DIT HADDEN WE NIET VOOR MOGELIJK GEHOUDEN:
Door razernij bevangen Turken
stortten zich op scheidsrechter
DROSTE
DWS stuurde Fenerbahce met
ballast van twee treffers weg
Mensonwaardige vertoning
na cupduel D WS-Fenerbahce
OSTE
'n nieuw produkt
'n nieuw gebruik.
Dririk'n
Gefaald
17
droog sewaR{N
Na de veldslag
Angstaanjagende
tonelen rond
de kleedkamers
gesuikerde oploscacao
met DROSTE INSTANT
Amsterdammers bleken echte cupfighters
Wijnen startte
SPOR TIEF
BEZIEN
vJ
Geurtsen vuurde
twee keer raak
met dubbele
zege bij 47/2
DONDERDAG 17 SEPTEMBER 1964
[AAL &ERBOE
DE CACAOPO!
i^K!
Hans Rombouts
Niet reclameren
Vlagincident
Hans Rombouts
«HUW
Ki'vffe
Advertentie
Het duel werd er bepaald niet prettiger
op. Niettemin Konden de DWS-ers met
de bekwaam verdedigende Flinkevleugel
en naar grote vorm groeiende Schrijven
aan het hoofd in de achttiende minuut
vol plezier en trots naar de massa's op
de tribunes blikken. Een dieptepass van
Burgers had Geurtsen bereikt. En dat be
tekende 3-1. DWS gaf nu zijn marge van
twee doelpunten niet meer af. Het publiek
kreeg voorzover het er niet aan deel
nam als toegift nog een complete veld
slag op het terrein te zien.
In de veldslag na afloop van de wed
strijd DWSFenerbahce zijn, behalve
de scheidsrechter Sërensen, drie agen
ten gewond. Eén van hen werd door
Turkse supporters bij de keel gegrepen,
een ander heeft een gezwollen kaak
opgelopen en een derde een ontwrichte
duim en schaafwonden aan het hoofd.
Door de chaotische toestand heeft de
politie geen arrestaties kunnen verrich
ten.
De scheidsrechter is na onderzoek in
het Wilhelminagasthuis naar zijn hotel
teruggebracht. Eén toeschouwer ligt
nog in het ziekenhuis met steekwonden
in de rug en wang.
en de scheidsrechter, die dit alles voor
zijn plezier doet, werd maar net aan van
een lynchpartij door razende Turken ge
red. Er zitten verschillende kanten aan
deze zaak. Allereerst hebben deze Turken
hun land een slechte dienst bewezen door
hun schandalig gedrag. En goodwill heb
ben de Turken juist nu zo nodig.
Een ander facet van de zaak is, dat
DWS heeft gefaald in zijn taak om de
scheidsrechter te beschermen. We geven
toe, dat het niet eenvoudig is om een mas
sa in bedwang te houden, maar de on
stuimigheid van Middellandse Zee-volken
kennend had men betere maatregelen
moeten treffen. Levend en zonder kleer
scheuren uit de voetbalstrijd komen is toch
het minste, wat een scheidsrechter mag
verwachten.
De strijd om de Europa-cup is buiten de
sportieve perken gegroeid. Er staan te
grote belangen op het spel, financiële be
langen. Het is, voor vele buitenlandse clubs
een miljoenenaffaire geworden. Men moet
er op toezien, dat Europa-cup-wedstrijden
geen springstof-evenementen worden, waar
bij sportieve begrippen worden opgebla
zen. De kreet „sport verbroedert" heeft
voor ons alle inhoud verloren na de zeer
nare taferelen van gisteravond. Tenzij men
die kreet uit monden van„oprechte ama
teurs" hoort. Daar gaat het ook niet om
miljoenen, maar om normale prettige ont
spanning. Dat laatste is meer waard dan
honderd Europa-bekers.
Keeper Ali ligt verslagen op de
grond, terwijl doelpuntmaker Geurt
sen van DWS door zijn clubmakkers
wordt omhelsd.
vlak bjj de plaats van de veldslag hun
verslagen doorbelden.
We vroegen hun: „Is het niet levens
gevaarlijk voor DWS om in Istanbul
te spelen, na wat we hier gezien en mee
gemaakt hebben?" Ze ontkenden het:
„kijk, zoiets als hier kan bij ons niet ge
beuren. Het hele veld en de ingang voor
de spelers naar de kleedkamer is omge
ven met enkele meters hoge hekken. Bij
ons krijgt "het publiek de kans niet om
spelers of scheidsrechter te molesteren.
DWS hoeft niet bang te zijn". De spelers
dachten er anders over. Ze waren bang,
dat was duidelijk. Ze waren ook veront
waardigd over het spel van hun tegen
standers. Temming toch geen kleine
jongen en niet bang voor een tackle ver
tolkte de mening van zijn makkers: „ze
speelden keihard en gemeen. Wij zijn ook
geen lieverdjes, maar dit was vaak ge
meen".
Scheidsrechter Serensen maakte nog
voor hij op de brancard gelegd werd via
Leo Hom, die zijn arbitrale collega later
samen met secretaris Luikinga in het zie
kenhuis opzocht, duidelijk, dat hij dit zou
rapporteren. En ook Hom merkte op: „laat
DWS niet gaan reclameren bij de UEFA,
want in feite is DWS fout. De club had
voor een veilige bewaking en afzetting
moeten zorgen". Waarop een politie-offi-
cier opmerkte: „hoe moet je het veld nu
helemaal afzetten, met tweehonderd
man?", hetgeen Hom de repliek ontlokte:
„zijn tweehonderd man de veiligheid van
50.000 mensen niet waard". „Tsjonge, wat
zijn die Turkse spelers gemeen. Alles wat
van onze lieve Heer niet mag, doen ze,"
aldus Hom.
Wat is nu de inleiding of zo men wil de
instant
choco-tjc
Dit hadden we niet voor mogelijk
gehouden in Nederland, maar we zagen
het voor onze eigen ogen gebeuren in
de betonnen kelders onder de tribune
van het Olympisch stadion. Terwijl we
even stonden te praten met de naar
adem happende DWS'er Hollander,
stortte een draaikolk van lijven zich
door de ingang van de kelders, die naar
de kleedkamers voeren. Verstijfd van
schrik en ontzetting we geven het
graag toe zagen we die rauwe massa
mensen, hysterisch, onder het uitstoten
van junglekreten, gillend en krijsend
zich op een kleine donkere figuur wer
pen. Blinde, voor ons onbegrijpelijke
woede had zich meester gemaakt van
een bende Turkse supporters, die de
nederlaag van hun Fenerbahce niet
konden verdragen. En de bende had
zijn slachtoffer gekozen: de Deense
scheidsrechter Sprensen. Laf wierp men
zich boven op de tengere figuur. De
man werd geslagen en tegen het beton
getrapt. Politie-agenten kwamen aan
gehold, ranselden op de horde in. Een
grote kerel pakte de groggy geslagen
scheidsrechter op en droeg hem naar
een drie meter verder gelegen sauna
badvertrek, het eerste dat men vinden
kon. Het gekrijs van de bende galmde
angstaanjagend door de gewelven onder
de tribune. Een van de grensrechters
holde naar zijn kleedkamer. Voordat
men hem grijpen kon draaide een sup
poost direct de deur op slot. De andere
grensrechter werd door oud-internatio
nal Hans Boskamp in de bestuurskamer
van DWS in veiligheid gebracht. Enkele
spelers en de leider van Fenerbahce,
die ook aan het handgemeen deel
namen, werden teruggedreven naar de
kleedkamer. Turkse spelers huilden.
Eén van hen stond het schuim op de
mond. Het was een complete chaos,
waanzinnig, angstaanjagend.
Voorzitter Solleveld van DWS rende ner
veus heen en weer. Secretaris Luikinga
riep: „ik dien een protest in bij de UEFA,
zo gaan we niet naar Turkije". Aan de an
dere kant van de kelder bedreigde 'n aan
tal Turkse supporters een groep journalis
ten. Compleet hysterisch pakten de kerels
vuilnisbakken om die naar de journalisten
te gooien. Iemand schreeuwde: „politie,
hier naar toe".
En eindelijk dan na rake klappen
kon de bende naar buiten worden gewerkt.
In de Turkse kleedkamer zaten verschei
dene spelers te huilen van de emotie. On
dertussen werd scheidsrechter Sorensen,
voor wie Leo Horn nu in de bres sprong,
door de clubarts van DWS vluchtig onder
zocht. Behalve builen en een blauw oog
had de man een danig toegetakelde knie
meniscus was de eerste prognose. Scheids
rechter Sorensen werd zo snel mogelijk
per brancard naar het Wilhelmina-gasthuis
gebracht. Hij was niet de enige, want er
waren nog meer gewonden, supporters
met stiletto's hadden de slachtoffers met
messen bewerkt. Een agent van politie
was met een vlaggestok onder handen ge
nomen.
In de kleedkamer van DWS waren door
al dit tumult en de consternatie de ge
zichten eerder angstig dan blij over de
behaalde overwinning. Verscheidene spe
lers, zoals Geurtsen, zeiden openlijk in
de eerste opwelling niet in Turkije te
willen spelen. Naast hen beweerden trai
ner Hold en enkele spelers van Fenerbahce
eerst, dat Vonhof Ali Ihsan geslagen zou
hebben (Vonhof ontkende dat: „ik kijk wel
uit, ik heb geen hand naar iemand uitge
stoken") en later Pijlman.
In het Olympisch Stadion hebben zich Niet in 1Stünblll
gisteravond mensonwaardige tonelen af
gespeeld rond een voetbalwedstrijd om de Turkse collega's van ons stonden het al-
Europa-cup. Er zijn gewonden gevallen ies hoofdschuddend toe te zien, terwijl ze
Sissend spoot het vuurwerk vanuit de
betonnen kuip van het Olympisch Stadion
het zwerk in. Ter ere van Geurtsen, die
twee doelpunten maakte. Ter ere van Hol
lander, die doelman All Filibeli seconden-
lang op de natte grasmat zag liggen na
zijn rake schot. Ter ere ook en vooral
van het hele team van DWS, dat als één
man de Europa-cup-kansen verdedigd
heeft. De Amsterdammers ware cup
fighters wonnen met 3-1, een marge
dus van twee punten. Of het voldoende is
om het Turkse Fenerbahce in de eerste
ronde uit te schakelen? Het is een zeer
moeilijk te beantwoorden vraag. We heb
ben die voorgelegd aan onze Turkse col
lega's. Ze zeiden: „DWS heeft hier ver
diend gewonnen, het was sterker, maar
Fenerbahce is een vreemde ploeg. De
ene dag is het niets, de andere alles. Fe
nerbahce verloor vorig jaar met 1-3 van
MTK uit Hongarije, maar kwam ook tot
een 2-0 zege. Het verschil is nu wéér
twee doelpunten. We geloven, dat beide
ploegen gelijk eindigen". Hoe dan ook,
vast staat, dat DWS het zwaar, heel
zwaar zal krijgen in Istanbul. De Amster
damse defensie, die uit haar arsenaal het
wapen van de sliding veelvuldig tevoor
schijn haalt, zal dat daar op het keiharde
terrein van Mardobahce niet kunnen doen.
We hebben bovendien gezien, hoe de Turk
se supporters zich kunnen gedragen. Ze
kunnen het verloop van de wedstrijd da
nig beïnvloeden.
Ongetwijfeld is het een boeiend tweege
vecht geweest. DWS speelde mannelijk be
kervoetbal in Engelse trant. Er stevig te
genaan met harde tackles. En ook
na de doelpunten met jongensachtige
branie. Dit was een echter cupgevecht dan
Feijenoord-Vasas, Feijenoord-Reims of
Feijenoord-Benfica, pittiger dan PSV-
Plovdiv of PSV-Zürich. De Turkse voetbal
lers beschikten over een wat betere tech
niek dan de Amsterdammers, ze waren
echter aanmerkelijk minder gevaarlijk.
DWS toonde ook nu weer zijn grote kracht
aan: teamverband, knoklust. Het legioen
wakkerde die knoklust aan met het
strijdlied „Van je hoempa, DWS" („Hand
in hand" is naar het musicologisch archief
verhuisd).
Een kleine 50.000 mensen, die de ver
lokkingen van de TV hadden gelaten voor
'n natte-avond-er-bij-zijn, zagen hoe DWS
zich na een wat rommelige start snel her-
stelde en een zeer moeilijk te nemen ves
te bleek.
Hadden de Turken voor de wedstrijd
verklaard: jullie hebben één Geurtsen, wij
hebben er wel drie, we kunnen niet an
ders dan zeggen: laat ons die ene Geurt
sen dan maar houden, want hij maakte
twee doelpunten en was een voortdurend
gevaar voor de Turken, die alle kunstgre
pen en foefjes tevoorschijn toverden
ook het kwasi-gewond temeer liggen werd
veelvuldig en met grote verve gebracht
Na enkele angstige situaties voor het
doel van Jongbloed rolde het „Hoempa"
al snel als een donder van de tribunes op
de hoofden van de Turken: DWS was in
het offensief gegaan. En er klonk vreug
degejuich op, toen Geurtsen een voorzet
De DWS-er Joop de Jong, die in een
Amsterdams ziekenhuis verblijft,
kreeg gisteravond de gelegenheid om
de wedstrijd van zijn club vanuit een
ziekenwagen te volgen. Naast voor
zitter Solleveld van DWS (ov de foto
zochten ook Denis Neville, de bonds
coach, en scheidsrechter Sórensen sa
men met Leo Hom, de pechvogel op.
De heer Sflrensen kon niet vermoe
den, dat hij anderhalf uur later ook
in een ziekenwagen zou liggen. Vóór
de aanvang van de wedstrijd kwa
men de spelers De Jong een ge
schenkje overhandigen.
Onder de negen deelnemers aan het we
reldkampioenschap biljarten 47/2 bevindt
zich slechts één Zuidamerikaan. De wieg
van alle anderen stond in Europa. Daar
door is enerzijds de naam wereldkam
pioenschap wat overdreven, maar aan de
andere kant staat vast, dat de sterkste ka
derspelers ter wereld aanwezig zijn. Voor
al de Belgen Schrauwen en Vervest en de
Nederlanders Scholte en Wijnen kunnen
er voor zorgen, dat dit toernooi althans
wat de resultaten betreft een wereldti
tel verdient, terwijl ook de Spanjaard Gal-
vez daaraan kan meewerken.
van Temming op het hoofd nam. Doelman
Ali raakte de bal aan, kon er niet goed
bij, maar herstelde zich meesterlijk door
het leer van de lijn te grabbelen. Scheids
rechter Sorensen liet zich door het in
triomf de hand opsteken van Geurtsen niet
misleiden. Sorensen haalde wel het noti
tieboekje tevoorschijn, toen de al te agres
sieve Jos Vonhof Hüseyin ten val bracht.
Schrijvers werd er bij gehaald: Vonhof
ging op de Europa-bon. De Deense arbi
ter had inmiddels al te veel getolereerd.
Bovendien werd hij steeds meer om de
„Lantaarntuin" (Fenerbahce) geleid door
driftig acterende spelers. De Turken ver
schaften zich er verscheidene time outs
mee.
De doelpunten schenen magertjes te wor
den gezaaid. Die indruk werd nog ver
sterkt door een misser van Geurtsen.
Maar juist toen men zich gereed maakte
om pauzepraatjes te gaan houden, kopte
Geurtsen de bal hard langs Ali. Dat ge
beurde in de laatste seconde van de eer
ste helft, nadat Vonhof en de goed spe
lende Lenz het Turkse domein hadden
opengebroken.
En ook na de pauze toonde DWS zich
gevaarlijker. Men dacht na zeven minu
ten op rozen te zitten, toen Lenz zich
fijntjes vrij speelde en de bal naar Hol
lander schoof, die fors en kundig uithaal
de: 2-0. Men vergat dat rozen doorns
hebben. Men werd er in de dertiende mi
nuut aan herinnerd, nadat een eenzame
schicht en donderslag als een gratis he
mels vuurwerk had geklonken. Het was
een saluutschot voor het Turkse doelpunt,
dat door Biron werd gemaakt hij pro
fiteerde van een moment van niet gecon
centreerd zijn bij de DWS-ers. Het doel
punt lokte een vlagincident uit, waarover
men elders op deze pagina meer kan lezen.
Scheidsrechter Sfirensen moest per
brancard naar het Wilhelminagast
huis overgebracht, worden.
oorzaak geweest van alle narigheid? Vele
geëmigreerde Turken (vooral uit Duits
land waren ze met bussen vol gekomen)
hoopten Fenerbahce in Amsterdam te zien
winnen. Dat is heel begrijpelijk en ieder
een vond de taferelen van juichende,
schreeuwende en met vlaggen zwaaiende
Turken grappig. Natuurlijk. Anders werd
het toen de politie per microfoon werd
opgeroepen om naar vak F te komen.
Daar werd gevochten tussen DWS'ers en
Turken.
Wellicht kwam dat door het vlagincident.
Toen Fenerbahce een tegendoelpunt maak
te, rende een enthousiaste aanhanger met
de rode Turkse vlag met maan naar de
middenstip. De scheidsrechter pakte de
vlag af en joeg de supporter van het veld.
De vlag werd aan de kant gelegd. Er
sprong een knaap over het hek, pakte de
vlag en er ontstond een gevecht op de tri
bune. De vlag werd verscheurd. De stem
ming was bedorven, zo dat al niet het ge
val was door de nare dingen in het veld.
Toen dan kort voor het einde Schrij
vers ondersteboven werd gelopen en de
Turkse midvoor Nedim de op de grond
liggende Nederlander trapte, was het hek
van de dam. Pijlman gebruikte zijn vuis
ten. Het publiek stormde aanvankelijk
menend, dat het eindsignaal al geklon
ken had het veld op en begon er ste
vig op los te slaan. Er werd niet meer
gevoetbald. Dat was ook onmogelijk, want
het terrein was herschapen in een grote
boksring.
Brooddronken lieden joegen achter
elkaar aan met flessen in de hand en er
glinsterden messen in het licht van de
schijnwerpers. Er vielen gewonden. En
inmiddels was dan de hel en de hysterie
losgebarsten onder de tribunes. Nog zien
we die grote kerel met de slap neerhan
gende scheidsrechter Sörensen in zijn ar
men zich losmaken uit die woeste horde.
Het was mensonwaardig en waanzinnig
tegelijk. En dat alles om een voetbalwed
strijd.
Reeds bij het show-spelen voor de T.V.-
camera's was geconstateerd dat de ballen
nukkig waren en vooral Scholte mopperde
daarop. Toen zijn partij tegen Wijnen een
maal was begonnen, zat hij zelfs bij het
spel van zijn tegenstander te gebaren, dat
de ballen zo slecht waren. Wijnen echter
kon het opbrengen, om een uit de koers
lopende bal met een glimlach te verwel
komen en dat werd zijn winst.
Ondanks de grillen van het ivoor pres
teerde de Ossenaar het om in de derde
beurt van het nogal eenzijdige duel een
voortreffelijke serie van 226 te scoren,
waardoor Scholte al spoedig ver achter
stond. Toen hij daarna bovendien de fout
maakte, zijn interesse in het spel te ver
liezen, waren zijn kansen verkeken en
werd Wijnen in 7 beurten gemakkelijk en
overtuigend winnaar (400-128).
Het duel tussen de Belgen was interes
santer. De kleine Schrauwen deed Vervest
verbleken door een serie van 146 in de
eerste beurt, maar hij bleek daarmee zijn
kruit te hebben verschoten. De volgende
vier beurten leverden hem slechts 33 ca
ramboles op en toen Vervest vervolgens
met een rustig uitgevoerde reeks van 189
toesloeg waren de bordjes verhangen.
Maar ook de Gentenaar kon niet door
gaan en toen werden de carotte-degens ge
kruist. Dat carottegevecht werd ten slotte
gewonnen door Vervest, die in de zestien
de beurt door de barrière brak met een
serie van 97 (400-223).
Spielmann won van Rudolph, maar ver
loor later van Schrauwen. Rudolph was
ook de mindere van Galvez. Hibon (Fr.)
Girvez (Arg.) eindigde in 268-400.
Wijnen won in de slotpartij van de avond
van Hibon, die les kreeg: 400-32. Vervest
klopte Girvez. De Belg zorgde voor een
nieuw wereldrecord hoogste serie (366).
